Historia philosophiae Graecae et Romanae

151쪽

171 Simpl. Itys sol. et2b Esdqμος δε την κιν οίαν ἐν τη τῆς Φιλίας πικρατεία κατὰ τον Σφαιρον κδέχεται. ἐπειδαυ απαντα συγκριθη, ἐνθ' ει ηελίοιο διείδεται κέα - , ἀλλ ως φησιν ἔπος, υρμον' πυκιν κού- στήρικται Σφαῖρος κυκλοτερὴς μνίη περιηγέ γαιων ἀρξαμένου δε πάλιν του μίκους ἐπικρατεῖν, τότε πάλιν κίνησις εν, Σφαίρω γίγνεται' παντα γαρ ξείης πελεμίζετο γυῖα θεοῖο. λεγε δε καὶ ταυτα Ἐμπεδοκλης επὶ της του εἱ-

κους πικρατείας'

αυτὰρ επε μέγα Νεῖκος ἐνὶ μελέεσσιν ἐθρέφθη ἐς τιμάς τ' ἀνύρουσε τελειομένοιο χρύτοιο,ος σφιν μοιβαῖος πλατεος παρελήλαται ὁρκου.

Pliit. l. Fac in orb. Iuliae 12 χρα και σκόπει ,

μ διάλυσίν τινα κόσμου φιλοσοφης καὶ το Νεῖκος --γν το Ἐμπεδοκλέους τοις πράγμασι μειλον δὲ τους παλαιους κινῆς ιτανας επὶ τh φυα καὶ Θαντας καὶ π ν μυθικην ἐκείνην καὶ φοβεραν ἀκοσμίαν και πλημμε- λειαν ἐπιδεῖν ποθος ..χωρις, βαρυ-- καὶ χωρὶς το

οὐτ' ηελίοιο δεδίσκεται ἀγλαον εἶδος ουδε μεν ουδ α- λάσιον μένος ουδε θάλασσα,

152쪽

ως φησιν Ἐμπεδοκλης- οὐ γῆ θερμήτροος μετεῖχεν, υχ

υδωρ πνεύματος ου ανω τι των βαρέων, ου κάτω τι

των κούφων, ἀλλ' κρατοι καὶ ὰστοργοι και μονάδες αἱτων λων ἀρχαί μὴ προσιέμεναι συγκρισιν τἐρου προς ετερον μηδε κοινωνίαν ἀλλα φεsγουσαι καὶ ποστρεφ6μεναι - , χρις ου ὁ μερτὸν ἐκεν ἐπὶ την φύσιν κπρονοίας, Φιλύτητος εγγενομένης καὶ Ἀφροδίτης καὶχρω-

τος ῶς Ἐμπεδοκλῆς λέγει καὶ Πασσίδης καὶ Ῥοίοδος

a Cum omnia ab Amore scilicet consociata essent, turn -- ouo 1oiis compareda, nequo aqua nam sequebantur alii versus, uti piae ex Plutarcnoin, sed Harmonia ocoulta compago conatrictuaerat Spnaeriis orbiculatus, omni ex parte cuiuis gaudens. Deinde, invalescente Discoralia, moveri coepit Spuaerias, nam omnia Mimceps auassabantur InoinDra dei' i. e. pnaeia. πυκάνος κρυφος proprio est densus recessiis, ut signincetur onoctua moria o I tenter et assiduo operantia Sphaeriis eo oririculatu veluti Spnaei a Parmenissis Domino dum, s. n. 170- μονίη περι γῆ utrumvis significare potest, ut porpetuam circumactionem et auiorum per totum orbem Mentem, nam ori et quietor et perpetuitatem ignisncat, περιηγη et quod ire uiuagitur et minutim v. Karaten p. 184. Sed apparet Spuaerum per se uiescere, oum invalescente demum Discorvi moveri oeperit quaproptor etiar Eu leuius rηι κινησίαν ἐν ρ ης Φιλία επικραεεία κat roν Σφαῖρον ponovat, teste Simplicio l. o. - li Post dominationem Amoris, a quo incitur Spnaeriis, soquitur uominatio Discoesiae, per quan omnia tur, antur

atquo dissiciuntur, ut in populari incogonia per Gigantus, Quos cum Discordia Empodoclis comparat etiam Proci in lat. arni p. 6Mod Statua. ἐνtat sta a ro πεθόκλειον εῖκος καὶ ὁ γιγανrικος πόλεμος, ἐκεῖ Φιλία καὶ Ἀνωσις καὶ Ἀνοποώς ων χων- Versus 8 videtur esso idem atque illo steti cita1 Simplicius, ut alte nis versilaus ad enectum Discordino, Itur a Sphae-rum uoscribendunt usua su rectius sino dulsio Simplicius, cum Solis nomino ut aliis locis simin tu ignis quod sinua fuisse H tur Plutaretio Rosiqua revera ad Discorvia euectuin descriDenauni pertinuerinti veIu χωρὶς το βαρύ etc. undo uinxerunt uno

