장음표시 사용
111쪽
liam. Si lictuit Othoniel idem facere, Assilicuit Iacobo auunculi filiam per legem diuinam in uxorem ducere, cur non Maximiliano Imperatori patrui sui Caroli es liam , hoc est, suam patruelem, ducere in uxorem liceret Nam praeterqua quod huiusmodi contractus coniugalis, videli cet, natorum ex duobus fratribus, non sit prohibitus, habet probata sanctorum ex- cmpla, approbationem Mosisi Iosue, qui huiusira odi nuptias .concilliauerunt approbauerunt. De Mose enim legitur vltimo Numerorum capite, ubi Maacha, Thersa, Vela Melcha, Noa filiis patrui sui approbatae Mose nupserunt. De Iosue legitur in eius libro cap. s. ut paulo antea meminimUS.
Si quis autem obiiciat, non tam spectandum es e quid liceat, quam quid honestum sit, Whabendam esse rationem publicae honestatis, hunc vicissim interrogo, Quis nam honestatis maiorem rationem , quam ipse Deus omnis honesta tis fons mautor habere potuerita Si ergo Deus hoc honestum iudicat, tu quis es, qui hoc inter miniis honesta numeras Loquor autem de diuinis legibus, de humanis autem quid sit sentiendum , quos obligenti quatenus, paulo post dicam G a Catet sae
112쪽
Causa interdictarum, iarum in certisgradibm.
v, non diibium sit omnia officia Christianorum sub his duabus legibus: Dilige Deum ex toto corde dilige
proximum tuum ut teipsum , contineri merito hic quaeritur, quomodo prohibitione nuptiarum inter certas personas sub his legibus contineantur. Nam si lege prohibitionis obligamur, qui legib. Mosaicis exemti sumus, necesse est, ut ea prohibitio sub altera harum rerum cola tmea tur praesertim cum Dominus solam dilectionis legem nobis coiri ne nitet,' mnia in ea contineri allirmet. Ad hanc quaestionem ita respori deo Duae sunt causae prohibitionis diuinae videlicet naturalis sanguinis reucrentia, dilectionis inter homines propagatio Naturalis sanguinis reuerentia est, quam homines sibi mutuo iuxta naturae legem inmandatum debent ob sanguinis propinquitatem Liberi progenitoribus suis debent summam reuerentiam , quo sunt rei notiore , eo maiorem. Sunt enim progenitore liberis loco Dei, ut secundum Deum ipsos honorent. Proinde oportet, ut in onani vita
113쪽
ita liberi parentes suos tanquam deos quosdam suspiciant. Cum ergo coniuges debent este pares, etsi non conditione, coniugali tamen amore reuerentia Uignitate contra sanguinis reuerentiam fieret, si parentes cum liberi connubio copularentur. Nam si pater filiam duceret, eam a sibi sociam adiungeret, ipse qui dem suam ominentiam lignitatem contra naturae radinem relegem Dei deponeret de conte naneret. Illa vero reuerentiam paternam maritali commutaret. Et quoniam uxor marito ut capiti iure naturae stibiecta est debet, contra naturam faceret mater, si filio nuberet. Similiter fi lius maternam reuerentiam maritali commutaret contra naturae ordinem. Breuiter ius naturae dictat, maiorem deberi reuerentiam parentibus, quam coniugibus. Ex his manifeste concluditur, quod lex prohibens nuptias parentum cum liberis, contineatur sub quarto praeceptori iubcommuni dilectionis proximi capite Eadem natura lex fratre cum sororib connubio iungi vetat, etsi hic ratio obscurior est videtur autem ordini naturae non congruere , ut qui iam sanguine num sunt , foedere maritali iungantur, neq; reuerentia fraterna in maritalcm contra na- tiaraes
114쪽
