Anecdota graeca e codd. manuscriptis Bibliothecarum oxoniensium descripsit J. A. Cramer

281쪽

ηγουμένης γενικης, ἡ δοτικῆς, εις α μεταπλασθείσης, δύο συλλαβας, προπαροξύνονται' ἐυτροχον εμροχα' μίτροχον άλίτροχα' πρόσκειται μη ἀπο προηγουμένης γενικης, η δοτικης, δια το ἱππότης Amrότου ἱππότα πριμετεπλάσθη γάρ πρ 5 κειται Γλτερ δυο συλλαβας, δια το λιτοῖ λῖτα

τον μητι τη γαρ καὶ μητίετα και η κλητικη' ω μητίετα κώ ωφειλε βαρMνεσθαι' κανων γάρ εστιν ό λέγων, οτι τα εἰς ης ἰσοσυλλάβως, η το τ εχει, εις α ποιοῖσι θ κλητικην' καὶ Ioωφειλεν εἶναι μητιέτα ἀπο της μητιέτης ευθείας' ἀλλ' επειδη

ἔτερος κανων ἐστιν ό λέγων, σι πασα πτωσις συνεπάπτουσα ΤετέρF πτωσει κατα τον αυτον αριθμον, και τον αυτον τόνον ἰπι-

δεχετω' τούτου χάριν η κλητι - τον αυτον τόνον ἐφύλαξε της αἰτιατι ς' καὶ η εὐθεῖα πάλιν αἰτιατικῆ Ῥοφύσησεν . 5 MApopol : Il. A. 338.ὶ Δύο γενικας ἐπιδέχεται, ώς τοψίθυρ ψίθυρος, κοίἰ ψίθυρος ψιθύρου' ουτως μάρτυς μάρτυος, καὶ πλεονασμω μάρτυρος και η γενικη γίνεται εὐθεῖα, καὶ κλίνεται μάρτυρος μαρτύρου το μάρτυς γίνεται παρά το μάρπτω, το καταλαμβάνω' μάρπτυς καὶ μάρτυς, ἀποβολῆ τοῖ πι,2o ό εκ του κατειληφένα δυνάμενος περι αὐτων εἰααῖν' η παρὰ τομαίρω, το λάμπω ό λαμπρύνων, καὶ εις φως ἄγων το ζητού

μενον.

οὐ δε τι δαιτοι ἐσθλῆς ἔσσεται ἐδος . Il. A. 576. MoΛΟΣ : Il. B. o I.) πολυχρονιος μάχη παρά το μηλυεσθαι ταχέως' η παρὰ το ομοῖ ὀλλύειν' η παρὰ το μολεῖν ἐκ δε τοῖ ολλύω, το ολεθρεύω, γίνεται μολύνω' το μυ μικρὸν, 3ο πλεονασμω τοῖ νυ' πέφυκε γὰρ το - πλεονάζειν ἐν τοῖς ρημα- σιν' ἐκ τοῖ ολλύω πλεονασμα τοῖ νυ, ολλύνω, καὶ μολύνω' και ἐξ αὐτοῖ κατὰ ἐπαύξησιν το μωλυς.

282쪽

αἱ πλευραὶ τα πλευρά ωφειλε καὶ τολο οξυτόνως' ουκ εστιοε' εοειζε γαρ ο τονος το πατος εστι γαρ το μηριον, και ταμηρία το πληθυντικω και κατα συγκοπὴν τα μ α' διαφέρει το ἀρσενικον του ουδετέρου, οτι το μὲν ἄρσενικον ο ποιηwὶς τί

το ουδέτερον--ὶ των άγιαζομένων, καὶ μόνον' ως το, 2 αὐτὰρ επει κατὰ ρῆρ' ἐκάη Il. A. 46 . γίνεται παρα το μείρω, το μερίζω' ἀπ αυτου γαρ τόπου μερίζεται το σωμ , μέχρι γαρ αυτου μερίζεται' ἔστι δε υποκοριστικον το μηρίον. Meti A : Il. B. 460.ὶ Γίνεται ἐκ του μυωνP' σημαίνει δε 25 τὸ παχυ καὶ σαρκωδες των μισθίων μέρων, το συνεψφιγμενον απο των νευρων' καὶ γίνεται παρα το μυω, το συσφίγγω' ἀφ'

