Athenaeus 1

발행: 1827년

분량: 647페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

καὶ μῶν δ/-- δυναμις ἐξ υδάτων αρδεται. ν ηνωκρηνή vivo η τω θατι οἶνος υ μίγνυται Πρόδοτος δῖεν τετάρτη τον Ἐπανίν φησιν π μἐν των πηγῶν φερέ- μετον ἐῶ πέντε ημέρας βραχῶν εἶναι καὶ γλοῶν, μετὰ δῖαλλων τεσσάρων μερῶν πλόον πικρόν γένεσθαι, κλει σης ις υτον κρηνης τινος πικρας Θεόπομπος δε φησι περὶ το Ἐριγῶνα ποταμὸν ξλεἶναι υδωρ καὶ τοπις πίνοντας αυτο μεθίσκεσθαι, καθὰ καὶ τους τον ινον.

19. ριστόβουλος δ' Ο Κασανδρεύς φησιν ν Μιλήτω κρηνην εἶναι δείλλειον καλουμενον, ς το μῖν ρευμα εἶναι γλυκίτατον, το δ' φεστηκὸς λμυρόν αφ' ς οι Μιλη-

σιοι περιρράνασθα φασι τον ηρω- τε ἀπεκτεινε ράμβη-ὐλον τον των ελπων βασιλεα φασὶ δ καὶ τι το περὶ Καππαδοκίαν δωρ πολύ τε ον καὶ κάλλιστον υ σηπεται ἀπόρρυσιν - χον, πλην ει μη π γην εοι Πτολε-

ιιαῖος ὁ ο βασιλεους εν μόμω πομν άτων - Κορίνθου προάγονσ φησιν μῖν δια της Κοντοπορίας καλουμενης κατὰ την ἀκρωρειαν προσβαίνουσιν εἶναι κρην νῆμα ἀπιεῖσαν χιόνος τε πότερον ης πολλοῖς, πίνειν ἀποπαγησεσθαι προσδοκῶντας. - ὀς ει λεγει πεπωκεναι.

132쪽

E K. i. 5 101 Φύλαρχος δε φησιν ἐν Κλείτορι εἶναι κρηνην τ' 'ης τους πάντας ου μυεσθαι την του ινου ὀδμην Κλέοπυς φησι τ ι ἐν δωρ σπερ καὶ τ γάλα λευκον λεγεσθαι, οἶνον ὁ καθάπερ καὶ τὼ νέκταρ ερυθρον, μέλι δ καὶελαιον χλωρὸν, το δ' ἐκ των μυρων θλιβόμενον μέλαν.

κόπω κόπον, τόν τόφον, τριωβόλω δ πὀρνην,

tiυθαδών αυθαδὶα, Καλλίστρατον μαγείρω, στάσιν στάσει, μάχη μάχην, πωπίοις δ πώκτην, i, reόν πόνον, δίκη iκυν, γυναικὶ την γυναικ - ω καὶ επὶ του δατος ταττον οἱ παλαιοὶ τὼ κρατον Σώφρων , Ἐδωρ κρατον εις την κυλικα. 21. Oτι Φυλαρχός φησι Θεόδωρον τον Λαρισσαῖονυδροποτην γενεσθαι τον ἀλλοτρίως αε ποτε προς Ἀντί-

133쪽

πάντας δροποτεῖν, καίτοι πλουσιωτάτους ἀνθρώπων οντας. μονοσιτεῖν τε αυτους δε λέγει διὰ μικρολογίαν ἐσθητάς τε -- πολυτελεστάτας Ἀρισωτελης δ' η Θεόφραστος Φιλῖνόν τινα στορεῖ μήτε ποτω χρησασθαί ποτε μήτε εδω τι αλλω η μόνω γάλακτι πάντα τον βίον Πυθερμος ει ν τοι Πειραιῶς τυραννευουσι καταγράφει και

Γλαυκωνα δροπότην ,γησανδρος δ' ὁ εἰσος Ἀγχίμου λον και Μόσχον φησὶ τους εν πιυ σοφιστείσαντας δρο

ποτησαι παντα τοὐμον, και μόνα συκα προσφερομενους

ουδενδ ηττον διακεῖσθαι σώμασιν ἐρρωμενους τον δ' ἱδρωτα αυτῶν δυσώδη υτως χειν ς πάντας αυτους κ- κώνειν ἐώ τοι βαλανεωις Μάτρις δ' ο Ἀθηναῖος ολεμω χρόνον ουδεν σπειτο μυρρίνης λίγον, οινου ει και τῶν ἄλλων πάντων ἀπείκετο, πλην δατος. δροπότης δ' ην και άμπρος ὁ μουσικός περι- Φρύνιχος φησι-ρους θρηνεῖν, ε οισι -προς ναπεθνησκεν, ανθρωπος ἄν δατοπότας, μινυρὰς περσοφιστὴς,

