Libellus de conjugio, repudio & divortio, in gratiam fratrum, qui judices causarum matrimonialium in regnis Dania et Norvegia constituti sunt, conscriptus à Nicolao Hemmingio ...

발행: 1578년

분량: 282페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

151쪽

ait a b ea Dii et D E CONI vGio. I Thominibus possunt Decreta autem Dei nunquam ab homini b mutabuntur. Praeceptum est, non occides Hoc praeceptum saepe violatur contra Dei voluntatem, qui

non praecipit, nisi quod vult fieri. Sic hoc loco , homo ne separet, praeceptum est, quod tristissime ab hominibus violatur. Nam si decretum esset, mutari non posset, ne ab ipso quidem Deo , qui mutabilis non est, neq; ab homine, qui decreta mutare non potest. Quis enim voluntati eius restitiis Verum ne quid dubi auditorib. relinquatur de dicto Domini, quod dici mus esse non decernentis , sed prohibentis, quaestionem pharisaeoru cum responso

Domini conseramus Pharisaei itaq; tentantes Dominum quaerunt , num liceat dimittere uxorem quamuis ob causam Ad hanc interrogationem Dominus ex

forma coniugi respondet hoc modo: Annon inquit legistic, quod qui fecit hominem, masculum infoeminam fecit eos. Hinc infert ex modo instituti coniugii: Propterea relinquet homo patrem matrem, de agglutinabitur uxori suae , qui

duo erant, erunt in unam carnem, hoc est, fient denuo una caro, seu unus homo, ut unus ab initio creatus erat,nt esset vi,

delicet signum copulae coniuealis in tota

152쪽

is D Co NivG Io. posteritate. Ex hoc fundamento, rex hac conclusiione infert Dominus praeceptum, quod opponit leuitati Iudaeorum qui quamlibet ob causam suas abiecerunt uxores, iit Quod ergo Deus coniunxit homo ne separet, lac mei ita , hoc est, Quia Deus coniunxit coniuges , vult COS manere coniunctos, ego praecipio vobis, ne quis separet, quod Deus vult, numnianere. Quod si quis fecerit, siue leuitate, siue malitia, absq; iusta causa in Deum peccat. Cum igitur,nio Vseparatio inter se pugnant, de coniuges sunt unum igitur non sunt separandi. Hinc patet, quod proposuimus, vinculiam coniugale ex ordinatione, mandato Dei esse in dissolubile. Huc respexerunt, qui definiuerunt coniugium esse legitimam masculi in e-mmae coniunctionem , indiuiduam vitae consuetudinem retinentem. Nemo enim sapiens contrahit matrimonium, nisi hoc animo , ut toto vita tempore sit in disso, lubile.

QUARTA HYPOTHESIS.

iri uxor sunt una caro. Igitur viro uxor se mutuo amore complecti debent. Sic Pauliis ad Ephesi s. necessitatem mutuae dilectionis coniugum ex hoc fonte

153쪽

acta et

deriuauit Viri, inquit, debent diligere

uxore suas ut corpora sua. Qui enim uxo

rem diligit, seipsum diligat. Nullus enim

suam ipsius carnem odio habuit, imo enutriti fouet eam, sicut christus Ecclesiam Rationem subiungit Paulus, ex forma coniugii petitam, cum inquit Propter hoc relinquet homo patrem matrem, Madhaerebit uxori suae, herunt duo in carnem unam. Neruus proinde argu menti Paulini esst Maritus, uxor sunt caro una, qua nihil potest esse coniunctius Ergo ipsa lex naturae requirit, ut coniuges se mutuo ament. Est enim contra naturam, si quis seipsum oderit. Huius mutuae dilectionis symbolum in sacris Iunonis apud Aegyptios conspiciebatur. Ita enim ait Eusebius lib. 3. de praeparatione Euangelica: Qui Iunoni sacrificant, bilem in sacris non adhibent, sed eam iuxta aram infodit: nt. Nam quoniam viri, mulieres, id est, coniuges coniunctam significant vitam , ea re ostenditur, absq; ira de odio, tamaritudine matrimonium esse oportere, sed loco irae beneuolentiam, pro odio amorem pro amaritudine humanitatem esse decet. Ideo Sapiens dicit Tria me exhilarant, .coram Deo simul: hominibus condecorant, concordia tia

