장음표시 사용
331쪽
της των πολεμι- συμβολῆς γίνεrαι. ειτ' ουν λέγεται καὶ επὶ των ἐκβακχευμάτων. V. 71. 2οτε και φαυσίβροτος δ ο νους ' τότε Ουν,
ηνι- ῶμελεαν τίκτεσθαι η θεὸς, o VHλιος τοῖς ἐαυτοῖ παισι,-ῖς περι διμον και Κέρκαφον, ἐπετείλατο τὸ μέλλον πραγμα, τῆς Ἀθηνας την γένναν παραφυλάξασθαι, καὶ θυσίας ποιῆ-Gαι' και οΠως το θεω θυσίας πλήθοντα βωμον εναργῆ
ντίσειαν ' τουτον τε πηξαμενοι επιδυσαντες την τε ψυχὴν του
πατρὸς αυτῆς διος τέρψαιεν, καὶ -τῆς τῆς γεννηθείσης παρθένου τῆς πολεμικῆς. ἔγχος μεν γαρ τὸ δόρυ ὀμορ δἐ Ο χορ. - ς. o VHλιος, φησι, παρεκελεύσατο
332쪽
ἀς, οπως αυτοὶ πρωτοι θύσωσιν. ἐκεῖ γὰρ μέλλει οἰκεῖν την θεὸν, παρ' ο ς αν πρῶτον θυσία αυτ' ἐπιτελεσθῆ. ἀνερχόμενοι δὲ εις την ακρόπολιν πρῶτοι obτω, ἐπελάθοντο πυρ κομίσαι. συνέβη ουν πρώτους υμαίους θυσαι. διέπερ κώ την θεὸν αὐτόθι καθιδρυσθῆναι, τιμησαι δἐ καὶ νη νθεον τους ' 'δίους. δια τουτο δέ φασι τους ' Γοδίους απυραθυεινοῦ ἄσπερ οἱ πρῶτοι τν ' Αθηνῶ ἔθυσαν. τινὸς Γ, οτικαὶ, φυλαξάντων αυτῶν, υπερησθεὶς ὁ Ζευς πλουτον καὐευδαιμονίαν παρέσχε, δωρη-μίνης καὶ αυτης της Ἀθηνὼς την περὶ την τέχνην ετήν. F. a. Λαέμων 'ΥπεριονίδαςJ ὁ 'Υπερίονος παῖς. Υπερίων δὲ, εις τῶν Tιτάνων κατὰ τὴν του 'Hσιόδου Θεογο- νέαν v. 37I. SS.
θεία δἐ ἔχιόν τε μέγαν, λαμπράν τε Σελήνην. s. λίην
76. Βωμον ἐναργέαJ ῆτοι τῆ κατασκευῆ πολυτελοτυγχάνοντα, ξ τον ἐναρμς γενόμενον, παρὰ τον τῆς γεννήσεως καιρόν. πρῶτοι 'ρ ἔθυσαν. διὸ ἐλελλεν ἐπίσημος εἶναι παρὰ τὸ πλῆθος τῆς τελουμένης θωσίας. V. 77. Σεμνὰν θυσίανJ τουτο πρὸς τον τῆς Ἀθην τρόπον. σεμνῶς γάo φυσι τὰ θύματα αυτῆ τελεῖν. V.