Versum:

χωρὶς πὰν ο βαρυ χωρίς τε ὁ κοῖφον, et quae sequuntur , parum ex Empedoclo excorpta, veluti ἄκραrοι

Habes qua Oxstant paucula de Spuaero Enipeaoclis fragmenta.

153쪽

Apparet VIII esse moria essectum Iasi absolutum, 'ν Φιλίας ἐπικράτειαν, ut ait Eudemus h. e. consummatam elementorem unitatem, cum omnia in spuaerae forinam essent consolata, una to

man auo appellat o ri nonnunuum to θεόν, praeeunte ipso Empedoclo A. , quamlaam alio loco neutro genere dixerat o φαμ

ῶσπερ μπεδοκλῆς φησι Φιλίαν, αλλος δέ τις πυρ, ὁ δε δωρ, δὲ ἐρα. D. 4. οἱ δε περὶ φύσεως, οἱον πιπεδοκχῆς, άς εἰς γνωριμώrερον νάγω, λέγει τι ὁ εν ον ἐστιν ' δόξειε γαρ αν

λέγειν τοῖro 'ν Φιλίαν ιναε αἰτία οὐν ἐστεν λη-ον εν εἱ-eMσιν quinus locis Φιλω dicitur eodem sensu quo ab Eliden o της Φιλίας ἐπικράτεια. lus locis Aristoteles Sphaereum appeIlat Eμπεδοκλέους τ μῖγμα, comparata lemurma doctrina Anaxagorae, nam Sphaerias Empedocli erat non solum prima elementorum unitas, veram etiam communis elementoriini materies, ex qua variae

ἐκ-o μίγμαrος γαρ καὶ ουτοι ἐκκρίνονο τἄλλα. Addo quinus laeta suntllius in omnem Empedoclis do generatione doctrinam inquiri do Gen. et Core. I, 1. μπεδοκλῆς μεν - εοικεν avi rία λέγειν - προς- φαινόμενα καὶ προς-υrb avrός ἄμα μεν γὰρ ὁ φη σιν εrερον ἐζ Gέρου γίγνεσθαι τῶν στοιχείων οὐδέν, αλλὰ τἄλλα πάνr ἐκ τουrων, αμα δ' ἄταν εἰς ἔν συναγάγρον ἄπασαν φυσιν

Bonita omittendum Ase comet r.

154쪽

perhibent osse mundum intelligibilem κόσμον νοητόνθ, opposito mundo adspectabili κδσμω αἰσθηres , Neoplatonicortini dogmatia ad veterem philosophum translatis, cratur p. 27 sqq. , araten

Αὐταρ ἐγω παλίνορσος ἐλευσομαι ἐς πόρον μνων, τον πρότερον κατέλεξα, λύγω λόγον ποχετευων κεινον ' Ἐπε μικος με ἐνέρτατον ῖκετο βένθος δίνης ἐν δε μέση Φιλύτης στροφάλιγγι γεν α 5 Dθ' δη τάδε πάντα συνέρχεται, ῖν μόνον εἶναι,

155쪽

οὐκ φαρ, ἀλλ' ἐθελημα συνιστάμεν ἄλλοθεν πιλα. πολλὰ δ' μιχ ἔστρο ε κεραιομενοισιν ἐναλλάξ,5ω ετ Νεῖκος ἔρυκε μετάρσιον - γαρ ἀμεμφέως

παν ἐξεστήκειν επ' ἔσχατα τερματα κυκλον,

1 ἀλλα τα μεν τ' ἐνέμιμνε μελεων - δε τ' ἐξεβεβήκει. οσσον δ' αἰεν πεκροθεοι, τόσον αἰεν ἐπίειηπωφρων Φιλότης τε και εμπεσεν ἀμβροτος ορμη αἶψα δε θνήτ' φύοντο τὰ πριν μάθον ἀθάνατ' εἶναι 'ζωρ τε α πριν κρητα, διαλλάξαντα κελεύθους' I των δε τε μισγομἐνων χεῖτ' ἔθνεα μυρία θνητῶν, παντο*ς δίνοιν ἀρωμα, θαυμα δεσθαι.

