Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

발행: 1866년

분량: 417페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

γινώσκει, τί μεταυριον ἡ τί μεθ' ωραν. ασκοπός ἐστι βροτῶν θάνατος , το μελλον αδηλον. μήτε κακοῖς αχθου, μήτ' ουν ἐπαγαλλεο χάρμy. H0

πολλακις ἐν βιοτω καὶ θαρσαλέοισιν απιστον 120 πῆμα, καὶ ἀχθομενοισι κακου λυσις ῆλυθεν αἴφνης. καιρω λατρευειν, μηδ' ἀντιπλεειν ἀνεμοισιν.

Μὴ μεγαληγορw φυσῶν φρενα λυσσωθειης ευεπιην ἀσκειν, ῆ τις μάλα παντας ονήσει. il 5οπλον τοι λόγος ἀνδρὶ τομώτερόν ἐστι σιδήρου l25 οπλον εκάστω νεῖμε φυσιν ερόφοιτον ορνισιν, πωλοις ταχυτῆτ ἀλκὴν λέουσιν ταυροις δ' αυτόφυτ' ἐστὶ κεράατα ' κεντρα μελίσσαις,

V. 110 et 117 accessoriunt ex V1. Ilormam non recto ab tris duo busversibus noviini caput omitti ir: at poeta singula capita, ut Par est, ini- periis ot praeceptis inclioat, γνώμας, iuno confirinamio praecepto ini-Ρemo inAervi utit, stilbiungit: pniici iniit itin loci nil versantur, velut v. 63. t mirsus v. ob olim novi capitis exor liuiI esηe credebatur, Parii ui lui-cle n npte: natii omnia arctoeotia erent: ipse Dornnus tacitiis hoo correxit. Minus saeui negotio reinoveri possitiit iluo ulla exena Pla v. 42 ot bi, se illlo his alio loco iliciunt ost. Ceteruru lioe loco sontontino cunnilatae lisplicent, et elim v. 116-7 tantum in lino lithro extent, fortasse al, alio tini nanu ait titi sunt; sod potest etinni versiis post v. 115 interceptus Eflso, tuo praeceperat poeta, priuienter line uua utendunt osso , tune iurn reptolii duo versiis stii semiantur. - τι μεταυριον Seripsi, cod. τι μεθωριον. - η τί, eod. ῆτι. - V. 117. θύνατος , Bern RVA κάματος non recto. V. II8. Ovν, αυ T, ou . V1. - επαγάλλεο M in rRRura. - V. 119.

82쪽

p TAE ELEGIACI. ἔμφυτον αλκαρ, ἔδωκε, λόγον δ' ἔρυμ ' ανθρώποι τιν' 120 368 τῆς θεοπνευστου σοφίης λόγος ἐστὶν αριστος J130 βέλτερος ἀλκηεντος εφυ σεσοφισμενος ἀνηρ αγρους καὶ πόλιας σοφίη καὶ νῆα κυβερνῆ. Ουχ οσιον κρυπτειν τὸν ἀτάσθαλον ἄνδρ' ανέλεγκτον, ἀλλα χρη κακοεργον αποτρωπῶσθαι ἀνάγκst. 125

πολλακι συνθνησκουσι καχοις οι συμπαρεοντες.

ira Oωρῶν μη δέξ2 κλοπίμην αδίκων παραθήκην ἀμφότεροι κλῶπες, καὶ ὁ δεξάμενος καὶ ὁ κλεφας. Μοίρας πῶσι νέμειν' ἰσότης δ' ἐν πῆσιν ἄριστον.

propitis accedit XXVI 6 qui Iezitur etiam in Et vinol. Vindob. p. 673 ubi dieii: λόγον αυτοις θεος ιοωκε προς τὰς ἀπάντων ευπDρίας τίρροπον κτλ. Fort se EInpedocles princeps huius sententiae auctor, es. Iniit. do sori. e. 3: Ἐπεὶ τυχν γε καὶ φύσει γενέσεως ἄμεινον ταπλεῖστα των αλογων κέχρηται ' τῶ μὲν γὰρ ωπλισται κερασι καὶ ο δουσι καὶ κεντροις, αὐτὰρ ἐχινοις, φ'σὶν Eμπεδοκλῆς, οξvβελεις χαιται νω- τοις ἔπι πεφρίκασι, καὶ υποδεοετω καὶ ἡμφίεσται φολίσι καὶ λάχναις, καὶ χθλαις καὶ ο πλαις αποκρότοις ' μόνος δε ο ανθρωπος, κατα Πλάτωνα, γυμνὰς καὶ ανοπλος καὶ ἀνυποδετος καὶ α στρωτος υπὰ τῆς φυσεως απολελειπται ' ἀλλ' εν διδουσα πάντα μαλθασσει κακα, τον λογι- σμὰν καὶ τὴν ἐπιμελεiαν καὶ τὴν πρόνοιαν. - U. 128. λογον 4 P), vulgo

