장음표시 사용
281쪽
I2O . ω τας φρένας : άρμοζουσα πιν ἀνδράσι δια τας φρένας, γυναικὶ δε ὁμοία το σωμα, ἀντὶ του ευπρω ς ουσα καὶ γυναικος φύσιν εχ ρυσα, ο και βέλτιον. A. B.M. I. ω τας φρένας : ω ἀνδρεία κατὰ την καρδίαν, καὶ ωραία κατὰ το εἶδος. Cant. ἄρσεναςr αντὶ του ἀρρενικάς. Gr. Fl. 6. 9. I7. a I . 56. 59. 76. 5I2O5. πρέπον : άρμοζόμενον, γυναιξί. τας μῖν γὰρ ἀρετὰς καιό Πλατων κοινὰς εἶναί φησι, πλεονεκτεῖν δὲ ἴσως τους ἄρρενας. B. M. l. ητοι σωφρον. B. rec. διαπρέποv. Gr. Fl. 6. 9. I7. 21. 56.59. 76. διαλάμπον. Gu. Fl. 6. I 2 6. ως: λίαν, ἔντως. Gu. εφυς: ὐπηκας, Fl. I7. ad L i Q
IZO7. ψαρτη '. αποτευξη. Gr. Fl. 6. I 7. 56. 59. 76. ἀπο- τύχης. Gu. Fl. a I. ἀστοχη . Fl. 6. JaO8. η ζωνοῦ ητινι συζων το γαρ ζων αντι του συζων καισυνοικωνὶ μακάριός ἐστιν. B.M. I. μακάριον λέχος : βίον μετα γυ- Sναικὸς, δἰ ιν ἴση μακαριζόμενος. Gr. Fl. 6. 9. 17. a I. 56. 59. 76. Iaz9. ει γὰρ γένοιτο ζ ἀντὶ του εἴθε τουτο γένοιτο. B. εἴθε γαρ γένοιτο συζην αὐτη. Gu. El. 6. I 2IO. υμεναίοισιν ἀξιουμένη ἐπιθαλαμίοις ασμασιν τιμωμένη. Cant. Gr. το δε ἀξιουμένη οἷον κοσμουμένη, τιμωμένη. ἀνοίκεια δε aoταλα τοῖ προκειμένου αγωγος. B.M. I.
IIII. τίνος χρόνου : εν ποίω χρόνου. I. διὰ πόσου χρόνου. Gr.FL 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. κατα τινα χρόνον. Fl. 33. I 2I2. ώς τἄλλα γ εἶπας: το ἐξης, ώς τἄλλα γε εἶπας κάλλιστα, εἰ τοὐτ' εὐτυχησομεν, το λαβεῖν την Ἐρμιόνην, δόξεις τἄλλα a I
γυναικος δε σμοῖα σωματι. ib. και γυναικοςJ και m. A. B. M.
I. Hoc scholion in A. ultimum est folii 58 h. citiod finitur textus versu l ao s. Folium vero 59 incipit ab v. Iso5. Intercideruntentui soliti octo antequani quae nunc supersunt nunieris notarentur. 4. και συνοικῶν m. M. 1 S. μακάριac ἐστιν ΟΠ . B. I.
2 o. το δε m. M. In B Ι. hueccum scholio v. I 2 8. cohaerent. 24. το ἐξης om. IIS. ευτυχησομενJ εὐτυχησα , φησὶν, ἐλπίδα ἐκ τούτου μοι υποβάλλεις, ἐκ του λέγειν μεν I. ib. Ἐρμιόνη Ἐλένην. colnpetulio scriptum, M.