154쪽

di fratrum , amicitia propinquorum,ssviri uxor inter se bene consentientes. Clemens Alexandrinus de optimo vitae genere diiserens, hos senarios de mutua

coniugum beneuolentia recitat: curis or, riespc yωμ it et D t pc2 et Ny hixta hoc est, nec aurum, nec imperium, nec opum

deliciae tam praestantes habent voluptates, quam boni viri beneuolentia iusta, tapiae sceminae animus mariti studiosus. Porro naturali ille amor, quo coniugum corda uniuntur, quoque coniuges mutuo conuictu cum quadam suauitate fruuntur, multo fit stabilior, castior, sanctior, sit viva fide, vero amorem timore Dei tanquam fundamento triplicato nititur. Hic amor coniugalis est eluti surculus quidam, qui animis coniugum timentium Deum inseritur cogitatione ordinationis diuinae, qnam Deus vult amari, sin honore esse, sulcitur in cordibus omni virtutum genere, augescit piis exercitijs, irrigatur rore coelesti, id est, gratia Spiritus sancti, per veram Dei inuocationem , ut aduersus tempestates incidentes sit immobilis Pellitur enim diabolus, qui

huic ordinationi Dei insidiatur, precibus

155쪽

ardentibus d gratiarum actione. Denique fructificat domi toris Domi quidem amicam, beneuolam dulcem conuersationem parit. Item ossiclorum aequale studium, prolis, si qua datur, sanctam

educationem, τυμπά3 re instar membrorum eiusdem corpori S Eetie aetarer, qua errata in vitam incidentia teguntur. Breuiter , hic amor coniugalis castissimos mores in tota vita gignit, qui sunt veluti nouum philtrum amoris coniugalis , idq;efficacissimum, iuxta hos cnandri versus:

Hoc est, mores placidi de benigni verum sunt philtrum, quo mulier virum in amore sui retinet, xvir mulierem. Foris vero amor coniugalis gignit honestam apud omnes famam, testimonium mutuum sanctae conuersationis, misericordiam erga inferiores, comitatem erga pares, honorem erga superiores Brcuiter iusticiam erga omnes. Sed deo flictis coniugum, quae ex uno amoris fonte manant, alijs copiosius.

V INTA HYPOTHESIS.

156쪽

Maritus uxor sunt una caro. Igitur maritus rixor iuris diuini Chumani consortes esse debent. Hinc Iurisconsultus partem definitionis matrimoni extruit, cum ait Matrimonium est coniunctio maris, foeminae consortium omnis vitae, diuinii humani iuris communicatio. Etsi autem communicatio diuini humani iuris, inter accidentarias coniugis circumstantias, quae a re ipsa distinguuntur, numeranda est tamen eam sapienter adiectam esse a Iurisconsulto iudico . Qualis enim, quaeso, erit vitae societas, ubi vel dispar religio, vel diuersa vivendi regula fueris Profecto firma sabilis animorum coniunctio , qualem in coniugio requirimus, nunquam erit inter eos, qui diuersam sectantur religionem. Canonem proinde, quo cauetur, ne Christianus ducat alienam a sua religione, laudo Quantum autem mali in coniugio timendum sit a diuersitate relligionis vi- dit sanctissima matrona Rebecca cum diceret Si acceperit Iacob uxorem de stirpe terrae huius, nolo vivere. Et Dominus Exod ait Nec uxorem de filiab eorum accipies filiis tuis. Ratio est, ne diuersitas religionis peruertat animum a