παχιστος

283쪽

ως και κλίνεται μεμαότος και με τος, κατα συναίρεσιν' καιτο πληθυντικον με τες, και πλεονασμῶ του α ποιηwκως με IO-τες και φυλασσει το ω μετα και του πλεονασμοῖ' το θηλυκον ἡ μεμωσα. Mir Raeti : Il. B. 475. --οτακτικον πο θητικον αο- ρίστου ν' και πρόδηλον ἔτι αίριστος β , επε δη ει ηv ενεστως μακρον ἔφειλεν σχειν το ι' ωδε δε εστι βραχυ' ωσυ αίρι-I5 στος ἐστί' ό ενεστως μίγω' το μι μικρόν εστι γαρ σμίσγω, καὶ ἡ θέσει μακρα μετεβληθη εις την φύσει μακράν το μιιωτα Grει ει εγράφετο δια της ει διφθόγγου ωφειλεν ειναι ὁ μέσος παρακειμένος μέμοι γα' τουτου χάριν γράφεται δια του ἰωτα ό ἐνεστως και ό αίριστος ἔμιγου' και το ἴποτακτικον2Oμιν, μιγωμεν ρογῶσι, καὶ πλεονασμάρ του ε ποιητικοῖ μιγέ

ωσιν.

MTrΔΟΝΟΣ : Il. U. 186. D κανίν' ἄσα δε εις δων ληπω. MAx AipAa: Il. Σ. 597.ὶ ἐπι μέντοι τοῖ μάχαιρα μαχαίρας ειπομεν ώς ἡ γενικη ηναγκάσθη παρα το αδατι MAPΜApEMΝ : M εὐθεῖα μαρμαρέη' ὁ κανών τα εἰς ος αρσενικα ποιοῖντα κατ' ἰδιαν θηλυκω ἐκ τοῖ μαρμάρεος τώντο ἐκ τοῖ μαρμαρειος ἀποβολῆ τοῖ ι' ἐπι γαρ δια τῶν εἰς ος κτητικων, οἱ Ἀωνες αποβάλλοντες τὸ ι της ει διφθόγγου, 3ο δια τοῖ εος προφέρουσι ' φλίγειος φλόγεος, ἐι δ' ἔχ α φλόγεα. Il. Ε. 745 ὶ τὸ ρει δίφθογγος ' τα δια του ειος κτητικα σημ αίνοντα μέρος σωροπικον, η μετουσιαστικα, δια τῆς ει διφθόγγου γράφονται'

284쪽

οιον, σιδήρειος' πυσειος' οἶτως και μαρμάρειος γίνεται εκτοῖ μάρμαρον, σημαιHι δε το λευκίν' τοῖτο εκ του μαρμαίρω, το λάμπω' μέλλων Ουκ εχει. MκrAE : Ιl. A. 239.ὶ επίθετον συστέλλει το α' διότιτα εἰς σ ληγοντα μετὰ διχρόνου, αποβολη τοῖ σ το ουδέτερον 5 ποιοῖντα, συνεσταλμένον ἔχει το δ γονον' σημαίνει το μέγας δυο το κυριον ἄνομα, ἄπερ ἰσοσυλλάβως κλίνεται' ότοῖ Mεγα' εξ ου το πατρωνυμικὸν Νέο δης', και ό ποιπες, καὶ Πέριμον Μεγάδην. Il. H. 695. Θουν του Mεγα τον υἱόν' καὶ διαφέρει το κυριον του προσηγο- Ορικου' ἔτι το μὲν κυριον ισοσυλλάβως κλίνεται, κώ ἰκτεινεται κω το α' το δε προσηγορικον πιριττοσυλλαβεῖ, καὶ συστέλλει

λοις πράγμασι κωπιωμεν.

