장음표시 사용
61쪽
Καὶ τόδε Φωκυλίδεω χρη τοι τον ἐταῖρον εταίρωφροντίζειν ασσ' αν περιγογγύζωσι πολῖται.
M' ων πλουτου μελετην ἔχε πίονος ἀγρου αγρον γάρ τε λέγουσιν Ἀμαλθείης κέρας εἶναι.
Νυκτος βουλευειν, νυκτος δέ τοι ὀξυτέρη φρην :ι59 ἀνδράσιν ' ἡσυχίη δ' αρετην διζημένω ἐσθλή.
Πολλοί τοι δοκέουσι σαόφρονες ἔμμεναι ἄνδρες, . συν κόσμω στείχοντες, ἐλαφρόνοοί περ ἐόντες. - 1s .
62쪽
12. Πολλα μέσοισιν ἄριστα μέσος ἐλελω ἐν πόλει εἶναι. 13. . . . παῖδ' ἔτ' ἐόλὰ ααλὰ διδάσκειν ἔργα ....14.
Πόλλ' ἀπατηθῆναι διζήμενον ἔμμεναι ἐσθλόν. 360
'Aλλ' ἄρα δαίμονές εἰσιν ἐπ' ἀνδράσιν ἄλλοτε ἄλλοι, οἱ μὲν ἐπερχομένου κακου ἀνέρας ἐκλυσασθαι.
ήστης κακου ἔμμεναι ἀνδρός φευγειν, μή σέ γ' ἀνιηση παρὰ καιρον ἀπαιτέων.
63쪽
17, Ἐν δε δικαιοσυνη συλληβδην -σ' αρετη 'στιν.
vit igitur soliol. et germana et sui, liticia carmin n. Suidas v. απαι
Φωκυλιδθς αυτου μεμνηται ' καὶ θαυμαστὰν καὶ Φωκυλίδην καὶ Θεογνιν αυτῶ χρῆσασθαι. f. Theogn. V. 147. Sentontiao versilausti eroicis explicatae passini leguntur, ne nonnullao Plioenido linii l indignno vi lontii r. volui apud Iohannem Damasc. ecl. c. ais sora. Stob. ECl.
ἀνὴρ δ' ἄλλα κεκευθεν ἐνὶ φρεσιν, ἄλλα δὲ μ Dboι μὲν λεῖοι καὶ μείλιχοι, ἐχθρὰ δε ωνα.
64쪽
Poema line propirepticiana, illi oti Plio si lis nonaen prile se sertantiquo poeta Milesio liauit indigi iuria esse Otiiii censu Titiit lion inesiloeli: prin iis Frie loraeus Sylli urgitis. citin et iiii laicae et citristiana cdoctrinae aperia vestigia filii ite prolictulere vi teret tar. iii a Hiit, ita vittine Ple lanaen. iit erat in lioe viro iii signis na0ilestia. universu na carmen Plio cyltili ali iudicare alimis orsi: Iosep litis alite iii Maliger consulentere lixit, carmen a luilaeo a lupio vel Clitastiano, si iii veteris poetae persona in inutia aliis sit, eo inpositu ira esse: ipse satis liabuit arguntenta litae lana. quae ipsi inpriinis i tot albilia viiletiantur. breviter perstrinxisse. aliis lianc in aleriana accuratius pertracta nitani colit uilii ita iis, in qua viri Asilas experirentur: ac persi rasu sane viri sunt nil auctoritas pleris iliae.
vetere poeta in lignum esse carmen 'in . neque faui en iluis lua in illia limoniti otii ol,le inperavit. Nuper ileni una Iacol, us Bernaus in coinnien latione peculiari. iluani I 'alis laviae anno 18bs ile lioc cariti inee li lit, illi iles literio salis fecit, ac luculenter ostenilii, nulla citristianaei loctrinae vestigia reperiri: in linc earini ne, seli lioni inena liti hastum Veteras testa inenti pi aecepi a vei stibus explicavisse , que in post Ptolena aeum Plii lonieto rena sed ante Neronena limperatorein vixisse statuit J. Neque lainen ille genti lithus suis lioc pro trepit cuna poena attestinavit. se i ii raecis lion intibus, qui a Iulla eoruni sacris Iton aliti Di r ibant: ilative sellulo silentio praeternii sit, sitiae illi genti peculiaria sunt. nec sine offensione alienigenis coinnientiari poterant, Se it ea potis sint uti
selegit, quae pus ac religiosis ii ominilius facile proliarentur. At liteoli i l ipsiani Graeci poetae. qui virtutis inagister Ilaiul ignotitiis ii albet,atur. personant in luit ).
