장음표시 사용
401쪽
του τισπάστου ἁπὸ διβραχέος ἀρξαμένου. το ν χορι ιμ- κὸν τρίμεrρον βραχυκατάληκιον, αρξάμενον απὸ ιαμβικῆς συζυγίας ) καὶ λῆrον εἰς ἰαμβον. Iri r δίμετρον ἰαμβικονυπερκατάληκτον, ὁ τρίτος δάκτυλος πανταχου. Tὸ δ' τρωχαῖκον δίμετρον ἰκατάληπτον, δινρημένου του πρώτου καὶ Φρίτου) ποδός. T. . καταληκτικὸν πενθημιμερἐς, ' ἡ ἀναπαιστικον δίμετρον, βραχυκατάληκτον , η προσοδμικὸν δίμε-rρον ατάληκτον. Tὸ ς ἀντισπαστικὸν δίμrρον βραχυκατάληκτον, ο εστι Φερεκράrεων παρὰ συλλαβήν. Iri r επιωνικον τρίμετρον καταληκτικόν ' ἡ πρώτη συζυγία γωνικι ἡ δευτερα ἰαμβικη, εἶτα τροχαῖος, οικεῖος. το ' νικν, και , Ουλλαβῆ. T. ἡ Γλυκώνειον, υπερ ἔλυσεν εν - v. 33.)' Πέφνε Κτέατον --πα, εννεασύλλαβον. Περὶ τῆς επωδου αντον. Η δε επωδος κωλων θ. IN ά χοριαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον, ου ἡ πρώτη συζυγὶ ιαμβική εστι, του δευτέρου ποδὸς αναλυομενου, .Hια χορίαμβος, εἶτα ποίρώπλους. Tό ν προσοδιακὸν τρίμετρον αὐτάληκτον ὁ πρῶτος τροχαῖος, του πρώτου ποδὸς λελυμένου, εἶτα Ἀωνικὸς ὰπό μείζονος, εἶτα χοριυμ ς. T. γ' ιαμβικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον λελυμένον. Tὸ δ' ἐπιωνικόν τρίμετρονακατάληκτον, ἄπο ἰαμβικῆς συζυγίας λελυμένον. G έ ' -
του ἀπ' ελάσσονος κειμένου, καὶ τροχαίου καὶ συλλαβῆς.
402쪽
δαρος προ πολλοῖ συνθεμενος γράφαι αὐ- τον επινἔκιον ὀλιγωρησαι, αὐθις δὲ ἁποδοῖναι αντο; ουν τόκοις, ωσπερ τὸ χρέος παλαιὸν διαλύσασθαι, προδθεὶς ἐτερόν τι . δώριον. εδ ει ανάγνωτέ μοι δηλοῖ' ἁναμνημονεύσαrε καὶ αναγνωρίσατε , ω Μουσαι, ἐν φ χωρίω τῆς φρενός μου ἐστὶν ὁ ' Arησίδαμος. ως δε προδιαθέμενος ήδη et oν ἐπιν κιον, τυν ἁνα
LV. Valc D. C. Illinacli. p. 245. s i. Ex Sc redis J o M pode Mimrνωρισατέ μοι καὶ εἰς μνήμην τὴν ἐμὴν εἰ Πτε τον λυμπιον κην rον του ' Ἀρχεστράτου υιὸν καὶ ει τε, ἐν ποίω μέρει μου τῆς διανοιας κεχάρακται. τρία γ ρ μέρη φασὶν ειναι τῆς φρενὸς. λογιοτικὸν, μνημονευτικὸν, καὶ φανταστικὸν, καὶ τὸ υἐν λογιστικόν ἐστιν ἐν τω ἐγκεφάλω, τὸ δἐ φανταστικὸν ἐν πιο μετωπον, τὸ δὲ μνημονευτικὸν μέσον των δύο. ἔχοισι δἐ τότερu τό τε λογιστικύν και φανταστικὸν ως
τι ἔαμεῖον το μνημονευτικον, καὶ ἐναποζιθεῖσιν ἐν αὐτοῖ,
403쪽
χοικεν ο Πίνδαρυς ἐκ πολλοῖ συνθέμενος γράψε ν αυτῶ
ὰναγνόντες ῶσπερ εν βιβλίω γράμματα, εις μνήμην ἀμ-
404쪽
