Historia philosophiae Graecae et Romanae

161쪽

αέρος, ἔν δὲ δατος, α δη ἄμφω Morιν αἴγλην προσαγορενει, Νη-orιν με διαδεο γρόν, πὼ ου νάειν καὶ εἰν v. n. 169, noti a), αἴγλην δε ρ διαφανῆ. Similiter Philoponus. In versima inpedo-olis v θῶν ἐπίηρο est Tellus uenigna. τὰ δυο μέρη opponuntur ineris uanus partiuus tacito intelligendis, quippe a ipsa terea

377 Arist.- . I, 2 6 πισο μὰν οὐν ἐῶ το κινεῖσθαιτο ἔμυχον ἀπέβλεψαν, ουτοι το κινητικώτατον πέλαβον τυν ψυχήν, σοι ἐπι- γρον κειν καὶ τλαωθάνεσθαι τῶν -- ουτοι δὲ λέγουσι τὴν ψυχὴν τὰς ἀρ-

162쪽

χὰς, ο μεν πλείους ποιοειπες οἷδε μίαν -- , σπερ πεδοκλῆς μὲν ἐκ των στοιχείων πάντων εἶναι δε καὶ

γῶν με γαρ γαῖαν πῶπαμεν, δατι δ' δωρ,αἰθἐρι δ' αἰθέρα δῖαν, παρ πυρι-- χηλον,

στοργο δε τοργην, Νεῖκος δέ τε νείκε λυγρω . h. ill 3. O γε αρχαῖοι, φρονεῖν καὶ τι αἰσθάνεσθαι ταμδν εἶνα φασιν Ἀσπερ καὶ Ἐμπεδοκλης εἶρηκε ' πως πα0εον γα μητις ἀεξεται ἀνθρώπω σιν κῶ ἐν ἀλλοις'Oθεν σφίσιν αἰεὶ καὶ τ φρονεῖν ἀλλοῖα παρίσταται. τ δ' αὐτ τούτοις βούλεται καὶ το μηρου , τοῖος γαρ

νόος εστίν ' πάντες γα ουτοι τι νοεῖν σωματικον σπερ τὸ αἰσθάνεσθαι,πολαμβάνουσιν, καὶ αἰοθάνεσθαί τε καὶ φρονεῖν τω μοί τι μοι- ωσπερ καὶ ἐν τοι κατ' ἀρχας λύγοις διωρίσαμεν ' 'lieophr. d. Sens Io YZσ -

τως δε λέγει 'πεδοκλῆς και περὶ φρονήσεως καὶ ἀγνοίας το μεν γα φρονεῖν εἶναι τοις ὁμοίως τι δ' ἀγνοεῖν τοῖς νομοίοις, ' ταὐτὸν η παραπλήσιον δυτη αἰσθήσει την φρύνησιν διαριθμησάμενος γαρ ῶς

εκαστο εκάστω γνωρίζομεν ἐπι τελει προσεθηκε ε - τούτων γα παντα πεπήγασιν έρμοσθέντα και τούτοις φρονέουσι και ἄδοντ' δ' ἀναειται ω και σαῖματι μάλιστα φρονεῖν ἐν τούτω γα μάλιστα τὴν μερῶν κεκρασθαι τὰ στοιχεῖα . II. ὁσοις μενῶν ἴσα καὶ παραπλήσια μεμικται καὶ, δια πολλοθ μηδ' α μικρα μηδ' περβάλλοντα τω μεγέθει τούτους φρονιμωτάτους εἶναι καὶ κατὰ τὰς αἰσθήσεις ἀκριβεστάτους, κατα λέγον δε καὶ τους ἐγγυτά- τούτων ούοις

163쪽

M εν-τίως, ἀφρονεστάτους πι ων μὲν μανα και ἀραια

κεῖται τα στοιχεῖα, νωθρους και επιπόνους. -πυκνα και κατα μικρὰ τεθραυσμένα, τους δε τοιούτους

