장음표시 사용
291쪽
προσμίξει και προσέλθη. τοῖτο δε εἶπεν η διότι προς τον φόνον ουτοι βραδύνουσιν, η διότι τον χορον εἶδεν ἀμελως προς την φυλακην ἔχοντα. Gu. I 29 I. σκέψασθε : βέλτιον καὶ α ριβως σκοπησατε' ου γὰρ πεία νυν του καθέζεσθαι. B. I. βέλτιον δ' ακριβως σκοπησα εκ διαδοχης sπάντα περιβλεπομένην. H. 33.
I 292. ενθάδ': εἰς τουτο το μέρος, ἐπὶ κινησεως. Gr. T. 6. 9.I7. 2I. 56. 59. 76. Cant. ἐλίσσετε ζ τους οφθαλμους δηλονότι, νοηγουν περισκοπεῖσθε. συστρέφετε ἐαυτάς ad l. Gu.) Gr. Flore.sidem. Cant. I 293. αμείβω : αντι του, οὐκ εστι χρεία του καθέζεσθαι εις
διαδοχην πάντα περιβλεπομένην. M. διαβιβάζω τον οφθαλμὸν α ι - βως πάντα περιβλεπομενη. B. I. διήρχομαι τοῖς ἔμμασιν. Gr. Fl. 156. 9. I7. a I. 25. 34. 56. 59. 76. I 296. A, Πελασγὸν Αργος : iω, Ἀργεῖοι, ολλυμαι κακως. I. ἔλλυμαι : φθείρομαι. Gu. I 297. χεῖρ' ἔχουσιν . ηγουν ηδη του φόνου ἀπάρχονται. Gu. I 298. Ἐλενης το κωκυμ'. Ελε ς ό θρηνος, ώς εστι τεκμηρα- Ioσθαι. I. κωκυμα: ἡ μετὰ θρηνου βοη. Gr. et Gu. H. 6. 9. I7.2I. 25. 34. 56. 59. 76.
GR την καταλιποῖσαν τον ἐαυτης πατέρα, την καταλιποῖσαν τον
292쪽
Aετε : ἀποκτείνετε, ἀπὸ τοῖ καίνω, το φονεύω. I. σφάζετε, κεντεῖτε. καινὶς γὰρ ἡ μάχαιρα a M. Fl.ὶ Gr. H. 6.13o3. δίπτυχα : διπλῆ δια την οξύτητα. Gu. τα δύο. M. διπλῆ, η δύο. B. αντι τοῖ δύο. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76.5 δίστομα αντι τοῖ δύο στόματα εκάτερον εχοντα. Gr. HOrT. iidem . I 3Ο . ἱέμενοι . ἀντι τοῖ ἱέντες. άπλούστερον-ως γυναῖκες εμ
πον ' οὐδεις γὰρ ξίφος ἀφίησι καὶ βάλλει. η το ἱέμενοι αντὶ τοῖ
I3Ο7. δορίζ εν τω πολεμω. Gr. παρὰ ποταμόν : τον Ξανθον. I. is Tov Σιμόεντα. GL το ποταμίον καὶ το Σκαμάνδρου δίνας ταυτόνεστιν. Bar. Gu.I3O8. οθι δάκρυα: οπου συνεπεσε δάκρυα περὶ τὰς συστροφὰς τοῖ Σκαμάνδρου. I. 13Ο9. επεσε ζ ἀντι τοῖ συνέπεσεν. B.M. συνεπεσε ζ συνηλλv. ao Gr. συνεμίγησαν. Fl. 33. σιδαρέοισι βελεσιν'. διὰ σιδηρον βε- λων. Gr. I 3I I. τινός: ἀνθρωπον. Gr. H. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. I 3I2. εἰσπεσόντος'. εἰσελθόντος. Fl. 6. εκείνου. Gu. I 3I3. εις μεσον φόνον : αντὶ τοῖ εἰς το μεσον τοῖ φάγου, η εἴσω af ου φονου. Gr. et Gu. I. περιφραστικῶς. I. φόνον : της μητρὸς
I 3I5. στειχει γαρ εἰσπεσώῖσα : 'είχουσα γὰρ πίπτει εις ' χους δικτύων. Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. δικτύων βρόχους:περιφραστικῶς, εἰς τὰ δίκτυα. B.M. I. εἰς δίκτυα, εις σύλληψιν ἄφυκτον. Gu. βρόχους : πνιγμονάς. Fl. 33. I 3I6. ην άλω: εὰν κρατηθη. I. ἀγρευθη, κρατη . Gr. Fl. 25. 34. 76.