σχεσιν επεσθαι, καθότι κυὶ ὐποδίδωσε τον επινίκιον Ο μελ
παραγενόμhτος, τουτέστιν, αφ' ουπερ υπεσχόμην, προς TOUTO εκαθεν το εμον χρέος καταιοχύνει, οi oν βαύ b αυιὸ καὶ πολύ ποιήσει χρέος καὶ αυξηθησόμενον τοκοις. η οὐ τως' ὁ -ρ εππενόμενος χρόνος μετα την ὁπόσχεσιν πολυς ων καταμσχύνει τὸ ὀφλημα. διώ δἐ τούτου σημαίνει, Ο τε πολύς ο διὰ -οου χρόνος διελήλυθεν, εἴπερ Ο μέλλων πόνος οὐκ ἐπύθετ αλλὰ μακρόθεν ἐλήλυθεν, ῆνίκα μνησθεὶς ἐπὐτέλει τηνεπαπελίαν. ο δε τους' οὐδἐ γὰρ ῶρισμένως, οὐδε καθὼς ἡπεοιόμην, αλλὰ πορρω τῆς προδεσμίας ἡ τότε ἄρωμένος
405쪽
S Ο Η Ο Ο Α καὶ τότε μέλλων, ὁ προσδοκώμενος, χρόνος αδσχύνης αξίαν μηνύει μου την ἡπόσχεσιν καἰ οφειλην βραδύνας. V. To μέλλων λέγει, ως προς τον καιρόν, καθ' ον υπέσχετοωμνῆσαι. ὁ γὰρ μετ' αυτὸν ἐπιὼν χρόνος ώς προς αυτὸν μέλλων ἡν. B. Io. Βαθυ χρεοςJ μέγιστον ὀφλημα. τοτ ύμνον λέγει. V. 13. Nυν ψῖτον ἐλισσομένανJ ἄλληγορικῶς ταῶτα
λέγει. προσυπακουστέον δε ἔξωθεν τοιουτό τι ' ἰωμεν. θεωρήσωμεν, μή ποτε κῖμα την ψῆφον δινουμένην, επιφουέ-, κατακλύσν. ν ἐς δἐ προς χι κατὰ τον υμνον νοούμενον
πνεύμα. παρυβάλλει δἐ ὰλληγορῶν τῶ της θαλάσσης ὐεύματι την εα-οὐ δύναμιν. ώς γάρ ψῆφον παρ' αἰγιαλον --λινδουμένην εκβρασσόμενον τὸ κύμα καrακλύζει, τοτ αυτὸν
τρόnον, φησι, κυμ την ἐπικυλιομένην μέμψον ἐκκλύσω , ῶς νιφον. η οἴiω ' νυν την τῶν ἀνδρῶν μομφην ἄσπερ ψῆφον
τακλυσει, ηrουν κατακαλύψει, την κυλιομένην παρα πω αἀ-
γιαλῶ ψῆφον ' συμβολικὸς ὁ λόγος, αντὶ etos, νῖν σκοπησω- 'μεν, οπως ἡ δύναμις τῶν ἡμετέρων λόρον αποκρύψει τηνφερομένην καθ' ημῶν χῶν ἰνθρώπων μέμψιν, οπως τa κοινὸν ἴμνον πύον τῆ πόλει δηλονότι ἀποδώσομεν εἰς χάριν ορ πια, ήγουν δύναμιν επαγωγὸν, φίλην, τουνίστο φιλουμένην. εοχομεν δῶ δηλονότι ευπορίαν λόγων ' νέμει γάρ, ήγουν διοικεῖ την πόλιν τῶν Λοκρῶν τῶν Ἐπιζεφυρειν την παιρίδα τοῖ -ησιδάμου ἁτρέκεια, τουτέστιν ἁλήθεια, καιδια φροντiδος εστιν ἡ καλλιόπη, τουτέστι , κα πονητικοί
εισι, καὶ ὁ Αρης, ῆτοι ὁ πόλεμος, ὁ χαλκῶν, ἐτοι ὁπλοις
406쪽
τίσομεν ἐς φίλαν χάριν ' το δε κοινὸν λόγον υστερον λθει. R. AόγονJ Gl. Ms. r. της παρούσης 17. Νέμει γὰρ Ἀτρέκεια πόλιν ΛοκρωνJ ανrιτου, ἐχει νομην καὶ δίδωσιν η πόλις λαβ τῶν Λοκρων προς εροώμια. διό επήνεγκε ' μέλει τε σφίσι Καλλιόπα και χάλκεος ωρης' και γὰρ ἐν τν μουσικη διαφέρουσι καν τοῖς κειτὼ πόλεμον διὸ καὶ ἁφορμὰς δίδωσι τοῖς βουλομένοις. η ουτω
