Athenaeus 1

391쪽

r εἶτα πάλιν φακοὶ προσηνέχθησαν ξει βεβρεγμένοι, καὶ Λιιτρέφης δραξάμενος φη

δευ μη λάθοι σε τῶνδ' ς αιτιος φακῶν.

καὶ δελος ἐξης ἀνεβόησε

Φακός σε δαψων και φακη τ η λάβοι.*ο δ κατὰ τον κωμικον ψιλον, φησὶ oοτος ἐν ΠιλιάσιT δειπνάριον ἀνθηρον ν γλαφυρω σφόδρα, φακης κατ' ἄνδρα τρυβλίον μεστον μέγα. B. πρώτιστον - ἀνθηρόν. . ἐπι ταυτη φέρωνει το μέσον ἐπεχόρευσε σαπψδης θαρωπό τι δυσώδης ουτος - ηρος ἀνθίαν, - πολλα , . ταῖς κυλαις ὁ λέγει. γέλωτος ουν ἐπιρραγέντος παρην η θεατροτορύνη Μέλισσα

καὶ η κυνάμυια Νικιον αντά δ' ἐσαν - ου ἀσημωνεταιρίδων ἀποβλέφασαι - αυται ι τα παρακείμενα καὶ θαυμάσασαι γέλων καὶ Niκιον ἔφη, μειω μῶν, -

h δρες γενειοσυλλεκτάδαι, χθυν σθίει η καθάπερ ὁ προ- γονος μῶν Μελέαγρος ὁ Γαδαρεους εν ταῖς άρισιν πι-

392쪽

γραφομεναι πη- '0μηρον Στρον οπτα - γενος κατὰ τὰ πάτρια ἰχθυων ἀπεχομενον ποιησαι τους αρχαίους, - φιλεiας πολλης ισης κατὰ τον Ἐλλησποντον η μόνον ἀνέγνωτε συγγραμμα αυτο τ περιέχον λεκίθου καὶ μ' κης σίγκρισιν ορῶ γα πολλὴν παρ' μῖν της φακης την

θεος ὁ Πυθαγορικός, ω Νκιον, ς φησι Κλέαρχος ὁ

περιπατητικὸς εν δεπιτερ μων, λεγεν ενδεδεσθαι- σώματι καὶ τω Ἀδε μω τὰς πάντων πὰς τιμωρίας χα- . ριν, καὶ διείπασθαι τον θεόν ως, ει μη μενουσιν ἐπὶ τολτοις ω αν κών αυτους λύση, πλεοσι καὶ μείζοσιν ἐμπεσουνται τότε λυμαις δι πάντας εὐλαβουμενους την των κυρίων ἀνάτασιν φοβεῖθαι του ζην κόντας εχ ναι μόνον ' τε τον ν τω γηρα θάνατον ἀσπασίως προωτασθαῆ πεπεισμενους την ἀπόλυσιν της , η μετὰ της των κυρίων γ νεσθαι γνώμης τουτοις τοις δόγμασιν ημεῖς πειθόμεθα. δεῖν δε φθόνος οδ ει ελεσθαι ν τι των τριῶν εχὲιν κακῶν ου γὰρ επiστασθε, ταλαίπωροι, τι, βαρεῖαι αυται τροφαὶ φράττουσι τό γεμονικὸν καὶ ι εῶσι τηνφρόνησιν ν αυτη εἶναι. 46. Θεόπομπος ιν ν πεμπτω Φιλιππικῶν φησι , TO

γὰρ σθίειν-oia καὶ κρεα φαγεῖν τους ἐν λογισμους ε ξαιρε καὶ τὰς φυχὰς ποιειται βραδυτέρας ὁργης ὁ καὶ

litterae linea transfixae. σύγγραμμα . λεκίθου καὶ φακης σύγκρισιν Ηοmero auctori per errorem miniit Eustathius P. I 572, 53. πολλην παρ' μῖν παρ' μιν πολλην .I 57. e. καρνέως ΑC. κάρνειος L, καρνμoc P. ΕὐξίθεοςJ An