293쪽
I3I7. κατά τητε: ἐν καταστάσει γίνεσθε και μὴ θορυβεῖσθε. ἀναυάρατε, ψηο ν, εἰς την προτεραν κατάστασιν της ἄψεως. καὶ τομὸν η - κατεστυγνακος εχετε, το δε πρόσωπον ἀνύποπτον των πεπραγμενων χάριν, τουτέστι προσποιεῖσθε καὶ νυν κατηφεῖς εἰναι καιλλτεῖσθαι δια τον 'Ορέστην, ὼα μη περιχαρεις Φῶς ψωσα συνῆ το 5κατὰ τῆς ' Ελένης πραττόμενον. B. C. M. l. πάλιν κατάστητε: ωσπερ πρότερον, προ του ελθεῖν αυτην δηλονότι, ἐν ἡσύχω μεν ἔμματι, ν ουν ἀταράχω, ώς ἀιελπίστως εχουσαι δηλονότι καὶ ἡπορημέναι, και ἐν ποιῶ ἀδήλου, πουν ανυποπτω ενεκα των πεπραγμενων. Cant. Gr. I 3I8. ἀδήλω: τη του προσωπου διαθέσει ἀνυπόπτως. B. ζοφω- ioδει και μανεῖ χαρῶς, ανυποπτω. Gu. I 32Ο. Ουκ εἰδυῖα τἀξειργασμένα : οὐ γινώσκουσα τα γεγενημένα. Gu. El. 6. 9. I7. a I . 56. 59. 76. I 322. στέψασα . κοσμήσασα. I. δια τοῖ της μητρος πλοκάμου τιμήσασα. Gu. σπείσασα ζ θυσιάσασα τοῖς κάτω θυσίας. I. 15 χοάς: α εθος τοῖς νεκροῖς πέμπεσθαι. Gu. I 323. ηκω λαβοῖσα : ῆλθον, φησιν, εξευμανισαμένη την ψυχὴν της Κλυταιμνήστρας. παρὰ δε το πρῶον και εὐμενες συντεθειται τοἴνομα, αντι τοῖ πραύρονες. B. C. M. I. πρευμένειαν πραοτητα, εὐμένειαν. B. l. συμπάθειαν, ἱλασμον πατρι καὶ μητρί. Gu. ao
I324. ηντιν ἐν δίμοι βοή . διὰ την βοὴν, ἀντινα ἐκουσα ἐν τοῖς δόμοις. Gr. δεον εἰπεῖν προς το φόβος βοὴ ἡντινα κλύω, επειδὴ το ἡντινα προύθηκε, προς τουτο καὶ βοήν επήγαγεν. Gu. I.
οικίας. ἐν γὰρ τω τάψω τῆς Κλυταιμνήστρας ὁν. ὁ δε λόγος, ἀλλὰ αs περίφοβος γεγονα διὰ τὴν γενομενην βοὴν ἐν τοῖς οἴκοις, ἡν ἡκουσα πόρρω ουσα. B. C. M. l. κλύω βοm: λείπει η-δια - βο . B.
27. λείπει διά, Omissis reliquis, I.
