장음표시 사용
241쪽
γουσαν θέλουσιν πειν των εἰς δ ης' 'τρείδης 'Aτρείων' Πηλείδης ΙΙηλειων' ουτως και Κρονίδης Κρονίων τοῖτο δια τοῖἰωτα' επεὶ ἀπο τοῖ Κρόνος γέγονε' τα δἰ απὸ των εἰς ος διατου ιδ ης γινόμενα, δια τοῖ ι γράφεται' ιζον Αἴακος Αἱακιδης 5 Πρίαμος Πριαμίδης' Δάρδανος Δαρδανίδης ' πλυ του Κύθνος Κυθνείδης' ἔστι δε ἰνομα κύριον' τα δὲ εις ος, ει μεν καὶ ρα ουπιν, δια τοῖ αδης ποιουσι το πατρωνυμικόν' Θυέστιος Θυεστι- αδης' Τελαμωνιος Τελαμωνιάδης' εἰ δε μη καθαριεύουσι, διατου ι ς' Πριαμος Πριαμίδης' Κρόνος Κρον ς. Ο ΚΛΕΟΣ' καὶ ΔΥΣκΛEA: Il. B. ais.ὶ Παρα τὸ δυς μόριον και το κλεο ς' τὸ κλέος παρα τὸ κλειω τὸ δοξάζω' και πιμηρος,
αντὶ τοῖ αν μοι δῶς τι περιφημίσαι σε εχω εις πασαν την γην.ΚpAτόx: Il. A. sso. εὐθεῖα κράς' και κλίνεται κρα- 15 τός' ὁ κανών' τα εἰς ας ὀξύτονα μονοσύλλαβα κύρια εισι, κοὐ δια τοῖ ντ κλίνονται' οῖον Ζάς' Φθάς' Πράς' τὸ κρὰς προσπωρικόν ἐστι' διὸ και ώς διηλλαξε παρα τὸ σημαινόμενον, διήλλαξε και παρὰ την κλίσιν. KINa: Il. B. i 7. Σεσημειωται τὸ κιω κινω' καἰ κύωaoκυνω' καί εστι μακρὸν τὸ ι' κώi γέγονεν ἐκ τοῖ ος, ο σημαίνει
25 καί ἐστι μακρὸν τὸ υ, ως και προειρηται ' τὰ εἰς μα δισύλλαβα, τω υ παραλπόμενα, συστέλλουσιν αυτρ οῖον πλύμα χύμα' λύμα' σεσημείωται τὸ κυμα' τὸ δὲ λυμα ποιητικως ἐκτείνεται' τὸ δὲ θυμα ἱστορεῖ 'ριστοκλης ἐν τω παραP διαλέ-
3o Κo Nia : Ιl. B. 35o.ὶ πινομα τὸ νι ἰωτα' ωσπιρ ἐστι τὸ καρδία, κω τὸ α α μακρὸν εκεῖ' γίνεται ἐκ τοῖ καίνω, τὸ φθείρω' ἐξ ου μετὰ του φάος φάσκοι ος, ό τοις φάεσι καίνων πουν διαψθείρων' καὶ ἐν συγκοπη κνα ρημα εἰς μι κνημι, ὀ
242쪽
φρονέων' λων νοέων' ουτως κοιρανων κοιρανέ ν' παρα το κοίρα-νος' τοῖτο παρα το καΨος' ὁ τοῖ καιρον ἄρχων.
