장음표시 사용
351쪽
πία, ἄνδρες οἷ μάντιες δια των ἐμπυρων θυσιῶν αποπειρωνται, φησὶ, του Λιος περὶ των ἀνθρώπων, εἰ τινα λόγον αυ- τῶν εχει καὶ φροντίδα. υλλως. αποπειρῶνται οἱ μάντεις καὶ ἐπιζητουσι μαθεῖν δια τῶν εμπύρων, τεκμαιρόμενον καὶ εὐρίσκοντες τα σημεῖα. περὶ ποίων δἐ ὼνθρώπων αποπειρῶνται; περὶ ἔῶν τοὐνιων καὶ ἐπιθυμούντων μπάλην ετην κτήσασθαι εκ της νίκης καὶ σπουδαζόντων αναπνοην λαβεῖν εκ τῶν κατεχόντων μόχθων. V. 4. ΠαραπειρῶνταιJ Gl. m. r. ἀπεικάζουσι. s. μόχθωνJ Gl. m. r. κόπων.
T . τὸ ποῖον; τὸ φανερωθῆναι την του Λιος βουλην, ανύ- ται εἰς χάριν τῶν .εὐσεβῶς καὶ οσίως ἐχομένων καἐ λιτανευόντων, οπερ εστὶ, τῶν μάντεων καὶ ιερέων. επαινεῖ ουν ἰσως τους γαμίδας, ῶς ευσεβεῖς. δύναται οὐν καὶ επ' αυτῶν τουτων νοεῖσθαι τὸ εὐσεβεῖς. πρόσκειται δἐ τὸ σημεῖον,οτε τὸ σημαινόμενόν ἐστι et oωῖτον ' ἔπι τελεῖται δὲ χάριν της
εὐσεβείας, η δια τσν ευσέβειαν. Ἀλλως. υννεται δῶ πρὸς χάριν. τουτέστιν, οἷ ευσεβεῖς ἀνύουσί τε ταῖς πρὸς τους θωύς λιιαῖς, οἷ δἐ ασεβεῖς Ου. γράφει δὲ κατ' ἐνίους ωσκληπιάδης ἄνευ του σ, λιrαὶ, καὶ Ουιω καθίστησι Σον λόχοπι πρὸς δὲ τὸ κεχαρισμένον. τν ευσεβεία' τῶν ἁνδρῶν ἁνύονται λιταὶ, ῶς ἴν αυτ ν τν τῶν ἁνδρῶν ευσεβεία κεχαρισμένου του λιrανεύειν ὁντος. υλλως. τελειουΣαε ημαντεία πρὸς τὸ κεχαρισμένον ἔνεκα της ευσεβείας, ταῖς τῶν ἀνδρῶν λιrMς. η ουτω ' τελειουνται δῶ TR. μαντεῖα ταῖς
τῶν ἀνδρῶν ευσεβείαις, οτι πείθοντες λιταῖς τους θεούς, λαμβάνουσι χρησμούς. τουτο δῶ λέγει, επεὶ Ου παντι - νθρώπω μαντεύεται-etὸ θεῖον, αλλὰ τοῖς εὐσεβέσιν. V.
1α. Ἀλλ' ί Πίσας ευ δενδρονJ ητοι λeίπει τὸ ἐχων, η, φιλῶν τὸ της Πίσης ἴλσος, ἶν' ν πρὸς τον Λία λέγωσ.η πρὸς αὐτὸ τὸ ἄλσος τις υλυμπίας λέγει, ὀπερ ἀνάκειται
352쪽
Πρὸς την Ῥλυμπίαν ἀποτείνων ἐρξατο, εἶτα, πολλὰ δῶ
τιμὴ η λαμπρά. R. . 14. μέγα τι κλέοςJ μεγίστη γὰρ ἐκείνιν δόξα, ω ἀν τοσὸν κλέος ήδυ καὶ τερπνόν. αrλαῖα γὰρ η τέρψις. V. 16. Aλλα δ' επ' Γλλον ἔβανJ οὐ πάντες τὰ αὐτὰ εχουσιν ἀγαθὰ, αλλὰ ἄλλο αλλος. τοὐτο δἐ εἱαεν, οτι ὀ μεν Ἀλκιμέδων υλυμπια ἐνίκησεν, Ο δἐ Tιμοσθένης Λέμεα. διὸ
Ου πάνΤεοῦ πάντων κοινωνουσι των αγα θων, προώ τι Θηρικόν
353쪽
δε εἶπεν, επειδη νεώτεροι ενίκησαν. V.
