Historia philosophiae Graecae et Romanae

291쪽

άπα- των πράξεων ὁ ἀγαθύν, καὶ ἐκείνου ενεκεν δειν πάντα τειλα πράττεσθαι, ἀλλ' οὐκ κεῖν των ἁλλων; συμψηφος μῖν ει α συα τρίτων Λ Ἐγωγε ΣΩ. ω ἀγαθῶν - ενεκα δεῖ και ταλλα και Κήδεα πράττειν, αλλ' ο τἀγαθα των ηδεων. ΑΛ Πάνυ γε - ., ουν παντὰς ἀνδρός εστιν ἐκλεξασθαι ποια ἀγαθατων δέων ἐστι και ὁποῖα κακά, τεχνικο δεῖ εἰς εκα-

Voluptas Platoni necessaria esse videnatu propter boni et mali. 1ae per Vitana nostram utineret, commixtionem Efficitur voluptas dum desiderium expletur eius mio naturae nostrae consentaneum est. Fit igitur illa, non est, nomae idcirco Donis adnumerari potest, nil p. 53 C sqq. de Rop. IX, p. 85 D. Sed M-stinguendum inter Voluptatem puram et unpuram, quamna naee procedit ex eo dolore, mi indigentes diqua re asscimur, ut nun- uuam percipiatur nisi una cum dolore, nile D. p. 44 Wam Pnaed. p. 60 B; puri autem voluptas doloris expers est eamῬ1 OD ausam ad vitam bonam convenientior, nitet . p. 51 A qq. Alim discrimen est inter Donam et maIam voluptatem. Quaevis enim animi pars, ubi repletur eo imo naturae suae congrmum est, Voluptate asscitur, optima Voluptate optima pars nae Vera Voluptas est et ac omnis voluptas bona sive vera aestimatur, quae non potest percipi nisi in vita hona sive ad rationem Recommodata.

V. de Rep. IX, p. 80 D sori , inprimis p. 58 E. N φιλοσοφωαρα ἐπομένης πάσης τῆς ψυχῆς καὶ μη στασιαζούσης κάστω τῶ

ros 3or ἐξευρίσκειν ἁ τε χλα ἀναγκάζειν ἄλλοτρίαν καὶ μηἀληθῆ δονην διώκειν. Ovrως ἔφη. De nileno, quo in dialogo niaxisne de bono et de voluptate disputatur, t. rondolenDum do Platonis nitet, consilio, Berol. 1837, Brandis ando. Π, Τ,

p. 476 sqq.79 De Rep. I. p. B. ' δη- ρ ὰν ποτε δμματατ αυτ Ἀργον καλῶς ἀπεργάσαιντο, ἔχοντα - αὐτῶ οἰκείαν ἀρετήν, ἀλλ' ἀντὶ τῆς αρετης κακίαν Καὶ πῶς ν ἔφη - ουκων καὶ τα στερόμενα τῆς αυτ

292쪽

αρετης κακῶς το αυτῶν ἔργον ἀπεργάσεται Πάνυ γε - λδη μετὰ ταυτα τόδε σκεψαι 'υχης ἔστι τι ἔργον νει

τω δντων ουδ' - ενὶ πράξαις. Iον το τοιόνδε ' το πιμελεῖσθαι καὶ ρχειν καὶ βουλεύεωαι και τα τοιαυτα

πάντα - τ ὰλλω νψα δικαέως - αὐτὰ ἀποδομμεν καὶ φαῖμεν δια ἐκείνης εἶναι οὐδενὶ ἁλλω Π δ' - ο ζον ου' ψυχῆς φήσομεν ἔργον εἶναι μάλιστά γ' ἔφη. ουκουν καὶ ρετήν φαμεν τινα ψυχρος εἶναι; Φαμεν. ' ὁ ποτέ, ῶ Θρασύμαχε, ψυχὴ τα αυτης ἔργα ὁ περγάσεται στερομένη τῆς οἰκείας ρετῆς θαμνατον 'Aδύνατον Ἀνάγκη δρα κακη ψυχη κακῶς -χειν καὶ πιμελεῖψαι, τῆ δε ἀγαθὴ πάντα ταυτα

πράττειν. Virtutis viae hoc Ioco adumbratur definiti Ieriter inflectitur, ubi virtua revocatur ad animi sanitatem Dγίεων sive vagorem

ενεριαν , De Rep. V, p. 444 D, VIII, p. 554 , De Gre. II, p. 6M B, Phaed. p. 93 E.

