장음표시 사용
421쪽
eM. l. 6. Καὶ τους πολέμους διεφερον Hoc Scholiastes
Cass exponit διήνυον. Et sic omnes inte retes acceperiint, ui I e II, Εἰ ἄνευ ληστείας καὶ γεωργίας ξυνεχως τον πολ εμον διέzερον , i. e. υπέμενον , εξἡνυον : cIIIaetiain Dionysium Halicam. saepe, dicere διαλεμον, ostendit Stephantis ad Dionys p. 74 I. Hisius loci sententiae tamen non male videriir convenire, ut διαφέρειν1it praestare, ex iure, insinere , & τους πολέμους διέτερον , idein, qtiod alibi Thucycsules & albi csicunt, αγαθοὶ, Vel α-
ριστοι ησαν τα πολέμια. Lilciant S Dial. mortator. p. 286, Παντων σχεδ ον των προ εμου φημι διἄνεγκεῖν τα πολέμια.
Plato apini Stepilanti in διαφερειν έν τω πολεμ*. Et Thuc clides II, 39 , Διαφέρομεν δὲ καὶ ταῖς των πολεμικων μελέ- 'ταις των εναντiων τοῖσδε. Pausanias I, 23 de Pisistrato &Hippia: Περιάνδρου φιλάνθρωποι μαλλον, καὶ σοφώτεροι τά
Od. l. 8. Καθὴσον θ' ισον leg. citin C. Reg. Cas . VI, 8 et C. VI, 87 Ar. C. bis. Sic Glossae , & 6. Halicarn. Anticl. VI, 92. καθόσον vero Plato Plii letio 37I , & Me- significatione
Pag. 87. l. 7. Παῖδες γαρ αυτω &c. Thucydidos rati nes affert, qvibiis sententiam suam adsiniit: quas invalidas esse protat Meursius in Pisistr. cap. II hisce verbis: HAUD equi cena quia liberos solus liabuit, ideo ille & d Lixisse uxorem primus, & Hisse primogenitiis, est dicendus: nim,
uxorem ut primus duxerit, neque sic valere argumentuin potest: nana, quam saepe usu venit, ut aut, caelibe primogenito, nuptias secundiis contralaat; aut sectandus, ineundo matrimonio, primogenituna antevereat. Hic, Thucydides, nil te iuvo; & itulici una requiro. Neque mihi istud argumentitin placet, quod in prima hunc columna, post Pisistrariirri parentena, primuin scriptiini fuisse dicis. Καὶ ἐν τῆ πρώτη στήλη &c. Deιnde in columna prima prior ille est per Isistus, pos parentem ὼ ncisu etiam abs re istud: qtsine pia O
422쪽
primetu ab eo exstitisset, O tyram tam mmsisset. Etenim colu- innas istas Allienienses, ceu inuistae tyrannoriina dominationis qtioci clana naonumentuna, posueriant. Ita ipse nobis clicis, in citatis statim : Καὶ η στηλη, Sc. Et columna, quae in arta Aesertiens de ιnsiuria tyrannomm consitula est. Ea
Propter merito Hippiain primo loco pos ueriant, qiuul is Eos post parentein cylana saeviilinae habuisset; non , qtiod primo enitus esset: naria Hipparchi principatiis sine chil patilla fuit & invissia, si Harinodii conniimeliam una in exci
vias. Ita etiam illud ipse mentoras: καὶ ἐν τοὐτφ ο 'Iππαραγ.ος &c. Interea vem Hi 'parchus, cum Harmoesum iterum so Acitaset, nepιe madu profecisci, nihili pzidem violenti intentare A nasus, sed in loco suodam obscuro, veluti non hac de camsa , contrumeliam p.rrabat. piispe neple cetero suo prin patia re vis erat multituini, sesu citra invidiam gesserat. Ergo illud