ὁραν αυτὸν τινα, καἰ Tv kπω, τουτέστι καὶ δια της πράξεως, ου -τελέγχων, ηγουν οὐ καταισχύνων τὸ εἰδος, ητοι την μορφήν. R. II. Ἐν Νεμέα προφαντονJ επιψανη και επίσημον ἐποίησεν. ἀμφοτέρους δὲ τους αγῶνας τούτους ἁ-πrει τω Γ, παροσον καὶ ἡ 'Oλυμπία καὶ ἡ Νεμέα Λώς. καὶ ὁ καλλίμαχός φησι Fragm. 193. p. 513.)' Ζηνί τε και Νεμέν τι χαρίσιον ἐδνον οφείλω. V.
μίνην, τουτέστι τὴν ναυτικήν. B. D πρειοι. - Cod. Gou. θωσαν ἐπὶ πτερὰ n. At chora
354쪽
επαινεῖ δε αυχούς , ως φιλαενους, δια Fο περι Τω πλ - κεῖ σθαι, και πολλούς ὐποδέχεσθαι. διὰ τοῖτο εἶπεν, ἔξοχ' ανθρώπων , ἔνα εξόχως καὶ υπὲρ παντας υνθρωπους εὐπηιν Θέμιν ασκεῖσθαι ἔνεκα φιλ0ξενίας παρ' Αἰγινήταις επειδη το κεκριμένον και προς ἐκαστ0ν αξίας αυτοῖς προς- μαρτυρεῖ. τοῖτο r- μάλισ- αξιώματος αβιον, το των πλησιαζόντων εκαστον την πρέπουσαν και προσφορον ὰπυδοῖ- ναι τιμήν. διὰ τούτο ουν φησι τιέλθαι εξόχως την του
καὶ ἐν Ασίνη το τῆς φιλυξενως, καὶ ἐπὶ πλε στον ανθρώπων χρόνον, ἡ πλῆθος ανθρώπων ἐχει την ροπὴν, περσινόμενον τούτο διακρίναι ') καὶ προσήκοντι, ῖνα ἐκάστοις τὸ πρέπον παράσχν, καὶ κατὰ καιρον, δύσκολόν ἐστι καὶ δυσανταγώνιστον. οπερ Αἰγινῆται υπὸρ πάντας κατώρθωσαν. υλλως. Πάρεδρορασκεῖται Θέμις. Ἀσκληπιαδης οντὶ τοῖ, τιμῶται προς τούξενίου Λιος, τουτέστι φιλόξενοί εἰσιν, ἴσως, διὰ τυ εμπορεῖον εἶναι τὸν Αἴγιναν, υθεν τον ἐπὶ μεταβολῆς φόρτον, Αἰγινητικον ἔλεγον, καὶ τους παττοπώλας, - νοπώλας. V.
isιος του εφόρου των ξένων, μάλιστα πάντων των ἴλλων υνθρώπων. R.
tis. Πύρ ε διγο ςJ Gl. Mss. β. r. παρακαθήμενος. 3o. Ἐξοχ' ἁνθρωπωνJ ῖνα βεβαιώσν, καὶ τὸ ἐξοχως ἐπάγει. ἔνθα γάρ τι πολύ ἐστι καὶ ροπὴν ἐχεν μεμὶν, ως καὶ εν Αἰγίνη, το τῆς φιλοξενίας τούτο Ορθῆ διανοία καὶ ἄσφαλεῖ κεχρημένον εἰπεῖν, μὴ εξω τοῖ προσηκοντος, ἀλλ' ευκαίρως, δύσκολόν ἐστι καὶ δυσπαλές. R. 'O, τι γὰρ πολύ, καὶ πολλοῦ ρεστοιJ γνωμικόνεστι τὸ λεγόμενον. συντείνει δἐ εἰς τὸ περὶ φιλοξενιας των