Si Discordiaci profunda recessu vorticis, Annouia in modi ungIouum penetraverit, tum omnia in unum coeunt, non dereponto, sed sponto tamen consistentia aliunde alia. multa tanto immixta restant, quotquot Discorilia retinet non enim omnis illa recesserat ad extremas ruis oras, Verum pars eius membrortu remansit, pars excessit. Quantum autem Discordia refugit, tantum semper insenuitur Amicitia Iemens Stati tuo mortalia fiunt ouae prius erant immortalia mixta viae prius pura erant, in se in idem cont- Incantia est. - Describuntur alteritantes vices Amicitia et Di comitae, aluus conficitur omnia elementorum concreti ci discretion. e. perpetua rem generatio et dissolutio. CL Plato opti.

p. 242 E, ubi Empedocles cum Heraclito componitur: άδες δ καὶ

156쪽

ovrως ν με ἐν ἐκ πλεόνων etc., senuuntiar versus in n. 170 citatim IR Ita etiam in prima, olemoniorum commixtione, oua em io-hatur Sphaerus, Dis Orilia, Reque illa aeterita atque Amicitia, extra remansit; nam ue referendus Videtur illo versus, qui exstat ap.

Stob. cl. I, p. 286, uvi coniungitur cum s. 1 - 169: τῶν δε συνερχομενων ἐζ oraro Zamr μικος, es Aristi Meti , , ut locus citatur, 170, not. καὶ χωρὶς δεmvrων δῆλοπι εἰ γα μη νδεδ εἰκος ἐν τοῖς πράγμασιν, ἔν δνην παντ- ως φησιν Orαν γαρ συνεχ', όreunato Iorato Nεικος δι καὶ συμβαίνει αυr rὁ εὐδαιμονέσraro ὁ h. e. Spuaomun ηπον φρόνιμον εἶναι τῶν χλω οὐ γαρ γνωρίζει ὰ rοι- γεῖα πάνσα - γαρ Νεῖκος ου ἔχει, ὴ δε γγῶσις ο ὁμοιο τῶ ὁμοιω, os infra n. 177. Dcinde, postquam Discordia in Sphaerum ingruerat, insorior exstitit Anucitia, donec sua vices redcant Som- per eo tendit, ut ex distoctis Unum essciat et sphaeriina quantum potest restituat, semper impedita a Discoesia, imae quamquam suis vicibus inferior sit, tamen semper in mundo reniano multam mundi artem a consummata illa unitato colituet cf. s. 7. πολλὰ δ' μιχω στηκε etc. et Pluti do l. n. I, 5, 2. μπεδοκλῆ δεκόσμον μεν να υ μενroe boa εινα - κόσμον, ἀλλ' ὶιγον τι του παντὴς μέρος, ὁ δε λοιπb αργην λην'ὶ cui testimonio cavone tantum trinum, ut Empedoclem uasi duplicen mundum at tuisse putes, quod amrinant recentiores, velut Sinaptio de Coelo p. 489 Senol Arist. r. μπεδοκ1ῆς διάφορα ῶν παρ' αDr κυ- σμων ἔλεγε τὰ εἴδ', ῶς καὶ ὀνόμασι χρησθαι διαφόροις, ὀν μενοφαἔρον, τὼ ν δ κόσμον ἰδίως καλῶν, s. araton p. 417 sq.

εα του πυρός πιληθροα δε ἐκ τῶν λλων τα περίγει- 'Achiil. Tat. ad Arat. e. 4. p. 128. Ἀμπεδοκλης- δχωσι τοῖς στοιχείοις ρισμενους τύπους, αλ' ἀντιπαραχωρεῖν

157쪽

ἀλλήλοις φησίν, στε και τhν γῆν μετέωρον φέρεσθαι,

καὶ το - ταπεινύτερον .

a Inter aestorem et aeroni pariun distinxit Empedoclos , - n. 170, not. b. Sed apparet hoc loco dici acrem subtiliorem coeli stollati, mi omnia mundus ingitur, os hi versus p. Clem. I.

