장음표시 사용
311쪽
303 Dionys Hai. p. l. ad Anarnaeum c. 5. 'Αριστοτέλης υιὰς μεν ην Νικομαχου ο γενος - τψν τεχνον αναφεροντος εἰς Μαχάονα τον σκληπιον μητοῖς δε Φαιστίδος απογόνου τινὰ των κ αλκίδος τὴν ἀποικίαν ἀναγαγύντων εις Στάγειρα ' ἐγεννηθη δε κατὰ την -- νενοκοστην και εννάτον λυμπιάδα -οτρεφ Ἀθη- νύσιν ποντος '. επὶ δε Πολυζήλου ποντο τελευτήσαντος του πατρὸς κτωκαιδεκατ- ἔτος ἔχων εἰς μῆνας ῆλθε και συσταθεὶς Πλουτων χρύνον εἰκοσαετη διετρυφε συν αὐτωβ. αποθανόντος δε Πλάτωνος ἐπὶ Θεοφίλου ἀρχοντος πηρ προς Ἐρμείαν τον λαρνέως τύραννον ' και τριετη χρύνον παρ αυτου τρίψας επ' Εὐβούλου ρχοντος εἰς Μυτιλήνην χωρίσθη ἐκεῖθεν δεπρος Φίλιππον ῆρχετο κατὰ Πυθόδοτον ρχοντα, αεδιετριψε χρονον κταετη παρ' αὐτω καθηγούμενος λε- ξάνδρου . μετὰ δε την Φιλίππου τελευτὴν ἐπ μι--του ρχοντος φικύμενος εἰς Ἀθήνας ἐσrdλαζεν - - κείφ χρόνον τῶν δώδεκα τω δε τρισκαιδεκάτω μετὰτ Ἀλεξάνδρου τελευτήν ἐπὶ Κηφισοδώρου ρχοντος, επάρας εἰς χαλκίδα, νύσω τελευτα τρία προς τοῖς ξηκοντα βιῶσα ετη.
a Qua gens sequebatur pi fessionem modicina et pissime, ut hariun artium scientia Aristoteli patria fuerit, Lavid. R. V. Νικόμαχος. Pater Aristotelis orat me licus Ainynino regi Macedonici, Plissippi patris, Diog. I. V, 1. - Inde Aristoteles Stagiri . - Ο Η. o. l. 99, 1, s. Diog L, V, 9 sq. ex quo loco apparet Imnes illas notationes tironologicas ex Apollodoro siuntas esse. - d Diog. L. I. I. rintotelena portlibet docimo septimo aetatis anno ad Platonem puri exisse. Platone vero non continuo utetiatur isto enim eo
312쪽
ipso anno in Siciliana ad Dionusium prosectus est, nemio Aristoteles
inter comites nominatur, ne pie in secunda nevia in teretia peregrinatione. Quod amrinant multi, Aristoteleua in si intillato una magistro fuisses, natum Videtur ex eo quod in multis postea contradi- cenat Platoni invidia vero calumniaetitie, oua multa turpiter de Aristotolo finxit, uiuuondum quod Dionaorutii iii grat auiano in magistriam fuisse V Aristocl. p. Euset,. r. v. XV, 2, Brundis
et crariis uDuli, qui ex trapezita evaseriit Atarnensiuin et Assvnnium VTannus. Huius moti procurrans Alnonas venit Hernitas, ubi Platonem utilleuat. Doindo Eu uulua in illa turiiunide sonuehatur Aristotcloniquo et Xenocratem ad se vocat,at Aristoteli motris liani in matrimonium dedit, ex via illo liana suscepit, millias regiones tunc demum deseruit cuin periisset Hemias per Me-
Dinonen pririlitiis V. Strab. XIII, p. 10 Diog. L. V, 3; Bouo in Conmentati Acad. Berol. 1853, p. 133 sqq. Carino ab Aristotele in honorem crinia coimpositum servavit Diog. L. V, 7. Princto niliani ex Puthiade susceptani liun Davitit Nicottiaclium XIIarpullido concubina, lana ei omnia concessisse traditur, V. Iλio g. I. V, 1. 4 Suid. s. v. ριotoriaης. - Do Alexandum aD Aristotclo insutiato v. Plut V. lex. o. 7 sol. qui tamen magis coniectuinas Quam certam memorial seMi videtur Alexander nia-gistratu acccpit tredecim annos natus; sed non continuo eo usus esso Videtur, cum Dilippus maturo diuti ad civitatem adiministrantam assiliberet. Multa traduntii do Deneficiis ab Alexandri
in Aristotelem collatis, inprimis do pracsidiis istoria naturalis,miae ei rex ex intima Asia misisse pectinetur, lin.M. N. VIII, 16;Atnen. IX, p. 398 . Qua gratia anto tortuna Alexandri excidit propter Callistneneni, V. Diog. L. V, 10 Plutio. Iex. . . b.
