Athenaeus 1

401쪽

καν τω κυρως Κωρυκω δ' ἐπιγραφομένου φησὶ Πρῶτον ἐν σπερ πυθαγορίζων σθίει ἐμφαον οιδὸν της ει πλείστης του λουμαζης μελαγχρη μερίδα λαμβάνω ν λίπει.

προελθών τέ φησι Πυθαγορισμοὶ καὶ λόγοι

λεπτοὶ διεσμιλευμέναι τε φροντιδες τρέφουσ' κείνους τὰ δ καθ' ημέραν τάδε

αρτος καθαρὸς εις κατερω, ποτηριον 5 δατος τοσαυτα ταυτα. B. δεσμωτηρίου λεγει δίαιταν λ πάντες Ουrως ι σοφοὶ διάγουσι καὶ τοιαυτα κακοπαθουσί πον'

τροφῶσιν τεροι προς έτερους αρ οισθ' οτι Μελανιππiδης ταῖρός ἐστι καὶ Φάων 10 καὶ Φυρόμαχος καὶ Φανος, ο δι μερας δειπνοῖσι πέμπτης ἀλφίτων κοτυλην ἰαν. καὶ ε Πυθαγοριζουσηπι δ' εMiασις σχάδες καὶ στεμ λ καὶ τρος σται ταυτα γαρ θυειν νόμος

402쪽

τοῖς Πυθαγορειοις. B., Λι', ἱερειο μεν υνοποῖον αν κάλλωτον, ω φλτιπτ', erit. καὶ μετ' ουγα . Uti F 4πo-ναι μικροσιτίαν, ρυπον, ρῖγος, σιωπην, στυγνότητ' ἀλουσίαν. 53. Touτων δ' μεῖς, ω φιλόσοφοι, υδὶν ἀσκεῖτε, αλλὰ καὶ το πάντων χαλειπώτερον λαλεῖτε περὶ Οἴδατε, καὶ ως κοσμίως ἐσθίοντες ποΩῖτε την νεισιν κατὰ τον διστον τινάνη οἶτος γὰρ ἐν ραππαγωγω λεγει

μιαρὸ μὶν ἐκ του πρόσθε μεστην δ' ἔνδοθεν την χεῖρα, καθάπερ α γυναῖκες, κατέφαγε

πάμπολλα καὶ ταχυτατα εξον κατὰ τον αυτον τουτον ποιητο ἐν γ κἰ λέγοντα,

σπης νησασθαι , τὰς προσωρους μῖν τροφὰς σκόροδα, τυρον, κρόμμυα, κάππαριν- πάντα - ἐστιν ἄνης. 'Αριστο*ων δ' εν Πυθαγοριστημος των θεῶν ιόμεθα τους πάλαι -τὸν τους Πυθαγοριστὰς γενομένους -τως ρυπ-

403쪽

εκοντας, η φορεῖν τρίβωνας ηδεως; - εστι τούτων υMν, ς εμο δοκεῖ 5 λλ εξ νάγκης, ου εχοντες Ουδ ἴν, της υτελείας πρόφασιν ευρόντες καλπορους πηξαν τοι πένησι χρησψους. εαε παράθες αυτοῖσι αδτ η κρέας, κἄν μη κατεσθiωσι καὶ τους δακτέλους, εθέλω κρέμασθαι δεκάκις.

θεντο επιγράμματος, περ παρέθετο ὁ ελφος - σαν

δρος εν κτω προνζμάτων 'οφρυανασπασίδαι, ρινεγκαταπηργένειοι, σακκογενειοτροφοι καὶ λοπαδαρπαγῶδαι , εἱματανωπερίβαλλοι, ἀνηλιποκαιβλεπελαιοι, νυκτι θραιοφάγοι, νυκτιπαταιπλάγιοι, μειρακιεξαπάται και συλλα πευσιλαληται,

i, δοξοματαιόσοφοι, παρετησιάδαι.54. Ἀρχεστρατος δ' ὁ Γελῶος εν τῆ ασrρολογία - ην μονην μεῖς ραφωδίαν οἱ σοφοὶ ἀσπάζεσθε, μόνον

υτ πυθαγορίζοντες το σιωπῶν, δι' ἀσθενειαν λόγων τουτο ποιουντες ετ ει ην Σφοδρίου του κυνικου τέχνων ἐρωτικην καὶ τὰς Πρωταγορίδου κροάσεις ερωτικὰς Περσαίου τε του καλοῖ φιλοσόφου συμποτικοῖς διαλογους, συντεθεντας των Στiλπωνος καὶ Ζηνωνος πομνVμο- νευμάτων, εὐοἷς ζητεῖ πως ν η. κατακοιμυθῶσιν ι