In divorsas istinen ilis cessoriant partes . nam nlii Iu daeo trilni omini, volui I s. Vossius et nostra actato In celi, alii Cliristiano lionii iii, illi emadmodum Brain et . in Goram, filii post Bernnys in m de hoc pοonante disso ruit in Iuli lologo XIV si se l. Aristobuli nescio cui discipulo tri Urit luici rea n nn una CXXX a. Clir. n. lioc carmen o lictorit, viil. p. 98 et 1lo. Auctorem carui in is ipsi ina ascivisse Plio ni lis noi non ne quo id postea ali alio in litiin csso otiam 1 ora nys existimat, illi nnavi A primos V raiis expunxori t. Vomina citiosi censet p. XXXIV) proptero a Muos HPOetae nomino po Onan sumn ora avisse, quoniani etiani illo varia prno
65쪽
Anticliti talis ementita specie legentes decipere noluit: igitiir si uitum alterilitave versuin anti lii iuris alicuitas poetae in hoc earinino leprelieri limus. consent alietina est. liaee non ali ipso scriptore, sed ala aliis postero tenapore inserta esse. Tenui ilicen ii genere utitur. litana Iliam passi in situluit praecepta perpetiia, qtiae fasti lio logentes oliritere solent, varietate ilita la In distinguere. Delectiis verbor ina et iunctura dictionii in ad pletistii sprmonis usum prope accedunt, ne lueversutina nuineri elegantia coininendantiar, ut liaud raro aintaimum sit, iitrum scriptor ipse an lit,rarii castigandi sint. Inprimis offensioni est. lumi liatili raro praecepta non satis ii isto vel nullo omnino oriti ne recensentur: saepius a lil rariis peccatum esse constat, nam non solum liliri inanuscripti in ea re vatile inter se ilissentiunt. se i etiana passin libroruin inelioruin auxilio nilne ea. ciliae teniere idisiecta suerunt. in suuin locu in restituta sunt. Nec tanten licet ait eandem norimani onunia pariter exigere: nain liOc postina ala aliis vario modo amplificatuin est. non solun et iis lena sententiae versus sunt ad liti, se i etiam scriptoris ipsius tu liciuna castigaliir: itaque non uairuna accidit. si nonnunquani vel continuo vel eliain diversis locis ea lena variatis tantuni verbis iterantur. Neque tanten licet satis luto aliena se iurigere, nain ingenii mei liocritati,
luain late scriptor ulii lite prae se fert. aliquiit conitonantium 'in. Pauca ait lo ite eo, quoil Suillas v. Φωκυλίδης de lioe poenialellieit: εἰσὶ δ' ἐκ τῶν Σιβυλλιακῶν κεκλεμμένα. Tantuna ala est. lut Suillas verunt sit assecutiis. ut planiana sit euria, qtii lii, ut secliniluin Oracilioruni Sibyllinoruni vel prirnus concinnavit vel al, alio a tornati in retractavit. insignem partem carminis Pliocylidei liuie liliro inseruisse. Nani ite Cliristo pios homines naeritis virtutis praeualis ornante liaec
45 2 γνος γαρ μιστος τουτοις τα δίκαια βραβευσει, Καὶ δοκίμους στέψει, αυταρ θεμα μάρτυσι δώσει 'Aθάνατόν τ' ἄχρι ς) θανάτου του αγῶνα ποιουσιν. IIαρθενικοῖς δε δραμουσι καλῶς ἄφθαρτον αεθλον
Θωσει τουδ' αθλου, καὶ τοῖς τα δίκαια νέμουσιν
50 'Aνθρώποις πῶσί ν) τε καὶ ἔθνεσιν ἀλλοδαποῖσιν Toῖς ὁσίως ζώουσι, θεὸν δ' θ') ενα γινώσκουσιν.
οῖ δ' ἀγαπῶσι γάμον τε γαμοκλοπιῶν δ' ἀπέχονται, Λώσει πλουσια δῶρ', αἰώνιον ἐλπίδα καὶ τοῖς.
