Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

121쪽

IOETAE ELEt lACI. πωτήση και γην πῆσαν ἀειράμενος ρηι δίως' θοίννὶς δε καὶ εἰλαπινyσι παρέσσii 240 ἐν πάσαις, πολλῶν κείμενος εν στόμασιν καί σε σὐν αυλίσκοισι λιγυφθόγγοις νέοι ανδρες κόσμως ἐρατοὶ καλά τε καὶ λιγέα ασονται καὶ Οταν δνοφερῆς υπὸ κευθεσι γαίης βῆς πολυκωκυτους εἰς Αχαο δομους, 245 δὲ τότ' ουδὲ θανὼν ἀπολεῖς κλέος, αλλα μελησεις ἄφθιτον ανθρωποις αἰὲν ἔχων ο νομα, Κυρνε, καθ' 'Ελλάδα γην στρωφώμενος ηδ ανὰ νησους, ἰχθυόεντα περῶν πόντον επ' ατρυγετον, ουχ ῖππων νώτοισιν ἐφημενος αλλά σε πέμψει 250 αγλαὰ Μουσάων δῶρα ἰοστεφάνων 398

πῆσι γάρ, οἷσι μέμηλε, καὶ ἐσσομένοισιν ἀοιδή

αυτὰρ ἐγὼν ολίγης παρα σευ ου τυγχανω αἰδους, ἀλλ' ἄσπερ μικρὸν παῖδα λόγοις μ' ἀπατας.

122쪽

255 Κάλλιστον το δικα τατον' λφστον δ' ύγιαίνειν πρῆγμα τερπνότατον, του τις ἐρα, το τυχεῖν.

Ἱππος ἐγὼ καλη καὶ ἀεθλίη, ἀλλα κακιστον

ανδρα φέρω, καί μοι τουτ ανιηροτατον

πολλάκι δ' ἡμέλλησα διαρρήξασα χαλινὸν

260 φευγειν, ὼσαμένη τον κακὸν ηνίοχον.

μοι πίνεται οἶνος, ἐπεὶ παρὰ παιδὶ τερεμνἄλλος ἀν ρ κατέχει πολλὸν ἐμοὐ κακίων ψυχρον μοι παρὰ τῆδε φίλοι πίνουσν τοκῆες, ῶσθ' ἄμα θ' υδρευει, καί με γοῶσα φέρει 265 ἔνθα μέσην περὶ παῖδα βαλὼν ἀγκῶν' ἐφίλησα δειρην, η δε τέρεν φθέγγετ' απὸ στόματος. Γνωτή τοι πενίη γε καὶ ἀλλοτρίη περ ἐουσα Ουτε γὰρ εἰς ἀγορην ἔρχεται Ουτε δίκας πάντη γὰρ τουλασσον ἔχει, πάντp δ' ἐπωυκτος,270 πάντρ δ' ἐχθρη ὁμως γίνεται, ἔνθα περ Γ.Ἱσως τοι τὰ μὲν ἄλλα θεοὶ θυητοῖς ἀνθρώποις

123쪽

των πάντων κάκιστον ἐν ἀνθρωποις, θανατου τε καὶ πασέων νουσων εστὶ πονηροτατον,

2z5 παῖδας ἐπεὶ θρέψαιο καὶ ἄρμενα πάντα παράσχοις, χρήματα δ' ἐγκαταθῆς, πολλ ανιηρὰ παθών,

τον πατέρ' ἐχθαίρουσι, καταρῶνται δ' ἀπολέσθαι, καὶ στυγέουσ ωσπερ πτωχον ἐπερχόμενον. Εἰκος τον κακὸν ἄνδρα κακῶς τὰ δίκαια νομίζειν,280 μηδεμίαν κατοπισθ' αζομενον νέμεσιν

δειλω γάρ τ' ἀπάλαμνα βροτ' πάρα πόλλ' ἀνελέσθαι παρ ποδός, ἡγεῖσθαί θ ' οἱς καλὰ πάντα τίθει. 'Λστῶν μηδενὶ πιστὸς ἐὼν πόδα τῶνδε πρόβαινε, μήθ' ὁρκω. πίσυνος μήτε φιλημοσυνI. 285 μηδ' εἰ Ζῆν' εθελχὶ παρέχειν βασιλῆα μέγιστον ἔγγυον ἀθανάτων, πιστὰ τιθεῖν ἐθέλων. Ἐν γάρ τοι πόλει ωδε κακοψόγω άνδάνει οὐδέν' ως δὲ τὸ σῶσαι Οἱ πολλοὶ ἀνολβότεροι.

