Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

발행: 1866년

분량: 417페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

32b εῖ τις ἀμαρτωλοισι φίλων ἐπὶ παντὶ χολῶτο,ου ποτ αν ἀλληλοις ἄρθμιοι ουδὲ φίλοι εἱεν αμαρτωλαὶ γαρ ἐν ἀνθρώποισιν επονται 4 α θνητοῖς, Κυρνε θεοὶ δ' ουκ ἐθέλουσι φέρειν. Καὶ βραδῶς ευβουλος εΠεν ταχυν ἄνδρα διώκων,330 Κυρνε, σὐν ωεμὶ θεῶν δίκη αθανάτων. Hσυχος, ωσπερ ἐγώ, μέσσqν οδῖν ερχεο ποσσίν, μηδ' .ετέροισι διδους, Κυρνε, τὰ των ε τέρων. Μ' ποτε φευγοντ' ανδρα ἐπ' ἐλπίδι, Κυρνε, φιλησρς Ουδε γαρ οἴκαδε βας γίνεται αυτὸς ἔτι. 335 Μηδὲν ἄγαν σπευδειν' πάντων μέσ' ἄριστα ' καὶ ουτως ἔξεις, Κυρν', αρετήν, ῆντε λαβεῖν χαλεπον, Ζευς μοι τῶν τε φίλων δοίη τίσιν, οῖ με φιλευσιν, των τ' ἐχθρων μεῖζον, Κυρνε, δυνζσόμενον. χουτως ῖν δοκέοιμι μετ' ἀνθρώπων θεῖς εἶναι, 340 εἴ μ' αποτισάμενον μοῖρα κίχοι θανάτου. Ἀλλὰ Ζευ τέλεσόν μοι 'ολυμπιε χαίριον ευχήν δὸς δέ μοι ἀντὶ κακῶν καί τι παθεῖν ἀγαθόν.

122쪽

ἀνδρῶν, οῖ τἀμα χρήματ' ἔχουσι βίη συλησαντες ' ἐγὼ δὲ κυων ἐπέρησα χαράδρην,

χειμάρρω ποταμ- πάν- ἀποσεισάμενος' 403τῶν εἴη μέλαν αυα πιεῖν' ἐπί τ' ἐσθλος οροιτο350 δαίμων, ος κατ' ἐμον νουν τελέσειε τάδε., δειλη πενίη, τί μένεις προλιπουσα παρ' ἄλλον

ἄνδρ' ἰέναι; μὴ λῆν οὐκ ἐθέλοντα φίλει ἀλλ' ἴθι καὶ δόμον ἄλλον ἐποίχεο, μηδὲ μεθ' ἡμέων

αἰεὶ δυστήνου του δε βίου μέτεχε. 355 πλμα, Κυρνε, κακοῖσιν, ἐπεὶ κἀσθλοῖσιν ἔχαιρες, ευτέ σε καὶ τουτων μοῖρ ἐπέβαλλεν ἔχειν

ώς δέ περ αγαθῶν ἔλαβες κακόν, ὼς δὲ καὶ αυτις

ἐκδυναι πειρῶ, θεοῖσιν ἐπευχόμενος. δε λίην ἐπίφαινε ' κακὸν δέ τι, Κυρν', ἐπιφαίνων δω παυρους κηδεμόνας σῆς κακότητος ἔχεις.

tamen ilissi naulandium, contrarium convenientius esse: secun tam fortunam prae te feras, mala vero ore Des: it Rcyio si probabile os ot, Grne nos otian

