장음표시 사용
301쪽
Εκτορα καὶ το ἐπὶ τούτω μάλος θρηνω βαρβάρου βοα. ἔνιοι δε ὐμά-
μέλος βαρβάρω βο , ηγουν θρηνω σε θρηνον ἀνάτειον βαρβάρου βοη.
άρμάτειον δε θρηνον λέγουσιν εἶναι ον εποίησαν ἐπι - Ἐκτορι ἔλκομένω δια του ἄρματοc. Bar. Gr. H. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. ἀρμά- Ο τειον μέλος ἀντὶ του λεπτὸν, ὀξύφωνον, παρ' ἐσιν και ό ἄξων του ἄρματος τοιαύτην ἀποπέμπει φωνην τρύζων. ουτος ουν ό εὐ- ος τοιαύτην ίδε φωνην. Bar. Gu. I 386. βοα: απὸ κοινου το στένω. B. M. I 387. δια το της ορνιθγγόνου στένω, φησι, το Ἱλιον ἀπολόμενον is διὰ την δυσωνυμον Κλένην, δἰ ην και ό Κκτωρ ἀνηρέθη. ευρηται δεέξης του ρητου δια της ορνιθος το κυκνόπτερον ιμμα καλλοσύνας Λήδας. ομμα δε λέγει απὸ του ευπρεπεστάτου μάλιστα μέρους αυτην ὀνομάσας. ὀρνιθογονον δἰ αὐτὴν ει πων, ἔτι μεταβληθεὶς ό Zεῖς εἰς κύκνον ἐγέννησεν αυτηι τη Ληδα συνελθών. τὸ δε ορνιθόγονον καὶ 2o κυκνόπτερον τὸ αὐτὸ σημαίνει. τινες δε το ορνιθόγονον επὶ της Ληθας ἐξεδέξαντο. φασὶ γὰρ αυρον εἰς Νέμεσιν μεταβληθεῖσαν Ουτω συνελθειν τω κύκνω. καλλοσύνας δε Ληδας ἀντι του περικαλλεστάτης.
ό δὲ λόγος, στένω το ἱλιον ὀλόμενον δια τὸ της δυσωνύμου κλένης
302쪽
κάλλος, εν πέννησε κύκνος τῆ περικαλλεστάτη Λήδα, συνελθων. σκύμνω δε ἀπείκασεν αυτην το ολεθριον αυτης αινιττόμενος' επι γὰρολεθρω τῆς ' Iλίου ωσπερ τι θηρίον εγεννήθη. σκύμνοι δε κυρίως τατων λεοντων γεννήματα. B.M. I.
δια το τας ορνιθογόνου : δια το τῆς δυσελενης τῆς σκύμνου, ἡγουν Sτου γενήματος, τῆς καλλοσύνης τῆς Ληθας ορνιθόγονον -- κυκνίπτερον, ἡγουν δια το κάλλος τῆς δυσελένης, του γεννήματος τῆς καλλοσύνης, ἡγουν τῆς ευμορφίας, τῆς Λέδας, το εξ ορνιθος κυκνοπτέρου γεγεννημένον, τουτέστι δια τὴν δυσελένην τὴν εξ ορνιθος κυκνοπτερον,τοὐ Διος, γεγεννημέκην, τὴν σκύμνον τοῖ κάλλους τῆς Ληδας, λεγω O-ν εριννῖν, ἡγουν τὴν κατάραν, των ξεστων περγάμων, ἡγουν των
εὐξεστων υλλων οι μάτων των Ἀπολλωνίων, τουτέστι των τῆς Ἱλίου, ἡτις ὐπο τοῖ Ἀπόλλωνος ετειχίσθη. Gr. Bur. I 387. ορνιθόγονον το εξ ορνιθος -ν γονὴν εσχηκός. Bar. το εξορνιθος κυκνοπτέρου γεγεννημενον. Gu. το ορνιθόγονον κυκνόπτερον Ι5ομμα προς το ' Κλένης σύναπτε, το δε σκύμνον προς το Λήδας. κυκνόπτερον δε λώγει παρ' ἄσον ό Ζευς κύκνος γενόμενος ἔσπειρε ταύτη . Bar. Gu.I388. καλλοσύνας : ώραιοτάτου, ευμόρφου, τῆς εὐμορφιας. Gu.