MEIgnu : Il. A. i67.ὶ ΙΠοίου εἰδους των παραγωγων ἔ a συγκριτικου' εκ του μέγας' ὁ ἄτυπος μεγάτερος ' ό μεγίων, ὁ τρίτος μέσσων και οἱ μοῦν Αιολεῖς το νίπτω νίσσω, καὶ τὸ βλέπω βλέσσω' ου υφαιρουντες το β, καὶ πλεονασμω του υποι. σι τὸ λεύσσω' ἡ δὲ των Ταραντίνων διάλεκτος τα δύο σσεις ζ τρεπουσι, κώ μινεται μεζων, καὶ πλεονασμω τοῖ ι μεί- 25ζων' τὸ μεγας ποίου εἴδους των υποπεπτωκότων; πρός τι εχον πρὸς γάρ μικρὸν εχει. MκτΑΛΛΩ : Il. A. 55o.ὶ Συζυγίας δευτερας των περισπω- μενων' κοὐ σημαίνει τὸ πολυπραγμονω' γίνεται δὲ εκ τοὐ μέτ

σίτις γη' καὶ τί μετεχει τὸ μετάλλον πρὸς τὸ μεταλλω ς επ-ειδη ταύτα ερευνης, ου της τυχουσης ἀλλοι καὶ της αναγκαίας

285쪽

2o τημ προ τελους συλλαβν εις το ε στοιχεῖον καταλαροον, περισπῶσθαι θελουσιν οἷον, πεδω πεδησω' σκεδω σκεδάσω' ουτως ει η το εδω, καὶ μέδω' ταλα δε καὶ βαρυνεται καὶ περισπαται ἀναλογώτερα ουν εισὶ περισπώμενα' μεδεων, άς νοεων και φι- λεων' πολλαι δε εισι καὶ τοῖ εδῶ κινήσει ς' εδεσμα καὶ ε

286쪽

φεται' γίνεται δε εκ του μεθύω ο σημαίνει τον οἶνον. MIΝ : Il. A. 29. Iiσι τοὐ τρίτου προσώπου πρωτοτύπου'

συ, ι τουτο γαρ το ι ως τριτον Πραχυνομενον προσωπον aoεφελκυσατο το νυ ως ἔτυψε ετυψε ν' και πλεονασμε τοῖ μυμιν, ως ἴα μία χεράδιον μ' τὸ δε μιν τρία γένη σημαίνει' αυ- τον, αὐτην, και αυτ

Mrsor : Il. A. 33. - σημαίνει τόν τε σκοτεινὸν λύγον, παρα τὸ μύω, το καμμυω' τόν τε πιτλως λόγον, παρα το μύω 25 μυησω, τὸ διδάσκω, μύηθος και μῖθος. MAPNAM E Noli N : Ιl. A. as .in Retrὸ τοῖ μαρνω, μάρνυμι μάρναμ ι, μαρνάμενος, μαρναμένοιῖν, καὶ πλεονασμῶ τοῖ ῖμαρναμένοιῖν' το δε μαρνω ἀπὸ τοῖ αρνός' οι παλαιοὶ γαρ τας πραγματείας μετ' αρνων εποιοῖντο' οθεν καὶ τὸ ἀρνω ἀρνοῖμαι. 3oΛΙΕΘΕΜΕ N: Il. A. 283.ὶ Καταλιπεῖν, απὸ τοῖ εἴνω καὶ πλεονασμω τοῖ με εμεναι, καὶ συγκοπῆ της ε εμεν, καὶ μετα

287쪽

της μετα προθέσεως μεθέμεν' εκ του δμι, το πέμπω, και απ- πέμψατον εναι.MErΛPΟΙΣΙΝ : Il. A. 306.ὶ πινομα προσηγορικον οὐδετερον ἄπλουν' πτωσεως δοτικης, εἴδους παρωνυμον, παρα το μεγα5 γαρ παρη παρα το μέγα καὶ το μέγεθος τροπη του α εις ε' οταν ουν παρα ταῖς γ διαλεκτοις γένηται μέγεθος, το οφειλόμενον απεδόθη' ἡ εὐθεῖα μέγαρον, οπερ ελαβε και την εις ος κατάληξιν, και εἴρηται μεγαρος γίνεται γαρ τα εἰς ον οὐδε- τερα καὶ ε ις ος' ωσπερ το θυον θύος' καὶ μεν τους θυέεσσιν, ώς Ιοἀπο του θύος, ῶς βελεεσσιν' και αρειον αρειος' καὶ κρίνον κρί-

νος, ενθεν, κοὐ κρίνεισι

παρα Ἱριστοφάνει, και παρα Ποσιδίππω ,

το της ἐλαίας

35 καὶ πάλιν παρ' 'Αριστοφάνει,

τα τἀν τοῖς ορνεσι

καὶ το πύον πύος λέγεται, και η χρησις παρὰ τῶ 'Iπποκράτει' ουτως ουν καὶ μέγαρον μέγαρος ' ζητεῖται τω παρὰ τω Σύ- φρονι