393쪽

352 A

σκληροτητος καὶ πολλης σκαιότητος ἐμπίπλησι. καὶ ὁ

θαυμάσιος ει Σενοφῶν φησιν ς ει ἐν ἀζαν καὶ κάρ

δαμα φαγεῖν πεινῶντι, ηδ δἐ δωρ ἀρυσάμενον εὐποταμο διφῶντα πιεῖν Σωκράτης δἐ καὶ πολλάκις κατελαμβάνετο διαπεριπατων σπερας βαθείας προ τηλοικίας, και προς τους πυνθανομενους τ ικάδε ελεγεν φον συν- άγειν προς το δεῖπνον. μῖν δ αυτάρκης μερις η αν πω τμων λάβωμεν, καὶ οὐ χαλεπαίνομεν λελαττον νε-

eόμενοι , καθάπερ ὁ παρ' Ἀτικυίδη μακλης φησὶ γαρ

ουτος εν ω δευτερω-ων δμων , Μετὰ τ συντελεσαι τους θλους Βρακλέα υρυσθέως υσίαν τινὰ πιτελου τος συμπαραλmpδεντα καὶ των του Εὐρυσθέως υιων τὰς μερίδας μάστω παρατιθεντων τ δ' ιρακλεῖ ταπεινοτέραν παραθεντων ο Πρακλης ἀτιμάζεσθαι πολαβὼν ἀπεκτεινε τρεις των παίων, Περιμηδην, τρομον, Εὐρίπυλον. τοιουτοι συν τον θυμον μεῖς, εἰ καὶ πάντα

ροφovo' 'Oρέστην της νόσου πεπαυμενον σησὶ Σώφιλος ὁ κωμωδιοποιός στωικόν ὁ δόγμα στινοτι τε πάντα ευ ποιησε ὁ σοφὸς και φακην φρονἰμως ἀρτυσει δι και ψων ὁ Φλιάσιος - , Καὶ Ζηνώνειόν

394쪽

καὶ Κράτης δ' ὁ Θηβαῖος λεγε μὴ προ φακης λοπάδ' αυξωνεις στάσι αμμε βάλης.

395쪽

354 A

48. Ἐπὶ τουτοις γελάσαντος πάνυ κλαμπρον

Πλουτάρχου υκ ἐνέγκας ὁ κνων παροραθεῖσαν την περὶ της φακης πολυμαθῶν, Ἀλλ' μεῖς γε, φη, ι πωτης καλος Ἀλεξανδρείας, ω Πλοτταρχε, σίντροφοί ἐστε τω φα-xἐν βρώματι καὶ ἀσα - η πόλις πληρης ἐστὶ φα-αωων καὶ Σωπατρος ο νάκιος παρωας μέμνηται δράματι Βακχίδι λέγων οντως. Oυ ἄν δυναίμην εισορῶν χαλκηλατον μέγαν κολοσσὸν φάκινον ἄρτον ἐσθίειν.

Ἀπέ τί δῶ βροτοῖσι, καrὰ τον ον υριπῖδην, γραμματικώτατε, πλην δυοῖν μόνον

sήμητρος ἀκτης πώματος θ' υδρηχόους ἄπερ πάρεστι καὶ πέφυχ ημῆς τρέφειν ,

ἄλλων ἐδεστῶν μηχανὰς θηρευγεν.καν ἄλλοις δε φησιν ὁ σκηνικὸς υτος φιλοσοφος κε μετρ- βιοτά μοι σώφρονος τραπiζης, το δ' ἄκαιρον ἄπαν τόδ' υπερβάλλον τε μ προ