Πασά τε γὰρ ψυχη μερόπων θεοί ἐστι χάρισμα,55 Koυ θέμις ἀνθρώπους την ἄλγεσι Gallaeus ἄγεσι) πῶσι
opta It ullo scro vinculo inter se aptitodiderit, teneri luna ost perpetui nicarnien a germano Plioeylido prorsus nHentirn ORA , qui singuin praecepta paucissimis vorsitatin comproliens a s orsim I ropost erit.') Goram p. 98 novissimam poematig partem inite a v. 179 omnino nrelimio carinino nti unam ut poAton nitio tam esse censet.
66쪽
litisquis liare coinpositi t. v. 52 inani sexto lini latur Pliocvl. v. a. v. Gavi letiar ait si iiiiiiiiii lino in Pliocvl. v. 2 coni positus, v. -lli possis cuin v. 12 quam lita in lioc incerti ini). v. li4 cii in v. 106 componer . Ial se ilillntiar versiis sat iiii illi ex Plio si leo poena a te itesciripti . iiiiii versiti calor iste redit, linile tiellexerat, v. I 49:
τος αγών, ταυτ' ἐστὶν ἀέθλια, ταυτα βραβεῖα, υτο πυλη ζωῆς καὶ εἴσοδος ἀθανασίης, 'Hν θεὸς Ουράνιος δικαιοτάτοtς ἀνθρώποις Υστησεν νίκης ἐπαχλιον οἱ δὲ λαβόντες
στέφος ἐνδόξως διελευσονται δια ταυτης.
quae in tristinoi iana revocant epilogi uia Plioesiit ei carminis v. 229-30. Iani lit, ros i et Ii Blook Selileiernia clier Tlleologi scite Zettseli instVol. I IM se i l. 19η naedio saetallo fluitat O p. Ch. n. coinpositos esse censet. Frieilliel, in editione Drae. Sit,. p. XXI sula sinena saeculi se iiiiiii.Εwalil. liii in actis Societatis Gottingensis ile liis oraclitis nil perilis put;ivit Vol. VIII . stili saeculi tertii sinena con litos esse statuit. Non est liuius loci liaec ili sceptare, ut iiii apparet Plio vii deos versiis. qiii laus nulla est o innino necessit tuto cum istis vatici illis, inseria esse alb lionii ne Clitasti. in o. pii novissinio te iii pore hiaec vaticinia interpolavit. Ac satis qui lena intena pestive linec praecepta vitae recte ilistitue in hie interveniunt: si le esse iit. nemo ii iiii qua in destiteraret: licii itent in infantiae liuius versificatoris versiai 55 statina subiunget e v. I 49: seil lite iani usus est carnaine Plioc 3Ii ideo, ilii Oil cuna alius anilia allue tisset, poterat centu in sei e versit, iis alienis liaec oracula aniplis care. Ne pie tanten lioc certuna: nani in ii traique parte, et in nova liae versu uni Pli Ocyltile ortina recensione. et in versilius tqui lianc recensioneni volantecellunt vel subsequuntur, par in itisantia in il eprelaenili naues. ut nequa lualm a Veri specie alitior reat euna ipsum, si ii oracula liorii in lili rorii in concinnavi L. etiani Pli oculi dis versiis clua in vis loco in inline conanio iis interpositisse. Neque quo it in principe ellitione lii versus ilesiil eranti irac postea i leni una ali oriun codicum alictoritate restiti iti sunt, certiuniri lici una suppellitat: poterat enini lii, rarius, cuna an in ali vertisset integruna Pliocylidis postina superstes esse, ut suo tali 0ri parceret. liaec omittere; alii autena religiosiores cluant iloeliores si teliter liaee idescripseriint: cuiusnao li libris Suilla iii iis uin esse appat ei. Iani verm is, isti lilinc Draculor una lit, ruin adoritavit. versiis Plioeylii leos sere integros in opus situ in transtulit: pauca Ptiae lana consulto in imitavit, illi a P ipsi iis instituto non convenire vel cuna olis citra essent. Pinendatione P gere vi let,antii r. ilustiira lino lilln stiluani unu in alteruttive versu in plane onaisit: illena alia a inplificavit ei ilesiis altili lii, istae. iplain vis ne pie ista Pseu toplio cylii lea aut ni inae rotu in olegalitia a iit serii Oliis uri,ailitate iii sis ilia sint . se ii noviciae originis plurinias notas prae se serant, lanion nulli uni illis ileteriora stitit. Paucia fluae lana si in l. iplae uirunt ipse iniitaverit an sic scripta in suo Pliu culillei carnainis exein-plo repererit. anil, igi potest, liliro certe usus es l. qui lios euilices, lituos nos usurpanius, virtute liati siqua triani sit peraliat.