linei tis: Plem quo niani testa oliristi alias doctrinao vestigia sibi dopro-lier disse vidontiir. quemadmodum etiam Hernnys ali homine Bugantino adiectuin osso existinant. At poterat hic versiis inseri abliomine Iudaeo. Dii Plitionis sectam se luebatiir. Frustra vorsum ti Ieri silidet . Oram,

ano cod.) παισί ex duobus . - ισότης, M pr. P ἰσότητος. - αριστον ΠMVR. vulgo αριστη. - In iis qtino nubsequuntiir, us lito a lv. 152, iustus Bontentiaritui orito prorsiis desidernit r. Inni Scaligor v. 139 alite v. 147 collo anili in osse perspexit. Bernnus toturn locium in liuia corilinem redegit 137. 138. 143. I 44. 140. 141. 142. 145. 139. 147. 148. 149. 150. 151.146.152.

83쪽

Mρχόμενος φείδου πάντων, μη τέρμ' ἐπιδευρ. 130μη κτήνους θνητοῖο βορον κατὰ μέτρον ἔληαι. 140 κτῆνος κην ἐχθροῖο πέση καθ' οδόν, συνέγειρε πλαζόμενόν τε βοτον καὶ ἀλίτροπον ουχ υπαλυξεις.

βέλτερον αντ' ἐχθροὐ τευχειν φίλον ευμενέοντα. Ἀρχόμενον το κακὸν κόπτειν, ελκος τ' ἀκέσασθαι ' IMολίγου σπινθήρος ἀθεσφατος αἴθεται ἴλη 145 Ἐγκρατὲς απορ ἔχειν, των λωβητῶν δ' ἀπέχεσθαι. φευγε κακην φήμην, φευγ' ἀνθρώπους ἀθεμίστους. 360 μηδέ τι θηρόβορον δαίσρ κρέας' ἀργίποσιν δέ λείψανα λεῖπε κυσίν ' θῆρες δ' ἀπο θηρος ἔδονται. φάρμακα μη τευχειν μαγικῶν βίβλων ἀπέχεσθαι.

sempsit, κατα λίτραν εληαι ot metro refragatur, noe sentetitiae conuo Dit: nnm carne mortitori In Rnimalium omnino abstinendum , non sol uni

si in foro venato prostat, sic enim interpretati r Bornnys quod conioeit. Ego seribendum puto μὴ κτηνους θνητοιο βορην κενεβρειον Ωqαι. inest sano abuti latia huius verboriam copiae Oxempla alia in hoc carmino oxtant, Volui v. 135. Sin miniis placet, fortasse lite verniis i mere Ox duobus est concinnatus. - U. I 40. κην P a m. pr. V1Va. vulgo δ' ην, Npr. κτεινος δ' Ην ερροιο, corr. ἐrθροιο. - συνεγειρε TVIBII, . συνεγειραι VR, συνεγειρον vulgo. - V. 141. τε MURAI,

Iinvs ληρων conio cit: at iit upuit Aegyptios ni agicarum nrtilina antiqua satis consuetudo. ita tiari l diibio lita saeuiilis latii duillini libri Oxtabant, quibus artis arcana tradita suerunt. Cetoriam cs. Pliuo II 315.

84쪽

Ἐργάζευ, μοχθῶν ώς ἐξ ἰδίων βιοτευρς' πῆς γαρ ἀεργος ἀνηρ ζώει κλοπίμων ἀπο χειρῶν.

Ibb τεχνη τοι τρεφει ἄνδρας' ἀεργον δ' ἐψατο λ*ος. μηδ' ἄλλου παρὰ δαιτος εδοις σκυβάλισμα τραπεζης ἀλλ' ἀπο τωυ χίων βιοτον διάγοις ἀνυβρίστως. b. εἰ δε τις οὐ δεδάηκε τέχνην, σκαπτοιτο διψλλst. ἔστι βίος παν εργον, ἐπην μοχθεῖν ἐθέλρσθα. I 60 ναυτίλος εἰ πλώειν ἔθελεις, ευρεῖα θάλασσα εἰ γεηπονίην μεθεπειν, μακραί τοι ἄρουραι. 'Οὐδὲν ἄνευ καμάτου πελει ἀνδράσιν ευπετὲς εργον, ib0oυδ' αυτοῖς μακάρεσσι πόνος δ' ἀρετην μέγ οφελλει. μύρμηκες, γαίης μυχάτους προλελοιποτες οἴκους,

V. 150. νηπιάχορος ἀταλους μὴ μάρψης χειρὶ βιαίως scripsi, prο-

βιαίως, ut vulgo; cotomian VR exliit et liuiae versuin infra post v. 205.