νώσασθαι cf. Hesyeli. ἐτά, ἀληθῆ, ἀγαθά, et ἐτεά, ἀγαθά, ἀληθῆ

sive Aς νώσασθ' αἰμὶ πολλοι ἀνολβότεροι. Certo ἄνολβοςllic hominem stolidum significat, ut est apud Soph. Aiae. 1135. Antig. 1033.

124쪽

IV- δε τα τῶν ἀγαθῶν κακὰ γίνεται ἐσθλα κακοῖσιν 4002s V ἀνδρῶν ηγέονται δ' ἐκτραπέλοισι νόμοις

αἰδως μεν γὰρ ολωλεν ' ἀναιδείη δὲ καὶ υβρις

νικησασα δίκην γην κατα πῆσαν ἔχει.

Oυδὲ λέων αἰεὶ κρέα δαίνυται, ἀλλά μιν εμπης καὶ κρατερον περ ἐοντ' ἀγρεῖ ἀμηχανίη.295 Κωτίλ' ἀνθ ρωπω σιγῆν χαλεπωτατον χθος, φθεγγόμενος δ' αδα ς, οἷσι παρῆ, μέλεται, ἐχθαίρουσι δε πάντες, ἀναγκαίη δ' επίμιξις

ἀνδρος τοωυτου συμποσίω τελέθει.

Ουδεὶς λῆ φίλος εἶναι, ἐπὴν κακὸν ανδρὶ γενηται, 300 οὐδ' ω κ' ἐκ γαστρός, Κυρνε, μιῆς γεγ0Vsi. Πικρὸς καὶ γλυκὐς ἴσθι καὶ ἁρπαλέος και απηνής λάτρισι καὶ δμωσὶν γείτοσί τ' ἀγχιθυροις.

Οὐ χρὴ κιγκλίζειν ἀγαθὸν βίον, ἀλλ' ἀτρεμίζειν,

τὸν δὲ κακὸν κινεῖν, εστ ' αν ες ορθὰ βάλyς. 305 Toὶ κακοὶ Ου πάντως κακοὶ ἐκ γαστρὸς γεγόνασιν, ἀλλ' ἄνδρεσσι κακοῖς συνθεμενοι φιλίην

125쪽

P0LTAE EI LGlΑCl. ἔργα τε δείλ' εμαθον καὶ επη δυσφημα καὶ υβριν, 40lἐλπόμενοι κείνους πάντα λέγειν ἔτυμα. ν μὲν συσσίτοισιν ἀνηρ πεπνυμένος εἶναι,3l0 πάντα δέ μιν ληθειν ώς απεοντα δοκοῖ εἰς δε φέροι τα γελοῖα, θυρηφι δὲ καρτερος εἰη, γινώσκων οργην ην τιν' εκαστος ἔχει. Ἐν μὲν μαινομένοις μάλα μαίνομαι, ἐν δὲ δικαίοις πάντων ἀνθρώπων εἰμὶ δικαιότατος. 3l5 Πολλοί τοι πλουτωσι κακοί, ἀγαθοι δὲ πενονται ἀλλ' ημεῖς τουτοις - διαμειψόμεθα τῆς αρετῆς τον πλοῶτον, ἐπεὶ το μὲν ἔμπεδον οἰεί,

χρήματα δ' ἀνθρώπων ἄλλοτε ἄλλος ἔχει. Κυρν' ἀγαθος μὲν ἀνὴρ γνώμην ἔχει ἔμπεδον αἰεί,

320 τολμῶ δ' εν τε κακοῖς κείμενος ἔν τ' ἀγαθοῖς. εἰ δὲ θεὸς κακῶ ανδρὶ βίον καὶ πλουτον οπασσύ,

ἀφραίνων κακίην ου δυναται κατέχειν.

