장음표시 사용
401쪽
μένους υπὸ των πέλας μη προσαγορεύεσθαι. Hoc secivus est Valla. nec male.ead. l. II. Ἐπιβοώμενος Vide Suidam in έπιβόημα , &Hesychivin. WAss. Non animadverto in his καινοπρέπειαν illani, quam Portus. εγὼ ορεγόμενος & ἐπιβοώμενος iunguntur cunὶ μεταχειρiζω, nec quidquam in eo serenone και
Pag. 3Ο. l. s. Λόγοις τε πρεπουσιν - ηει Hinc corrigendum est Lexicon Bibliotnecae Coistin. pag. 483 : Oουκυδίδης στρ καὶ λόγοις - ησα τρέπουσιν, ἀντὶ του συνεγενόμην. Nec ὁμιλησαι hic idem est, quod συγγενέσθαι. Od. l. 9. Uφελεία Ciss. ἀφσλέα. Et sic alibi ident liber. Auctor Elymol. M. in Zυσiα inter otia multa, quae sine ciscrimine in gια & ια exeunt, etiam ωφέλεια & ἀφελία refert. Sed fortassis rarius est apini scriptores proiae, quan poetas. Od. I. I x. ' δέας - ἐπιδοχὰς Thom. Magister in έπι-
Stephanus Vertit: nitu ipse regio laeotimo apparatu instravictast. Melius, qtiam Portus, chiliis interpretationein non Admittit articulus τα. In eo, quod in Scholiaste legi uir, νόμιμον ράτορα Vocari ἱκανὸν αθλητὴν, nullus sensis m. Scirol. Cass. bene: καὶ νόμιμον ρήτορα τον ικανὸν, και νόμιμον ααθλητὴν φαμέν.ead. l. 9. 'Oσοι περικομπούνται Scripturam nonnullorii in instorum , ὁσοι περ κομπούνται , habet etiam Thom. Magister in κομπάζω, 3c exponit κομπαστικῶς λέγουσι. Stephanus quoque in Tites. v. κομπεω ita laiulat e vet. lib. etsi deinde ex hoc loco etiam περικομπεω inere, & interpretatalr , a uot GP magni s veH:u vulgo iactatur. Mihi non Gisplicet lectio libi oriun scriptoriam: nain περικομπεῖν non valde usitatii ni esse videtur. Sed pro λεγουσι, quod in interpretatione habet Thonaas , clicendunt fuit Te λέγονται, aperitim est e noniinativo δσοι. Rectu in villat λέγουσι, si Tliucydides dixisset Sσους περ κομπουνται. Paulo post pro ὁσοι ἐκαστοι ,Od. Reg. ἴσους ἔκαστοι ut respondeat s quenti vecto ἡρίθμουν. quod non coluena nendmn puto.Pag. 33. l. 3. Προσεθεμεθα αὐτους Thoin. Magister in
402쪽
αλλοις sic cliici potest , ut alia, in qui iS αυτος dativuli adiunctiina habet. Aristoph. Eqint. so7, τους αυτούς ἡμῖν μισεῖ. Et sic saepe aphael omnes scriptores Graecos, quod etiam Latini imitati stini. ead. l. 7. Και Ουκ αγ απήσαντες Haec etiam in Camerarii libro sui de credi par est, eo qtiol nihil varietatis ad Basil edit. in qua leguntiar, annotavit. Sed non de nihilo est qtimi ab omninus aliis MK. absunt, &. omnino speciena inte retati otiis verti ὐπεριδόντες prae se seriant. Aliget suspici nem, quod etiana Thomas Magister in ὐπερορω ea oini sit. PQ. 36. l. Io. Παρελθων αυτοὶς ελεγε τοιάδε) De τοια- δε vide quae dixtinus ad pag. II. Pro αυτοῖς Mss. rectitis clini interprete αυθις. Vallain legisse αὐθις, ostendit illius interpretatio rasus procedens. Nec ulla causa est, ctfrid omni is libris