294쪽
αξια στεναγμάτων τυγχάνει. Gr. τί δ' ἄλλο ηρμοζεν ἡμῖν; πράγματα ἡμῖν αξια τυγχάνει στεναγμάτων. I. πεπόνθαμεν ἄξια στεναγμάτων. ἡ οἴτως' πως, φησὶν, οὐκ ἀξίως στενάζομεν, θανεῖν S κατα βέντες; B.C.M. I. τί δε ζ καινον, εἴ ἡκουσας. Gu. m. 6.εστι σ λέγεις. Fl. 33. I 327. ευφηρος ἴσθι: εὐφημει' τί λε κανον λέγεις ; I. I 328. θανεῖν : εκυρωθη, ἰώφισται τω 'Αργει θανεῖν υρέστην καί
to I 329. H: εἴθε μη γενωτο θανεῖν Ῥῶς. Gr. et Gu. I. πεφυκότας : υπάρχοντας. Gu. I. I 33o. ἄραρ': ῆρμοσται. I. ἡρμοζε, προσηκεν. Gr. ἡρμάσθη, κεκύρωται, εκύρωθη. Gu. Fl. 6. 9. 17. a I. 25. 34. 56. 59. 75.ανάγκης-καθέσταμεν εἰς τον ζυγον δε της δουλείας ἴπάρχομεν. I.
5 πουν αναγκαῖον και απαραίτητόν εστι τοῖτο. Gu. Fl. 6. εστάθημεν. η ἀπο του καθεστηκαμεν κατὰ συγκοπην αντι του --χομεν. Gu.
I 33I . ἡ τοὐδ' ἔκατι'. Jρα χάριι τούτου ἐστὶν ἡ βοὴ κατὰ τους
εαν μὲν αι ευφημι γράφηται, αντὶ του δυσφημι νοητέον, ιν ηκατα αντίφρασιν ειρημενον, συνδέσμου οντος του αν' εαι δὲ υ γ φυ, ανευφημεῖ αντὶ του κατευφημει και ἀναθρηνεῖ ο δόμος, και σημαί-ι
295쪽
το ανηχεῖ. D. M. I. το ἄρα επι τοῖς τραγικοὶς συλλογιστικὸν ον καιπροπαροξύνεται και προπερισῶται κατὰ την του μέτρου χρείαν. Fl.
I 336. περὶ του γάρ: περι τίνος γὰρ αλλου φθέγξαιτό τις, ἡ θρηνήσειεν, ἡ ἄτι ἡμεῖς ἀπολλύμεθα; 'Aλλωe. δια ποῖον γὰρ αλλο sεμελλέ τις βοῶν ἐν τοῖς οἴκοις; D. M. I. ἀλλ' ἄπελθε, και μετάλαβε τῆς παρακλήσεως τοῖς φίλοις, προσπεσουσα τῆ μητρὶ τῆ μεγάλως μακαρια, ωστε τον λlενέλαον μὴ ἀνέξεσθαι ἰδεῖν η ς ἀποθανόντας. ἀλλ', ω Εὐιίνη ἡ ἀνατραφεῖσα δια των χειρων τῆς μητρός μου.
