장음표시 사용
411쪽
τιατας. WAss. Dionysuun huius censurae notnine merito
Eitiam reprehendit Stephanus in Appetui. ad Script . cle Dia- Iect. p. reti. Vix ullus scriptor Graectis est, qui hoc ge
Pag. 6 I. I. a. οὐδ' αληθη ἐστιν Neque scripturii Msitoriun & edd. in quibus est, οἱ δ' ἁληθη neqtie prior coniectura Porii, οἱ δε, ὼς ἀληθη, recipi potest. Nam de his , qui fidem Heranocrati laabebant, dei tute agit Thucydides nis vectis, ολέγον δ' ην το πιστευον τω Ἐρμοκράτει. Recte habebit locus, si ita distinguatur, ut volebat Porciis, οὐδ' αληθη έστιν ἁ λέγει. In illo, quod fellitur , τοῖς δε, maior dissicilitas est. Est enim plane duriina, nominativis οἱ μεν, & αλλοι δὲ interponi diitivum τοῖς δε. Sed quia pratrio nominativo οἱ μὲν non apponitur veri iam, sed supplenditin relinqiiivir , hic quoque orationem potius apto aliquo ad
sententiam verta, explendum, quam scriptiiram receptam mutandam arbitror.
Hippocrates initur. Confer eundena in λελυγισμένα. LYCOPhr. V. 3 II, ἀνώροφον στέγην Κιρκτης αλιβδήσασα ΛΥ- TAIΑΣ δέμας, tenebricosi. XVASS. Ἐπηλυγασάμενος etiam e Platone assere Eustathius in Iliad. H, p. 8o9, ac λύγην a veteribus σκιὰν, & assumto η ἡλίγην clici tradit. Auctor Etymolog. M. in επηλυγ- ονται, λύγην καλούσιν οἱ 'A τικοὶ την σκιὰν, η την σκοτiαν. Eustiithius & Sclioliastes parvus Homeri in Iliad. η', V. 433 , τὴν λύγην, ὁ ἐστι σκοτiαν. Scholiastes Apollon. Rlioci. II, II 23, καὶ τὶν ενιαυτον λυκάβαντα, οiονεὶ λυγάβαντα. έπει μετὰ λώγης βαίνει. Et TZetres ad Lycophr. l. d. λύγη γὰρ η νύξ. Unde λυγαῖος Ουcilms, apud poetas. Apollon. Rhod. l. d. & I, 2I8. Euripid. Iphigen. in Taur. v. Iib. ubi vid. Barnes . &ad eius dein Cyclop. v. 676. Aristotelem non soluin έπηλυγάζεσθαι , sed etiam έπηλυ γ iζεσθαι dicere , ostendit Bucaeus in Conanaeniar. Lling. Gr. pag. 346, & ex eo Ste-plianus. Scholiastes Cas . habet ἐπιλυγάζωνται. ead. l. 9. Καταλελυμένους Idem, quod Scholiastes, etiam Thom. Magister annotat, καταλελυμένους hic active sumi.
412쪽
Pag. 6 s. l. 7. Aυτοφώρους Usitatius επ' αὐτοφώρω , ait Stephanus. Tamen etiam alios eo tui, ostendunt viri docti ad Pollucein VIII, 69. Pag. 66. l. 7. - ἀφελομένη ἔχει Stobaeus p. 246, ex concione Alcibiadis, male. ibi legit καὶ κατὰ μέρη, & των δὲ ωφελίμων. XV RSS. Pan 67. l. 8. Aν iσον Recte Mis. αν καὶ Ισον. WAss.
