장음표시 사용
171쪽
de Oph. l. 33. καὶ γαρ τῶν περὶ τους ἐρισrtκοD Idysv μεο ρ- νουνrων ὁμοία ις ν η παίδε ροσις - Γοργίου πραγματεία λόγους γαρ ο μεν ηroe κοὐ οἱ δε ρων μαr κον ἐδέδοσαν ἐκμαν νεεν,εις ον πλεισrάκρ εμπίπrειν ωήθησαν ἐκδrεροι τορ aianim 1δ-γους. rixeter elomaentiam etiam studia graininatica a Sopitistis promoVebantur, ritecipuo a Prae in poetariam interpretatione mslta erant, s. Plato Protag. p. 338 Ε mi. Io Classe de Gramin. . mimordias, Bonnae 1829, o de meritis Sopnistamini in istoria philosoplita recte inlicandis C. F. Ite annis M. N. Ρι- .PMton Philos. I, p. 179 - 231. Amenis vel maximo eo Dantur, nam ibi tunc omnes confluctiant vii artinus litterasqne liberiore studio vacabant, posteaquam Periclo civitaten administrante ad naturales ingenii dotes, vii Dus Alnenienses prae ceteris Graecis insigno erant, sumam etiam libertas et magna potentia magnaque opulentia accesseriit, ct Plato Protag. p. 337 D, isti Hippias lens Athenain nominat tης Ελλὰδος ο ρυrαιεῖον σοφίας, o A. p. 461F. Ἀθήνας ἀφικόμενος, ο της Ελλάδος χείστη ἐστὶν ἐξουσία ο λέγειν. I, anto tamen republica etiam Sopnista in petiis mel ant et argutus suis dialecticis pravisnue pinionibus ad niores luctandos vel maximo pertinuemni, ut luculentissimo constat ex Platone, acervissilia Sopnlatami exagitatore, velut in Prota in
Gorgia, naedira, Hippia minore Sopnista, aliis dialogis.
καὶ γενησόμενα τα με φύσει τὰ δε τυDP τα δε δια τεχνην - ποικε, φασί, τα μεν μεγιστα αυτῶν καὶ κάλλιστα ἀπεργάζεσθαι φsσιν καὶ τυχην, τὰ δὲ σμικρύτερατἐχνην, ν'θ παρὰ φύσεως λαμβάνουσαν τὸν των μεγάλων καὶ πρώτων γενεαν ργων πλάττειν κά τεκταίνεσθαι πάντα τὰ σμικρότερα φὰ δὐτεχνικὰ πάντες προσαγορεύομεν. - καὶ δωρ καὶ γην καὶ ἐρα σε πάντα εἶναι κά τύχν φασὶ τέχνι δἐ fδεν τούτων καὶ τὰ μετὰ ταὐτ α σῶματα γης τε καὶ λίου και σελήνης
ἁστρων τε περι, δια τούτων γεγονέναι παντελος --
ανύχων τ α δ φερύμενα τη τῆς δυνήμεως ἔκασταεκάστων ε ξυμπέπτωκεν ρμόττοντα οἰκείως πως θερμὰ ψυχροις θ ξηρὰ προλυγρὰ και μαλακὰ προς σκληρά,
καὶ πάντα πύσα- των ναντίων κράσει κατὰ τυχην
172쪽
ἐξ υάγκης συνεκεράσθη, αὐτὶ καὶ κατα ταυτα sτω γεγεννηκέναι τόν τε υρανον λον κάὶ παντα ὁπέσα κατ' Οὐρανίν καὶ ζῶα αλκά φυτὰ ξυμπαντα ῶρων πασῶν εὐτούτων γενομένων οὐ δι νουν φασίν, Dd διὰ τινα θειν οὐδε διὰ τέχνην ἀλλ λἐγομεν, φύσει κώὶ τυχP. τέχνην δε στερον ε τουτων στέ9αν γενομενην, αὐτην νοτην ἐκ θνροῶν, στερα γεγεννηκεναι παιδιάς τινας ἀληθείας οὐ σφέδρα μετεχουσας, ἀλλα εἴδωλ' ειτα
