Pindari Carmina et fragmenta Pindari Carmina ex interpretatione Latina emendatiore cum scholiis in Pindari carmina. Volumen 2. pars 1. Interpretatio Latina et scholia in Olympia vetera et recentia

발행: 1817년

분량: 475페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

Ibid. ἡ μεν Πίσα του Λιός ἐστιν ἱερόν ' δι εν ὐμνεῖν

τον θεὸν δεῖ. τον δε Ῥλυμπιακον αγωνα εστησεν ακλης. ν γὰρ κατά τινας παραμεληθείς. V. 5. υλυμπιίδα ἔστασεν σακλέηςJ 'Iστορία, οπως πιρακλης τα 'Oλύμπια ἐύτησεν ' ' ακλης, στερηθεὶς των μισθῶν, οἶς υπέπσο αὐτω δούναι Αὐροίας, ὁ τῆς 'Nλι

212쪽

Uρθόπολιν, τουτέστι συνισταν και ἀνορθοῖν τὰς πόλεις επιτήδειον. μεορία. Φασὶν Αἴμονα, τυν Κάδμου ἐκπνον,αποκτείναντά τιτα εμφύλιον, εκ Θηβῶν - rαζε παραγεγενῆσθαι, τους δε απὸ τούτου πάλιν εξ Αθηνων μεταναστάντας Ῥόδον συν Αργείοις οἰκῆσαι. καἰ μετὰ ταύzα σεάσεως αὐτοῖς ἐνταυθοῖ γενομένης, εις Σικελίαν ελθονrας, Ῥκράγαντα κτίσαι, πολλὰ καμόντας περὶ την κτίσιν, διὰ τὸ Γαδτων ε κεῖ κωλύεσθαι. ἄρχονιες δε των επ') αποικία στειλ&με-

Περσεφόνη εδόθη παρὰ Λιὸς εις μακαλυπτήρια. R.

213쪽

αντὶ τοῖ, Ob περιφανέστατιι και 4rεμονικώτατοι ' βίος τε ἐπηκολούθει ευτυχης, πλουτον τε κυι εππωIoν δύναμιν επάγων, ἀρετής γνησίαις, ήγουν οἰκείως τω γένει αυτων. R. 16. Ιερον εσχον οἰκημαJ ιερον δε εἶπεν οἴκημα, την

Φίλοις μῶλλον Εὐεργέταν πραπίσιν, ἀφθονέστερον χεῖρα Θήρωνος

214쪽

IN OLYMP. II, 15 - 13. 215

σαν, οἷ δἐ χαλεπῶς καὶ μόλιςἰ χντίς ημος γαρ ὁ Ῥόδιος

καὶ Κντιμος ὁ Κρὴς, Οἶτινες εις Γίλλαν στείλαντες αποικίαν, πρωr- μεν περὶ την συναγωγην ἔκαμον οὐ μετρίως, συναθροίζοντες τους ἐκ Πελοποννήσου καὶ Ρόδου καὶ Κρήτης εἰς τὸ περὶ τον διάπλουν, εἶrα περὶ τον οἰκισμὸν, καὶ πάλιν διαγωνισάμενοι προς τους Σικανούς. Μενεκράτη δέ φησι, ληρεῖν τον τέμονα. μὴ γαρ καμεῖν τους περ. Axetίφη- μον πε2ὶ την αποικίαν, ἰλλα μὰλλον καrὼ εὐπέτεων πολλὴν αυτοῖς πάντα συμβεβηκέναι. περὶ τίνων ουν λέγει, καμον- τες οἷ πολλά; περὶ των Θήρωνος προγόνων. Tούτους γαρ Θηβαίους ἀνέκαθεν απὸ Κάδμου ειται. λάδμου γὰρ Πολύδωρος ' του λῖμων ' τουτον δἐ εν κυνηγεσίω εμφύλιόν τινα ὰποκτείναντα Ῥθήναζε ὐποστῆναι ' τους δῶ ἀπὸ τούτου πί- λιν εξ Αθηνῶν ὰποστάντας συν τοῖς γείοις 'Pόδον καrοικισαι, καὶ μεrὰ ταυrα ἐλθεῖν εις ωκρι γαντα, καὶ μέχρι Θήρωνος εἰκοσιJ επτὰ γενεὰς συναριθμεῖσθαι. ἴσως οἶν προς ταDrα αφορῶν ὁ Πίνδαρος φησί ' ,, Ναμόντες Οἶ πολ- θυμοῖ, Ιερὸν Ισχον οἴκημα Ποταμυυ οἰκημα δἐ ποταμου την πό

του ποταμου οἴκημα ἔσχον, την πόλιν. V.