est, quod dixi: hic tyrannnidis potius ordinem, quana aetatis, Allienienses expresseriint. Inde clicis , si Hipparchus in tyrannide decessisset, Hippiae dissicile suturiam fuiste, eoia
dein clie principatum Vindicare. Oυ μην ΟυV αν κατασχεῖν&c. Quin me Hinias videtur ita facile e vesidio tyrannidem retenturiis Disse, si Hi parchus, rn imperio consistitus. decessii set, O eodem ipse die pranripiatum vindicare debuisset. Veriun neque lioc momenti cliudquain laabet; siqui iein ille , citio ltu negas, silintna aninai inagnitudine & 1olleretia , etsi in discrinii ne ima xiino constitutus, tamen fecit. Nam , c ni nuntium de Hipparcho interi edio ac cepisset, Qrtiter sane& priuienter facinus Issiailsavit; & ad eos, qui amnati pompam ducerem, se recepit: tum & ponere arma iussu, S seo sina in locum quen lana, celi facturiis verba illic, evocavit: quo cuin illi secessissent, clain Quinissis stipatoribus, & ablatis aranis Oinnihils , cona prelaetulit, si quos ipse insintularet, avi clina pia iove etiaIII ii Veniret; vianinoo soluin scutuna & hastana, pompae dediiceiulae causa , habere liceret: atque ita principatuna sibi asteruit. Ipse narras , stathra postea. Ἀγγελθςντας δὲ Ἱππ . ἐς τον Κεραμει- κον &c. Cum ad Hippiam in cerian, Tm nuntius a Latus esset, non ad ficinus , sed Hιo nes pompae amatos, priusquam illi td resciscerent, ton ars le .Hsentes, se convenit: ac , cor osito ad dissimilandam hane calamitiem Dani vultu, locorn Uendit, O in illum sine aranιs isseedera iussit. pio cam u , aliquid escitura mrati, secessiss ent; irae , i sis anna staducere stipator Ius, e --
pigio conprehendit, sgos insinuaret critanis, aut cum Pu one
423쪽
Ostenderet: nam ciIm se to tantunt O hasta pompam proseps moris erat. Post haec ait, nil cunctatuna, ne pie anxiiina haesisse, tanquam imperandi riidem, & insolitii in: Guod necesse, si fuisset natu minor, &, Hipparcho dein uiri caeso,
EA. Atqui hoc sciendum tibi hic, Thucyclicles; etsi ilignitas principatus summa esset penes Hipparchviri, natu maximum, tamen omnes Pisistrati filios continuniter tyrannos dictos , & remptiblicam, a parente occupatain quam acceperant, consiliis semper inter se conamunicatis administrasse; ita ut hic novum nihil, aut inusitatiam antea, quamlibet natu minori, Hippiae acciderit. Ac tyriinnos Coinmuni nomine appellatos, tradit Scholiastes Contici ad Vespas eius. Κοινως δε πὰντες οἱ Πειωστρατίδαι τύραννοι ἐλέγοντο. Communiter autem principatu in tenuisse, ipse expressis verbis dicis, in nai ratione eadem; & continem oras, pace pariter ac bello, optinae adi inistrasse: nim vicesimam etiam tantiun exegisse, cum nimicitin Pisistratus