Κτροόx : Il. Δ. 426.ὶ Ἐκ τοῖ κύπτω κυπτος, καὶ πλεο- I5νασμῶ τοῖ ρω, καίὶ ἀποβολῆ των συμφωνουν, κυρτίς' διαφέρει κυρτος καίὶ κυρτός κυρτος βαρυτόνως εἶδος δικτύου ως σπυρίδιον, το λεγόμενον κυρτάριον' κυρτος οξυτόνως το ἐπίθετον Φ.ΚκκAurίΣ: Il. E. 59i.ὶ συζυγίας τετάρτης κράζω' το α φυσει μακρόγ' τα γὰρ δια τοῖ κω ρήματα δισυ, χολαβα συστέλλει το α' οἷον βίζω ' φράζω' σφάζω' λάζω' χάζω πλὴν τού κράζω' τα--ὲρ δύο συλλαβὰς συστέλλει το α' οἷον ἀνιάζω' μιμνάζω' ὐποπιάζω' χωρὶς των ἐχόντων το α προτοῖ ι' οἷον ματαίζω, το μάταια βουλεύομαι ' σφαδάζω, το δη- μονω' τεράζω, το τερατοποιω' βοράζω το ἐσθίω' κάἰ τὶ διαφέρω etsτο υποπιεζω τοῖ -οπιάζω ;-το μὲν γὰρ ωποπιέζω ἐστὶ κοινον, το δε λοπιάζω αρρικόν' οἱ γὰρ Δωριεῖς το ε εις α τρέπουσι' το γὰρ Ἀρτεμις 'Αρταμις λέγουσιν' ἔστι δε καὶ πρωα τυπον το πιέζω' το δε υποπιέζω παράγωγον' ἐκ γὰρ τοῖ -ο- πιέζω γίνεται κατὰ τροπὴν Δωρικὴν, ῶς εφαμεν, τοῖ ε εις α, ως τρέχω τράχω' κάὶ το ει δίφθογγου εις ω' ώθε αἴθε' το δε κράζωεκ τοῖ κρω, κατὰ παράγωγον ρῆμα κράζω, καἰ κρωζω ορ- vias' ό παραυαίμενος κέκραγα' καὶ οἱ 'Iωνες τρέπουσι τε α εἰς
243쪽
η, κω το ρ εις λ' και γίνεται κεκληπια, και η μετοχη κεκλη-γως.
κηροκι 'Hπ-I . sΙl. P. 324. το κήρυξ εκ τοῖ γῆρυς' τοῖτο παρα το γέρας γῆρυς. ΚΕΝΕΑ : Ἐκ τοῖ κεκς πλεονασμου τού ε κενεος 2Ο ΚΛΑΙΩ : Το παθητικον κλαίομαι ' αἴτιον τῆς των πα θητικῶν μάτων γενέσεως ἡ των ἐνεργητικῶν ἐστιν π ι πλαμετάβασιν εικότως και τα παθητικα αρα των προκειμένων ἐνεργητικῶν τοῖ κλαίω, ιιαι του θρηνῶ, - ὰ τῶν όμοίων ἴφίσταται ' το κλαι
πνοὴ, και εξ αυτου καπνίζω.r Post hanc vocem mi indiciuna parvae lacunae in Codice, et qliae
244쪽
ζητοῖσι δε τινες ποiον εστιν ἀναλομερον το κεῖνος, ἡ το ἐκεῖ-5νος; εστι δε εἰπεῖν, οτι κατά τι μέν ἐστιν ἀναλογώτερον το κελνος, κατά τι δε τὸ ἐκεῖνος' καει μέν ἐστι λ6ειν, οτι οὐδεποτε πραπότυπος απωροία ἀπαδης ουσα υπερβαίνει τὴν δισυλλαβίαν' οἷον, ἐγύ' αὐτός' οἶτος' το κεῖνος αρα ἐστυ ἀναλογώτερον πρόσκειται πρωτόπιμος δια το νωιτερος' σφωιτερος ' παράγωγα 1 oγὰρ αυτω ω ἀντωνυμίαι' ἀπαθεῖς εἴπομεν δια τὸ Ουτοσί' εκεινοσρ καει δε αἱ μονι πρόσωποι ἀντωνυμίαι ἀπὸ φωνηεντος θέλουσιν αρχεσθα' οἷον, οἶτος' αὐτός' ό δε ἀνώιοί τερον το εκεῖ- νος ινα ἀπο φωνηεντος ἄρξητα .