Sunt qui nam ent Venenum, quo Alexandriam necatum triuiunt, an Aristotelo suuministratum esse, V. Iul. V. Alex. 77. 4 Chalcidem, quae urbs prae coteris litteris floreuat, teste Dicaearcno fragm. p. 30 Butini. concessisse sertur una esset impietatis accusatus propior ora me illiti in Hermiam compositum, quod paeanem dicenant acousatores V. maVorin M. Diog. I. V. coli Atnen XV, p. 696 sq.,
qui ipsum Aristotelena citat ἐν απολογία ης ἀσεβείας, Ῥaae scriptio erat subdiucia. Accusatio ista incidit in tempora Delli Lamiaci, una Aristotcles studeret partivus Antipatri, unde omnis illa invidia conflata esso videtur.
313쪽
phuc duas species diaditisse ducitur es alia erant quae noniliuibat ἐξωτερικά . alia cluae appella Dat κ0οατικά.Eξωτερικα dicebantii natae ad Hietoricata meditationes facilitatem nil argiltiamina civili linaque remina notitiam condiicebant, ἀκροατικα aliten voca Dantii in vii Diis plii-losophic remotior siil,linior ille aetitabatii iliae iii ad n alliam e contemplationes disceptationesve dialecticas pertinebant. Huic disciplinae iiiiam duxi ἀκροατικl tempus exercendae dabat in Isset mattitiniim nec ad eam qilena lita in ten 're ad iiiittebat nisi si omina ante ingentiune emi ditionis lenirent at pie in ricendo stlidi lini laboremque explorasset illas veri exotericas itisitiones exeririti una illi ilicendi eodem in loco vesperi faciebat easqile vulgo iuveni Diis sine delecti praeve Dat alvi eum δειλινον περίπατo appella Dat ut una alteriina sit pra4ω
νύν iitremi e nini tena pore a in Dulans disserebat. .i Dros Pioque suos eamina nanitin remit Commentarios seorgii ni divisit, it alii exoterici dicerentiir, partim acritatici.
Insignis auctoritas nutus loci est, viiiiii in sequentibus pro-vooet ad Andronicum, de ovo . loe. q. Ad exercitationes exotericas pertinet ouod dicit Cicero inat. 14, 6 auaestionea propitis personis et temporiuus ad universi generis orationem uadiudita Ariato ea dolescenim non ad philosophorum morem copiam rhetoram in utr-clis pariem, ut o citius et tiberi ιei possit, Mereuit de quiuus exemitationiD προς θέσεις instituendis os in Protagori n. 184, not. c), uiuua post Aristotelem praeerat neopnrastus cs M. Sc iid de n-pnrasis notore p. 28 sq. Nomen lξωrερικοὶ λόγοι identidem reporitur in oris Aristotelicis, non Verο κροαrικὰ, σωrερικά, Vel talomaid. Ex in Nio. I, 13 apparet ἐξωτερικους λόγου esse disputationes Iminus accuratas, parum ad normam scientiae exactas sedainbigitur codena loco est utriun ni 2όyo suerint perscripti an serinones extra scholan nauiti, cf. advig ad c de in Exo. VII, p. 851 sqq. Brrundis l. c. p. 10 sq. Ad Dros exotericos retuleris dialogos, qui erant populariter scripti, v. Cic. do in V, 5 ad
Att. IV, 16, 2 cs ad it XIII, 19 4 ad Farnu. I, 9, 23 Plui.