επιπέμπων ταῖς γνησέυις αυτῶν αρεταῖς. η οἴτως ' ευμοιρος βίος επηκυλουθησεν αυτοῖς εκ πεπρωμένης τινος, ῶς καὶ

Disiti reo Corale

216쪽

σιλεως. V.

Ilii l. o Θηρων θυγατέρα εαυτοῖ ἐξέδωκε προς γάμον Πολυζηλω, τω ἰδελφω Ἱέρωνος, ος πεμφθεὶς υπὸ Ἱέρων

πολεμησαι τοῖς περιοίκοις Σικελιωταις βαρβαροις, επαυσετον πόλεμον χωρὶς της τοῖ Πρωνος γνωμης, κα- δια τοῖτο ἐν υφοράσει ην. Θρασυδαίου δε, του θηρωνος υιοῖ πεί- τος τον Πολύζηλον επιθέσθαι τω Ἱέρωνι, ἡπισχνουμένουαυτοῖ τοῖς πράγμασι συναντιλήφεσθαι, γνους ὁ Πρων, δερμνεν αιρήσειν την Ακράγαντα , . καὶ Θηρωνα και Θρασυδαῖον. μελλόντων δε των φίλων, επεμψε Σιμωνίδης ὁ λυρικος προς αὐτὸν συμβουλεύων, ἐκταραξαι μαλλον βουλομενος τω

διδοντας. ὁ δὲ ευλαβηθεὶς ἐξεχώρησε των πραγμάτων τω' Ιἐρωτι, ἴστερον δε ἁπέλαβεν απ' αυτοῖ την τι ραννίδα, καὶ διελύθησαν της ἔχθρας, ως καὶ κηδείαν τινὰ προς ὼλλήλουρποιήσασθαι, αδελφην θηρωνος Ἱέρων0ς λαβόντος γυνακα ουθεν ὁ Πίνδαρος παραπέμψασθαι παραινεῖ τὰ πεπερονημένα χλλως. ζητειται, δι ην αιτίαν εὐξάμενος τοι θηρωνι τακάλλισiα, κατάπαυσιν των πραχθέντων δεινῶν αιτεῖtαι τον

Λία. Kαι ὁ μεν 'Ἀρίσταρχός φησι, διμ το κεκμηκέναι τούς τοῖ θηρωνος πατέρας κατὰ την ειδον, των προμάrων στασιαζομενων, καὶ Οὐτω την μετοικίαν εις την Σικελίαν στειλαμένων ' ὁ δἐ Λίδυμος το ἁκριβέστερον της ιστορίας ἐκτί- 'θεται, μάρetυρα Tίμαιον, τον συντάξαντα τὰ περὶ της Σικελίας , προφερόμενος. ἡ δὲ ιστορια 0ύτως ἔχει ' Θηρων, Οτων ωκραγαντίνων βασιλευς, Γελωνο το; Iερωνος ἁδελφω ἐπικηδεύσας γάμω συνάπτει την αυτοῖ θυγατέρα Αναρέτην, ἰφ' ης καὶ το Aημαρέτειον νόμισμα ἐν Σικελία. τοῖ δὲ Γέ-

217쪽

ui3λωνος τελευταν τον βίον μέλλοντος, Πολύζηλος αδελφος την στρατηγίαν καὶ την γαμετην του αδελφου διαδέχεται, κaτὰ τὼς Γόλωνος προστάξεις. ἁστε τὸ Θήρωνος εtς Γέλωνα κηδος, εἰς τον Πολυλλον μετατεθεῖσθαι. λαμπρῶ δε και περιβλεπτω τυγχάνοντι κατὰ την Σικελίαν 'Ιέρων φθονησας, ὁ ἰδελυδοῦ, καὶ πρόφασιν σκεψάμενος τον πσος Συβαρίτας

