Spicilegium Romanum a cura di Angelo Mai Ss. Mm. Cyri et Iohannis Laudes et miracula 70

발행: 1840년

분량: 807페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

24쪽

τους μαρτυρας.

monacti monasterii abbatia Theodorii, quod eat tarea deae tum stemelae chriaci Dei matri diritalia, qui postmodum ema optia Derua eti eius m Meroso mirariae civitatis, is laudam eanelorum martyrum

PROTHEORIA ID EST PRAEFATIO.

ropter aegritudinem oeulorum ad Cyrum et Iohannem martyres accurrentes , apud eorum

sit Ab hoe Bonitaeio priora duodeeim ss. Martyrum eum praefatione miracula in latinum ex graeco Sophronii suisse conversa, testis est apud nos Spitat. T. IV. p. 228. ipse Anastasius. Quisnam autem fuerit praediolus Bonifacius , quaeque eius aetas, munera , et dignitas , tradit erudita adnotatione

25쪽

PRAEFATIO.

μὴ μονας δυο μικρας ομιλίας Κυρίλλου του ρα- γαλου iij της αληθειας προελαχου και κηρυκος , sic Fλον ἀφόρητον μεν' εἰ ψευει με ν συγ-

basilicam morabamur, miraculorumque ea undantiam intuentes, haec memorantia scripta volebamus legere, quae nos martyrum certamen instrudirent , quaeve de Praecedentibus miraculis praedicarent e nihilque invenientes quae diximus , nisi tantum duos breves sermones magni Cyrilli, qui Propugnator et Praeco cxtitit veritatis , ad gelum sumus intolerabilem excitati. Si pagani quique sal

Bone inius ad uItas Pont Isseum BR. ed. Blaneliin. T. IV. p. 33o. Aetas inde patet , quod sub Benedicio II. et Sergio I. pon-iisesbus vixit, dimidio vix saeculo post S. Sophronii otatum. Loquitur autem de Bonifacio synodus ni eaena Meunda in act. I., euius verba recitat praedictus Betieinius. Idem do digitἱ-iato consiliarii sic ibi alti a Apud romanum elerum et Ponti iisseem dignitas consiliarii Sedis apostoli eae erat inter spe , et abiliores. Qui enim hoc munera sungebatur, in gravioriis bus putilleisque controversiis velut assessor Ponti fiet et ele- . ro adstabat; et siqua uda vaearet sedes , una cum ali Is re-,i gehat eeclesiam. v Antequam vero hoe sebolium praesonii volumini attexerem , iam de Boni saeto eonsit ario aliquid ego seripseram in quinto Spicilegii volumine pag. 354. iiὶ Videsis lias perbreves S. Cyrilli ho Dilias a nobis primum editas in sequentu volumine p.

26쪽

PRAEFATIO.

τῶν μακαρίων ἀπο Πολων ἐν ταῖc πράοσιν, προς

τους σιγαν αυτ ις ἐπιτρεποντας λεγοντων, ως ημεις ου δυνάμεθα α ἴδομεν και ηκουσαμεν μὴ sa conscribentcs, dum nihil verum nec sabulis li- horum dicant, tot libros super daemoniis conscri-Ρscrint , nos ad instar quadrupedum secundum amicos iusti Iob tacebimus, tanta ac talia veritatis , quae Christus est Deus noster, opera mirifica contuentes, per veros famulos citis ci&cta 8 ct praecipuo clamantem eum manifestius au dientes: quaecumque di xcritis in occulto , audientur in lumine ; ct quae in auro audistis , Praedicate super tecta e beatisque apostolis ad eos , qui silere sibimet indicebant, in actis suis dicentibus .

si) corrige per atii telas et. Interpres logebat αληξsi

27쪽

PRAEFATIO.

τὴν παρουσαν ποιησασΘαν την Ανναν επὶ τηπροσενεξει Σαμουηλ του προφήτου ρομουμενοι , και IJε ρου την πενθεραν ευγνωμονως ζηλώσαντες , ως η ρειν τον υ ιον , η οε εαυτην ψεω τω quod nos non Possumus quae vidimus , et audivimus non loqui. Idcirco ct nos fraglantiori gelo

serventes , ad consessionem sanctorum cucurrimus , pie Procidentes in faciem , totoque animo devoventes , Ut si nobis concesserint visionis ossicium , de certamine eorum , et quaeque ah ois fiunt eorum miracula conscriberemus , divina gratia cooperante nobis atque virtute ). De quibus dumtaxat scripturam hanc Voluimus sacere, An-Dam in oblatione matrem Prophetae Samuelis imitati, et socrum Petri fideliter aemulati; quarum illa filium , haec se ipsam Deo, qui eam sal

lii Corr. de eertamine eorum accuralius corascribere mus, et quas miracula ab eis sunt saeta colligeremus . eoolle. raule nobis ad laborem divina eorum gratia atque virtutu.