ξυγγεννεαυτων, οἷ χ γραφικὴ γεννῆ καὶ μουσκ καὶοσαι ταύταις εἰσὶ συνεριθοι τέχναι. α δε τι καὶ σπουδαῖον ρα γεννῶσι τῶν τεχνῶν εἶναι ταύτας ὁπόσαι τηφυσει ἐκοίνωσαν την αὐτῶν δύναμιν οἱον αυ ἰατρικhκαὶ γεω0γικη καὶ γυμναστική καὶ δ και τὴν πολιτικὴν σμικρύν τι μερος ειναί φασι κοινωνοὐ φυσει, τεχνι δε τι πολύ. υτ δε και τὴν νομοθεσίαν πὰσαν οὐ φέσει, τεχνωδε ἐς οὐκ ἀλqθεῖς εἶναι- ς θεσεις. - Θεους εἶναι πρῶτόν φασιν ουτοι τεχνν, οὐ φύσει ἀλλά τισι νύμοις, καὶ τοίτους ὰλλους ἀλλy, πο εκαστοι αυτοῖσι συνωμολύγησαν νομοθετούμενοι καὶ δ καὶ τα καλὰ φυσει με ἀλλα ιναι, νύμω δε τερα τὰ δε δίκαια οὐδ' εἶναι ὁ παράπαν φυσει αλλ' ἀμφισβητουντας διατελεῖν ἀλλήλοις και μετατιθεμένους εὶ ταυτα α δ αν μετάθωνται κά οταν, τότε κύρια καστα εἶναι, γιγνύμενα τέχν και τοῖς νομοις ἀλλ' οὐ δή τινι φύσει ' ταμ ἐστιν - ἄπαντα ἀνδρῶν σοφῶν παρὰ νεοις ἀνθρώποις ἰδιωτῶν τε καὶ ποιητῶν, φασκόντων εἶναι ὁ δικαιίτατον ὁ τι τις αν νικα βιαζύμενος' θεν ἀσεβειαί τε ἀνθρώποις εμπίπτουσι νέοις, οὐ δντων θεῶν χυς ὁ νύ ς προστάττει διανοεῖσθαι δεῖν, στάσεις τε διὰ ταυτα.
προς-- κατὰ φύσιν ρθον βίον, ς εστι το α κρατουντα ζῆν τῶν λλων κά μη δουλεύονταετεροισι κατὰ νύμον.
173쪽
Tneaei p. 167, L. Arist. Sopn M. 12. ην - με καtὰ φύσιν αὐτοι τὼ ἀληθές, ο δε κατὰ νόμονδε τοι πολλοῖς δοκosν. Contrarium inter Dan et rέχνη ad Polum reserant Arist. Metia A, I, Plato Gorg. p. 462. - , Respicere videtur Critiam , Sophistartim Reetatorem, qui cari ianthus filiis deos ut nisi legislatorum figmenta esse, quidus cives timori et Dedientiae assuefacerent, in V Ugiis PronunciaVerat, V. Sext. mp. MV. Math. IX, M. - Univorsum locum ad Sophistas Sopnistaminaque familiares pertinere ex Iloriana testimoniorum comparatione Iucet. Notandum tamen tale Dei suasiones dissolutiorinna reiptilitica Atneniensis temporibun odimaain vulgatas silas et inter factionum luctas, viniis civita agitauatur, Vel maximo invaluisse, L nucyd. III, 2.2. Pristagoras.
184 log L. IX, 50 Πρωταγόρας - βδηρίτης καθὰ φησιν υρακλείδης ὁ Ποντικος εν τοι περὶ νέμω/ 3ς κά Θουρίοις νύμους γράψαι φησιν αὐτόν - διήκουσε
δε - ημοκρίτου . l. και ρξατ που τουτον τον τοί- πον - , Περὶ μεν θεῶν ου εχ εἰδεναι οἴθ' ως εἰσίν οὐθ' ς οὐκ εἰσω πολλα γαρ τα κωλύοντα εἰδεναι η τε
ἀδηλύτης και βραχυς ων ὁ βίος του ἀνθρώπου ' 52. διὰ ταύτην δε την αρχην του συγγράμματος ἐξεβλήθη πρυς
υ ναίων και τα βιβλία το κατεκαυσαν ν θήγορφύπ κήρυκος ' ἀναλεξάμετοι παρ' κάστου των κεκτημένων ' υτος πρῶτος μισθὁν εἰσεπράξατο μνας κατόν. - και τὴν διάνοιαν ἀφεις προς τοὐνομα διελέχθη και τον- επιπολάζον γενος των εριστικῶν ἐγέννησεν. - 53. καὶ
διεῖλέ τε τον λόγον προτος εἰς τετταρα, εὐχωλήν, εὐλτοσιν, πύκρισιν, ντολήν q. - 55 φησ4 δὲ Φιλύχορος πλέοντος αὐτο ε Σικελίαν τh ναον καταποντωθῆναι, και τοsτο αἰνίττεσθαι Εὐριπίδην ἐν Ἱξίονι.