pater declinain instituisset: deinde, sacra ritu prisco accurasse, levinisque porro patriae usos esse. Και έπετήδευσανέπιπλεῖστον δὴν τυραννοι οὐτοι αρετην , καδε ξυνεσιν &c. Hinc de iis simul quaedam i eseriintiiri Et exempla , ecce, in promtu. Pisistratus pater Iovis Olympii templitin striiere Inchoaverat: ipsi opus persecuti, Aristot. referente Positi c. lib. V, cap. I a. Sic Callimoen quoque sontem, ibidem a patre coeptiun, simul poreo exornarunt. Indicat Aphthonius, in Descriptione amis Alexandrinae. Et, ut tu virtutes statim utriusque, in conanatini principatu, retulisti; ita luxum Amenaeus lib. XII. Incensum uena ab his templum
Apollinis Pythii Delphis, e Phllochoro narrat Scitoliastes
Pindari, Pythionic. Od. VII. Et Cimonem ab ipsis caesum, refert Herodotus tua. VI. Ergo etiam hic eVici, quana non constet tibi ratio. Ultiniit in restat, idque minime excusandum. Non contentus prinrogenituram eripere, etiam Vispersuadere, ceu tyrannidem nunclmam item tenuisset, fortuito factum esse, ut tenuisse existimetur. Ita enim tandem dicis. 'Iππάρχω δὲ ξυνεβη, &c. Hippa ho vero hoc evenu,
uti, caeris infortunIo nomen clarum con Inu, Postea quoqι
pnnesparum renicisse si putatiu. Immo & diserte negas; & erroriS quoque accusas, qui tyrynnum eum fuisse existima-
424쪽
rent, Fib. I. Ἀθηναίων γουν το πλῆθος &c. Nam Atheniensium vulgus HipparchMn putat, in tyram iri mnstitutum, ab Harmo-aeo O Aristogitone caesum. Vertim hic te riirsitim ego tibi oppono. Nairi, tyrannidem si non tenuit, cur tyrannidis S ins ne& munimennina, stipatores, sibi habilit Ipse clicis, ubi caedem eius narras , lib. VI. Και περιέτυχον τω Ἱππάρχω &c. Ae Hipparehum nactsi sunt an ceramico appellato, protinus ex improviso incientes: O ira accensi, quam lusica nor, illi contumelia dabat, feriunt i iuri, stadian ge. Et AH-sogiton quidem, per satiellites e vesti o DF e sit; sed mox, conci mente turba , comprehensus , inclementer hasKtus fuit: at Harmodius, ipso in loco statim oecisus es. Et testariS maiu-feste, in citatis supra verbis, Oυδὲ γαρ την ἄλλην ἀρχὴν Sc. Qicine nepete cetero suo principatu Hipparcitus) gravis erat multituosint, seque citra invidiam gesserat. HUDS. ead. l. 8. Tων γνησίων αδελφων uatuor Pisistra litas fuisse, ilicit Scholiastes Aristoph. ad , esp. v. soo, & Lytar'. 6 I9. Ex his unus erat nothus, Hegesistratus. Metu sitis in Pisis r. cap. Ioaead. l. Ia. Ἐκ Μυρρίνης Vul. Metirsii Pisistratum cap. I 6. Pag. 88. l. I. Ἀπεοικότως) Tho m. Magister , & ἀπεικότως supra te it. WAsS. Ἀπεικότως est I, 73 , & VIII, 68. Πρεσβεύειν idem ex hoc loco assere, & exponit in εσβεύονται.
d. l. 3. Tοπαραχρημα) Tο παραχρημα Αr. C. Noster asic bi τα παραχρῆμα. PoIlux VI, I 42, του παραχρῆμμα λέγων. 'VASS. Pag. 89. l. 2. Κανουν ο7σουσαν) Vide Patisaniam in Atticoriim Ilib. I, pag. 2s, & Meursu Panathenaea cap. 23. HUDs. Non solum Panathenaeis, sed etiam aliis qilibusidain diebus sestis virgines canistra gestabant apud Athenienses: τοῖς τε Παναθηναίοις καὶ ταῖς αλλαις πομπαῖς, discit Philochorus aphul Harpocrationem in κανηφόροι. Et apertum est ex hoc loco Thucyclidis, in quo πομπη, qua soror Harino tu prohibita est canis ruin ferre , a Panathenaeis instinguitur. Vici. Perigoni uni ad Aelian. XI Var. His . 8.iihi & alia ad lianc historiam illustrandam pertinentia amnotata sunt. Locus Pausaniae, quein Hudsonus indicat, si est ex Atticor. cap. 27. huc referri non potest. eis. l. 9. 'Eγργνετο Ita restituimus e Mis. antea έγένa-