Μen p. 88 C. E - αρετὴ τῶν ἐν τη ψυχῆ - 280εστι καὶ ἀναγκαῖον αὐτω φελίμω ιναι, φρονησιν αυτὼ δει εἶναι, ἐπειδήπερ πάντα τὰ κατὰ τὴν φα, αυτ μεν καρο αυτ οειε φέλιμα ειε βλαβερὰ εστι, προσγενομένης δε φρονήσεως η φροσυνης βλαβερά τε καὶ φέλιμα γίγνεται. κατὰ δὴ τουτον τον λόγον φέλιμόν γεουσαν τὴν ἀρετὴν φρόνησιν δεῖ τιν' εἶναι.

Seminu ut omnis virtus in scientia posita sit et doceri possit, donimio ut vera virtus auribuenda sit nomini nisi sapionii l. e. pHlosopho, os Phaed. p. 68 C sqq. inprimis haec ' μακάριε Σιμμία, μη γαρ v avr v η ὀρθῆ προς ἀρετὴν λλπη, ἡδονὰς προς δονὰς καὶ λυπας προς χύπας καὶ φόβον προς φόβον καrαλλάττεσθαι καὶ μείζω προς ἐλάττω σπιρ νομίσμara, ait' η ἐκεῖνο μόνον νόμισμα ὀρθόν, ἀνθ' υ δει ἄπανra avraisaraitarrεσθαι, φρόνησις, καὶ οὐrου μεν πάιο καὶ μεrὰ τούτου νουμενά τε καὶ πιπρασκόμενα φ rre 3 καὶ ἀνδρεία καὶ σωφροσυνη καὶ δικαιο- σον καὶ ξυλλήβδην ληθὴς ἀρεrhiser φρονήσεως, καὶ προσγι- o adieeuratalltiaui ex odd. Flor et Stobaeo.

293쪽

281 De Rep. V p. 433 A. ' γὰρ ἐξ αὐτῆς ἐθεμεθα

δεῖν ποιεῖν δια παντός. τε τὴν πόλιν κατωκίζομεν, τουτο ἐστιν, ς μοι δοκεῖ, τοι τούτου τι εἶδος φδικαιοσυνη. ἐθέμεθα δε δήπου καὶ πολλάκις λεγομεν, εἰ μέμνησαι, οτι ενα καστον εν δέοι επιτηδεύειν των περὶ θν πόλιν εις ο αὐτου φύσις επιτηδειοτάτη πεφυκυῖα εἴη Ἐλεγομεν γάρ Και μhν τι γε ο τα αὐτου πράττειν καὶ μὴ πολυπραγμονεῖν δικαιοσύνη στί, καὶ τοίτο ἀλλων τε

πολλῶν ἀκηκόαμεν και αὐτοι πολλάκις εἰρήκαμεν. ἰρήκαμεν γάρ. ουτο τοίνυν, ν δ' ἐγώ, ο φίλε, κινδυνεύει τρόπον τινὰ γιγνύμενον ὐδικαιοσύνη εἶναι, το τὰ αὐτου πράττειν οἶσθα θεν τεκμαίρομαι οὐκ ἀλλαλεγ ἔφη Λοκεῖ μοι, ν δ πώ το πόλοιπον ἐν τοπόλει ν ἐσκίμμεθα, σωφροσύνης καὶ ανδρείας καὶ ρ νήσεως, τοsτο εἶναι δ πασιν ἐκείνοις τhν δύναμιν παρέσχεν ἄστε πενέσθαι, καὶ ἐγγενομενοις γε σωτηρίαν παρίχειν ωσπερ αν ἐνη.