37. id falcicena ad Adoniag. p. 326. V otio Stephanus in

Vηρίαι, Φυσὶ ν' αὐτους δροποτῶν, 'A ναιος ἐν δειπνοσοφιστων λυτέρω καὶ μονοσιτουσι μικρολογίαν, καὶ ἔσθ. κέχρηντα Πολυ- τελεστα-ις ώς πλουσώτατοι. Quae apud Constantinum Porphyrο-genneiani de adni inistrando sinperio cap. 23. integri Stephani lil ousum, sic scripta sunt Astorici omβηρες δροποτεῖν, - ω μεος ἐν δειπνοσο στῶν --ω και τους Ἱβηράς φησιν δροποτῶν πάντας, καίτοι πλουσιωτάπου πὰντων ν&ρώπων -κχύνοντας κέκτηντ ueυργυρον καὶ χρυσὸν πλειστοπι μονοσιτειν τε αὐτους ἀεὶ ai H δια μικρο

ptura, Ru αυτῶ deterritum.

134쪽

νων Πολεμων δ' ὁ κα μαῖκος ἀρξάμενος ἄπο τριάκοντα τῶν υδροπότησε μέχρι θανάτου, ς ε Ἀντiγονος Καρυστιος Λιοκλη τε τον Πεπαρηθιόν φησι .nmio. Σηπιος μέχρι τέλους προν δωρ πεπωκέναι. οὐ δεπερ αυτου μάρτυς ἀξιόχρεως Λημοσθένης ὁ ρητωρ φάσκων χρὀνον τινὰ υδωρ μόνον πεπωκέναι καὶ Πυθέας γουν φη- χιν , πιλα του νυν δημαγωγους ορῆτε, Λημοσθένη και Ιωαδ- ώς ἐναντίως τοι μοι διάκεινται. . μεν γὰρ

ὐδροποτῶν καὶ μεριμνων τὰς νυκτας, ως φασιν, - πορνοβοσκῶν καὶ μεθυσκόμενος κατὰ την ημέραν κάστην προγάστωρ μῖν ἐν ταῖς εκκλησίαις ἀνακυκὰιεῖται. Gφορίων δ ὁ αλκιδευς υτω που γράφει Ἀασυρτας ασιωνως ὁ προσεδεῖτο ποτου καθάπερ οι ἄλλοι, ωρον ὁ προἰὲτο καθαπερ πάντες ἄνθρωποι και πολλοὶ δια νιλοτιμi- ἐπε- νψησαν παρατηρησαι καὶ ἀπέστησαν προ - εὐρεῖν το οπραττόμενον θερους γὰρ ωρα και τριακονθήμερον προσωδρειοντες, καὶ ωενὼς ἐν ὁρῶντες ἀπεχόμανον αλμυρον, την κυστιν δ' - εχοντα, συνεπείσθησαν ἀληθευειν. ἐχρητο δ καὶ τω ποτω, oia' udi ηττον οὐ προσεψro

135쪽

διαμεστον οντα τὸ παραγευσασθαί τινος καινοῖ διπλασίαν γα παρεσχεν δονγὶμ -

στον εἶναι καὶ ὁ τη - πτο δἐ βασαεος δεύτερος, ὁ Φιλάδελφος πίκλην, κλῖς την αυτου θυγατερ Βερμνiκην ντιόχω τω Συρίας βασιλεῖ εὐεπιμελεία ιν προ- πειν αυrῆ το α του iλου δωρ, ἔνα μόνου τούτου του ποταμο ἡ παις πίνη, ως στορει Πολύβιος ιλλ. - δωρος δε φησι τον Ἐπιφανη Ἀντίοχον, ο δι τας πράξεις Πολίβιος Ἐπιμαν καλεῖ, την κρηνην την νυντι χεία κεράσαι ινω καθάπερ καὶ τον Φρύγα αδ- φησὶ Θεόπομπος, τε λεῖν τον Σειληνὸν πο μεθης θέλησεν. εστ ει η κρηνη, ως φησι ειν, μέση Μαiδων καὶ Παιλνων Ἀννα καλουμένη Στάφυλος δε φησι την του ινου προς το δωρ κρῆσιν Μελάμποδα πρῶτον ευρεῖν φησὶ δὸ

