장음표시 사용
391쪽
Pag. 4. l. I. Uψω ημςρων Quintae diebus & tollitem noctibus, Ephoriis apud Strabonem, in Var. Lee . Hii bsoni. Sed an nave oneraria , an expeditiore ali Pla Z WASS. Annotat hic Acacius e Quintil. I Instit. Orat. Io in fin. reprehens os a Geometris esse Historicos, qui magnit linem insularum satis significari navigationis atrahitia credulerint. Rationem reprehensionis a Uit Quintilianus; tibi Pithoeus hunc locum citans reprehiensionem illam etiam ad Thucyclident pertinere Vuletur existimasse. Sed Thucytales tantum de ambirii Siciliae loquitur, neque ex eo lautquam de magnitiadi ne illius colligit. ead. l. 2. Εἱκοσδε Η respexit Aristides Q. IeMni, orati Cyzicen. WAsS. Est in edit. Cantem Tom. I, p. 4 II. ead. l. 3. Tὸ μη ηπειρος οὐσα) Demetr. Phaler. 3 7 a piraουσα legit εἶναι. IVASS. Sed οὐσα est in omnibus scriptis &editis Thucydidis: participium pro infinitivo, ut multis aliis lociS. ead. l. a. Τοσάδε ἔθνη γ Adeas Scylacem pag. 4 , Steph num, Schol. Nicandri 46, & TZeriem ad Lycoplaron. v.
Od. l. 6. Κυκλωπες καὶ Λαι γ τρυγονες Vid. Spanhena. ad
Callimacli. Hymn. in Dian. V. 67. ead. I. Io. Ἐνοικισάμενοι) Si & alii probati scriptores ενοι-κiζειν ea significatione, quani hic locus postulat, dicunt, recte habet. Asioqiu praefero scripturam Car. & Cass. ένοικησάμενοι. Thiicyssi III, 68, 4 ην δὲ πόλιν νεγαρεων αν-
Pan s. l. 6. Ἐγεστα) Vide Salimasium p. 78 h. 4UAS eis. l. Io. πιπικους Gr. Uπέκους. aptita Stepilantini &alios Uπικοί. WAss. De Opicis sententiam Thucydidis r seri Dion. Halicarn. I, 22.
392쪽
d. l. I 2. Κατιόντος του ανέμου Vallae interpretationem, tagni ventus Posiast, quana probari posse phreat Hudsoniis, non facile quentiluarn receptrilriin1 existinio. Ponere dicuntiir venti, cuin flare desinunt, ut notaina est ex ovidio, Virgilio, aliisque. Sed GraeciS ανεμος κατιων , est Ventus spirans & crebrescens, in lo*ticiu Virgilius III Aen. 3o, & qtudein a tergo euntes proseauens. Thucydides II, et , 'Aνέμου δε κατιόντος μεγάλου. Ibid. 84, 'Ως δε του
πνευμα κατ ει , i. e. εκ του κόλπου έξέπνευσε, tu paulo
ante dixerat. Lucianus II Ver. Hist. p. 686ς δωθεν δὲ ἀνηγόμεθα σφοδρότερον κατιόντος του πνευματος. Et Pollux I, 1 os, inter ea, qLiae de seriinda naVigatione victinnu , fia. 1 et κατιόντος του ανέμου. Sic κατιόντα τον ροὐν aesthain secundum dicit Dionysius Halic. aphul Hudsonum: de quo vid. Casati bon. ad Dionys. p. 4. d. l. I 4. Ἐρκάδων Italum Siculortim regem e Sicilia in Itasiam venisse scribit Servius in Virgil. I Aen. a & 337. Ι 1em VIII Aen. 328 aliter laoc nari anS locuin hunc Thucydi sis citat. Pan 6. l. I o. 'Eνεκεν) Tlionias Mag. scribit, Thucydidem semper dicere ἔνεκα, quod hic liabet Dan. ead. l. Ia. Ταπλείω) Valla legu τα πλοῖα. sed corriipte WASS. Hid. Πάνορμον In vet. Inscript. apini Sponiuna Panhommum semper. XVAss. Est in Sponsi Miscelian. pag. I76. In Plinio su ae & Vibio aspirationein aditi observat Ou.. Veritis Sicit. Ant. pag. 2 4. scit hoc Gramimnicis & posterioris aevi si oriina exscriptoribus tribuendum putat. Et quod ea Inscription ibiis suo seculo pissilicatis inierat , id a prava furiositate eortina, qui has det cmpie int, profectum pinat. In Griuero una est cum aspiratione pag. 1 LXVI, 6; in Sponio sex citin eadem e Gualteri Sici sui:
in massius Omnilaus describendis an peccaverint exscriptores, is demum pro certo dicere queat, qtii ipse eas vid rit. Iov. Pontanus, & Surita ad Itin. Anton. pap. 2Is, In illis legerunt H. ead. l. I 3. Eυνοικίσαντες Non videtur mutandunt, etsi plerique libri hiabent ξυνοικήσαντες. Ammoni US: συνοικi ε- ται πόλις, ἡ εκ πολλων πόλεων εὶς μίαν πόλιν συναγομενη, ὐπὲρ τοὐ πλείονα δύναμιν σχεῖν. Itaque qui pleraque locaret Pleram, recte dicuntur has urbes συνοικίσαι. Sic etialia
393쪽
post ωκισαν de coloniae corustodibus, Car. & GT. qti H merito probabat cl. IV,sse. Sic sta in Συρακούσας Ἀρχtae 8ύκισε. & saepius in sequentibus. Vide Iunger annum &Ηenisteriauisum ad Pollucem IX, 7.