282쪽
καλως ειρηκέναι. 'Aλλως ἰαν τούτου μόνου ἐπιτύχωμεν, πάντα ταλλα καλως εἴρηκας. B.M. I. εἰπε δηλονότι, ἐπει τα ἄλλα γὲ ε πας κάλλιστα, εἴπερ εὐτυχησομεν, ἐλόντες σκύμνον ἀνοσίου πατρός. Gr. Fl. 6. 9. 17. a I. 56. 59. 76. ταλλα: το δεῖναι το ξίφος ἐν
I 213. σκύμνον σκύμνος κυρίως το των λεόντων τέκνον, νυν δὲ επι ἀνθρώτου. B.M.I. το γέννημα. Gr. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. εἶπε δε αυπην οἶτως, ῶς παῖδα βασιλέως. Gu. I 2I5. μηκος ζ ηγουν η παράτασις. Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56.59. io 76. αυτὸ συντρέχει ζ εἰς αυτο φθάνει. I. αντι τοὐ φθάνει λοιπὸν ο πόνος και εγγύς εστι. B. Μ. l. πο- τω πλησίον αυτην εἶναι πων
οἴκων. τοῖ πόνου τὸ μηκος εἰς τοῖτο συντρέχει, ηγουν εἰς τὸ εἶναι ἐκείνην εγγὰς των δωμάτων. Cant. αυτό: η τὸ ο μικρὸν και - στικτέον εἰς τὸ αυτό, οἴ-' τὸ γὰρ μηκος αὐτοῖ τοῖ πόνου συντρέ-r 3 χει καὶ συνέρχεται εἰς τὸ πλησίον αυτην εἶναι. Gr. και γὰρ ὁ χρόνος πολύς διελθων, ἀφ' οἶ αντη προς τον της μητρος ἐπορεύθητάψον, συντρέχει και οἷον συμβάλλεται προς τὸ αὐτην ἐλθεῖν νῖν. H. 33
I 2I6. καλως: τοῖτο μεν δη τοιοῖτον' τὸ δε δόμων πάρος μένουσα ἀντὶ τοῖ ἔμπροσθεν των οικημάτων τηv παρουσίαν αυτης ἐκδεχομένη,
και τὸ γέγωνε εις δόμους ἀντὶ τοῖ η διὰ λόγων σημάνασα βόησου μέγα. ωστε ενδον ἡμας ἔντας ἀκοῖσαι, η τὰς θύρας κρούσασα. B. I. καλως ζ ἔχει τὸ πρῆγμα. Gr. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 5 76.
I 2 17. μένουσα : περιμένουσα. Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I . 56. 59. 76. πόδα : ἀντὶ του τὴν ἐπέλευσιν. Gr. Flori tulern. την μιξιν της παρθένου. Gu.
I 3. Ta a Matre. pro et O τό. 0. καλω τοιοῖτο,4 Haec etiam in M. mn de reliquis haec tantum habet. κάρρή με,οισα : ἀντὶ του ἔμπροσθεν η την παροισίαν αυτης ἐκδ. - μένη. et γέγων ἐν δόμοιc: η διὰ τω, λάγων σημάνασα βόησον μέγα, ωστε ενδ νημας οντας ἀκουσαι :-ib. v. 3. δόμων λόγωνJ σι δε μένουσα τμπροσθο των δόμων προσδέχου την ελευσιν καὶ παρουσίω της παρθένου. καὶ γέγωπε εἰc δόμους, τουτέστιν η διὰ λόγου σημηνασα I.
283쪽
I 233. ω συγγένεια πατρός: παρ' ἄσον ό Στρόφιος Ἀναξιβίαν Κυδραγόρας ἔγημε την Ἀγαμέμνονος αδε ην, εξ ης εγένετο Πυλα-3o
284쪽
ς, ως φησι Κράτης. η ἐπεὶ ό Στροφιου πατηρ Κρῖσος Ἀτρέως
θυγατέρα ἐγάμει αυτην την Κύδραγόραν. α α δε οι παῖδες, γένος ιι αδελφοι, συγγένεια οἱ γαμβροί. B. C. M. I. ω συγγένεια του εμοῖ πατρός' προσηκε γὰρ κατὰ το γένος τω 'Aγαμέμνονι ό Στρόφιος, ό5 πατηρ του Πυλαδου. Gr. Fl. 6.9. I7. a I. 56. 59. 76. Pii FlorT. Praeviittunt: ω συγγενεῖς του ἐμοὐ πατρός. I 235. ἔκτεινα μητέρα : ἐγω - ρ σου, φησὶν, εφόνευσα την μητέρα. Μ. το δε ε ξης, ἔκτεινα μητέρα, σοι, πάτερ, αρπων. B. M. l. ό λόγος προς Ἀγαμέμνονα. Gu. Fl. 6. io I 236. κάγω δ' επεκέλευσα: ἐπεβούλευσα, οῦ ἐστι συνηνεσα τυφίνω. M. και ἐγω συνεργὸς ην τουδε του φόνου, και ηλευθέρωσα της δειλίας. l. ἐπεβούλευσα: συνεβούλευσα. Gu. τη μητρί. Gr. Fl. 6.9. I7. a I. 56. 59. 76. κἀπέλυσαο ηλευθέρωσα Φας. Gu. ἔκνου :φόβου. Gr. δειλιας, ην εἴχετε μη κτεῖναι την μητέρα. Gu.is I 237. O A' ἐγω προυδωκά σε : ἀλλ' υπὲρ σου τούτους εκίνησα.