πόλεμον . απελαύνει της πατρίδος. αλλὰ και τουτον κατώρθωσε τυν πόλεμον ὁ Πολύζηλος. ὁ δε, μη φέρων, γυμνό

Θήρωνα, υπεραγανακτήσαντα θυγατρὸς ἄμα και γαμβρού, συρρηξαι προς ' Iέρωνα πόλεμον παρῶ Γίλλα, τω ΣικελιωτικοI noεαμυI, ob Καλλίμυχος I ragii . T. I. p. 557. Ei n. μέμνηται ,,οι δὲ Γέλα ποταμῶ επικείμενον ἄπτυ. μὴ ρομην εἰς βλάβην, μηδἐ εις τέλος προχωρησαι τον πόλεμον φασὶ γὰρ τότε Σιμωνiδην τον λυρικὸν περιτυχόντα διαλύσαι

τοῖς βασιλεύσι την ἔχθραν. τούτοις οἰκεῖον τοῖς φθάσασιν ευχεσθαι τἀI k1ιοῦ φησι τον Πίνδαρον ὁ Λίδυμος, ωσιε λοιπὸν&υτοῖς εἰρηναιον εἱται τον βίον. η οὐν διάνοια αυτη ' συμεν, ω Ζεύ, παράσχοις πάντα τὰ καλλιστα, κυι προς τῆούση ευδαιμονία πλείονα δοίης ὐγαθά. εἰ δέ τι ἐν τοῖς φθάσασι χρόνοις συμβέβηκεν ατοπον, εῖτε δικαίως, εἴτε μη.τοῖτο οὐχ οΓόν τέ ἐστιν, οἴτε αυτοῖ τῶ χρόνοι, οῦστε μη γεγενημένον ποιησαι ' τὸ γὰρ γενόμενον πένητον ποιησαι αδύνατον. ἰσως δε λήθη ἁν τις γένοιτο των κακων, Θαθης μοίρας διαδεξαμένης. V. 3o. Ἐν δέκα τε καὶ παρὰ δίκανJ Gl. n 3S. r. και μετὰ δικαιοσύνης και ἔξω δικαιοσύνης. 31. IgποίητονJ Gl. nas. r. ἁνενέπητον.

218쪽

IN OLYMP. II, 29-o7. 219οι περὶ Θῆρωτα το ἀνέκαθεν δεδυστυχήκασιν, ἀλλ' εις λήθην αὐτων ἐξέπεσεν ἡ δυστυχία δια την ἐπισυμ σαν

ρῶς των ρογενημένων ἁγαθῶν τὸ κακὸν αφανίζεται. καὶ τόπαλίγκοτον κα ὶ ἄτοπον δαμασθὲν καὶ ἁναιρεθἐν υφ' ηδονῆς θνήσκει, μάλιστα ὁ Ου ἐπιγινομένου υφηλου εκ θείας μοίρας. V. 36. Πῆμα θνάσκειJ τὸ δε τραχυ πῆμα νικα ται υπότῆς ἀγαθῆς χαρῶς καὶ α νίζεται, ὁποrαν εις υφος την Ευ- δαιμονίαν ἁναφέρν ἡ μοῖρα, καὶ οιαν τὴν ευδαιμονίαν εις

