장음표시 사용
201쪽
νη γαρ αἰ σειν Πριάμου πόλιν. Il. B. 37. . ' i ' ἀεκητι θεων φυγεῖν' l. Δ. 5O . οἱ δε νεωτεροι καὶ προ των λογων αυτο τ θέασι. και ἐν πρωτω
γουσα, καὶ παραληγουσα γίνεται.
φαμεν . - ἔτι μικτῆ γίνεται διαλεκτω Δωριεις γὰρ τὸ εφοίτα εφοίτη λεγουσι, καὶ τὸ ἰσυλα εσύλη' καὶ τὸ ηυδα ηύδη' ό γοῖ,
202쪽
δείγματα ουκ εστι παρ' ' πω, αἱ δε πλαγίαι αυτοῖ κεῖνται δασυνόμνος δε καὶ περισπωμανος τέσσαρα v ον υπαρκτικον πτωσεως δοτικης, ἐτὶ κολλ' ἔπαθον καὶ πολλ' ἐμυγησα.J Il. E. 67. αντωνυμία σύναρθρον τρίτου προσώπου, eto. xως ἱ- ιιτοb παραδραθέειν φιλοτητι
ψιλούμενος καὶ περισπωρονος σημανει ἐξ' βεβαίωσιν, αντὶ
203쪽
ῆ καὶ κυανε σιν Π. A. 528. και ἐρωτηματικος,5 η ετι Μυρρουνεσσι πιφαυσκεαι Il. n. ia. καὶ παραπληρωματικος, ἐπει πολι φέρτερός εσσι. ll. Δ. 56. και ροτα πύσματος οξύνεται, τίη τοι ταῖε πά- ἀγγρειω; Il. A. 365. IOκαι απο του εω, πο υπαρχω, ειμι m' ης' παρατατικος, αντι
του υπηρχε, ψιλουμενος δε και βαρυνόμενος σημαίνει ἔπτα. singεσρος διαζευκτικος,
η εἶ ἡ κακως ν σομεν Αες Ἀχαιοί. Il. B. 253. οὐδ' ἀφαμαρτοεπες, η κω γέ-ιωτερος φν. Il. r. 2 5. και αντὶ του πότερον, η πε φάσγενον οξυ. Il. A. I9Ο.ὶ και ορκωμοτικος, η μεν ροι πρόφρων επε καὶ χερσὶν ἀρηξειν. Il. A. 77. 2ο και παρέλκεται, ἀλλα τὰ μοι ταυτα. Il. A. 4O7.
καὶ διασαφητικός' ος ουδεπιτε εο αρχῆ τίθεται, μετροεκται δεαπο του διαζευκτικου εις διασαφητικον,
25 'HΔΟΣ : Il. A. 576. 'Εστιν ονομα οὐδέτερον, καὶ δασύνεται' ει καὶ ταυτα ψιλουσαι τε κανόνι τω λέγοντι ' τα εις γλhοντα ιυδέτερα δισυλλαβα, ει απὸ φύσεως μακρῶς αρχονται, ψιλουνται οἱον εἴχω υχος' ειδος' ευρος' ῆθος καὶ ό Τρύφων όγραμματικος τοῖς δατύνουσι το λέξιν ταύτη , διότι απὸ 3οτοῖ ἡδεσθαι, ο σημαίνει το τέρπεσθαι γέγονε ' καὶ ω τερ αποτοῖ ε εσθαι εγένετο Ἀκος, κο δ εφυλάχθη το αυτο πινεῖ', οἶτως καίi απο του ηδεσθαι φυλάξει το αυτο πνευμ' γέγονε δὲ
204쪽
HNκPRA : Od. X. 493.3 νεγκα σεση μειωνται, ἔτι μη εχοντα το χ ρακτηρίζον τον αόριστον σύμφωνον, ἄμας προηλθε κλινόμενον δια πασων των εγκλίσεων ενεγκον γαρ το προστακτικον, εξ ου και το τρίτον ενεγκάτω κώιτο πληθυντικον ενεγκατε, καὶ τὸ ἀπαρε ατον ενεγκαι' κάs σ3ομεσος παθητικος ' ηνεγκάμην' το εὐκτικον ενεγκαιμι ' τὸ υποτακτικὸν ενεγκω' ομοίως τοῖ εἶπα ειπον τὸ προστακτικὸν Συρρακουσίως P,
205쪽
206쪽
τοῖτο γαρ δια διφθόπου εκφέρεται ' το γαρ ἐπ ι του ενδυομαι, καὶ συγχωρῶ, και καθέζημι δια διφθόγγου κεκίνηνται, ώς επι
τουτου χάριν συνελευσις γέγονε των δυο εε εἰς η ἐπι τοῖ Θμαι, του σημαινοντος το καμμαι ' τὸ δε ὁμαι σηροι νει δυο, το κα- 15
καὶ τὸ προσεδρευω χάριν πανούργου, ως εν τω
207쪽