404쪽

πυμποται, καὶ πῶς ταῖς ἐπιχυσεσι χρηστέον πηνεκα τε εισακτέον τονς ρώους καὶ τὰς ραίας ει το συμπόσιον, καὶ πότε αυτ ς προσοεκτέον ραῖζομενους, καὶ πότε παραπεμπτέον ς περορῶντας καὶ περὶ προσοφημάτων καὶ περὶ ρτων καὶ περὶ των αλλων, σα τε περιεργότερον περὶ φιλημάτων ψηκεν ο Σωφρονἰσκου φιλόσοφος ος περὶ ταυτα την διάνοιαν ἀεὶ στρέφων, πιστευθεὶς, ω φη- σιν Ερμιππος, υπ' Ἀτιγόνου ον κροκόρινθον, κωθωνιζόμενος ξέπεσε καὶ πτης της Κορίνθου, καταστρωτπηθεὶς υπὸ του Σικυωνίου Ἀράτου, ὁ πρότερον ἐν τοι διώ- λόγοις προς Ζηνωνα διαμιλλώμενος, ώς ὁ σοφος πάνταν εἴη καὶ στρατηγὸς ἀγαθὸς μόνον τουτο δια των ργων διαβεβαιωσάμενος ο καλὸς το Ζηνωνος ικιτιευς χορι--τως γαρ φη Βίων ὁ Βορυσθενίτης, θεασάμενος αὐτοῖχαλκην εἰκόνα εφ' ης επεγέγραπτο EPISAION ILL . Σ KITTEA, πεπλανησθαι εἶπε τον επιγράφαντα ' δεῖν γαρ υτως πειν - -- - N- IKLTTEA. ην γαρ υτος ικέτης γεγονὼς του Ζηνωνος, ῶς κίας ὁ καευς ιστορε εν τη περὶ των φιλοσόφων ιστορία καὶ Σωτίων ὁ Ἀλεξανδρε0 ε ταῖς Λιαδοχαῖς δύο ἐσυγγράμμασι το Περσαίου ἀπηντηκαμεν της σοφης ταυτης πραγματεiας τοιουτον ἔχουσι τλεπίγραμμα, συμποτικῶν διαλόγων. 55 Κτησίβιος δ' ὁ αλκιδεὴς ὁ Μενεδημου γνώριμος, ως φησιν Αντίγονος ὁ Καρίστιος - τοις μοις, ερωτηθεὶς f υπό τινος τί περιγέγονεν εὐφιλοσοφίας αυτω ,' φη, συμβόλως δειπνεῖν διὸ καὶ ὁ ψων που προ αυτὸν φη3ειπνομανὸς νεκροῖ μμα χων, κραδίην δ' ἀ--

405쪽

ην δ ευστοχος ὁ Κτησίβοις και χαρίεις περὶ λ γελοῖον 163- καὶ πάντες αυτὸν επὶ τ συμπόσει παρεκάλουν Ουχωσπερ υ κυναἐ ὁ μηδέποτε ταῖς άρισιν, ἀλλ' υει

ταῖς Μουσαι θυσας φυγουσα γουν σε καὶ τους - παραπλησίους η ετ πιλνη παρακάθηταὶ ως νησι Μνασάλκης ὁ Σικυώνιος εν ἐπιγράμιαασιν

υδ θ α τλάμων χρετὰ παρὰ Ἀδε κάθημαι

'morii, αἰσχίστως κειραμενα πλοκάμους, θιμὸν ἄχει σάλπι βεβολημένα, εἴπερ ἄπασιν α κακόφρων ερφις κρεῖσσον μου κεκριται. Βάτων δ' ὁ κωμικο εν Ἀνδροφόν φησὶ Tων φιλοσόφων του σώφρονας ἐνταυθοῖ καλω, τους ἀγαθὸν αυτοῖς - διωντας ουδ εν, τους - φρονιμον ζητοὐντας εν τοι περιπάτοις καὶ ταῖς διατριβαις σπερ ἀποδεδρακότα ανθρωπ' ἀλάστωρ, δια τι συμβολὰς χωννηφεις τι τηλικολον ἀδικεῖς τους θεούς; . τί τἀργύριον, ἄνθρωπε, τιμιωτέρον σαυτο τέθεικας η πεφυκε τῆ φήσεις αλυσιτελης ει η πόλε ι πίνων δωρ' 10 τον γαρ γεωργὸν καὶ τον εμπορον κακοῖς. ἐγὼ ὁ τας προσόδους μεθυων καλὰς ποιῶ. ἔπειθ' ωθεν περιάγεις την λήκυθον, καταμανθὰνων τοὐλαιον, σε περιφερειν ωρολόγων δόξει τις, ουχὶ ληκυθον. 56. Αρχέστρατος δ', ω θνουλκε, ν αντι του ' η-