ποτ' ἐπὶ σμικρὰ προφάσει φίλον ἄνδρ' ἀπολέσσαι πειθόμενος χαλεπῆ, Κυρνε, διαιβολQ.

τε μιν . . . δοκεῖ, εἴς τε τέρει . . . εἴης. - V. 312. γινώσκων, V. γιγνώσκων. Ceterum videntiir versus tiansponendi: ἐν μὲν συσσίτοισιν δ. π.

126쪽

325 εἴ τις ἀμαρτωλοῖσι φίλων ἐπὶ παντὶ χολῶτο,ου ποτ αν αλλήλοις αρθμιοι ουδὲ φίλοι εἰεν άμαρτωλαὶ γὰρ εν ἀνθρώποισιν επονται 402 θνητοῖς, Κυρνε θεοI δ' Ουκ ἐθέλουσι φέρειν. Καὶ βραδυς ευβουλος εἷλεν ταχυν ἄνδρα διώκων,330 Κυρνε, συν ἰθείρ θεῶν δίκη αθανάτων. Hσυχος , ωσπερ ἐγώ, μέσσην οδὸν ἔρχεο ποσσίν, μηδ ετέροισι διδους, Κυρνε, τα τῶν ετέρων. Μή ποκτε φευγοντ' ανδρα ἐπ' ἐλπίδι, Κυρνε, φιλήσύς ουδε γαρ οἴκαδε βὰς γίνεται αυτὸς ἔτι. 335 Mηδεν ἄγαν σπευδειν' πάντων μέσ' ἄριστα καὶ ουτως εξεις, Κυρν', αρετην, ηντε λαβεῖν χαλεπόν, Ζευς μοι τῶν τε φίλων δοίη τίσιν, οῖ με φιλείσιν, τῶν τ ἐχθρῶν μεῖζον, Κυρνε, δυνησόμενον. χουτως ῖν δοκέοιμι μετ' ἀνθρώπων θεὸς εἶναι,

340 εἴ μ αποτισαμενον μοῖρα κίχοι θανάτου. 'Aλλὰ Ζευ τέλεσόν μοι υλυμπιε καίριον ευχην

δὸς δέ μοι ἀντὶ κακῶν καί τι παθεῖν ἀγαθόν.

δ ετ ε ρωσ ε δίου, i. e. neve dextrorsum neve ginistrorsum aliorum vestistia sequere. Post li. V. iterat Λ V. 211. 212. - V. 333. ανδρα, Hermanii

ἀνέρ', fort. ἄνδρ' ἐπὶ ἐλπίδι. - φιλήσης, g Ψιλήσεις. - V. 234. γαρ

127쪽

ἀνδρῶν, οῖ τἀμα χρῆματ' ἔχουσι βίη

συλήσαντες ' ἐγὼ κυων ἐπέρησα χαραδρην, χειμάρρω ποταμῶ πάντ' ἀποσεισάμενος 403τῶν εἴη μέλαν αυα πιεῖν ' επί τ' ἐσθλὸς οροιτο350 δαίμων, δς κατ ἐμον νουν τελέσειε ταδε. δειλη πενίη, τί μένεις προλιπουσα παρ' ἄλλον ἄνδρ' ἰέναι; μη λην Ουκ ἐθελοντα φίλει

ἀλλ' ῖθι και δόμον ἄλλον ἐποίχεο, μηδε μεθ' ημέων

αἰεὶ δυστηνου τουδε βίου μέτεχε. 355 Tόλμα, Κυρνε, κακοῖσιν, ἐπεὶ κἀσθλοῖσιν ἔχαιρες, ευτέ σε καὶ τουτων μοῖρ' ἐπέβαλλεν ἔχειν'ώς δέ περ ἐξ ἀγαθῶν ἔλαβες κακον, ως δε και αυτις ἐκδυναι πειρῶ, θεοῖσιν ἐπευχόμενος. δε λίην ἐπίφαινε κακὸν δέ τι, Κυρν', ἐπιφαίνων 360 παυρους κηδεμόνας σῆς κακότητος ἔχεις.