ibid. Ἐν οπλοις Etiam apud alias gentes morem fuisse,
425쪽
iit solemni is quilnasilain sacris pompae ab arinatis ducerentur, ostendit e I,ionysio Halic. VII, 72, di Polybio IV, 3 s, lansiniri II Pare N. I. uvid. Πέμψαντας Hlic respexit, opinor, Suidas in πέμπειν , tibi, cuni doctusset Menandriarn πήμπειν dixisse pro
πομπεύειν, adclit . Και πέμ-ιαντες, το πομπεύσαντες , παρα
Θουκυδίδη. Est satis obviuin genus loquendi. Lucianus Dial. Zeplayri & Νori pag. 2 9, Tiνα ταὐτην λέγεις, - Ζέφυρε,
την πομπήν; n τiνες οἱ πέμποντες ἡσαν; Pausanias Atti c. cap. 2, οἰκοδόμημα ἐς παρασκευήν εστι τῶν πομπων, ac
πέμπουσι. Dei nosti tenes I Piadipp. pag. 34. Aristophanes Achai n. V. 247. Pollux VIII, 94. Eustalla itis in Iliad. I, p.76a: 'Iστέον, οτι πέμπειν, παρα τοῖς μεθ' 'Oμηρον, καὶ τὸ στέλλεσ2αι θριαμβικῶς. οθεν καὶ πομπὴ ο iαμβος, ον προέλευσιν ἡ κοινὴ γλῶσσα καλεῖ Προελεὐσεις sunt pompae, quas Latini recenti oririis tein porthus processiis dixeritnt, de quibus est l. 4i & l. 42 D. de Donation. lat. vir. & uxori προόδους vocat Iustinianus Nov. CV. ead. l. I 2. Oυνεκα ) Gr. ἔνεκα, cdomodo semper Thucydicles, inqtiit T. Magister, pro - ἔνεκα; sed haec eius inte retatio hilic loco disconvenis. Apud Homeriim, sed in capite sententiae, valet quoniam. Aristoph. Plur. V. 99I, ἀλλα φιλιας οδνεκα. & sic bατ. I 46 I. Lysias, τῆς ἀδελφῆeοὐνεκα. Et pro quia Sophocles Aiace. Noster vix alibi. WASS.Itaque non in universitin vertina est, quod strii sit Ammonitis: ούνεκα μεν σημαινει τa οτι. Ἐνεκα δε χἁριν.Pag. 9o. l. Io. Προτιμωρήσασ)αι In Gr. πρότερον τιμωρ. est apertuin vitium librarii: nam iuiliciebat semel poni πρότερον. Πρότερον προτιμωρήσασθαι eodem pleonasmo Vicit,
quo I, 3, Πρὶ γὰρ των Πωῖκῶν οὐδεν φαινεται πρότερον κοινῆ ἐργασαμένη ἡ Ελλάς. Et V, 84 Πρὶν ἀδικεῖν τι τῆς
γης λόγους πρῶτον ποιησαμένους ἐπεμψαν πρέσβεις. Sophocles Aiac. v. io8 . Πρὶν ἄν - μάστιγι πρῶτον νῶτα φοινι- ροσις θοῦν . Sic Virgilius IV Aen. 24, mus .rnte pIam.
Od. l. 12. Λεωκόριον) Leoconi ut dicit Aelianus Vari FIist. Iib. I et, cap. 28.) Athenis erat tena pluria filiaritan Leo, sc. Praxitlieae, Theopae, Lissiuiae. Has pro saliue civitatis Minervae occisas esse fama est, cuin Leos pater eas tradidisset piopter oraculiun I elpi,icilin: quod naonebar, aliae r non posse servari iactein, nisi illae mactarentur. Viis
426쪽
Pag. 9 I. t I. Tους δορυφόρους Qti Λυκόποδες appellatos esse docet Suidas, quia pellibus lupinis criara seinpertem tinebant, vel quia in clypeis lupi insune gestabant.
HUDs. Aristoplianes Lysis r. v. 66s ita vocat Alcinaeonidas, quomina opera Pisistratissile deinde Athenis pulsi sunt.