Paς. 7. i. 4. Νάξον Syncellus cori tam ait ante Batti& Archilochi tempora A. M. 4 9I, hoc est, circa 3429. Νάξον Apollinis fili tim facit Apollonii Scholiast. IV, 1492. Evertit Dionysuis. v. Dic clor. XIV, 4o3, Polyaenum V, 2, 3 , Strabon. VI, 26'. Historiam & origines trachit Herodotus VII, Is4 , VIII, 46, V1, 96. Iictein hanc ciuninsula confundit Sponius in Itinerario Tom. III. WAss. AL
lesula sunt, ciuae ad Eusebium annotavit Maliger num.
ead. l. s. Ἀπόλλωνος Ἀρχηγέτου De hoc cognomine Apollinis etiam legi debent, quae Spanhenuus annotaVit ad Cillimach. Hymn. in Apoll. V. .ead. l. 8. 'Αρχέας) Huliis praeter Strabonem multi alii an ena inerunt. Vt i. Scalig. ad Eusebi uni num. M LXXXIII, Cluveri Sicit. Ant. I, pag. I 39. Mo, Schol. Aristoph. ad Equit. v. io89, Eustalli. ad Dionys Peri . v. 369. Suidas perpera in Ἀρχίας Συρακουσιος , quein Corinthi itinsuisse constat. Oteria in omnia , otiae hic Tlaucyclides de originibiis urbium Siciliae tua sit, latius exseqtiitiir GiIVeritis, lii de singillis consuli potest.
Pam 8. t. 3 Παντακέου γ De hoc post Cluveritini etiam
Bocliartiis egit I Chanaan. cap. 28. V. Tρώτιλον ) Cluveritis quidem Tρώτιλον & T-γιλον tαnclitam iuveri a loca recenset: sed Pinetio ad Stephanum V. Tρῶγιλος hic qiioqite legentitura censet Τρώγιλον. Nec sine ratione: nam Tρώτιλον e nullo alio scriptore memorare potuit Cluvemus.
Ovid. Fast. IV, 4 τ, Thapson. Neque aliter Lucanus in herba et iisdem nonainis 1X, 9i9. .Ass. Varietatem scri-lutirae annotavit etiam Cluvenus I Sicit. Antiq. pag. 337.