λάκις βορὰν των ληφθέντων παρασκευάζει δει υν -

136쪽

υγείας ἀντιποιούμενον καὶ συμμέτροις γυμνασίοις χρῆσθαι, :τους πολλοῖς δρωτας, καὶ λουτροῖς, λυιῶναί τε τοσῶμα καὶ μαλαχθηναι ' μετὰ δ ταυτα προπίνεὸν δωρώς χρηστότατον, ἐν ἐν χειμῶνι καὶ εαρ θερμιν - μα- λιστα -- τί θερει προν, ς μὴ προεκλυειν τον στομαχον Oniνειν δ συμμετρον τω πλήθει. χάρι, 45 προαναληφθῆναι τοῖτο ει τη- εξιν, καὶ μὴ ἀκεραιουαναδίδοσθαι την πωτου ινου δύναμιν, ηει τοι περασι των αγγείων προσπίπτουσαν επιδάκνειν. εὰν δέ τις μῶν τουτο δυσκόλως ποιν, γλυκον δαρῆ θερμον προλαμβα- νετω, μάλιστα ει τον καλούμενον πρότροπον, τον γλυκυν σβιον οντα ευστομαχον καὶ ο γλυκάζων δ' ινος οὐ

βαρύνει την κεφαλὴν, - Ἱπποκράνης ν τω περι διαiτης φησὶν, τινὸς ἐν επιγράφουσι περι ξεων νοσημάτων, οι δ περ πτισάνης, Ἀλλο ει προς τὰς Κνιδίας γνώμας. λεγε ὁ δεχ γλυκι ησσόν εστι καρηβαρικος του οἰνώδεος καὶ ησσον φρενῶν ἀπτόμενος καὶ διαχωρπικώτερος τουετερου κατ' ἔντερον. οὐ δει ὁ προπiνειν καθὰ -υς Καρμανούς φησι Ποσειδώνιος ' τουτον γαρ φιλοφρονου- μενους εν τοις συμποσίοις λυειν τὰς επὶ τ προσώπω

φλεβας καὶ το καταρρέον αἷμα μιγνυντας ' πώματι προσφερεσθαι, τελος φιλίας νομίζοντας τι γευεσθαι του46αλ ληλων-ῖματος μετὰ δ τὴν προσφορὰν ταύτην συγχρίεσθαι τῆν παλῆν ἡρω, μάλιστα ἐν ρο&νω, ει δἐ μὴ μηλίνω, ει το ἀποκρούεσθαί τι πο ου τόπου καὶ μὴ βλάπτεσθαι - της των οινων ἀναθυμιάσεως εὐει μῆ, ιρῶνι η ναρδίνω ου κακῶς ουν Ἀλεξίς φησιν αDiφεται τὰς ρῖνας, γιεῖα μόρος μέγιστον, σμὰς ἐγκεφάλω χρηστὰς ποιῶν. 25. Ἐκκλίνειν ὁ δει τὰ πάχη των μύρων βδωρ τε πίνειν τι κατὰ πρόσοφιν λευκον καὶ διαυγἐς ο δὴ καὶ

137쪽

106 I, κατὰ τον σταθμόν εστι κουφον καὶ ουδῖν εν αυτ γεῶδες ἔχει τι δἐ συμμέτρως θερμαινόμενον καὶ πόμενον οδωρ χρηστόν - καὶ ι χάλκεον ἡ ἀργύρεον ἄγγος εγχεόμενον Ο ποιε τυ ιῶδες φησι δἐ καὶ Ἀποκράτης ζ'Υδωρ τὼ ταχέως θερμαινόμενον καὶ πόμενον ἀεὶ κουφότερον. μοχθηρὰ δ εστι τὰ βραδέως, ἄσπρια τηκοντα τοιαυτα ὁ τὰ νιτρωδη καὶ ωυρά. ἐν δ τω περὶ δάτων ,πo- κράτης καλει το χρ στὀν δωρ πότιμον τὰ ὁλτων τατων στάσιμα χαλε- ως τὰ λιμναῖα καὶ τὰ λώδη εστι δἐ καὶ των κρηναίων τὰ πλειστα σκληρότερα Ἐρασίστρατος δέ φησιν ως δοκιμάζουσί τινες τὰ δατα σταθμῶ ἀνι τά- στως Ἀδο γὰρ το ε Ἀμφιαράου δατος και του ξ μετρια συμβαλλομενων του ἐν αὐλου του δῖ χρη- στου ντος, οὐδ' τις εστ διαφορὰ κατὰ τον σταθμόν. Innoκράτης δ' εν ω περὶ τόπων αριστά φησιν εἶναι τωνυδάτων υσα ε μετεώρων χωρίων ρει και εκ λόφων ξηρῶν. ταυτα γὰρ λευκὰ καὶ γλυκέα και τον οινον λίγον φέρεινοί τε στι, τόν τε χειμωνα θερμαίνεται, καὶ ὁ θερος ὐ χοά εστιν. παινε δ μάλιστα ν τ ρευματα προς ἀνατολην ηυο ερρωγε, καὶ μάλιστα προς τὰς θερινάς.ανάγκη γὰρ λαμπρὰ εἶναι καὶ εuώλ καὶ κουφα Λιοκλης δε φησι τ ιδωρ πεπτικὸν ειναι καὶ ἄφουσον, φυκτικόν τε μετρiως, ξυδερκες τε καὶ κιστα καρηβαρικὼν κινητικόν τε πης καὶ σώματος Πραξαγόρας τε ταντά φησι λαμ

