장음표시 사용
91쪽
εὐφήμοις μυθοις και - θαροῖσι λόγοις.
tivus sit cum accusativis σπείσαντας et copula Ditis, illa au- tem Tαὐτα . . . me lino orationi interiecta, Vulgo: σπείσαντάς τρο .
92쪽
. , εἴτε το δεινον αεθλον , O παγκράτιον καλέουσιν,
. καί κεν σῖτ εἴη δομοσίων κτεάνων ἐκ πολεως και δῶρον, ο οι κειμήλιον εἴθ 10. .Epτε κghῖπποισιν, ταυτί χ' απαντα λάχοι,
ουκ ἐὼν αξιος, ωσπερ ἐγώ ρωμης γαρ ἀμείνων. ανδρῶν ηδ' ἐλπων ημετέρη σοφίη.ἀλλ' εἰκῆ μάλα τουτο νομίζεται ουδε δίκαιον προκρίνειν ρωμην τῆς ἀγαθῆς σοφίης. 5 Ουτε γὰρ εἰ πύκτης ἀγαθος λαοῖσι μετείη,
Ουτ' εἰ πενταθλεῖν, οὐτε παλαισμοσυνην, μὲν εἰ ταχυτῆτι ποδῶν, το πέρ ἐστι προτιμον
ῆώμης οσσ' ἀνδρῶν ἔργ ἐν ἀγῶνι πέλει
του νεκεν αν δη μἀλλον ἐν εὐνομίν πολις εχ 20 σμικρὸs δ' ἄν τι πόλει χάρμα γένοιτ' ἐπι τώ, εἰ τις ἀεθλευων νικῶ Πίσαο παρ' ἔχθας ου γὰρ πιαίνει ταυτα μυχους πόλεως.
gius etiam snisso. sigillificat ipso Atlionaeus: Πολλὰ δ ὲ καὶ ἄλλα ὁ Σ s νοτάνθε κατὰ τὴν εαντο ἡ σοφίαν ἐπαγωνίζεται, διαβάλλων ως ἄχρο- στον καὶ α λυσιτελὲς τὰ τῆς ἀθλήσεως ειδος. Minin litaui fortasse otinii
93쪽
ρεσαν εἰς ἀγορην παναλουργέα φάρε' ἔχοντες, ου μείους ωσπερ χίλιοι εἰς ἐπίσαν, 5 αυχαλέοι, χαίτῖσιν ἀραλλοι ἐνοὶ ευπρεπε σῶν, . . ἀσκητοῖς ὀδμην χρίμασι δευόεενοι. ' . .'
Ουδέ κεν ἐν κυλικι πρότερον κεράσειέ τις δῖνον. ἐγχέας, ἀλλ' υδωρ καὶ καθυπερθε μέθυ. ' -
altini, vellit in Sillis Ide in argumentum attigu. Victo commentationenim stam da Dabrio in Tho Classioni Museum N. VIII p. 116. Fr. 3. Athon. XII 526 A: κολοτωνιοι δ ως φησι Φυλαρτος, τὴν ἔντες σκληροὶ εω ταις ἀγωγαις. ἐπH εἰς τρυφην ἐξωκειλαν προς Λυδους φιλίαν καὶ σt μα Ιων ποιησάμενοι, προχ εσαν διησκημένοι τας κόμας χρυσῶ κόσμω, ὼς καὶ πενοφάνης φησίν ' ζεφροσυνας κτλ.