ead. l. II. 'Ως προαισθανομένους, και μη ε πορε οντας
Stephanus vertit , ut ossi praes ritis o obsitari Mur ad elisam, O non pennissuri sit. Refert haec ad eos, qtios alloqii inir Athenagorast in quo Scholiasten sequi trur. Sed rectius Portus & Acacius, sententia ipsa postulante. Et bene
Scholiastes Oiss. καὶ μὴ ἐπιτρεψάντων ημων , non inων, titvitigatus. παλλαγῆτε Stephanus inte retatur a -- amandare, vel linremim, Vel, date omam, ut a vobis facissam. Non video, cur trantopere in eo laboretirit. Portus bene, missos satire. Aristophanes Plui. V. 316, των σκωμμάτων ἁπαλλαγέντες. Pag. 68. l. 3. 'Εφ' εαυτης σκοπουσαὶ Ἐφ' εαυτης non contemnendum Vuletur, i. e. per sese, non Musi tu vestris
consilisis, necqtu ea exspectans. Sic & alibi AO' εαυτοὐ, & ἁ 'εαυτων facere clicit eos, qvii si iopte consilio, non exspectato alioriani consilio, vel iussit, iaciunt. IV, 68, Eυνέπεσε γὰρ καὶ τον των Ἀθηναίων κήρυκα ὰφ' εαυτού γνώμης κηρυξαι. Et V, 6o, Ἀφ' εαυτῶν, καὶ ου του πληθους κελεύσαντος, εἶπον. Etiam eo iacit, quod est III, 38: TA μεν
μέλλοντα ἔργα απὸ των ευ εἱπόντων σκοπούντες, ὰς δυνα- τα γίγνεσθαι' τα δε πεπραγμένα ηδη - απου των λόγων καλῶς ἐπιτιμησάντων.
gaudere, D intra & Lactare aliqua re. Thucydides III, 62,
Καὶ τούτω μάλιστα αυτοί τε ἀγαλλονται. IV, , Ἐν πόλιν ἔκαστος πατρίδα ἔχων πρώτην εν τοῖς Ελλησιν ψάλλεται. Aristophanes Pace V, Iao6, ex Archilocho, Ἀσ'πιδι μεν Σαἱων τὶς αγάλλεται. Aristaenetris i Ep. Is, Oiς υπερφυῶς ἀγάλλεσθαι το πέφυκε γένος. Herodotus I, 143 , τε ὀνόματι ἡγάλλοντο. Neqtietatnen λαμπρύνεσθαι
hac significatione limprobandum est, in minus Atticilin, si
413쪽
Scholiasten Aristophanis set timur, qui ad Equit. V. Is 3 ,
νειρακiων θ' ἁμιλλα λαμπρυνομενων ἀν ἁρμασιν , λαμπρυ νομενων exponit καυχωμένων, και νικώντων εν τοῖς αρμασι ;citiae & Suidas in λαμπρυνομευων ex eo descripsit. Sed nisil obstat, quo minus λαμπρύνεοαι ibi de magnifico &splendido apparatu in cureibus infirmendis accipiatiar, ut apud Tuicydidem VI, I 6, Καὶ οσα αὐ εν τη πόλει χορηχέαις, καὶ αλλω τω λαμπρονομαι. Paulo post ἄξομεν in Dan. pro gξομεν ab errore scribae est. Thucydides IV, 89,
Τουτων μεν οὐν εγὼ εξω την πρόνοιαν κατὰ το δυνατόν. Heis rossianus I, 9 , Tῆς ἐκεινου σωτηρίας προμήθειαν εἶχον.
Par. 7O. l. I. Καταγωγαῖς Id est , λιμεσι, ait Scholiastes. Posiux maoque I, 99, λιμὴν, η καταγωγή. Sed KIah-nitis ibi primi, καταγωγας hic potitis esse navium applil-sus & subvectiones in portiana: nempe Plia λιμενας δ καταγωγαῖς distinguit Tnticydides. eis. l. 2. Tρι ἡρεσι) Triremes arinatae I 4o. Diodor. pag. 3 3I milites 7ooo, praeter naves, socios navales. WASS. Pag. 7I. l. 2. Θῆτες Infima Atheniensium classis. Vide Sigonium de Rep. Athen. & Annon. III, I 6. HUDR. ibid. Τπιβάται των νεων Ἐπιβάτης non eandem significationem ubique habet. Quos Homeriis εμπόρους, Graeci post Homeriun ἐπιβάτας &Xeriant, quos vectores Vocant,& a nautis distinguunt Latini. Sed Atticis επιβάται sunt, qtii e navibus pugnant, επέκωποι qtii remigant. Eustallitus in Odyss. a , p. 3447: 'O- ἡρω εμπορος, παρὰ τοῖς