τα ονείδη, οῦ σοι παιδες προφέρουσι, λέγοντες ώς διὰ σὲ πάσχουσι,
αὐτοῖς. η ονείδη λέγει, α ἀκουουσιν αυτοι παρὰ των ἄλλων, μητροκτόνοι καλούμενοι. Gu.
I 239. δαρύοις κατασπένδω σε: οῖον σπονδάς σοι δια δακρύων 25 ποιῶ ' ου γὰρ ἔχω ἄλλο τι. B.M. I. λίαν ἱκετεύω σε. Gu. Fl. 6.
285쪽
καταβρεχω, καταχέω. Fl. I7. εγὼ δ' οἴκτοισι : εγὼ δε ευχαῖς καἰθρηνοις. l. οικτρότητι. Gr. F l. 6. 9. I7. 2I . 56. 59. 76. ἄδυρμοῖς. Gu. I 2 o. ἐξορμώμεθα ζ εξελθωμεν. I. I 2 I. ἀκοντιζουσι : εἰ κατα γης ερχονται αἱ ευχαὶ, επακούσει. 5B. l. αραί: αἱ εὐχαί Gr. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76.
μεθα, η ομοῖ ζ , η όμου θανεῖν' οὐ γαρ ἀποθανόντος τινος ἐξ ἡμῶν
Ουκ εθελησει ό ετερος κοινωνησαι αυτῶ του θανάτου, αλλ' η πάντες
ζησόμεθα, η τεθνηξόμεθα πάντες. Gu. I 245. οφείλεταιοῦ μέλλει. Gr. χρεωστεῖται. Gu. ἀπίκειται. B. I. πέος ἔγκειται. I. II 8. Minoiνιδες : J φίλαι Mυκηνίδες, αἱ κατα πρώτην μοῖρανουσα κατα το ἔθος των 'Αργείων το Πελασγικόν. Cant. Gr. τίνα χολέγεις λόγον, πότνια; παραμένει γαρ ετι σοὶ το καλεῖσθαι πότνιαν ἐν Δαυαῖδῶν πόλει. Cant. Μυκηνίδες ω φίλαι ζ προς τας απὸ του χοροῖ διαλέγεται. Mυκηνίδας δε αυτὰς καλεῖ καὶ Ἀργείας, επεὶ ολίγον ἀφεστηκασιν ἀλλη- λων αἱ πόλεις. 'Aλλως. Ἱνάχρ εκ Mελιας εγενετο Φορωνεῖς καἰ as-γευς. τουτων Φορωνεῖς μεν αρξας το νυν Αργος Φορωνικὸν αστυεκάλε σε. ἴσχει δὲ παῖδας εκ Πειθοῖς Αἰγιαλέα, Aπιν, Εὐρώπαν, Νιόβην. Φηγεῖς δε πάλιν κτίζει Φηγὰς, καὶ παῖδας ἴσχει Σπάρτωνα καὶ Μέσσωνα. Σπάρτωνος δε παῖς Mυ νευς, ἔς Mυκήνας
23. αἰωή praes. in M. inmio hoe scholion post proximum legitur. 24. αφ. ἀλληλ-J ἀλληλω, ἀψ. I.