67쪽
Carnainis primordiuna redintegravi. restitutis lion oriana lilaroruni auctoritate versitatis ilia oblis, quibus carent et ei litiones et collicum I ars. Bernays lios versus rursiis relegavit. a ByZalitino ali lii O grainnaatico a liectos esse ratus, se i quoil dicit me lio 4 versus hilius carminis scriptori vinclicavisse. qtioniana in nonnullis codicilius nullo intervallo a reli litis ilistincti legatitur. id ipse colluitentus est: nana nitan ilixi. ipio istani sit spicionein. ilua in ite in e concepit, posset stat, ilire, iustas auten secutiis sitim rationes. Sane cliti scriptori ipsi clerogare velit hos versiis, Iani poterit uti alictoritate c0 l. Al. le quo infra ilixi . se i iiiiiii aliis llioc proliat, nisi lil,rari uin isti ilia ea nile In si aspicionem fovisse, tiliani Bernays exornavit. At vana o innino est liaec suspicio. Sul,lalis en initiis duobus versibus iani plane ακἐ λον foret poenaa: prorsus eniti praeposteriina foret carine ii iii clio ari hunc in imul uni: μῆτε γαμοκλο- τάειν. Scriptor si volebat inissis proueniti ainbagi laus stativa praecepta ilia ae daturus erat Or line percensere, ite licitat ori iri versu 8: Πρῶτα θεον τίμα κτλ. tque inadulo dii in est in Pylli agoreoru in aureo carni ineAθανάτων μεν πρῶτα θεους νομιο ως διακεινται scr. διακειταιὶ τίμα. Itaque septena primores versiis oninino aut expungen ii sunt. aut servanili ). Neique vero in eoiianis dii in est proueniluni, quo scriptorsi in in ana praeceptorum v. 3-7 paticis absolvit, ill quod ipse Berna 31s ostenilit: iani vero si seriptor iste Pli oculi ilis personant induit . consentaneum est, euna in principio veteris poetae Milesii nonaen ascivisse.
cui iis auctoritate se sua die luerellir: naui istu in neque situ nolniue, ne- Itie ades poton eisississe carmen Onanes largiuntur. Congrii lint alitent dii opriinores versus prorsiis cuni novissi ino itisti clio, siaut plantina sit prooeni illinc exordiu in eius te in horninis esse. iiiii epilo Pini a lilidit. cuius silentii illo ad lubitavit. Ipsa autem oratio. qua in vis exilis sit. et oλβια δῶρα satis sit languidunt. non est postli alientia epilogo aut pluri in is hi ii iis poematis versiluis . Nani quod uia una ossensiodi erat dίκης οσίσι sive disiὶς οσδεροι iam expelli vi germana scriptura diκης οσίοισι restituta.
I iiii ino vero culparulus scriptor, qui Φωκυλίδης ανδρῶν ὁ σοφώτατος
scripsit, ne que en ina vertina est, ilii Oil Bernays ilicit. lioc inodo scriptore in ipsi In fratulena ilua in inulitiis sit aperte quamvis invitum pro sessilia esse. Ilomo .luilaeus. cli In Graecis hominilius lioc poema id est inaret. Graeci poetae fiat tit ignotitiis personant iniitii altis est. qtieina in o luna si in gentili una Suoruna listi in scripsisset, Salonionis non ine poterat illi: ne pie vero ni ala Daude iis iis novi ei lini carinen a tui pio poetae sul, iecit, sed fingit tantuin, se suis vertiis Pliocyli lis praecepta explicare, itaqueliauit inconimo te veterent poetani sapientiae laude exornat. Deni lue Inone Iutuita est eunt, qui liiiiiis cari iiiiiiis par leni vaticiniis SihIllae inseriti t. non suluin v. 3-7 prooernii lisurpavisse, se ii etiani ilisiana exor
Iuni inlitari l I b2: οἱ ὁ ἀγαπῶσι γάμον τε γαμοκλοπιῶν τ ἀπέχον
ται, Λώσει πλουσια δῶρα, illiae ut solet ex versu 2 descripsit.
prooemium abii ei ortilliin osse consut p. 103. idem tamen in ira inconstantia Carmen germanum v. 3 - 178 coustare dicit p. 98.