μεθ' 'Oμηρον επιβάτης. Ἀττικοὶ δε τους εν ταῖς τριήρεσι κωπηλάτας επικωπους λεγοντες, ἐπιβάτας καλουσι τους μαχητάς. Thomas M i l ster: Ἐπέκωποι, οι εχοντες τὰς κώπας, και τὰ πηδάλια. ἐπιβάται δε κυρέως , οι επ' ἁλλοτριοις τον πλουν ποιούμενοι, διδόντες ναυλον. Ἀττικως δὲ, οι ενο- πλοἱ τε οντες καὶ παρασκευασμενοι εις μάχην. Et de his accipierula sunt, cyrae habent Harpocration, & ex eo Suic as, & Εtymol. M. auctor: Oυτως έ-λουν εν ταῖς τριήρεσι στρατευομενους καὶ μὴ κωπηλατουντας, ἀλλα μόνον προς
τὸ μάχεσθαι επιτηδείουe. Schesserias II de Milit. Nav. 3 , pag. Io 3 , e Thiicydicte VIII, i. & auctore de Beli. Astic.czip. 2o dispillat, ἐπιβάτας non semper iustos milites significare, & sic dictos videri, qui, cum necessitaS mqtul-reret, vice militum ptignabant. Sed haec non everriint tententiam Granimaticorum de usu & significatione huius vocis apud Atticos Eam conficinat hic locus Thucydidis, ubi
414쪽
επιβὰται ex ὁπλίταις Atheniensium esse dicuntiir; & alter eiusdem VIII, 29, Eiχον ἐπιβάτας των οπλιτων εκ καταλόγου αναγκαστους. ΕΟque etiam referri potest, qLUM Aristoteles, ad remptiblicam Atheniensnam, ut puto, respiciens VII Politicor. 6 scribit: Γ, μεν γὰρ επιβατικὸν , ελάθειρον, καὶ των πεζευόντων εστὰ Νec dubito, quin fallatiir Scholiastes Tlaticycsidis III, 's , ἐπιβάτας exponenS ἐρετας. d. l. 9. 'lππαγωγω uae de laac voce in Vari LeEL annotat Hinlinus, sunt e Schessera Lib. IV de Μilit. Nav. cap. I, pag. 2 8. Scribit ibi Schesseriis, naves ἱππαγωγούς
Quemadnuiuum non iidem sunt ὁπλῖται & ἱππεῖς, ita etiam Pliae Oπλιταγωγοὶ , aliae iππαγωγοί. Hoc aperitim est e Tlmicydule II, 36 de ex pessitione Periclis in Peloponnes hi in anno secuncto belli Peloponnes 'H γε δ' επὶ των νεωνοπώτας Ἀθηναίων τετρακισχιλέους, και ιππέας τετρακοσ-υGεν ναυσὶν ἱππαγωγοὶ, πρωτον τότε εκ των παλαιων νεων ποιη-Zείσαις. Et IV, 4 : Ἀθnναῖοι ἐς την Κορινθων έστράτευσαν ναυσὶν ὀγδοήκοντα, καὶ δισχιλίοις ὁπλiταις εαυτων, καὶ εν ἱππαγωγοῖς ναυσὶ, διακοσίοις ἱππευ . Narn il listin truntur naveS, PIae ὁπλέτας Vehunt, i. e. ὁπλιταγωγοι, ab iis, citiae equos & equites. Idein ostendit hic locus, in quo praeter naves XL στρατιωτιδας, una iππαγωγὸς Inemo inrattir: illae autem στρατιώτιδες sunt eaeden , quas caP. 3IXL οπλιταγωγους dixerat Thucydkles. Et sic etiam Diodoriis Sicul. Lib. XX, pag. 77s, alias facit naveS στρα- τιαπικας, alias ἱππηγοίς. Et Polybitis I, 26 seqq. ἱππηγους, quae aliis naVilatis alligatae remulco trahebantiir, ab iis, in vulnis milites & έπιβάται erant, clis inguit. Νeque ulliis est apti l Thucyisdein locus, in quo iππαγωγοὶ, στρατιωτιδες, & οπλιταγωγοὶ pro iisdem dicantur. Nam in eo, qttena pro hac sententia assert Schesseriis ex VIII,3O , Tριάκοντα ναυς ἔχ οντες , καὶ των ἐς χιλητον ελθόντων χιλίων ὐπλιτων μέρος αγαγόντες εν ναυσὶν οπλιταγωγοῖς,
nilail praesidii est; cum ita nulla equorum & equitum, sejtantum Oπλιτων mentio sit. Nec iuvant inina haec Suitae, e quibus id confici putat, Ἱππαγωγὸς, ναυς - τους ' πους καὶ τους ἀνδρας αγουσα : ανδρες enim ibi sunt iππεῖς, ut hic in Thiicydide, ἱππαγωγω μια τριάκοντα ἀγουση ἱππέας. Solus Scholiastes Thucydidis ad I, II 6, στρατιωτι- δας ναυς & ἱππαγωγους easdem esse dicit. Sed uσύστατα siint, quae ille scribit. Στρατιάτιδες, inquit, sunt στρατιώ-
415쪽
τλς αγουσαι τους μέλλοντας πεζομαχεῖν : bene. a Uit: aeκαι ἱππαγωγους καλεῖ. At ἱππαγωγοι rantrum equos id