Iustitia igitur in civitate ea virtus esse statuitur, vino milentia sortit lini temperantiae quasi vires de li. e. faciat ut illas possint esse est caces Centitur enim nimis iustitia in hoo, Itunaquaeque p. suum praestet ossicium, s. n. 282, similiterque in hominis antino illa virtus comparet, a sua quaeque para animi perficit et omnes bene inter a conveniunt, L. Rep. IV, p. 443 C. δ

294쪽

μέγις διαπενεύκαμεν καὶ μῖν ἐπιεικῶς μολογεῖται τὰ αυτ μεν ἐν πόλει, τὰ -τὰ δ' ἐν ενδ εκάστου τη ψυχηγεν ἐνεῖναι ' καὶ ἴσα τον ἀριθμόν. Ἐστι--τα. υκ- οὐν κειν γε δη ἀναγκαῖον, ς πόλις ν σοφὴ καὶ , Οἴτω καὶ τον διέλην καὶ τούτω σοφὰν εἶναι Π μήν; ι -ἀνδρεῖος ἰδιώτης καὶ ς, τούτω καὶ πύλιν ἀνδρείαν καὶ ουτω, καὶ ταλλα πάντα προς ἀρετὴν σαύτως αμφότερα ἔχειν --κη Καὶ δίκαιον A Γλαύκων, οἶμαι, φήσομεν ἀνδρα εἶναι- αυτ τ πλω περ καὶ πόλις ν δικαία. καὶ τομο πεια νάγκη 'Aλλ' οὐ πωμην οὐτο ἐπιλελησμεθα, τι κεέν γε τω ο -του ἔκαστον εν αυτ πράττειν τρι- δντων γενῶν δικαία ην.

Os μοι δοκουεν, ἔφη, ἐπιλελησθαι. νημονευτεον δραῆμν τι καὶχμῶν καστος, του αὐτὰ αυτο εκαστον τω ἐν αυτ πράον ουτος δίκαιος τε ἔσται καὶ τὰ αὐ-τo πρήττων καὶ μάλα, ο δ' ὁ:ς μνημονευτεον. O of τω με λογαστικω ρχειν προσήκει, σοφ δντι καὶ ἔχοντι την περ πάσης της ψυχῆς προμηθειαν τωδε θυμοειδεῖ πηκύω εἶναι καὶ ξυμμάχω τούτου Πάνυ γε υρ' οὐν ου ἄσπερ λεγομεν μουσικης καὶ γυμναστικης κρωις ξύμφωνα αυτ ποιήσει, το μεν ἐπιτείνουσα καὶ τρεφουσα λύγοις τε καλοῖς καὶ μαθήμασι, τοδε ἀνιεῖσα, παραμυθουμένη, μεροῖσα αρμονία τε καὶ ρυπι- Κομὰθ γε, η δ' ς Καὶ τούτω δὲ Ουτω τρα- φεντε καὶ ς ἀληθῶς τὰ αυτῶν μαθ&ντε καὶ παιδευ-

295쪽

θέντε προστατησετον το ἐπιδυμητικοs 3 δὴ πλεῖστοντος, η εν ἐκάγω ἐστὶ καὶ χρημειων φυσει πληστότατον δ τηρήσετον,- τω πίμπλασθαι - περὶ τὰ σῶμα καλουμένων δονῶν πολυ καὶ ἰσχυρὼν γενόμενονο - τα αυτο πρει , ἀλλα καταδουλώσασθαι καιδρχειν ἐπιχειρέ - ου προσηκον αὐτω γένει, καὶ ξύμπαντα τον βίον πάντων ἀνατρέψy Πάνυ μεν οὐν ἔφη. AO Gν ὴν δ' ἐγώ, καὶ τους ἔξωθεν πολεμίους τούτωὰν κάλλιμα φυλαττοίτην περ π ης της φυτης τε καὶ του σώματος το μεν βουλευύμενον, ὀ δε προπολεμο ,επύμενον δε τω ποντι και η αυδρεία ἐπιτείosν τὰ βουλευθέντα Ἐστι αὐτα. καὶ ἀνδρεῖον δή, οἶμαι,