ὁξεις και ταχέως φερομενους και πολλὰ πιβαλλομενους λίγα ἐπιτελεῖν δια την ξει α της του ψατος φορας. I δε καθ' εν τι μύριον μέση κρασίς οτι, ταύτ* σοφους κάστους ειναι διωτους μεν ρητο0ας ἀγαθους τους δε τεχνίτας, ῶς τοῖς μὲν ἐν ταῖς χερσὶ τοις δ' εν τη γλῶττ τὴν κρασιν ὁσαν. μοίως δ' χειν καικατὰ τὰς λλας δυνάμεις

a Anima igitur ex usdem x quibus universuuI OData principiis aquo cornimunione ad universum eo Moendum idonea est, os in Parmenide n. 152. Addit Aristoteles εἶναι δε καὶ καoror roὐrων ψυχή, Piud nummiodquo sui similia cognoscat. Eodem spectans Sext. mp. adv. ast VII, 115, eos leni vorsus allegans, Empedoclem quot remani principia, tot veritatis criteria statvisse dicit. I, Pro re praesenti consilium succrescit hominilaus h. e. ab exto a remis pendet. Qui dolitilo citatur versus, is apud alios plenius exstat sic: osoovis' uoω μεrεφυν, τόσον αρ σφισι αλὶ καὶ φρονέει ὰuoῖα παρίσraro, h. e. ut quisque Variato corpore mutatur, ita uiuae senapor varios ero suppetu Aristotcles compartit Homeriam d. o. 136:rOως σρ νοος ori ἐπιχθονίων νθρώπων, olor a ημαρ γ se arηρ ἀνδρων τε θεῖν 'mod imitatur Archilochus am ire L. IX, 1 spicura cum supra citatum. Eoduim rescirandunt vio etiam bestiis c plantis querulani intellectum tribuebat, . Sext. imp adv. Matii. VIII,

164쪽

Ap. Alial non Ilerna in rast. d. interpret. G. sol. Ia d.

a Ilatet esse exor una eius partis, quae erat in natura deo-raim. Tertium librum carminis περὶ φt oemi fuisse olligitur ex Tgetet. lni. VII, 22,10. - CL supri n. 70 s. 21 hi oti

165쪽

pri in uni aliis locis appellasse videtur Necessitatena v. Supri n. 70, not. exu. Ipso Venerem tanquaIn aurei Seculi et consutiunata unitatis deam celebrint, . n. 180, 6 3-5.

Eστιν Ἀνάγκης χρῆμα θεῶν ψήφισμα παλαιον,ἀἴδιον, πλατεεσσι κατεσφρηγισμένον ρκοις

ευτε τις ἀμπλακ Τσι φρενῶν φίλα γυια μιῆν ρ αῖμασιν επίορκον μαρτήσας πομύσσύ δαίμων, οῖ τε μακραίωνος λελάχασι βίοιο, τρίς μιν μυρίας ρας π μακάρων λάλησθαι,

φυόμενον παντοῖα δια χρένου εἴδεα θνητον

166쪽

Νείκε μαινομεν πίσυνος. 'p. Dio . .. VIII. II alios:

i5 id γὰρ ποτ' ἐγδε γενύμην κοθρος τε κύμη τε θάμνος τ' οὐνύς τε και εἰν λ ἔλλοπος ἰχθυς.

Videlitii liaco ex carininc, quod re adyo inscripturi erat, leprDinta Gera tu placita sita de anilitaruin lapsu et tigrationi I O OV exposuerat et quo pacto instrationi Dus o vita sancto et casto agenta pristina iuratituit recuperari posset. s. 1 Aν ἄγκης υ μ est sitnui . locrotuin Necessitatis, velut p. mat. Pliae I r. p. 248 C licitur , εινμὴς 'Aδ urorείας. - s. 6 da videntii sigill-ficare annos. - s. 16 itono sisti, est nititus piscis, s Lucret.

tabat i mi li Miis origiatis esse samor a ), sed Pi opter scelera coin-nsissa ex ilivinis sessitius detriasa tan diu in terra vagari et per Dinniunt corporiun Orinas ni utari, donec sceleriam poeitas luerint et redituu ad superos terruerint qua in migration obtompi rantes is-e0riliae Νείκε μαινομένω πίσυνος , Iaalii liae etialia in is alii- inartini satis in caiisa est, ut a leatoriun unione socornantii atque per Omnes lenientonian species ut pio vicissitudines dissipetiti ir, αἰθίριον μεν γάρ σφε μένοςitc. iiDeunt alitent Iion solum viuine pisciunt ut uiniuin auiuialtu in soritans, verum etiarii Plantamini et lil'lii ira tali cun etiaIII hae sint Milinatao v. n. 174, noti uitarunt niutationurn alia praestantior est alia deterior, velut hi soras ini-Vs. 9 - 12 ex Plutaresio do Is et Ostr. 26 et Hippolvt l. e. ieeit Stoin. - 13. Varianant lilii, in ώς, vi , Aς Hippol rων. I 6. I, si lii, nuctuat inter iiDπως, ἔμπνοτἀ, εμπυροό, ἐμπορυ, ἄμτορ' , hi oroς, φαίδιμος - 17. Hieroci in Cariti Aur. D. 254 rερπια χῶρον D seqq. verat Dus v. Stein D. 80.