equites vehunt, qui pedibus non pugnant. Nec veriana est, quod dicit, Thucydiclem ναῖς στρατιώτιδας vocare iππαγωγούς. Itaque illitis nulla habenda est ratio. Sed fortassis illa, ας καὶ ἱππαγωγους καλῶ, a sciolo quodam assura sunt. ead. t. 13. Λιθολόγους Thom. Μagister in λατομος. Vide Iunger ann. ad Pollucem VII, II 8.ead. l. I V εξ ανάγκης Articulus a impeditam reddit
Crationem. Hoc vidit Aena. Portus , ob eamque causam ξυνέπλει tantrum ad πλοῖα reserendum, dc in nis, τούτοις
δὲ ἡκολουθουν, supplenduin relinqui putavit. Mihi magis probariir scriptitra Cod. Car. qui ae ignorat. Ita sine ullo supplemento Oratio recte procedet, de omnia pendebunt ab uno verbo ξυνεπλει. V erba εξ ανάγκης Acacius in interpretatione praeteriit: Valla vertit necessario: Portiis, vine Mariu eoacta. Non liquet, quae illa necessitas fuerit. An hoc Vult Thucyclides, haec privator in navigia suisse, Scauctoritate publium classein sequi coacta, .loci compreh=dere naves dicunt tali ni Z Ita sane vici etiar: nam si publica fuissent, nulla causa esset, cur id imagis de liis solis diceret, qhiam de omnibus aliis. Ita quovie fortassis intelligen-diun est, quod supra cap. 22 dicit, σιτοποιους εκ των μυλώνων ἡναγκασμενους ἐμμωθους. DURER. Miriun est, Dulceriina non intellexisse verba εξ ανάγκης, quae satis explicantur frauentibiis, πολλα δὲ καὶ ἄλλα πλοῖα καὶ ολκάδες ΕΚΟΥΣΙΟΙ ξυνεκολούθουν - τ εμποριας ενεκα. Illa igitur centum navigia, ad uina belli publice comparata, n regiario classeiri comitabantur: haec sua voluntare sequebantur, negotiationis causa. HEILΜ.
PV. 72. l. 3. Ἱόνιον κόλπον Ira MK. absolute 'iόνιον. neque aliter invenisse videriir in sitis Diodoriis, qui hoc in loco 'lόνιον πόρον. vid. ad pag. 38. ita etiam Polybius II, p.
416쪽
Iiastae explicatio longe quaesita est. Puto hoc ita dici, ut
παρασκευάζεσθαι. ετοιμάζεσθαι, διατάσσεσθαι ως επὶ μάχη , ναυμαχῶα, & alia huius inocti, quae centies in Thucydide legunt Lead. l. I 3. Περιπλοια dulii sint περίπλοια non scio. Περιπόλια plerique Mu. & Vetustiores edd. liabent, atque
etiam III, 99 & VII, 48, ilicii Tlaucydides. Pollux IX,
I 6 praeterea alium locum e Thucydule ἐν περιπο- λέοις τισὶν ελήφθη , idque exponit ἐν προαστείοις. Sed foris lassis memoria lapsus Tlaucydidi tribuit, quod alterius erat. Vide ibi Iungermannum. Miaoliastes qui lena περίπλοια Videtur probasse: nam ad hanc Vocem pertinet interpretatio illius, non ad περιπολια. Sed Schosiastes Casi. nilail aliud habet, viam περιπολια τα ἐν τη χώρα φροὐρια των περιπόλων. quod pleroinae magis probatur os credo. In Thucydide quoque III, 99, Περιπόλιον non pro nonune pro- rio alicitius loci, sed pro conuntini accipiendum arbitror. URER. Conf. VII, 48. Pag. 74. L 6. Tἁλαντα μόνα pulchire sententiam suspendit Regius, Tριὰκοντα δε μόνα τάλαντα φαίνεται. Tale fere illita Hemdoti V. 98 , Κατέμειναν, ἁρρωδήσαντες, αυ-τού. & VII, Oυδεὶς δε επὶ τούτον τον θρόνον ἄνθρώπων αναβαίνει. Denique III, 87 Reg. Cais. Ἐγένοντο δε καὶ οι πολλοὶ του σεισμοι. & ΙΙΙ, II f τοὐ ναυτικοὐ ποιεῖσθαι μελέ
d. l. 14. Κατασκοπὴν Thona. Magister liunc lociuntRhulans , κατασκοπὴ ου μόνον επὶ πολεμiων, αλλὰ καὶ επὶ ἁπλῶς θεωρέας. Paulo ante suspectum est τότε, ranquam factum e praecedentq το & sequente Oτε. Pag. 7s. L 3. Κατασκευην De hac si nificatione vocis κατασκευὴ victe, quae Iunger annus & Hemstertiusius annotarunt ad Pollucem X, Ir. Thucydides II, 97, Oσα υ- φαντά τε καὶ λεῖα, καὶ η ἄλλη κατασκευή.