56. πολλόδωρος δέ φησιν βδομήκοντα μα ἔτη βιώ
σαντα τελευτῆσαι , σοφιστεθσαι δε τεσσαράκοντα ' καὶ
174쪽
a Id Epicuriis tradiderat v. Diog. I. IX, M; uion. VIII, p. 35 C; fieti m. Λ. V, 3, sed obstant tempora Democritus enim
eirca a. 460, Protagoras circiter si natus erat, ut viginti annis Democrito maior fuerit. Et constat Democrituna acripiasso auVersus Protagoram, V. Plut adu Colot. 4 Sexti Emp. adv. Math. VII, 389. Linonis sis annum 451 artem sopniaticam prosite incipieDat et mox ingenio suo tantum apud Periclena Valuit, ut a. 445, quo Athenis coloni nurio proficiscebantur, dignus aboretur qui ii rinia leges scriberet, os Pluti Porici. 36 Consol ad Apollon M. Circa a. 43b Acten reversus sumina per omnem minoiam aina floruit, ut apparet ex Platonis Malogo cogitonrano, M. o. rei
Quaesti Protag. Bonnae 184b; Vober Quaesit Protag. Maria. 1850; A. I. uringa disq. do Protag. vita et pliilosophia Groning 18M.
Provectiore aetate uni in Sicilia arten exercuisse testatur Platoius
Hippias mai. p. 282. - la CL Cic. Nat. D. I, 2, 23 Plato noaet. p. 162 Sexti Emp. adv. Maua. IX, 6; riscno F ML p. 133 sint. De librorum, qui aetatem inierant, inseriptionibus v. DIAE. I. IX, M. Placua sua de natura remini explicaverat in liuro laterit s. ara- βάλλονrε inscripto, V. Plato Theaet. p. 161, C c. Seliol. 162 Λ, 166 C, 17 E; et naus inius Rhen Philol. 1850 p. 46 sqq. e fisset sunt sententiae universales, do i iis in utramma partem disputabatur, es rei p. 15 sq. - Cf. Quinci. III, 4, 10. ProtasOxaru trames, ut interrogariat, re audendi viand NH, pre-eandi, wod vimini dicit, parte solus Aetorices petιt t. adent divisio ad vortii modos uservandos et disiungendos adhibebatur, v. Arist. Poet. 19. Alia eius diseiplina erat περ ὀρθοεπείας. Hinπερὶ νομάrων ὀρθότητος, o Frei I. c. p. 136 mi. - Plato Meno P. 1 E. ιμαι γὰρ αDrοι Ἀποθανειν ἐγγυς καὶ ἐβδομήκονταἔr γεγονόrα, εrrae4κοvr εν-rstri oνra. Mortuus esse videtur tempore quadringentorum . o. a. 411 corio apud lios propter sententiam illam do diis inissam impietatis reus saetus esse et coni-vusus libris ictu atque agro exterminatus osse dicitur, V vim L.
IX, 5b; Cic. at D. I, 23, 63. In fuga satis oppressus est.