314쪽
ficos reserantur, parum ocurate sed aperto fallitur Plutaretius V. Alex. o. I, ethicani et politicia exoterica revocans. In universum exotericas disputationes amplexas esse dixeris encyclias disciplinas, piatenus hae ab Aristotelo ad praeparationem philoso- pniae ipsius tractabantur, et in Nieom. I, 3.
Strab. XIII p. 608 sq. γουν Αριστοτελης τὴν εαυ- 305του sc βιβλιοθήκην Θεοφράστω παρεδωκεν, περ καὶ την σχολην ἀπἐλιπε, πρῶτος - ισμεν συναγαγων βιβλία καὶ διδάξας τους ἐν Αἰγυπτω βασιλεα βιβλιοθήκης συνταξιν Θεόφραστος δε Νηλει παρεδωκεν ὁ δ' εἰς Σκηψιν κομίσας τοῖς μετ' αὐτον παρέδωκεν, ἰδιώταις ἀνθρώποις ο κατάκλειστα εἶχον τα βιβλία οὐδ' πιμελῶς κείμενα ' ἐπειδ δε οσθοντο την σπουδην τῶν υτταλικῶν
βασιλἐωet . φ' οἶς ὴν η πύλις ζητουντων βιβλία εἰς χῖν κατασκευον τῆς ἐν Περγάμω βιβλιοθήκης, κατα γης κρυψαν εν διώρυγί τινι υπ δε νοτιας καὶ σοτῶν κακω- θεντα ψέ ποτε ἀπέδοντο οι απλτου γένουςυπελλικῶντι τω ηω πολλῶν αργυρίων τα τε Ἀριστοτέλους καὶ τατο Θεοφράστου βιβλία ν δε ὁ πελλικῶν φιλύβιβλος μολλον η φιλοσοφος διὰ καὶ ζητῶν πανύρθωειν τῶν διαβρωμήτων εἰς αντίγραφα καινα μετήνεγκε την γραφὴν ἀναπληρῶν οὐκ εω καὶ ἐξεδωκεν ἀμαρτάδων πλήρητα βιβλία συνέβη δε τοις εκ τῶν περιπάτων τοις μεν πάλαι τοι μετα Θεόφραστον οὐκ εχουσιν ολως τα βιβλία πλην λέγων καὶ μάλιστα τῶν ἐξωτερικῶν μηδεν χειν φιλοσοφεῖν πραγματικῶς ἀλλα θεσεις ληκυθίζειν τοις δ υστερον - ου τα βιβλία ταοτα προηλθεν, μεινον με ἐκείνων φιλοσοφειν καὶ ἀριστοτελίζειν, ἀναγκάζεσθαι μωτοι τὰ πολλα εἰκότα λέγειν διὰ το πληθος τῶν αμαρ-
τι . πολυ δε εἰς τουτ καὶ Ῥώμη προσελάβετ, εὐθυς γα μετα τὴν Ἀπελλικῶντος τελευτhν Συλλα ηρε τηνυπελλικῶντος βιβλιοθήκην ὁ τὰς θήνας ελῶν δευρο γδε κομισθεῖσαν Τυραννίων τε ὁ γραμματικὰς διεχειρί-
315쪽
σατο φιλαριστοτελης ν θεραπεύσας τὰν επι της βιβλιοθήκης, καὶ βιβλιοπῶλαί τινες γραφεθσι φαυλοις χρῶμενοι καὶ οὐκ ἀντιβάλλοντες, περ κά επὶ τ Ἀλλων συμβαίνει των εἰς πρασιν γραφομενων βιβλίων καὶ εὐάδε
καὶ ἐν λεξανδρεία. lui. V. Silli. c. 26. εγεται δε κομισθείσης αὐτῆς se. της Ἀπελλικῶντος βιβλιοθήκης εις