ράτασιν χρόνου μακράν. επειδὴ τὸ γένος πλῆθός ἐστι, διατουτο εἶπε τὸ , σφίσιν. εστιν Ουν τὸ μεν κόμισον, πρὸς τὸ, λοιπω γένει, τὸ δε πατρίαν, πρὸς τὸ, σφίσιν ' ιν' ἡ, τὴν πατρικὴν αὐτοῖς γῆν. τω λοιπω δε γένει νόει, ἐτοι ἁπό γένους του Θήρωνος, ε τω Θήρωνι καὶ τοῖς περὶ αυτὸν , o καὶ κρεῖττον. δέον δε εἰπεῖν εὐφρονα πρὸς τὸ ἄρουραν, εἴφρων εἶπε, πρὸς τὸ κόμισον. λέγει δἐ υτι, εἰ καὶ οι πατέρες του Θήρωνος πολέμοις καὶ στάσεσιν ἐχρήσαντο, ἁλλ' εἰρηναίαν τὴν ζωὴν Θήρωτι καὶ τοῖς περὶ αυτὸν ποίησον. ' Ιστορέα. UΘήρων ουτος, 'Aκραγαντίνων βασιλεύων, Γέλωνι τεῖ, ' δόρυ,- νος αδελφεῖ επικηδεύσας γάμω συνάπτει τὴν αὐxου θυγατέρα, Λημαρέτην. του δἐ Γέλωνος τελευτήσαντος Πολύζηλορδ αδελφὸς αυτοῖ τὴν βασιλείαν και τὴν γαμετὴν αυτοῖ δια - δέχεται. λαμπροι δὲ ὁντι αυtia inrὰ τὴν Σικελίαν 'τέρων ὁ αδελφὸς φθονήσας καὶ προφασισύμενος τον πρὸς Συβαρίτας πόλεμον, ἐξάγει τοῖτον τῆς νήσου. κατωρθώκόζος ουν καιτοῖτον τον πόλεμον Πολυζήλου, ὁ 'Πρων οὐκ ἔχων, ο τι καὶ γένοιτο , πρὸς αυτὸν ἐπειρατο νεωτερίζειν. Θήρων οὐν, υπεραγανακτήσας ο υγατρὸς ἄμα καὶ γαμβροῖ, συρῆάξαι πρὸς 'Π- ροτα ηβούλετο πόλεμον, ον Σιμωνίδης ὁ Αυρικὸς καταπαύει

219쪽

SCHOLIA διαλλάξας, ωρ καὶ κηδείαν3 προς αλλήλους ποιῆσασθαι, 'N- νος λαβόντος την του Θήρωνος αδελφήν. φασὶ δέ τινες, το πεπραγμένων αντὶ τοῖ συμβάντων τοῖς πριγγόνοις καμάτων. ἄνω γὰρ εἶπε Ναμόντες οῖ πολλὰ θουμω. το θεού προς το ὀλβον, οἴrω ' τον ὀλβον του θ εοῖ ' ητοι την παρὰ θεων ἀνθρώποις ευδαιμονίαν ' ἡ προς τὸ μοῖρα, οι γὰρ θεοὶ τοῖς δενθρώποις την μοῖραν ἐκπέμπουσιν. 'Θηρικὸς ζηλος τὸ ευθρόνοις. εκεῖνος γὰρ τοῖς ἐπιθέτοις κοσμεῖ τὰς γυναῖκας, ἐγουν - 1ευκώλενος 'φα, και Γλαυκωπις - άνα, γαι Πρόπεζα Θέrις. R. 39. Eπεται δε λόγοςJ οἰκειότατα προς την γνωμην ἐαυτοῖ καὶ το παράδειγμα εκφέρει. μῖλλον δε λαμβάνει,

o τι τους πρου υστυχήσαντας ευδαιμονία διαδέχεται , ωσπερ

καὶ τὰς Κάδμου θυγατέρας. ὁ αυτὸς γὰρ λόγος καὶ ε

αυτων αρμόσει. αυται γὰρ τὸ μεν πρότερον εἰς τοσαύτην δυστυχιων υπερβυλην εληλύθασιν, οἰστε καὶ τραγικαῖς υποθέσεσι χορηγίαν παρασχεῖν ' υλλ' ε μιλλος καὶ εὐδαιμονία τὰς κόρας διεδέξατο. τούτων δε μέμνηται, επεὶ ὁ Θήρων εις 'Aάχν αrάγει τὸ γένος. 'χλως. V ααι δε λόγος. ουτος ὁ λόγος ἀκολουθεῖ καὶ ταῖς του Κίδμου κόραις, μεγάλων γὰρ κακῶν Συχουσαι, πάλιν εω μεταβολης μεγάλων ἶγαθῶν ἐκοινώνησαν. ευ δε των λίθου θυγατέρων τὸ παράδειγμα φέρει. ανωθεν γὰρ Θηβαῖος ὁ Θήρων. V. 1κολουθεῖ δε Ουτος ὁ λόγος, ῆτοι αρμόζει, ταῖς θυγατράσι του Κάδμου, ταῖς τυν ἐνδοξον etάξει ἱδρυμέναις, αδτινες