355쪽
σαι καὶ καχὼ τρόπον οἰκονομῆσαι καὶ κατορθωσαι, δυσχερῆ τοῖς πολλοῖς αεὶ γίνεταν. οὐκ εἶναι ουν φησιν ἰξενους τους Αἰγιιήτας καθάπαξ, ουδε μην ἰκριτως υποδέχοντα- τους παραγενομένους οbrοι πάντας, ως ὁ Tηλέμαχός φησιν επιτηρ Πηνελόπης Odyss. υ, 13 I. s. '
δύναται Ουν το πολύ επὶ του ὀχλου τίθεσθαι τού εν τηπόλει, Οἴον, ὁπου εστιν ὀχλος, ἐνταῖδα τον κατοικοῖντα λον των συμφερόντων τι νοησαι, χαλεπόν εσrιν. ακριβους γὰρ διανοίας καὶ ρεμούσης, καὶ ὀλίγων ἁνδρων το ἐπὶ τοιαίτην ἐνεχθηναν κρίσιν. πλήθειν γὰρ ἀνδρων ουτω φασὶ την Αἴγιναν, ὼς ἀταο εν αυτν τεσσαράκοντα επτὰ μυριαδας οἰ
αν η τε πολύ καὶ πολλαχόσε, η roυν εις πολλὰς οδούς τείνω διαφερούσας ἀλλήλων, τοῖτο διοικεῖν ἁσφαλεῖ κρίσει λογισμοῖκαὶ δικαία οὐκ ἔξω του εγκαίρου η γουν τοῖ αρμόζοντος, δυσχερίς ἐστιν, ῶσπερ εν αυτη , τη λιγένη δηλονότι, πλῆθος συε- έεῖ ξένων, διαφέρον τὰς Προας, εἶτα ὀρθῶς διοικεῖται. MLλως. 'πι, το γὰρ πολύ καὶ πολλα ρέπειJ γνωμικόνεστι - Ἐμπλήγδην ἔτερόν γε τιμῶ. B. Eadem quae inter Vett.
31. Schol. IIs. r. εις πολλὰ διανο ματα κατὰ τὼς γνωμας, αλλ' δμως κρίνεται εν ὀρθῆ πώσει. 'PέπειJ Gl. Ms. r. κλένει. f5έποι ipse Cod. G.J33. ΛυσπαλὲςJ Gl. Μss. g. r. δύσκολον. α. δεινὸν, δυσκληρωτον. TεθμὸςJ το σημεῖον χ, οτι τεθμον νυν τὸ δόγμα καὶ την δόκησιν εἴρηκε. τὸ δὲ σαφὸς ουτως ἔχει. θεσμός τις καὶ δικαια κρίσις των δεῶν, καὶ ταυ την την τυ θαλπιrτ περιτετειχισμένην Αἰγιναν, τοῖς πανταχόθεν ἔπιφοιτῶσι ξένοις θρον ωσπερ καὶ ἐψεισμα θεῖον ενομοθέτησεν. V. Tεθμὸς δέ τις ἰθανάτων, η γουν, συνθήκη δέ τις, τλήτων θεῶν, καὶ ταύτην την χώραν την ἁλιερκία, ητοι την
356쪽
θαλάσση περιειλημμένην, παντοδαποῖς, ῆγουν απὸ παντὸς τόπου ἶφικνουμένοις, υπέστησε κίονα δαιμονίαν, ἡτοι θείαν, ε ὀλβίαν, τουτέστιν, υποκειμένην ἐποίησεν εἰς ανάπαυσιν καὶ ασφάλειαν παντοδαπῶν ξενων, ἄσπερεί τινα κέ0τα ὀλβίαν. R.
