Anecdota graeca e codd. manuscriptis Bibliothecarum oxoniensium descripsit J. A. Cramer

발행: 1835년

분량: 481페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

δέρματος' τῶν δε λησιμαιων τα δέρματα ἀσθενέστερα εἰσὶν ώς προδιαφθαρέντων τουτου ἔνεκα εἶπε το ἰσχυρως αναιρεθέντος. ΚΗίκ1Σ : Il. Γ. 38 a. Εκ τοῖ κέω, το κοιμώμαι, κεύεις, καi τροπη κηωεις' οἱονει ό προς το κοιμασθαι ηυτρεπισμανος 5 καὶ εἰργασμανος οἶκος και ό ποιπῆς, ἔρσο κίων ω ξεῖνε. Ο l. 13. 342. ἀντὶ του κοιμηθφι διεγερθείς.

επιρρηματα το παραληγουσαν θέλει φυλάσσειν των εις θεν ioAι μάτων ἀντὶ του εκεῖσε επὶ τόπου' γίνεται Ουν εκ τοὐ

εκεῖνος.

ΚτNEΣΣi : Il. A. 4.ὶ Δοτικη των πληθυντικων κατὰ διάλεκτον Αἱολικν' καί ἐστιν ἀπο της ευθείας των πληθυντικωγ' οἱ γὰρ Αἰολεῖς ἀπο των ως ευς ευθείων πληθυντικων, προθέσει της σι συλλαβης ποιουσι τὰς δοτικὰς των πληθυντικων' ἔστιν η ευθεια κνων, και ἡ γενικη ωφειλεν κύονος' δύο κανόνες εισοῦνοι μαχόμενοι ' ό μὲι εἷς λέγει ἔτι τα εἰς an βαρύτονα, συνεσταλμένω διχρίνω προαληγόμενα, φυλάσσει το ω επὶ της γενικης' οἱον η ιτρυονος' ηξίονος' ετερος δε λέγει, ἔτι τααο ει ων κοινὰ τω γίαι τρέπουσι το ω ἐπὶ της γενικης' οἷον σωφρονος γύτονις' πλν του εἴρων ειρ-ος' αἴθων αἴθοπος' ταυτα γὰρ φυλάττουσιν ουτως ουν καὶ κύονος' των ουν δυο κανόνων μαχ'μενων πέλτο συγκοπη καὶ ἐκλήθη κυνός' ἡ μέντοι κλητικη ευρπαι κύον δια του ο μικρου' ως ἀπο της κύονος γενικης' 25 παρὰ το ωκύς το γὰρ ζωον ταχύ ἐστι' καὶ υπερβιβασμω του ω κύων' η παρὰ το κυω, το φιλω' φιλόδέσποτονγὶρ το ζωον' το δε κύω σημίνει τρία το φιλω, το προσκυνω,

252쪽

στος εκρανα, Ιωνικως εκρηνα, και το προστακτικὸν κρόνον, καὶ πλεονασμ p του η κρηνον.

ΚAp : Il. A. 44.ὶ Παρα το κέαρ' και προείρηται. ΚΗΛΑ : Il. A. 33.ὶ Παρα το κα&' κυρίως γὰρ σημαίνει Ιοτον κεραυνὸν, και τον πρηστηρα ἡ λέξις ' η παρὰ το ησω μέλλοντος, τουτέστιν ἀφησω, καὶ πέμψω' απὸ τοῖ ἶημι το πέμπω,ῆλον και κῆλον.ΚNiΣΣΗΣ : Il. A. 66.ὶ Τοῖ λίπους καὶ της ἀναθυμιάσεως τουτέστι τοῖ καπνοῖ' εἴρηται κνίσσα απὸ τοὐ κνίζω' ὁ μέλλων Ι5 κνίσω, s σημαίνει το λεπτύνω' λεπτότατος γάρ ἐστιν ο ἐπίπλους, τουτέστι το λοίμενον κνισσάριον' τοῖτο-ἐστὶ καὶ τοσυκάμινον κνίζοντα, τουτέστι τω ἔνυχι διακαθαίρων' κώ ἰν τω

ΚΕΛΕΑi : Il. A. 74.ὶ Ιἰνεστῶτος πα-ικοῖ δευτέρου προσ--ου ηαννικοῖ' το θέμα κελεύω' κατὰ συγκοπην της ευ δι- φθόγγου, κέλω' ὁ παθητικὸς κέλομαι, καὶ το κέλεαι 'Iωνικὸν ἐκ τοῖ δευτέρου προσωπου. ΚpκiΣxas: Il. A. 8o. Rπο τοῖ κράτος γίνεται κρατύς' 25 ἄνομα συγκριτικὸν κρατυτερος, κρατείων, κράσσων' καὶ τροπῆτοῖ α εις ε, ως βάραθρον βέρεθρον, καὶ πλεονασμω τοῖ ι κρείσ

κουρη 'Iωνικὸν κατὰ πλεονασμὸν τοῖ υ' ἡ κειρομένη ἔτι καὶ

νηπιάζουσα.