scriptis consentientibus recipi non debeat. Aυτοῖς an retinendum sit, chibitari potest. Nam nec Cod. Cana. i l agnoscit,& Thucy sules multis aliis locis, qui is παρελθων adlatho, αὐτοῖς Οnaittit I, 67, 72, 79, 8s, IS9, 139, & alitia saepe; ubi alitem eo, vel alio dativo utitur, dativos pleriinacitae ad vectiun ali cliiod sequens, rarissi inead παρελθων relert. VI, II: Τότε δ' ουν παρελθων, τοῖς 'Aθii- ναίοις παρήνει τοιάδε. 32: Παρελθων, αυτοὶς, ως σαφως οἰόμενος ειδεναι τοι περὶ αυτων , ελεγε καὶ παρήνει τοιάδε. 3 s :Παρελθαψ δ' αυτοῖς Ἀθηναγόρας - ἔλεγε τοιαδε. Nam ibi Ἀθηναέοις & αυτοῖς cuni ἔλεγ s iungenda esse, apparet ex
to duritis est. Posset aliquis suspicari , Thucydidem itidem hic, ut III, 36, scripsisse παρελθων αὐθις ἔλεγε τοιάδε, &cum deinde pro αυθις in qtiibusdam exemplaribus perperam αυτοῖς scriptum, & Vera temo αυθις in margine annotata fuisset, tellule iitranaque in Fb κείμενον venisse. Sed qtliu insea cap. 72 dicit, παρελθὼν αὐτοῖς Ἐρμοκράτης έθἄρσυνε , issii αυτοῖς Οmnino reserri debet ad παρελθων, ratio
illa, ob quam id huic loco non convenire videri poterat, infirma est, & ntimero MMoriam aliqvi id dari potest. DURER. Legemna παρελθων αυθις ἔλεγε, cuius T. αυτοῖς Varia liatio. Ficinat Marg. WASS.
403쪽
P . 37. l. II. Ἐπαρχη εἰσφέρεται) Quam significationem hic tabere possv απαρχη, non intelsigo. Maxime prDixibilis militi videriir scriptiarra sibiUriiin, cim hahient απ' ἀρ- ηs *ψεται , nempe χρὴματα , Piod ἁπὸ κοινω, repeti deinet. Designat enitia tributum, quod Syraculanis barbarae civitates in Sicilia, eociun imperio subiectae, pendebant: quenaadmoduin II, I 3, Φόροι απὸ των ξυμμὰχων τῆ πόλει 'Mnναλνὶ προσιέναι, & VΙΙΙ, Ι 8, 'Εκ των πόλεων
butariis, glσφέρειν & εiσφορα aluein de civibus dicuntur. demio etiam supra actum eri. Eu autem e praecedente sylla-ha ης facile oriri potuit, Prod cuni iuriimqtie eodeni sono pronuntiareriir, deinde etiam in scribendo alterum cum altem commutatilin, & ex απ' ἁρχης φέρεται, απαρχusiσφέρεται factum est. Qua re saepe peccasse id rarios, neminem, nisi qui in scriptis G aecoritin plane hospes est, fugere potest.
Pag. 38. l. Is . Καὶ ουκ εν τοῖς Si hic απὴ κοινου reperi possit Oτι, fortassis non opus erit enIeiulatione , qtiam in Var. Lest proponit Hudsontis. Nam και Ουκ εν τω ὁμο- στρατευσόμενοι potest exponi, O non pari conditione Mitim
suri. Sic VI, II, Ἐν κρατήσας τε μη κατασχήσει τις, καὶ μη κατορθωσας μη εν τω ὁμοέω, καὶ πρὶν ἐπιχειρησαι, εσται. Qiussitis alitem rebus melior fiuiua sit conὸuio Siculoriani, ante ostendit. Probabilein lainen ententationem
faciunt ea, quae paullo post dicit Divicydules, , λθετε &προσέδει, qtiae tetriptis praeteritum indicant. Sed non necessamitin arbitror τὸ στρατευσόμενοι sede tua moveri.