28쪽

PRAEFATIO.

m κοτι προς δουλειαν προώνεγκαν' οθεν ἀνα- σταντες καὶ καθ' εαυτους ροτα ταυτα γενομενοι , το των μαρτυρων υ φος σκοπήσαντες, καὶ

των δρωμενων θαυματων το πληθος Θεωμενοι, κατα τον μέγαν Iuτρον οτε το θαλα ον ρεῖ- θρον επεθυεν ἐφοβήθημεν, κἀν τοῖς εαυτων λογισμοῖς ἐποντο υμεΘα, καὶ πλεῖστα την ημωναυτων προπαίτειαν ἐμεμφόμεθα, δι' ην ἐαυτους μετρησαντες πρότερον , εν τοῖς υπὸρ ημας εαυ-

μενος κύριος , καὶ μίαν εἰσφοραν τον πλουσιον

vavit, ad deserviendum optulerat. Unde adsuris gentes , et apud nos Postmodum recollecti, hine quidem martyrum celsitudinem speculabamur , miraculorum quae fiebant multitudinem cernebamus et inde imbecillitatum nostram , sicut Petrus magnus dum super fluenta maris incederet, animadvertentes , terrebamur fluctuantes in cogitati nitius nostris , et Inultum nostram petulantiam resutantes , ob quam nosmetipsos primum non metientes , ad id , quod supra nos est, nosmetiPsos extendimus.

2. Adaugebat nobis vero timorem et Moyses ille venerabilis, immo Dominus qui cum Moyse disputans unam oblationem et divitum exquirit

29쪽

PRAEFATIO.

απασῶν καὶ τον πένητα ' καὶ μητε τον πλουσιον

θεῖσαν θεῶ τε και μαρτυσιν των λυτρων εἰσφο- ραν ἀβουλομεθα' αλλα τουτο δραν ημας ετερον et paupcrum; neque divitem sinens ampliora munera dare, clam animam velit redimere, neque praetcr haec quicquam orirre pauperem. Omnis itaque, ait, qui Prosectus suerit ut consideret, a viginti annis et supra , dabunt oblationem Domino e qui divos est, non adiciet; et qui pauper cst, non minuet de dimidio didragmatis , dum dederint oblationem Domino redemptionem Pro animabus suis. Unde et nos valde scilicet pauperiorcs etiam eis, qui nimis sunt inopes in se mone, recusare hanc quae in votis Domino et martyribus eius, a nobis promissa est redemptionis oblationcm voluimus ; sed haec nos agere alterum Diuisitos oste

30쪽

PRAEFATIO.

δος αγαθον του μη ευξασΘαἱ σε καὶ ρ in απο- δουναν καὶ Δαβὶδ o τουτον γεννησαμενος λε-γων εν ασμασιν, τας ευχας μου τω κυρίω αποδώσω καὶ ἡνταρ επὶ την οικείαν ἀναγομ ενος il/λησιν ευξασθε γαρ φησιν καὶ αποδοτε κυρίωτω Θεω ημῶν' ὐν τα. ακολουΘα καὶ 'Iωναc ὁ προφητης αδων ἐφθεγξα ' οσα ηυξάμ ην απo σω σοι σαπηρι μου τω κυρία ' δὲ καὶ Mωυ- σεως o νόμος απαιτειν ηξιου τα ἐν ευχαῖς συν- ταττομενα' εαν φησιν ευχὴν κυρίω τω eloquium cohercebat, quod Salomon concionator ascripserat dicens e iuxta quod vovisti Domino vinium tuum, non retarderis exsolvere, quoniam non est voluntas in insipientibus e tu autem quaecumque voveris redde ). Et David eius genitor inquit in canticis e vota mea Domino reddam e Omnesque ad sui imitationem invitans, VOVete, i quit , et reddite domino Deo vestro. Quibus consequontia ct Ionas propheta canens effatus est rhaec quae vovi, reddam salutari meo Domino. Iampridem et lex Moysis exigi mandat, quae Promit tuntur in votis e si ergo voveris , inquit, votum

tr) Corr. tu autem qua umque voveris, redde ἔ I O-num est te non vovere et non reddere. Et David etc.

SEARCH

MENU NAVIGATION