Anecdota graeca e codd. manuscriptis Bibliothecarum oxoniensium descripsit J. A. Cramer

401쪽

θος, σημαινει σγος ', ἀλλ' ἰξυνεται ἀπο τῆς ετυμολογίας, παρατο μετα οἴπρου θέειν, τα δε παρα το θέω συντιθερονα απαντα οξώκται οἷον, αγο θος' βοηθος' τουτοις σM'ξηκολουθησε και τοστρουθός' ἡ παρα το στέρεσθω ουθατος.

πλουν ληγει' οἷον, λίψ' ' κνίψ' τί διαφέρει σκνιψ' καιο ς οὐδὲν διαφέρει, η μόνον κατα κλίσιν' το μεν γαρ μετατου σ κλίνεται σκνιπος σκνιφος, δια του πι και τοῖ φι, το δὲ χωρὶς του σ' κνιψ μόνον δια του πι, κνιπος, ἀχέο δε μεταφορῆς lo του ζώου, μετάγεται εἰς γενικην εἰς ευθεῖαν, κω γίνεται κνιπος σημαίνει δε τον σμικρολόγον ἄνθρωπιν' το δὲ στιξ γίνεται παρα το στείχω' το στει δίφθογγος' τα εχοντα το ο εγκείμενονεν τοῖς ἐμασι, εχει το εγκείμενον εν τοῖς ρήμασιν, η γενικηστιχος.

ο μεν εν πρωτησι και υστατίησι βώσσιν

αἰεν ομοστιχάει. Il. o. 6350 γίνεται εκ τοῖ στιξ στιχος, σημαίνει το τάξιν το στι ιῶτα, χο εκ του στίξ' τα εις στιξ, ουδέποτε διφθόγγω παραλειεται' γίνεται εκ του στίχω στίξω στίξ.ΣTOMAXΟΣ : Il. Γ. 292.ὶ Σημαίνει τον φάρυγγα ἐτυμο- λοεῖται, η οτι σιτόμαχός τις ων, ό τοῖς σιτίοις μαχόμενος, ηοτι στόμα ἐστὶ των χεομένων, η παρα το στόμα, καὶ το - 25-ο-η παρα το στόμα και το χέω δι' αυτου γαρ, ητε πρα και ξηρα τροφη προς την γαστέρα χεῖται. Σn Aipa καὶ ΑΣΠΑ Pn : Il. Γ. 203.ὶ Ἐκ τοῖ σπαίρω τώυτο εκ του σκαίρω καὶ κατα πόσουc τρόπους διαψέρει το3o σκαίρω τοῖ σπαίρως λέγομεν μετα του α κατα ηττικην συν θειαν, ώς το,

402쪽

ἔσπαιρε . l. N. 57o. καὶ διότι το μεν σπαίρειν και ἀσπαίρειν αμουσόν τινα κίνησιν5 δηλοῖ, ο γίνεται ἐν ι υσι, και ἰν τω κατα τὴν ποί βtu' το δε σκαίρειν εμμουσόν τινα και ευρυθμον κίνησιν δηλοῖ, ὁδεν παράγονται σκάρος κά σπάρος ἰούες' οθεν το σκάρος εμμουσον καὶ εἴρυθμον κίνησιν ἀποτέλει' εξ ob και το σκιρτῶν παράγεται . IOΣΦτpio N καὶ ἘΠiΣοτDION : Ιl. Γ. 33i.ὶ Κτ τικον, κοὐ γίνετα ἐκ του σφυρον,

εκ τοῖ σφυρον ουν σφυριον κοίι ἐπισφύριον' διατί προπαροξύνεται ἔ τα δια τοῖ ιον υποκοριστικὰ, ει μεν ωσι δακτυλικὰ, προ I5μιας ἔπυσι τον τόνον' εἰ-τριβράχεα προπαροξυνονται οἷον, θρίνιον' τόπιον τως κα ὰ σφυριον καὶ επισφύριον' το ρι ιωτα τα δια του ιον ουδέτερα τριβράχεα καὶ προπαροξυνεται, καὶ διὰ τοῖ ιωτα γράφεται. Στin ApoΝ : Il. Γ. 335.ὶ Γίεται εκ τοῖ στείβω To περι-2oπατω' κέ τί μετέχει το στιβαρον προς το στείβω ; οιονεὶ τοπεπιλημένον κώ συνημμένον, καὶ ησφαλισμένον, λουν μηεχον εξοδον μη δὲ οπην' το στι ιωτα' πολλα γὰρ εἰσω ονόματα ἀπο ρημάτων' εκ τοῖ στείβω ό-αίριστος εστιβον εστίβην, καὶ το ἀπαρέμψατον στιβηναι' καὶ επειδη κανων εστὶν ό λε- 25γωγ' τα εἰς ναι ληγοντα ἀπαρέματα, ειώθασιν ἀντιπαρακεῖσθαι ονόμοσιν εἰς ρος' οἱον, μιῆναι μιαρός τ' λιπάναι λιπαρός' ουτως στιβναι Δωρικως τρέπεται το η εἰς α στιβάναι ' , και

Tο ρημα σχω μέσον παρακείμενον οὐκ εχει' τα γὰρ μονοσυλλαβα ρηματα μέσους παρακειμένους Ουκ εχουσιν.