ουδε μηνων, positura initiaviore. RUASS. Od. l. I 2. Σιτοποιούς) Sic III, 78 , γυναῖκες σιτοποιοί. Insea cap. 44. Et Theoptarasitis Claaras . cap. 3 , Tην σιτο- ποιὴν πειραν λαθεῖν. Alia exempla ex Atticis scriptori is prostant in L exicis. Thoni. Magister tamen αρτοπόπος κἄλαλιον esse pronuntiat. Sed Graininati coriani di elata non sunt oraclita. Qiud su προς μέρος, non satis assequor. Valla vertit, pioman para molere cogatur. AcacillS , pistoribtu al ris coa- ελ, aliis naerreri conductis. Haec naihi non inagis satisfaciunt, quam interpretatio Porii, quod nusquam προς μι- ρος ea significatione, qua illi lioc accipi putarunt, iisurpatum invenio. Asibi pro rata Parae, pω portione, Verti video.
404쪽
An ergo hic qitoque πρὸς μερος erit pro numero ac naul- tithusine hona inuin, qtios navibus imponentiis Z Vulebuntasti Steplianus alii quia annotare voluerat ad interpretationem Vallae: sed id non exstat. Pag. 4 I. I. II. Tο μεν επιθυμούν - παρασκευῆς Dionysi Halic. p. I 34 δε μεν βουλόμενον librarior na incuria , vel memoriae deiectu legit. V ASS. Oinittit etiam τού πλοὐ,
S pro εξηρεθησαν habet ἀφηρέθησαν. Pag. 44. l. IO. 'Η τετράγωνος εργασία Themistius orat. VI, pag. 3I6: Πρὶ πιν Δαιδάλου τετράγωνος ην οὐ μο-
νον η των 'Eρμὼν εργασία, ἄλλα και των λοιπων ανδριάντων.
Vid. ibi Peravi una, & Menagium ad haec Diogenis Laert. U, 82, 'Iδού τετράγωνος Ἐρμης, ἔχων σορμα , κοιλίαν, αἰδοῖον, πωγωνα. Ἐργασία, & εο ἄσασθαι θὰν apud Pollii- cena I, 31 & Is lunt inter vocabula propria de his, qtii statuas Deoriim faciunt. Cur in προθιροις aedium posui file. rint, exponit Heral lus II Advertar. I.
Od. l. I 2. Περιεκόπησαν τα πρόσ.) Adde ex historia καὶ
Erant enim Mercii mi illa simulacra sistiirpia, ορθὸν αἰδοῖον
stat. Sed e Pausania Grammatico aptui Scholiasten, & ex Aristoph. Lysis r. intelligitur.ead. l. I 3. Μεγάλοις - έζητουντο om. Magister in μήνυτρα. WASS. Add. Pollucem VI, I 87. Pq. 4 . l. 7. 'AH μετοίκων τέ τινων καὶ ακολούθων περὶ μὲν των 'Dμων οὐδὲν) Plutarctius in Alcita scribit, ante prosectionem Alcibiadis etiani de mutilatis Herinis indicium delatuin suisse. Andocides loco a cl.-aiie itulicato, primum ab Alcit lassis & Phereclei servis de aiysteriorum liniistatione, detrula a Teucro inquilino de Hermis truncatis,
ct sacris pollinis, ac denique a Dioclide de Heranis indicium factum. Hortini igitur istilicia, secunduin Thucydi- dein, posteriora stimini discessu Alcibi assis in Siciliam. Se Thucyiae Vol. IV. B b
405쪽
vos illos ἄκολούθους vocat TMicycliales, i. e. pedissequos, qui cloiminos sectati, testes & fortassis adiutores eortini petulantiae ac lasciviae iuerant. Narn ακόλουθοι proprie dicun-tiir servi, qtii dominos sectantiar. Vid. CasaiiD. &. Dupore. ad Theophrasti Gaaract. c. XI, Dupori. ibul. ad cap. IX ,& Perig. ad Aelian. XIV V. H. I 4. Gloss. ἀκόλουθος, scil
sis Aruloculem I, p. 17s , Ursini imago. II, I 3. Apud Euriplitem Ion. I 86 Phoe un, non Mercuriiun tanthina, filisse platearum dominuita probare satagit Barnesius. At vel sirin, quem adducit ex phoenis . ita censeo Minguendum, Καὶ συ Φοῖβ' αναξ, Ἀγυιευ, και μελαθρα, χαίρετε. WASS. Pag. 47. l. 3. Mη εὐνουν ἔχη) Scholiastes legit, ως ουκευνουν αυτοῖς. WASS. Vel , μη οὐκ ευνουν εχωσι. Sed nusi plana vestigiiun ullii in Variantis scriptiirae inveni. Plutarchus Alces. Aἰσθόμενοι δὲ οἱ περὶ τον 'Aλκιβιάδην τούς τε
ναυτας, ο ι πλεῖν εμελλον εἰς Σικελίαν, ευνους οντας αυτoiς.