ωμην Τυραννίωνα τον γραμματικὼν ἐνσκευάσασθαι ταπολλὰ καὶ παρ' αέτο τὀν Ῥύδιον Ἀνδρόνικον εsπο - σαντα των αντιγράφων εἰς μεσον θεῖναι καὶ ἀναγράψαι
Apellicontem Aristotelis ibinoenecam possedisse narrat etiani Amenaeus V, p. 214 D. At tamen alio loco, I, p. x , idem e- Ioui narrat Aristotelis uros Ptolomaeo nuadetpno vendidisso. Aperto salsum est quod Strabo affirmat itcnusio Plutarcnus 1 1., Peripateticos post neop astutia Aristotelis et neopliras lium caruisse, v. Brandis sim die Schichaiae de Aristoteliselie Bilehem etc. in Mus. non Philol. I, 3, p. 236 sqq. mndo. l. c. p. 71 Φ, Stalis Aristotelia, P. II. Seeunduam Ammonium Hem in Aristoti Cat. AA sol. 3 a b Ald.; cnoli Aristot. p. 304 cf. p. 224, 28 a Ptolemaeus niladelplius studiosissimiis erat in Aristotelicis libris conquirendis, naue Danturque in bibliotheca Alexandrina nalyticoruni volt. XL, Categoriarundi I, qua videntiu diversas eiusdem operis oditiones, ex parto etiam Aristotelis de iisdein rediis praelectionea comprenendisse de uiuus eae tantum editiones ad nos pervenerunt, tua posteriorious criticis ut genuina probanantur, Iamquam tima nunc do triDias maa inter scripta Aristotelis seriantur Ethicis una tantummodo illa, quae sunt ad Nicomaenum data, an ipso Aristotelo edita emo videntur. Nova igitur iam Tyrannio et Andronicus curaverunt editio, ad meliores ut videtur dices n. c. ad ipsius Aristotelis et neopnrasti antigrapna exacta, videtur id potissimum spectasse, ut suppositici scripta discemerentur a genuinis. AD Andronico eum insuper or linem repetendum putamus, quem nosti a BDromm Aristotelicoriana exemplaria sequun
τέλους καὶ Θεοφράστου εἰς πραγμarείας διεῖλε, τὰς οἰκείας πο- σεις εἰς ταυrον συναγαγών, civi ordo longo remotus est a comfusione illa tumultuaria, oua ni lines recensentur in aliis catalogis, velut M. Diog. I. V, 22 28 Anonyna Vit Aristi M. Menag ad Diog. L. I. I. Catia libror Aristot ex Aran. translati M. Bunte Aristot opp. I, p. 306. At reiecit Andronicus nonnulla quae po-
316쪽
sterioribus fidem nati ire videnantur, velut scriptionem do inte pretatione et ex Categoriis hypotlieoriani quae Vocatur, V Alex.