138쪽

λο εκ του τρέφεσθαί τινα ἐξ αυτου μόνου των ζώων, ωσπερ τους τέττιγας πολλά δὲ καὶ τω αλλων πρῶω στετρόφιμα, οἷον γάλα, πτισάνθ οἶνος - ουν ποτίτθια γάλακτι διοικεῖται. καὶ πολλὰ δ ερον γαλακτοποτοὐντα

ε ξα αυτον διεγνωκότα του ζην, καὶ υφαιροῖντα της τρων καθ' ίκάστην μέραν επε α των Θεσμοφορίων ημμρα ἐνέστησαν , δεηθεισῶν των ικείων γυναικῶν η ἀπο- θαμῖν κατὰ την πανηγυριν, πως ορτάσωσι, πεισθηναικεχείσαντα μέλιτος πειον αυτ πλησίον παρατεθῆναι,

καὶ διαζησαι μερας ἱκανὰς το ανδρα ν ἀπ του μελιτος αναφορα μόνη χρώμενον καὶ μετὰ τὰς μέρας βασταχθέντος του μέλιτος ἀποθανεῖν παιρε δ ὁ Λημόκριτος ἀεὶ τω μέλιτι καὶ προς το πυθόμενον πῶς αν Πῶς τις διάγοι νη, εἰ τα ἐν εντος μέλιτι βρέχοι, τα δ' κτὰς

ἐλαi o. καὶ των Πυθαγορικῶν δ τρον ην ρτος μετὰ τὴΩιτος ως φησιν Ἀριστόξενος τους προσφερομένους -τῶ ἀδε ἡ ἀρίστω λέγων νοσους διατελεῖν. υκος ὁ πολυχρονἰους φησιν εἶναι τους Κυρνιους, οικουσι δ' υτοι περὶ Σαρδόνα, δια τὸ μέλιτι ἀεὶ χρησθαι πλυῖστον δε τουτομνεσαι παρ αυτοῖς. 27. - τὸ ἀνατιθεμενων πάντων την ζητησιν, τοιαναβαλλομενων.

μι ὁ ἄνηστις ὁ νηστις πλεονασμω ου- ώς - ρος ἄσταχυς, παρὰ Κρατὶ κεῖται

139쪽

G γάρ τοι - γε πρῶτος - γιτας - δεῖπνον

ανηστις.

Tyρπομαι γυμνους ορῶν. τους ξυπεάν- καὶ πρωτῶν καιρῶν ἀιὲ πάντ' εἰδέναι σπευδοντας. καὶ ντιφάνης

α γαρ ὀξύπεινός εστι. B. Θετταλον λέγεις κομιδη τον ἄνδρα.

οἰκεῖν κελσει καὶ ς ἀξιωτέρους reωλοῖσιν, λεοικε, τους ἄρτους κει' ου δ' ὀξύπεινος το δ μουσικώτατον κλεινὰς χθῆνας ἐκπερῶν φωνάρου ραστ' ἀεὶ πεινῶσι Κεκροπιδῶν κοροι κάπτοντες αυρας ἐλπίδας σπουμενοι. 28 M μονοσιτῶν κεῖται παρ' Ἀλέξιδι Ἐπῶν δαί- ανδρα μονοσιrovo' ι ς, ἡ μη ποθου- ωδὰς ποιπην καὶ μέλη, τον μὲν λώτην του - τον μισυν ἀπολωλεκέναι νόμιζε τον ὁ της ἐν ς 'ην μέσειαπι ζῶσι δ'Ἀμφότεροι μόλις. Πλάτων , οὐ μονοσιτῶν κάστοτε, ἀλλα κἀνίοτε δειπνων δις της η μόρας.

140쪽

-Παράσιτον αυτόσιτον. ἀναρίστητον δ' Ἀπεν υπολις. ἀναγκόσιτον ὁ Κρατης. καὶ μόστρατο δῖμιράκων - κατὰ τυπ--καφιόκαρτόν τι κεχλαμυδωμένον κατάγεις ἀναγκόσιτον. ἀριστόδειαν- δ' εἶπεν λεξις .... Ἀφ' ων γένοιτ' αν συντόμως ἀριστόδειπνον. 29. Μετὰ ταυτα ἀναστάντες κατεχώθημεν, ἔκαστος ηθελεν, - περιμάνα- ὀνομακλητορα - των δείπνων - σσομ

SEARCH

MENU NAVIGATION