οπιν ἐν παντὶ το; επιόντι χρόνω λίποι τὸ τοιουτο, μηδε κάμοιαυτὸς ὁ χρόνος, τουτο πράττων. ἐουτο δε τουτο μεσον παρεμβληθεν, ἐπεὶ - ακολουθία ' κίονα δαιμονίαν Λωριεῖ λ i, και τὰ εξῆς, D' , ' την Αἰγιναν, την χώραν, ητις ἐστὶ κίων των ξένων, ἡ κρίσις των δεῶν ὐπέστησεν υπὸ του Λωριέως λαου βασιλευομένην μετὰ τον Αἰακόν. V. O δε ἐπερχόμενος χρόνος τουτο ενεργῶν εἴθε μὴ ἀτονη-
ξένοις κίονα δαιμονίαν, Βωριεῖ λ ἔ ταμιευομένην ἐξ λακου, τουτέστιν, υπὸ των ωργείων οἱ γὰρ ωργεῖοι του ρικου γένουςὶ διοικουμένη μετὰ τον λακόν. εκ Λιὸς καὶ Αἰγίνης
3 i. Λωριεῖ λα AJ ozι οἱ μετὰ την λακου βασιλείαν χωριεῖς τῆς Αἰγίνης εκράτησαν. Αιακου γὰρ και ναμάθης, Νηρηίδος, Φῶκος εγένετο. τουτον ώς νόθον αδε-ὸν, ἰπέκτεν ναν Πηλας καὶ 2 ελαμών ' καὶ φεύγει ὁ μεν Πηλευς εις Θετταλίαν. την καλουμένην Φθίαν ' Tελαμὼν δε εις την Σαλαμῖνα. τελευτήσαντος ουν τρῖ --ου ἐρημος ἡ νῆσος περιελείπετο βασιλέως. εν τούτοις 2 ριάκων τις χοεῖος, συλλέξας πληθος Ἀργείων οἷ δε Πῖοι, του Λωρ οὐ γένους, εἰς την Αἴγιναν ή ον, καὶ κατοικησον, καὶ Οἴτ- ίδοξε μετὰ τον Αἰακὸν ἀποταμιεύεσθαι τώς Αωριεῖσιν ἡ τῆς Αἰμνης σεχή. V-4 I. Tον παῖ ς ὁ Α ατουςJ οντινα λιακὸν ὁ Απόλλων καἐ ὁ Ποσειδῶν μέλλοντες τον στέφανον καὶ τὸ τεῖχος τῆς Ἀλέου κατασκευάζειν, συνεργον έἰλοντο καὶ συλλήπτορα τούτους γὰρ κατεδίκασεν ὁ Πυς προς χην τειχοποιῖον ἡπηρε-
357쪽
'Oπποτε μιν ξυνδῆσαι ολύμπιοι ἐθελον ἄλλοι, 'φη τ' ήδε Ποσειδίων και Φοῖβος Απόλλων. Ουχ, ῶς ἔνιοι, καὶ Παλλὰς Αθήνη. V. Oντιτα, ηγουν τον Αἰακόν, ο υἱός της Λατοῖς, ὁ μόχλων, καὶ ὁ IJοσειδῶν , ὁ μεγαλην βασ.δεύων βασιλείαν, μέλλοντες ἐπιτεύξειν, αντὶ τοῖ ἐντευξειν, ήγουν καTασκευάσειν στέφανον, καὶ πεο βολον, περιτείχισμα, τῶ γλίω, εκάλεσαν συνερρον ἔνεκα του τείχους , ὁτι ην μεμοιραμένον, κινουμένων πολέμων ἐν μάχαις πορθητικαῖς των πόλεων, μαπνευσαι Πυτην, ηγουν την πόλιν, λάβρον καπνὸν, αντὶ του, αναπνοηναναπέμ ναι καπνου σφοδροῖ. Γλαυκοὶ δὲ δράκοντες τρεῖς, ηγουν στιλnνοὶ τοὐς οφθαλμούς, καὶ τη ἐνορίσει ἐκφοβοιν- τες , ἐπεὶ ἐκτίσθη νόον, ητοι παρ χρημα, τον Πύρρον . ηγουν τὸ τεῖχος εσαλλόμενοι, ανιὶ τοῖ , εἰσπηδησαι πειρώμενοι, οἶδύο μἐν κατέπεσον, αὐτόθι δε ἰτυρόμενοι. 'irουν ταρπιώ- μετοι, εν ἄτη γενόμενοι, ἔος πνοὼς ἰπέβαλον, ητοι ροπέπνεουσαν, ο εἰς δὲ εἰσῆλθε βοήσας, αντὶ τοῖ συρίξας. R.
Νυν δ' Δαδ μἐν πόλεως στέφανος ἔλωλεν. V.