406쪽

ρου προσκννεῖς δια την γαστερα - - ης - λαμυρώτερον ουδίν ' ὁ Πιμων σου - περ του κυνος του θαλαττiovιστορων γραφε καὶ ταυτα ἡ λλ' οὐ πολλοὶ ἴσασι βροτῶν τόδε θεῖον δεσμα, Ουδ' ἔσθειν ἐθελουσιν σοι κεπφαττελεβώδη πην κεκτηνται θνητῶν εἰσίν τ' ἀπόπληκτοι,ώς ἀνθρωποφάγου του θηρίου ντος απας δῖ ιχθὴς σαρκα φιλεῖ βροτέην, αν που περιώρση ωστε προπε καθαρῶς ὁπόσοι τάδε μωρολογ- τοις λαχάνοις προσάγειν, καὶ προς ιόδωρον ἰδντας o σοφὸν γ κρατεως μετ' ἐκεινου πυθαγορiζειν. ην δ ὁ ωδωρος ουτος το ἐν γενος σπενδιος, Πυθαγορικὁ δ δόξας εἶναι μῶν των κυνικῶν τρόπον ζη, κομῶν καὶ ρυπῶν καὶ ανυποδηπων. δεν καὶ Πυθαγορι κὸν το της κόμης δοξαν εἶναί τινες απὸ του Λιοδώρου Προαχθῖν, ως φησιν Ερμιππος. πψαιος ὁ ο αυρομμνιτης ενον νάτη των ἱστοριων περ αντ- τραφε οντως - 1ιοδωρου του το γένος 'Aσπενδίου την ξηλλαγμενην εισαγαγόντος κατασκε ν καὶ τοι Πυθαγορεiοις πεπλησιακέναι προσποιηθεντος προς ν επιστέλλων ὁ Στρατόνικος κελευσε τον απαιροντα το ρηθὸν παγγειλα τω περὶ θηρ πεπλο μανίας βρεως τε περιστάσφον στοὰν χοντι Πυθαγόρου πελάτα. Σωσικράτης δ' ἐμπίτω φιλοσόνων διαδοχης βαθεῖ πωγων χρησασθαι τον ιυδωρον στορει καὶ τρψων ἀναλυβεῖν κόμην τε φορησαι, κατά τινα τυφον την επιτηδευσιν ταύτην προσαγαγόντα των προ αλες οὐJ e οὐδὲ .

407쪽

164του Πυθαγορικῶν λαμπρα τε ἐσθητι ἀμφιεννυμενων καὶ λουτροις καὶ ἀλεωροσι κουρα τε τη συπι θει χρωμένων. 57. H δ' μεῖς οντως, ω φιλοσοροι, τυ αντάρκειαν

ἀσπάζεσθε καὶ τα των δεiπνων υτελη τι ενταυθα παρα-

γένεσθε μηδὸ κληθέντες η ς εις σώτων μαγειρικὰ σκευ καταλέγειν μαθησόμενοι η ς τον Ἀθηνογένους Κεφαλίωνα ἀποστοματιουντες κατὰ γαρ τον Σοφοκλέους δαλiωνα εστὸμαστιγίαι, κέντρωνες, ἀλλοτριοφάγοι. οτι δ' ἡμεῖς οἱ ψιλόσοφοι περὶ τα δεῖπνα ε τον νουνεχετε, δέον γῆς ἐπιφαγεῖν τι αιτησαι, η ἐπεσθίειν- των l, κυνικῶν βρωμάτων, ουὁ γαρ χαριτογλωσσεῖν μας θέμις, δηλον ἐξ ων καὶ Ἀλεξις εν τ επιγραφομένω ἐν ιστο- ρει. ποτίθεται δ το ιρακλέα παρὰ τω ἱν παιδευόμενον, καὶ κελευσθεντα πὰ βιβλίων πολλῶν παρακειμένων λασόντα ἐντυχεῖν. κεῖνος δ' φαρτυτικαν λαβὼν μ

o επειτ' αναγνώσει, πάνυ γε διασκοπῶν ἀπο των πιγραμμάτων ἀτρέμα τε καὶ σχολη. ' φευς νεστιν -lοδος, τραγωλα, Xoιρiλος, ' Oμηρος, 'Eπίχαρμος, συγγραμματ

παντοδαπά. δηλώσεις γαρ υτω την φυσιν

ἐπὶ τί μάλισθ' ώρμησε - τουτὶ λαμβάνω.