253쪽

κω το προστακτικον ου' και μετα της καπά.

ΚΛHAIMNAETPAE : Il. A. ii 3.) Παρὰ το κλυτον, Ο σημαίνει τον ενδοξον, και το μηδω, το φροντίζω κλυτομηστρα τουτέστιν η ἔνδοξα φροντίζουσα. τροπὴ τοῖ ο εις η, και προγ 1οθέσει τοῖ ι, και πλεονασμου τοῖ μυ, Κλυταιμνηστρα' ἰστέον δε δτι τα εἰς ος οκταχως συντίθησιν. KEPAAAEόΦPaN : Ιl. A. i 0.ὶ Παρὰ τὴν φρένα, καὶ τοκερδαλέος' τοῖτο παρὰ το κέρδω, κερδαίνω' τοῖτο παρὰ τοκέαρ, κοὐ το Δανος' τουτέστι την ψυχην ἰαῖνον' ἔ ἐστιν ευφραῖ-I5νον' τα δε δια τοῖ αλεος πάντα παροξύνεται οἱον, διψαλεος

δηλοῖ κά το εφροντίζε

254쪽

ευκτικοῖ Ιωνικοῖ τρίτου των πληθυντικων' οι γρο ' Ιωνες πανρημα ευκτικον τρίτου προσώπου των πληθυντικων εχον το ' κατα μετάθεσιν του νυ εἰς α προφέρονται' δίον, μνησαντο μνησαίατο πύθοιντο πυθοίατο λέγοιντο λεγοίατο ἔστιν οἶν εκ ΙΟτοῖ χαίρω ρεμοτος' ο ν αόριστος εχαρον, εχάρην, χαροίμην,

τροπῆ τοῖ δασέος εἰς φιλον, εκαδον' καὶ ό παθητικος εκα δόμην, εκαδόμεθα, εκάδοντο, καὶ προσελεύσει τοῖ κ κεκάδοντο. ΚΟΣMAQEN : Il. Γ. I.ὶ Εστι κοσμω κοσμήσω ό παρακείμενος κεκόσμηκα' ὁ παθητικος κεκόσμημι, ό αίριστος εκοσμήθην' κώ το τρίτον των πληθυντικων εκοσμήθησαν ωφει- 25εἶνα, ἀλλ' οι Αἱολεῖς εναντίον τp κειμένρ ποιοῖσι' λέγει γὰρ το κείμενον ἔτι τα εχοντα την μετοχὴν εἰς σ ὀξύτονον, ποιοῖσι τα τρίτα των πληθυντικων ισοσύλ βα τοῖς πρέποις' τα δε ψη εχοντα ποιοῖσι τα τρίτα ἐνδεῖν τοῖς πρωτοις συλλο- β ,' Obτοι δε οὐχ ουτως, ἀλλ- τα εχοντα την μετοχὴν ως τὰ3oμη εχοντα οἷον, τετυφως, τετύφαμεν, τέτυψαν, οὐχὶ τετμφασι' καὶ πάλιv ετυπτον, ἐτύπτομεν, ετ τεσαν, οὐχὶ ἔτυπτιι'

ἡγέρθημεν, ἡγερθεν, οἰχἰ ἡγέρθησαν ολως οἶν εκοσμήθημεν,

255쪽

και ως γονατι γοναπίζω, ουτως κτέατι κτεατίζω' η ωσπερ παρατο λήσσω δετος, και τρησω τρητος,

256쪽

oξυνεται' τα εις λος ληγοντα βραχεία παραλ πομενα βαρύ--ται, εἰ προς διάφορον σημαινομενον οἱον, θάλος προς τολλός' το μεν θολος επὶ του Πρυτανείου το δὲ θίλος επι τῆς

σηπίας ' οντως αρα το καλος οξυνθη προς το κάλος, ἐν δ' ἰπέρας τε κάλους τε. Ο l. Ε. 26o. IO