Pag. 9 a. l. I 4. Ἀνδρὸς Epig. Simonidis. Hephaest. &hic legit Aτασθαλιαν. WAss. Osati boni Epistola in Var. Led . Hudsoni est XXX LXVII ecsa. Roteri M. Pag. 93. l. 4. 'Εν τω τεταρτφ Olymp. LXVII anno et . Petitus IV Eclog. Chronolog. 9, & Valesinis ad Excerpta Petresc. p. 4et, Dochvellus in Annalib. Thucyd. anno 3. UU. 'Aλκμαιωνιδων Alcmaeonidae non ab Alcmaeone Amphiarai originem duxeriint, sed ab alio , qui ex Nestoris filii posteritate ab Heracliciis Messenia paestis Athenas
venit, in refert Pausan. l. 2. A Pisistratidis alitem iube elem, quod tyrannis infesti erant, a Lacedaenioniis con sectui sunt, tu restituerentiir. ΗUDs. Historiam eiecti Hippiae pituibus exsequitur Meursius Pisistri c. I 6. d. l. s. Ες τε Σίγειον In protritu causa est, cur Sigetina se conferret Hippias: nam id temporis eitis irebis is inintis erat Hegesistratiis, s ater nothus, a Pisistrato patre impositus, tu docet Meursuis in Pisistrato c. Io. HUDS. d. l. 6. Λάμ-ιακον) Lam ficos Ovid. olim IΠιτύουσα , Deilochus Cygicentis. Epaplaro litus apud Athenaetim Πιτύειαν Homeri putat. Πιτυόεσσα apti l Pituarch. arulit, De Vire. Militer. via. Scirol. Apollon. I, 933. aliis item
c s. Erycius Epigranimataritis ἱερην ideo appellaVit, quia Priapo, hoc eri, Baccho, sacra erat. In I Macliab. XV, 23 , Samisana vocatur. Ita CO U. fere Gr. Lat. Syriac. Vide Stephan. in , Salmas ad Sol uni & Drii siti in. Nonaen deducit Polyaenus a Lampsaca vindronis filia
VIII, 37. Condita urbs pro calculo Syncelli A. M. 4832.
427쪽
Veritis Phalaridis aetate circa 3434. Gentilia Λαμ ιακηνο eapini nostriini & Diodor. & Λαμ-ιάκιος in Lapide Griueriano. Quam formam sevuintur Latini, ut ex Villicoriuninscriptione patet. Dum tua ponsi uri cisodia protegit hos
tum &c. Latmisiarios nitaor non imbuet hossa cultros, c)Iam veniet nostra victima caesa manu. Historia eius petatur ab Herodoto V, III, Xenoph. p. 4ss, Polyb. XVII, p. Io72, Livio XLIII. 6, Diodor. p. 788, 793, Appian. p. 87, 222, Polyaeno II, I, 26, Zosimo II, Ioo, V, p. 3I4, SQ
crate Hist. Eccles. V, 8. De Lampsiicenoriam latushus adi Ciceronem. Hoclite Tumis Lis eis, ut nos docet Letincla- vitis Annal. Nonnulla addunt Wheleriis Itin. pag. 76, &Motraye I, io 3. V ASS. d. l. I 2. Υπόπτης ) Gr. & quidam editi υποπτος. cinnutilgatis Th. Magister in υποπτος. WASs. Imitariir Aeli nus IV Var. His . i8 ὐπόπτης ἔν εὶς πάντας ο Διονύσιος. De sis, quae Scholiastes hic annotat, aes inte retes Po, lucis I, I9 Pag. 94. L I. Tν παύληὶ Male Thoni. Manster in ἁνα- παυλα : τὸ δε παυλα ἁδόκιμον. Usi sunt praeter Thucydrelena etiam Plato, Aristoteles, Socrates apud Scholiasten Aristoph. Νub. v. 94 , & Dionysuis Halic. plus semel. eis. l. 4. Εἰς των δεδεμενων Andocides orator. Plutarchus Alcib. qui et Timaeum quendam, singularis calliditatis & audaciae hominem, huius consilii alitiorein fuisse ,& decreto publico iis, qui se ipsi indicassent, impunitatem prinustam scribis. Pag. 9 s. l. s. Tωi δ'ε διαφυγόντων - τω ἀποκτεsναντι Haec apti l Suulam in επανεῖπον perperant e Lib. VIII lau