το αραβος, εκ του ἄρα και του βοη, ἔραβος και αραβος' λοιπονουν λέγουσι τινὲς οτι εκ του κόνις και το βοη γίνεται κόνιβος, καὶ τροπὴ του ιωτα εις α κόναβος' ουκ εστι δε' ου δε γὰρ τρέπεται ποτε τὸ ι εἰς α, ἀλλ' εστι μαλλον εκ του κονία, ὁ σημαί- aoνει την κόνιν, και του βορ καὶ κατὰ προαγωγὴν κονίαβος κώκόναβος . ιΚEΛAiNEΦΩΣ : Il. A. 397.ὶ Ποίου σἈματος; συνθετον. πρεν οῦ συνετέθει ἐκ του μελαύνω κώ το νέφος' ὁ τὰ νέφη μελαίνων' κώ κατὰ συγκοπην, ως τανύω τανυπεπλος, τίκτω κε-25 ινερ ς' συγκατῆ της - συλλαβης, καὶ Ἱσπη του μυ εις κ' διατι συγκόπτεταἰ κανων ἐστιν ό λέγων' καθόλου τὰ ἴπερ δύο συλλαβὰς βαρύτονα συντιθέμενα ἐκκόπτει μακροσυλλαβ μ' οἷον, γαννύω, γαπύεις, γα νύει, Γανυμη ς' τανα τανύπεστλος' υφαίνω υφαιμεκης καὶ ου λέγομεν υφαιμενης' νεφος' τὰ διὰ3o
s IIaec etiani habet Livia . M. 5o8, 25. CL Eivin. M. p. 528, Io. u Fic vid. se habere Cod. Scriptura; sed est neqli uana distilicia.
245쪽
τοῖ εφος ω νσα δια τοῖ ε ψιλου, πλη' του λαῖφος, παρα τολίαν φαίνεσθαι.
3o λιος' τα γαρ εις ος δια του ιος επὶ του αυτου σημαινομενου προαλαμβάνεται.
246쪽
δε εκ τοῖ κλαπη' τουτο εκ του κλάζω' και ό μέλλων κλάγξω εκλαγξαν' εκτύπνησαν' ἰ ησαν' μιμιεῖται δε τημ τοῖ χαλκοῖ βο-' ἡ ἀπο του κράζω τροπῆ, και πλεονασμω του γ, ώς τοψίδουπος ερίγδουπος' και ωφειλεν ό ἰωεστως ἔχει το νυ' ἀλλακανων εστὶν ό λέγων' οτι Ουδέποτε του ν προ του ξ εν ραια λέξει θευρίσκεται' πρόσκειται ἐν μια λέξει' δια το ἔν γξων τουτογαρ ουκ ἔστιν ἐν μια λέξει ἀλλα δυο' ομοιον ἐστι και το πλάγχ'η, απο του πλάζω γενόμενον, κω μη υον το νυ' ἔστι γαρ πλανω, ἐξ αυτοῖ πλωάζω, κω ἐν συγκοπη πλάνω' καὶ Γλειτο νυ, ἀλλα διὰ τον κανόνα αποβάλλει το νυ' γίνεται Ουν πλάζω Ioχωρις του νυ, κω ό μέλλων πλάγξω και εχει ουτως' λοιπον ἐκ του κλάζω, ἄπερ γίνεται κρω κράζω, και κλάζω' ό μέλλων κλάγξω, κοίἰ ἐξ αυτοῖ κλαγγη' ἄνομα δεματικόν' κοίι ἐπί μακλαγγηδόν' το γη η διατί; τα εἰς δον ληγοντα ἐπι ματα
λα ἴπερ δυο συλλαβὰς, του η θέλει παραληγεσθαu' οἷον -- IS9 HA' κλαγγηδόν' κρουνηδόν ' ροι μώ' σεσημείωται τα βοτρυδὸν, τω υ παραλπόμενον' πρόσκειται άπλα δια το σχεδὸν και διακριδον μ' ταυτα γρο συνθετα εισι' πρόσκειται υπὲρ δυο συλλαβας δια το ἐυδον' τουτο γρο δισυλλαβον εστι, και ἡ χρησις, ΣΟ Ο l. O. 4a5. Κκκopro MENA: Il. P. I 8.ὶ Μετοχὴ χρόνου προακειμένου το λῆμα κορυ ' συζυγίας τρίτης των βροντίνων' ἐκ του κόρυς κόρυθος κορύθω' το δε κόρυς παρα το κάρα κάρυς' κορυθω ό μέλλων κορυσω, κεκάρυκα, κεκόρυσμαι, και μετσχη κεκορυσ- 25μένις' και οἱ Ἀττικοι τρέπουσι το σ εις θ' τὸ γυ κλαυσμὸς