403쪽

νία καθέστηκε πληθυντικὰ βαρυτονα ονίματα, μεταγόμενα εἰς 25 ἐπιρρηματικην σύνταξιν διατί βαρυνεται ἔ τὰ ἀπο πληθυντι- κων ουδετέρων ονίματα μεταγόμενα εἰς ἐπιρρημαπικην συνταξιν βαρύνονται' οἷον, ταχέα τάχα' σαφέα σάψα' ωκέα ωκα' πληντου θαμέα θαμάκ. Στor : Il. I. 5M.ὶ αμορος ἐτυμολογία ου πάθος ' η μοῦν3ο γὰρ ορμητικον τὸ ζωον συω συς καὶ πάλιν παρὰ τὸ υω υς, ἐπεὶ αεὶ υεσθαι θέλει' αυτος γουν ό ποιητης φησιν,

404쪽

bς λείπει το σ, ως ἐν τρ κάπετος' πλεονάζει δε ώς εν τω σει- ρην' Tαπη τοι σπου μεν συβώτης λέγει ό ποι rης, ἄπου δὲ ἴφορβός' προς διάφορον ουν ετυμολογίαν' συστέλλει δε το υ5 επι της γενι ς' καθόλου γαρ το περισπωμενον και ἐκπειν μενον συστελλεται επὶ της γενικης' ἰχθύς ἰχθύος' μυς μυός'

δρυς δρυός

ΣTPATox: Il. A. io. 'Dνομα ρηματικον παρα το στρέφω ενθεν το εστραπτος στραπτός' καὶ ε δει α του πι, ως εν τῶ Ioθάλπω θάλπαμος καὶ θάλαμος, γίνεται στρατος, οἷον, το συνε στραμμένον πληθος' καὶ το ε δε τρέπεται εἰς α' ως Ἀρτεμις Ἀρταμις' οἱ δὲ Αιολεῖς στρόφω λέγοντες το ρημα, καὶ στρο

τον λεγουσιν

ΣTEPa : 'U.σπερ το φορω καὶ πονω βραχεία παραλπόμενα, I 5τον μέλλοντα Ἀρουσι διφορουμενον, καὶ διὰ του ε κοὐ δια τουη, η προς δι αφορόν ἐστι τοῖτο το σημαινόμενον, η διανορὰ της παραληγούσης του μέλλοντος' ουτω κοίἰ επὶ του στερωστερησω καὶ στέρεσω' δια τοῖτο καὶ επὶ τοῖ παρακειμ νουεστέρημαι καὶ ἐστέρεσμαι. 2 ΣΥΝΟΙΔΑ : Το κεῖμαι καὶ ημαι ἐν τῆ συνηθεία αναβιβα τον τόνον' εγκείμαι' κMῆμαι' καθόλου γὰρ πῶς προωχημενος οριστικος, απο φωνηέντος καὶ φυσει μακρῆς αρχόμενος, τον αὐτον τόνον φυλασσει καὶ εν τη συνηθεία' οἷον, ηψα' συνηψα ειαον κατεῖπν' ευρον εφευρον' ηλθον συνηλθον' ωσμαι ἀπωσμαι 25

405쪽

γάρ εστιγ' πρόσκειται οριστικος, δια το ειπὲ πρόσειπε ' καευρε εφευρε οὐχ οριστικα γαρ ταντα' πρόσκειται απο φυσει

TETPAΦATAi : Il. B. 25 .ὶ ποδητικοῖ παρακειμε- νου και ἴπερσυντελικοῖ τοῖς τρίτοις προσωποις των πληθυντι- κων προ του τ προτίθετα το α, καὶ ει μὲν ψιλον η σύμφωνον25 προ του τ, τρέπεται εἰς το δασύ' οίον, απο του τέτραμμαι, τε τραπτου, τετράμμεθα, τετραφθε, καὶ Ιωνικως τετράφατα

406쪽

παρακειμένου, και τοῖ δευτέρου αοριστου, ώς απο του ερασμαι, ερασται, καὶ ἐρράδαται αἴ τι δ' ἐ=Iάδαται τοῖχοι P o l. Υ. 354. καὶ ερείδω, πεισται, ηρείδαται και Αττικῶς ερηρέδαται Ira. δε τοῖ ἐκάτερθε δρη δαται δύο λευκω. Il. Q. 329. 3και παρα τυ πείθω, πέπεισται, πιπείθαται' εἰ δε αμετάβολον

κεκλίαται μολῶρον ἔτι μοῖραν εχοντες. Il. n. 68.