I 389. ξεστων : τετορευμενων, εὐξεστων. Gu. κεκαλλωπισμενων, τετορευμένων. m. 6.'Aπολλωνίων Ἀπολλωνιον φασι το Πέργαμον και τῆς Ἱλιου τὴν Δρίπολιν, ἐπεὶ Ἀπόλλωνός εστιν ἱερὸν εκεῖσε, ως Ομηρος ΙΙερ- γάμω ειν ιερω, ἄθι οἱ νηός γ' ετέτυκτο.' ἡ ἐπεὶ ό 'Aπόλλων τα τείχη Σ3ωκ. δόμησεν. ἡ 'Aπολλωνίων των απολωλότων, ως ἐν τω Φαεθοντί φησιν
303쪽
Τῶν Ἀπολλωνίων, πουν των -' ἈπόλλωHς κω I Iοσειδωνος οἰκωδομηθέντων, ἴτε ἐθητευσαν Λαομεδοντι. τοιγαροῖν καὶ σε εμελλεν ' Aχαιων πορθηθηναι καὶ α νισθηναι. εἶδεν Aινείας τουτους τους θεους, ῶς ἱστορει Βεργίλιος, τους λίθους, οῖς ελκαν, καταβαλόντας. 5 Bar. Gu. περγάμων : Πέργαμον την ἀκρόπολιν της Tροίας ἔλεγον, ωσπερ και την των Θηβων Καδμείαν. φασὶ δε και τα υλλα τείχη πέργαμα. επαν ουν το περγάμων ἀντὶ ἀκροπόλεων νοησης, γίνωσκε OG To ενικον πληθυντικως ἐξηνέχθη. Gu. I 39Ο. οττοτοῖ: ἐπίφθεγμά ἐστι θρηνητικόν. καὶ ἰαλεμος ο θρη- ονος. Δαρδανία δε πόλις πλησίον της Τροίας απὸ Δαρδάνου βασιλευσαντος ἐκεισε, ενθα ιπποστάσιον εἶναί φασι των Γανυμηδους ιππων, ος ην συνευνέτης του Διός. αναφέρει δε επὶ τα Ομηρικα δῶχ υίος ποινην Γανυμηδεος ' θρηνεῖ δε τον Δάρδανον και αυτὸν απολίμενον ἰν τω πολεμω. το δε ἐξης, ω Δαρδανία του εὐνέτου τοῖι5 Διος Ι ανυμηδους ἱπποφορβῆ. δυστυχεστάτη ἔνεκεν των ἰαλέμων, δἐστι θρηγων. η ό λόγος ουτως, ἰαλέμων ἰαλέμων, και δυστυχεστάτη συ, ω ἱππικωτάτη Δαρδανία, ητις υπηρχες τοῖ Γωυμηδους, και ταη τοίνυν ἱππικην την Δαρδανίαν φησὶν, η τοῖ ἱπποσυνου Γαν- μηδους, τουτέστιν ιππικοῖ. την αυτην δε φησι Τροίαν καὶ Δαρδα-aονίαν. B.M. I. ἰαλέμων : των θρηνων, απὸ Ἱαλέμου της Καλλιόπης καὶ Ἀπίλλο
scholion ita est obliteratum ut non magis legi possit quam octo qui post illud sequii nitar versus . in quilnas
304쪽
Δαρδανίδου, ἡγουν ω ἱππηλασία τοῖ Γανυμ δεος του Δαρδανίου. κρεῖττον δέ'εστι το πρωτον. BG. Gu.