io ΘΥΜΟΣ : Ι1. A. 136.ὶ Ποιοῖ εἴδους των υποπεπτωκότων ἔει μεν σημαίνει την ψυχ ην γενικοῖ, εἰ δε την οργην εἰδικοῖ' τί διαφέρει μηνις' οργ ' χολη' κότος' θυμός ς μηνις μὲν εστιν η επίμονος οργη ἀπο του μενω χόλος οἱονεὶ κίνησις χολης, καὶ αυτη εό ολίγον χρόνον γίνεται' κότος δε πολυχρόνιος μνησικα-I5κία, ἀπο του κεισθαι' ὀργη ἡ εό ολίγον πόνον, ἀπο του ἐργῶν θυμος δε ζεσις του περικαρδίου αδατος, απο τοῖ θύειν, τουτε ιμαγικως ὀρμαν. ΘΟΗ : Il. A. 3oo. ΙΠαρα το θέω, το δια τοῖ ε ψιλοῖ' ταδε δια τοῖ εω λhοντα ρήματα δισυλλαβα συναιρόμενα κατα2Ο τὸ δευτερον κα τρίτον πρόσωπον, δια τοῖ ε ψιλου γράψονται οἷον, θεω' ω' πλεω.Θnpua Ai : Ιl. 13. 13. Ἐκ τοῖ θωραξ' τα εις αξ αρσενικαφυσει μακρα παραληγόμενα εκτείνουσι τὸ α Φαίαξ' οἴαξ' πλὴν τοῖ θωραξ' τοῖτο παρὰ τὸ θω ό μελλων θωσω, θροος' καi 5 ως λίθος λίθοιξ, ουτως καὶ θωρος θωραξ, τὸ πολεμικὸν ἱμάτιον εστι και ετερον θω, τὸ εὐωχοῖμαι' εξ ου και θοίνη, ἡ ευωχία εκ τοῖ θωρα θωρήσσω, θωρηξι ς' σημαινει δε δύο λεγεται γὰρ επι τῆς καθοπλίσεως, και επι τῆς τοῖ οἴνου ἀκρατοποσίας' θω-
ραξ ετυμολογεῖται παρὰ τὸ ωρος, ὸ σημαίνει τον φύλακα, volao καὶ θώραξ, ὁ φύλαξ τῆς ὀρούσης, ο εστι πηδυωσης 'Τ καρδίας γίνεται δε παρὰ τὸ θω, τὸ εν ευωχία εἰμί' επι δε τοῖ χιτῶνος
208쪽
τα δια του ιτης παρωνυμα' καὶ παρωνυμον εστι ναι' εστι γαρ
θέρσος, ῶς βάθος βένθος, και πάθος πένθος, ουτως ώ- καιθάρσος θέρσος' τρόπη του α εις ε' το σι μακρον, κω ἄπαντα Ιοτα δια του ιτης μακρά εισι. ΘΑΛΕΡΟΣ : Il. B. 266.ὶ Παρα το θάλλω, το αυξω' τοῖτο παρὰ το θω, το τρέμ' ἀπο μεταφορὰς της των ἀνθρωπ- φυσεως' ο γὰρ θηλης καὶ μαστου μετέχων ανεισιν εἰς αυξησιν. ΘΕΟΠΡΟΠΕ a N: Il. A. Ios.) Μετεχει ά των περισπωμέ- I5νων, ωσπερ το κοιρανέων' εκ του θεοπρόπος θεοπροπω' εστι δε παρασυνθετον ἐκ του θεοπρόπος' τοῖτο Φ συνθετον εκ τοῖ θεὸς,
καὶ τοὐ πρέπω' σημαίνει δὲ τὸ προλέγω, ό τα εκ λου προ- λέγων. ΘΕΣnκxi A : Il. B. 367.ὶ τοῖ θέσπις' πως οφείλει a λέγεσθα θέσπις και θεσπις; ώς ελπις' εμπίς παροξύνεται' κακον γάρ εστιν ὁ λέγων, οτι τα εις πις λῆγοντα δισύλλαβα φύσει μιακρα παραληγόμενα, ει μεν ἀπο συμφωνου ἄρχ'νται, βαρύνονται οἷον τράπις' εστι δὲ βαρβαρικη ναυς' κάλπις κάλουιδιζε θέσπις θέσπιδος' ει δὲ ἀπὸ φωκηεντος αρπνται οξυνον- 25
209쪽
λυκου γένους' οἱον, ἐκβάντες ἐπὶ θῖνα
θείνω σημαίνει δυο, τὸ τυπτω, τὸ φονεύω.
θαμα παράγει αποβολη του θ, καὶ βαρύνει' το δε θαμα εκ του θαμος θαμη καὶ θαμον, καὶ θαμα ἐπίρρημ' γράφεται δια τῆς*5 ει διφθόγγου ' σημαίνει δε τὸν συHχ η' θαμειος καὶ το θηλυκον θαμειά' ὁ κανών' τα ἀπο των εἰς ος διὰ τού ιος γινόμενα, ἡνίκα προπαροξυνονται διὰ τοῖ ιῶτα γράψεται οἱον, ορθος ἄρθιος λοῖσθος λοίσθιος' κάπρος κάπριος' Αἰτωλος Αιτωλιος' αἰζηος
210쪽
Dξείας δηλονότι ' 'Oξεῖαι γὰρ ουτω καλουνται κῆσοι περὶ την Σ Κεφαλήνιαν' σημαίνει δε και τὸ τάχυ, ῶς το άς γε θοάς. Il. Μ. 7δε τὰς ταχείας' καὶ το ισχυρόν
τὸ λέγειν αυτο ἀγαθον πταῖσμ' ἡγοῖμαι γὰρ τον ἄνδρα καὶ ἰσχυρὸν λέγειν αυτὸν, καὶ γὰρ μενεπτόλεμον καὶ μενεχάρμαν σημαίνει δὲ καὶ τὸ ἀσφαλές
αντὶ του ἀσφαλως' ἐκ τούτου δὲ τὸ ἔδραῖον καὶ ἐκ τοῖ ἔτῆσθαι τὸ ἰσχυρά, καὶ θοην δαῖτα τηυ ἐδὲς καὶ ακίνητον, διὰ τὸ καθέζεσθαι καὶ ταύτης τυγχανει ἔνθεν και τὸ θοάζειν,