σις Κολοφῶνος inscripturn sult, inqtio earinii ieeuna poeta patriae origines et pratii oralia diligentor illustravisset, et intra ea toni pora, clune inseetita sunt. Atrietina at irasso vi letiir. - U. i , βροσυνας Sclinei lor Saxo, libri ἀφροσύνας. - U. 2. τυραννίης, Meincke τυραννειζς - ησαν ἄνευ στυγερῆς Ditulor A ησσα νευ στυγερῆς, Π ησσανευ-P ησσαν δυστυ-VL ησαν επὶ στυγερῆς. Tyranni leui poeta appellat vel ipsoriin I. udorum imperauna vel doinesticam dominationem, quast sub Lyctoriamini perio Colophonios oppressit: nam lineo luxuria ante belliana cum Ly- lis esstor iitr Aristot. Pol. IV 3. 8: ουτ' αν οἱ πλουσιοι διὰ τό καtὰ πλη- θος υπερέχειν, δῆμος' οῖον ἐν Αολοφῶνι τὰ παλαιόν' ἐπεὶ ναρ κεκτηντο μακραν ουσίαν οἱ πλειονς πρὶν γενέσθαι τον πόλεμον τὰν προς Λυδους. - U. 4. ωσπερ ΑΗ, ξπερ DUI . cs. Selio emann lo Partibiis orat. 233 seq. - ii O l est Ap. Cleor. do Republ. VI 2: ,,iit quo anilinodum illo seribit, cotidiano in forum in tuo liominum cum pallis conelia tio tinctis descon-ilorono sano nil Coloptionios pertinet, sed Tlio opompum au torona sequi viiletur, quem etiam Athen. l. l. adhibot. --Schweighaeliserώς ἐπίπαν. - V. 5. ABDU, αυχμαΠοι L. - χαίτησινPVLι, χαίτισιν A R. - αναλλόμενοι U, ἀγαλλόμενL Als), αγαλλομεν Η. Ηem annαύ rαλέοι χαιτης Α ἄγαλμασιν, ego olin αγαλ ι' ἀς, i chnoido vin ἀχαλλομενοι ταναῆσιν, Miluacii , Moinelce χρυ- σε ησι. Synizesin facito possis renio vere gerit, nilo χαίτης γεγανω- μἐνοι ευπρεπε εσσιν, sed permirum est nurea Ornainenta, quibus crinesile orat,ant, non esso oonit nemorata; lioe lotur nomino et Hermanni et Mein eicii coniecti irao cotoras Praestant, neutra lamen antis probRhilis, neque quo i ipse suspicatus sum χαίτης ἐπαγαλλόμενοι πόρπησιν vel πε-
94쪽
Κυί ποτε μιν στυφελιγμενου σκυλακος παριόντα e φασὶν ἐμοικτεῖραι καὶ τόδε φάσθαι ἔπος
'uδσδ' ἐπτά τ ἔασι καὶ ἐξηκοντ' ἐνιαυτοι - βληστρίζοντες ἐμην φροντίδ' αν Ελλάδα γην
- ἐκ γενετης δε τοτ' ρησαν εεικοσι πέντε τε προς τοῖς,
' εἴπερ ἐγὼ περὶ τῶνδ' οἶδα λέγειν ἐτυμως.
95쪽
Ἐγὼ δ' ἐμαυτον ἐκ πόλεως πόλιν φέρων βληστριζόμην.
Eἰρῆ χλωρον ἔφυσε θεος μέλι, πολλὰν ἔφασκον
γλυσσονα συκα πέλεσθαι. denique Varronis testimonium ap. Anglistinum de civ. Dei VII 17r , , Dodias populi Romani publicis, quibus aedes dedicaverunt eosque pluribus ignis Ornatos notaverunt, in hoc libro serabam, sed ut Xenophanes Coloplionius scribu quid yutem, non ritid contexuium . nonam. hasee enim non fiunt reserenda nil versus notissiniog: καὶ το μεν ουν σαφὲς οὐτις ἀνὴρ κτλ. , se i nrro videtur aliti in versum, qui illi loco praemissus suit, respicor . Ceteriam prioris versiis, quem Herodianus nervavit, emendatio incerta: in pronaptii est eorrectio καὶ μ ὲ-ενὶ, sed non nia is illa quidem probat,ilis, filiam qiiod Lehrs do ilit άγνόν, fortasso scribendumost ακμην ἐν σπεάτεσσι. 'Aκμην adhibuit etiam incertus poeta ap. Ioh. Alex. do aec. 29, 35: Ἀκμην τοι βρύα τημος ἐπὶ στηθεσσι κέχυνται, libi βρυα scripsi, cum in eo lice sit in cf. Hony h. Βρυα . . . ἐπετίθετο δὲ αγνισμου χάριν. qiii v. Aluxnudrini alicuius esse videtur, nam τῆμος idem est atque hodie. Fr. 9. Schol. in Hippoerat. Od. I are Inberg in excerptis ex eodd.