I 39 2 . Γανυμήδεος ἱπποσύνα ἱππασία τοῖ Γανυμήδους, του ευνέτου του Διὸς, ἡγουν ἐφ ἡ ἱππάζεται ό Γανυμήδης ο ευγέτης τοῖΔιός. Cant. Gr. ἱπποσύνα : διφρηλασία ἱπποστάσιον. Gu. 5Tινες οὐχ ἴππους, ἀλλα χρυσην ἄμπελόν φασι δεδόσθαι ἴπερ Γανυμήδους, καθάπερ εν κύκλω λέγει
B.M. I. ο Τρως εἶχε δύο νιοῖς, τον Γανυμήδην και τον Λαομέδοντα. ό Γανυμηδης ἄνθρωπος ων ἡράσθη αυτοῖ ὀ Zεῖς και Αρπασεν
αυτον, και αντι της αρπαγης αυτοῖ εδωκεν εν τη Τροία καλοὸς καιταχυτατους ἴππους. C. i5I393. σαφως ἰ φανερῶς εἰπε ἡμῖν εκαστα τα εν τοῖς οἴκοις γινόμενα ' τα γὰρ προτερον ουκ εὐγνωστως ἐνόησα. I. αυε ε καστα:το κατὰ μέρος, το καθ' ἔκαστον. H. M. αὐτα εκαστα. Gr. γεγυμνωμένα. τα συμβάντα. Gu.
395. αἴλινον αἴλινον '. Obrος ό στίχος εν πολλοῖς ἀντιγράφοις α Οου γράφεται. M. ό λόγος οἶτως' εἰωθασιν οι βάρβαροι τον αἴλινον εν αρχὴ θρήνου λέγειν. οικείως τη εαυτων βαρβάρω μή, ἴτε τις βασιλέων ἀνηρημένος τύχη. κάγω ουν ἀπολομένην την Κλένην στε-
8. αμπελον - ἀιτIJ Qualitior hi erBus asseruntur ab schioliasta Troacl. 8aa. qui v. a. consentit inscriptura vitiosa ἀγα-σι, quae in ἀγαυοῖσι intitanda videbatur Schnei- SCHOL. LURI P. II. clero in Lexico, recte fortasse, etsi ἀγαυής non solet dici de rebus inanimatis. Quile certe probabilior emendatio est viain Hemiuinni φύλλοισι παναργυρεοις in opus . Vol. 5. P. I 85. V. 3. βότρυσί θ', ac Heruiunnus Pro βότρυσι τους. In proximis legebatur ἐπασκήσας πατρὶ δύ- κε,' αὐτὰρ Ο Λαομέδοντι πόρε Γανιμ.η- δηις αντι sic B.: ἄρτι l. Quae ex schol. Troa l. correxi.23. βασιλέ i. e. βασιλέων) B. βασιλείας Ι. Scribenduna erat βασιλέων. βασι est etiarn in M. in quo thoe scholion, ut supra di et an , ita est obliteratum ut literae
pleraeque legi nequeant. Finitur
305쪽
νάζω. 'Aλλως. τον λινον κοινως ἐτίθεσαν ἐπι του Ῥου και τοῖθρηνου, νυν μέντοι ἐπι συμφοραῖς αυτον και θρηνοις τάττει. B. I. αἴλινον : το ἀρχὰν θανάτου και το όταν αδα βασιλέων χυθη κατὰ γῆν ταυτίν εστι. Gu. το δε παυ οἴτω' την αρχην του θανάτου, όταν
5 χυθη καrὰ γην τοῖ AAου ἐν ξίφεσι σιδηρέοις αἱμα βασιλέων, λέγουσιν οι βάρβαροι αἴλινον αἴλaνον ἐν Ἀσιδι φωνη. Har. Gu. ἀρχάν: κατά. Gr. H. 6. 9. I7. 23. 56. 59. 76. επειδὴ περὶ τουτης Ἐλένης θανάτου μέλλει εἰπεῖν, τολο φησι . Gu. Fl. 6.