Quod dicit uae voma in principio operis posita fuisse, ex Platono sonasso sumtum at moneaei p. 161. derni ros
175쪽
inin opiose prosconitur Deaetetus Platonis, ut, iniam arguininta, qtribus Protagoras usus sit, expri inuntur, quainquam ita ut dubium sit quaenana ab ipso Protagora tritalita expresserit, quaeve Protagora doctrinam amplininando de suo addiderat. Iniprimis attinent naee, I. I. M. IDκουν Dr et YH λεγερ, ως οἱ μεν ἔκasta ἐμοὶ φαίνεrat, o avra μεν ἐσrιν μοί οἶ δ σοι, rotai r δ αυ
Sext. ni p. bariton. II po t. I, 2 l . Φησιν υν ἀνθ sc Pi olaguriis την λην ευστὴν εἰναι, εούσης δε αυτῆς συνεχῶς προσθέσεις ἀντὶ των ποφορήσεων γίγνεσθαι, και τὰς αἰσθησεις μετακοσμεῖοθαί τε καὶ δε- λοιο υσθαι παρά τε λικίας και παρὰ τὰς λλας κατασκευὰς των σωμάτων λεγε δε κα του λύγους πάντων των φαινομενων ποκεῖσθαι ν θJλy, ως δυνασθαι την ἴλην δύον εφ' εαυτθ πάντα εἶναι ὁσα πασι φαίνεται τοὶ Αο ἀνθρώπους ὰλλω ὰλλων έντιλαμβάνεοθαι παρὰ τὰς διαφύρους αυτῶν διαθέσεις τον μεν γὰρ κατὰ φυσιν εχοντα κεῖνα - εν θ υλν καταλαμβάνειν. τοις κατὰ φύειν χουσι φαίνεσθαι δύναται τους δε παρὰ φυσιν
τοι παρὰ φύσιν και ὁ παρὰ τὰς λικίας καὶ κατὰ
τ υπνοθν η ἐγρηγορέναι και καθ' καστον εἶδος των διαθεσεων ὁ αὐτος λύγος.
176쪽
σir ror, O δε ιο σις, αε συνεκπίπrDusa a γεννωφιέννs er rot αἰσθηrου, et qua sequuntur. Se luel alii igitur Protagoras eos philiis lili as, qui res in perpetuo notu esse statuebant, se inper Iuli rit i. nuniluani consistere, maxinio Heraclitui et erracliteos, s. n. 32. Adiecit, iod ei propritu fuisse videtiir Oninis notionis duplicem rationem esse, ut altera res coni in tae vel Dicerent alteras, vel asse ei ntur ali alteris. Indo ei sensilii liiiiii qualitatos et sonsuun assectiones derivandas esse, it NIS DI nrtissiua vinculo t. i
x orενειν ιι θῆσεοι. Iani vero Cti In et res sensi latius et ioni inessentiente in perpctu tui in latentur, te sensi is vero pendeat innoiiuliciti in quid restabat iliani hi de uallo constare, nino holninum opiniones, etiana de 'gibus, de diis usu tantiu receptas esso contenderet 2
177쪽
CL Plato Euvia d. p. 286. Etiam haec sequuntur ex praemissis.Ν- diverso modo assecus diversa probabuntur id viri Sexti Emp. l. c. n. 186 significat hisco: λέγει δε καὶ τους λόγους πάντων ων φαινομένων ποκεῖσθαι ἐνδερ 1 etc. h. e. prout aliqua res afficit aliquem sentientem, ita ei est vo lio vol lud, vel vera vel salsa, os Aristimet. Γ, 4. ἔτι εἰ ληθεῖς αἱ πιιφήoεις ἄμα at eo auro naσαι, δῆλον ἀλαπανω Drα εν. Drαι γὰρ ro avr καὶ τριήρης - τοῖχος καὶ ἄνθρωπος, εἰ. κατὰ πανώ re
188 Arist. et B 2. τε γὰρ αἱ αἰσθηται γραμμαὶ τοιαsταί εἰσι οῖα λεγε ὁ γεωμέτρης ουθεν γὰρ ευθυτων αἰσθητῶν λως οὐδε ωρογ λον αππεται γὰρ ἡ κανόνος οὐ κατὰ στιγμhν ὁ κύκλος, ἀλλ ωσπερ Πρωτα- γύρας ἔλεγεν ἐλεγχων του γεωμετρας οὐδ' αἱ κινησεις κα ελικες ο ουρανου μοιαι περὶ ν η σωολογία ποιεῖται τους λέγους, οὐτε τὰ 'μεῖα τοῖς στροις τhναυτὴν ἔχει φύσιν. 189 Protagoras p. lat. heaet. p. 166 D. γ γὰρ
φημι μεν την ἀλήθειαν ἔχειν ς γέγραφα μέτρον γαρ
εκαστον μῶν εἶναι τῶν τε οντων και μὴ μυριον μεν-- διαφέρειν τερον τέρου τω τούτω - τωμεν ει ἔστι τε και φαίνεται, τω δευλλα και σοφίαν και σοφον δρα πολλο δέ τι μη φάναι εἶναι, ἀλλ' αὐτον τουτον και λεγω σοφόν δ ει τινι μῶν φ φαίνεται και εστι κακὰ μεταβάλλων ποι. ἀγαθα φαίνεσθαί τε και εἶναι.