Me ineKo, si ui ἐβληστριζόμην roquirit, putat hae e ex podestris sermonis monumento, fortasse Ox Epistola denunita esse, iden quo conii eri Xeno-
Plianis versum El. 7, 2 βληστρίζοντες ἐμὴν φρονtι δ' ἀν' 'Ελλάδα νηυinter i lisso, ut sortasso liaee omnino aliena sint a Xenophane.
96쪽
YZ ανα, Λ ους υἱέ, Λιος τέκος, ουποτε σεῖο λησομαι αρχομενος οὐδ' ἀποπαυόμενος, αλλ αἰεὶ πρῶτον σὲ καὶ υστατον ἔν τε μέσοισιναείσω ' συ δέ μοι κλῶθι καὶ ἐσθλὰ δίδου.
Thoognis. Collices collati a Bel hero in editioris altera Berol. 1827 sunt hi Mutinensita A) Oinniti ni praestantissili ius, Parasinus Reg. 2008 Sive
Eli lotus probabiliter αείδω scripsit. - μοὶ Αο, μευ ceteri libri.
97쪽
5 Φοῖβε , οτε μέν σε θεὰ τέκε πότνια Λητω, φοίνικος ραδινῆς χερσὶν ἐφαψαμένη, αθανάτων κάλλιστον, ἐπὶ τροχοειδεὶ λίμνη, 382πῶσα μεν ἐπλήσθii Aῆλος ἀπειρεσίηοδμῆς αμβροσίης, ἐγέλασσε ὁὲ γαῖα πελώρη,
i 0 γήθησεν δε βαθυς πόντος αλὰς πολιῆς. Αρτεμι θηροφόνη, θυγατερ Αιός, λυγαμέμνωνεῖσαθ', ὁτ' ἐς Ποίην ἔπλεε νζυσὶ θοαῖς,
ροισι τῶν φοινίκων, δεα πεπαίν)ν τέ στι ὀ ογὴν την βάλανον ἐσδύνων καὶ ιζ απορρέη ὁ του φοίνικος ' ψῆνας γὰρ μὶ τοoεουσι ἐντω
εῖσα dii K, colori onano ει σαθ', otiatia A. in quo supra scriptu n co-νnonit, quod IIolcher niti luo receperiint, suil ελατο onMaino Proi,aridum; antra Aganae in non, ut ni ins L ianae culti iiii institii isso dicitur, ita otiani Megara propagavit ibique liene to inpluui con litia, vid. Paus I43, 1:
ilo Aniarvsin Rivo Collio nido Dinna sunt dicta. Ne quo tauten Propter lianc si iiiii uilinoin otiani hic lociis nil Ani arusia in I ianain revocandus, cliinin litani insunt in lino snlogo reli pilae pootae, isti in Euboea si non natus suit . ut certo ilomicilitiin collocaverni. - νζυσὶ, νηυσσὶ A. -
98쪽
Ρ0ETAE ELEGIACI.ευχομένF μοι κλυθι, κακὰς δ' απο κῆρας ἄλαλκε σοὶ μὲν τουτο, θεά, σμικρόν, ἐμοὶ δὲ μέγα. 15 Μουσαι καὶ χάριτες, κουραι Λιός, αῖ ποτε Κάδμου ἐς γάμον ἐλθοὐσαι καλὸν αείσατ μος 'οττι καλόν, φίλον ἐστί το δ' ου καλὸν ου φίλον ἐστίν τουτ' ἔπος ἀθανάτων ηλθε διὰ στομάτων. ρνε, σοφιζομέν φ μεν ἐμοὶ σφρηγὶς ἐπικείσθω
20 τοῖσδ' ἔπεσιν, λήσει δ' ουποτε κλεπτόμενα. ουδέ τις αλλάξει κακιον τουσθλου παρεόντος
ωδε δὲ πῶς τις ἐρεΠ Θευγνιδός ἐστιν ἔπη 383
τοὐ Μεγαρέως πάντας κατ' ἀνθρώπους ὀνομαστός ἀστοῖς τοῖσδ' Ου πω πλιν ἀδεῖν δύναμαι '2b ουδεν θαυμστόν, IIoλυπαῖδη' ουδὲ γὰρ ὁ Ζευς Οἴθ' υων πάντεσσ' ανδάνει ουτ' ἀνέχων.