riti, me soboles inter diuersas religiones

157쪽

setur Quod quidem est initium xcaput extremae miseriae. Etsi autem Paulus probat coniugium fidelis hinsidetis, videli cet contractum, cum ambo adhuc infideles essent. Dicit enim huiusmodi coniugium sanctificari per fidelem: tamen dissuadet, ne fidelis cum infideli nuptias ineat. Nam com praecipit Christianis, ut fugiant conuersationem cum infidelibias, manifeste generali dicto vetat, ne fidelis se in trimonio iungat cum infideli. Nolite inquit, iugum ducere cum infidelib. Quod enim consortium iusticiae cum iniusticia p& quae communio luci cum tenebris quae concordia Christo cum Belial aut quae pars fideli cum infidelis inquae consensio templo Dei cum simulacris p Etsi ergo Paulus non vult fidelem uxorem ab Ethnico dilaedero, nisi ille recuset conuictum tamen non permittit mulieri liberae, iam si Christum professae, nubere, nisi in Domino , hoc est, suae religionis viro. Iohannes prohibet, ne salutemus quidem eos, qui alienam a Christi religione doctrinam asterunt, scilicet probaret, si prius matrimonio cum infideli iungeretur Breuiter pi est declinare a malo, prudentis praecauere periculata sancti a propha

158쪽

prophano abstinere sapientis alieno m lo sapere, insani in ignem se sponte coniicere Samson fortis erat Salomon sapicias Achab potens, sed a ianillieribus di-xaersae religionis decepti sunt. De hac quaestione vide quae annotauimus ad finem secunda Epistolae Iohannis.

Q, CN CA definitionis nostra pars meminit finis instituti a Deo coniugii. Est enim coniugium institutum mutui adiutori causa ita enim institutio habet: Non est bonum hominem esse solum, sed

faciamus ei adiutorium coram ipso. Nam cum creator rerum Deus sit Moptimus sapientissimus , fieri non potest , quin omnia creaverit ad bonos fines in cum rationalis creatura , reliqua creaturas dignitates gradu superet, dubitandum non est , quin eam condiderit ad optimum finem , cui coniugium destinatur. vi autem memoriae discentium consulamus, in hunc modum placet fines coniu

gii ex

159쪽

gi ex obiectorum diuersitate distinguere, ut alius finis sit coniugii, si ipsos coniuges, de eorum familiam seorsum , considerenatis alius, si ad Ecclesiam sempublicam alius denique, si ad Deum ipsum respexerimus quem omnia propter suam gloriam condidisse certum est. Hi iniri coniugii, si ipsos coniuges, eorum familiam respicimus , quadruplex

im: Sed de singulis breuiter dicemus. Titi, 'rare est semiliaris, amica societas , ad quam hominem conditum esse etiam Aristoteles intellexit. Nunc autem cum nulla societas iucundior esse possit, magis amica, quam piorum coniugum inter se, nemo sanae mentis inficiabitur, coniugalem societatem reliquis omnibus anteponendam esse. Atq; ideo Deus primos homines coniugali societate, idque vinculo in soliibili coniunxit, ut ipso facto testaretur, hanc esse praecipuam societatem. Quam autem dulcis sit haec societas, nemo vel cogitare potest, nisi ipse expertus fuerit verum quoniam haec sancta societas Deo est gratissima, ,homini b. coniugali foedere iunctis suauissima,diabolus, hostis ordinationis diuint, nihili facit,ut hanc

160쪽

1 6 DE CONIUGIO. hanc societatem turbet, insuauem reddat. Quare coniugum piorum officium

fuerit, precibus assiduis se insidiis diaboli

Opponere, & rogare Deum, ut ipse suam ordinationem castissimorum angelorum praesidio tueatur. 'ae r ar castitas est, quae in hac corru pia natura vix seruari potest, nisi in sancto coniugio Ideo Paulus dicit Propter fornicationem unusquisque habeat suam uxorem, hunaquaeq; suum virum. Item, Nolite fraudare vos inuicem, nisi forte ex consensu ad tempus, ne tentet vos Sathana , propter incontinentiam vestram. Significat Paulus his verbis horum immaculatum, hoc est, congressum honestorum coniugum esse castitatem, qua incontinentia: immunditia cauettir. Paphnutius etiam concubitum cum Propria uxores mitearta ita, id est, castitatem nominat Vertim quoniam diaboliis, autor omnis turpitudinis. immundi ciet, sola immundicia delectatur, omnia tentat, ut castitatem honestorum coniussum, turpissimo alienae libidinis coenon containinet. Quam ob causam inde usq; ab initio coniugibus insidiatus cst,m quotidie obiicit multas occasiones , quibus ut laqueis constringere honestos coniuges conatur,

SEARCH

MENU NAVIGATION