παθον συμφορὰς μεγάλας. Tὸ πένθος δὲ τὸ μέγα ῆφαν sθη τῆς μνήμης υπὸ των ἁγαθῶν των επικρατεστερων. ζῆμεν ἡ Σεμέλη ὴ ἐπιπολυ τεταμένας εχουσα τὼς Τρίχας, εν

τοῖς θευῖς τοῖς τον Ολυμπον οἰκοῖσι, τουτέστιν, ἐν ἔν μετὰ των θεῶν διατριβῆ, ἀποθανουσα - βρόμω του κεραυνου,

220쪽

γουσι δὲ τειάχθαι, ηroυν κεκυρῶσθαι, καὶ τῆ 'μοῖ το αδίλ- τη αυτῆς, κυτὰ παντα τον χρόνον, διατριβην ἄφθαρτον εντν δαλάσον συν ταῖς θυγατράσι του Νηρέως ταῖς θαλασ

σίαις. a II.

ΕὐθρόνοιςJ τουτο προς την διαδεξαμένην ευτυχίαν

ἀκουστέον. V.

υρουή ' επεὶ καὶ αυται παθουσαι εν απῆ , υστερον ἔτυχον της ἐκ θεῶν τιμης. Πιτνεῖ δὲ, καταπέπτει ' τὸ δε Θρυπένθος πιτνεῖ καὶ αφανίζεται των κρεισσόνων διαδεξαμένων αγαθῶν. V.

44. Zώει μεν εν χλυμπίοις δ ηστειεύσατο προς την της ευτυχίας υπερβολην, ἔτι δοκήσει μεν τέθνηκεν η Σεμέλη τω βρόμε0 του πυρυς του κεραυνίου , G δἐ τυν συνδιατρίβουσα τοῖς οὐρανίοις θεοῖς. V. ἔστορία. 4 της Σεμέλης ἱστορία δήλη, οτι εγκυμονου Λιόνυσον, Ηρας ἡποβουλαῖς εἰποῖσα τψ Ba , μετὰ κεραυνουελθεῖν προς αυτὴν, κατεκαύθη, καὶ προς οὐρανὸν ἁνῆ ε,

Λιὸς ἐρραψαμένου τω μηρυῶ τον Βιόνυσον, ἄχρις ἄν ὁ προσήκων ἔλθη καιρός. λέγεται δὲ φιλεῖσθαι αυτὴν ὐπὸ τῆς Αθη- νας, ξ ὁτι εις οὐρανους μῆλδ εν, η ὁτι Θηβαία ἐστίν. ἐν Θήβαις ιερὸν Αζηνας, ' γκας καλουμενης Φοιτέ-ν γλωττη. R. 46. TανυέθειραJ GL Μs. r. μακρόθριξ.48. Παλλὰς αἰεὶJ διὰ τὰ περὶ αυτῆς εἰρημένα. GI. Μ. r. Φιλεῖ δέ μιν Παλλὰς αἰεὶJ τουτο οἱ μἐν απλῶς, δω την εν θεοῖς διατριβὴν, λέγουσιν ' οἱ δὲ, οτι ώς επεχωρία θεός. ἁγαλμα γὰρ αυτῆς ὁ Aάδμος ἱδρύσατο εν ' Orκαις, κώμη τῆς Βοιωτίας. ' 'καὶ οὐν ὴ Ἀθηνα τιμῶται. V. Φιλέοντι δὲ μοῖσαι. αὶ οἱ μἐν διὰ τὰ περὶ αυτῆρ

Ilio eniau versus in Iutillis cocta. et e M. assiicitur. Diuiti Zod by

SEARCH

MENU NAVIGATION