θυμοειδες διασῶζ διὰ τε λυπῶν καὶ ηδον τὀ πὀcios λόγου παραγγελθε δεινον τε καὶ η. ρθῶς. ἔφη Σοφὰν δέ γε ἐκείνω τω σμικρω μέρει, ψ Ἀρχέ- ἐν

αὐτ και ταλα παρηγγελλετ, εχον ὁ κἀκεῖνο ἐπιστήμην εὐαίει τὴν το ξυμφέροντος ἐκουστω τε καὶ λωτω κοιν σφῶν αυτῶν τριῶν δντων Πάνυ μεν-- Πδἐ σῶφρονα ου η φιλία και ξυμφωνία ναυτῶν, - των , ταν τό τε πον κα τω ἀρχομένω τὰ λογιστικόν ὁμοδοξῶσι δεῖν πειν και μὴ στασιάζωσιν αὐτῶ Σωφροσύνη γο- η δ' ὀς, - λλο τι ἐστιν η τομο, πόλεως τε καὶ ἰδιώτου 'πιλα μεν δη δίκαιές γε ω πολλάκις λέγομεν, τούτω καὶ οὐτως ἔσται Πολλη νάγκη.

area animi paries dicit, V. n. 274, not. v, 1M co area cum tribus ordinibus civitatis, v. n. 285. - γ Cf. n. 276. Musica est omnium artium litterarumque tuactatio, ut etiam 1δγοι καὶo et τὰ μαθήμαta ad eam relarantur, De Rep. II, p. 37 Eis n. III, p. 410 B sqq. - Universia Iocus est de latuor via intibus cardinianius de Iibus sapion σοφία φρόνηοις ἐπιστήμη et sortitudo

et temperantia pertinent ad singulas animi partes recto colendas, iustitia univorsum animum partium convenientiam, V. n. 281. Omnes virtutes a inter se connexa sunt et aptae, ut altora non possit esse sine altera itemque ouuies subiecta sunt sapientiae, qua et convenientia illari tutae ciscitur et ceterae virtutes quasi

296쪽

lueo quadam rationis lustraritur, cf. n. 280. Haco tur virtus ad scientiam maximo pertinet, cum reliquae exercitatione colendac

a corpus inagis vergant, s. De Rep. VII, p. 518 B mi , icti prae

ριαγωγῆς χρήσιμον καὶ τελεμον καὶ χρζσιον αὐ καὶ βλαβερὸν

De Rep. VI, p. 496 E. Ἀλλά τοι, η δ ος οὐ τα ἐλα- 283χιστα αν διαπραξάμενος ἀπαλλάττοιτο ουe. ὁ φιλόσοφος .Ουδε γε, εἶπον, τὰ μέγιστα, μη τυχδεν πολιτείας προσq-κουσης ἐν γα προσηκουον αὐτές τε μαλλον αὐξήσεται

καὶ μετα των ἰδίων τα κοινα σώσει'. De Legg. v. p. 10I C. MLα γαρ αποβλέποντες νυν προς πολιτείας