286쪽
εκτισε. Φορωνεως δε ἀπολωλότος και τωου παιδων διασκεδασθέντων,
Ἀργος ό Νιόβης βασιλεύσας ἄλην την στος του Ισθμου Ἀργείαν
καὶ το Φορωνικον ἄστυ Αργος ωνόμασεν. τα προτα . λείπει το φέρουσαι. B. I. λείπει το εχουσαι. Μ. τουτε ιν οδ τα πρωτεῖα 5 φερεσθε κατὰ το 'Aργος. Πελασγον δε ἀπὸ Πελασγου του αυτόθι βασιλεύσαντος. B. I. παραμενει γάρ ζ το πότνιαν καλεῖσθαι. I. το καλεῖσθαι πότνιαν
στῆθ' αἱ μεν υμῶν στητε εις φρουραν των δομων, αἱ μεν ἀφ' I O υμῶν εις τόνδε τον άμαξηρη τρίβον, πουν δι' ου ελκονται αἱ ἄμαξαι, τετραμμεναι δηλονότι, αἱ δε ενθαδε εις τον ἄλλον οἶμον, πουν εἰς την ἄλλην οδόν. Cant. Gr. τόνδ' άμαξηρη '. κατὰ την λεωφόρον
τον κατημαξευμένον, τον συνήθη. Gu. Fl. 6. τρίβον . ο τρίβος καὶ 15 ο οἶμος Ἀττικως Ἱωνικως Horr.). Gu. m. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 6. I 252. ες φρουράν: εις το φρουρεῖν καὶ τηρεῖν τον οικον. m. a I. ασφάλειαν. m. 6. φυλαξιν. H. I7. B. M.
et o εμὰ σαυτη, τουτεστι τί χ σιμευσω σοι καλουμενη; I. οῖον εις τι μοι τουτο το πρῆγμα προστάσσεις, το φρουρεῖν δηλαδὴ την οδόν. B.M. I. τί δε με μι)'. εἰ μεν δοτικη, ουτως' εις τί δε, ηπο- εις ποῖον σκοπὸν, ἀπυεις εμοὶ, αντὶ του κελευεις, τόδε το πεος. εἰ δεαἰτιατι , οντως ' εις τί τόδε το πεος, ηγο- εις τίνα τενδε την2 5 πείαν καλεῖς γε, τουτεστι, τίς εστιν αυτη ἡ χρεία, εις εν καλεῖς εμε; Gr. H. 6. I7. a I. 56. 59. 76. Ia 55. φόβος εχει με: φοβουμαι μη τις επὶ δωμασι σταθεὶς, αντὶ του επιστὰς τοῖς δωμασιν, επὶ φόνιον αἷμα ετερα πήματα εφ' οἷς σύνεσμεν εργάσηται καθ' ημῶν. Cant.
287쪽
I258. επειγώμεσθα: σπευδωμεν. Cant. Gr. I 2 59. ἐκφυλάξω : ἀντι του φυλάξω. Cant. Gr. προς ἡλίου βολάς: τον ανατολικόν φησι. M. προς αναπολήν. I. Θουν τον προς ἀνατολὰς φέροντα Νηλονότι. Cant. Gr. I 26Ο. προς εσπεραν ζ προς τεν δύσιν. l. προς εσπέραν φέρει : sΘοι ἡνιοχεῖ το δυτικον, ἔτι τῆς ε σπερας εστ ιν, ἔτι τότε εις εαυτοῖς περωμεν. Ἀλλως. τα δυτικον λέγει. εσπέρας δε λέγει ἔτι τῆς ἡοῖς πέρας ἐστὶν, ἡ τότε εις ἐαυτοῖς περωμεν. ἡ εσωφέρα τις ουσα απὸ του πάντας εισφέρειν, ἡτοι εἴσω φέρειν. και ἡ Σαπφω δὲ ιυτω τονεσπερον αστέρα εἶπε, τρόπον τινά ετυμολογοῖσα το ἄνομα, Ρεσπερε ιο πάντα φέρων ἄσα φαινόλις ἐσκέδασ αυως. B.M. I. I 26 I. δόχμια . οἱον περίφερέ σου και πλαγίαζε το ομμα, καὶ φύλασσε, καὶ τα πλάγια των οἴκων επιτήρει. B.M. I. δ μια:πλαγιους. Gr. H. 6. 9. I7. 21. 25. 34. 56. 