178쪽
161 ola γὰρ ἐν τοι πρόσθεν ἐλέγετο ἀναμνησθπι,
ἔτι, μεν σθενοsντι πικρα φαίνεται ἐσθίει καὶ ἔστι, τω δε γιαίνοντι τἀναντία ἔστι καὶ φαίνεται σοφώτερον μεν υν- των οὐδετερον δεῖ ποιῆσαι -δε γαρ δυνατόν δε κατηγορητεον με κάμνων μαθής, τι τοιαυτα δοξάζει, ὁ δε γιαίνων σοφός, τι ἀλλοῖα ' μετα-
βλοτέον δ' ἐπι θάτερα ἀμείνων γαρ φετέρα ξις οὐτωδε καὶ ἐν πη παιδεία ἀπ ετέρας ἔξεως ἐπὶ τὸν ἀμείνω μεταβλφεον ἀλλ' ὁ μεν ἰατρος αὐ-κοις μεταμλλει, ὁ δε σοφιστης λύγοις.
Cf. Plato Protag. p. 323 Cis Virtutini igitur doceri posse statinobat seque ipsum eam iuVenes docere profitebatur, eamque esse suam artem, propter quam Sophista appellari voluit. Virtutem intem dicebat politicaui potissimum, oecononii an , πως αν τις ἄρ tor ru auro Oiκίαν διοικοῖ καὶ τὰ της πόλεως δυναrestaroe ἄνει καὶ πράrrειν καὶ λέγειν, . p. 318 E.
3. Gorgias. Quintil. Inst. Orat. III, I 8 Gorgias Monuniis, m 190pedoelis iit traditii discipitius' beneficio longis- siluae aetatis, nam centum et novem Vixi annos, Elin inultis simili nomiit et ultra Socratem his si duravit Plat Hipp. mat. p. 282. Γοργως σοφι-
στης δε ο φίκετο δημοσία οἴκοθεν πρεσβεύων, ς ἱκανώτατος ων Λεοντίνων τα κοινα πράττειν, και ν τε φδήμω ἔδοξεν ριστα εἰπεῖν και ιδία ἐπιδείξεις ποιούμενος και συνων τοῖς νέοις χρήματα πολλα εἰργάσατο καὶ λαβεν ἐκ τῆσδε τῆς πόλεως . Dionys Hai. I illic. d. L.Fs. 3, p. 458 .sM Γοργίας τε ὁ Λεοντῖνος ἐν πολλοῖς πάνυ φορτικήν τε καὶ περογκον ποιῶν τὴν κατασκευ, και οὐ πύρρω διθυράμβων ἔνια φθεγγόμενος' ῆψατο καὶ των θηννσι ρητύρων η ποιητική τε καὶ τροπικη φράσις, ῶς μεν ωαύς φησι Γοργίου ρξαντος ήνίκα Ἀθήναζε πρεσβεύων κατεπλήξατο τους ἀκωον- τας ετ τη δημηγορία q. 11
179쪽
a CL supra n. 167, Plato Men. p. 76. Circumspceto Quintilianus Empedoclis, ut traditur, liscipulus Naan inpedoclcni tanto maiorem fuisse, ut Gorgias ius discipulit exstiterit, non crisintile est. Videntur potius aequales et in iliares suisse. - De singulis vita temporiuus . Oss in Gorgia Leontino, al. 1828,
p. 6 sui. i Clinto a. 459 427, p. 77 Io. Fre Mus. Itnen. Dilol. 1850 p. 27 sis , et de Gorgia impedoclis discipulo iv. 1853,
