Athenaeus 1

251쪽

γε Ζηνόδοτος ἐν ἱστορικοῖς πομνημασι γράφωνάδε , γελι ρόδιτη - θυουσι, καὶ ορτη καλεῖται στήραου. ρεκράτης δ' ἐν Μεταλλευσι- χελίδες δ' ὁλόκνημοι πλησίον τακερώταται επὶ πιωακίσκοις καὶ δίεφθ' κροκώλια. λιξις υβευταῖς μιστηκότων

σχεδόν τι δ' μῶν ξ ἀκροκωλίου τινός. - Παννυχίδι iθοισιν ἰοπτα μεντα κρεάδι εστὶ τὁ περίκομμ' ἀπόλλυται, γόγγρος φθῖς, τὰ δ' ἀκροκώλι -δεπω.

των δ' φθῶν ποδων μνη σείει Φερεκράτης νυουλοδιδασκάλω ς παρασκευάζεται δεῖπνον πῶς αν εἴπαθ' ημῖν. B. καὶ δηθ' υπάρχει τέμαχος εροχελειον μῖν τωθις, αρ- νεων κρεας, φύσκης ὀμος, πονς φθῖς, παρ πλευρὸν ορνίθεια πληθε πολλα -

φαντίδης δ' εν Σατύροις

252쪽

γλωσσης δῖ μέμνηταιἈριστοφάνης ἐνπαγηνισταῖς δια τούτωω Ἱλις ἀφνης μοι παρατεταμαι γαρ τα λιπαρὰ κάπτων. ἀλλα φερετ' ἀπόβασιν, πάτων, η καπριδίου νεου κόλλοπά τιν' εὐαμη, πλευρον η γλωτταν, η σπληνος, η νηστιν η . δελφακος πωρινης τριαίαν φέρετε

δεῖρο μετὰ κολλάβων χλιαρων.

Io Toσουτων λεχθεντων καὶ περὶ τούτων Ουδε -- ιατρον οι παρόντες συμβολοι μετειλήφασιν. φη γαρ δεονυσιοκλης, Μνησίθεος Ἀθηναῖος εν - περὶ στων φη - Κεφαλη καὶ ποδες τος ου πολ το τρόφιμον καὶ λιπαρον ἐν αυτοῖς χουσι. μ καὶ ὁ λωνίδης, Λήμων

νων Θυμοίτης ο νεώτερος αδεψος, νόθος ων, ἀποκτε νας υτος ἐβασίλευσεν Μέλανθος Μεσσηνιος -- σω της πατρίδος πηρετο την Πυθίαν που κατομησει.

253쪽

των, ταυτα τω Μελανθ απεστειλαν.

51. MNI PAG ς πεισηνεχθη, μητρόπολίς τις ς

ἀληθῶ ουσα καὶ μητηρ των Ἀποκράτους υιῶν, - εις τωδίαν κωμωδουμενον οιδα ει ην ἀποβλέφας ὁ Ουλπια- ς, - δη, - ανδρες φίλοι, παρ- τίνι κειται γροτρα ἱκανῶς γαρ γεγαστρίσμεθα, καὶ καιρὸς η Ἀσὰ καὶ

λεγειν μῆς τοι δε κυνικοι τουτο παρακελεύομαι σιωπῶν

κερορτασμένοις σφειδῶς, πλην ει μη καὶ των σιαγόνων καὶ των κεφαλῶν κατατρῶξαι βουλονται καὶ τὰ στῶ, ων --δεις φθόνος αυτοῖς ἀπολαυειν ς κυσί τουτο γάρ εἰσι καὶ λευχονται καλεῖσθαι , Πόμος ὁ λειφαν' κβάλλειν κυσιν ἐν μησσαις Ἀτριπίδης φη παντα γαρ εσθίειν καὶ πίνειν θελουσιν επὶ νουν υ λαμβάνοντες περ ὁ θεῖος Πλάτων ν ἐν Πρωταγόρα - περὶ ποιησεως διαλεγε- σθαι ὁμοιότατον εἶναι τοι συμποσίοις τοῖς τῶν φ ἀλων καὶ α παίων ἀνθρώπων καὶ γὰρ υτοι δια, μη δύνωσθαι ἀλληλοις δι αυτῶν συνεῖωα εν τω πότω μηδ διατης αυτῶν φωνης καὶ λόγων τῶν αυτῶν πὼ ἀπαιδευσίας τιμιας ποιουσι τὰς συλητρέως που.o μισθούμενοι' ἀλλοτρίαν φωνην, την τῶν αυλῶν, καὶ δια της κεἷνων φωνης ἀλληλοις ξυνεισιν. που ὁ καλοὶ καὶ ἀγαθοὶ ξυμπόται καὶ πεπαιδευμενοι εἰσὶν, - αν ἴδοις υτ αυλητρί- δας υτε ὀρχηστρὶδας - Ψαλτρίας, αλλ' -τους αυτοῖς