394쪽
Helnsitis ad Silium XIV, xo6, probat Thapsu e Grae
ead. l. 13. Πεμψαντες ἶς Σελινουπα κτηουσι An hoc est, Pallanatio in elim locum inliso, ubi deinde Selinus fuit, ursem illam coiulideriant 8 ut post κτέζουσι suppleariar αυτην , citius pronominis ellipsis fimuentissima est apti l Thucydidem. Sed mihi sitspicio est, praepositionein ες huc ii repsisse e fine vocis praecedentis πεμ ιαντες, & ea de Ita i gendum esse raἁμμιλον πέμψαντες Σελινουντα κτίζουσι. Pamlo ante probo οἰκησαι ciun pleris pie MK. & Valla, nec audio Clar. mox scribentern ξυγκατωκησε. 'EMνοὐντα pira Σελινούντα , vitiana Codd. vi I, 6s, ' μυλειν pro Σερουλέων. tibi vid. quae annotata sunt. Pag. 9. l. 4. Mετα την Συρακουσων οἴκησιν χετα την των Σ. Αr. laaud insincere. WAsS. Nec imale Portus orκισιν l
gebat pro Oiκησιν hic, & paulo post, tibi edi mr μετα την σφετέραν οἱκησιν. Favet illius coniecturae iuriste loco Cass. PV. Io. I. s. Ζάγκλον Hinc corrigerulus Hesyclaius,mii ζα λον exhibet, & Sextus Empiricus, qui pag 13 legit ἀγηλον. IV Ass. Est cap. 3 contra Grammaticos. Calliniachum in lib. ΙΙ Αἰτιων ἰὰγκλον pro tace dixisse , e TZetete ad Lycophronem observat Benileius ad Callinaach. fiasna. XXII. Ζάγκλην, quod est in Gr. etsi eadem significatione, Gua ζάγκλον, schini Graeci, ramen propter consensum alioritin ΜΚ. non admitti potest. Diodoriam Sicu- Itura ab aliis missentire, annotavit etiani Caseuhontis affStrab. l. d. in Var. DE . Non est ait etvlus Tliomas Manhsπὰνη dici iubens, non δρεπανον. Aristophanes Pace V. 12ΟΣ , Ουδεις επρέατ' αν δρεπανον. Δρεπάνη poeticum potius est, quam Atticum. Vide Stephanum in Appem'. ad Script. de Dialect. pag. Is7. Sed Thomas fortassis scripserat δρεπανον, οὐ δρεπανη.
395쪽
qtilibustain MT. προγεγενημενοις; quod satis deseruli potest ex iis, quae paulo post de societate Leontinoriana &Εgestanorum cuni Allieniensibus superiore bello inita dicit Tluicydrel . ead. l. 9. χμοροι Haec fusius Diodor. pag. 328 b. προθυμότεροι ininus sincere Gr. WAss. Pag. 13. I. I. Ἐγεσταῖοι O. passim Aiγεσταῖοι. Strabo ex Apollodom clina Q. facit. Et, μετα Aiγέστου του Tρωός. Contra Philo apud Stephantina 'Eγεσπα, ἀπο Ἐγε- στου τού Tρωός. Ibi tamen Aiγέστου & Αιγεσταῖος cum MTonanino rescribemitiin. Ita Dionys Halic. TZetz. ad Lycopia. Diocloriis XII, p. 328, ubi Thucydidein exsci mit, Polybius, Livius, & alii. Recte ergo G. In latiuus Tγε-
g. I 4. l. 8. Oυ πολλην) Tlaucydreleu in nragis Opinor ου πολύ, quomodo exhibet Gr. WΛss. caina Valla iacit Dic, loriis Sic. Lib. XII, pag. 328, ut i litinc locii in Titti cymidis descripsit: 'Fμβάλλοντες εἰς την Ἐργεων, και πολλην τάς
ματα πλειστ' ἀπεδειζα εν τω κοινωz jeci ut quamplurimum mundiae es t in aeriario. In te res ibi non recte vertit.
396쪽
non potest loctina trabere , nisi dicamus, Niciain concioni populit ante quintum diem habitae, in qtra ipse cum Alci- Diade& Lanracho dux huius belli delectus erat, non interfuisse, idque deinde ei rent intrarii na esse. Sed hoc partim probabile est. Longe melior est . mea sententia, altera scriptura Aκου ος, qtiae & sex Mistoriun auctoritate nititur,
S ex ipso Thucydide confirmnir. Nam ita ipse Nicias infra cap. I et . EIτε τις ἄρχειν ἀσμενος α ρεθεὶς παραινεῖ ὐμῖν ἐκπλεῖν : quibus verbis indicat, se ακούσιον, Alcibiadem autem ασμενον ducem creatum esse. Et Hermocrates in oratione ad Syraculanos cap. 34 , Ἀλλως τε καὶ τού εμπειρο-
τατου των στρατηγῶν, ὼς εγὼ ακούω, ακοντος ηγουμενου.
