장음표시 사용
251쪽
πανσέλ-νος, δίχα κόπτει τον μῆνα ' εν γὰρ τη τεσσαρεσκαιδεκάry του μηνος τουτο γίνηται. ωσπερ φαμἐν, ψ λαμπας εν νυκτὶ φως αστράπτει, οἴτω καὶ τό' ὰνzέφλεξεν ολ- et o αλμὸν τῆς εσπέρας, τουτέστι, διαφανῆ ἐποίησε. τὸ δεοφθαλμὸν λέγει, επειδὴ τὸ τῆς νυκτος φως τους εν νυκτι πορευομένους βλέπενν ποιεῖ, και ἀπροσκόπτως την πορείαν εγγάζεσθαι. μη λωνς προς τὸ, διχόμηνις, τὸ οὐσα ἔξωθεν. δέον γὰρ διχόμηνος εἰπεῖν, διχόμηνις εἶπε, προς τὸ μήνη. λέγεzαι δε μήνη διοτι τοὐς μῆνας αυτὴ εργάζεται, μειουμένη
σελήνη 4 χρυσάρματος, ολόκληρον τον εαυτῆς οφθαλμὸν λαμπρῶς ἀντέφλεξεν επὶ τῆς ρσπέρας, αντὶ τοῖ, δεδυκότος τυῖ ἡλίου, αυτὴ etον εαυτῆς οφθαλμὸν λαμπρῶς αντίθηκε. λέγεται δὲ ὁ λόγος ἁττιστρόφως , υντὶ τοῖ , ήδη γώρ τῆς παν- σεληνου σελήνης τῆς χρυσαρμάζου ὁλόκληρον τον εαυτῆς οφθαλμὸν ἁντιφλεξάσης ἐπὶ τῆς εσπίσας, - βωμὸς μεν τοῖ
252쪽
IN OLYMP. III, 54-έ2. 255 ν ο τόπος , ό τε ἴλυν τον ὀφθαλμὸν της σελητης καταλάμ- ,
253쪽
τέστιν ὁ μετέωρος τόπος, καὶ ὐπὸ των ανέμων καταπνεόμενος, εδοξεν αυ' , τῶ πιρακλεῖ δηληότι, υπακούειν ταῖς ὀξείαις αὐγαῖς του ηλίου, αντι του, εἰς πεῖραν οῦρχεσθαι των σφοδρῶν τίνων του ἡλιου. τότε δη εφρόντιζεν ὴ ψυχὴ αὐτοῖ , περιφραστικῶς αντὶ του , αυτὸς, πορεύεσθαι εις την γην την περιτον ' στρον ποταμόν. Απορήσειεν αν τις ἐνταὐθα, πῶς τὸ κῆπος λέγει μη οντων δένδρων; καί φαμεν, ωσπερ ανω εἰρή
κηπον λέγει Πίνδαρος, ῶς πρὸς τον καιρὸν αὐτοῖ. η επειδη πος καὶ ἡ φάτνη λέγεται. ἐτρεχον δὲ εν τούτω τῶ τόπω οἶιπποι, κύπος ἀποτελουντες ἐκ τῶν μυκτήρ- . R. 43. Tυμνὸς αυτῶ κωποςJ καπος κυρίως, ὁ περιπνεόμενος ανέμοις τόπος, ο ν κάπας τας φάττας καλεῖσθαι, δια τὸ περιπνέεσθαι υπὸ τῶν Ἀπων, τυι πνεύματι ἁνασπώντων την τροφήν. V. 44. 'ΤπακουέμενJ Gl. Ms. r. καρΤερεῖ . 45. θυμὸς ἄρμαινενJ δι- τουτο παραγενέσθαι προεθυμήθη εἰς την γην τοῖ ιεροῖ ποταμοῖ, εἰς την Σκυθίαν,