I 398. ξίφεσι σιδαρέοισιν ' Αιδα τοῖς θάνατον ἐργασομένοις. l. το δε Λιδου η προς το γην συναπτε, ως εφαμεν, η προς το ξίφεσι
τα γὰρ θάνατον ἐργαζόμενα ξίφη Ἀβου ξίφη φαμέν. Bar. Gu.
i s δολεσχία το σιδαρέοις ξίφεσι. Fl. 6.14ΟΟ. ηλθον ζ εντ εὐθεν ἄρχεται διηγεῖσθαι. Fl. 6. I ΟΙ. λέοντες ζ λέοντας αυτοῖς λέγει διὰ το προς αγριο τατραπηναι. Gu. H. 6. δύο διδύμω: ταυτὸν δυναται το δύω και τοδιδυμω. λέγει δε ταὐτα ἐφεξης ἀγωνιων, ώς και το αἴλινον αἴλινον2ο καὶ τα ετερα. Gr. Har.δυο διδυμω τουτέστιν 'Oρέστης και Πυλάδης. τοῖ μὲν πατηρ ὁ βασιλεῖς 'Aγαμέμνων ἐπωνομάζετο, ἡ Στροφίου ην παῖς. κακο
μήτας δε ὁ κακὰ κατὰ της Ἐλένης βουλεωσάμενος, οὐχ ό κακως
βουλευόμενος. D. M. I. 25 I O3 . κακομητας : κακότροπος τὰς βουλάς. Gr. Fl. 6. 9. I7. 23. 25. 34. 56. 59. 76,
δἰ et reliqua usque ad βουλευσά --,oc. Nain illa 44 4 κ. β. in solo sunt B.
306쪽
14O4. σιγρ δόλιος : σίγα ἀντι του ἐσίγα κατὰ ἀφαίρεσιν τοῖ ε, ἡ σιγα, τουτέστι τῆ σιγῆ, οῖον μετὰ σιωπῆς δόλιος. H. M. ἐν ἡσύχω ἐθει δόλους κατασκευάζων. Bur. Gr. et Gu. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. τουτέστι τῆ σιγῆ ἔμπειρος των πόνων. B. I. I Ο5. πιστός ασφαλής. Gr. Florr. lide in . θρασύς : sem- 5τικωτατος. Bit r. GL Florr. si leID. τολμηρος εἰς βοήθειαν. Bar. Gu. Fl. 6. I Ο6. ξυνετος πολέμου αντὶ του εμπειρος πολέμου. M. I. νιμος. Fl. I7. ἐπιστήμων, ἔμπειρος. Gu. Fl. 6.14O7. ερροι τας ἡσύχου ἰ φθειρέσθω, φησὶν, ουτος επι κακουργία νοῆσυχος ων, προνοούμεινος τῆς ἡσυχίας ἐπι κακω. Ἀλλως διαφθαρείη υπὸ τῆς ἡσύχου προνοίας. ἡσυχον δε αυτήν φησι, τὴν απροσδοκήτως πάντα ἀμυνομένην, πρόνοιαν δὲ τὴν εἱμαρμένην. τινες δεουτως, οἰμωζέτω κακουργος ων μετὰ ἡσύχου προνοίας. B.M. l. φθειρέσθω κακουργος ων τῆς προνοίας τῆς ἡσύχου, ἡγουν κακουργων τ v i5 ἡσυχίαν. Gr. φθαρείη. Gu. προνοίας : ἔνεκα τῆς κατὰ νουν φροιτίδος και μηχανῆς. Har. Gu.
ουτοι δε, φησιν, ἔνδον εἰσελθόντες εἰς τους θαλάμους, ὸς ἔγημε γυναικος ὁ τοξότης Πάρις, τους οφθαλμους δακρύων πεπληρωμένοι και a oτω σχήματι ταυινοὶ, εζοντο παρ' ἐκάτερον μέρος τῆς Κλέκης, ό μεν
ἐκ δεξιων, ό δε ἐξ ευωνύμων, πεφραγμένοι ξίφεσιν. B.M. l.
I4o8. ἔσω μολόντες : εσω μολόντες πρὸς τους θρόνους τῆς γυναικος, εν ἔγημεν ό τοξότης ΙΙάρις. Gr. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. asI O9. 'μ : αντι του ηστινος γυναικος ὁ τοξότης IIάρις ἔγημεν. B. M. I IO. πεφυρμένοι ἰ αντι του πεφυρμένον, τουτέστι μεμιγμένον,εχοντες το ἔμμα τοῖς δακρύοις. Gr. Fl. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76.