ead. l. 6. 'Eενέσεις ) Hoc τραχυ, inquit Pollux VI, 7. UAss. Thomas Magister in ξενiζω inter Attica vocabula
numerat ex hoc loco. d. l. I 3. Διεθρόησαν - ἱδοιεν Suidas, αντὶ τοὐ, διελάλησαν, διεθορὐβησαν. ἔπη θροεῖ, Sopia les Aiace. Euripides τινα θρο- αὐδάν; Homerus Il. 8, οὐ γὰρ πάντων δεν
417쪽
huerpretes haec ita oresinant, καὶ δαπανωπας τα οἰκεῖα μηκινδυνεύειν τη πόλει, Ut supraxap. Io, τη πόλει κινδυνευειν. Stepilanus annotat, τα οiκεῖα -etiain de ipsius civitatis facilitatibus posse accipi. Nempe pinavit, dativum πόλει hac significare hamnum, qui tisiis dativoriun Obvius est; ut δαπανῆν τη πόλει hic i lena sit, quod Thucyclides IV, 3 csi-xit δαπανῆν την πόλιν; & κινδυνεύειν τα οἰκεῖα poni per ellipsin, pro κατὰ τὰ οiκεῖα. Ita sententia erit: ne esultat funuibus exhauriendo, de nostras rura, de repriblica O Imperio nos o Periclitemur. ead. l. I 2. καὶ προσβολη) Ita IV, I de Messana: Uρωντσς προσβολην εχον το χViον τῆς Σικελίας. VII, 4z Αι, εὶ ρητο περέ τε Λοκρους, καὶ Pηγιον, καὶ την προσβολην της Σικελίας ναυλοχεῖν αυτὰς. Lucianus Toxar. pag. 7I, Tν προσβολη δε εστι τοῖς απὶ Σκυθiας προσπλεουσιν. ule Sclaoliasten Thucyd. ad IV, 33. Mox non temere asperner i cri
edd. & Scholiaste. non προσαγομενους. V ASS. Pag. 78. l. I. Και προς τη πόλει ως τὰχιστα την μἁ- χην ποιεῖσθαι Stephantis dicit e sequentilius patere, sententia in horiun vei forti in esse, O u bran obsessione primo ploste te pora esse oppugnandam. Vel, Offidentam O oppugn.rndam. Hoc mihi ex iis , quae postea dictitariir, non hun satis clare patet. Itaque interiin sequor ceteros interpretes. Od. l. Io. Aιφνιδιοι Plerique Mg. αiφνιδιον. iaci illud praestat. V ASS.
418쪽
I. I 2. Λάμαχος μεν ταυτα) Plenius Gr. δὲ μὲν τα τα. O. μεν τοσαὐτα. opinor recti IIS. Vid. ad p. 36. WAss. Pag. 8o. l. Io. Ἐπὶ κέραου Antea επικαέρως. V ide ad VI, 32. VASs. Ἐπικαίρως cana. Reg. & Cas . ciun omnibtis edd. & Schol. sed alterii in halui dubie praeserendunt est Paulo post Basil. etiam melius D τὸν μέγαν λιμένα, πλευ-
Pag. 8 r. l. 3. Ἀθηναιων Non intelli o. quomodo Athenienses, qui per praeconem haec Leontinis denuntianiri,& eos ad se evocatura erant, possint dici illos hortatura . ut ad alnicos Atheniensi tun venirent. Scriptiara Cod. Dan. Ἀθηναίους plana est. ead. l. I 3. Κακῶς) Polyaenus I, ηο, η, p. 86. sed explicandi gratia σα θρῶς. vid. Schol. Diodoriis tantum δαλοντες πυλώα 332 d. Adde etiam Frontinum III, a, ubi Pe
trensis commane commodum. UASS.