ead. l. 6. Ἐπανεῖπον ἁργύριον τω ἀποκτείναντι Huc reser decretum de Diagora Melio, qui ἄθεος dicebathir, quod sic inscriptum fuit coliunnae, εάν τις ἀποκτεiνη Διαγόραντον Mἡλιον, λαμβάνειν αργυρίου τάλαντον. recitat Aristophanes in Avibus. Palmeritis in Exercitat. p. s4. HUDS. Ad hiinc lociina soriassis respexit Pollux II, Ir8, επανειπωναργύριον, οῖον ἐπικηροξας. Videtur pro eodem habitisse έπ- ανειπεῖν, & ἐπικηρυττειν ἁργύριόν τινι. Sed est inter haec inscrimen. Nam in illo dativus refertur ad eum, cui praenitum promittitur; in hoc, ad eum, in cuius caput pecunia statuitur. nam usitatius est de laac re επικηρύξαι. Vide
Anamonitini in ἐπικηρύξαι, & Valesiuni ad Notas inussaci
428쪽
in Harpoci'ationeni, V. έπικεκηρυχέναι. PolluXIV, 93 , επικηρὐττειν χρήματά τινι. g. 96. l. s. Πρὸς Βοιωτοὐς τι πράσσοντες) Valla προς Βοιωτους vertit ciun Boeotis. Recte accepit de clandestino aliquo consilio & conarii clun Boeotis adversiis Athenienses, qui biis utrique inina ci, ipsi autem inter se socii & amici errant, ut e Iab. V constat. Vatilina secutus est Acacius, nec debiterat ab eo abire Portus. Sic πρός τινα πρασσειν,
rutversiis alium scilicet, dixit Tliucydides III, 28, IV, 68,74 , IO3 & I I4. Od. l. 9. Ἐν Θησείω &c. Vide Meursit Athen. Attic. p. 38 &c. eiusdemque Ledi. Attic. l. 3, c. I . ΗUDS. Pag. 97. L I. 'Υποι α) Sclioliastes Aristophanis ad Lysistr. v. Io96 scribit, auctorein lacinoris inutilatoriim Herianaarum a Thucyis te procli Alcibiadem. Hoc, quod Quina, nusquam disertis verbis dicit Thucydides, sed nihil aliud. miain suspicionein illani fuisse, & cap. praeced. nunciuam alictores illius pro certo potuisse sciri. Quod a Plutocnoro hoc Corinthiis tribunim narrat, id pluribiis exponit Plutarchus in Alcib. Deinde apud euna legendLim est, μόνον
δὲ φησὶν ου περικοπηναι τον Ἐνδοκώ'ου Ερμῆν, ad sita particula negante, quae non recte abest. Andocides orat. de Mysteriis pag. ao 3 : 'O Ἐρμης , ο, ορατε πάντες, ο παρα πα-τρωαν οικίαν την ημετερον - ου περιεκόπη μόνος των 'Fρμων
ΘΟ. eoque modo etiam Timaeus & Nyn38hodorus aptui Athenaeum. τα 'Υκκαρα Pauian. & Mss. Gr. C. Apollodoriis in Chronicis, & latulante Athenaeo Polemon; cuius verba exscripsisse videtur Schol. Aristoplian. ad Pliat.179. Ita Diodoriis & Plutarctatis. Noinen a piscibiis, quoS υκκας Vocant. In Athenaei Cod. Regio ύκης scribitiir. Hesychius υκος ερυθρῖνος, &ita vocasse c yrenaeos τὸν υκ-κην affirmat Zenodotus. Oppian. Hal. V, 628: ην δ' έσίδωνται Κάλλι Ῥυν, τότε δη σφήνων μεγα θαρσος ἱκάνει. Eadem tamen Anthiae tribuit Aristoteles. Ibi certe his i gendum μολ.ύβου, & semel πέτρη. Gniunctim veniunt apti l
Ciceronem III Verrin. 6 43, Ietini, Clarini, Actirini. Se rim reponuiu 1, sed chini inter Ietinos & Acher OS interpo
429쪽
sstetit orator Citarinos, nescio an 'Garinos, vel 'μ. renses legendum sit. Hodie iuxta Fagellum VII, I 6, Cari-H. Parinae nitinus ab Hariluino adductus omnino ad im-raiia 1 pectat. IVASS. De Hy aris vide interpretes Stephani ad ΕυκαρπH. & ' καρον , & Guverium II Sicil. Aiu.
eis. I. II. Xρηματίσας Melius Portus, quam Valla &Acacius, qlli raηματi ειν pecunias cogere inte retantur. Vide Suitana h. v. Isticlaeuna in Commentar. L,ing. Gr. pag. a 39, & quae supra ad V, 6i annotata sent.