68쪽
Carnien tioc vitis; o inscrillitiar Φωκυλίδου ποίημα νουθετικόν, se id lis, ri adnio turn variant. Φωκυλίδου γνῶμαι 3. Φωκυλίδου γνῶ
σις πάνυ ὐφέλιμος : τα λεγόμενα αργυρά. l eni lite ali iis coit. Vinit. CLIlI sol. 2 Φωκυλλίδου ποίημα. Al liraeniittit versiis ianilbicos lios. tuos etiani A2 seci sine in lice extilli et liariter atque ed. Basileensis scri
ὁ Φωκυλίδης ευπρεπῆ ζήσας βίονώς χριστομύστης, ώς ἀπόστολος μέγας,
ῶς ακροατὴς τῶν θεοί θεσπισμάτων, καὶ μυσταγωγος τῶν αρίστων πρακτέων, ευαγγελικῶς ταὐτα λαλεῖ καὶ γράφει ευχρηστα τυγχάνοντα τοῖς ἐν τῶ βίω. 4
ταλα δίκρς ὁσίησι θεοί βουλεύματα φαίνει Φωκυλίδης ἀνδρῶν ὁ σοφώτατος ὀλβια δῶρα.
Φωκυλίδου ποίημα νουθετικόν tuin se piitur v. a ceteri. Sed A2 lianc praeliet inscriptio ite ii στίχοιηρωκοὶ Φωκυλίδους γένος Φωκυλίδους. tuni se luitiir v. I cetera. Aa Φωκυλίδου ποίημα νουθετικόν. Γνῶμαι iit praeserretii secit Suillas Ludoc. 426) v. Φωκυλίδης' . .. ἔγραφεν ἔπη και ἐλεγείας, παραινέσεις ἡ τοι γνώμας, ας τινες κεφάλαια ἐπιγράφουσιw εiσὶ ὁ ἐκ τῶν Σιβυλλιακῶν κεκλεμμένG. In Pliocylidis lioc carni ine odemio praeter Mutiliensem M) et Vaticanum Vaὶ collices, illios contulit Ilel ier, et Baroccianuni sis , cluein Gaissoriliis coin paravit, et Parisin lim I J n. 1603, spleni comparavit Boissonade Anecit. I lib. et Taurinen sein T), splena coiitulit I e onNotit. Lilbr. Valperg. p. 83. ailli iliui Vitidolionenses tres vel politis fluatitor, prinium, ilui est inter illii in Bil,liollideae cudit. Plii los. Plii lol. CCCXXI ίVIJ. secti irit uni CCCXXX l sol. Il2 b V2 . in quit, iis intes ruita carinen exstat, tertilina coit. CLXV. in clito carua inis pars prior bis legitur sol. M l, v. l-8l et sol. 102 v. 1 - 12 l. iva et q): pori o millibui Aint,rusianos tres. spios contiilit Stiuleianin l. priiiiii in A lj coit i. Attali r. II. 22 su p. cliart. saec. XV sorina S. ex lii liliollieta I. V. Pinelli, illii post P ili agorae χρυσῶ επη continet lioc carineti sol. Gh-8la. iiii insequuntii r στίχα σὶβυλλας τῆς ἐρυθραίας περὶ του κυρίου ημῶν εχοντες ακροστιχίδα τήνδε: ἰγους χριστος θεοὐ υἷος σωτηρ σταυρός. citius vatici ini primus versus est Idρώσει γὰρ κρίσεως σημεῖον Or Drαι, novissinius σῆρ ημῶν hoc deletuni) αθάνατος βασιλευς ὁ παθων ενεχ' ημῶν. utile ora c. SibylL Vlli 217-2b0: coiisetitit aute in
69쪽
lite collex sere cuin antiquis e litio nilius: secundu in sΑ2ὶcod l. Anil, r. Dilisu p. larina 4, cliartac. saec. XV. ite in ex litaris I. V. Pinelli. qui praeteri Iesio liini, Solonis elegia in IV, Denaocratis sententias, Pi ili agorae χρυσῆ
ἔπη, Titeognitiis elegias, Gorgiae velena ni γεώρ ἔλένης ἐγκώμιονὶ
etia in Pliocyli lea continet, seil est liber proletarius . quare Stu lenaunil satis liabilit usque ad v. 50 conferre, ite inceps passim tanturia inspexit: t e ri i u ui Αδὶ cintil. Anibr. B 52 sup . cli arta di saec. XVl, quarii orali nissorua a miliore. Iui continet flabriae sali illas, gnornas ex variis poetis collectas. Catonis disticlia. Psellii optio vii lea. P, ili agorae versiis aureos, Batractiona Iona aclita in . Miisaei carnien ite uero et Lea nitro, Eilripulis uectit, ain. Liber proletari iis . ci ntulit Slu leni in i initium carni in is ileitule passi in inspexit. Dentilite Mutanenses duos, quos item contulit
ἐξέγραφεJ legitur Sololiis elegia lV. qtram excipit Φωκυλλίδου ποίημα,
litiem lacii Platonis Epinoinis: alter unis lib)lln7cliariae. saec. X XVI iniun. 8. qtii nillile scriptus post graminatici arguntenti ci3 in mentarium ακέφαλον continet Φωκυλίδους ποίησις πανυ ωφέλιμος : τὰ λεγομενα αργυρά. ctilia se ossis nullius momenti. Deni Ille eo licena Mutine n seni, M. cpiena stipi a ilixi) qui nunc est Parisiis Coilii. Graeci. Suppl.