307쪽
τεταραγμένοι. Fl. 25. 34. μεμολυσμένοι. Fl. 33. ταπεινοί: H τὰ ταπεινωσεως, επιρρηματικως. Gr. Horr. iidem . ἡσυχοι. Gii. I I 2. ἄλλος οῦ λεγω. Gr. Florr. ivlem. πεφραγμένοιο τοῖς ξίφεσι δηλονοτι ἡ σφαλισμένοι. B. M. καθωπλισμένοι. B. ύπλι-5 σμένοι. i σφαλισμένοι ad 1. Gu.) Gr. Florr. sicle ut et 25. 33. 3 I I 5. ἄμψω: ὀμοῖ ἀμφοτεροι. Cant. Gr. 1 i 6. ἀνὰ δε δριμαδες : το εξῆς ἀνέθορον δε πάντες, και οι θεράποντες ἀνεπήδησαν παραχρῆμα και παρέθεον, καθάπερ δρομάδες ποι θορυβηθέντες. B.M. l. δρομάδες ζ αντι τοῖ δρομαίως. Gr. Fl. io 6. 9. I 7. 56. 59. 76. ἀμφίπολοι ἰ ἀντὶ του πρόσπολοι. Gr. Florr.δοῖλοι, θεράποντες οι ἀμφ ἐκείνην ἀναστρεφόμενοι. ἀμφίπολος ου μόνον ἡ δούλη, ἀλλα και ό δοῖλος. Gu. I I 8. προσεῖπε δ' ἄλλος ἄλλον : εἶπε δε ἄλλος προς ἄλλου. Cant. Gr. πεσων ἐν φόβω: φοβηθείς. Gu. Is I I9. τις ει 1 . το μή τις ειη δόλος ἄλλο κωλον. M. μή :
δολοφονεῖσθαι, ωσπερ ἐν ἄρκυσι ζωγρηθεῖσ-' ἄρκυς γὰρ το λινον.
I 42o. τοιὶ δ' : ἐδίκει. τοῖς δε εδοκει Ορέστης εν ἀσφαλεστάτη δικτύων μ ανῆ και περιβλήματι λίνου ἐμπλέκειν καὶ ἐμβάλλειν την Κλένην εἰς ἀρκυστάτην μηχαν γ, καὶ ώς περίβλημα λινων, οἱον εἰς δολοφονίαν ' ἄρκυς γὰρ το δικτυον. B.M. I. ἀρκυστάτανο απὸ τοῖ2 s ἄρκυς τὸ δικτυον. Gr. ἄφυκτον, ἀσφαλεστάτην, δικτυοειδῆ. Gu.
I 424. μητροφόντας δράκων : πουν ό ορέστης ό την μητέρα φονεύσας. Gr. διὰ τὸ φονικίν. Gu. I 25. ο ὐ δ ὁσM: συ δε παρῆς τοῖς γινομένοις, ἡ ἀκούσας παρ'
308쪽
η εκ μακροῖ φεύγεις εν φόβαρ γενόμενος δηλονότι, ο δε λέγεις δηλο-
νοτι παρὰ ἄλλου ηκουσας ; I. δυοῖν ἴντων του παρεῖναι αυτὸν εκεῖ καὶ ψῆν, και του πρότερον ἐξελθεῖν και ἀπεῖναι ἴτε ταῶτα εγένετο,
ἐρωτῶ ὁ χορος, που ησθα, προς ἀμφότερα αποβλέπων, εἶτα οφείλων 5 εἰπεῖν διαιρων, ἰκεῖ ησθα, η πάλαι φεύγεις φόβου ς ό δε - ἐνὶ σκέλει χρησάμενος τω η πάλαι φεύγεις ἀρκεῖται απὸ γὰρ του ἐτέρου
δυνατόν εστι συνυπακούεσθαι και τὸ ετερον. Har. Gr.
