장음표시 사용
281쪽
δίμετρον ἶκατάληκτον. --υυ-υυ- . T. I Στησιχόρειοντο, Πινδαρικω ἰδιώματι. ὁ γὰρ τελευταῖος, αντὸ τροχαίου,
282쪽
283쪽
γὼρ ακολουθία ' παντὸς γὰρ ἔργου, φησὶν, ἀρχομένου περίβλεπτον καὶ εξαίρετον δεῖ ποιεῖν τὸ της προσόψεως, ητοι την εἰσβολην καὶ την αρχην λαμπρὰν καὶ επίσημον. V.
5. Εἰ δ' εἰη μἐν υλυμπιονίκαςJ λοιπὸν περι του
δεησίου φησίν. εἴτις Οὐν, ον τρόπον ουτος, Ῥλυμπιονίκης εἰη καὶ προφήτης του κατὰ Πισαν καὶ ολυμπίαν μαντείου, καὶ συνωκηκὰις τὰς Συρακούσας, τίνα διαφυγν αν υ ποιου-
284쪽
εἰσὶ πλεονεκτήματα. οὐκ αυτος δε συνέκισε τὼς Συρακούσας, ἁλλ' οἱ πατέρες αὐτου, ων το εργον επὶ τῶ παιδιαυτῶν τίθησιν οἰκείως. R.
στης, καὶ οἷ αυτοῖ πρόγονοι συνωκισαν την Συρακουσίων πόλιν. το μα3etείω δε λέγει, διότι ενταυθα οἱ παμίδαι εμαντεύοντο, ώς καὶ αυτὸς προῖὼν ερεῖ. R.
γαρ οὐτος συνοικισε τας Συρακούσας, ἁλλα προς ἐγκώμιον εἰληφεν. απὸ γὰρ εκειν ν ὁ ησίας των συνοικισάντων. V. 9. Tινα κεν φύγοι ύμνονJ αντὶ του, τίνι αν ἴμνωανοίκειος γένοιτο εκεῖνος ὁ ἁνηρ ἐν ἀδαῖς επιυυμηταῖς επικύρσας , hro επιτυχὼν πολιτῶν οὐ φθονούντων. R. 12. Σωσ τράτου υἱὸςJ ὁ -ησίας. ὁ δὲ νοῖρ' εἰδεἐν τῶδε βεβηκὼς τῶ τοὐ τω ὁ τού Σωστράτου παῖς Arqσως τὰ τρία τὰ προειρημένα ἔχων, Ῥλυμπιονίκης καὶ ταμίας τούAιὸς βωμοῖ καὶ συνωκωτηρ των Συρακουσίων. Πεδίλω δεκαὶ τὰ ἐξης εἶπεν, ἶν' εἱπη, υτι προσηρμοστο αυτῶ τὰ προειρημένα δαιμονίως καὶ εξαιρέτως, ῶσανεὶ πέδιλον τωποδι, τουτέστιν ο ἴμνος. V. Tινωσκειω δη ὁ υιις τοῖ Σωστράτου, ὁ πιησίας, τούτωτω υποδήματι, αντὶ τοῖ , τούrω τω ἴμνω, τουτέστι τῶ της νίκης τῶν 'Oλυμπίων, καὶ τω της ἱεραrείας, καὶ τῶ της συνοικίσεως τῶν Συρακουσῶν ,. δωμόνων πόδ' εχων, αντὶ τοῖ, δαιμονίως αυτὸς -ρμόζων, τουτέστ- ῶς απὸ μοίρας δαίμονος. B. 13. Λ αιμό νιονJ Gl. m. a. προσφυη. r. ευτυχές.