59. 76. διαφερε: παρώφερε. κίνει ad i. Gu.ὶ Gr. Florr. iidem. III 264. εκεῖθεν ἐνθάδr: -' εκείνου του μέρους εις τουτο. επικινήσεως ενταῖθα το ενθάδε. Gr. σκοπιάν: αντὶ του φυλοκήν. Gr.επιτήρησιν. Gu. I 265. εχομεν ζ ουτω διακείμεθα. GR Fl. 6. 9. 17. 2I. 56. 59. 76. θροεῖς : λεγεις. Gr. Fq. iidem . a I 266. ελίσσετε νυν ζ το εξῆς' ελίσσετε νῖν βλέφαρον δια βοστρυχων, και κόραισι δίδοτε πάντα, δ εστι πάντα τόπον τῆ θέα
διδοτε καὶ σκοπεῖτε. διὰ των βοστρύχων δε, επειδὴ καθειμένον ἔχουσιτον πλόκαμον μέχFι των παρειων, ἡ ώς πενθοῖσαι τον υρέστη , ε ώς
δια βοστρύχων λέγει ἀντι του οιὰ του
288쪽
παρθένοι, εξ ου συνεβαινε τα πλάγια μη ὁρῶν. B.M. I. κόραις . κόρας δε το επι ταῖς κόραις βλεφαρον κόρον γὰρ το μέλαν. ελίσσετε και κινεῖτε, και δια των βοστρύχων αυτο δίδοτε πανταχόσε, ἀντὶ του τὰς κόρας και τὰς μεις ἀποτείνετε πανταχοῖ, ἴν' ὴ το πάν-.6 τη ἀντι τοῖ πανταχου, ῆ πάντα τόπον δίδοτε ταῖς ἔψεσι. B.M. l. λείπει το βλέπειν. της επάρσεως ἄρατε ανω τοῖς βοστρύχους καιβλέπετε ἀνεμποδίστως. B. ἐλίσσετε ζ συστρέφετε άπανταχόσε τοῖς οφθαλμούς. Gu. βλέφαρον : τοῖς οφθαλμιὰς δηλονότι, πουν περισκοπεῖσθε. Gr. Fl. 6.3ς 9. I7. a I. 56. 59. 76. κόραισι δίδοτε: τὸ βλεφαρον ενδίδοτε ταις κόραις, τουτέστι τοῖς οφθαλμοῖς πάντη ηγουν προς παν μέρος δια των βοστρύχων. Gr. H. 6. I 7. 56. 59. 76. I 269. οδε τίς: φαντασθεν το ψιχόριον ερχόμενόν τινα τοῖτο προς την 'F λέκτραν φησiv. ἀγρότης δε εἶπεν, επειδη ωετο μη τινα Ιαν των εν τη πόλει λαμπρων ἀφῖχθα, ἀλλ' εξ ἀγροῖ τινα, ποιμένα λέγω, η συβωτην διά τινα χρείαν. Gu. I. τὸ τις αόριστόν εστιν,
οῖον αγρότης τις ἄρα ἀνηρ ἄδε, ιν λέγεις δηλονότι, πολεῖ ἀμφὶ τὸ
σὸν μέλαθρον πουν ερχεται επὶ το σον μέλαθρον. Gu. I. προσερχεται : ημῖν δηλονότι. Gr.
o I 27Ο. ἀγρότας ἀνηρ: ἀγροῖκος, δρυτόμος. Gu.
I 27 I. ἀπωλόμεσε ἄρα : ω φίλαι, αὐτίκα, εἰς τοἰς κεκρυμμένους ξιφηρεις θηρας, πιουν τον 'ορέστην και τον Ι υλάδην, φανει τοῖς χθροῖς, ηγουν δείξει, μηνύσει. Gr. I. I 272. εχθροῖς : Tae Μενελάω και τοῖς ἄλλοις. Gu ab I 273. ἄφοβος εχε . το εχε ἀντι του ἔσο. B. μη φοβοῖ, ἄψο-
289쪽
I 275. το σον βέβαιον : προς το αλλο ψιχόριον λέγει ἡ Ἐλε- κτρα πως δε το κατὰ σέ εστι βεβαιον; - ἔτι βέβαιον μένει ; B. M. I. το σον ζ μέρος. Gr. Θουν ἡ ση φυλακη βεβαία ἐστίν. Gu. s
59. 76. I 276. εἰ τάδ' ἔρημα : εἰ τα προς την αυλην μέρη εισὶ μεμο