123쪽

τοι κραδίη μινυθει μεγα πημα παθόντος, Κυρν' ' ἀποτινυμενου δ' αυξεται ἐξοπίσω. κώτιλλε τον ἐχθρόν oταν υποχείριος τῖσαι νιν, προφασιν μηδεμίαν θεμενος.:ιiu, νόον, δὲ τὸ μείλιχον αἰὲν επέσθω 'δειλῶν τοι τελέθει καρδίη ὀξυτέρη. 404υστῶν δ' ου δύναμαι γνῶναι νοονον τιν' ἔχουσιν Ουτε γὰρ ευ ερδων ἀνδάνω ουτε κακῶς μωμευνται δε με πολλοί, ομῶς κακοὶ ηδὲ καὶ ἐσθλοί3 u μιμεῖσθαι δ' ουδεὶς των ἀσόφων δυναται. AIq μ' ἀέκοντα βιρ κεντῶν υπ αμαξαν ἔλαυνε, εἰς φιλοτητα λίην, Κυρνε, προσελκομενος. Zευ φίλε, θαυμάζω σε συ γαρ πάντεσσιν ἀνάσσεις

τιμην αυτος εχων καὶ μεγάλην δυναμιν 373 ἀνθρώπων δ' ευ οἶσθα νόον και θυμον ε καστου συν-κράτος πάντων ἔσθ' υπατον, βασιλευ.

124쪽

IMETAE ELEG, IACI. πῶς δη σευ, Κρονίδq, τολμῶ νόος ἄνδρας αλιτρους ἐν ταυτῆ μοίρθ τον τε δίκαιον ἔχειν, ην τ' ἐπὶ σωφροσυνην τρεφθῆ νόος, ην τε προς υβριν 380 ἀνθρωπων ἀδίκοις ἔργμασι πειθομένων , Ουδέ τι κεκριμένον προς δαίμονός ἐστι βροτοῖσιν, Ουδ' ὐδὸν ην τις ἰων αθανάτοισιν ἄδοι.

μπης δ' ὀλβον ἔχουσιν ἀπημονα τοὶ δ' ἀπὸ δειλῶν. ἔργων ἴσχονται θυμόν, δμως πενίην 385 μητέρ' ἀμηχανίης ἔλαβον, τα Θίκαια φιλευντες, η τ' ἀνδρῶν παράγει θυμὸν ἐς ἀμπλακίην, 40Θβλάπτουσ' ἐν στήθεσσι φρένας κρατερῆς υπ' ανάγκVς τολμῶ δ' Ουκ ἐθελων αἴσχεα πολλὰ φέρειν, χρημοσυν9 εἴκων, η δο κακὰ πολλὰ διδάσκει,3 κι ψευδεά τ' ἐξαπάτας τ' οὐλομένας τ' ἔριδας, ἄνδρα καὶ Ουκ ἐθελοντα ' κακὸν δέ οἱ ουδὲν ἔοικεν η γὰρ καὶ χαλεπην τίκτει ἀμηχανίην. ν πενί)ὶ δ' Ο τε δειλὴς ἀν ρ o τε πολλὸν ἀμείνων φαίνεται, ευτ' αν δη χρημοσύνη κατέχn 3M τοὐ μὲν γαρ τα δίκμια φρονεῖ νόος, Ου τέ περ αἰει

125쪽

ἰθεῖα γνώμη στήθεσιν ἐμπεφυνγ

του δ' αυτ' ουτε κακοῖς ἔπεται νόος ουτ' ἀγαθοῖσιν

τον δ' ἀγαθον τολμῶν χρη τά τε καὶ τὰ φέρειν. Αἰδεῖσθαι δε φίλους, φευγειν τ' ὀλεσήνορας ορκους iii , ἐντρέπευ, ἀθανάτων μῆνιν ἀλευάμενος. μηδεν ἄγαν σπευδειν καιρος δ' ἐπὶ πῶσιν ἄριστος ἔργμασιν ἀνθρώπων πολλάγα δ' εἰς αρετην σπευδει ἀνηρ, κέρδος διζήμενος, ον τινα δαίμων πρόφρων εἰς μεγάλην ἀμπλακίην παράγει,405 καί οἱ ἔθηκε δοκεῖν, ἁ μεν η κακα, ταυτ' ἀγάθ εἶναιευμαρέως, ἁ δ' αν η χρήσιμα, ταυτα κακά. Φίλτατος ὼν ημαρτες ' ἐγὼ δέ τοι αλιος Ουδέν, ἀλλ' απιος γνώμης -κ ἀγα ς ἔτυχες.