edd. expunxerat eis. l. 4. Παρησαν, ες τὸν Πειραῖα καταβαντες, εν ημ.
Ita haec iustingui volebat cl. 'Vasse. Amea perperam παρ-
406쪽
ῆσαν ἐς τὴν Πειραῖα, καταβάντες ἐν ημ. Posset etia in dis inctio reiici post pn i , & scribi, ἐς τὸν Πειραiα καταβάντες ἐν ημ- ρητη, ἁμα έ. έ. τ. ν. d. l. Io. 'ολοφυρμων De Metone Ast nomo, eiusque praesagiis, S insania ficta, qua se ex iiii lituin catalogo ex-Plingeret, mira narrat Aeliantri XIII, 12. IVAss. Pag. 49. 3. 'Lπὶ αξιόχρεων) Perplacet αξιόχρεω C l. Graev. εκπλεω, & sinulla; exeiriplum desideratair. IV, 8s, αξιόχρεων πόλιν sine V. L. & D. Halicarn. VI, 9I, μοι - ραν. Sed ne sic quidem a suspicione di inoveor; sed etiam in liac voce ν puto exclusisse Atticos veteres. Aliter, scio, Gramimatici staretunt. WASS. Pa o. l. s. Tριηρἄρχων) De trierarchis & trierarctilis apini Athenienses inulta habent Petitus ad leges Attic. p. α o, & Sciresseriis II de Milit. Nav. 4. quaedunt etiam C se onus ad Tlaeophr. Caaract. cap. XXII. Od. l. 9. rio Has etian i mentorat I, I 43: Κυ
βερνήτας εχομεν πολιτας, καὶ την αλλην υπηρεσiαν πλείους
και ἁμaiνους, η πασα ἡ ἄλλη 'Ελλάς. Binlaetri aptui Stephanuin scribit, in Thucydide υπηρεσίας esse naves administras eartim, quae armatos portant, aut etaim 1ervitia earii in; sed Arriantun videri accipere pro remigibus. Na-
in his locis Thucydidis potius frontines videntur designari,
quam naves. Pro remigibus est in Atriano VI. 1: Aι δ' -υπηρεσιαι αυτω ἐς τὰς ναύς ξυνεπληρώθησαν ἐκ των ξυνεπομένων τῆ στρατια Φοινίκων, καὶ Κυπρiων, καὶ καρων, και Αἱ-γυπτων. Et ita hic accepit Acacius. Sed non recte idein. Verba καὶ υπηρεσιας ταύταις τὰς κρατίστας 3 sdquenti is
avulsa clini superioribus iungit, quasi Respublica non so--liun naves, sed eti in remigium dederit. Nani hoc non paticiar copula τε, in his , ἐπιφοράς τε. eis. l. Io. 'E πιφορας Explicat Polliix III, 94. Ἐπιφορήματα pro τραγ ἡματα Herodothri, unde notier. XVASs. d. l. II. Tοῖς θρανίταις) Vide ad IV, 3 a. ead. l. I 2. Σημειοι Sententiam interpremin, qui hoc .apitis Scholiasten de picturas navi tura exponebant, confir-naat Lucianus. Nana nic quoque in Navi g. pag. 494 inter reliquum κόσμον navium recentetbραφάς. Sed potvit et in cogitari de παρασήμοu, & tutelis navium.