καὶ ο Σωκράτης δ' ελεγε των ἄλλων ἀνθρώπων διαφέρειν, καθ' υσον οἱ ἐν ζῶσι ιν ἐσθiωσιν αυτὸς δ' ἐσθiesis V. 3ιογένης τε προς τους ἐγκαλουντας αττω ἀποτριβομένω λεγεν, εἴθ' δυνάμην καὶ την γαστέρα τρίτας της πεινης καὶ της ἐνδεια παυσασθαι χυριπiδης δ' ἐν Ἱκέτισι περὶ του Καπανέως φησὶ

396쪽

ηκιστα ὁ ολβω γαυρος ην, φρόνημα δῖουδέν τι μειζον ειχεν η πένης ἀνηρ, τέγων τραπέζαις εἴ τις ἐξογγοῖτ' αγαν, τἀρκοῖν ἐπαινῶπι υ γαρ ἐν γαστρὸς βορvτο χρηστον ναι, μέτρια δ' ἐξαρκεῖν φη. 49. οὐκ ην γαρ τοιουτος, ῶς εοικεν, ὁ Καπανεὐ οῖον καλος ρυσιππος διαγράφει ἐν ρῶ περι των μη διπυτ αιρετων λέγων δε Καὶ τοσαυτον τινἐς κπίπτουσι Τ προς το αργύρων στε ιστορησθαι προς τη τελευτὴ τινὰ μῖν καταπιόντα τκ λίγους χρυσους ἀποθανεῖν, τον δὸDeρον ραφόμενον εις τινα χιτῶνα καὶ ενδυντ αυτον επισκηφα τοις οικέοις θάφα ουτως, μητε καυσαντας μετεθεραπευσαντας. ουτοι γαρ καὶ οἱ τοιουrοι μονονουχὶ βοῶντες ἀποθνησκουσιν

χρυσῖ δόξειμα κάλλιστον βροτοῖς, ως υτε μητηρ δονὰς τοιάσδ' χει, ου παῖδες ἐν δόμοισιν, οὐ φίλος πατηρ, οῖα - χοι σὸ δώμασιν κεκτημένοι. δ' η Κύπρις τοιουτον ὀφθαλμοῖς ρα, ολ - ερωτας μυρίους αυτην χειν. τοι υτ τις ν η φιλοχρηματὶ παρὰ τοι τότε περ ης 'Ἀνάχαρσις πυνθανομένου τινος προς- οι Πληνες χρωτα τω ἀργυρ- εἶπε, Προς, ἀριθμεῖν Λιπίνης ὁ ἐν

397쪽

Xρύσιππος δ' εν ῆ εισαγωγ τῆ εις την περὶ ἀγαθων

εἶναι πενητας δ' υπάτριδας υδεὶς ρῆ. 50. αὐτ ειπῶν ὁ Κύνουλκος, πεὶ μη κροταλίσθη, φωθὼς Ἀλλ' πειδ ουτοι, φη, ω συμποσiαρχε, πολογοδιαρροίας νοχλοίμενοι μη πεινῶσιν, - περὶ της , φακης λεχθέντα χλευάζουσιν ἐν νω χοντες τὰ ρημένα Φερεκράτει ν Κοριαννοῖ

Φέρε δη κατακλινῶ - δ τράπεζαν . φέρε

398쪽

-κα κέλικα κἀντραγεῖν. . ηλον πιω. B. μυ-i λιξ σοι καὶ τράπεζα καὶ φακοί. A. μη μοι φακοὐ μα τον ι ' ου γαρ δομαι. ην γαρ τράγη τις του στόματος ζει κακόν.