turae ordinem transformanda est. Ideo Augtistinus ait : Nescio quomodo inest humanae verecundiae quiddam naturale,ut cui debet causa propinquitati verecundum honorem, ab ea contineat. Huc accedit tacitus naturae consensus in omni b. sanis hominibus, ex quo factum est, quod etiam ethnici ignari Dei, praesertim philosophi Graeci 5 Romani, nuntia parentum cum liberis, fratrues cum sororibus incestas iudicarint. Altera causa prohibitarum nuptiarum in gradibus certis est caritatis inter homines propagatio Lex ergo dilectionis vetat quicquid impedit caritatis mutuae inter homines propagationem, S praecipit, quod eam latissime inter homines ad societatem natos diffundit, hoc est, quod alijs verbis dici solet Lex naturae ea dictat, quae faciunt ad conseruationem naturae,in vetat impedientia natura conseruationem. Nunc autem nuptiae cum propinquis amorem inter homines in angui una cogunt de impediunt, quo minus se latissime amor inter homines diffundat: Et contra , nuptiae cum remotioribus initae amorem inter homines latissime spargunt, veluti fugientem reuocant. Quare societas litaniana stabilitur in incolumitas
115쪽
lumitas conseruatur. Proinde ut illa nuptiae lege naturae dilectionis prohibentur, ita hae praecipiuntur. Si quidem societas hominum amore coit, amicitia firmatum, officiis mutuis continuatur , nuptiis fouetur, dilatatur: conseruatur. Id quod
Deus absque omni dubio his legibus de nuptiis voluit. Sed video quid obiiciant, qui nostraesententia aduersantur Lex naturae , inquiunt, est immutabilis. Si ergo licuit ali quando cum proximis matrimonio iungi, videtur prohibitio non esse legis naturae, sed politicae ordinationis in Republica Mosaica. Respondeo. Lex naturae dupliciter consideratur. Alias enim lex naturae sic dicitur, retem seu Avix hoc est. simpliciter hex omni parte, ut Deus colendus est, honorandi sunt parentes, nati sunt educandi , parentum, liberorum nuptiae sunt incestae. Haec lex naturae plane est immutabilis. Alias dicitur lex naturae,reetes vi seu viri videlicet, comnatura finem intuetur, qui est incolumitas humanae societatis, conseruatio. Haec lex naturae, etsi quo ad finem mutabilis non est: tamen si modum, quo ad finem peruenitur , respicis , est mutabilis Lex natura in exordio mundi requi-
116쪽
xo D co NI vG Io, rebat proximorum nuptias , ut fratrum cum sororibus , ut homines multiplicarentur. Iam eadem lex naturae humano
genere multiplicato, dat sparso prohibet proximorum nuptias in lineis certis gradibus propter eundem finem videlicet, ut homines inter se societate coalescant, infirmis amicitiae foederibus iungantur, serpente in plures caritate per a finitates. Cicero ait Ipsa caritas generis humani, qua tota domus coniugi, stirpe coniungitur , serpit sensim foras cognationibus primum, tum affimitatibus. Et Augustinus et Habita est ratio rectissima caritatis, ut homines, quibus esset utilis talionesta concordia, diuersarum necessitudinum vinculsis necterentur , nec unus in una multas haberet, sed singulae spargerentur in singulos , ac sic ad soci lem vitam diligentius colligendam pluri-phirimos obtinerent voluit ergo natura, ut necessitudinis vinculum in multos distu sis coniugiis, Vnon intra eosdem
parietes manentibus phare connecteret. Hanc naturae legem, ut sit inuiolabilis, Deus sua voce confirmauit, de diserte eam pertinere ad omne natione pronunciat, Leuit. 18. Em Era
117쪽