p. 26 sqq. - I e Gorgiae legasione s. Diod. Sic XII, 3. Incidit ea in Ol. 88, 2 a. M. 427. Athenis plus semel coinmora- Datur, sub finem vitae in neεsalia potissimam constitisse viilet irriv. Fos p. 2 si d Do ratione, qua in arte oratoria docendaute Datur, V. rast. Sopn. l. 33 et n. 181 182 c. nosis. Ipso in orationi Dus panegyricis et fulsitane a maximo excelluit; sed vituperatur propior nisi ii ira figurariun et poetici splendoris studium, mi oratio frigidior illi: ii giavior evaserit; s. Os p. 0 sqq. uae nune Exstant sub Oinino Gorgiae, Vetera Soplilata esse non posso contra Senoon Dormiuin vicii ossis. 78 sq. os. o. rei Mus Rhen Pliilol. 18M, p. 42 sqq. Apud antiquos praeter orationes artemque Hietoricam memoratur liuer περὶ Ου η υιπος ηπεο φουσεως, quo placita nilosoplaica perscripserat. Notiis do doctrina eius Onstat ex extrenais capitibus Doni de Xenopn. Zenon. et Gorgia omenclatius ossitis a Fossio de Gorg. p. 110 sq. et a MuIIac Arist. do Mel. X. G. p. 62 si1.3, s. Sext. Einpir adV. Main. VII, 6 Sqq.191 Sext Enip. adv. Math. VlI, 65. Γοργίας δε ὁ Λεον- τινος εκ ου του με τάγματος πῆρχε τοῖς ἀνρρη- κέσι το κριτη0ιον, οὐ κατα την ὁμοίαν δε επιβολην τοῖς περὶ τυ Πρωταγόραν. εν γαρ τω επιγραφομεν Περὶ
του μ οντος ' περὶ φύσεως τρία κατα τι ξης κεφά
λαια κατασκευάζει Τν με και πρῶτον τι-fδεν ἔστιν δεύτερον τι εἰ κά ἔστιν, κατάληπτον ἀνθρώπω τρίτον οτι εἰ και καταληπτύν, ἀλλα τοί γε ἀνέξοιστον και ἀνερμήνευτον τω πελας.
192 Hatil. α οτι μεν ου ἔστι, συνθεὶς τα τεροις εἰρημεν , σοι εὐι τω οντων λέγοντες τἀναντία, ῶς δο- κοοσιν, ποφαίνοντα αυτοῖς οἱ μεν οτι Τν και οὐ πολλα
180쪽
οἱ δ' ὁ τι πολιὰ και οὐχ ἔν, και οἱ μεν τι γένη αοι δ' ς γενύμενα ἐπιδεικνύντες, ταυτα συλλογίζεται κατ'αμφοτέρων. Ἀνάγκη γάρ, φησίν, εἴ τι ἔστι, μήτε Τν μήτε πολλὰ εἶναι, μήτε γε- μη τε γε μενα, ἄμεJ δε δ εχ ). εἰ γαρ εἴ τι ' , τούτων αὐθάτερα εχ. λι δε οὐκ ἔστιν με ν με πολλὰ, με γένη αοει γενύμενα, τὰ μεν λαλιέσσος, τὰ δε ς Ζήνωνεπιχειρεῖ δεικνύειν μετὰ την πρώτην ἴδιον αὐτου πύ- δειξιν ἐν λίγει τι οὐκ ἔστιν με εἶναι οἴτε εἶναι. εἰ μεν γὰρ το μ' εἶναι στι ' μ' εἶναι, οὐδε αν ἡττον
κα τωδ ει, στε οὐδεν ι λλον η εἶναι θ οὐκ εἶναι τὰ πράγματα. εἰ δ' ὁμως ὁ εἶναι ἔστι. δ εἶναι, φησίν οὐκ οτι το ἀντικείμενον. εἰ γὰρ ὁ μῖ εἶναι εστι το εἶναι μ' εἶναι προσήκει τε οὐκ ῖν οsτως φησίν, οὐδε δν εἴη εἰ, ταfτόν ἐστιν εἶναί τε καὶ μὴ εἶναι εἰ δε ταὐτ5, και υτως Οὐκ- εἴη Dδέν' ' - τύ τε γὰρ, ὁ οὐκ ἔστι και- δν, ἐπείπερ γε ταμ μμ οντι. -υτος μεν ουν ὁ πρῶτος λόγος κείνου ' γ.