Ουδένα θησαυρον παισιν καταθησρ αμείνω 406ll0 αἰδους, η τ αγαθοῖς ανδρασι, Κυρν , επεται. οὐδενὸς ανθρώπων κακίων δοκεῖ εἶναι εταῖρος,

ψ γνώμη θ' επεται, Κυρνε, καὶ ω δυναμις.Πίνων δ' Οὐχ ουτως θωρήξομαι, ου δέ με οἶνος ἐξάγει, ῶστ' pἰπεῖν δεινον ἔπος περὶ σου.

126쪽

πιστον εταῖρον, Ors μη τις ἔνεστι δολος

βασανον δ' ἐλθὼν παρατρίβομαι ωστε μολίβδω χρυσός, υπερτεριης δ' αμμιν ἔνεστι λόγος. Πολλά με καὶ συνιέντα παρερχεται ἀλλ' υπ' ανάγκης

420 σιγῶ, γινωσκων υμετέρην δυναμιν.

Πολλοῖς ἀνθρωπων γλωσσy θυραι Ουκ ἐπίκεινται ἁρμόδιαι, καί σφιν πολλ αμέλητα μέλει πολλάκι γὰρ το κακὰν κατακείμενον ἔνδον ἄμεινον, ωθλὸυ δ' ἐξελθὸν λωιον η το κακόν.424 Πάντων μὲν μη φίναι ἐπιχθονίοισιν ἄριστον, μηδ' ἐσιδεῖν αυγὰς οξ εος ηελίου quTφύντα δ' ὁπως ωκιστα πυλας 'Aῖδαο περησαι, καὶ κεῖσθαι πολλην γην ἐπαμησάμενον.

Φῶσαι καὶ θρεψαι ήαον βροτόν, η φρένας ἐσθλὰς

127쪽

430 ἐνθέμεν ' ουδείς πω τουτο γ' ἐπεφράσατο,

ψ τις σώφρον' εθηκε τον αφρονα, κἀκ κακου ἐσθλόν εἰ δ' 'Aσκληπιάδαις τουτό γ' ἔδωκε θεος, άσθαι κακότητα καὶ ἀτηρὰς φρενας ἀνδρῶν, πολλους αν μισθους καὶ μεγάλους ἔφερον ' 435 εἰ δ' ην ποιητόν τε καὶ ενθετον ἀνδρὶ νόημα ,ου ποτ' ἀν-αγαθου πατρος ἔγεντο κακός, πειθόμενος μυθοισι σαόφροσιν ' ἀλλα διδάσκωνου ποτε ποιήσεις τον κακον ἄνδρ' ἀγαθόν. Νηπιος, ος τον ἐμὰν μὲν ἔχει νόον εν φυλακησιν,440 τον δ' -του ἴδιον ουδὲν ἐπιστρεφεται. 408