333쪽
φησι, τοιουτόν εστιν. οἱ περὶ των μελλόντων πραγ-rων τοδεον προσκοrrήσαντες καὶ τουτο προδιδαχθέντες, οίτοι εἰς υρετην καὶ ηδονὴν ερρονιαι. ἔνιοι δε ουτως ἐνόησαν ' ἐκ δὴ
ναύτης τῆς αιτίας καὶ ωδώς ὴ ὐπάρξασα εις την θεὸν ῆ εκπρομηθεὶς καὶ τῆς προγνώσεως, χαρὰν αυτοῖς καὶ ευθυμίαν
ποιεῖ δἐ τοῖς ἀνθρώποις αρετῆς τιμῆν καὶ χαρὰν του Προμηθέως, τουτέστι τῆς προβουλευσεα ς, το αἰδέσιμον, ξτοι ἡ αἰως ὴ επομένη τοι Προμηθεῖ, περιφραστικῶς, Γλοὶ του, ο Προμηθεύς ὁ ἀδέσιμος, αλλ' επιβαίνει καὶ νέφος τι λήθης λέκμαρτον, τουτέστιν ἁπροσδόκητον, καὶ παρέλκει, ήγουν παρατρέπει, εκκλίνει, την ορθὴν μέθοδον των πραγμάτων εξοντων λογισμων. καὶ Ουτοι γὰρ οἱ του 'Hλίου δqλονότι παῶδες, ἀνέβησαν οὐκ ἔχοντες, ηγουν μὴ φέροντες, σπέρμα φλογὸς καυστικῆς, τουτέστι πυρ, δ την καυστικὴν αυξει φλόγα. ἀνέβησαν δὲ εἰπών ἀδήλως, διὰ των ἐπαγομένων δῆλον ποιεῖ, ozι εις την ἁκρόπολιν λέγει αὐτούς ἀναβῆσαι. ἐπάγει γάρ TUDξαν δ' ἁποροις ἱεροῖς, Θουν, κατεσκεύασαν δὲ εν τῆ ροπόλει ναὸν συν θυσίαις μύροις, τουτέστιν ἄμα καὶ θυσίας πυρος --οχους τελέσαντες. R. 8o. ΣάρματαJ Gl. m. r. προτερήματα. 81. A. δώςJ Gl. bis. r. σεμνότης, Προμηθέως αἰδὼςJ τουτέστιν, ὁ μετὰ του προ βουλευσθαι ποιων τι, ὁμού τε κατορθοῖ τουτο, καὶ ηδονὴν ἐχει λε κατωρθωκως. τὸ δὲ αιδώς Προμηθέως λέγει, διότιπας ὁ χρωμενος προμηθεια οἱονεὶ τον Προμηθέα -δεῖται
8a. Ἐπὶ μὰν βαίνειJ ενίοτε δὲ καὶ τοῖς ἀκούουσι πην προμήθειαν και προσκοπουμένοις τὸ μέλλον επιβαίνει τι καὶ λήθης ἰδιον νέφος. εnι δἐ των Ῥοδίων ὁ λόγος, δεικαίπερ προδιατειλαμένου του Ηλιου αυτοῖς θυσαι τῆ Σθητα κατὰ την γένεσιν, καὶ αυτοὶ μεμνημένοι ταωry συντελασαι, συντελουοες, των προς την κατασκευήν τε ἔλιπον, οεστι τὸ πυρ. V. Dissiligod by Gorale
334쪽
IN OLYMP. VII, 79-89. 84. Kαι παρέλκει πραγμάτωνJ ὁ νους Ουrως ἔχει καὶ γὰρ οἱ Ῥόδιοι προμαθόπιες παρὰ του 'Hλίου τη ν της
Αθηνῶς γένεσιν, καὶ κπιακούσαντες παρ' αυτοῖ εο θυσαι τηεθω, παρ' αυτην την ἱερουργίαν του κυριοπάτου προς τὰς
θυσίας ἐπελάθοντο. ουκ ἐχοντες Ηρ πυρ μῆλθον ἐς τοσὰκρόπολιν, ἔνθα οἱ βωμοὶ, καὶ ἄνευ πυρος θυονας το ἱερω
οξ υρωσα καὶ στιλπνὸν, παρεῖχεν αὐτας κρατεῖν, τουτέστετο κράΤος εχειν των επι χθονίων κατὰ πωαν τέχνην, διὰ χειρον ἀριστοπόνων, ηγουν ἁρισια εργα κατασκευαγ-ων.