ἀρετην καὶ χώρας φύσιν σκοπουμεθα καὶ νόμων τάξιν, οὐ, σώζεσθαί τε καὶ εἶναι μόνον ἀνθρώποις τιμιώτατον ήγουμενοι, καθάπερ οἱ πολλοί, τὼ δ' ς βελτίστους γίγνεσθαί τε καὶ εἶναι τοσοsτον χρόνον ού- αν οσιν

liis militem Iocis plutosophi imago si ad Instratur, tanquam a republica prorsus abstinere debeat, velut Maeaei p. 172 sq., De Rep. I, p. 34 E stiti. VII, p. 19 C sq. scd tum spectat imperiectas qua vulgo Minerent civitatuit formas et id maximo agit ut philosophuni altius tondere debere, veritaten conteniplari eamque protinus sequi praedicet pra mi situli reipublica studia necessaria illa iidem, sed paritan honesta esse, De Rep. VII, p. 40 B. - , Gorg. p. 15 B. ου φιλονεικία γε ερωτῶ, ii' ς ἀληθῶς βουλόμενος εἰδεναι νrινά ποτε τρόπον δει δεῖν πολιrευε- σθαι ἐν μιν, εἰ ita ro αρα ἐπιμελήσει μιν ἐλθῶν ἐπὶ τὰ-ῆς πόλεως πράγμαra, πως οrt littoro ol πολδεαι μενοῦ CL Po

De Rep. II, p. 36 B. Γίγνεται τοίνυω, ἐν δ' ἐγώ, 284πύλου, ς εγωμαι, ἐπεδη τυγχάνει μῶν καστος οὐκ αὐτάρκης ἀλλα πολλῶν ἐωδεής ' τίν οἴει ἀρχην λλην πόλιν οἰκίζειν οὐδεμίαν η δ' ς πιλω δ' δρα παραλαμβάνων δελος δελον ἐπ'Ἀλλου τμὰ επ' ἀλλου χρεία,

297쪽

πολλων δεόμενοι, πολλοbς εἰς μίαν οἴκησιν ἀγείραντες κοινωνούς τε κά βοηθοsς, τ τη ξυνοικία ἐθεμεθα πύλιν δνομα ἡ γάρ Πάνυ μεν οὐν. b. p. 3Io A. -- νοῶ γαρ καὶ αὐτος εἰπόντος Ο ὐτι πρῶτον μεν μῶν φύεται ἔκαστος οὐ πάνυ ομοιος κάμφ, ἀλλα διαφέρων τhν φύσιν ἄλλος ἐπ' λλου ἔργου πραξιν ' οὐ δοκεῖ σοι; μοι γε Ιἰ δε ποτερον κάλλιον πράττοι ν τις εἷς - πολλα τενας ἐργαζέμενος, η ταν μίαν εἶς; ειαν, ἡ δ' ὁς, εἷς μίαν ' v. p. II A. Καὶ μύρων δ δεησόμεθα Πάνυ γε πιι α με γε κατα θάλατταν φεμπορία γίγνηται, συχνῶν καὶ ἁλλων προσδεήοε- ται - ἐπιστημόνων τῆς περὶ τhν θάλαπτα εργασίας. Συχνῶν μέντοι Π δε δή εν αὐτῆ τη πόλει πῶς ἀλλήλοις μεταδώσουσιν - αν καστοι εργάζωνται - δηενεκα και κοινωνίαν ποιησάμενοι πόλιν κίσαμεν -- λον δή, ἡ δ' ς οτι πωλο τε και νοέμενοι. Ἀγορα

σεται ἐκ τούτου Πάνυ μεν οὐν. h. p. et D. μηδρα, ν δ εγώ - χρεία καπήλων μῖν γένεσιν εμποιειτη πόλει. b. p. 3II E 'Aρ' οὐν Α δείμαντε, δηχμῖν ηοξ ται πύλις, στ' εἶναιτελεα Ἱσως Που οὐν ὰν ποτε ἐν τὴ εχ η τε δικαιοσύνη κά φαδικία κά τίνι ἄμα πενομεν - ἐσκέμμεθα - μέν, ἔφη, οὐκ ἐννοῶ, ἁ Σώκρατες, εἰ μή που ἐν αὐτῶν τούτων χρεία τινὶ το προ αλλήλους. ἴσως ην δ' ἐγώ, καλῶς