407쪽
Pa'. s I. l. II. Προσετετελέκει Ita quidem omnes libri r sed ta1nen nonnihil suspectum est. Nam προστελεῖν nihil aliud esse potest, quam ad & ρnrerer alia a uid impendem , aut praesare. Ignorant hoc verbum Lexica, sed habet Xenophon VII 'Aναβάσ. p. 416: Εἰ δὲ δη ο συμπαρεχων ὐμῖν
ταυτην την ασφάλειαν , μη πὰνυ πολύν μισθον προσετελει.
Sed id huic loco non optime convenit. Stephanus, Acacius, & eos secinus PortuS Vertunt, psae anu eroga erat.
hoc autem est προτελεῖν; quo venio hac significatione uti Xenophontem VH Ἀναβ. 42I , 'Aναμνήσθητι δὲ καὶ συ , τι προτελεσας ημῖν συμμάχους ημῆς ελαβες, ostendit Budaeus in Commentar. ting. Gr. pag. 627. Et riirsus X nophon in Lib. de Agesilao pag. 6s 4: στ' οὐδεν προτελέσαντες οἱ φιλοι αυτού. DURER. Scirol. Sophoclis ait Trachin. pag. 169, 2 ed. Francos annotat, πρὸς in con positis apius poetas tragicos usurpari pro πρό: Plos si Thucydidem iecutuiri nolis, προσετετελεκει inte retare, ετετελέκει π-ς τον στόλον. Haec Hednaan. ead. l. I 3. 'Aναλώκει Coi rector Cod. Gr. ὰνηλώκει. Po-truerat concinere manum a corrigendo. Nam alterrum est
Atticum. Thoni. Magister in ανάλωσα, Stephanus Appen l. ad Scripta de Dial. pag. i47, & Κulinius ad Polluc. VIII,
tur Attici, quod ilictat Thomas. Pag. a. l. 4. Εὐρέθη) Non contemnenda est scriptura Cod. Reg. εὐρσὲη. Pendet ab illis, quae aliquot Versibus ante dicit, ei γάρ τις ελογίσατο. d. l. 8. Προς τὰ υπάρχοντα) omnes interpretes pr harunt sententiani Scholiassae. Sed nulla ratio est, cur si1- perlativus μεγίστη hic pro comparatiVo positus esse dicatur. Puto πρὸς τα υπάρυντα esse πρὸς την ὐπἄρχουσαν δύναμιν, ρω pras diu visara, & Thucydidem noc dicere. Cum maxinia spe in futuriam, quam ex praesenti naagnitudine apparatus & virium conceperant. Ita utitur pra positione πρὸς V, 9, Και ἁμα πρὸς την εαυτοὐ μναμιν τηνεπιχ είρησιν ποιεῖται, pro visus suis. Et IV, 39, Ἐνδεεστ
ρως εκάστω παρεῖχεν, η πρὸς την εξουσειν, φιam Pro copia. Et eadem signincatione τα υπάρχοντα dicit paulo post noccap. 'ορῆτε μὴ των υπαρχόντων οτω τρόπω κάλλιστα ἁ μυνεῖσθε αὐτσίς. ead. t. Io. Ἐσέκειτο Gr. επέκειτο. Scholiastes cum vulgata. WASS.
408쪽
e ad. l. I 4. Κρατῆράς τa κερασαντες - και σπένδοντες
Illustrariant hunc morem veteriam Muretus XIV Var. Lect.α, & Certa ad Virgil. V Aeneul. 7 76. Add. Arrian. de Exped. Alex. VI, 3: Και ἐπιβὰς της νεὼς, ὰπὴ της πρώρας
ἐκ χρυσῆς φιάλης εσπενδεν ἐπὶ τον ποταμὸν, τον τ' 'Aκεσίνην ξυνεπικαλούμενος τ' 'Υδάσπη. Et, Ἐπεὶ δε ρακλεῖ τε τω προπλτορι σπείσας, καὶ Aμμωνι, καὶ τοῖς ἀλλοις θεοῖς ὁσοις αυτω νόμος , σημῆναι ἐς ἀναγωγἡν κελεύει τη σάλπιγγι.