σοὶ μὲν τουτο θεὰ σμικρόν, ἐμοὶ δὲ μέγα. - V. 15. Κάδμου, κάαγμo v i.
- V. 17. 18 affert Iriario p. 191. Post v. 18 Leuis cli disti clion intercidisso euaci, quo vorba στομάτων explanata suerint: non recte: αθάνατα στόματα Grutiarum Ora sunt. - 19. σοφιζομένω μὲν ἐμοὶ, Ilari ung
τας el. πάντας h, πάντας et in ninrg. v πάντως t, πάντας. πῶσιν Dindors requirit. Antiquitus fortasse scripturia snil πάντας θ ανδάνει. Fortasse ad iiiiii e ipsum locu in otiani niti ut disti clion v. 799. 8su reserendum est. Ceterum liue rospicit Liban. III 27.
99쪽
Σοὶ δ' ἐγὼ ευ φρονέων υποθησομαι, Οιά περ αυτός, Κυρν', απὸ των ἀγαθῶν παῖς ἔτ' ἐων ἔμαθον. πέπνυο, μηδ' αἰσχροῖσιν ἐπ' ἔργμασι μηδ' ἀδίκοισιν 30 τιμὰς μηδ' ἀρετὰς ελκεο μηδ' αφενος. Tαυτα μὲν ουτως ἴσθι κακοῖσι δὲ μη προσομίλει
ανδράσιν, ἀλλ' αἰεὶ των ἀγαθῶν ἔχεο
καὶ παρα τοῖσιν πῖνε καὶ ἔσθιε, καὶ μετα τοῖσινῖζε, καὶ ανδανε τοῖς, ων μεγάλη δυναμις.35 ἐσθλῶυ μὲν γὰρ απ' ἐσειὰ μαθήσεαι ' ην δὲ κακοῖσιν
prioribus, vero ConitIuxi cum sequentibus, quae vulgo geparantur; recte vero Belcher v. 29.20 se irrogavit a proxime sequentibtis; quamquam haud dubie aliqua necessitu lo intercede ibat. Nain omnino haec triantenta Indo a v. 19 usque a i v. 38 oin dona suisse vi lentur, qua prooemii lociam obtinobal: V. 19-26 huius elegiae Oxo diu in sunt, ne tamen integrum, nam poeta post v. 26 iunni sententiam videtur pluribus persecuti is esse, neque licet Continuo v. 26 cum v. 27 s q. eoniungero,
Versibns 27-30 inchoabatur metua pars carminis, V. 31-38 epilo shrii iis elegiae est, ubi non inconan octo ea ipsa sententia, a poeta epilogum orsus erat V. 31, in novissima parte v. 37. 38ὶ iteratur, tu spi- Io m in tegmina servatuna esse appurent: olim suspieabar ultimum distichon v. 37. 38ὶ separamium esse, quippe quoil propter similitii lineanos et subiunctum. - V. 29. πέπνυo seripsi, libri vitioso πέπνυσο: nam mollia sullaba tibiqtio pro lucitur. ita tiro πέπνvo seripsi, quemadmodun ἔσσυο npii 1 Honiorum I l. UI 585. O l. I 447 in pliis tua napor speto dictum; nec diffinitio ost δαίνυο, quod est Il. XXIV 63 RHacilio id genus. -- ωγμασι, ζπασι ΚΟ. - καὶ i, fortasse μῆτ seribendum. - U. 30. αρε Σας. non mutn Iulii na, Ianin non tam do tionesto, quam do laude et pra stantia necipio nil una; uti At v. 129. - ελκεο. Memn. coniecu ἔλπεο, ni conseras Euripi l. Ino friai 3. Hartung totum locum sic consor navit r
