장음표시 사용
372쪽
. μεν υπ' An λόχου, φησὶ, λεχθεὶς υμνος ήρκεσεν, ὁ δ' υπ' εμοῖ νυν γεγονώς ρηθήσεται. ε θος δὲ ἡν κωμάρειν τὴν
373쪽
σθαι, ἶλλα δια το τρις εφυμπιάζεσθαι τὸ , Καλλίνικε. Περὶ δε του , Tήνελλα, Ἐρατοσθένης φησὶν, Pr , oτε ο αυλη- της η ο κνοαριστης μη παρῆν, ὁ ἐξορχος αυτὸ με λαβὼν ελεγεν ἐζω του μέλους ' o δἐ των κωμαστων χορὸς επέβαλε τὸ , λαλλίνικε. και Ουτω συνειρόμενον γέγονε τὸ , Tήνελλα
Καλλίνικε. ἡ δὲ &ρχὴ του μέλους ἐστιν ' Σὶ Κολλίνικε χαῖρ'. ἄναξ Ηράκλεες. V. Tὸ μεν Ῥρχιλόχου μελοςJ τὸ μὶν μέλος, οπερ ὁ ωρχέλοχος συνέθηκεν εν υλυμπία, τὸ φωνηεν, ηγουν τὸ
374쪽
θους αδόμενος, ἡ ὀ ὁδευτόμενος και πολλάκις αδόμενος
a I. Σεμνόν τ' ἐπένειμαιJ υμνεῖν ξ υμνηθῆναι
εχουσαν. τὸ δὲ ἐπίνειμαι η πρυς εαυτὸν, ἡ προς τ0ν χ0ρον-γλλως. ἘπίνειμαιJ επελθε. 4 δἐ παρακόλευσις ῆ ώς προς εαυτὸν . h ῶς προς τον χορόν. επελθε Ουν φησι τὸ ακρωτη- ριον τῆς Ηλιδος, υπερ ποτὲ ὁ Πέλοψ ἐξαίρετον εἰληφε παρὰ τῆς ἱπποδαμείας, τικήσας τον Οἰνόμαον, ωνον. V. 12. A κρω τήριο νυλιδοςJ ο προσεκτήσατο Πέλοψ, . χαβὼν την Ἱπποδάμειαν. φησὶ δὲ, των ἐκ τῆς Ἱπποδαμείας αιτῶ περιγενομενων δώρων, οτε ἐγημεν αυτὴν, Τοῖτο ωάλλιστον εδνον εIται, την εκείνης τῆς χώρος κτῆσιν. --
375쪽
ωλως. ἴκαιρόν εστιν επὶ τῆς ἱπποδαμειας το ἔδνον. ἔδνω γὰρ διδόασιν οι ἁνδρες, φερνὰς δε αἱ γυνακες, παρ- πο φέρειν μεθ' εαυτῶν. V. 13. T O ιοῖ σ δ ε ιι ε λ ε a hJ τοιοῖσδε ποιήμασι, ποιούτοις δμνοις. τοῖς νυν, καὶ μη οἰοις οι πρότερον. V. 17. Πτερόεντα δ' ἶει δῖστόνJ τροπικῶς τον υμνον'
τοῖ 4 Atan, καὶ ἡ θυγάτηρ αυτῆς ἡ τὰς πόλειοῦ σώζουσα, ἡ
377쪽
του Ἐφαρμοστου πατρίδα, μητρόπολιν δε την Ῥπουντα των - - λέγει. V.
φράζυροα ' εἰ δi καὶ χάρις τας ποιήμασιν ἐφάψεται , ῶς ἄν-
378쪽
τουτέστι μοίρας κρείττονος , κῆπον ἐςαίρετον καρπουμαι λα
τουτέστι πιρίτων μετέχουσαν. Αεῖναι γὰρ, η γουν αὶ λάριτες παρέσχον το ἀνθρωποις τα τέρψιν εμποιο υνια. n.
Moιριδίω παλάμαJ δαιμονία μηχανῆ καὶ τέχνy. V.