ot)νελθεῖν φασιν ot δε μένει, ζrουσι ην ιrίαν, καὶ λέγουσιν οἱ μεν - σπε ' πεδοκλῆς, ην ο ουρανο φορὰν κDκλω περt- θέουσαν καὶ harrον φερομένην ην η γης φορὰν κροὶ νειν, καθάπερ ὁ ἐν τοῖς κνάθοις δωρ ' καὶ γὰρ τοPro ilκλω ο κνάθου φερομένου πολλάκις κάr ros aiκου γιγνόμενον δμως ο τέρεται κάrω πεφt κδ φέρεσθαι διὰ η avrην ιrίαν. Eaden etiam ratione totui mundum constringi atmio contineri putabat, ut ait Aristot. d. Coelo II, 1. Ceteriini ter ram principio humore crinix-tan fuisse, deinde ero ingentis coeli circumactu compressuque condensatam et solis ardore ustarn liuinorem sudoris instar emisisso, unde Instro exortum esse, quod vocabat γῆς δρωr et propterea salsum esse docebat, V. Pluti l Pli. III, 16, riat Meteor. II, 2. o Pluti l. h. II, 11 Eμπεδοκλῆς στερέμνιον ει ναι τον Ουγ- νον εὐαέρος συμπαγένrος π πυρος κρvoratioειδῶς, πνρῶδες καὶ ε ρῶδες ἐν έκατέρω τῶν μισφαιρίων περιέχονra. Coelum igitur constarum est ex aere s. aeutero et igni vi confaciatum, nam igni tribui vini congelandi, V. Aristoti Probi. XXIV, 11. Omne Ver c Iuni inter extremum aetherem et terram intoriectum divisum ess voluit in duas regiones liciuisphaeria), alteram candenteni et lucidain, alteram rα περίγεια opacam et humidam, L. Plut M.

158쪽

Plut de l. h. V 26 4. Ἐμπεδοκλῆς πρῶτα - 174 δενδρα τῶν φων - γης ἀναδοναί φησι, πριν τον ῆλιον περιαπλωθῆναι καὶ πρὶν μέραν καὶ νύκτα διακριβῆναι, δια δε συμμετρίας της κρουσεως ἀν-οθυρρενος καὶ τοO

πνείουσα.

159쪽

θήλεος περιέχειν λύγον ἡξεσθαι δ' - - ἐν τη γηθερμο διαιρουμένου, στε γης εἶναι μέρη καθάπερ καὶ τα ἔμβρυα τα ἐν τῆ γαστρὶ τῆς μήτρας μi .

Similiter Lucretio 781-789. περιαπλωθῆναι . . antemIam sol radio suos expanderat. scilicet circa teream. mantas Enip

175 Plut de l. b. V I9. Ἐμπεδοκλῆς τὰς πρῶτας γενέσεις των ζώων και φυτῶν μηδαμῶς ὁλοκλήρους γενέσθαι, συμφυέσι δε τοι μορίοις δαζεομἐνας τὰς δεδευτέρας συμφυομένων τῶν μερῶν εἰδωλοφανεῖς τὰς δὲ τρίτα των ὁλοφυῶν ' τας δε τετάρτας ' οὐκέτι ἐκ τῶν ὁμοίων οἷον ἐκ γης κά υδατος, ὰλλα δι' αλλήλων δ'.Putana videlicet teream non uno impetu tot a talos animalium figuras edere potuisse, sed post madiora primordia paulatim ad altiora et solidiora progressam esse, L Ce orin. d. Dio at 4, Arist. d. Gen. Anim. I, 8, et similo placitiam amenidis n. 152, not. a. Ad primam generaconem percinent hi versus apud Simplic.do Coelo p. 12 d. r: ποU.αὶ με κόρσαι γαυχενες ἐμάσrησαν, γυμνοὶ δ' ἐπώζοντο βραχίονες υνιδες μων,ομμαrάδε οἱ ἐπὶarctro πεν ευονra Erωπων. Ilviter deindo de secundo satu, or ro μικον ἐπεκράτει λοιπον

160쪽

φδε χθων επίηρος ἐνδεέστερνοις χοάνοισιν τὰ δύο τῶν κτ μερεων λάχε Νῆστιδος αἴγλης τέσσαρα δ' ιφαίστοι ' τα ' στέα λευκα γίνοντο υρμονίης κύλλρύιν ρηρότα θεσπεσίηθεν