cet vox επικαiρως videariir hisere sensum non incommodum, επὶ κέρως legendi un esse constat, tinn ex II, 9o, tum quod vox militaris est, apprime commoda latuic loco, quae opponitur τω εiς μέτωπον. nam έπὶ κέρως est, quod dicimus vetho inlitari a la fle, μέτωπον vem mei- natis, de front. Qiiod non intelligentes exscriptores, επὶ κέρως non intelleetuna mutaverrunt in vocena magis solitam ab illis intellectam. Palaterius ad Gr. Audi. p. 77. HUDS. Permutantiar haec etiam infra cap. so. Vid. Scholias en ad II, 9O , qui exponit μiαν κατακολουθῶσαν τῆ θετέρα. Xenopnon hoc videtur dicere ἐπὶ μιας Ι Graec. p. 446, Πα- ρὰ δε Διομέδοντα οἱ Σάμιοι δέκα ναυσὶν ἐπὶ μιῆς τεταγμένοι. έχομεναι δε των ταξιάρχων δεκα καὶ αυταὶ επὶ μιας. Polynius I, 26, 27, ἐπὶ μiαν. Pag. q. l. II. Και ναυτικη καὶ πεζικῆ) Tliomas Mail ster iciliat, cum Demosthene & aliis omnibus ciscendum esse πεζὴ στρατιὰ, non πεζικὴ, etsi hoc sit apiul Thiicy- isdem: nam esse ποιητικώτερον. Sed Vide qtiae annotavit Stephanus in Thes. Legit autem hic Thon M εν στρατια ἄρμηνται. d. l. I 2. Κατοικίσει) Non dubium est, quin libri optianai perperam exhibeant κατοικήσει, ut & supra aliquoties
in principio huius libri. Lege quae viri docti annotant ad Pollucem IX, P. Pag. ss . l. I. Κάλλιστα Ita Mss. & Scholiastes. Gr. μάλιστα , cor rupte. WASS.ead. l. 6. Σπερχονται Sic Mss. quorum auctoritati parendum. antea ερχονται. W ASS.ead. l. Io. Προσδέχονται Gr. προσεδέχοντο. at ceteri ,
409쪽
& Th. Magistro. Polubius X , pag. 8eto, Tότε δὲ καὶ τε- λέ- πολύ το τοιούτον η,. Et sic Hippocrlites M. Articillis
P. 47, aliique. WASs. ead. l. 14. Ποιῶνται nμῖν Ποιώμεθα -A omnes MK. &edd. ante Stephanuni, qui prinuis edidit ποιῶνται ημῖν:apposite militem ad sententiain, sed an vere, incertum. Nana etiam aliae non omnino improbabiles coniecturae afferri possent. Vertina potius videndtun arbitror , an Oπως
ξυμμα χων scit. αυτῶν ποιώμεθα ημῖν , possit reseret ad
singularia Thucydulis, pro Oπως ξυμμάχους αυτούς ποι μεθα ημῖν. Non ne ara potest, non admoduin ii simiana esse hanc φράσιν : sed Thucvssides tibi mae amat deserere viam tramna , & , quod ali bi dicit Scholiasses, εν πασι φεύγει την συνήθειαν. Nec rarae sunt apud euna liti iusmodi ellipses, striis tu ae προς το σημαινόμενον, & inurationes personarum. Pa . 37. l. s. 'Εδες γε του Graev. n εξ ενός γε που. Ita legerim. WASS.e.rae l. 7. Xρυσὸν γὰρ καὶ αργυρον πλεῖστον κεκτηνται Aristic es περὶ πολιτικου λόγου cap. I in fine hoc inter exempla σεμνότητος λόγου ponit. Σεμνότητος δε τοὶ, εν γένει μαλλον ἄν ὀνόμασι χρῆσθαι' εν γένει δὲ λέγω, χρυσὸς, αργυρος. Et patito post: Λέγει δὲ ο Ἐρμοκράτης περὶ των
Εαρχ'HI'ονIων, ηρυσον γὰρ και αργυρον πλεῖστον εχουσιν αντὶ του πλουσιώτατοι γὰρ εἰσιν. η ετέρως μεταβαλών, πλοὐ
σιοι γάρ εἰσιν. Ἀχουσιν e memoria scripsit, qtiod in Thucydi te est κεκτnνται. Pag. 3 8. l. I. χτι οὐ περὶ τη Σικελιρ πρότερον ἔσται ἀὰγων Περὶ τῆ Σικελία est rimum, Vel, ad Strinam, non, ut innes vereterunt, de Sirissa. Probabile tanten est, mentein Thucydulis, &, quein haec ilicentem indilcit, Hermocratis. esse eam, quain interpretes expresserunt. Nani Athenienses
in animo liabebant tentare, an Sicilia potiri possent. Sed hoc Graeci dicunt περὶ τους Σικελίας εσται ὁ αγών. Τhticyclicles V, 9, Uρῶντες περὶ οσων ὁ αγών εστιν. VI , I I, ου περὶ των εν Σικελία Ἐγεσταίων ημῖν ἀνδρων βαρβάρων ὁ ἁγών. Add. II, 42, III, 33. Et IOI. Sic o περὶ ψυχης, κρεῶν, βασιλείας ἀγὼν, dc plurima alia hoc geniis, in quia b us περὶ semper genitivtun habet. Haec inihi suspectam iaciunt viiloatam huius loci scriptiaram. Ipse Thucvdides sta
ciri l. 2. χόνιον) Dixi supra. sic etiam Dio XLII, pag.