παραδείγματα του βαρέος τόνου' φίλος' στίλος' πίλος' πίλος μύλος Mίλος

υποχωρω, και άρμόζει, εἴτε ἐπι του δειλοῖ, ειτε επὶ του πονηροῖ τροπὴ του χ εις κ κακός ώς το κεκαδοντο απο γαρ τοῖ χάζωο ν ἀόριστος εχαδιν, ό μέσος παθητικος ἐχαδόμην, ἐχοδόμεθα, ἰνδοντο ' κο ὼ κατα ἀναδιπλασιασμον χε δοντο, και τροπῆκεκάδοντο' κω το κεκοβησει' χαδω γάρ ἐστι περισπώμενον, ὀ eto μέλλων χαδησω, το τρίτον χαδησει, κατα διπλασιασμον χε- χαδησει' και τροπῆ τοῖ χ εἰς κ κεχαδησει' και το κεχαδίπ' χάζω εχαδον, ἡ μετοχ' ό χαδύγ' κατα διπλασιασμον χεχαδὼν, καὶ τροπη κεκαδων' απο δε τοῖ χάζω και κάδος, ἀγγεῖον χωρ τικόν' παρὰ δε το κακος κακίζω ρῆμα, ἔνθεο το, 25

άπὸ τοῖ κακίζω, κατὰ ἀποβολο τοῖ κ, και ἐν πλεονασμου τοῖι αἰκίζω' το δε κακον λαμβάνεται και ὰυτοῦ ἐπιρρηματος' τηνίκα ουδέτερον φαίνεται πτωσεως ώτιατικης, ῶς ἰντο ἀθα,

φέρεται γὰρ ἐπὶ ἐλμα το τέτυκται.

257쪽

ΚΛi : Συνδεσμος συμπλεισικος αθροιστικος ἰσοδυναμών τωτε, ώς προείρηται ' διαφέρ- αυτοῖ τάξει ο μὲν γαρ τα οπισθεν

συμπλεκει

'Αρκεσίλαός τε Προθσηνωρ τε κλόνιός τε. Il. B. 495. 5 ο-τα επιφερόμενα' και Αρκεσίλαος και Προθοωρ. ΚΩΝ : καὶ Κῶν Εὐρυκύλοιο πόλιν. Il. B. 677. ἡ ευθεῖα κακως' ό τόνος πιρι--ενος' οὐδεν ἄλλο εἰς ως θηλυκὸν περισπαται η μόνον το Κως, ο συμπέπτωκεν ουδετέρω τω Io Κως, καὶ επιρρηματι πευστικω κατα τους νεωτέρους Πωνας'

ἡ δὲ περισπωμέν η ἐπι μὲν του οὐδετέρου εκ του κωμ' φέρε δὴ διφρον καὶ κῶας ἐπ' αἰαμ. Od. T. 97. Qxὶ-τοῖ θηλυκοῖ εκ του Κωας, Κως η Κῶος,

258쪽

αντὶ τοῖ καταβαταρ συγκόπτεται κάι ἄλην συλλαβὴν αποβάλλει

τρέπουσα το α εἰς ω ποιεῖ επίρρημα, το κάτω' εἰ δὲ σwπάσσε- 15ται γενικῆ τίνι συντάσσεσθαι ειπομεν δε τω τ' ἴκελα Πάτροαλε κάτα δάκρυον ll. II. i l. και λεγομεν ἔτι κατείβεις ἐστὶ το ἐξῆς, ως εν τω

νυν αναφορικὴ ἀντωνυμία εστιν ἡ δεικτικὴ,

καὶ νῖν οι πάρα κεῖνος ἀκηρ. Il. E. 6o4.

και ἡ δεῖξις μεν ο ἄπη εν διαστήματι' οὐκ ἔστιν ὁμοια τῆοbτος, ως τινες φασίν' ὁ γαρ λέγων ουτος, οἷός τε ἐστὶ κώ

259쪽

λαβέσθαι του παρόντος' ο λέγων εκεῖνος, ως εν διαστηματι

δείκνυσου, οτι δε οὐχ ὁμοια η λέξις τη ουτος δῆλον,

οἶτος τοι Διόμηδες ἀνηρ. Il. S. 477.ὶ πλησιάσας φησίν' αρον το ουτος και ποίησον το εκεῖνος' κελ

μει κω κεῖνος ἐπίστροφος ἀνθρώπων. Od. A. 177.

Aρίσταρχος ἀξιοῖ,

ἐπεὶ καὶ κεῖνος, ἐουεὶ κνκεῖνος.