κους, αλλ' ημῖν γε-oiησον δοθηναι ἄρτον, μεθ' ων μηδεν των πολυτελων, αλλὰ καν την πολυθρυλ ον της' -κην η τον καλούμενον κόγχον γελασάντων ὁ πάντων καὶ επι Ψ κόγχω μάλιστα, μαίδευτο εστε, φη, ανδρες δαιτυμόνες, χου ἀναγινώσκοντες βιβλία α μόνα παιδεύει 160τους γε πιθυμοῖντα των καλῶν λεγ δε τὰ ἔμωνος του Πυρρωνίου των σίλλων. υτος γαρ εστιν ος καὶ του κόγχου μνημονευε ε τω δευτερήτων σiλλων λεγων ουτως

φησὶ γαρὲ Ἐρετριαν γηθημεν ει λευκά ιτον -

399쪽

καὶ των -διων καρυκων, προκρίνει αμφοτέρων ὁ φων

51. Προς--τα ὁ καλος μῶν στιάτωρ αρηνσιος καὶ αυτος νη- Ω ανδρες κύνες ι κατὰ την Στράττιδος - κωμωδιοποιο Σοκάστην, τις ἐν ταῖς πιγραφομέναις Φοινίσσαι φησὶ Παραινέσαι δ σφων τι βουλομαι σοφόν οτ αν φακην ἔφεπε, μη 'πιχεῖν μύρου. καὶ ὁ Σώπαπρος δἐ ου τὰ νον μέμνησαι, ἐν Νεκυία μνη-

μακος ωυσσεις, τουπὶ τ φακν τρον πάρεστι θάρσει Ῥμέ. Κλέαρχος ὁ ο ἀπο του περιπάτου ἐν τοι περὶ παροι- μιων ς παροιμίαν ναγράφει το ἐπι τη φακη ἡρον ης μέμνηται καὶ ὁ μος προπάτωρ υόρρων ὁ Μενίππειος

ἐπικαλοέμενος καὶ ι πολλοι των γραμματικῶν των ' - μαῖκῶν τ ομιλησαντες πολλοις Ελληνικοῖς ποιηταῖς καὶ συγγραφεῖσιν υκ ἴσασιν θεν ειληφεν ὁ Ουἄρρων τοd ἰαμβεῖον - δε μοι δοκεῖς, ω Κυνουλκε, τούτω γα χαίρει τω νόματι, υ λεγων ο κ γενετης σε η μητηρ κεκληκε, κατὰ τον συν ψωνα εἶναί μοι καλος τε μέγας τε, Ου επισταμενος τι κόγχος παρὰ προτερω μνημης τετυχηκεν 'Eπιχάρμι εν τα 'Gρτα και άσοις Ἀντιφάνει τε τω κωμικω, ιυποκοριστικώτερον αυτον νόμασεν εν Γύμω

πίον τε μικρον ἀλλῶντός τε προστετμημένον. η ἀρπάσας τον λόγον ο Μάγνος, ο ἐν πάπτ αριστος, εφη, αρηνσιος οξέως και καλως ἀπηντ=Πε- γάστριδι

400쪽

κυνὶ περι του κόγχου. ἐγώ δἐ κατα του του Πανω Σωπάτρου Γαλατας, παρ' ις θος ἐστὶν, νἱκ αν προτερημα τιεν τοις πολεμοι λάβωσι, Ῥειν τοι θεοῖς τους αιχμαλώτους, τους Γαλατας μιμούμενος κἀγὼ κατακαύσειν ηυξάμην τοῖς δαίμοσι διαλεκτικους τρεῖς - πορεγγεγρ μένων. και μυ φιλοσοφεῖν φιλολογειν τ' ἀκηκοως τμας πιμελως καρτερεῖν θ' αἱρουμενους, τὴν πεῖραν γι ληφομαι των δογμάτων,

εα εξαγωγὴ τρο φρόνησιν ἀγνοων. 52. μετὰ παρρησίας γὰρ ἐρῶ προς--ους ει απτάρ

κειαν ἀσπάζη, δόσοφε, τι υ του Πυθαγορικους κεί- issνους ζηλοῖς, περι ων φησιν ντιφάνης ἐν ε Μνημασι τάδε Tων Πυθαγορικων δ' τυχον θλιοί τινες - τη χαράδρα τρώγοντες αλιμα καὶ κακὰ