ουδεὶς γὰρ πά- ἐστὶν ἀνόλβιορ' ἀλλ' ὁ μὲν ἐσθλός

τολμῶ ἔχων το κακον, κουκ επίδηλος Ομως

p. 95Ε: ἐν ἄλλοις δέ-oλίγδεν μεταβάς quod 1ndicio est, lanne elorinna non ita longo interuntio separatam fuisse a. v. 33 seqq.), εἰ θνποιητόν τε φησὶν καὶ ἔνθετον ἀνδρὶ νόημα, ὁτι πολλους ανμ. κ. μ. ΘFρον Οἴ δvνάμενοι τουτο ποιειν, καὶ ου ποτ ἐξ αγαθου ἀνδρ' ἀγαθόν. Imqtio seri Psorni poeta: Ovδ' 'ὰ σκληπιάδαις toυτό γ' ἔδωκε θεὰς ἰῶσθαι κακοτητα καὶ α τηρὰς φρένας ανδρῶν. εἰ δ' ην ποιητον τε καὶ ἔνθsτον ανδρὶ νόομα, πολλοὐς αν μισθους καὶ μεγάλους ἔφερον κου ποτ' αν ἐξ ἀγαθου κτλ. Diod firnant Aristo tol. εἰ μεν ουν ησαν οἱ λόγοι αὐτάρκεις προς το ποι ζ- σαι ἐπιεικεις, πολλοῖς αν μισθούς καὶ μεγαλους δικαίως ἔφερον κατα

128쪽

θυμὸν ὁμῶς μίσγειν ' ἀθανάτων δόσεις-ll5, παντοῖαι θνητοῖσιν ἐπέρχοντ', ἀλλ' ἐπιτολμῶν χρη δῶρ' α θανάτων, οἷα διδουσιν, ἔχειν. ει μ' ἐθέλεις πλυνειν, κεφαλῆς αμίαντον ἀπ ακρης

αἰεὶ λευκον υδωρ ρευσεται ημετέρης ευρήσεις δε με πασιν ἐπ' ἔργμασιν ωσπερ απεφθον 450 χρυσόν, ἐρυθρον ἰδεῖν τριβόμενον βασάνω, του χροιῆς καθυπερθε μέλας ουχ απτεται ἰος ου δ' εὐρως, αἰεὶ δ' ἄνθος εχ ει καθαρόν.

Zνθρωπ', εἰ γνώμης ἔλαχες μέρος ῶσπερ ἀνοιης.

καὶ σώφρων Ουτως ῶσπερ αφρων ἐγένου, 455, πολλοῖς αν ζηλωτὸς ἐφαίνεο τῶνδε πολιτῶν, ουτως ἄσπερ νυν ουδενος ἄξιος εἶ. τοι συμφορόν ἐστι γυνη νέα ἀνδρὶ γέροντι ου γὰρ πηδαλίω πείθεται ῶστ' ἄκατος, ουδ' ἄγκυραι ἔχουσιν ' ἀπορρήξασα δε δεσμὰ 409460 πολλάκις ἐκ νυκτῶν ἄλλον ἔχει λιμένα. Μη ποτ' ἐπ' ἀπρήκτοισι νόον ἔχε, μηδὲ μενοίνα,, χρημασι, τῶν ἄνυσις γίνεται Ουδεμία

ρων νέα 'στὶ πρεσβυτη γυνή. ωσπερ γὰρ ἄκατος ο h δὲ μικρὰν πειθε ται νὶ πηδαλίω, τὰ πεῖσμ' απορρήξασα δὲ ἐκ νυκτὰς ἔτερον λιμέν' Proos'

129쪽

μαρέως τοι χρῆμα θεοὶ δόσαν τε τι δειλωνουτ' ἀγαθου' χαλεπῶ δ' ἔργματι κυδος ἔπι.465 υμφ' ἀρετῆ τρίβου, καί σοι τὰ δίκαια φίλ' ἔστω, μηδε σε νικάτω κέρδος, ο ,τ' αἰσχρον Q. 'Μηδένα τῶνδ' αε κοντα μένειν κατέρυκε παρ' ἡμῖν, μηδὲ θωραζε κέλευ' συκ ἐθελοντ' ἰέναι,

integra elegia videtiir, clunii uiuam fortasse liic citio quo nonn tua Inuretum sunt contracta: nt lito cliniit o litiones veteres liaste Omnin in i inlim coniungunt. Satio noli Icor lintul illi bio codicit, i in Hiii A tilas oculus v. 467-68so paravit n Ao litori tibiis, citin filii talis Rrcto colinori ni, Cons. Pliere rates