tamen itissimulandum, contrarium convenientius ogger semDrdam fortunamyrae te mala vero oce ltra: itaque si probabile esset, Graocos etiam

128쪽

υνδρός τοι κραδίη μινυθει μεγα πῆμα παθόντος, Κυρν ' ἀποτινυμένου δ αυξεται ἐξοπίσω. κώτιλλε τον ἐχθρόν οταν δ' ὁ χείριος τῖσαί νιν, πρόφασιν μηδεμίαν θέμενος. 365 γσχε νόον, γλώσσ)ὶ δὲ το μείλιχον αδεν επε σθω δειλῶν τοι τελέθει καρδίη οξυτέρη. 404υστῶν δ' οὐ δύναμαι γνῶναι νόον ον τιν' ἔχουσιν

μωμευνται δέ με πολλοί, ὁμῶς κακοὶ ἡ ὁ καὶ ἐσθλοί

370 μιμεῖσθαι δ ουδεὶς των ασοφων δυναται.

μ' ἀέκοντα βίρ κεντῶν υπ' αμαξαν ἔλαυνε, εἰς φιλότητα λίην, Κυρνε, προσελκόμενος. Zεὐ φίλε, θαυμάζω σε συ γαρ παντεσσιν ἀνάσσεις τιμην αυτὸς εχων καὶ μεγάλην δυναμιν 3 5 ἀνθρώπων δ' εὐ οἶσθα νόον καὶ θυμὸν ε κάστου σὸν δὲ κράτος πάντων εσθ' ὐπατον, βασιλευ.

psit μηδε λίην ἐπίφαινε κακόν ' τί δὲ Λυρν' ἐπιφαίνοις; παυρους

νειν. - μηδεμίαν, ΚΟ μηδεμίην. . - V. 365. ἴσχεi Λ. ἴσχι, rn ἔσχε.Do titilo A νόω iinde Alirons ἴσθι νόφ , γλώσσης δε τὰ μείλιχον αιεν ἐπέστω, quotl fortasse alioris Praeserat, sed eous. Aos h. Suppl. 194. φθογγὴ δ' επέσθω πρῶτα μὲν τὰ μὴ θρασυ. Reliqua in possis te t. cod.A deseridere: Iσχε νόω, γλώσσης δὲ τὼ μείλιχον αἰεν επέσθω. Prae

129쪽

P0ETAE ELEGIACI. πῶς δη σευ, Κρονίδη, τολμῶ νοος ανδρας ἀλιτρους ἐν ταυτῆ μωu τόν τε δίκαιον εχειν, ην τ' ἐπὶ σωφροσυνην τρεφθ ὶ νόος, ην τε προς υβριν

380 ανθ ρωπων αδίκοις ἔργμασι πειθομενων ',

Ουδέ τι κεκριμένον προς δαίμονος ἐστι βροτοῖσιν, οὐδ' οδὸν ην τις ἰων ἀθανάτοισιν αδοι. μπης δ' ολβον ἔχουσιν ἀπημονα ' τοὶ δ' απὸ δειλῶν ἔργων ἴσχονται θυμόν, ομως πενίην 385 μητέρ' ἀμηχανίης ἔλαβον, τα δίκαια φιλεῶντες, η τ' ανδρῶν παράγει θυμὸν ἐς ἀμπλακίην, 405 βλάπτουσ' ἐν στηθεσσι φρένας κρατερῆς υπ' ανάγκης τολμῶ δ' Ουκ ἐθέλων αἴσχεα πολλὰ φέρειν, χρημοσυνθ εἴκων, η δη κακὰ πολλὰ διδάσκει, 300 ψευδεα τ ἐξαπάτας τ' οὐλομένας τ ἔριδας, ἄνδρα καὶ Ουκ ἐθελοντα ' κακὸν δέ οἱ οὐδεν Ωικεν

η γὰρ καὶ χαλεπην τίκτει ἀμηχανίην.Ἐν πενίη δ' Ο τε δειλὸς ἀνὴρ o τε πολλὸν ἀμείνων