Vid. Ἐγόραζον) omnes interpretes Vertunt mercabantur.
Scholiastes, & Grammatici veteres, Hesychitis, Silicias h. v. Eustathius in Homer. Iliad. 3, p. I92, Ammonius in
ἀνη σασθαι , Scholiastes Aristoph. ad Equit. V. I 37o, &Acharnens. V. 72o, ἀγορὰςειν exponunt εν αγορῆ διατρίβειν. Et ita hic interpretantiir Salmsius de Ultir. p. 339,& Iac. Gronovitis ad Lucian. Toxar. p. 7 I. ubi plura videri possunt. Νec causa est aliam interpretationen qinle- retuli: etsi alioqui non negari potest, αγοράσαι etiam dici
ex Aristoplianis Pliit. V. 98s Tαiς ἀδελφαῖς ἀγοράσαι χιτώνιον ostendit Suulas. sic ἡγορασμένος enitus, in illo M nandri apud Zenobiiun II proverh. Ia; & Diogenian. I,
IOo, Θραξ ευγενης ει, πρὸς ἁλας ἡγορασμένος. Nam in foro potissis num proponebantiar inultae res venales. Urule Aristophanes Acharn. l. d. cum dixisset, 'Ενταμ ἀγορὰ-ἰειν τοῖ Πελοποννησίοις Ἱξεστι, statim addit, Ἐφ' ἶτεπωλεῖν πρὸς ἐμε. P . 83. l. 7. Σαλαμινίαν να υνγ De navi Salaminiavid. Schol. Aristoph. ad Aves v. Is & Iaod, alit Sm stina in Voce. WASS. Ναυν, nisi, uno excepto G H. C. omnes alii libri scripti habedirent, tuto onai rei posset: ut sti-
cib. p. 368, & alios. Inst. c. 6 I utroque nrodo Thucydides. PV. 84. l. I. Πλντας ὐποπτως ἁποδεχόμενοι uid.iin ΜΚ. πάντα, non male. sed paulo post invenitur. WASS.
419쪽
Πάντα legerrunt etiam Valla, & Acacius; mior ni ille, sin
liter horiana narii nauior , ina nu in lane inter niaximos
auctores est dissidium. Hippiain vi idem Thiicydides dicit, ac constare id sibi liqui lo antrinat; atque ex Tliticyclide, iit vi lethir, Sciaoliastes Comici in Vespis, Polyaenus lib. 3, & Libanius in Declam. XXIX. Contra Plato Hipparchum flatilit in Dialogo eius no nis, & hunc securiis Aeliantis. Var. His . l. 8, c. a. Platonis sententiae ut accedain, inquit Meuisus lacit Heraclides Ponticiis, qui in ita ginentis operis de Rebusputat . in catalogo tyrannoriina post Pisistratum parentein primo loco Hipparclarum ponit, secundo I laesi alum, tertioque demum Hippiam, cui consentit
Iulemus, antiquissumis reriina Atticariun scriptor, citariis ab Athenaeo lib. XIII. HUDS. Disertissime omnium, quo-rtim auctoritas in irac re valere iussiet, contra quam TH1cydides. scritat Plato: ος Iππαρχος των Πει--ρὰτου παiδων ην πρεσβύτατος και σοφώτατος. E Culemi veitas
παρ χω τω υιεῖ Φύην, τω μετα αυτὸν τυραννεύσαντι, & ex
Heraclidae libello de Rebuspuia. hoc non pro certissimo confici potest. Nam neque semper, qui patri in imperiosiiccedit, est natu maximis mitrum: neque scriptores in enumerandis pluribus statrssius tibique oris in aetatis &nascendi sequuntiar; quod exena plis, si opus esset, ostendi
osset. Qidemus autem ille, si, quod pinant Metu suis inisistrato cap. XI, & Vossiis Lib. III de Historic. Graec.