suspicatiis et postsen Harii Die probavIt: nana Aristotelem, qui cona pluri hias locis illinc versunt Euerit nona in e ndi libuerit, non osse in curtae nienioria e moro itu citi in, n P paret. Postea cii in iii tollexi aratiquioris alicuius et lini id imo bilis metao liane elogia in esse, rursiis eam sit spicione In abieci: xistimabam enina sopitis tam Elionii in nobilem liuii eversiam ex antiquiore poeta in suum carnion transitulisse. Et nina vel Phere ratis illo lociis libi liaco elogia cuni Hesiodeis vorsibus componitur, fiatis superque arguit, anti litum ossa earinen noctile aΡnno sopitisin compositum: accedit Irravissim iiii argi montulit, quod Is, qui hane snlogon ConcinnaVit, veteratim tantiam poetarii in Inon iunonia adhibuit, novietis poetis, qui circa

130쪽

P0E'sΑΚ El EGI A l. μ θ' ευδοντ' ἐπέγειρε, Σιμωνίδη, ον τιν' αν ημῶν 470 θωρηχθέντ' οἴνω μαλθακος υπνος ελ si, μητε τον ἀγρυπνέοντα κέλευ' ἀέκοντα καθευδειν '

παν γαρ ἀναγκαῖον χρημ' ἀνιηρὸν ἔφυ

τῶ πίνειν δ' ἐθέλοντι παρασταδὸν οἰνοχοείτω ου πάσας νυκτας γίνεται αβρὰ παθεῖν

475 αυτὰρ ἐγώ - μέτρον γὰρ ἔχω μελιηδέος οἴνου -

υπνου λυσικάκου μνησομαι οἴκαδ' ἰών, - ηξω δ' ώς οἶνος χαριέστατος ἀνδρὶ πεπόσθαι et loουτε τι γαρ νηφω, ουτε λίην μεθυω.ος δ' αν υπερβάλλν πόσιος μέτρον, Ουκέτι κεῖνος

Peloponnesii holli tornpora flori toruiit, proelii liabitis. At Marsus pari in cre Elide si late sopitista versum istiini ab antiquiore poeta liauit is Inotaui niuiuatus erat. Id Aristololena, qtia poesin inonii merita ili ligentissime persemittitus emit, stigisse: otiain si largiaris, eiusnao tierrorern in ΛristoteleIn ea lore, innaon non est Verisimile Plinosophurnicini Pervagatana sontentiani sopitistae ali citius auctoritate utenti lontiiuum esse: iuro suo Aristoteles Euoni nientiononi fecit, si illo unus e principilaus gnon leno poesis suit. Aristotelis igitiir auctoritate confisun iani totain liniae elogiam Eueno tribuo, nec ininon sopitistae, qui Socratis suit ac iuniis, ast i inatori, eiiiiis notns satio incerta e St: Sed et in hic Euenus Si noni lein alto iliatur. sit spicor Ain arginuiti iam thogrn Pli illa, et ipse elegius coinpositisse sortiir, cliei. Sina nidis 1, is praxeterea inliac snloge sit inentio v. G07-1319: ita imo lii liuo illo loci pariter ex Eueni elegiis vi lentur repetiti ossis. Igit ir Euonus ilio Arelliloclii popiis laris sui exemplo Oxei tutus vi detur lini inii in ad elogia earn Poesin RPPli-cu isse. His elogiis integris ustis est, qui lianc opitonien condidii, qti idem opitoine factit in est, ut anti luomitii Poetariun olegine Inngis Inagis time oblivione obriterentur: ita lito iani Eratostlieni A notate Eueni carminium exempla penitiis extincta si ierunt. - V. 467. τῶν ὁ Plierocriitos apud Atlae n. vh et , Dio I llic liuo pie rostituorunt Solinetilo viii et II artuug. - V. 469. A, rol. - αν a G. ΛΚ, Om. rel. - V. 4 70. θωρη

SEARCH

MENU NAVIGATION