Nec non Aristules orat. Siculii posteri Tona. Il, pag. 34,
μεν. Vallana quoque legisse ἀκούσιος ostendit eius interpretatio hortina verboriina: Mesas, pii invitus flerat deseritus. ead. l. 9. Τοιάδε) Sic repositi e ΜsI. atritie ira etiana see-yxienti , quod Qesdem veritatis strutioib magis convenis.n Orationibus sere passim τοιάδε, in Foederibus τάδε. Sed& in Orat. I, 8 , ἶδε, at sequiriir τοιαυτα λεξας. & II. 29 , τάδε & postea τοσαύτα in oratione brevi, ubi nihil fere alictori perinittiuir. At in colloquio cum Melliensibus, ubi res nuta millis rhetorii na coloribus agebatur, ελεγον in piit τοιάδ'g, & postea τοσαῖτα .iπον. Hic ergo legendiunτοιαδε, quia sequiuir τοιαυτα. Vel de Epistola usiis τοια- δε VII, Io. sed in orationibus nus iam adhibet τάδε &ταῖτα, sed τοιαυτα & τοσαύτα semper. In Foederibus contra , tu ad V, M obser vimus. In brevioribus orat. τάδε fere, in longioribus etiam clitandoque τοιἄδε Herodotii S , atque ita apud Hippocrat. de Victus Rat. III, 38, pro τοιαύτα ex Feurei codice reponendum, & paulo infra , οὐκ ετι δὲ τ. WASS. In eo, laod e Tinicyd. ΙΙ, 29 annotariir, est error festinantis calami. Tοιάδε sere libi 'rein liis dicit Thucydides. Τάδε solo hoc loco, ni fallor , habent editiones onanes, ceteris semper τοιάδε. Scripti non
hent τάδε, sed illoriina non est trabeiula ratio. Ad illa, vine paulo post incuntiir, καθότι χρη ες Σικελίαν ἐκπλεῖν, Vi-Geriir respexisse Phrynichris pa . 8o, e Thucydide hiudans καθὸ δεῖ εἐς Σικελέαν πλεῖν. Pag. I 8. I. 2. Nini ων - ὀρθουσθαι) Stobaeus 24s , ubi riniζω, & και σώματός τι omisso articillo, & cum Marg.
397쪽
πρόηται & δι' αυτόν. UASS. Non plane absumta est scriptura, quam Margo & Stobaeus habent. I ixerat Nicias, semininitim onanimn corpori suo timere. Iis vectis recte respondet haec sententia, boni civis esse partem aliquam comporis & iacultanina suarii ni reipublicae impendere, & pro
d. l. 6. Πρότερον Ita halui paulo elegantius MT. Itaque restitui pro προτερ', Paod alite legebatur. Noster IV, 38,Tων πρότερον αρχόντων. Sic πρίν. WASS. Aristophanes Equitib. i 3 set , Καύνομαί τοι ταῖς πρότερον αμαρτίαις. Hoc quoqtie non placini sciolis lesbumna, qtu e πρότερον &ceriant προτέραu: Paemadmodum est apini Suulam in αἰσχύνομαι. d. l. I 3. Διδάξω Ma r. δηλωσω, quod etaim Scholiastes agnoscit. Inii a cap. I9, σημανω. WASs. Scholiastes Cassvarietatem scripturae non annotarat.
P . I9. l. 4. 'Επραξαν αυτάς) Hoc non ita intelligen-diim est, quasi dicat, eos, qui primi hoc foedus feceriant, illud de industria ita fecisse, ut firmum esse non posset: nam Plistoanax rex Lacedaemonioriim, & Nicias ipse, qui pra cipui illius auctores fuerant, id onanino, cum faciebant, ratruin esse cupiebant, ut docet Thucydides IV, 16; sed deinde alios variis artibiis effecisse, ne firmum esset. Sic recte Scholiastes. Et hoc convenit significationi vocis πρἁσ- σειν , cpia infinitis locis uticiar Thucydules de his, qtii quo-clinque dolo, arte ac Datule aliqtsul moliuntur ac machi.nannir. Etsi alioqui etiam si, Pii id agunt ac student, ut firma fiat pax & societas, recte possunt dici πράσσειν τας σπονδάς. Thucyclides IV, 43 , 'Oτι οι Λακεδαιμόνιοι διὰ Νικiου καὶ Λάχητος επραξαν τάς σπονδάς. Et III, 7s , E--βασί, τε ἔπρασσε, και πείθει ξυγχωρῆσαι ἀλλήλοις. Quod
alitem ad diversitatem scripturae attinet, si putabimus retinendum esse αυτὰς supplendum erit sἶναι : sin hoc mi-ntis placet, clina optimis & pthiriniis libris ille non invito prae ratur αυτά. Oύτω επραξαν αυτὰ, ita illa tractarunt, i. e. & e nostris & ex Lacedaemoniis qui lani ea moliti sunt,& artibus qui biisdam effecerunt, in nomine tenus foedus, re ipsa minime ficinii in esset.: d. Σφαλέντων που Camerarius lectionem suam e ML de lit, non , qtiod suspicari ali litis possve Var. Lect. Hudsoni, e coniectura. Addit: quae t dio non in minodum habet in 'elictam. alteram tamen Scitosiastes 1ecutus fuit. Non vi-