γαρεῖς, των 1lεγαρέων' ἀλλ' αντὶ του προ των οἴκων' καὶ γὰρ δηλον οτι προ των οἴκων ἴλακτουσιν οἱ κῖνες' ἔστιν ουν ἄπο του μέγαρος μεγάρεος, ῶς βελεος, καὶ ως βελέων, ουτως μεγάρεων 25 το γὰρ επὶ το οἱ Mεγαρεῖς, των Μεγαρέων, ου διαιρεῖται ως τολο' βαρυνεται το μέγαρον' το δια του πον μονογενη νπερ δυο συλλαβὰς βαρύνεται' βλεφαρον' Ταίναρον' Γάργοφον' οἴναρον' πρόσκειται - ρ δύο συλλαβὰς διὰ το σαρόν. Morza : Il. B. 76 i.)-πῶσαι λεγονται'3O Μνασεας δε φησὶν οτι αἱ πῶσαι τρεις εἰσίν' Μουσα, Θεὰ, Ἀνω' ἐν μεν ουν Ἱλιάδι μεμνησθα της Θεῶς

288쪽

ἔστε το μὲν προσηγορικον έιναι γενικον το θεά' το δὲ εἰδικωτερον προσηγορικον, το μοῖσα ου γαρ επιθετικά ωσπερ πάλινθεα, ελα Mοῖρα' εἶτα Κλωθω, Λάχεσίς τε καὶ τροπος' πάλιν αυ Θεμὶς, εἰτα Xάριτες εἶτα ΙΠασιθέη, καὶ οσα εστιν ὀνο-IOματα και πάλιν καθάλου μεν 'υς, εἶτα κεστρευς, ἔρνις, αJε- τός' ἔστε εἶναι τὶ καθολικον προσηγορικον, εἶτα εἰδικώτερον

προσηγορικον ειτα το κυριον εκ του μουσα και μοισω ρημα παρὰ Συρρομουσίοις' ' Ροινοὶ δε λέγουσι μουσα' Αιολεῖς μοι σα ων ἐστι Πινδαρος ' Ἀττικοι δε καὶ ' Ιαπες καὶ Συρακουσίοιμουσα' Λάκωνες μωσα' καὶ οι μετοπενέστεροι Λάκωνες ανευτοῖ σ α' και η γενικη των πληθυντικων μωσάων παρὰ Λάκωσι' παρὰ δε Σαπφοῖ μοισάων'' το 'Iωνικον μουσέων' τοΙιιιωτικον μουσάων' το 'Pηγινον μοι σαν' το μουσα δε παρὰ τομω, O εστι τρίτης συζυγίας σημαντικον, το ζη ἡ μετοχὴ stoμων' το θηλυκον μουσα' εἰς σα δε τρία ἔχομεν τη ου δι- φθόγγω ' προαληγόμενα υπὲρ δυο συλλαβὰς, και μετὰ δισσοῖτοῖ σ' δισύλλαβα δε ουκ ἔχομεν ομοιον τω μουσα υπάρχον τογαρ λεγέλεγον Σουσα ουδέτερον εστι πληθυντικον, ἐπὶ πόλεως τεταγμένον. 25MAR POTATA : Il. E. 288.ὶ

ἴπερθετικον κατὰ φαρ ν, οὐ κατὰ σύνταξιν' τα γὰρ υπερθετικὰ καὶ τα συγκριτικὰ γενικῆ θέλει συντάσσεσθαι ' μακροτάτη3oτησδε' μακρότασοe τοῖδε ' λευκότερος τοὐδε

-κότεροι χλοή. Il. R. 437. ἐλαφρότατος πετεηνων. Il. X. 139.