ii suffragio suo comprobant Cl. & Gr. WASS. Pag. IO2. l. s. Πέμπουσιν Vid. Diodor. 333 Hoc Alcibiadis misse conamentatim , ait Frontinus Ul, 6, 6. sed
d. l. 3. Ηκειν) Marg. ηMi. Nihil atullo. UAss. ead. l. 6. Ἱέναι παρεσκευάσθαι ἐπὶ Κατάνην Portus inliis interpretandis sectinis est Vallam. Consulerent alii, an Graeca ita verti possint. Mihi, si ea est sententia, quam illi expresseriint, potius participium, quam infiniti VUS παρεσκευάσθαι requiri videtur. Acacius ni illain illius rationem trabini: nain vertit Catanam durare. Unde colluere licet, ei fetuspemim filisse παρεσκευ σθαι , tanqtiam ah aliquo inreuiuin. Et sufficieixit iέναι - Κατάνην. Nam hoc sine appa- riuu fieri non potuisse, facile quilibet intelligit. Tlati cyclules III, 61, Tῆ μέντοι αυτη ἰδέα υστερον 'Mηναέων ἰόντων ἐπὶ
τους Ελληνας. Et IV, 93 , Eπεισεν ἱέναι έπὶ τους Ἀθηναίους. Omnino suspectum habeo hunc lociun. ead. l. I 3. Συμα ω) Hanc veram scriptiIram huius nominis esse pittant Ouverius I Sicd. Ant. Io, & Heinsius ad Ovid. IX Metana. 7 O. Pag. IΟ4. l. s. τὴν κατὰ τὶ πιλυμπέσιον) Valla Vertit, in magnum poreum anu Olympicium. Hoc indicio est, eum in silo exeniori itidena liabuisse verba μέγαν λιμένα, Guae hic in Coil. Reg. stiper ές τον manu recenti scripta 1unt. Ea utriim e vetustis libuis lanata, an a magistro at quo pro-
430쪽
fecta sint, non facile ilixerim. Sed magis suspicor ab ali- Pio ad lita esse, lii ita explenda, quae ad sententiam per faciendam deesse vulebanthir, putaverit: Vel Piod Olympium magno portiti Syracusarii na viciniim esse sciebat, ut CX iis, viae de eo Cluverius habet, constat; vel quod apirii
ναῖοι παραπλεἴσαντες εiς τον μέγαν λιμένα των Συρακουσῶν μετα πολλῆς ἡσυχίας του τε Ῥλυμπίου κύριοι κατεστησαν, καὶ πὰντα τον παρακείμενον τόπον καταλαβόμενοι παρεμβολην εποι ἡσαντο. Thucydidem scripsisse ές τὴν μέγαν λιμενα, ideo milii non persuadere possun3 ut credam, quia Verba μέγαν λιμένα ab omni diis aliis Mss. absunt, & quia εκβαίνειν est e nam in teream egredi: cpiod multis ostendi non necesse est. Itaqhie etsi vertini est, quod Diodoriis stritat,
παραπλευσαντες εἰς τον μέγαν λιμένα, tamen admodum inapiraptae Gicas έξέβαινον ες τον λιμένα, si Veli S clicere , ω-vdus ponunt ingressi exscensionem in terram secerunt. Scholias eS Vulgariis, nani in Cas . hoc scholion non legi uir, itas cribit, citiasi putaverit deesse τόπον, ulviae in interpretatione sua expressit Portus. Hoc Pu sie non magnopere Probo, ob eam caulam, quod cuin haec Vox κατ' ἐλλειψ ιν deest, fere assiessivum, a pronomia ponitrur, cum Ploconitin i possit, tu εν τανερω, εν ἐπιτηδεiω , & alia, non artichilus soliis. Fortassis legentium est ές-κατα το Dλυμ-πiειον, per ellipsin του χωρiον , Vel μέρος, in IV, 78, &ὶisibi τα ἐπὶ Θράκης. Cap. se. τοῦ μεν , τειχία τε καὶ οἰ
ead. t. s. Λογάδην) Sclaoliastes scribit, Thucvclidem lib.
IV dicere λογλδας λβους. Non ineinini ine laoc legere. Est isti cap. 4 λογάδην δὲ φεροντες λέθους. & cap. 3I, καὶ ἔρυμα αυτόθι ὐν παλαιὸν, λiθων λογάδην πεποιημένον. Λογα-