398쪽
deo calis an . cur ea recipienda non sit, clam praeterea a duo is aliis Ms . confirmenir. Ε vulgata, quaeiqukl eain torqueat Schosiastes, nemo qtiidquani boni sensus eliciat; qui in hac aperitis est, si illa οἱ τω γαρ των εναντίων Per parenthesin dicta, ut solet Thiicydules, accipiana1IS. P.F. ΣΟ. l. 3. Eι Καλκιδε ις γε) Hoc non sine ratione suspectum fuit Porto. Lemo Cossicum, in mittius est OaXαλκιδεῖς γαρ , tollit difficultatem. Et acquieici potest, donec aliud melius inveniatur.ead. i. q. Καὶ ἁλλοι - ἄκροωνται Thomas Magister in , ἐνδοιάζω. ubi omittit wων, cpiod habet Gr. WASS.ead. l. Io. Δια πολλοὐ γε) Διαστήματος supplet Schosinstes tae qua ellipsi Stephanus Appen l. ad Scripta de Dialefit. Att. pag. II .Pam 2 I. I. I 4. Δόντα) Sic etiam liber Onaerarii, vii annorat, quae lectio haud seso an vera sit. Pag. 23. l. 7. Eiτε Schol. Aristoph. U. 449 ειτε, non ut Gr. ita, & oriline meliore έκπλεῖν υμῖν , prΟ το εαυτου male , τούτο. Idem agnoscit ἔτι omisso τι , proque iδ- exhibet δια το ελλαμπρύνασθαι , minus sincere. OASS. Pag. 24. l. 6. Ψηφiζηται) Gr. ὐποψηφιζηται , cpiod me legisse alibi non pluo. & intra Gr. σπδ-iαι & πρόνοιαι. Error ex ads cmptione ι. WASS.
PV. et s. l. I. Καὶ ξυνῆ α0 Inter exempla pleonasini τοῖκαὶ recenset Stephanus ad Corinthum pag. 3I. ead. l. 6. 'Ω Πρύτανι) Ad ea, ouae Hudioniis hic in Vari Ledt. laabet, ad i. Spanhenii uin Dissere. IX de Praestant. &Usu Nuns a. pag. 7o I seqq.ead. l. 8. Ἐπι 111sιζε Ἐπιψηφίζειν saepe esse επικυροῆr,
liten adinodun ij exponit Harpocration, dudum docuit B claetis in Continentar. Ling. Gr. pag. 367. Sed non liqtim, hoc loco eam esse huius vocis significationem: neque enim post hanc orationem Niciae qui quam a concione decretiina erat, quod έπικυρουν posset Πρύτανις. Itaque puto, sim Oiφίζειν hic esse populum ad stinragium ferendum Vocare . & sententias rogare, qhiod etiam in siis igium mittere dictint Latini. Νain & ita sumi το επιψηφιζειν, e Platone in Gorgia , & Thucydide I, 87 , Tοιαυτα λέξας επεψηφιζεν αυτος Ἐφορος ων ές τὸν εκκλησίαν των Λακεδαιμονίων ,
docet thidem Binlaetis. Eademque est significa του επιψηριζειν in his, quae e Demosthenis Ancirotiana pag. 38s Esteri Valesius ad Ila pocrationem: οἱ προεδρεύοντες τῆς
399쪽
βουλης καὶ ὁ ταὐτ' ἐπιψηφίζων επιστάτης ἡρώτων καὶ δια - χειροτονιαν έδiIσσαν. Non est quidem επιι φιζειν proprie δευτέρας ψήφους τιθεμι, iit hic Scholias est sed quia laanc έπιψἡφισιν necessario conse pietantiir δευτεραι ψηφοι, interpretatio illius seiri potest. Itaque etiam Spantaenii tri l. d. non dubitavit hoc ita vertere, potu drauis caleolos. Valla sententiam recte expressit, de intim consulito Athenienses de his , & ad suffragia revocato. d. l. IO. Λίειν τους νομους Ex hoc loco Petitus adleg. AN. p. ara colligit, non licitisse Prytanibus populum itertini in sustragia intuere de re, de qhia iam psephisina script tina esset. Est tanaen illustre exempliun in contraritim in decreto de Mitylenaeis interficiendis apud Thucydulena III,
36 seqq. tibi psephisnaate iam iacto, & Mitylenas ad Pa-
urens ut sitiri Non scio, si tun ana vel scripti, vel editi libri καλως habeant, nec video, qtioniculo id liic rectiun esse posisit: nam sani inedico non incligent. Κακως aluein etsi ab omni latis aliis Ams. praeter Guner. & Gr. ahesl, tanaen ad
seiuentiam necesserimn videtur.