κατα εκθλιψιν του ι και κράσιν εἰ γαρ ηγνόει την ἐκεῖνος ὁ ποιητης, ἐχρν το πάθος παραλαμβάνειs' ει δὲ οιδε τηυ δισύλλαβον παρελάβωμεν, ωσπερ καν τουτE 2O και κεῖθι θεν ος εὐχετο μην. Od. Θ. 467. ουχι κακεῖθι οἶδε γαρ και τὸ κεῖθι 'κεὶθι δη αι-τατον. d. Θ. II9. οἶδε και τὸ κεῖσε, τὸ εἰς τόπον οἱ κεῖσέ γε φέρτεροί εἰσι. Il. v. 6 I. 25 κω τὸ κεῖθεν, κεῖθεν δ' ἐς Σπαρτην τε. Od. A. 285.

παρὰ τὸ εκεῖθι' κεῖθι' καὶ κεῖ, παρὰ Ἱρχιλόχω ' ψιλουτα ἐκεῖνος' τὸ ε πρὸ του κ όποτε μη ἐγκλίσεως εἴη - τι κης, μη δεαπὸ προθέσεως γενομήνη διι τυνετω' ε νος ' εκυρο ς' ἔκαστος 3o Εκάβη τὸ ἐκεχειρία Οα εἶχε τὸ κ, αλλα τὸ χ, εαεχειρία διὸ κάi εφυλάχθη τὸ πνευμα του εχω' πρόσκειται μη απὸ προθέσεως γενόμενον, διὰ τὸ ἔκπωμ' εκτός' πρόσκειται ει μη ἐγκλίσεως ρηματικης, διὰ τὸ εκάλουν' εκρινον' τὰ τοιαυτα' To

260쪽

ἐκεῖνος, επει αφαιρειται κω προστίθεται το ι, κατα τουτο ψι-

λονται' και γαρ το ε προερχόμενον καὶ ἀποπίπτον, ψιλοῖται και αλλως αἱ του τρίτου προσώπου ἀντωνυμίαι ἀρχόμενω ατοτοῖ ε δασυνονται' εοῖ' εῶ' εον' ἡ δε ἐκεῖνος ειλοῖτω' ἐπει αἱ τόμνω ἀπο τουτου συμψάμου ουκ εἶχον μεταν, ἡ δε γε5

τινες ἴφεν αναγινώσκουσιν υπόκυκλα, ως ὐπότρον χα όμοίως ἐν Οδυσσεία ἐπὶ τοῖ ταλάρου, IO

ἀλλ' ἐκεῖ ελει κατεπεῖγον, ἐυταυθα δε τὸ ἐξης εστ ιν υπέθηκε κυκλα' τὸ δε κυῖκλα ρ τοι λασμός εσπιν ό δε τοιοῖτος μετα- πλασμος τον αυτον τόνον φυλάττει ' θύρσους θύρσα' λύχνους λύχνα' ερετμους ερετ ' εἰ ουν κύκλα και κύκλοι καὶ εις Ι5 τουτο ἀληθες πως ἄπο του μηρους τα μῆρα μντοτ' οὐν του μηρία ' συγκον ' και αλλως ου τὸ αὐτο σημαινόμενον' οἱ μεγγαρ μηροὶ ἀνθρ&rων'' και επι Γλλων τινων, ἀλλα και επιτων εναγιζομέν ' γίνεται παρα το κλω, ἀφ' ιυ μονοσύλλαβον κλός' καὶ ἐπεὶ ουδεν εις ος ληγει μογοσύλλαβον ονομα, ἀνα- 2Οδιπλασιασμὸν δεξάμενον ἐγένετο κύκλος ως παρα τὸ θω, τοθηλάζω, θος, και κατα ἀναδιπλασιασμὸν τηθάς' οὐκ ἀντιπίπτει τὸ ποι διὰ τὸ πάθος' ενθεν ὁ ποι-ς οὐδέποτε επὶ του μονοσυλλάβου υφεσιν εποιησατο ἀλλ' εν τε συνθέτω, ἀέλλακος Ιρκ. Il. 4o9. a5

ἡ εὐθεια τὸ καλλίτριχον, ώς ἀπο του ὁ καλλίτριχος αρσενικο ' ωσπερ γὰρ απὸ του σύζυξ σύζυγος γίνεται εὐθεῖα ὁ σύζυγος,

του συζύγου, και παρὰ την νυχὸς γενικὴὶν πάννυχος, 3ο

καὶ πολιαίδαξ πολυπιδακος πολυπιδάκου, ουτως και καλλιθριξ καλλίτριχος' καὶ καλ-ριχος ευθεῖα, ἐξ ης και τὸ οὐδέτερον το δἰ

SEARCH

MENU NAVIGATION