i leni est, qui in Pausania X, I 3, antiquissimus rerum A ticarum scriptor Clitodemus; tamen Tsucydide non Vetuis 1lior fuit, in constat ex eo, lena loco Pausaniae. E recemtioribus alii Thucydidem, quem auctorem nominat Sch liastes Aristoph. Vesp. v. soo, & Lyinta 6 I9, alii Plat nena sectili stini. Probabile est, qtu ci putat PeriZonius ad Aeliantini, diversitatem hanc sententiarum & confusionena ex eo oriam, quod Pisistrati filii coinnali niter summain potestate1n Athenis obtinuerunt. Nam consortes tyrannidis fuisse, non soluin ex iis, quae paulo post dispinat Mehimus, verum etiam ex aliis scriptoribus liquet. Hera.
420쪽
clides i. d. etiam Theslatum tyrannidem tentiisse iscit παρχος, ὁ υιος Πεισιστράτου , παιδιώδης ην, και ερωτικὴς, καὶ φιλόμουσος. Θεσσαλὰς δε νεωτερος, καὶ θρασύς. ΤεύτονΤΥPΑΝΝΟΥΝTΑ μὴ δυνηθέντες ανελεῖν , Ἱππαρχον ἀπέκτειναν τὴν ἄδελφὴν αυτού. Ἱππιας δε πικροτερον ετυράννει. Item Diodoriis Sicul. in Excerpt. Petresc. pag. 23O: Oτι Θετταλὸς, ο Πεισιστράτου υἱος, σοeὸς υπὰρχων απείπατο την τυραννύα , καὶ την iσοτητα ζηλώσας μεγάλης αποδοχμἡξιουτο παρὰ τοῖς πολέταις. οι δε αλλοι, Iππαρχος καὶ 'Iππιας, βίαιοι καὶ χαλεποὶ καθεστωτες ετυράννουν της πόλεως.
Et ita possunt accipi verba Gidemi de Hipparcho, τω μετα αυτον τυραννεύσαντι '. num etiain is τυραννεύει, qui non
solus, sed una cum aliis tyrannulem tenet. Od. l. 6. Mεσος πολίτης) Lucianus de Parasit. pag. 26a: Ti δε; οὐχι καὶ Ἀριστογεiτων , δημοτικος ων καὶ πενης, ωσαπιρ Θουκυδύης φησὶ, παράσιτος ην Ἀρμοδώυ; Videtiir verba Thucydissis ad arguti enuina, in quo versabatur, accommodasse. Nam Aristoteles IV Polit. II & I 2 μεσους πο- λέτας medios inter πλουσέους & πένητας ponit, & eos esse dicit, qui neque nimis divites, neqtie nimis pauperes sunt. Et Plutarchus Solon. princ. Ἐνδρὸς ουσία μεν, ως φασὶ, καὶ δυνάμει μεσου των πολιτων. Fortassis ex hoc genere
civium sunt, quos Latini patres familias cicunt. Livius I, 4s, II, 36, Suetonius Aug. cap. I9, Cain. 26,&Dornicito, & e Livio Valerius M. VII, 3, 1. d. l. 7. Εἶχεν αὐτὸν Ita hac voce usus apud Laertium II, 7s Aristippus. Nec abeunt Latini. Terentius: is Chri fidein h. itiust WASS.
Vid. Πειραθεὶς - 'Αριστογειτονι) Suidas in πειραν. Pindariis Pyth. II, 6o, Διος ἀκοιτιν 'En EIPATO. Vide Aristoph. Plin. v. Io68. Conser Aristot. Rhetor. p. II 2, MAX. Tyrium VIII, p. 83, Euilathium in Iliad. δ', pag. 44s , qtii
hic πειρασ2εις legit. Sed noster alibi hac voce utitur. Ceterunt aliam Hipparetii caedis causam memorat Plato pag. 3I3. WAss. Πειραθεὶς habet etiam Tlaoin. Magister in πει- ρω. Sed qhiod hic πειρῆσθαι exponit συννεύειν, & πείρασιν cap. seq. σύννευσιν , vel ipsius, Vel alterius, qui locitin cor-riipit, error est.
PF. 86. l. 4. Εἰκοστην) Vide Spanhemium de Usu &Praestant. Numista. Dissere. XIII, pag. ss I. Pisistratus ex bgebat δεκάτην των εν τη χώρα γενομένων. Meurs. in Pisistr. ,