I 26. I 437. Φρυγίοις ετ ον ζ ετ ον εν συνηθεία Φρυγων, εν συνηθεία βαρβαρικη κινων εὐπαγεῖ κύκλω πτερίνου, ηγουν ριπιδίω, io αυραν επὶ τον βόστρυχον της Ελένης προ της παρηίδος, αντὶ τοῖ της παρειῆς. ἡ δε. πουν ἡ 'Ελένη, ενετυλιττε δια των δακτύλων λίνουτη ηλακάτη, τα νηματα δε ρομα προς τὸ πέδον, θέλουσα κατασκευάσαι ανο ματα εοτὶ τον τύμβον τω λίνω του οντι ἀπὸ των σκύλων των Φρυγίων, λέγω φάρεα, πουν ενδυματα. πορφυρῶ κατασκευάσαι ISδωρα τη Κλυταιμνηστρα. Cant. Gr. ετ ον ἐν Φρυγίοις και Γρωὶ κοῖς νόμοις ἀίσσων και πεμπων εν εὐπηγεῖ πτερίνου κύκλου αἴ- ραν και πνοην προ παρηίδος και εμπροσθεν της παρειὰς της Ελένης παρὰ τον βόστρυχον και τὰς εν μετωπω αυτης τρίχας, τουτέστιν εξ Πουπερ εἰς Τροίαν ην αἴτη, ἐτάχθην εμπροσθεν αυτης ἴστασθω και χοπρος το θάλπος αἴραν αὐτη μηχανῆσθαι καὶ τα λυπώλτα ελαύνειν, μυίας φημὶ και κωνωπας. Bur. Gu. I 27. παρὰ βόστρυχον . τὸ παρὰ βόστρυχον καὶ τὸ προ πσρηίδος ταυτόν εστιν. Har. Gu. παρὰ βόστρυχοM. παρὰ τον βόστρυχον, φησἰ. της ' Κλένης πλη- asσίον της παρηίδος αυτης αἴραν επεμπον τη ριπίδι. πτερίνω δε εἶπε,
309쪽
κύκλου ἡτοι καλως πεπηγμένω και συντεθειμένω. κυκλοτερὴς γὰρ ἡ ἐκ των πτερων ριπίς. ἡ δὲ προ αντι της κατά, ο ἐστι κατὰ του προσωπου αυτης πτοην ἐκπέμπων. το γὰρ εξῆς, αυρον ἀίσσων, αντι του πνοὴν ἐκπέμπων. B. I. 5 I 28. εὐπαγεῖ'. εὐκατασκευάστae, εὐπλόκω. Gu. I 43O. βαρβάρως νόμισι . ἐν συνηθεία βαρβαρικη. Gr. τουτοκαι το Φρυγίως νόμοις ταυτόν ἐστι. βαρβαρικοῖς. Gia. I 43 I. I 436. α λινο . η εν τοῖς δακτύλοις ελισσε λινονεν τῆ ηλακάτη, το γημα δὲ kτο εν τω πέδου, πίζουσα εν του λίνω o επι τον τυμβον της αδελφης στολίσαι φάρεα και πεπλους, πορφυρεαδωρα τη Κλυταιμνήστρα, αγάλματα και λαμπρότητας και τρυφὰς
των Φρυγιων σκυλων. BRr. Gu. λίνον'. λινον ενταυθα καταπηστικως την μεταξαν λέγει. ἔτι δετοῖτό εστι δῆλον ἔκ τε των Φρυγιων σκυλωω και του βούλεσθα/ U
i5 αδελφὴ πέπλον ἴφῶναι προς τον τάφον δωρον' ου τε γαρ ὴν εἰκος ἐκλίνου καὶ μη εκ μετάξης τη αδελφὴ δωρον κατασκευάσαι πέπλον, ουτε φαῖλα σκῖλα καὶ οὐδενὸς ἄξια ἐκ Τρωων λαβεῖν, ἀλλα λίνον