νέμε χαι και ἐστιν ἐν τῆ αληθεὶ, τουτέστι, καθ' εαυτης ἔχει την ἶλήθει ν η των Λοκρῶν πόλις. - δεῖ ουν, φησὶν, ουδε μέμφεσθαι. τραχεῖα δε εἰκότως ων λέγοιτο, λοφώδης ουσα και επω λασσίδιος. αυτὸς γάρ φησιν' ,,οί τ' ἶργεἰλο- φυν πὼρ Ζεφυρίου κολώναν . Schneid. Magia. P. I Oct.) καὶ ο βουλεται λέγειν, εστι τοιοῖτον ' καίπερ τραχεῖα ουσα, ευ- νομεῖrαι. διατί δέ; φησὶν λιστοιίλης ' επειμ γαρ ἐχρῶντο τω θεω, πως αν πολλης ταραχης ἀπαλλαγεῖεν, ἐξέπεσομὐτοῖς χρησμὸς, εαυτοῖς τόμους τίθεσθαι, οτε καί τις πο-
πολίταις εἰσενεrκεῖν δοκίμους. γνωσθείς τε καὶ ερωτη- θεις, πόθεν εὐροε, εφησεν, ενύπνιον αυrῶ την χθην . παρίστασθαι. διδ αυτός τε ηλευθέρωται και νομοθέτης κατέστη. Ουκ απὸ σκοπου δε μουσικούς εἶπε τούς Λοκρούς.
407쪽
408쪽
μος πύκχης, ῶς Πάτροκλος τῆ Ἀχιλλεῖ. τοῖς μρ οπλονς
409쪽
αυτοῖς Ἐγκλῆς εἰς τὸν αγῶνα μέλλοντας ἰπιέναι λοχήσας
410쪽
IN OLYMP. X, 23-56. sit 1 I9. 'ον αρχαιον σάματιJ το μνημα του Πέλοπος τοαυτο τῶ βωμῶ. οὐ γὰρ ἐτέρωθι μἐν ο Πέλοψ, ἐτέρωθι δὲ - μος, ἁλλ' ἔν καὶ εο αυτὸ χωρίον ἐστὶ σῆμα καὶ βωμός. ἐξάρωμον δε, επεὶ των δώδεκα θεῶν εξ βωμους κατεσκεύασεν. ὁ δε νους ' ον τινα αγωνα πλησioν του αρχαίου σήματος
καὶ τάφου εξ βωμώIν ὐριθμὸν ἔχοντα, νητον βωμον,J ἱδρυσατο καὶ κατεσκεύασεν Ηρακλῆς, ἡνίκα τους του Ποσειδῶνος ἁνεῖλε παῖδας, Κτέατον καὶ Εὐρυτον, ῖνα δυνηθῆ τῆς υπηρεσίας μισο ζον κομίσασθαι παρὼ τοῖ Αὐγείου πλεῖστοr ὀντα, καὶ παρὰ ἄκοντος αυτος εκών. ἐλάτρευσε γὰρ αυτο ὁ μα- κλῆς ἐκφορήσας την ἐν τῆ αυλῆ κόπρον. υπερβιον δε , τον πολύν. ὰτεῖλον ουν τους Μολιονίδας ὁ Ἐρακλῆς, ἶν' εἰρ- πράξηται τον Αὐγέαν, ἔτι εν τῶ προς Avrίαν πολέμω μα- κλῆρ υπὸ των Μολωνιδῶν ἁλους, ἐφυγε. δω μ λας αὐτοῖς 1ων περὶ Κλεωνὰς συνεοτήσατο λόχον, φησὶ Μνασέας . Παταρεύς. πιλως. Κτέατος καὶ Ευρυτος, αδελφοὶ, τωι ἐν λόγω Ἀκτορος καὶ Μολιόνης, τῆ δε υληθεία Ποσειδῶνορ
καὶ Μολιόνης. ουτοι συνεστρατεύσαντο Αυγώα, καὶ επεδῆεις τον μισθὸν τῆς εκχύσεως τῆς ὁνθου ἡδικεῖτο μακλῆς, ἀποκαθάρας μεν τὴν κόπρον, αποστερουμενος δἐ του συμφω
μέλλοντα. τὸ δὲ υπέρβιον προς τον Λυροί- συναπτέον. R. AάτριονJ Gl. m. r. δεδουλευμένον. 36. Aόχμαισι δε δοκεύσαςJ δασέσι τόποις. επιτηρήσας χἀρ αντους ἐν τοῖς συνδένδροις τόποις τῶν Κλεωνῶν