οὐχ οταν δε συντάσσηται γενικη εσται φυσικη η ἐπίτοι τις, η

289쪽

ἡ σμγκρισις' αλλ' οτε μὲν συσάσσεται γενικη, και η συγκρι νομένη γενικὴ επιδεκτι- εστὶ τοῖ επιθετικοῖ, τότε και ἡ σύ - κρισις, και η επίτασις, η η συγκρισις' αλλ' οτε μ ν συντάσσεται γενικῆ, και η πιοκρινομένη γεπικη ἐπιδεκτικὴ εστὶ του5 eπιθετικον, τότε καὶ ἡ σwγκρισις, καὶ η -λασίς ἐστι φυσι 'πε δε η γενικη συγκρινομένη μὴ ἱαάρχει δεκτι/πὶ του επικειμένου ἐπιθετου, αντὶ ἀπλου λαμβάνεται' οῖον,

ἔβλαψας μ' Ἐκάεργε θεῶν ολ-τατε πάHων. Il. X. I S. ἡ μεν συνταξις ἐνταυθα προς γενικν' οὐκ εστιν δε επίτασις, I ἀλλ' ἔστιν αντὶ ἀπλου του ολ ' ει γαρ πάντες οι θεοι ὀλοοι, ἐπίτασις αν εἴη του προκειμένου εἰ δε-αντὶ του ολ ' και

ι μεν πάντες δικαιοι, καύ ων ἡ επίτασις, φυσικον το ὐπερθε-35τικω ει δε οὐ μετειλ ασι του επικειμένου ἐπιθετικοῖ, ου

ου συγκρίνεται ἔτι μη γενικὴ συντέτακται ει δε μελάντερον πίσσης συγκριτικόν εστιν' νίκα δὲ κοικη ἡ συλλαβη, διφορεῖ-ao ται ἡ γραορ εντα θα ίυν κοι η μα' δύνασαι, καὶ δια του ωεαν βραχεῖα Πησπται, καὶ δια του ο εαν μακρα' μακρόταπος ' ελαφρότατος , ὁμοίως το ερυθρότατος παρα Σώφρονι μακραχγγησαμένΨ τῶ ρυ, και λαρωτατος παρα τω ποιν δια του ω,εκταθέντος του eo παρα δε αλλοις δια του ο συσταλέντος' εανῖ5 ουν μακρα ν ἡ παραληπουσα, το ο μένει' αρχαῖος ἀρχαιότερος ' δῆμος, δημότερος' πρόχειρος προχειρότερος εαν δε βραχεῖα δια του ω μεγάλου' στερεος στερεώτερος και οἱ Αιολεῖς βεβαώτερος λέγουσι δια του ιυ, καὶ βιβαώτερος' τὸ βεβαι τερος, ωσπερ αφνειος αφνειότερος α νεος δε α νεώτερος' κώ3o θειος θειότερος' θεωτερος δε, ὁδεν τὸ ο. ζυρωτατος διὰ του ω εκτασιν πεποί πω ' αντιπίπτει δυο τὸ στενὸς κοὐ κεν ' στενότερος γαρ και κενότερος.

290쪽

MuΛΑ : Il. Δ. 279.ὶ παρα το μηκασθαι' ἄλλοι δὲ παρα το μηλωδη καρπον επινέμεσθαι' οἱ δε παρα το μαχλ-λόν' κακως' ἀπο τοῖ μηλου γαρ μαλλον ό μαλλος εφηται βέλτιον ουν λέγειν παρα το μέλλω, μέλον καὶ μηλον' ἐπιμε

λείας γαρ μαλλον ἐξιοῖντο ώς γαρ ἀπο τοῖ ογ, ἴδον, και 5

πλεονασμω του ρω ρόδον και κρύω κρυον, ουτως παρα το μέλον ἐκτάσει του ε εις ητα μηλον.

ψ λαοί τ επιτετραφαται, καὶ τόσσα μίμηλε. Il. B. 25.

το ἀποστησονται 'Aχαιοι

χρει ος. D. N. 7 5 3ἐπίρρημα ἰνταῖθα διστακτικόν μαίνει δε κω απαγόρευσιν ἀλλ' οτε μὲν προστακτικω συντάσσεται ἀπαγόρευσιν δηλοι 'οτε δε υποτακτικω, δισταγμόν' εχει δε ἡ μὴ ταλα ἐξαίρετα eto του γαρ ἔτι ἐπιφερομένου ἐν απαγορεύσει προσλαμβάνει το κ' μηκετ ἔλθης' εν δε διστυμω ιυδα ς' ἀλλ' οἴτε οριστικοῖς

θελει συντάσσεσθαι, σεσημειωμένου του, μη δι' ἐμην ἰότητα. Ιl. o. I.

ου δι'

επισσα, σημαίνει δε την νεωτάτην την επὶ πασι γεγενημενην' οἱον,