247쪽
δευτέρας των περισπωμένων τρίτου προσωπον των --υντικων εστι γαρ καγχαλῶμεν καγχαλωμεν, το τρίτον καγχαλάωσι καγχαλωσι, και πλεονασμω τοῖ o ποιηTικω καγχαλόω ' γίνε
εξάρχων της ποίμνης' γίνεται παρα το κίω, το πορεύομαι,κῖλος καὶ κτίλος β' ετυμολογεῖται προα υ κίειν των λοιπων,λουν προπορεύεσθαι' η παρα το α ω ό μέλλαν. αξω, το - - τικιν' ἔνομα -τιλος, καὶ αποβολῆ τοῖ α κτίλος' το κτι ἰωτα τα δια τοῖ ιλος αρσενικα βαρύτονα, μη ἴσα απὸ σώματος,
ἔχοντα την ω δίφθογγον, δια τοῖ ἰῶτα γράφεται σεσημείωτατο Νεῖλος' τοῖτο γὰρ δια διφθόγγου εκ τῆς ἐτυμολογίας παρα
ρεται ώς πρὸς τους λοιπους ποτοθους, οἱ μῖν γὰρ λοιποὶ τω3oχειμῶνι πλημμυροῖσι' τω δε θέρει ἀνεκτότερον' ρῶ ουτος δετο--τίον' τω μὲν χειμωνι ανεκπότερον ρεῖ' τω δε θέρει πλημμυρεῖ' καἰ εξερχόμενος ποτίζει πασαν την γην εκείνην
248쪽
λαβης, κώ τροπη τώῖ αροταβόλου εις ἀμετάβολον, ἐκβολητου ι, και μετο θέσει του ρ, καρπάλιμος καὶ ἡ γεροι - των5
πληθυντικῶν καρπαλίμων, καὶ εξ αυτου επίρρημα καρπαλίμως ποσαχῶς προφέρονται τα της μεσότητος επιρρηματα ς πεντα χῶς κατα επαινον' ίς το - ς' ἀγαθως' κατα ψόγον' πονηρῶς' ἀδέως' κατα επιτήδευμ' ώς το γραμματικως' φιλοσόφως' καπα μετουσί ' ίς το καρκίνως' ανθρωπίνως' κατα δια- Ioστολην ώς το ἄλλως ' οντως.ΚAetirNATO E : Il. Δ. Is s. Ποίου σχηματος ὲ συνθετον κοίἰ τί εστι συνθετον; το εκ δυο η εκ πλειόνων λέξεων συγκε μενον' του γαρ παρασυνθέτου κατα το τέ ς γίνετα ἡ κίνησις
κι πω, το κεκυρτωμένον και περιφερὲς οσα' παρα το κυειν τον
πηλόν' πηλὰς δε ό οἶνος παρα Αττικοῖς παρα το πάλ ιν κω 25κα βάλλειν τας φρένας, ἐξ ου καὶ κάπηλος παρα το χέειν
249쪽
το ι κω μακρα παραλπεται, περιστίζεται το ν' τότε δεῖ περιστίων το ι κω το ν ἡνίκα εὐρέθη προ αυτου προστακτικον Σο - εν κατα διάστασιν γινεται εκ του κνημη, παρα το κινω, κινησω, κινημη, και ει συγκωπη, κνημησιν' ιστεον δε ἔτι τοσπισθεν του σκελους λεγεται ἰννη, και μυων δε παρα το σαρκωδες - νευρωδες' κνημβες εἰσὶ τα εν ταις κνήμαις φωρουμενα φυλακτηρια των στρατιωτων.
250쪽
αμορος Αροπῶν. Il. Δ. 39 I. ό παρακείμενος κεκεκα ό παθητικος κεκεν ' το τρίτον -- κεσται, κεστός.