ἔργα δε αι κόλευθοι, ηro, αἱ Οδοὶ, της 'Pόδου δηλονότι, ἐφερον, τουτέστιν επικείμενα αὐταῖς εἶρον, ὁμοια ζῶσι και πουσιν, ἰτεὶ του βαδίζουσιν ' ην δε κλέος βαθύ, αντὶ τρυπολύ, απὸ μεταφορῶς τις βαθείας υλης, ηγουν δασείας. Λαόντι δὲ, ηγο- τω διδαχθέντι Γ ὐπ' αυτῶν των Ῥοδίων και η φρόνησις η ἄδολος, Ἱρουν η φυσικη, μείζων γίνεταε, etourέστιν, εἰ καὶ φυσική ἐστιν αυτυi σοφία, η τις αει κρατεῖ τῆς μπὸ μδήσεως, επίδοσιν καὶ αυτὴ λαμβάνει διὰ τινυπερβολὴν του κάλλους καὶ τῆς ποικιλίας τῆς τὰ η Tuναν π αν προς τό ἁριστοπότοις χερσὶ συναπτέον ου ἶ-'
335쪽
χειρουρrικην τέχνην τὸ ἄριστον αυτοῖς ἁπένειμεν. V. 92. N. πασεJ Gl. m. r. ἐχάρισε.94. Κρατεῖ νJ Gl. m. a. νικῶν. r. κυριεύειν. 95. Ἐργα δε ζωοῖσινJ τα γάρ υπ' αυτῶν δημιουργούμενα και ἐργαζόμενα, τοιαυτα και ὀφθῆναι επὶ της γης, Οἰα καὶ αὐτά τα εμψυχα κινούμενα. ἄριστοι γαρ περὶ τηντων ῶνδριάντων κατασκευὴν οἱ 'Pόδιοι. αυτοὶ γαρ πρωτοιοι Ῥόδιοι την των ανδριάντων εξεῖρον δημιουργίαν, τὸ πρωτον οὐχ οἴτω τιμωμένων '). Ἀρίσταρχος δε - κατὰ Λαδαλον αὐτόν φησι μεταφέρειν νυν επὶ των κατά την 'Pόδον
γάρ φησε, παρά δίοις μεν τον Λιόνυσον δεδέσθαι, καὶ παρ Ἐρυθραίοις δε τὸ ἔθος της Αρτέμιδος, καὶ ὐλως πολύν κατεσπάρθαι λόγον περὶ των αγαλμάτων, ώς μη μενόντων, ἄλλα πορευομένων ἄλλοσε πλεονάκις. Ἀλλως. '' δὲ ζωοῖσι. παρὰ τὸ Ῥμηρικό Iliad. x 418.)μύσειαι ζωῆσι νεήνισιν ἐhr' εικυῖαι. κέλευθοι δὲ νυν, τὰ ἐν τνῆ πόλει ἄμφοδα. V. οἱ ' μδιοι οἴτως ἄριστοι ἁνδριαντοποιοὶ ησαν, - ωσιν εοικότας σνδριάντας κατασκευάζειν, καὶ δεσμεῖν αυτούς τοῖς ποσὶν ωσπερ δεδοικότας, μη τοῖν ποδοῖν χρησάμενο. φύγοιεν, ἐδόκουν γαρ ωσπερ κινεῖσθαι τοιουτοι, οῖς καὶ Λαίδαλος ἐποίει.
καὶ πολλη δόξα προσῆν αυτοῖς. V. 98. Λαέντι δἐ σοφίαJ αντὶ τοῖ, δαέντος η σοφία καὶ μείζων καὶ ἁδολος τελέθει. αδύνατον γὰρ ἔν τισι ποιῆσα- σθαι ἐπίδειξιν μη μαθόντα. βέλτιον δὲ Οἴτως' οἱ παρατυχόντες και μαθόντες σοφὶν απ' αυτων καὶ ἔντεροον αυτοῖς
336쪽
IN OLYN P. VII, M-Ioo. 33 λέγουσι καὶ ἴδολ- , Ο ἐστι απλῆν. ἡ ουτω ' τω μαθόντι καὶη αδυλος σοφία μείζων γίνεται. τὸ δε σαφἐς Ουrως ἐχειρ τωδε μετ' ευφυῖας μεμαθηκότι την σοφίαν , καὶ επὶ τὸ μεῖζον ἀδόλως καὶ ἰνεμποδίστως επαίρεrαι, ώς των ' μδ-ν ευφυωνμεν οντων κατὰ φύσιν, προσδεξαμένων δὲ καὶ etην τίνην, ωαὶ οἴτωρ εξ ἀμφοτέρων της μαθήσεως αυτῶν επὶ τὸ ωκρον ελθούσης. . V. Λαέντι δὲ καὶ σοφῖαJ τὸ καὶ η Ἀττικον, ωσπερ φαμὲν τὸ, τί καὶ ποιησω; η obrω ' καὶ τω δαενrι, ηγουν καὶ - μαθόντι ευφυεῖ τελεθει καὶ υπάρχει καὶ η σοφία μείων
της εξ ευφυῖας μόνης ἴκρατος καὶ ἄδολος. ') λέγει ει διὰ iobe'μδίους, ως οντας καὶ δραστηρίους τω τίν, καὶ παρὰ της Ἀθηνὼς διδαχθέντας. R. 99. Μείζω H Gl. Μs. g. μεγαλώτερος. Tελεθεψ Gl.
