장음표시 사용
121쪽
ter illustres personas , praescrtim eas, Pe ne qua summa crum est in alias. Et enim plane indignum communibus legibus principes constringere , ut nullis in rebus eis quicquam , quod tamen fieri possit sine offensione Dei&iniuria subditorum, concedatur, nisi quod infimis cci donibus, baiulis ex lege communi conceditiun cum tamen multis priuatis proptrii singillaria in rem publicam icci citam merita ius e conceduntur priuile gia Nec omnium in ulla bene constituta republica eadem est Caerogatiua, id quod profecto omnem ordinum tolleret , dc barbaricam si stekta inueheret, qua nihil humano generi magis noxium es e poterit. Inter illustres igitur personas nuptiae concedi iuste possunt in omnibus gradib. diuinitus non prohibitis potissimum cum inde bonum publicum speretur. Nam si idem lanis monstrari poterit concessionis nuptiarum in illustribus personis, qui est prohibitionis in alijs, poterit S concessio prohibitio simul stare sine ulla legis
commilia: iniuria Nam ut concessio noli
pu nans cum verbo Dei, vergit pe ri ablicum bonuin in illustribus personis: ita prohibitio humana in alijs ad bonum Publicuit refertur. Non igitur inter se
122쪽
pugnant concessio siprohibitis, clim sinibus conueniant. Hanc ob causam con cedi possunt illustribus personis nuptiae in gradibus diuino irre non prohibitis, praeserti in cium contractus huiusmodi, ut diximus, videtur in bonum publicum cedere. Nulla enim lex Dei id vetat, nec voluntas communis legis alia esste potest. Siquidem omnis lex iusta boniani publicum sibi proponit , ut finem ultimum quemctim assecuta fuerit, stibi satis faetum, se iudicat, etiamsi uri hic legis aliud vide tur postulare. In papatu recurritur ad dis pensationem, quae non potest fieri, nisi per eum, penes quem est summa rerum , quam dispensationem Papa, tanqua summus in Christianorum orbe Monarcha sibi vendicat, ii spensat cum iis, qui pecuniam numerant. Subditorum autem
non est dispensare cum suis principibus, sed iis subesse: parere in nihil inquirere in ea quae principes faciunt praeter legem
communem , praesertim cum nec legem
Dei violant, nec ullam suis subditis suo facto iniuriam inferunt, sed potius bonum publicum spectant. Caeterum , etsi eorum, qui in secundo gradu aequali sunt, eorum qui infra eo, collocantur, siue aequali sita inaequali li
123쪽
tr Inea, nuptiae, verbo Dei prohibitae non sunt: tamen optandiam esset in alijs in nibus, praeter illustres personas, idq; propter finem a nobis politum, prola ibitio nem humanam seruari,illa cauetur, ne qui contrahant in primo, secundo, ster tio gradibus, seruata supputatione Canonica Non enim tam speccandum est, quid liceat simpliciter, quam id quod expediat faciatq; ad humana societati conseruationem S incolumitatem. Nam si idein permitteretur aliis quibus iis, quod illu-hribus personis propter certas causas conceditur, factiones metuendae essent, ex quibus periculum immineret, ne potentiores instar piscium paulatim deuorarent
Porro quia saepe accidit, ut unus volentium contrahere sit in tertio gradu, alter in quarto , vellem tale non arceri a nuptiis , sed reputari utrunq; in quarto gradu, iuxta veterem regulanari Quoto gradu remotior distat a communi stipite, eo inter se distant. Hoc enim modo iaritas se ad plures diffunderet, non prorsus alieni a sanguine, in bona mortuorum inuolarent. Vnde saepe in agnae inimi citia oriuntur in societatis humanae detri
124쪽
monarcha autem vellem cauera, ne contra has leges connubiales vllam periniissionem aut relaxationem admitteret.
Dispensationes enim, maximo si crebrae suerint , faciunt ut leges paulatim vilescant, tandem penitus intercidant.
D I x ij v s supra propinquitatem carnis, inaffinitatem impedire nuptias. De propinquitate carnis hactenus disputauimus, quantum ratio instituti nostri postulat, Nunc ideo breuius de affinitate dicemus, quia ea res, ex iis quae diximus, magna ex parte pendet. Excutiantur a tem haec ordine. r. Qui affines. a. Nomina, comparationes affi
3. Regulae iudicii. . Leges prohibitionis.
Ari impri dicuntur non maritus uxor Ab his enim astinitas oritur sed qui necessitudine quadam copulantur matrimonio iunctis , propter solas nuptias. Nam
125쪽
Nam ut cognati ipsius viri necessitudine affinitatis naulieri iunguntur, ita cognati ipsius mulieris necessitudine affinitatis viro copulantur. Siquidem qui eius dena
cognationis proximae non erant, noua hac necessitudine nectuntur, ut non mianus sint inter se deuincti, quam si essent cognati. Est ergo affinitas duaru cognationum necessitudo , quasi finibus lae, iis punctis contracta Metaphora sumta
est ab iis, quorum agri vicinis finibus sunt
coniuncti Quemadmodu enim illi, quorum agri finibus se contingunt, propter coniunctos agrorum fines, affines dicuntur ita cognatio viri, quae est veluti ager distinctus, cognatio mulieris, quae est ut alter ager distinctus ante nuptias finibus, hoc est, marit, uxore, per nuptias copulantur, ideoq; sic iuncti, affines dicuntur. Dicuntur ergo ipsius viri cognati, affines mulieristi, ipsius mulieris cognati, affines appellantur viri, propterea quod duae cognationes inter se per nuptias copulentur, S utraq; ad alterius cognationis finem accedat Ast nitatis autem huius ratio est quod maritus hvxor sint una caro: ex quo fit, ut cognati ipsius mariti sint uxori affines , incognati ipsius uxoris sint marito affines ut alter ab alte-H rius
126쪽
rius cognatis, quantum ad nuptias attinet, abstinere debeat, tanquam a pro prijs. Sunt enim noua quadam necessitudine, videlicet affinitatis, quae non est deterior quam cognationis, coniuncti. Et quemadmodum non omneSpartes vicinorum agrorum finibus copulantur, sed in certis duntaxat loci : ita consanguinei uxoris, consanguine mariti, tanquam agrorum distinctae partem, non copulantur respectu mutuo, sed solummodo respectu eorum, qui connubio iuncti
sunt. Quare inter consanguineos viri, consanguineos mulieris, nulla est necessi ludo nuptias impediens sed solummodo inter consanguineos viri S mulierem: dc inter consanguineos mulieris invirum.