ἐν ἡ Σκυθία ὴ 'χρτεμις αὐτόν ὐπεδέξατο ἐλθόντα, ῆνίκα
αυτὸν τοῖς προστάγμασι καὶ ταῖς ἀπελίαις του Εὐρυσθέως ωπουργεῖν ὴ πατρὸς ἀνάγκη παρεσκεύαζεν, επὶ τῶ την ελα-
254쪽
φων της Ἀρκαδίας, ὁπηνίκα ή ανάγκη, 4 απὸ του πατρὸς
αυτοῖ τοῖ Λιὸς, παρεσκεύαζεν αυτὸν, δια των προσταγμάτων του Εὐρυσθ έως τῶν δι απέλων αDro; προσταττομένων , δι' cirrέλων γὰρ, φασὶ, προσέταττεν αὐτω O Εὐρυσθεῖς, απροσέταττε ) την ἔλαφον την θήλειαν την χρυσόκερων αξον-
σθέα γεννηθῆναι. λέγει οὐν την τοῖ Λιὸς προς φαν --τάνευσιν, ανάγκην. ἔστερον δε φακλης υπὸ 'μας μανεὶς, ἐλθὼν εἰς ωπόλλωνα καὶ χρώμενος αὐτω περὶ τῆς νοσου,
255쪽
S c Η o I. I Ληκο-2 παρ' uvτου, μη αν πεπαύσεσβαε της νόσου, ει μη προσελθόντα τω Εὐρυσθεῖ ποιεῖν, οσα αν εκεῖνος κελεύ9. R. 52. Xρυσό κερων ἔλα φ ονὶ οτι ἐπιμελῶς οι ποιταὶεην θήλειαν ἔμφον, κέρατα ἴχουσαν, εἰσάγουσι ' καθάπερ και την θηλάζουσαν τον Tήλεφον πίφουσι κώ πλάτ- et oυσι. τέtακται δε και παρα Ανακρέοντι in Fragm. Fisch. p. 35I. ap. Asten. IX. p. 396. Aelian. N. A. VII, 39.)' ' ανλοῖά τε νεβρὸν νεοθηλέα γαλαθηνὸν, ἔς τ' εν υλαις κεροέσσης υπολεοθεὶς υπὸ μητρὸς επτοήθη. Ζηνόδοτος δε μετοποίησε, δια τὸ ἱστορεῖσθαι τας θηλείας κέραrα μη εζχειν,εροέσσης εἰπών. οἷ μέντοι πο ταἰ πάντες κέρατα ἐχούσας ποιουσιν. Oτε δε συνέβαινε καὶ εἰκός εστιν, ἐνίας ἐχειν,εκεῖθεν δῆλον, οτι των ελεφάντων οἱ μεν εξ Αιδιοπίας και Αιβύης πάντες Ουν ταῖς θηλείαις ὀδόντας ἔχουσιν, ως τινές φασι, καθὰ καὶ ' υντιανὸς εν τυῆ περὶ ελεφάντων φηoέ'των δε υνδικῶν αὶ Φηλειαι χωρις των ιδόντων εἰσίν. V. 53. 'χν ποτε 2 αὐγέτη δ αυτη Arλαντος συμιηρ. stψιέρωσε δἐ την ἔλαφον τη ' τέμιδι. λέγεται γὰρ, oro, νίκα πιρακλῆς παρέσχεν αυτην Ευρυσθει, τότε εὐρέθη πι του τραχήλου αυτῆς ρογραμμένον Tαθέτη ἱ ερὰν ανέ- δηκεν. V.