Aristides Cantem in Alcib. p. 6si. De lirilis & certantiu inponapa vide Soplioclena Elech. 686. De ipsius Alcibia lis
emus, tentorio Persico, & celem apparatu adeas Ancloci dena Orat. IV, p. 3o4. inoribus vero Xenopli. Mena. I, p. 7M , & Platonem p. 429, 43o ed. Francos 'VASS.ead. l. I 2. Ἐπιβόητος) Marg. & Sclaol. περιβόητος. Nosterritri vina cap. 3I, Hesych. Soplaocl. Lysias, Platio , Plii-tarch. & in malan parieni Denaosthenes. Quo sensti & έπιβόητον apud Anacreontem. περιβόητος etiam Dion. Halic. S. Ios)plius: nullibi nitul alterum. 'VAss. 1πιβόητος interea, cillae in malana partem accipiuntair, ponit Pollux VI,
139. Et Eustalla ius in Odyss . es, pag. I 836, Ἐπιβόητος, ὁμο ηρὰν έχων μὴμην, καθ' οὐ δηλαδὴ βοαὶ γίνονται, ον
400쪽
sura ώτον Ἀνακρέων φησί. Idem tradit Thomas Mag. in δι βόητος. Et sic επιβόητος accipi potest in Epigranainate in Philaeniciem, quod ex Antholog. III. Io, annotavit Barnesius ad Anacr. LXXVII, cuius auctorein esie Aeschrionem ex Athenaeo VIII, 3, observavit Birataeus. De δια- βόi1τος & περιβόητος non utem scribunt Ammonius & rnas Magister. Sed certum est, ea in utrainque partem citaci . Quod autem ad varietatem scripturae liti ius loci attinet, suspicor περιβοητος a coi rectoribuS Oreum, qui pin verint, sententiana horiam verbor m postulare vocem, uae ad laticlem Alcibiadis pertineret. quod mihi secus viaenir; nana haec ira recte accipi possunt: Etenim ea, propter quae in se ones hominum incii , propter clude Aniale auia ato, vel, ob quae Νicias & alii me infamant. Idem sentio de sis, quae in sine initus cap. dicit, δια ταὐτα τα ιδια επιβοώμενος. In quo Camerarium in Thelauro Steptant sequor.Pq. 28. l. 4. 'Eνίκησα δὲ) Recte Scholiastes τα πρωτα.
Nam priniana, secutulam. & quartana palmana renitisse Alcibiadem, ex lioc loco Thucydulis scribunt Plutaretitis Alcib. pag. 3 7, & Athenaeus I, 3. At Euripules, quod n-dem annotarunt, evin primo, sectando,& tertio chimii victorem fuisse tradiderat. Euripidem sectutis est Isocrates in Orat. de Bigis p. 3 3 ed. Steph. Haec P. Faber Agonist. III, 21. Victorias Olympicas Alcibiadis memorat etiam Demos lienes in Midiana pag. 36o; ubi etiam alia, qtime ad Alcmia sis ingenium & res pertinent, leguntur. Quod ipse hic paulo post incit, καὶ ταλλα αξνα της νέκης παρ
Od. l. 8. TOiς μεν ἀστοῖς φθονεῖται) In Cass. adscriptum
erat: Σοφοκλῆς ' πρὸς γ αρ τον εχοντα ὁ φθόνος ερπει.
Od. l. ro. 'HI' η ἁ ια) Ita pro n διἁ ια, quod antea legebatur, rescripsi trius fide Cod. C. Recte sine dato, ac cedente etiam auctoritate Cass. In Scholiasta perperam editum est ἄγνοια pri ἁ ια. Muretus i. d. & liber Cass. habent ἄνοια. g. 29. ι 1. Oυ προσαγορευόμεθα Stephanus putat, προσψορευεσθαι hic este blande compediari. Scitol. Casi . οὐ