ενταῖθα καταπηστικως και ου κυρίως την μέταξαν λέγει. ἐγχωρεῖ λέγειν και νῆμα λεπτὸν και αερωδες εἰναι τον λινον και ου μέτα- et O ξαν, και οὐδεν ἐμποδων ισταται τὸ σκυλων Φρυγιων, ουδε το πέπλον
ἐκ τοιούτου θέλειν ἴφαίνειν τῆ αδελφῆ. εικος γὰρ ἡν και σκυλον τοιοῖτό τι νῆμα λαβεῖν, και πέπλους ἐκ τοιούτου ὐφαίνειν. Bar. Gu. I 433.-I436. kτο πίθω . μετὰ σπουδῆς ἐχαλδετο καπηπειγμέ-νως. M. νήματα ζ τὰ νήματα ἁτο, αντι τοῖ κατηπειγμένως 23 εχαλῆτο ἐν τω πέδου δια τον τύμβον. απὸ δε τοῖ τύμβου το τῆς Κλυταιμνήστρας δηλοῖ αγάλματα ἀντι τοῖ ἀγάλμασι ' καλ-
λάμισμα γάρ ἐστιν ἡ κηδεία τοῖ νεκροῖ σω τος. ζο δε λόγος. τὰ δὲ
hoc scholion legitur post proxi-
310쪽
-ματα και τα λίνα τα εκ Φρυγίας εἰργάζετο δια τῆς Κλυταιμν στρας το σωμα, ἶνα τουτο συστείλη και κηδεύση αυθις λαμπροῖς ιματίοις και φάρεσι πορφυρεοις. B. I. - τα: τουτο διὰ μέσου. Gu. kτο : ωρμα. Gr. επεμπετο. Gu. 5I 34. σκύλων Φρυγίων αντι του τα απο τῆς λαφυραγωγίας
των βαρβάρων νήροτα και λίνα, ἡτοι απὸ των Φρυγίων σκυλων βου- λομενης συρράψαι ενδυματα πορφυρῆ, οπως επὶ τον τάφον ἀγαθὴ τῆς Κλυταιμνήστρας. B.M. I. τω λiνω τω ἔντι δηλονότι ἀπὸ των σκυ- λων των Φρυγίων. Gr. μὴ λάβης εις το σκυλων εξωθεν τὸ απι ἀλλ' io ἔστιν ἡ τοιαύτη γενικὴ προς τὸ αγάλματα. Gu. Bar. I 438. 1444. προσεῖπε: προς τἡν Λάκαιναν δὲ κόρην, ἡγουντην Ἐλένην, εἶπεν ό Uρέστης, ω παῖ του Διὸς, ἀποστῶσα τῆς καθέ
σκευασθείσης οικίας του Πέλοπος του προπάτορος, L εἰδῆς τους 1 ἐμους λογους. Cant. Gr. I 439. υνος ζ ἀντι του ἀνάστηθι. ἀπαγαγεῖν δε αυτ ν ἐβούλετο απὸ του τόπου τουτον, οι ἐκάθητο, εις ευρον τόπον, ἐκκλῖναι βουλόμενος τους παρεστωτας οἰκέτας. τούτου οἶν, φησὶν, ἀποστῶσα του κλισμοῖ ελθε επὶ τὴν Πέλοπος καθέδραν, ἡτοι ἔνθα εἰωθει διατρί- Σοβειν ὁ Πέλοψ. B.M. I. ἀντι τοῖ ἀποστῆσαι γὰρ αυτ γ ἡθελον των παρεστώτων θεραπόντων. M. I 44. ἄγει ζ αντὶ του ἡγεν. τουτεστιν επειρῶτο ἄγειν' ἡ δὲ ἐπηκολούθει. Cant. Gr. I 4 5. πρόμαντις : ουσα δηλονότι. Gr. ῶν Φελλεν πείσεσθαι.
I 46. ό δὲ συνεργός : το σύν κατὰ κοινοῖ, τουτεστιν ἡ δὲ συνεργος συμπράσσων τω υρεστη, ό πονηρὸς ἀν ρ Φωκεἰς, τοιαύτα ελεν λέγει δε τον Πυλαδην. B. I. I. ο δἰ συνεργος ο κακότροπος Φωκεἰς,