οπερ φημὶ οὐκ ἀπο του κλίνω ἀλλ' απο του κλειω εγω δἰ νο- i5μίζω το παρα Δημοκρίτω μη κατα πλάνην γεγόνεναι' ἀλλ' επει δ' ἄν περ ἀπο των εις νω δισυλλαβων, ἐνὶ φωνη ντι παραλυομένων, οἱ παρακείμενοι αποβολην τοῖ ν πεπόνθασιν, ἀναλ γως εκ τοῖ κέκλιται γέγονε το κεκλιαται οἱ γαρ καθυεύοντες παρακείμενοι το α μόνον προ τοὐ ι λαμβάνουσι ' κώ εἰ μα ρα χο

παραλειοιντο ταύτην συστελλουσι, και ουτως τυ Ἱωνικον ποι-

οῖσι ' παρὰ γώῖν το κλείω, κέκλειται οὐδέποτε γὰρ μετὰ τοῖ στοῖτο λέγουσιν ιι Ἐλληνες' συνεσταλμένη ουν η ει δίφθογγος τῆ αποβολὴ τοῖ ε, καὶ προσελθον τα α, ἐποίησε το κεκλίαται τοιοῖτο ἐστὶν κώ ὰπὸ τοῖ ἐρύω ἔρρυται, το ἐρρύαται. 25 TAPBox : Il. D. isa.) 'Ως απο τοῖ ἀράσσω ἄρραβος, ου- τως ταράσσω τάραβος και ταρβο ς' η παρὰ το τρέπω τάρπος, ἀντιθέσει τοῖ π εἰς β ταρβός' οἱ γὰρ εὐλαβουμενοι και φεύγουσιν, η παρ- το τηρω, ό αόριστος ἔταρον, . ἶτα ίς ἔμαθον μάθος, ουτως ἔταρον τάρος, καὶ ἐπενθέσει τοῖ β τάρβος L sod 'ΛΦΟΣ : Il. φ. 68o. 'O ἐπι των νεκρων γίνεται μὲν παρὰ το πάθος, μεταβολῆ τοῖ ψιλοῖ εις ψιλον, και τοῖ δασέος εις

407쪽

δευτερος αίριστος, ἀλλ' 'le, νικως ῶντεστρεψε τὰ στοιχεῖα τοιοῖτόν ἐστι και το ἐνταυθα, και το εντευθεν' το μῖν παρὰ το ἔνθα, και ἔφειλεν ιναι ενταθαυ' τὸ δὲ παρὰ το ενθεν, καὶ 1 Ο ὐφειλεν ενθευτεν' Iωσι δὲ σύκηθες τα μὲν παρ' ημῖν ψιλὰ εις τε α μεταβάλλειν, και εμπαλιν τὰ δασεα εις ψιλά. TETETXATON : Tεσσαρα σημειουνται παρ' 'Oμηρρ μη φυλάξαντα τημ των προσωπων ἀναλοίαν, πρωτον το,

παρατατικου γὰρ ον πίνου εδει ειναι ετευχένην, εἰ δε ίς τὰ πολλὰ των ἀντιγράφων εχει δια τοῖ α τετε χατον, παρακειμένον εστι, κοίἰ διπλασιασμένου, κώὶ οὐδὲν σημειωδε ς' καὶ τ ο,

παραπατικου γαρ ον, ἔδει δια του η διωκέτην' τρίτον,

τὼ δ' ἀναφρηξαντε βως μεγάλοιο βοείη , εγκατα καὶ μέλαν αυα λαφύσσετον. Il. Σ. 582.

εδει γάρ λαφυσσέτην, παρατατικου ἴν' το δε τέταρτον ἐκ του 25 εναντίον ἐπι ενεστωτος σημειοῖνται το κομείτηρ δια του ο γὰρ ωφειλεν ίἶναι

408쪽

τοῦν αἶθ' ηγείσθην. Il. B. 73I.ὶ παρατατικου εστι χρονου συναρξαμένου τοις ἰδίοις ενεστωσιν. TE : IIαραπληρωματικον τίνι ισοδυναμεῖ τω καὶ , διαφερει Ιοδε αυτοῖ τη τάξει, οτι ό μεν καὶ προτάσσεται, ό-τὲ ἴποτάσσεται, οἷον, Ἀμεσίλαος τε Προθονωρ τε Κλονίος τε. Il. B. 495. 3οὐδεις των συμπλεκτικων εγκλιτικος, μόνος ο τε.