ελέησον η ς και ἐλάφρυνον απο των κακων. αγε ελθε εἰς αγωγα, loερο δε οδηγήσω' συ γαρ εχεις μόνη το στήριγμα τῆς ἡ ν σωτηριας. I. περὶ του γαρ αλλου : ἡ περι του σωθῆναι. Gu. I 337. μετάσχες ζ συμμετάσχες. Gr. H. 17. 59. 79. -τοχος γενον. Fl. 6. κοινώνησον. Gu. Fl. 6. 151338. τῆ μεγ ὀλβία : τη μεγάλως μακαρία, ευδαίμονι, εἰρωνι- κως. Gu. τη μεγάλως μακαρία. Gr.i342. χ' εις ἀγωνα δεῖρ': εσχυδετισμένον' το γαρ φαινομενόν ἐστιν εἰς ἀγωνα λόγων παρακλητικων, το δε νοούμενον εἰς ἀγωνα
296쪽
ηχεῖ, τα κλεῖθρα των βασιλείων δόμων. Gr. ἀλλα κτυπει γάρ:εξιιών τις ψοφεῖ' τοῖτο γὰρ ἔθος ταῖς θύραις. τούτους δε τους τρεις στίχους οὐκ αν τις ἐξ ἔτοίμου συγχωρήσειεν Εὐριπίδου εἶναι, ἀλλαμψον των υποκριτων, οἶτινες, να μὴ κακοπαθωσιν ἀπο των βασι - λείων δόμων καθαλλόμενοι, παρανοίξαντες εκπορεύονται τὸ του Φρυ- Αγος ἔχοντες σχῆμα και πρόσωπον, οπως δια τῆς θύρας ευλόγως εξιον- τες φαίνωνται. εξ ῶν δε αὐτοι λέγουσιν ἀντιμαρτυροῖσι νη δια των θυρον ἐξοδω. φανερον γὰρ ἐκ των ἐξῆς ἔτι ἴπερπεπήδηκεν. B.M. I. I 368. ου πευσόμεσθα . ἀφ' ου ἀκούσομεν πως ταν δόροις λάκειται. I. io
I 369. Ἀργεῖον ξίφος : εντεῖθεν, φασὶν, εξέστη του ἰδίου εθους οΕυριπίδης, ανοίκεια ἐαυτω λέγων. B.M. I. ουτος ό Φρα ευνοῖχος
ων αλλου μεν οἰκηματος υπερπηδήσας τα στε , εν ἄλλω δε ελθων, και ἡσφαλισμενας ευρων τας τούτου πύλας, τα τούτων κλει α συν
τρίψας ἐξῆλθεν. Gu. Ἀγεῖον ξίφος πέφευγα εκ θανάτου φυγωγ i5 δηλονδει. Cant. Gr. δια τοῖ εἰπεῖν Αργεῖον ξίφος καὶ βαρβάρως εν εὐμαρίσι τοῖτο λέγει, ἔτι εγω ό βάρβαρος πέφευγα τοῖς Ἐλλ -
νας. Cant. Gu. Fl. 6. I 37o. βαρβάροις εν εὐμαρίσιν εν υποδήμασι βαρβαρικοῖς' εὐμαρις γὰρ εἶδος υποδήματος βαρβαρικοῖ. Gr. Cant. Fl. 6. 9. I7. et oa I. 56. 59. 76. εὐμαροῦς εἶδος υποδήματος σανδαλωδους. πεποίηται δε ἀπο τοῖ εὐμαρως ὐποδεῖσθαι. παροξύνεται ἐν τῆ καθάλου. B. M. Gu. I. 137 i. κεδρωτὰ παστάδων τερεμναζ τὰ εκ κέδρου ξύλα. παστάδων δε των κοιτωνων. τέρεμνα δε τὰς ἱψηλὰς στέγας. φαίνεται δε 15
297쪽
εκ τούτων ὐπερπεπηδηκὼς τὰς ἱψηλας στεγας. 'Aλλως. αντὶ τοῖἴπερ τεράμνων. ταῖτα ουτός φησιν ως ὐπερπεπηδηκὼς των ε σω τινος
οἴκων. παστάδων γὰρ των θαλάμαν. Aισχίνης δε την -- ἀντὶ της προ φησιν, ιν η αντὶ του προ τεράμνων. τριγλυψους δε, επεὶ παρὰ 5 Δωριεῖσι γλυφη τις ἡν η εκαλεῖτο τρίγλυφος, η ώς των Δωριεων καταδειξάντων τὰς γλυφὰς των ορόφων. B.M. l. κεδρωτά: ἴπερ τὰς ἴψηλὰς στέγας των παστάδων τὰς εκ κέδρου
ro 137 2. Δωρικάς τε τριγλυφους : καὶ ὐπερ τὰς Δωρικὰς τριγλύφας. κατασκευαί τινες ἐσαν τριγλυφω εκ ξύλων ποικίλας γεγλυμμέναι. Bar. Gr. το Δωρικὰς τριγλύφους καὶ το κεδρωτά ταυτίνεστι. Bar. Gu. Πελοποννησιακάς. τὰς κατὰ πολὐ γεγλυμμένας ἡτοιποικίλας στεγας ' τοιαῖτα γὰρ αἱ των Δωριεων. Gu. θυρίδας. B. rec.