ii. 388. coli. Imein liraii. saec. XJ iiiiiiiiio praeter Tite igni dis elegias sol. 74 seib lioc carri en cui tinet. ilentio ililigentis stina cura contii liteia ui Berata Dii ei litione II. Nullo in iliique lectionis varietaten comiter tramisit, si in ut professus se de lioe carinino eiusque auctore prope item acci iratius disputaturuna esse. Metiones oraculor una Sibyllinorum notavi littera S et cancellis ait litis lectiones tri uni eo licuita a Frieilli ebio colla-lorum, cliti soli lios versus 'exlii lient, FI, R sul, ieci. Celemina plumina alia ap0gra plia iiiiiiis carminis ex lant, quibus non licuit uti, citiae sor lasse alii aillillhelaint, vel iit collices ituos Vindobonenses. quos ad v. 1 significavi, et collice in IIeulelbergensem, cuius coiiseri niti non est copia tacta. Praeterea fortasse ilignus est, qui exantinetur, cu l. Vini loti. CLXIX, ile pio ilixi in praes. Etyinologici Vindo-lionensis p. b. a lana in illo collige insunt praeter alia ui ulla etiani παρεκβολαὶ ἐκ τῶν ποιητικῶν βιβλίων εἰς γραφην συντελοὐσαι κατα στοιχεῖον πορεκβληθεῖσαι ι , in ii iam syllogen et laua Pliocylidis versus
70쪽
υτα δικης ὁσίοισι θεου βουλευματα φαίνει Φωκυλίδης ἀνδρῶν ὁ σοφώτατος ολβιο δῶρα μητε γαμοκλοπέειν, μη ' αρσενα Κυπριν ὀρίνειν, μητε δόλους ράπτειν, μήθ' αῖματι χεῖρα μιαίνειν 5 μη πλουτεῖν ἀδίκως, αλλ' εξ ὁσίων βιοτευειν
αρκεῖσθαι παρεο σι καὶ ἀλλοτρίων απέχεσθαι ψευδεα μη βάζειν, τα δ' ετήτυμα πάντ' ἀγορευειν. SΠρῶτα θεὸν τίμα, μετέπειτα δε σεῖο γονῆας.πῶσι δίκαια νέμειν, μηδε κρίσιν ἐς χαριν ελκε.
αδικως μὴ κρῖνε πρόσωπον revocavit: at iii lex qui respicit πρόσωπον, semper iniusto agit: itaquo in Deutomn. 1, 17 platio est o υκ ἰπιγνωσyπρόσωπον ἐν κρισει ot ib. 10, 17: ὁ θεὸς ὁ μεγας . . . Oariς ου θαvμάζει προσωπον Ουδε ου μὴ λαβy δωρον, ποιῶν κρισιν κτλ. Sed corruptuni lintaddiibio, quod praecessu μὴ ρίψνς, ne quo probabilis Hernayrii coniectura μῆ- tunc enim ea lern plano foret sententia, quae infra v. 10 μὴ θλῖβε πενητα. Ego conieci μὴ ρεψης πενίην αδίκως, i. e. iudicem
Ruere oportet, ne praeter itis nitit o sns pauperis causa sup orior fiat: poeta vel misoricordiam pauperis lioni in is improbat, si a legis ration o iudicis antimum avocet: naui idem praecipit variatis tantum verbis, quod est in Exod. 23, 3: καὶ πένητα Ουκ ἐλεήσεις ἐν κρίσει, quod Philocommenta.