λεγεις .

a In sequentibus p. 374 A qm eo usque in a muneriun listributione priscedit, ut nilitantiurn etiam peculiarem ordinem esse iubeat. - Veram latonis hac ro sentenum nauebis in

De Rep. IV, p. 28 K. ω σμικροτάτω - εθνεικα μερε εαυτῆς κά τη ἐν τούτω ἐπιστημύ, τω προεστῶτι κώ δρχοντι, λη σοφὴ ν εἴη κατὰ φύσιν οἰκισθεῖσα πόλις καὶ τουτο - οικε, φύσει ὀλίγιστον γί-

298쪽

γνεται γενος - προσήκει ταέτης της επιστήμης μετα- λαγχάνειν, ν μύρον δει των ἀλλων ἐπωτημῶν σοφίαν καλάσθαι ' b. p. 429 A. M M ανδρεία γε αὐτη τε καὶ ἐν φ κεῖται της πόλεως, δι δ τοιαύτη κλητέα πολις οὐ πάνυ χαλεπῶν ἰδεῖν. Tις αν, νδ εγώ, εἰς ἀλλο τι ἀποβλέψας ' δειλὴν η ἀνδρείαν πύ-

λιν εἴποι, - η εἰς οει το μέρος, 3 προπολεμει τε και στρατευεται περ αὐτης οὐδ δν εἷς, ἔφη, εἰς ἁλλο τι οὐ γάρ, οἶμαι, εἶπον, οῖ γε λλοι εὐαλθ η δειλοὶ φανδρειοι δντες κέριοι ν εἱεν η τοίαν αὐτην ειναι τοίαν. οὐ γαρ καὶ ανδρεία - πόλις μέρει τινὶ εαυ- της στι, δια τι εν ἐκείνω χειν μναμιν τοιαύτην η διαπαντος σώσει τὴν περὶ τω δεινῶν δόξαν, ταμά τε αὐταεἶναι καὶ τω-τα, α τε καὶ Ια ὁ νομοθετης παρήγγειλεν ἐν τη παιδεία. D. p. 43 D. M ρα δει τινὰ πόλιν προσαγορεέειν κρείττω δονῶν τε καὶ ἐπιθυμιῶν καὶ την αυτης, και ταύτην προσρητέον Παντάπασι μενούν, ἔφη. 'Αρ' οὐν οὐ καὶ σώφρονα κατὰ πάντα ταοτα;

καὶ μάλα, ἔφη Καὶ μὴν εἶπε - ἐν ἀλλη πόλει φαμὴ

δόξα ἔνεστι τοι τε δρχουσι καὶ ἀρχομένοις περὶ το οsς- τινας δειἈρχειν, καὶ εὐτα ει ὰν εἴ τουτ ενόν οὐ δοκεῖ Καὶ μάλα, ἔφη, σφύδρα. - ποτέροις οὐ- σεις - πολιτῶν τι σωφρονεῖν ἐνειναι, μαν ἀτως ἔχωσιν, ἐν τοις πουσω η ἐν τοις ἀρχομἐνοις Ἐν ἀμφοτέροις που, ἔφη. D. P. 434 A. εκτων σκυτοτόμου πι- χειρῶν ἔργα ἐργάζεοθαι η σκυτοτομος τεκτονος, η τὰ Οργανα μεταλαμβάνοντες ἀλλήλων η τιμάς, η καὶ ὁ αὐ- τος ἐπιχειρῶν αμφύτερα πράττειν, πάντα ταλλα μεταλλαττόμενα, αρά σοι, τι δοκεῖ μεγα βλάψαι πόλιν οὐ πάνυ, ἔφη Ἀλλ' ὐταν γε, ιμαι, δημιουργος λη τις ὰλλος χρηματιστης φυσει, ἔπειτα ἐπαιρόμενος η πλωτω πλήθει ns CGλφ τω τοιούτω εἰς δ τοO πολεμι- κο εἶδος ἐπιχειρο ἐναι η τῶν πολεμικῶν τις εις τωτου βουλευτια- καὶ φύλακος νάξωλῶν, καὶ τὰ αλλήλων