is 1373. Οοῖδα γῆ: διχως ἄν τις τούτο εκδεξαιτο' καθ' ενα μὰν τρόπον, ἔτι ἡ γη των 'Αργείων α νες εστι τοῖς βαρβάροις δραπετεύουσι, καθὸ ἄπειροι των τόπων. επεὶ υπερβαινει τα βασίλ/ια καὶ
μὴ διὰ τοῖ εδάψους την πορείαν ποιειται, δια το λος Μανῆ φησιν ειναι την γην αυτων. τὸ δε βαρβάροις δρασμοῖς προς το ε μενοναο ληπτέον. οἷον βάρβαρος ων ουκ οἶδα ποῖ φύγω' κο ὐ γὰρ Ουκ εἰμί των τόπων ἐθάς. ἡ ουτως' επεὶ μὴ δια γης ποιεῖται την πορείαν, ἀλλ'
υπερβὰς ῆλατο, αφανῆ φησιν ἐαυτω εἶναι την γῆν. ἡ τὸ ωοῖδα γῆ επὶ τῆς Ιλίου φησίν ' ερωτώμενος γὰρ τὸ φοί φησιν Ἱλιον lλιον,
ἄμοι μοι, τουτεστιν εμοῖ τοῖ βαρβάρου φεύγοντος πάνυ ἀφεστηκεν 25 η πατρίς. B. I. φροῖδα : διὰ μεσου. Cant. Gri
ή ἰλίου. τουτέστιν ἐμου φεύγοντος του βαρβάρου-πατρ4, turn βαρβάροις δρασμοῖς και δραπέταις ἄδηλόή ἐστιν η γ' των 'Αργείων, οIον βάρβαρος ων-ἐθάς. tum inter versus : η αο βαρβάροισι δρασμοις συναπτέον τ* πα φύγω, si sβάρβαροι ων καὶ θέλω, μύγειν. vοῖ ψύγω, ω ξέναι
298쪽
1374. βαρβάροισι δρασμοῖς : βάρβαρος ων και φυγεῖν θέλων, ποῖ φησὶ, φύγω, ξένος ων; το δε αἶ αἶ ἐπιστένων λέγει. B.M. I. αντὶ του πέφευγα βαρβάροις δρασμοῖς. M. βαρβαρικαῖς φυγαῖς.