410쪽
addunt κόλπον, vel simile qui ci. Euripides Helen. y7a, εν Αἰγαιω. Arrian. in Epict. II, 6, τὸν Ἀδριάν. Herodotus iitroque modo locutus est. Aeschylus & Pindar. vix um
χε-iπος, exponit Tliom. rugister. Supplendum esse ὴ παρασκευη annotat Scitoliastes Cass. In Thoma legenduin est
ead. l. 8. Bραδεῖά τε και κατα λόγον προσπiπτουσα) Κατ' ολυον, quod est in marg. Cod. Clar. optimum sensum habet, eiqite convenit interpretatio Scholiastae Oυκ ἀθρόα , ex ipso Thucyclide inita, ipsi mox τῶ βραggia opponit τοταχυναυτουν, & alteri illi τὸ ἁθροώτερον : huic autem recte opponitur τὸ κατ' ολίγον , quemadmoduin IV, Io, κατ' ολiγον , & πολλοὶ μαχόμενοι, & V, 9 , κατ' ολίγον, & α- παντες κινδυνεύοντες. Sed scriptura recepta fortassis nihil vitii habet: nam hoc κατα λόγον est, & ratio ac naturare , ita fere, in nragna classis, multis onerarus aliisque navi-hus inapessita, & commeatu atque apparatibus belli gravis, lente naviget, ac late cliffundareir, nec conserta progredi possit. Itaque έπεχω; etsi valde blanctitur κατ' ολυον.ead. l. 13. Πολιορκοῖντο, Fame vexaluntur vertit Hellinan. Τluicyd. VII, I 4: Εἰ δε προσγεν σεται εν ετι τοῖς πολ=μίοις , ωστε TA TPEΦONTA 'HMAΣ XΩΡΙΑ - προς εκείνους χωρῆσαι, διαπολεμήσεται αυτοῖς αμαχεῖ 'ΕΚΠΟΛIOP SENTΩN ημων. Cf. ad I, 13 I. Pag. 6o. l. 6. Και παραστηναν παντὶ hii tarn Μs . παραστάτω. Ita infra cap. 68 παραστήτω δε τοῖς και τόδε. Sed παρασπηναι potest pendere a πειθεσθε. πείθεσθε ετοιμάζειν, και παρασῶναι, ausultate nassai in eo, ut paretis, O quis- qtie sibi persιadeat, vel k in an mann inducat. Chii hoc non placet, is ciun Porio supplere potest δεῖ Παραστηναι hac
significatione saepe dicit Thucydides. Vid. IV, 6i & 9s ,
Od. l. I 3. Των δὲ - ῆσαν Dionys Halic. Tom. H, p. 333, Pii Hriicturima nostro έξηλλαγμένην exprobrat. At ipse alicisti censor, annotante Sylburgio, extra communein loquendi formulam latius evagatur hunc in modum , ἐώρα τὸ στρατόπεδον 'APANACTOTNTΑΣ, pro τους στρα -