286쪽
χανον γάρ επεὶ γραστος μεν ζῶν ἐξεκεχωρήκει προς --γος, -φώρεως δε ον υπὸ γης κατεπόθη, ΠΗwείκης δεμε τὼ Ἐτεοκλέους εντὸς Θηβῶν ῆχθη , οἱ δε καυθέντες μνστρατηγῶν τέσσαρες ησαν. τὸ δε Θήβαις πρὸς τὸ τελεσo έν-
287쪽
και τουτο. υμφότερον, εἰ μεν οὐδετέρως τουτο δέχοιτό τις, παρακινδυνεύει. ου γαρ ἐνικῶς δύναται λέγεσθαι τὰ φόrερα. εἰ δ' αρσενικῶς, κατ αἰτιατικην, αντὶ τοῖ, --φυα εὐοδέξιον, ἔξω της γνώμης τοξεύει τῶν χρησαμένων αυτω. επὶ γὰρ τούτου εου σημαινομένου καὶ μετὰ εὐδεί&ς εστιποτε λέγουσιν αυτό, ὼς εν τούτοις 'Aμφότερον, πολιός zε νόον, πολιός τε κάρηνον. δοκεῖ δη ἐπι ρηματικῶς μὰλλυν λέγεσθαι, αντὶ ἔοῖ, κατ ῶμ-φότερα. οἴrω γὰρ καὶ την Γν οιαν σώζει, καὶ τὸ παρακινδύνευμα λύει, και αν χρήσει οἰκειως Γχει. R. Diqiti eo by Corale
288쪽
οἰ τε φιλόνεικος , ου τε δύσερίς τις πάνυ ἄν, καὶ τον μέγιστονορκον ὀμόσαιμι, μαρτυρων τω -ησία, ὁ καὶ επὶ του Ῥμψια-οάου λέγεται. ευχομαι δἐ επιτρέ ναι μοι τὰς Μούσας συνερ- .γησαι. εἰκότως δε ἐπιτραπῆναι παθὰ των Μουσῶν εὐχεται, επεδη οἶδεν ὁρμοστον ποιητῆ το ὀμνύειν ἐγκωμιάζοντι. V. Οἰ τε δύσερις τις ωνJ τουτέστιν αγαν σκληρὁ εἰς ἐζριν, Ουτε φιλόνεικος, καὶ μέγαν ορκον ὀμόσας, τουτο τι ἐπος, ηroυν τουτον τον ἔπαινον ἀληθῶς αυτω, - θησία, μαρτυρήσω. αι γλυκυφωνοι δὲ φωι ἐπ' εμοι τουτο δώσουσιν, γουν οὐκ ἁντιτάξονzαι, συνδραμουνται πν μαρτυρία. B.
289쪽
ημιόνων, τουτέστι, την δύναμιν του λόρου του περὶ των ημιόνων του πιησίου καθ' οσον τάχος, οπως εν ὁδω καδα- ὰ, τουτεστι, δικαία, ἁναβιβάσωμεν τυν ἔκχον, η γουν τοἴχημα, αντὶ του, τυν υμνον τον επὶ τω ὀχηματι, ῖκωμαί τε.ῖφίκωμαί τε, καὶ προς το γένος των ἁνδρῶν, η γουν προς τον ' Ιαμον. κεῖται γὰρ, ηγουν αἱ ημίονοι του πιησίου, μόναι, δηλονότι ἐξ απάντων των ὰλλων λπων, επὶ την οδὸν Σαύτην, ηρουν την προς τὸ γένος του -ησίου ἐπίστανται ηγε- μονευσαι, ηrουν ὁJηγησαι, προοδοποιησαι' ἐπεὶ στεφάνους εδέξαντο, ηγουν ἐστεφανώθησαν, ἐν τν υλυμπία. μη 'οίνυν ἁναπιτνάμεν, ηνουν ἁναπεταννύειν, ὼνοίγειν, χάριν αυ- των , ημιόνων δηλονότι, τὰς πύλας των υμνων, αντὶ του, χρη υμνεῖν αυτάς. R. .