I376. ἀμπτάμενος ζ ανα i. e. ἀναπτάμενος) . Gr. φύγω πετ σας, πετασθει . Cant Gu. I 376. - 1379. Uκε-ος- όνα : καθ' ον ό 's1κεανὸς ό ταυρώκρανος ἐλίσσων, αντὶ του περιφερόμενος, ἀγκάλαις κυκλοι Ῥόνα,πουν περιλαμβάνει. Cant. Gr. 3oI378. ταυρόκρανος . τοῖτο ἔξωθεν ό ποιητὴς προς ἀναπλήρωσιν τοῖ ἰάμβου προσέθηκεν' ου γὰρ άρμόττει ἀμαθει γε ἔντι τω Φρυγιτοῖτο λέγειν. ἀναστρεπτέον δὲ την λέξιν, τουτέστιν ἐν 's1κεανω, ος ταυρόκρανος ων ἐλίσσων κυκλοι Ῥόγα. και ουτος δε ποταμον ὐπειληφε τον 's1κεανὸν, άς Ομηρος ιυτε τις οὐν ποταμῶν ἀπέην, νοσφ' Ωκεανοῖο. λι κύκλου περιρρεῖ την οἰκουμένν ἐσήμανε το 'ἀφορρόου 1κεανοῖο. ἐπιεικως τους ποταμοῖς ταυροκράνους ἐζωγράφουν τε και ἔλεγον, ἴσως ἔτι παραπλήσια τω μυκηματι των ταύρων ἡ ἀπήχησις τοῖ ἴδατος ποιει ἐν τοῖς σφοδρως ρέουσι ποταμοῖς, ἡ διατο βίαιον των υδάτων, απερ την γην δια τὰ παρεμπίπτοντα των et oυδάτων ρηγνυσιν ώς τοῖς κέρασιν οι ταῖροι. ώς γάρ φησιν ἐν αλλοις ταῖροι δ' υβρισταὶ καὶ ως κέρας θυμούμενοι. ' ἐν γὰρ αὐτοῖς ἔχουσι ν ισχύν. B. . l. ταυρόκρανον οἱ ποταμοὶ, φασι, ταυρόκρανοι διετυποῖντο, ἡ λιμυκηθμου εισι παραπλησιοι παρὰ τὰς ἐκβολας-καὶ 'Dμηρος τοὐς die
ταύρου. ζωγραφῶσιν οἱ παλα/οι τους πσΤαμοῖς ταύροις οτι ταύρων εχοντας κεφαλάς. καθὸ οἱ ποταμοι κατὰ τουηλον αυτῶν ας μικισμὸς Sic) βοος αππιτελεῖται, κατὰ τουτο καὶ ταυρόκραγον
299쪽
δ' ἔκβαλλε θύραζε μεμυκως ηύτε ταυρος - ἔτι σχίζουσι την γην
καμπὰς ποιεῖν ως κεράτων. Bar. GR ταυροκράνους φασὶ τοῖς ποταμους ποιηταὶ, η διατι ό των νώτων πο ς ἔοικε μυκήμασι ταύρου, ἡ S διοτι και το υδωρ τὰς ἄνω πηγὰς εοικυίας εχει κεφαλῆ ταύρου ωσπερ γὰρ αυτη κερασιν εσχημάτισται, ουτω κἀκεῖναι' δοκοῖσι γὰρ ωσπερ κερατα, εἴ τις αυτοῖς ορρο, οι εκ των της γης στενων πόρων ἐκρέοντες κρουνοὶ και εις εν συνιῶντες. BG. Gu.1382. Ἱλιον Ιλιον : το 'Iλιον λέγει, και τοῖτο εἰπων ἐπιστένει.
I O φανερον δε εκ τοῖ και πάλav ερωτηθέντα -ο τοῖ χοροῖ τί δ' ἔστιν, Ἐλενης πρόσπολε' εἰπεῖν Iλιον Iλιον, ωροι μοι. B.M.I. ' λιμIλιον : ἐρωτηθεις ὁ Φρκ -ο τοῖ χοροῖ πάλιν ειπεν IMον Ιλιον, ωμοι μοι, τό τε 'ΙMον και την καλλίβωλον Ἱδυ τη ἐμαυτοῖ βαρ- βάρμ φωνῆ στενω. ό δε λόγος, στενω τα ειρημένα απολάμενα δια τὸ , 5 τῆς Κλάνης κάλλος, και το - τειον μέλος το επι τοῖς κακοῖς ασθέν. τινες δε τοῖτο παρεπιγραφην εἶναί φασιν ως εἰς τὰ κωμικὰ δράματα. B.M. I.
