Pindari Carmina et fragmenta Pindari Carmina ex interpretatione Latina emendatiore cum scholiis in Pindari carmina. Volumen 2. pars 1. Interpretatio Latina et scholia in Olympia vetera et recentia

발행: 1817년

분량: 475페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

38 I

την πιενωπὸν, την κοίλην, τῶν ἰποθνησκόνrων, τουτέστετὰς καταδύσεις της γης, ας οἱ ἀποθνήσκοντες διέρχονται. συνάπτοι ι ἐν την μάχην τῶν θεῶν τούτων την προς τροπιρακλέα, ἁντιτάττει δἐ αυτὸν τ' et emiνη μόν' του Ποσειδῶνος, ὰφ' ῆς συνυπακούειν δίδωσι καὶ την προς τους ἄλλους αὐτῶ ὰντιπαράταξιν καὶ ἰσχύν. ὁ γὰρ λόγος αυτῶσαφέστερον οὐτως ἔνι' ἐπεὶ πῶς αν ὁ μακλης εναντίοστ ς τριαίνης του Ποσειδῶνος τὸ εαυτοῖ ρόπω.ον ἐκίνησεν, ὁπηνίκα ὁ Ποσειδῶν επίερεν αυτὸν, καὶ ὁ Φύ - καὶ ο Αιδης διὰ της εαυτοῖ ράβδου; ἰγανακτῶν δἐ προς τούro toν λόγον ώς προσκρούοντα τοῖς θεοῖς, αναστέλλει εαυrόν μη λέγειν τοιαῖτα καί φησιν' ἁπόρριψον, πουν ἄρ βάρος ἀπόθου, ῶς επιβλαβη Γασον τοῖτον τον λόγον, ὼ στόμα ἐμόν. ἐπεi τό γε λοιδορησαι θεους, ουτίσει το βλάσφημα περὶ θεῶν εἰπεῖν, εχθρὰ σοφία, ηγουν μεμισημένη, καὶ τὸ πῖσθαι ἐξω του καιροῖ τοῖτο δέ φησιν, ἐπεὶ λαρίτων

εἰπε κηπω νέμεσθαι) μανίαις υποκρέκει, αντὶ τοῖ συνήδει, τουτέστι, μανία εστὶν ἴσον. R.

382쪽

φίαν αι τον ονομάζει. V. Tό μοι Ουτ εστι προς τὸ στόμα, ως ο Ἀνταί τινες, ἀλλ' εστι προς τὸ ρίψον, καί ἐστιν ομοιον τω, ὰφαιρῶ σοι τὴν νόσον. B.

56. Eπει το γε λοιδορῆ σαιJ διότι ιινδρα ἄντα τὸν Ηρακλέα τριῶν θεῶν ἁπέδειξεν ἐνrα βελτίονα. V. 58. I ὁ καυχῶσθαι παρὰ καιρονJ το γοῶν επὶ ταῖς ΟυΨως ἀκαίροις καὶ οὐκ ἀναγκαίαις διηγήσεσι καυχῶσθαι καὶ σεμνύνεσθαι ματίας δμυιόν εστι. τουτο δε εἰρηκε, παρόσον ὰσεβεῖν δείξει s. δόξει , εὰν τὸν μακλέα ἐγκωμιάχ επὶ τῆ τους θεους νενικηκέναι. V. 59. μανίαις ὐποκρεκειJ συμφωνεῖ, οῖον ενδόσιμόν ἐστιν. χαλως. Υποκρέκει, υπηχεῖ, προσέοικεν. ὐποκρέκειν 'γὰρ κυρὸς εστο, τὸ ῆοεμαίως υπηχεῖν εν τω ὁρμίζειν τὴν κιθάρας υποτερετιζεο ουν, ετ δόσιμος εστι μανία. 4 μεταφορα Ουν ὐπὸ των τῆς κνθάρας κρουμῶν. πρότερον γὰρ τῆς κιθάρας ἐφαπτόμενοι, υποκρέκουσιν. V. 6o. Μη νυν λαλαγει τὰ τοιαύταJ μῆ rοῖν δορυβει καὶ τὰ τοιαύτα φλυάρει , ὰλλ' απόρριψον και ἐυ και μὴ μέμνησο πολέμων. καὶ μαχων. τοῦ γὰρ τοιαῖτα κεχώρισται

Μὴ νυν, ὼ στόμα δηλονότι, λαλάγει, ῆγουν λήθει τὰ

384쪽

η την γην μητερα ὁποτοπάσανrες, λίθους λαβόντες όπισθεν αυτῶν ἔρριπτυν καὶ Ουοῦ μεν ἡ ΙΙύρρα ἔρριπτε, γυναῖκες. ους δε ὁ Λευκαλίων, ανδρες ἐγένοντο. ὀθεν εστι καὶ το λαὸς

386쪽

σιν ' υπ' ἐκείνων δη ησαν οἱ πρόγονοι υμῶν, οι πολεμικώτατυι

ἐχοντες.

387쪽

τῆς -καδιας, καὶ μετα ταυτα ἐγκύμονα ποιησας, ἐνεγκε τω Aoκρω , ἴτα μη ο αιών καῖ ο χρόνος αυτὸν εβέλη της λης ερημον ὁντα παίδων και γονης και γένους. ἐναντίωμα δε κατα την γενεαλπίαν εμπίπτει. την γαρ Πρωτογένειανοὶ μεν Λευκαλίωνος ψασιν, οἱ δε 'Oπούντος, και δοκεῖ συμφωνεῖν μητε ἡ γενεαλογία, μήτε ἡ ιστορία. αλλο γάρ τι ποταμὸς 'Oπους και αλλο ανὴρ ἐξ 'μπετου. A' οὐν τὸ ἁσύμφωνον ἀπὸ τούτων λυθῆ, φασί τινες τον Λεvκαλέωνα διώνυμον εἶναι, και τυν αυτον λέγεσθαι ' ουντα. ῶσπερ και επὶ τῆς Πηνελόπης. λέγεται γαρ ' νέα πρότερον καλουμενη παράτων φύντων εις την θάλασσαν εκριφῆναι, εἶτα υπό τινων ορνίων πηνελόπων λεγομένων εις την χέρσον ἐξενεχθῆναι, και Οὐτως αναληφθεῖσαν ὐπὸ των γεννησάνrων ὀνομασθῆνca Πηνελόπην απὸ τῆς των ορνέων ἐπιμελείας καὶ Ομωνυμίας, καὶ τραφεῖσαν διώνυμον εἶναι τὸ λοιπόν. V. Πριν 'OλυμπιοςJ πρότερον, την αρχὴν, ὁ βασιλευς ὁ ἐν τω 'ει πω, ο Ζευς, την θυmrέρα του ' ουσος, του καὶ δευκολίωνος, ἀναρπασας, ῆγουν μετέωρον εις τὸν υέρα

λαβὼν λαθρα τουτο γαρ τὸ εκηλος) απὸ τῆς γῆς των

389쪽

98. 'ΥπέρφατονJ υπερφυα καὶ μέρον καὶ τω εἰδει καὶ τοῖς πράγμασιν. V. ὐπερθαύμαστον. G. Μss. g. r. 99. Πόλιν δ' ἄπασενJ ἔντι δἐ τοι παιδὶ εξαιρέτω καιδνδρωθέντι ὁ Αοκρὸς την πόλιν ἐνεχείρισε, και τον ὀχλον

διαιταν καὶ διοικεῖν. V.

ὁ υιος, ὁ Πάτροκλος δηλονότι, ἄμα τοῖς Ἀτρείδαις ἐπελδών

SEARCH

MENU NAVIGATION