φαίνεται, ευτ' αν δη χρημοσυνη κατέχI 3M του μὲν γὰρ τα δίκαια φρονεῖ νόος, ου τέ περ αἰει

Fρμασι. - πειθομένων, Hormann πειθόμενος, et lioe distichiuna post v. 382 pone italum esse censet, titiam traiispositionem cliti probavit Ahi ens

conie eit praeterea: ἄνθρωποι δ' ἀδ. g. πειθόρενοι Ἐμπης ὀλβον κτλ.

quem secutus est I arti in g, qtii qui dein πειθομενων servavit. - V. 38 i. 382 Bokker et a praecedentibus et a stibsemientibus sepa avit, Em

perio hoc distichon insiticium vi lotiir, ita quo versui380 statim si ibi tingit V. 383 seqq. - V. 381. ἐστι , A oστις. - V. 382. ὁδὀν Abd tinn, ὁδὸς vlvigo. - τις ΛΟΙ, τιν' reliqui. - V. 384. ἴσχονται, Ι,ed in ῖσχωνται, Αἴσχοντες, quod si probavoris, seribendum videtur: τὰ δίκαια φιλευν- των ητ' ανδρῶν παράγει θημὰν ut Ahrens coniecit, Vel φιλευντος. . . ἀνδρὀς. - δμως, edo inin ὁμῶς. - πενίην ΑΚ, quod Brainckeoniecit, πενίης reliqui, O ambigiliis. - V. 385. αμηχανίης , g ἀμηχα

130쪽

ἰθεῖα γνωμη στηθεσιν ἐμπεφυη του δ' αυτ ουτε κακοῖς ἔπεται νόος -τ' ἀγαθοῖσιν

τον δ ἀγαθὸν τολμῶν χρη τά τε καὶ τὰ φέρειν. Αἰδεῖσθαι δὲ φίλους, φευγειν τ ὀλεσήνορας ορκους 400 ἐντρέπευ, ἀθανάτων μῆνιν ἀλευάμενος. μηδεν ἄγαν σπευδειν καιοὸς δ' ἐπὶ πῆσιν ἄριστος ἔργμασιν ἀνθρώπων πολλάκι δ' εἰς ἀρετην σπευδει ανηρ, κέρδος διζημενος, ον τινα δαίμων πρόφρων εἰς μεγάλην ἀμπλακίην παράγει,405 καί οἱ εθηκε δοκεῖν, ὼ μεν η κακά, ταυτ' ἀγάθ' εἶναιευμαρέως, ἁ δ' αν η χρήσιμα, ταυτα κακά. Φίλτατος ων ημαρτες ' ἐγὼ δέ τοι αἴτιος Ουδέν, ἀλλ' αυτος γνώμης Ουκ ἀγαθὴς ἔτυχες.

Ουδένα θησαυρὸν παισὶν καταθέσρ ἀμείνω 406ql0 αἰδους, η τ' ἀγαθοῖς ἀνδράσι, Κυρν', επεται Ουδενὸς ἀνθρώπων κακίων δοκεῖ εἶναι εταῖρος, ω γνώμη θ' επεται, Κυρνε, καὶ ω δύναμις.

Πίνων δ' ουχ ουτως θωρήξομαι, ου δέ με οἶνος κἐξάγει, ἄστ' εἰπεῖν δεινον ἔπος περὶ σου.

τρεπε', logeibatur ἔντρεπε δ', Α ἐντραπελ', hinc Behiter scripsit Eυτράπελ'. - ἀλευάμενος, Λ ἀλευάμενον, Ο. Selaneidor ἀλευόμε ς. V. 401 448 om. l. - V. 401-406 fortasse Phoci liciis sunt: clari alicuius pootae esse etiam i l arguinonio ost, quod Sophocles Antig. 610li uno potissim una loci tin videtur respexisse. - V. 402. ἔργμασιν, κεργμασιν, ο ερμασιν. - δ' εις ἀρετην, Ahrons εις ἀάτην, Sauppe

δ 4 ανέδην, Iacobs δ' εἰς ἀπάτην. - V. 404. πρόφρων , olim πάρ