299쪽

ουτοι πανα μεταλαμβάνωσι καὶ τὰς τιμὰς η ταν ὁ τις πάντα ταυτα ἄμα επιχειρ πράττειν τότε οἶμαι και σοι δοκεῖν ταύτην την τούτων μεταβολὴν κά πολυπραγμοσsνην λεθρον εἶναι θ πύλει Παντάπασι μενουν υ τριῶν ρα δντων γενῶν πολυπραγμοσύνη καὶ

μεταβολ εἰς λληλα μεγίστη τε βλάβη θ πύλει και ρ-

θύτατ α προσαγορεύοιτο μάλιστα κακουργία Κομιouμεν οὐν Κακουργίαν δε την μεγίστην της εαυτου πίλεως ου ἀδικίαν φήσεις εἶναι Πῶς ὁ Tosτο μενῆρα ἀδικία πάλιν δε ὁ λέγωμεν χρηματιστικολ επι

a Dicit Doni scientiani a. e. nilosopniam, quam nisi Atiliit litis luam, non potest in iusta civitate rectoris munere fungi, V.

o ad torot, Ri p. III, p. 412 C squi. VIII, p. 543 Λ, 44 E. Plures

sint regentes an unus sero eodem ventro statue Dat. - Indo etiam civitatiuin inclinationes et ruinae repetuntur. Nam cum recta et iusta i istitiis consistat in eo ut Omnia liciae concordent et tonape illa sint, iniustitia et perversi civitatis centitur in periitruatione

ortatuuna, laxinae Ortina qui Iogunt: suod cxplicatius persequitur Rcip. siue VIII, ubi ad illain norinain castigantua singulae suae

300쪽

DE I. g. V, p. 13s B. Πρώτη μεν τοίνυν πύλις τέεστι κοὰ πολιτεία καὶ νύμοι ριστοι, που ὁ πάλαι λε- μενον αν γίγνηται κατὰ πὰσαν τὴν πόλιν ὁ τι μάλιστα λέγεται δε ς δντως ἐστὶ κοινὰ τὰ φίλων ' τουτ' ουν Πτε που νυν ἔστιν ει ἔσται ποτε κοινὰς μεν γυναῖκαδε κοινους δε εἶναι παῖδας κοινὰ ὁ χρήματα ξύμπαντα, και πὰσι μηχανοὶ το λεγόμενον διον πανταχόθεν εὐτοθ

βίου παν ἐξίρηται μεμηχήνηται δ' εἰ τὼ δυνατον καὶ τὰ φύσει Ηια κοινὰ - γέ πη γεγονiναι οἷον δμματα

και τα και χεῖρας κοινὰ μεν ὁρῆν δοκεῖν καὶ ἀκουειν και ποάττειν, ἐπαινεiν τε α καὶ ψέγειν καθ' ῖν ὁ τι μάλιστα ξύμπαντας ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς χαίροντας καὶ λυπουμένους καὶ κατὰ δύναμιν ῖτινες νομοι μίαν ὁ τι μάλιστα πύλιν περγάζονται, τούτων περβολ προς ρετο Οὐδείς ποτε δρον ἄλλον θεμενος μύτερον δε βελτίω θήσεται. φμεν δῆ τοιαύτη πόλις - εἴτε που θεοὶ παμδες θεῶ αυτὴν οἰ-οσι πλείους νές ἡτω διαζῶντες εὐφραινόμενοι κατοικουσι ' δι ὁ παράδειγμα γε πολι

τείας - uiro h σκοπεῖν, ἀλλ' ἐχομένους -της τὴν τι μὰλιμα τοιαύτην ζητεῖν κατὰ δύναμιν κ