lλιιν Ἱλ ον: ἐρωτήσαντος τοῖ χοροῖ τον Φρύγα τὰ περι τῆς Ἐλενης, ό δε ου περι αυτῆς ἀπεκρίθη, ἀλλ' ωσπερ εμμα ς - τω ς φδ' εις μνήμην ἔρχεται τῆς Τροίας άλωσεως και τῆς τοῖ Γανυ-
τας ορνιθόγονον ομμα. Bar. Gu. ἡ δε σύνταξις το ΙMον Iλιον ου- τως ἔχει ' ω 'Iλιον Φρύγιον ἄστυ καλλίβωλον και επειον, στένω κω 5 στενάζω σε εν βαρβάρp βοα μέλος ὐμάτειον και λεπτον, ως ολλύμενον και ἀπολεσθοῦν δια τὸ ορνιθόγονον κυκνόπτερον ομμα τῆς Ἐλένης, τὸν σκύμνον και το γέννημα τῆς καλλοσύνης και εὐμορφου Λήδας, την Ἐριννὸν κα την φθορὰν των ξεστων περγάμων 'Aπολλωνιων,
300쪽
ηγο- των -' Ἀπόλλωνος κτισθέντων τειχων της Ποίας. το δε ως που ὀλομενον ει μεν αντι του λίαν ἐρεις, προς το στένω συνάψεις, Γαντι του καθά, πρὸς το ολλύμνον. Bar. Gu.I383. καλλίβωλον ζ ευγειον, εἴκαρπον. Gu.
I 385. άρμάτειον μέλος . το - τειον μέλος ο Δίδυμῶ φησιν
ωνομάσθαι, ἔτι αἱ ἀρχαῖαι παρθένοι εις τους θαλάμους διὰ των αρμάτων ποντο' ἄθεν ἔτι καὶ νυν πάροχοι λεγονται απὸ του τοῖς σχεσι παρεδεισθαι καὶ υμέναον αδειν ώς ἐπιθαλάμιον ἐν τοῖς θωάμοις. Io
ἄθεν τοίνυν ό βάρβαρος, ἐπειδη συνέβη ό της Ἐλένης γάμος, εν
Πάρις συνετέλεσεν ἐπὶ κακῶ τοῖς Τρωσὶ γενέσθαι, κά του αὐτοῖς υμέναιον ασθέντα κατὰ ἀνάμνησιν ἀναστενάζει, τον ἐπὶ κακω τοῖς Τρωσιν υμέναον ἐπιτε σθέντα. ενιοι δε ὐμάτειον τον θρηνον φασιτον ἐπι τω ἐλαυσμά τοῖ Ἀκτορος γενόμ νον. 'Aπολλόδωρος δε ο Is Κυρηναῖος επιγράφει, λέγων εἶναι αρμόδιον ω ἹMον. εἰ δε ην παρεπιγραφη, ἄπαξ αν επεγράφετο το Ἱλaον ἀπωλεσεν. ἔνιοι δε τονεκπεπηδηκότα Φρύγα ευνώ A φασιν εινα, τους δε εὐνούχους ἐπιεικῶς οξυφωνους --χειν. το ουν οξυτονον ὐμάτειον αυτὸν φάναι διὰ το τον ὐπαξόνιον των αρμάτων πην ἀνατεταμένον τε καὶ ὀξυν aoειναι. ἔτι δε ευνώ 'ς ην φησιν οἴτε γὰρ γυνη πέφυκα, οἴτ'εν ἀνδράσιν συ γ' εἶ' καὶ ποών οξυ γὰρ βιης -ουσαν Αργος εξεγειρεται. εισὶ δε και ἄλλαι αἰτίαι, οῦς ἐκτίθεται ό ὐπομνηματισμμενος. ό λόγος ιντος' τὸ Ιλιον καὶ την Ιδην, ἔτι δε καὶ τὸν Εκτορα, καὶ τὸ επι τω ἔλκυσμῶ τούτου μέλος θρηνω βαρβάρω βοα. B. I. 35ἀρμάτειον γὰρ μέMς τον θρηνον φασι τον ἐπὶ τω ελαυσμω τοῖ Εκτο