ουν ευθεία καὶ αιτιατικη ό τίνος διαστέλλει' εν δε τῆ γενικῆ και δοτικῆ οὐκ ἔτι, ἀλλ' ἴθ' ἀνηρ εθελει. Il. A. 287. εν μέρος λόγου οξεῖα γάρ ώδε ἐκ του τόνου ἰνοησαμεν τον 25μρρισμόν'

μέρη δυο λόγου ἐκ τοῖ τόνου' το δὲ τω δε συν τω πτα ον, και περισπαται και ἔνι κης ἐστὶ πτύσεως δοτικης' οξυνομμη δε καὶ γίνεται δυῖκη χωρὶς τοῖ ι' 3o

ΤΗΛΕΔΑΠΟΣ : Od. o. a 24.ὶ πινομα ἐπιθετικόν' τινες δ'ογηθησαν το ἔδαψος ἐγκεῖσθαι ' ἀλόγως' παραγωγη γάρ ἐστι δια

409쪽

του δαπος, και επὶ εθνους τίθεται ' παρα γαρ το τηλε πολεδαπός' ζητουσι δε πως ὰπο της Λεσβος Λεσβου γέγονε Λεσβόθεν

τοῖ Ιωνικου τοῖ εμευ γεγονεν οὐκ ἀπο του κοινου ου δε του 5 τῆλε γεγονε τηλοθεν, ως ἴψοῖ - εν' εποίησε καὶ την εἰς το- πον τηλόσε, καὶ την εν τόπου τηλόθι ' συντίθεται δε ώς το τηλεκλυτός' Γηλεφος' Τηλεμαχος' Tηλεμος.

Io 'Dνομα επιθετικόν' ζητεῖται ει εκ τοῖ τρόφις εστὶν, ἀλλ' οὐδὲν εις ις άπλουν ποιεῖ ουδέτερον το δε τις ἐτέρω λόγω οἱ δε ἀποτοῖ τρόφιμος εἶναι ἀποκοπην' ἀλλα μαλλον ἄπο τοῖ εἴτροφις ετ οφι ουδέτερον κατὰ ἀφαίρεσιν. TpάnN: Il. A. i6o. Tα εις ος ονόματα μονοσύλλαβαI5 ἀρσενικὰ οξύνονται' χγως' πλως' θως' φως' δμως' Τρως' το δεσως περισπασθεν εκ τοῖ σόος συνηλειπται ' καὶ γὰρ το θηλυκὸν

απου ευρισκεται σα

τὸ δε ζως εκ τοῖ ζωος κατά συναλιφην η συγκοπην γεγονε, et o κλίσιν δε τοῖ ζως οια εὐρίσκομευ' διατί δε τὸ Tρωω, καὶ δμων βαρύνεται ; η ἔτι εχει θηλυκὸν Τρωων' δμωων' τὰ δεδιαλλάξαντα γραφην θηλυκὰ, ῶς τὸ ἀρσενικὸν κατὰ γενιι εν,

διαλλάσσει κατὰ τὸν τόνου ταχεων ταχειων' μελανων μελαι- νων' τοιοῖτο δε καὶ τὸ Τρωες Τρωαι Ρωῶν' δμωες δμωαὶ δμω-25 ων' τὸ δε θύων συναπηνεχθη τοῖς προκειμενοις' τὸ δε πάντων δια την συνεμπτωσιν τοῖ οὐ δετερου βαρύνεται' πάντα πάντων καθόλου γὰρ τὰ όμοφωνοῖντα οὐδετερα εν τοῖς παρασχηματισμοῖς, κοὐ ψοτονεῖ ἀλληλοις' τὸ δε λάων βαρύνεται, καὶ πρὸς ἀντιδιαστολην τοῖ λαων, καὶ ἔτι εα συναλιφης τυγχάνει, της 3ολαάων' τοιοῖτο κοὐ τὸ παίδων.TET :

410쪽

τε χολούμνος

ειπεῖν, αντὶ τίνος ' η δοτικη τέω ιζαὶ το αοριστον αυτου, ς τέω, και ἐπι γενικῆς,

αναφορικων ἔ ανταποδοτικου' διατί; επειδη τα ἴπὲρ μίαν συλλαβην ερωτηματικα αποβάλλοντα τὸ κατ' αρ χην σύμφωνον, αναφορικα γίνεται οίον, τοῖος οἱος' τόσος ὁσος' ατινα πάλιν οξυνόμενα αόριστα γίνεται' πόσος ποσός τόσος τοσός.

I poth : Il. A. 129.ὶ Τὸ τροι δίφθογγος τα δια του οιαοιο θηλυκὰ δισύλλαβα μακροκατάληκτα, διὰ της ει διφθόπου γράφετω, και επὶ βαρυτόνων και οξυτόνων' οἱον, ποία ἡ βοτάνη