desul L humanae plices Pontificiae, Imperatoriae, tionum propriae. Fontiliciae leges Christi sponsam non obligant. Nam ctim Pontifex sit verus Antichristus, illius legibus non potest se sub- ij cere Christi sponsa, nisii Christo perfide repudiato Ineptissima est ratio, qua Bonaventura eorονομ Dp apalem extollens , nititur. Dicit enim Deum dedisse Petro iurisdictionem supra omnes Reges Imperatorem ipsum. Ideo standum esse Papae legibus, qui Petro successit. Hac oratione Bonaventurae nihil vanitas , nihil mendacius , nihil contumeliosius fingi potuit. C, R CCCC enim Ecclesi Monarcha vult reges gentium dominari in mundo, Vnon suos. Et Petrus Apostolorum coriphaeus prohibet , ne quis dominium in haereditatem Dei, hoc est, in Ecclesiam sibi vendicet. Non igitur da re Petro claues regni coelorum, Tetrum habere iurisdictionem, seu autoritatem supra reges mundi Imperatores
sunt cum haec duo Dommus Oam ,
118쪽
Nola es proinde, quod Ino, inguat. Ueamur autoritate Papae, quae plane nulla est in Ecclesiam Dei. Praeterea, si ratio-Hem, qua lex pontificia de interdictis nuptiis nititur, examinc mus , inueniemuScam ridiculam esses ineptam. Uatuor, inquiunt, stant humores in humano corpore in in his totidem elementa. Ideo non licet nuptias coire intra quartum gradum, quasi vero humorum aut elemen torum in humano corpore phis faceret ad prohibitionem nuptiarum , quam numerus partium anni aut portaria Nili Olim duriores fuerunt , cum intra septimum gradum nuptias non admitterent, pro pterea quod septem iuxta illos iumerentur aetates mundi Quae lex ut crudelissima fuit, ita eius ratio stultissima. Cum igitur leges pontificia de gradib. prohibitis nec autoritates nec ratione nituntur non sunt nobis ut iustae leges obtrudendae. Imperatoria leges de prohibitis certis gradibus graues lonestae sunt Nituntur enim autoritate summi Monarchae, honcstis rationibus sulciuntur. Has legeS dico obligare cos , qui sunt sub Romano impcri non alios. Quemadmodum ergo nos Dan sumus subana peratore, sed sub proprio rege ita non legibus Imperatoris.
119쪽
Propriae nationum leges sunt, quas la tiones habent peculiares, quae non sunt sub Romano imperio. Atque hae in non nullis locis magis sunt consuetudine laudabiles, quam leges, nisi quod consuetudo longa, modo laudabilis fuerit, vim Ggis obtineat. His legibus siue consuetudinibus in quibusdam regnis abstinetura tertio gradu , utrinque inclusiue Rursus alibi a quarto similiter inclusiue , iuxta supputationem Canonicam.
Imperatoriae lationum leges honestissimas rationes prohibitionis nuptiarum in certis gradibus assignant. Viderunt enim sapientissimi gubernatores ad
120쪽
quartum usque gradum durare amicitiam inter homines , propter vinctilum amori S naturale , quo consanguine inter se deuincti sunt. Ideo putarunt usque ad hunc gradum non superstitiose, sed ob politicum finem, abstinendum esse a nuptias. Rursus quoniam viderunt illam naturalem amicitiam, vestiti sugere in quarto, in reliquis inferioribus gradibus , concedebant nonnulli nuptias in quarto, multi an quinto, inferioribus gradib. ut amicitia quodammodo fugien creuocaretur, ut i isto pacto caritas inter homi ncs spargeretur latius, inplures amica societate iungerentur. Nam postquam caritas ad pala cos affectuum vici, scelere contrahi coepit, rursus per connubia eam distiandi in plurimos sapienter statuerunt nationus tabernatores. Vnde Philo : Connubiacuna exteris , nouas coniunctiones faciunt, nihilo deteriores quam consanguini-ras Et Cicero affirmat caritatem ad plurimos serpere affinitatibus. Etsi autem hanc honestissimam rationem c si iudico, nolim tamen in ea regulam generalam si-scre, sed habendam csse rationem publici bonita ad illud accommodanda esse