δ' ῖν καὶ ἄσκησίς τις τῆς αρετῆς. ἐκ τον συζῆν etοῖς ἀγαθοις, καθάπερ
100쪽
ταυτα μαθὼν ἀγαθοῖσιν ομίλεε, και ποτε φησεις ευ συμβουλεύειν τοῖσι φίλοισιν ἐμέ. Κυρνε, κυει πολις ηδε, δέδοικα μ' τεκθ ανδρα 40 ευθυντηρα κακVς υβριος ημετερζς.
ἀστοὶ μεν γαρ ἔθ' οῖδε σαόφρονες, ηγεμόνες δε
τετράφαται πολλην κακότητα πεσεῖν.Oυδεμίαν πω, Κυρν ἀγαθοὶ πόλιν ωλεσαν ανδρες ἀλλ' ὐταν υβρίζειν τοῖσι κακοῖσιν 4b δημον τε φθείρωσι, δίκας τ' ἀδίκοισι διδι σιν οἰκειων κερδέων εῖνεκα καὶ κράτεος,
margo διδάξεαι. Fortasse neutriini seripsit, sed quod indieat Aristoteles altero loco:
'πριστῆν, χαλεπῆς ηγεμόνα στάσιος.
1bidoni tuo in Uod I. AbdfhΚlii inop repeti Intur otiani V. 4t. 42, ut AP pn-r at illa non ex nlio carmino petita esse, iitri euri leni sententiam poeta variaverit, Aod ex hac ipsa elegia sumta. Iam versus 40, qtio in admodum in re legitiir, nautius vi letur cuin liuius carinitiis instituto convenire, ita lue tuns lectiones praeoptavit Uruttinet: nequo tamen ere H- hue ea, viae hie logimus, a breviatore sulistituta esse; puto o Hii lem utrii in lito Pentanaetrum Tlieoguictis esse: breviator lite pocilio copiam in artum re legit, hoc distichon ex pluribus contuit: poeta tyrarinum, cuius in periunI Rugumitur, Prin uin ncerbe dieit υβριστὴν κτλ. , doinde libero salotur optimatos hoc innium AiInsuperbia conuueritos Esso. - - i et . . ευθυντηρα κτλ. - V. 39. ηδε , Ovδε i. - τεκν, τεκοι h. - V. 40. ευθυν
φθειρωσιν οt διδῶσιν vulgo, φθείρουσιν t διδουσιν Λ, cluae revocavit Uariun g, de structura loci, quant cxpo Hvi in cominontatione do Theognido in Mus. Illi. III, ea proto Stas, inino nullo pacto probari Possunt. Etiam Lovis ch Plii lol. XXI ili se l. probat cod. Λ scripturani, sed is praeeunte Bolchero indo a v. 47 nouuin Dalvinoninna inchoari credit, Sed ei dena carminis ovinia linee esse largitur. - V. 46. κερδεων Α, κερ δεων Κ, ceteri κερδῶν.