1 oo. Φαν τὶ δ' ἀνθρώπων παλαιαὶ ρήσιεςJoυπω γὰρ των ιστοριογράφων ὁντων οἱ κατὰ καιρους ποιηταὶ παρὰ των ἐν ταῖς πόλεσι λογιων καὶ γεγηρακότων, οις ὁ χρόνος τὸ ωκριβἐς της rνώσεως ἐμαρτυρει, τὰς ἱστορίας κατακούοντες εμάνθαiον. λέγει δἐ τοιοῖrόν τι. καθ' υν χρόνον οἱ θεοὶ τοτ ολον κόσμον πρὸς εαυτους διεμερίζοντο, ἀπόντος του Ηλίου καὶ τον εαυτοῖ διανύοντος δρόμον, Ουδἐ εις των θεῶν υπέμνησεν, ωστε καὶ αὐτω του κόσμου μερίδα φυλαχθῆναι. οὐδέτω δἐ η' μδορ ὴτ εκ θαλάσσης ἁναδοθεῖσα. διὸ καὶ ἀκλήρω toe μείνας ὁ θεὸς ταύτην εἶλετο την μερίδα, ἱερὰν αὐτω etην νησον ἐπιτρεψάμενος. αrτὸν δὲ θεὸν τον 'Hλι0ν, οὐχ, oro καρο εαυτον πνός εστιν, ἁλλ ὁ ἁγνίζειν τν ὐκτῖνι δυνάμενος. V.
Φανουὶ V ἀνθρωπωτJ φασὶν, ως, ἡνίκα λυς μετὰ τῶν θεῶν μερισμον εποιεῖτο του κόσμου, οἱ ι ἐν αλλοι τούτων κλήρους ἔλαβον, 'πιλιος δἐ μη παρατυχὼν εν τῶ μερισμυὀκλήρωτος ἐμεινε. βουλομένου οὐν του Λιὸς πάλον εκ δευ-
337쪽
. δόμενοι, ου πω φανερὰν εἶναι την 'Pόδον εν - πελε γει τωθαλασσίον, orε ὁ Ζευς τε και οι θεοι οι αλλοι διεμερίζοντο ἔαυτοῖς την γηπι κεκρυμμένην δε εἶναι την νησον, τουτέστιν
338쪽
II 8. Hκότως εἶπε τὸ Λάχεσις, επειδὴ περὶ κλήρου ν ὁ λόγος. τὸ δε χεἰρος ἀνατεῖναι εἶπεν, ἁντὶ του χεο-
339쪽
ροτονῆσαι. ἐκ μεταφορῶς των δικαστηρίων. εκεῖ γὰρ, ἡνίκα τὶς νόμον η ψήφισμα περὶ του κοινου ἐποιεῖτο, εἰ καλὸν καὶ συμφερον εδοξε τοις πρυτάνεσιν εἶναι, τὼς χάψας ἀνέτεινον βεβαιουιτες αυτό. ἐκ του εἰπεῖν, δεῶν δρκον μὴ παρφάμεν, δείκνυσιν, ὼς ου μόνον τὰς χεῖρας ἁνέτεινεν 4 Aάχεσις, ὰHὰ καὶ ωμοσε το τῆς Στυγὸς υδωρ. ὁρκος γὰρ ἐν των θεῶν τὸ τῆς Στυγὸς υδωρ. R. ΛάχεσινJ GI. Ms. Bodl. τὴν κληροτρίαν. Xρυσάμπυκή ἄμπυξ μεν κυρίως κόσμος επιτιθέμενος ταῖς Των γυναικων κεφαλαῖς. 0υ καὶ Θηρος μνημονεύει Iliad. I, 469.) ' πυκα κεκρύφαλόν τ ῆδἐ πλεκτὴν ἀναδέσμην.
νυν δὲ καταχρηστικῶς την τιμίαν ἄκουστέον. Ahεσις δεμία των Μοιρων καλεῖται. τριῶν δε οὐσῶν των πασῶν σίοδος μνημονεύει Theogon. 218.) τε Α εσίοτε και Ἀτροπος. εστι βε τω ονοματα αυτῶν πεποιημένα.
9υὶ ἡ μεν Κλωθὼ παρὰ τὸ συγκλωθειν τὰ ἀνθρώπινα, ἡ δε
Aαχεσις παρει την κληρωσιν την ποιμν, ην εκαστος γεγονὼς
340쪽
δω μιχθείς ποτε ὁ 'πιλιος εγέννησεν επτὼ παῖδας, ἐπὶ των πο- λαιῶν ανθρώπων τους σοφώτατα νο ματα παραδεξαμένους, αντὶ του σοφωτάτους. εἰσὶ δε οἱ Ἐλέου επτὰ παῖδες Ουroι'