39. Dφρα κελεύθω τ' εν καθαραJ ἶνα επιβιβάσωμεν εν καθαρα ὁδω τὸ ἄχημα. ἁλληγορεῖ δε νυν περὶ τοis. ἴμνου λέγων' ἔνα διὰ καθαρας λεωφόρου τυν ἴμνον ἐπιβιβάσαντες τω οχήματι χρησωμεθα. πιλως. ἔφρα κελεύθω. ἁλληγορεῖ καί φησιν ' Ιτα δικαiα καὶ καθαρα ὁδω, τν των λόγων, επι σωμεν τὸ ὀχημα, αντι τοῖ, πτήσωμεν καὶ προσηκόνtως, και ἶνα προς τὸ γένος Αωμαι των ἀνδρῶν λέγει δε τῶν προγόνων τού Ἀγησίου ' ἷκωμαι δε ἐν αὐταῖς διὰ τῶν εγκωμίων. εκεῖναι γὰρ, αἰ ημίονοι τοῖ πιησίου, παρὰ τὰς αλλας πάσας ἐπίστανται καὶ δύνανται ηγεμονευσαο ταύτην την οδόν ' ποίαν οδόν; την τῶν ὐμνων ' επεδη τους ἐν υλυμπία στεφάνους εδέξαντο. V. 4o. v κχονJ Gl. 5m. r. ρυθμόν. Ικωμαί τε προς ἀνδρῶν καὶ γένοςJ τον καὶ σίτ- δεσμον υπερβι στέον ' καὶ προς τὸ τῶν ὰνδρῶν γένος παραγένωμαι, τουτέστο, μνημονεύσω καὶ τῶν προγόνων αυτού
ἁνέφερε δἐ ὁ ωγησίας εἰς τους Ἀαμίδας τὸ γένος. ἔνιοι δετον καὶ σύνδεσμον περισσὸν δέχοντα , is , , Iκωμαί τε προς τυ τῶν ἰνδρῶν γένος. V. 41. 'Eξ ἁλλανθ παρὰ τὼς ἁλλας πάσας, αντὶ τολυπἐρ πάσας τὰς λοιπάς. αυται γὰρ παρὰ τὰς ἁλλας πάσαρ
290쪽
, 42. UrεμονεύσαιJ Gl. Im. r. προτερευωι. 44. Ἐπεὶ δέξαντοJ τι του, τους στεφάνους, ους ἔλαβον. επειδη καὶ αὐται Η ἡμίονοι στεφάνοις ἐβάλλοντο καὶ ἄνθεσι. V. Πύλας υμνωτὶ ετέμεινε τῆ τροπη, καί φησι ' προς-ήκει τὰς πύλας των υμνων ανοθειν ταῖς ημιόνοις. V. 45. ἈναπιτνάμενJ απὸ etου πιτνῶ, τὸ πίπτω, καἰτης ἁ- προθεσεως, ἁναπιτνῶ. ἁφ' ob ἁναπιτνάμεν καιχωρικῶς ἀναπιτνάμεναι. καὶ ἁναπιτνάμεν, ἰντὶ του, ανωκεῖσθαι ποιεῖν, ἐrουν ανοθειν, ἀναπεταν. αποβάλλει δὴ . τὸ προσγεγραμμένον Ξ, καἰ συστέλλεται κατἁ ττν ἁκολουθίαν του ἔμεν , δόμεναι, θέμεναι. R.
46. Πρῖρ Πιτάναν δῶ J Πιτάναν νυν την ὁμωνυμον πόλιν λέγει τη ραδι, ἐπικειμένην ταῖς ὁμαις του μ εα ποταμου. προσόμηκε δῆ, παρ' Ευρώτα πόρον, ἐπεὶ καὶ ιῆοχολίδού ἐστὶν ἡ Πιτάνη αυτη δἐ ὴ Πιτάνη, 4 του Ευρώτα, πρόγονός ἐστι ιῶν Ἱαμιδῶν. ταύτης γὰρ καὶ Ποσειδῶνος Εὐάδνη, μάδνης δἐ καὶ ωπόλλωνος Iαμος ὁ μάντις. τῆς Πιτάνηρ δἐ Ομώνυμος ὴ πόλις. φάειαι δἐ δισσαι ' μία μiri h Ποσειδῶνος καὶ Πιτάνης, ετέρα δὲ, ' ιδος, ην καὶ ' ανει- αν λεγομένην φασὶν Ευάδνην ἀνομάσθαι διὰ τὸ πλῆθος τῶωεδνων, ίν ἔδωκε Καπανεύς. ἡ δὲ Αακωνικὴ Πιτάνη ειρώτα
et ποταμου γενεαλογεῖται. πρὸς Ποιάναν καὶ παρ' Εὐρώτα
ὁ συνελθὼν Ποσειδῶν,. ἐγέννησεν Εὐάδνην τινά. αυτη τὸ γεννηθἐν ἐκπέμπει λαθραίως εις ωρκαδίαν, τρέφεσθαι παρὰ πυτω τῶ Ἐλάτου παιδί. ταυτην την Εὐάδνην, εν ακμῆγενομένην, διεκόρησεν ὁ Απόλλων, καὶ ἔτεκεν ωμον, ὼ οὐ οι ' Ιαμέδαι μάντεις κατὰ Πίσαν, εις ους τὸ γένος ανάγει ὁ μη6ως ' καὶ Ουτως ευρίσκεrαι, ῶς ἀπὸ μὲν τῆς Πιτάνης,-raoς, ῶς δἐ ὰπὸ 'Iάμου καὶ μάδνης, τῆς εν Ἀρκαδία, κίς. V. Imreis. Eu του του -κωνικου ποταμου θυγάτηρ γέγονε Πιτάνα. αυι η υπὸ Ποσειδῶνος ἔγκυος γενομένη,