I 278. καλως τά γ ἐνθένδ : καλυς ἔχει δηλονότι τα ἀπο τούτου ιοτου μέρους. Gr. Cant. τἀπίσω sic Gu.): τοπικως λέγεται τοοπίσω αντὶ του εἰς την αλλην όδον. Cant. Gr. I 279. οτι. Gu. πελάζεται : αντὶ τοῖ πελάζει. Cant. Gr. πλησιαζει. Gu. I 28 o. ἐς ταυτόν : ωσπερ ἐπὶ σοὶ ο- ἔ-m φόβος, ουδε ἐπ i5 εμοί. B. ἐμοί. Or. Hor. ἀντὶ του συμφωνεις μοι. M. Cant. Gu.τῆμ' ἄχλος : ταυτη τη ρορίδι θόρυβος, αντὶ του προμο ποιοῖν θόρυβον. Cant. Gr. τ δε : ἐνταυθα, ἄπου ἐγω ώμι. Gu. I 28 I. φέρε νυν ζ την ακοὴν, ητοι τὸ ους το ἐμον προς ταῖς πλλαις παραθω, ωστε ακοῖσαι. B.M. I. ἀκοάν: ακουσμα, βοήν. Gu. aoἡγουν ακουστικον λόγον. Fl. 59. I 282. τί μέλλεθ': δια τί αναβάλλεσθε προ του ἐπιστῆναί τινα σφάγια φοινίσσειν, αντὶ του τα ξίφη μολύνειν, τουτέστι την Ἐλε- νην φονεύειν. H. M. I. τί βροδύνετε οι κατὰ τον οἶκον ἔντες ἐν ησυχία, ἡγουν ἐν α ταραξία, ἐν ἔσω ουδεὶς ὀχλεῖ, ωττε σφάγια φοινί 25σειν. ωστε την σφαγὴν ποιειν, Σφειλεν' ἐπει δε τὸ ἀπὸ τῆς σφαγῆς
5. HροήJ Hoc liabent etiam Hor. Omnes. Pro relictuis T. 6η φιλακη
290쪽
αὶμα φοινίσσει, φησι σφάγια φοινίσσειν, ἀντι του αἱμα χεῖν διασφαγης. Cant. Gr. προς τους περὶ τον ρεσπιην φησί. Cunt. Gii. I 285. σφάγια : τινὲς γράφουσι σφαγίδα φοινίσσειν, ο εστι την μάχαιραν. B. τα θύματα, ηγο- την Κλε v. Gu. φοινίσσειν : βά-
I 287. δρ' εις το κάλλος : ἀρα εις το της Ἐλένης κάλλος βλέψαντες οἰκ επησαντο τοῖς ξίφεσιν οἰώ τι και Στησίχρορος υπογράφει περι τῶν καταλεύειν αυτην μελλόντων. φησι γὰρ ἄμα τωτην Θιν αυτης ἰδεῖν αυτοῖς ἀφεῖναι τοῖς λίθους επὶ την γην. 'Aλ- Ο λως. εὰν η εκκεκωφητω ἄνευ τοῖ v, εστιν ο λόγος, δρα μη και ταξίφη της Ἐλενης ἀγασθέντα το κάλλος ανεπαίσθητα και ἀνενέργητα γεγόνασιν; εὰν δε η εκκεκωφηνται μετὰ του ν, επὶ των περὶ τον ρέστην ἀκουστέον' ἄρα μη διὰ το κάλλος της Ελενης ανεπαισθητοι εμειναν και εἴασαν τα ξίφη. εκκεκωφηνται, ως ροσπάρτα λέλυν- i5 ται. ' Ἀριστοφάνης δἰ γράφει εκκεκωφωται ξίφη. σημαίνει γὰρ ὀτι εις το κάλλος Ελενης ἀποβλέψαντες ανεπαίσθητοι εμειναν καιείασαν τα ξίφη. ό οε λόγος. ἄρα μη και τα ξίφη νενίκηται του κάλλει και διαμεμάλακται; εὰν δε εκκεκώφωνται. εποῦ των περ ιυρεσrην ἐκδεκτέον, ὁτι εκκεκώφωνται αυτοι προς το κάλλος καιao εἴασαν τα ξίφη. B.M. l. ἄρ' εις το κάλλος ζ ἀφορωντα δηλονότι. Gr. H. 6. 9. I7. 2I . 25. 34. 56. 59. 76. εκκεκωφηται : ἀνεγέρ- γητα εροιναν τὰ ξίφη. Gr. Flore, si de in . ημβλυνθη, εξησθένησε. Iii. m. 6.