85쪽

i65 ἔρχονται βιότου κεχρήμενοι, ὁππότ' ἄρουραι

ληω κειράμεναι καρπῶν πληθωσιν ἀλωάς'

οἱ δ' αυτοὶ πυροῖο νεοτριβὲς αχθος ἔχουσιν, ibo 370η κριθων' αἰεὶ δὲ φέρων φορέοντα διώκει, ἐκ θέρεος ποτὶ χεῖμα βορην σφετέρην συνάγοντες 170 ἄτρυτοι ' φίλον δ' ὀλίγον τελέθει πολυμοχθον. κάμνει δ' ἐεροφοῖτις ἀριστοπόνος τε μέλισσα η πέτρης κοίλης κατα χηραμον η δονάκεσσιν Ιωη δρυος φυγίης κατα-ἔνδοθι σίμβλων σμήνεσι μυριότρητα καπ' ἄνθεα κηροδομουσα. 17b Mη μείνkς αγαμος, μή πως νώνυμνος ἔληαι δός τι φυσει καυτός' τέκε δ' ἔμπαλιν, ῶς ἐλοχευθης.

- προαγωγ σyς αλοχον, σέο τέκνα μιαίνων ' I65ου γαρ τίκτει παῖδας ὁμοίους μοιχικα λέκτρα.

μητρυιῆς μη ψαυε τὰ δευτερα λέκτρα γονῆος 'i80 μ έρα δ' ῶς τίμα την μητέρος ἴχνια βῆσαν. μηδ' ἐπὶ παλλακίοις πατρὸς λεχέεσσι μιγείης. μηδὲ κασιγνήτης ἐς ἀπότροπον ἐλθέμεν ευνήν. 170

μηδὲ γυνη φθείροι βρέφος ἔμβρυον ἔνδοθι γαστρός,

86쪽

μηδ' αυ παιδογόνον τεμνειν φυσιν ἄρσενα κουρου

μηδ' αλόγοις ζώοισι βατήριον ἐς λέχος ἐλθεῖν' i 5

μηδ' υβριζε γυναῖκ' αἰσχυντηροῖς λεχέεσσιν. μὴ παραβῆς ευνας φυσεως ἐς κυπριν αθεσμον 3TI. 100 οὐδ ' αυτοῖς θήρεσσι συνευαδον ἄρσενες ευνα

μηδέ τι θηλυτεραι λέχος ἀνδρῶν μιμήσαιντο. μηδ' ἐς ερωτα γυναικος απας ρευσης ἀκάθεκτος. 180 οὐ γὰρ ερως θεος ἐστι, παθος δ' ἀῖδηλον απάντων. μηδε κασιγνήτων ἀλόχων, δέμνια βαίνειν. 195 στεργε τεὴν ἄλοχον τί γὰρ ἡδυτερον καὶ ἄρειον,

η οταν ἀνδρὶ γυνὴ φρονί γ φίλα γήραος αχρις,

versum Iyost v. 191, χείλεσσι Ilrunck ex cotta. duobus. - V. 189. ἐς κύπριν, V 2 εἰς κολον, Μ κυπριν in rasi ira. Post liti ne vorsu in lint ut diit te alius excidit: nnui debet at poeta pini e puero mina ana Oronii uter licero, mi omni in odiana statim in prooemio praeter colora αρσενα κυπριν ορίνειν

88쪽

καλλος δi 1τηρητον ἔφυ παίδων τοκεεσσιν. 205. Στεργε φιλους αχρις θανάτου, πίστις γαρ ἀμεινων. ' συγγενέσιν φιλότητα νέμοις οσίην θ' ομόνοιαν. 220 αἰδεῖσθαι πολιοκροτάφους, εἴκειν δὲ γέρουσιν

ἔδρει καὶ γεράων πάντων ' γενεῆ δ' ἀτάλαντον πρεσβυν ὁμηλικα πατρος ἴσαις τιμαῖσι γέραιρε.

. gwδς οφειλόμενον δασμον παρέχειν θεράπου

δουλω τακτὰ νέμοις, ἴνα τοι καταειμιος εχ. 225 στίγματα μη γράφἴς, ἐπονειδιζων θεράποντα. δουλον μη βλάφρς τι, κακηγορέων παρ' ανακτι. λάμβανε καὶ βουλην παρὰ οἰκετου ευ φρονέοντος.

γνείη ψυχης του σωματός εἰσι καθαρμοί. J 2I5 273

90쪽

Hvὐν γὰρ δη ζ πεδον καθαρὸν καὶ χεῖρες ἀ

απαντων

. .i καὶ κύλικες πλεκτους δ' ἀμφιτίθει στεφάνους,

376αλλοί δ' ευῶδες μύρον εν φιάλkσι προτείνει κρατὴρ δ εστ κεν μεστος ἐύφροσυνζς δ αλλος δ οἶνος ετοῖμος, ος ουποτε φησὶ προδωσειν, μείλιχος εν κεράμοις, ανθεος οσδόμενος ἐν δε μέσοις αγνην οδμην λιβανωτος σιν, φυχρον δ εστιν υδωρ καὶ γλυκυ καὶ καθαρόν παρκεινται δ αρτοι ξανθοὶ γεραρη τε τραπεζαl0 τυρos καὶ μέλιτος πίονος ἀχθομένη

SEARCH

MENU NAVIGATION