254쪽

iκανους -τας ξυνεῖναι νε των ληρων τε καὶ παιδιῶν ,

τούτων δια της εαυτῶν φωνης λεγοντας τε καὶ ἀκονοντας ἐνυδροι αυτῶν κοσμίώς, καν πάνυ πολον - πίωσι. τουτο δ' μεῖς ποιεῖτε, Ἀμουλκε πίνοντες, ἀλλιον δ'

αλλά τινος πλείμονος η των - θαλάττια ετ οστρεων ω χων εστ σωμάτων. 52. Καὶ ὁ Κυνουλκος οργισθεὶς, αστρων, νη, καὶ κοιλιοδαιμον ἄνθρωπε, ουδῖν ἄλλο - οισθα, ο λόγους διεξοδικοις ειπεῖν, ου ἱστοριας μνησθηναι, υ της ἐν λύ

γοις χάριτος ἀπάρξασθαί ποτε, αλλὰ τον χρόνον απανω

περὶ ταυτα κατετρψηλωτῶν, Κεῖται; ου κεῖται; εἰ φαι - ἀρηται εξονυχίζεις τε πάντα τὰ προσπίπτοντα τοις συνδιαλεγομένοις, τὰς ἀκάνθας συνάγωνώς μ' ἔχινόποδας καὶ - τρηχεῖαν νωνιν δὲ διατρίβων, ἀω - των δίστων μηδἐν συναθροόζων. ου - ει ὁ και την πο Ῥωμαίων καλονεμ στρηναν, κατά τινα πατρίαν παράδοσιν λεγομένην καὶ διδοuένην τοῖς φίλοις, πινομιδα καλῶν καὶ ι την Πλάτωνος ζηλωσας, μαθεῖν βουλόμεθα- ι δἐ παρά τινι ουτως ευ ρων λεγομει ν εμφάνισον τον εἰπόντα ἐγὼ γαρ οἶδα επινομHακαλουμενην και μέρος τι τριηρους, ῶς - λώπιος εν τριγ

255쪽

ἐν χρεία γενόμενον φαινίω, ψηται γαρ ω βέλτιστε, καὶ ὁ φαινόλης , ειπων; Πα λυκε, δός μοι τον πημον. φαινόλην. εις βαλανεῖον δε ποτε πορευόμενος οὐκ νης προς - πυνδανόμενον Πο δη Ἀπολουμενος, ην δ' ἐγώ, πείγομαι. κἀκεινης σοι της μερας ὁ καλός καν σῖνος αὐλωποδυτῶν ἀνηρπάσθη, ως γέλωτα πάμπολυνεν τω βαλανείω γενέσθαι, χρηστο ζητουμένου φαινόλου. αλλοτε δε λεταῖροι φιλτατοι, προς γαρ μας ιρησεταις ταληθη, προσέπταισε λίθω καὶ την κω ν ελυσε ' θεραπευθεὶς - πρήει καὶ προς τους πυνθανομένους ε τουτο- υλπιανές πώπιον ἔλεγε κἄγω, ξυνην γαρ αυτω, τότε τον γέλωτα φέρειν - δυνάμενος, παρά τινι των φι/.ωνιατρω παλειψάμενος ταἈπὸ τους ὀφθαλμους παχεῖ φαρμάκω προς τοπις πυνθανομένους ὁ - πρόσκομμα

53. Της δ' -της ταυτης σοφίας καὶ τερός ἐστι ζωλωτης, Πομπηιανος ὁ Φιλαδελ ρευς ἄνθρωπος υ ἀπ-s νουργος, ὀνοματοθηρα δἐ καὶ αυτός. στις προ τον οἰκέτην διαλεγόμενος μεγάλη τ φων καλέσας τουνομα, Στρομβιχὶ , φη, ὀμιζε μοι επι τὸ γυμνάσιον τὰς βλαυ- τας τὰς ἀφορητον καὶ την ἐφεστρίδα την ἄχρηστον. γὼ

ρους' ὀπτις γαρ εστ μοι τάριχος κόμιζε δ του λαiouτην ληκυθον πρότερον γαρ συντριβησόμεθον, πειθ' - τως ἀπολούμεθον. ὁ δ αυτὸς ουτος σοφιστης Φεβρου ρέω μηνὶ ως ' μαῖοι λέγουσι, το δῖ μηνα τουτον κλη- θηναί φησιν Μαυρούσιος ωας αὐτων κατουδαίων φόβων κατ' ἀναίρεσιν των δειμάτων ε ω του χειμωνός ἐστι τὸ ἀκμαιότατον, καὶ θος τότε τοι κατοιχομενοις τὰς