Sed de hac re infra dicendum erit. Porro loc tenendum est, quod assinitas iuxta leges ciuile , solium modo ex nuptiis nascatur sed secundum ius pontificium, ex quocunq; coitu. Leges enim ciuiles tantum honestati si necessitudinis necessariae habuere rationem. Iu 'utem pontificium sitis canonibus mixtiones promiscua cauere volitit.
I Emmas Comparationes affiniurata.
127쪽
IN G A in s nunc sponsum , nunc sponsam in hunc modum loqui.I. Ocer meus , mili mantis uer hib
2. Socer magnUS, seu prosocer meus,
(min antis elictahiistini farfaber Ester chii ether Inder robi ametur. Socrus magna, seu prosocrus mea, omin mantis eger hii sirnis morinoder Estre Ed miger o de Erosi chimiger. Has opponuntur, Progener meus,iminet aatre sanis mant :ynter ident: in pronurus mea , Omln
128쪽
His opponuntur, Sororius meus, mili Syster mand meimri in ester in inlinem simagir. infra tria mea, nam Eroderstum us(nicines bruti crimini bimems im, scrin. Hae sunt praecipuae appellationes latinae,
vel si placet latine haec efferre, loquatur sponsus in hunc modum, Socer est uxoris meae pater, ego illi gener Socer magnuS, uxoris meae auus , ego illius sum progener , conuerso Pater meti uxoris meae socer est, haec illi nurus. Et avus meus , socer magnus siue prosocer est uxori meae, illa illi pro nurus. Item pro crus mihi uxoris meae auia est ego illi Progener. Et retro , mater mea uxoris me socrus est, illa huic nurus. Et auia mea uxori mea socrus magna est uxor illi pro nurus. Preuignus autem meus, est uxoris meae filius Lex alio viro natus, ego illi vitricus. Et contra , uxor mea liberis meis, aliunde susceptis, nouerca dicitur: liberi mei illi preuigni sunt. Frater meUS leuir est uxori meae. Soror mea illi glos
est. Duorum fratrum uxores inter se grex-vies vocantur. Sorori u meta uxoris meae frater Fratria autem meari fratris mei uxor Haec fere ex Erasino.
129쪽
Vir abstinebit ab uxoris cognatis, ut a propriis. Similiter mulier abstinebit mariti cognatis, tanquam i suis. Huius regulae fundamentum est Quod maritu Si uxor una sint caro. Cum illitur ego Vuxor mea una caro sumus, ab ipsius cognatis, tanquam a meis, abstinebo, cilla vicissim d meis, tanquam a propriis. Ex quo sequitur, Eosdem gradus astinit iis qui consanguinitatis prohibitos esse.
Vir non potest eam ducere, cui sibi n-bere non licet, nec mulier ei nubere, qui se non potest ducere. Clim igitur nouerca mea est una caro cum patre meo, non potest mihi nubere, quare lago abstinebo ab illa, tanquam a matre. Simili ter quoniam vitricus meus una caro est cum ire mea, non potest me ducere, quare ego ab illo abstinebo, ut a patre proprio.
Cognati ipsius viri, cognati ipsius Imri mulie-
130쪽
1is D CONI vGIO. mulieris affinitatis lege non prohibentur contrahere. Possunt igitur duo viri, qui sunt pater ilius, cum duabus forminis, quae sunt mater ilia, contrahere. Item duo viri qui sunt fratres, cum duabus foeminis quae sunt sorores, licite contrahunt. Item vir uxore sua mortua potest ducere eana, quae nupserat fratri uxoris suae iam mortuo. Item mariti filius ex Lia uxore, Muxoris filia ex alio marito, vel contra, matrimonium recte contrahunt. Porro, etsi in Papatu olim numerarunt
tria affinitatis genera impedientia nuptias, hodie tamen primum solium modo nuptias impedire recte affirmant Discernuntur aut affinitatis genera iuxta hanc regulam Persona addita person per carnis copulam, mutat genus affinitatis , de
non gradum. Si ergo quis fuerit mihi in primo gradu cognationis , utpote litis, duxerit uxorem illa emina erit mihi
in primo gradu affinitatis, sin primo genere. Si mortuo filio meo alius eam duxerit, is erit mihi similiter in primo astin blatis gradu, sed in secundo genere Verum si idem aliam mulierem cognouerit,
ea erit mihi quoq; in primo gradu affinitatis, sed in tertio genero Persona siquidem addita personae, non gradum , sed