167쪽

grantibus summa dignitas est in Oratiam leonis tians nitari, in actores auri, cf. Aelian Hi n. XII, 7. Postolam autem per constituti unocinporis spatium circumacti salutes poenas ueriint et scelera expiaverrent, postremo in praestantiores a DeiIn naturas, Velut in Vates, medicos, reges, unde tanta in ad coelesto velluntur Oini-cilium ibique beati cui diis aeviun degunt: si pertinent ii versus

etc. Ilituus in versi Dus facile intelligitur Opponi tenebras et Itu Hiia, discordiam ct concordiam, pilleliratiidinen et turpit liueni, celamitatem et tarditatem et Anto uine vitam e Summae Matitatis participen fuisse significat s. 390

169쪽

p. 782 Ceteriti non solum n o vita innocentiam e castitatem, Iac docti inae do mimariam migration congrua est, sed aliammaocimo sanctinioniam adinstar Puctagoreonina praecipienat, omninoque non solum corpor et manibus, sed animo etiam et moribus anagitiis austinondum esse docuit, V. Plut de Couidiora. 16. ἐπὶπὰσι τοίνυν ο μεν ου μπεδοκλέους μέγα καὶ θεῖον νουμην, υΛηorεθσαι κακότροOS.

I. Di a rete doctrinaqii Sopnistarii ni in

181 Cic. Briit. 12. acis est comes itinue socia etiam Dene constitutae civitatis vias alii nana viaedam elovientia. Ita itie, ait Aristoteles, mitin silviati in Sicilia turannis res privatae longo intervallo iidictis repeterentur, lini prinnina, io esset acuta illa gens et

ControVersa natura, artem et praecepta Sicillos Coracem et istam conscripsisse; an antea neminem soli tuni via nec arte, sed accurate ainen et de scripto plerosque dicere: scriptasmi sitisse et paratas a Protagora remini ullistrivim vispillationes, Iliae nune commines appellantii loci Rito idem fecisse Gorgiam, quilii singulariin remina talides vitii perationesPie conscripsisset, mio itulicaret o Matoris esse maxime Propritim, rem augere posse altilando vituperando Pieriirmis amigere. in Spenge Artium Script p. 23 m. Suracusani a. 466

Tnrasynulo eiecto usque ad a. 406 Deri utebantur a epublica, eo-mio tempor eloqtientia orta est arto et mition culta. Primus huius artis auctor erat Corax, si apud Gelonoan o Hierouci inultum valuerat et loquontia sua etiana apud liveros cives conspicuus erat.

170쪽

Eius discipulus istas a. 427 uni Gorgia L.eontinorum legato Athinnas venit, ubi nova ars sunt in deitulo lina stililio exculta et cr- polita est. Ante eos olo Hientia 'praerepta quae Iani trallicli riit Protagoras Abderitis, Periclis ae lualis et tantiliaris, mi et ipse aliquantili in Italia et Sicilia conianoratus erat, V. n. 184. Diiunu nescioci dicebantur tales , sit ius sirgultienturia alii tui id irili Ialii Tet e In I ersona Ira i et in litia ill , s. 'i c. l. r. III, T, Quintil. II, I, 11 4, 22. innes elo quentiam prosti l an tu esse rete ui et saeuitatem Persuadendi in Onia iam concioni Dus coeti Dusque uia Xi Ino in pu Dii is niviotiis exercendani , critatis ratione non nauita, qua

Eo enim Glista philosoplius et Sopnista, quod illo veritaten pedisequitur, id protialsilitatei et variana mulitionem, suam sui speciosapientia et virtutis triuiuuant iis, qui tercedem solve Dant. I rimus se Sophistam de vi nona ino s. n. 1, not. appellavit et pretio docui Protagoras, v. Plato Protag. p. 316 D stri. 348 E Pl. Eum secutus Gorgias non Sophista, sed lictor appellari voluit, Sed perere Duerat nomen, ut et illo et ceteri, qui similia prosite Dali uir, Eodem appellati sint qua inspiani minina omnes eiusdem sarinae erant, sed alii aliis et doctrina et mori Dus ac modestia praestantiores, noniinatim Prodicus 'eus, do suo divulavit NelehemisHein Ghri e II, p. 393-b41. Neque niuilius ae Hio CriIuinan liuili, imo mercenariam operan discipulis praesta Dant, . D. p. 12 sii l. mulie Dant autet discipulos suos inua in colloqRendo disputandoque Diana in orationilius continuis, sicut m ipsi artenilliu inodo cui aliis disputritulo Inoilo rationiDiis talioratioralbus

라틴어 텍스트