256쪽

χοας επιφέρειν πολλαῖς μέραις προς τινα τῶν φίλων, . μ ειδές με, ετη πολλῶν μερῶν δια τα καύματα της δντων Παναθηναίων εορτης ἐπιτελουμενης, δι ης α δικαστήρια ου συνάγεται, φει Γενέθλιός ἐστι της αλεκτορος Αθηνῶς καὶ δικος η τητες μέρα ἐκάλεσε δε ποτε καὶ τον ἐκ Λελτῶν πανελθόντα μῶν ταῖρον μειν αυτῶ χρησαντος του θεου χρηστον δεῖξιν δε ποτε λόγων δημοσία ποιουμενος καὶ γκώμιον ἀερχόμενος της βασιλευ

ούσης πολεως νη, θαυμαστῆ δ' η Ῥωμαίων πλη---

πόστατος. 54. οιουτοί τινες εισιν, ω ταῖροι, ι υλπιάνειοι

σοφιστὰ λέ οι καὶ τ μιλιάριον καλουμενον τῶ Ῥωμαίων,τ εις την του θερμου δατος κατεργασίαν κατασκευαζόμενον, ἰπνολέβητα ὀνομάζοντες, πολλῶν ονομάτων ποιηταὶ καὶ ποώ.οῖς παρασάγγαις περδραμόντες τον Σικελιώτη, διονυσιον, ς τυν ἐν παρθενον κάλει μένανδρον, τεμένει - ανδρα, καὶ τον στυλον μενεκράτην, τι μένεικα κρατεῖ, βαλάντιον - ἀκόντων, τι ναντίον μιλεται, και τὰ των μυῶν διεκδύσεις μυστήρι ἐκάλει , τι τοτ μυς τηρεῖ χθανις δ' εν πρώτω Σικελικῶν τον -- τόν φησι Λιο-σιον και τον οὐ γαρόταν καλεῖν, καὶ τον χοῖρον Ἀκρον τοιουτος η και Ἀλέξαρχος ο Κασάνδρου του Μακεδονίας βασιλευσαντος δελφος, ὁ την υρανόπο- λιν καλουμένην κτίσας ἱστορει ὁ περὶ αυτου μακλείδης

ὁ Αωβος εν, τριακοστῆ βδόμη των στοριῶν λέγων ουτως,,Ἀλέξαρχος ὁ την οὐρανόπολιν κτίσας διαλέκτους δίας εισήνεγκεν ὀρθροβόαν μυ τὸν ἀλεκτρυόνα καλῶν καὶ βροτοκέρτυν τὸν κουρέα , καὶ την δραχμὴν απτρίδα, την δὸ

257쪽

χοἰνικα μεροτροφιδα καὶ τον κηρυκα ἀπντην καὶ τοις σανδρέων δ αρχουσι τοιαυτα ποτ' επέστειλεν , Ἀλέξαρχος ὁ μάρμων πρόμοις γαθεῖν τους λιοκρεῖς οἰων, Οἶδα λιπουσα θεωτῶν ἔργων κρατητορας μορσίμω τυχα κεκυρω- μένας θεου πόγαις χυτλώσαντες αντους και φυλακας ὀριγενεῖς. - ει η πιστολη αυτη δηλοι νομίζω 'γὼ μηδῖ του Πίθιον διαγνῶναι κατὰ γαρ τον Ἀντιφάνους λεοφάνη

Ουδ εστ γαρ πω γιγνόμενον ο γίγνεται,ουτ' εἰ πρότερον ην, στιν γε νυν θνεται. εστι γαρ υκ ον ουδέν. δὲ μ γέγονέ πω ου εστιν, σπερ γέγονε δ γε μ γεγονε πω.

10 ε του γαρ εἶναι γέγονεν δε δ' οὐκ η σθεν, πῶς γένετ' εξ υκ οντος ου οἷόν τε γαρ. ει δ' ιτόθεν ποι γέγονεν, ου ἔσται