408쪽

AIN. δεῖξον τέ - πρωτον. IV. αρτυσία, 10 ως φησι τουπίγραμμα. AIN. φιλόσοφος τις εἶ,

ευδηλον, οὐ παρεις τοσαωτα γράμματα

τοις χρωμένοις των δ' φοποιῶν ποκριτής. P sλιμός ἐσθ' ανθρωπος - ο τι μίλει λέγε.

ώρ ε καὶ ταχεως ἀπετίσατο και παραχρημα. ου μεντο παρὰ κωφιν ο τυφλὸς εοικε λαλησαι, νώς ὁ ματινος εν τοῖς Ἀρχιλόχοις φη ἐπιλανθανόμενος γαρ εν Γ ποιεῖται δικαστηρiοις τῶν καλῶν - uia του τὰς ἐπιδεiξεις, πο της εμφυτον γαστριμαργίας καὶηδυλογίας κοMβρους ἀναγινώσκει καὶ μέλη πάραυλα καὶ Ἀκρότητα κυμβαλα καὶ μετὰ τὰς καλὰς ταύτας ἀμουσολογῶας περιερχεται τὰς ικὶας, ἐξετάζων οπου δεῖπνα λαμπρὰ , παρασκευάζεται υπῖ τον θηναῖον Σαιρεφῶντα κεινον, περὶ ου φησιν χλεξις εν Φυγάδι. u. γ' ὁ αιρεφῶν τιν' ευρiσκει τενην, καὶ νυν πορQετα γε τὰ δεῖπν' ἀσύμβολα. Ono γαρ εστιν ὁ κέραμος μισθώσιμος τοι μαγεiροις, ειθυς ἐξ ἐωθινos

409쪽

εστηκε ελθών καν ' μισθουμενον 165 Mς στίασιν, του μαγείρου πυθόμενος

τον στιωντα, της συρας χασμωμενης

- ἐπιλάβηται, πρῶτος εἰσελήλυθεν.o- κνεῖ δ' ἀνηρ δεος, καθάπερ καὶ ὁ καλος Μάγνος,

καὶ περορίους ποδημίος ποιεῖσθαι της γαστρος χάριν, ἄλο αττος ωλεξις ειρηκεν ἐν Συναποθνησκουσιν 'En δεῖαν, ς Κόρινθον λθων λαιρεφῶνακλητος, δη γαρ πέτεται διαπόντιος Ουτω τι τἀλλότρι' ἐσθίειν στι γλυκύ. . , καὶ Θεόπομπος δ' ἐν δυσσεῖ φη ριπίδου, αριστον υ κακῶς εχον, τἀλλότρια δειπνειν τον καλῶ μδαίμονα.59. ελασάντων υν πάντων ἐπὶ τούτοις ὁ Ουλπιανυς εφη, Πόθεν ὁ καὶ η δυλογία τοις δονικοῖς τούτοις ἀμαρτολόγοις προς- ὁ Κυνουλκος, Ἀλλ' Ἀοψ ιον ευάρτυτον, Φρένιχος ο κωμωδιοποιος εν Ἐφιάλτη μνημονευε του δυλόγου δια τούτων χστιν δ' αυτούς γε φυλάττεσθαι-ωκ νυν χαλεπώτα-

410쪽

τ ει χαριτογλωσσεῖν ιπίλος εἴρηκεν Ἐν Προμηθεἔδεσμώτη Γνώσει τάδ' ως ἔτυμ', ουδε μάτην

χαριτογλωσσεῖν νι μοι. πάλιν τε ειποντος - ουλπιαν- πνα δ' ἐστὶν ανδρες φίλοι, τὰ μαγειρικὰ σκευος τουτων γαρ ἐμνημόνευσαν τοις Οκαδικοῖς δειπνοις μνημης ξιωμενων καὶ το ἀσώτιον Ου κεῖται ἀσωτους ἐν γαρ ιδα διαμητους ἔναμῖν, ου μνημονευει Ἀλεξις εν νιδίαsιόδωρος ουπίτριπτος εν τεσιν δυο σφαῖραν ἀπεδεΦ την πατρωα ουσίαν

οντως ἰταμως παντα κατεμασησατο.

σφαῖραν ἐποίησε την πατρωαν υσίαν Ουτω συνεστρόγγυλεν ταμῶς καὶ ταχύ. 60. Kαὶ Κτησιππος ia vlo εις τοσουτονηλθεν σωτίας ς καὶ του μνηματος του πατρος, εις

οἱ 'Ἀθηναῖοι χἁίας αναλωσαν δραχμας, τους ἐθους --λησα ει σας δυπαθείας. ψιλος γουν εν τοις Ἀνοί- ζουσί φησιν