κόν, δακ et op ὐπ' αυτοῖ οἰκοδομηθέντος ἶσα ἰλώσιμος γένηταε,
358쪽
Tλαυκοι δὲ δρακοντεςJ φοβεροί. ὁ δε νους' επει δηουν ποτε εκτίσθη τὸ τεῖχος, εὐθέως καὶ παραχρῆμα τρεῆς δράκοντες ἐφάνησαν, ων οἱ μεν δυο βουλόμενοι εἰσελθεῖν διὰ του πύργου εἰς το εντος, κατέπεσον καὶ ὐπέθανον, ὁ δε εις δράκων εἰσῆλθε μετἁ συριγμοῖ καὶ βυης. δηλοῖ δε την ἱέ ω- Οιν την τότε γενομένην. οἱ γὰρ επιόντες πολέμι0ι εἰωθασιν ἐφορμαν ἄμα βοῆ. ἔδει ειπεῖν ' γλαυκων δε δρακόντων εἰσαλ- λομενων τριων, οι δύο μἐν κατέπεσον, ὁ δε εἶς ἐνόρουσε. To
οι δύο μἐν σκόπελοι, ὁ μἐν Ουρανὸν ευρὼν ἱκάνε . V. 5u. 'EσόρουσεJ Gl. Hss. g. r. ἔσω ωθμησε. 53. Ἐννεπε ν αντί ονJ ἔννεπε δὲ, αντὶ του ἀπεν, εἶ θὴρ ὁ Ἀπόλλωs, ὁρμαίνων, ἐνουν διαλοyιζόμενος, σκοπων, πίθας ε αντίον, τουτέστιν εχθρὸν, οὐ δεξιόν ' ἡ Πέργαμος,ῆγουν ὴ ἐξοχὴ του τείχους, ω ερως Αἰακὲ, επὶ ταῖς σαῖς ἐργασίμες, ἐτον κατασκευαῖς, τῆς χειρὸς, ήγουν δια τῆς σῆς χειρὸς, ὁλ σκεται, ήγουν ἁλώσιμος ἔσται. . R. Ἀντίον ὁρμαίνωνJ φροντίζων και την διάνοιαν εφιστάς. ὁ δε λόγος ' οὐχ ἡπερέθετο στοχάρεσθαι, φησὶν, αλλ' εξεναντίον ὁρων ἔτι εἶπεν. ως δὲ συνέβαλε τὸ σημεῖον και οἰκείως ἔτεπε οἱ προσβαλουττες κατὰ τὰ ἡμέτερα τείχη ἁπο- λουτται, καθάπερ Οι δύο δράκοντες ', ὁ δὲ κατὰ τὸ λακουτείχισμα ἐλυμ δράκων κρατήσει, τουτίστιν, οἱ προσβαλόντες κατ εκεῖνο τὸ μέρος ' ωστε απὸ των τριων, επειδὴ τὸ τρεῖς αρχὴ πλήθους ἐστὶ, τὸ πλῆθος των Αχαιων εις πη- μείωσιν ῆχθαι. τινὲς δἐ εἰς τὸ επὴς το αἴνιγμα ἔτι θέλουσιν ἄγειν. επειδὴ γὰρ οἱ δράκοντες εἰσι τρεῖς, ων οἶ δύο ἁaέθανον, ὀ δἐ εις εἰσῆλθεν, ανάγει προς τοὐς εξ Αἰακος και λέγει Tελαμων και Πηλεῖς, δύο αδελφοί δύο τούτων παῖδες προσβαλουσι μἐν, ἰπολουνται δῶ, χῖας δηλονότι καιχιλλεύρ' ὁ δἐ εις Νεοπτόλεμος, ος καὶ εrτὸς τῆς πόλεως εγένετο, ουτος κραrήσει τῆς πόλεως, ωστε τὸ ἁνάλογον σώζεσθαι και δράκοντι τω εἰσελθόντι καὶ σωθίττι. Aλλως. ρμαινωπι διαλογιζόμενος, διανοούμενος. εἶπε δὲ ὁ Ἀπόλλλων, ε-3τίον και ἁδέξιον θεασάμενος τὸ γεγονὸς τί ας. V.
359쪽
Tρώων, ευάλωτος γενήσεrαι κατά πην εργασίαν των σῶν χερῶν, ως ἐμοι το σημεῖον το γεγενημένον ἐκ του Λιὸς δηλοι ωλως. κατὰ τὰς σας εργασίας ἡ Πέργαμος ἁλίσκεται, οἰον, ὁλώσιμος ἐλται. ὁμοιον τω Ηoin. Odyss. λ, II 5. ' ,, Ητοι βίοτον κατέδουσιν αντὶ του, καταβρώσονται ' οὐδέπω γὰρ παρησαν οἷ μνηστηρες, οτ' ἐσφαγίαζεν ὁ Ῥδυσσεύς - αλλ'
57 1ῖς ἐμοὶ φάσμα λέγει ΚρονίδαJ οἱ τως ἐμοὶ
360쪽
εἰπὼν εις τον Ξάνθον τον ποταμὸν απὸ τούτου δὲ την Αυκίαν δελει δηλουν ) ῆπειρο , τουτέστιν εσπευδεν, ελαύνων, τοὐς Ἀπους δηλονόrι, και εκ τούτου εις τὼς μαζόνας, τὰς καλαῖς ῖπποις χρωμένας, ητοι τὰς πολεμικὰς, και απὸ ε κείνων