258쪽

τ ζῶον δια ταυτα καὶ τα τοιαυτα ὁ θαυμασιώτατος Πλάτων ἐω- Πολιτικω ειπὼν ξηροβατικά τινα ζῶα καὶ ἀθροβατι- ἄλλα, ξηροτροφικόν τε καὶ γροτροφικὁ καὶ ξηρονομικον επὶ ζώων χερσαίων καὶ νυγρων καὶ ναεριων, ὐεπιλεγει, σπερ παρακελευόμενος τουτοις τοι ὀνοματοποιοῖς φυλαττεσθαι, την καινότητα, γράφων καὶ κατὰ λέξιν τάδε Καν διαφυλαξης τυ η σπουδάζειν επὶ τοις ὀνόμασι, πλουσιωτερος καὶ ις γηρας ἀναφανηυ φρονη-sεως. - ιδα δἐ καὶ μώλη τον Ἀττικον ρητορα ὀνομα- ζοντα τροχοπεδην το διαβαλλόμενον ξύλον δια των τροχῶν, τε κατάντεις τόπους ὀχουμενος πορευετο, καίτοι Σιμαρίστου τοις Συνωνυμοι εππλεα το ξυλον τουτοεπονομάζοντος καὶ Σοφοκλης δε που ὁ ποιητης τον νί-ὐλακα μοχλόν που νόμασεν εν τοίτοις

θάρσει, έγας σοι τοῖ ὁ πώ φόβου μοχλός.

κἀν αλλοις δ την αγκυραν σχάδα κεκληκε δια ὁ κατε-

259쪽

μυται δε μηρυσαντο νηδς ἰσχάδακά Λημάδης δε ο ρήτωρ λεγε την ἐν Αἴγιναν εἶναι λωμην του Πειραιῶς , την ὁ Σάμον ἀπορρῶγα της πόλεως,

ης επεσχημενα ν τα γυναικεῖα πόθεν δε μι- ουλπια και κεχορτασμενος ει ιν επηλθε, δεον τω κορεσθῆναaχρήσασθαι; 56. Προς ταυτα ὁ υλπιανός πως δεως γελάσας, υλλω μη βάυζε, εἶπεν, ω εταιρε, μηδἐ ἀγριαίνου την

νικην προβαλλόμενος λυσσαν των π κυνα ουσῶν με- ρων, δεον ικάλλειν μαλλον καὶ προσσαίνειν τοι συνδείπνοις, μη και τινα Κυνοφόντιν Ορτην ποιησώμεθα αντὶ Γλτης παρ' Ἀργείοις ἐπιτελουμενης χορτασθηνα ειρηται

δαιμόνιε ανδρῶν παρα ἐν Κρατίνω ἐν 'Oδυσσευσιν ουτως πισθε πανημέριοι χορταζόμενοι γάλα λευκόν. καὶ Μενανδρος ἰλ εν ροφωνί εν χορτασθείς. ριστο- νάνης δ' εν Ιηρυτάδη θεράπευε καὶ χόρταζε των μονωδιῶν. Σοφοκλης δ' εν υροῖατοισι παγχόρτοισιν ἐξενίζομεν. 10 oKἴβουλος δ' ἐν Λολωνι Ἐγώ κεχόρτασμαι μὲν ανδρες ου κακῶς, ἀλλ' ε*ὶ πληρης, στε και μόλις -- ωπεδησάμην απαντα δρῶν τὰς ἐμβάδας.

260쪽

καὶ Ἀμφις ἐν Ουραμεις τυν σπερα χορτάζομεν

απασιν ἀγαθοῖς. ταυτα ἐν συν ω Κύνουλκε, εἰπεῖν προχειρως χω σοι, νυν μυριον ὁ η εννητι, την γαρ ει τρίτην ,σίοδος εδεγκεν οντως, πληγαῖς σε χορτάσω, ά περ μ εἴπης ὁ κοιλιοδαίμων παρῶ τίνι κεῖται σιωπησαντος δ' κείνου, Ἀλλὰ μυν καὶ τουτ αυτός σοι κυον ερῶ, τι ἄπολις τους κόλακας ε τω ομωνυμ δράματι -τω κέκληκε ' o Mμαρτέρων ἀναβαλ μαι, ἔμ' αν αποδῶ σοι τὰς πληγάς. 57 ισθεντων υν επὶ τοῖς πεπαιγμενοις πάντων, Ἀλλα μην, - ὁ υλπιανος, καὶ τον περὶ της μητρας ο λόγον αποδώσω. Ἀλεξις γαρ ε τω Ποντικῶ επιγραφο- μενω δράματι Καλλιιαέδοντα τον ρπορα, Κάραβον δ επικαλυμενον, κωμωδῶν, την δ' υτος ι τῶν κατὰ Λημοσθεν τον ητορα πολιτευομενων, φησὶν

Ἀπὸ πάτρας μῖν πῶς τις ἀποθνήσκειν θέλει,τm M μητρα Καλλιμεδων, Κάραβος

εφθης ἴσως προσεῖτ' αν ἄλλως ἀποθανεῖν.η δἐ ὁ Καλλιμεδων καὶ επὶ φοφαγία δια πως. μνη-λμονενε της μητρας - Ἀντιπάνη εν Φιλομητορι--ως Ἐμμητρον αν το ξύλον, λάσοῖν χει' μητρόπολίς ἐστιν, α πατρόπολις '