σθαι. λεληοότως δἐ ὁ Πίνδαρος διῶ τὸ ἀνεπαχθες τὰ ἰδια
379쪽
42. Κατὰ δαίμον' ανδρεςJ ἀγαθοὶ, φησὶν, ἄνδρες
κατὰ ανδρείαν, καὶ σοφοὶ καrὰ σύνεσιν, εκ θεου μοίρας ε- OPTO. ToDιο δε παραdεικτυς παραβάλλει τον ΙΦακλέα, ἔτι εἰ μη κατὰ θεου μοῖραν ἐγεγόνει τοιούτος, οὐκ ἶν ποτε ὐπαστο δεντιστῆταιἈπόλλωνι, καὶ Ποσειδῶνι, καὶ Ἀδη φαχλης. V. 44. Ἐπεὶ ἀντία πως ἶν sic τριόδοντος εως
θνασκόντων. Tίνες εἰσὶν - αἰτίαι, δι ας επολέμησε τοῖς τρισὶ θεοῖς ὁ φακλης; προς τον Ποσειδωνα μεν, προωτίμενον ΙIυλίων. επολέμει μ' Ηρακλης τοῖς ΙΠυλίοις διὰ ταύτην την &ἰτίαν ' ἀνελών τινα Tραχέιιον καὶ φεύγων του φόνου τομυσος εὐχεται προοῦ Νηλέα επὶ τεοῦ καθαρθηται του φόνου. ως ουν οὐκ ἐπέrρεφεν, εκίνησε προς Νηλέα πόλεμον. ὁ οὐν Ποσει0ῶν ως ὐπερ παιδος εμαχέσατο τιν ' μακλεῖ. Νηλεύς γὰρ καὶ ΓIελίας Ποσειδωτος υιοί. προς δε υπόλλωνα Οἴτω καὶ διδε τοιαύιην αιτία εἰς γὰρ την Πυθῶνα παρεγένετο μαντευσόμενος περί τινος. εφη οὐν αὐτώ; η Πυθία, μη παρε ναι et 0ν ί εὐν μηδε χρησμωδεῖν. ὀργισθεὶς επὶ τούτω ὁ Πρακλῆς ηρπασε ιὸν μανrικὸν τρίποδα καὶ πρὸς αυτὸν ειλ το την μάχην. πρὸς δε Σον 'Ἀδην διῶ τυυro ' επιταχθεὶς
νὼρ τον Κέρβερον κύνα Θαγεῖν ὁπό του Εὐρυσθέως, εἶτα διακωλυόμενος, ἐτόλμησε καὶ πρὸς τον υιδην. αἱ δε μάχαιαὶ πρὸς τους θεούς ἐν διαφόρω χρόνυ τυ μακλεῖ γεγόνασιν. λλως. ἰδίως κανταυθα ὁ Πίνδαρος τον 'Hρακλέα φησι τοῖς τρισὶ πολεμησαι θεοῖς. διδόσθω γώρ αὐrω, φησὶν ὁ Λίδυμος, περὶ την υπὸ τω Νέστορι Πύλον συστῆναι τον πολεμον, Θήρου την εν αδου πύλην εἰπόνιος Iliad. ε, 397. ,CEν Πύλινί ἐν νεκύεοοι βαλών. εἰη δ ἁν νῖν ὁ Πίνδαρος τὰ καὶ τό
380쪽
του Ποσειδῶνος τρίαιναν καὶ νικῆσαι, ὴνίκα Ο Ποσειδῶν σιὰς περὶ την Πύλον διεκώλυε τον Ῥοακλέα καὶ επολέμει ; V. 'Droρία. Tραχίνιόν τινα ανελὼν μυκλης, προστάξαντος οὐλλωνος ἐπεται εις Νηλέα τον Ποσειδῶνος, ἶνα υπ αυτούκαθαρθείη τοῖ φόνου. μη βουληθέντος ουν τοῖ Νηλέως, πόλεμον συνέστησε προς αυτὸν Ηρακλῆς καὶ προς τον τούτου πατερα Ποσειδῶνα τεῶν παιδὶ συμμαχοῖντα. Ἐτέρα. Ἐλί ὼν εἰς Πυθίαν μακλῆς υπἐρ τ0υιου χqησόμενος τοι Ἀπόέλωνι, ἐκουσε παρὰ τῆς Πυθίας, μὴ ειται τον δεδν ενχαῖδα, μηδεμαντεύεσθαι. ὀργισθεις επὶ τουiω, τον τρίποδα λαβὼν ἐξριφεν, ωσπερ μάχην εντεῖδεν ἁνταίοων προς τον θεόν. Ἐτέρα Ἐπολέμησε προς τον κιδην φακλῆς, Oxε, ὰπελθὼν τυν Κερβερον λαβεῖν. ἐκωλύετο παρ αυτοῖ. λεγε ο ουν, πῶς αν Προκλῆς ταῖτα εποίησε,. μὴ υπὸ Αιὸς τοιουιος γεγονώς; δέον εἰπεῖν βροτῶν προς etο δ νηοκόντων, βρότεα ειπε προς etia