ερασθεῖσα, μετεμή νη εις ἐλαφον υπ' Αρτέμιδος, καὶ οἴτωτον γάμον ἐξέφυγεν, υστερον δῶ υπ' αυτῆς πάλιν επανῆλ εν εἰς ἄνθρωπον. τούτων οὐν ὰμειβομένη αῆ ' τέμιδι, ἔλαφον ἁνατίθησιν αυτῆ χρυσοῖ κεκοσμημένην τὰ κέρατα, εν οἷς επέγραψε ' I Θέτη ταύτην ἀφιεροῖ ' τέμιδι ' hν ἁγαγεῖν υπ' Εὐρυσθέως φακλῆς ἐπετάχθη ' οθεν διώκων ωυτὴν μέχρις Υπερβορέων ὰφῖκτο, ἀφ' ου την ελαίαν εἰς 'ολυμπίαν ἐγαγε.τὸ δἐ ὼετιθεῖσα , 0ο- ὰνατιθεῖσα κατὰ συγκοπὴν, ήγουν
54. ων τιθεῖs' ῬρθωσίαJ Dρθωσία ἡ χρτεμις παρώτὸ υρα σιον, οπερ ἐστὶν δρος Ἀρκαδίας. ἔστι γὰρ δρος ' καδίας ορθιον. ἀφ' ου καὶ η θεὸς 'ομία καὶ 'ορθωσία καλεῖται. στοι, τῆ ὀρθούσν τὰς γυμναῖκας καὶ εἰς σωτηρίον
256쪽
σείας. R. 62. υντιθέοισι νέσσεταιJ καὶ νυν εξει επὶ τῆ παρ-
257쪽
μος, ὁ Θήρ νος πατήρ. R. δ' οὐν ὴ ψυχὴ διεγείρει
εἰπεῖν, δόξαν ἐλθεῖν τοῖς Ἐμμενίδαις, ηγουν τη φατρία του Θήρωνος, τουrόσrι τοῖς Ἀραγανiίνοις καὶ τω Θήρωνι, των
258쪽
γνώμν καὶ συνειδήσει οἶ Dμενίδαι τὰς θυσίας ἰεὶ πλη-
259쪽
ρυόνου βους εις την Ἐρύθειαν λεγμένην νησον προς τοι Ωκεανίν παρεγένετο, πῖσαν διεξελθάιν την πλεομένην θάλασσαν , εβούλετο προσπιέρω χωρεῖν. εἶτα χάος ευρῶν και φυν, ἔστησε στήλυς, δι' ών ε μήν ε τὸ τέλος τῆς θαλάσσης, ῶς μηδἐν εἶναι περαιτέρον πλωχόν. προς τουτω
τείτω πλέον. ἐχει γὰρ τυ τέλος τῆς ευδαιμονίας, ἄσπερ τὸ τέλος τῆς θαλάσσης αι πιρακλέος σrῆλαι εν τόπον Γαδείρων. V. Tων στηλῶν του πιακλέους. τοιτο δέ φησιν , επειδὴ ενίκησε τὰ ' Oλύμπια, τον κράτιστον αγῶνα των ἄλλων. Tu πόρσω δὲ, τουτέστι τὸ πό0ρω, αντὶ του, περαιτέρω, ἄβατόν ἐστι καὶ υπὸ των σοφῶν καὶ υπὸ των ἀσοφων. ου μηνδιώξω, rουν, οὐ ζητήσω, τουτέστιν, οσον τὸ κατ' εμὲ, ουπαν εδίωξα. κεινος, ήγουν μάταιος, ἶν εἴην, εἰ ἐζήτησα
τουτο δηλονότι. Dβατον τὸ μὴ πρέπον πατηθῆναι, καὶ δ . οὐ διῆλθέ τις, καὶ δ οὐ δύναταί τις διελθεῖν, ἐrouν τὸ ἰδιαιτητον' ενταῖθα κατὰ τὸ γ λέγεται σημαινόμενον. R. ρακλέος στ ηλῶνJ ἴς εν Γαδείροις ἔστησεν, ora προς ζήτησιν τῶν Γηρυόνου βοῶν ἀφῖκτο. οτι δὲ οὐκ ἔστιν , επέκεινα τούτων ἐλθεῖν, ἡ παροιμία δηλοῖ. Παροιμια' τὰ πέρα Γαδείρων, οὐ περαetί. δ δἐ λέγει, τοιοῖτόν ἐστιν, orι, ἄσπερ τῶν πιρακλείων στηλῶν οὐκ ἔστιν επέκεινα τι, οἴτω καὶ Θήρων εἰς τὸ ώκρόiατον τοῖ δαύματος ἰὼν, ουκ Γν ij0 ποθ=ωrέρω ἐλθεῖν. πάνιες γὰρ καὶ Οοφοὶ καὶ ἀσοφοι μὴ
ειναι ταυτης ἔτι μείζω ευδαιμονίαν εἴποιεν, ὼστε καὶ αυ- τὸς, εἰ πλέον τι λινίην προς τον αὐτου ἔπαινον, μάται0ςῖν εἰηx. Item R.