Met. A 2. ια γὰρ το θαυμάζειν οἱἈνθρωποι καὶ 306νον καὶ το πρῶτον ρξαντο φιλοσοφεῖν , εξ πης μεντα προχειρα τῶν πύρων θαυμάσαντες εἶτα κατὰ μικρον ουτ προωντες καὶ περὶ τῶν μειζύνων διαπορήσαντες, οἷον περί τε τῶν της σελήνης παθημάτων καὶ τῶν περὶ τον λων και περὶ στρων καὶ περὶ της το παντὰς γενεσεως. ὁ δ' ἀπορῶν καὶ θαυμἀζων οἴεται ἀγνοεῖν διὰ καὶ φιλύμυθος ὁ φιλύσοφός πώς εστιν ὁ γα μυθος σύγκειται εὐθαυμασίων ἄστ ἴπερ δια το φεύγειν την ἀγνοιαν φιλοσύφησαν φανερ- τι δια το εἰδεναι τοεπίστασθαι ἐδίωκον καὶ οὐ χρήσεώς τινος ἔνεκεν μαρτυρε δε αὐτὼ το συμβεβηκός σχεδὸν γαρ πάντων παρχόντων τῶν ναγκαίων καὶ προ ραστώνην καὶ διαγωγὴν τοιαύτη φρονησις ρξατο ζητεισθαι δηλον ὁνῶς δι οὐδεμίαν μην ζητοῖμεν χρείαν τέραν, ἀλλ'
ῶσπερ ἀνθρωπή φαμεν ἐλεύθερος ὁ αυτο ενεκα καὶ μὴ Πολῶν, οsτω καὶ αυτ μόνη ἐλευθέρα οὐσα τῶν επιστημῶν ' ὁν γαρ αὐτη αὐτης νεκεν εστιν διωκάὶ δικαίως δ οὐκ ανθρωπίνη νομίζοιτο αὐτῆς η κτησις πολλαχη γαλῆ φύσις δούλη τμ ανθρώπων ἐστίν, στεκατὰ Σιμωνίδην θεος αν μόνος, το ἔχοι γερας, ἄνδραν ἄξιον μὴ οὐ ζητεῖν , καθ' αὐτὸν ἐπιο μον. εἰ δὴ λέγουσί τι οἱ ποιητά καὶ πέφυκε φθονειν τι θεῖον ἐπὶ τούτου συμβαίνειν μάλιστα εἰκος καὶ δυστυχεῖς εἶναι πάντας τους περιττosi'. ἀλλ τε τι θεῖον φθονερδν ἐνδέχεται εἶναι, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν παροιμίαν πολλὰ εὐδονται,οι3οί, sτε τῆς τοιαύτης λλην χρ νομίζειν τιμιωτεραν - γὰρ θειοτάτη καὶ τιμιωτάτη τοιαύτη δε δι-
317쪽
θεία των ἐπιστημῶν στI, καλεῖ τις των θείων εἴη μύνθδ αυτ τούτων αμφοτερων τετυχηκεν ο τε γαρ θεος δοκε τω αἰτιων πασιν εἶναι και σή τις και τηντοιαύτην η μόνος η μάλιστ' αν ἔχοι ὁ θεός' αναγκαιέτεραι μεν ουν πstσαι ταύτης ἀμείνων δ' οὐδεμία.
M et V 2 Kαι εστι του φιλοσόφου περὶ πάντων δύνασθαι θεωρεῖν - γα μὴ του φιλοσόφου τίς εσται ἐπισκεψόμενος εἰ ταὐτὁ Σωκράτης και Σωκράτης καθήμενος η εἰ εὐεν εναντίον, - εστι το ἐναντίον, ποσαχῶς λεγεται ὁμοίως δε και περὶ τῶν λων τῶν
τοιούτων. πεὶ οὐ τοWεωδ λῖν καὶ του οντος λονταεια καθ' αυτ εστι πάθη, ἀλα οὐχ ε ἀριθμοὶ η γραμμα η πυρ, δῆλον ς κείνης της επιστήμης καὶ τ εστι γνωρίσαι και τὰ συμβεβηκότ' αὐτοῖς. - - ἐπεὶ σπερ ἐσρὶ και ἀριὼμ 4 ἀριθμὸς χια πάθη οἷον περιττότης
ἀρτιήτης, συμμετρία ἰσότης, περοχη ἔλλειψις, και αὐτακα καθ αυτους και προς ἀλλήλους πάρχει τοι ἀριθμοῖς ὁμοίως ὁ και στερεω και ἀκινήτω και κινουμε- νω βαρει τε καὶ βάρος ἔχοντι ἔστιν ετερα ἴδια ' μω
318쪽
και, δντ λον εστι τινα ιδια, και ταυτ' ἐστὶ περι - του φιλοούτου πισκεψαουαι τἀληθες σημειον δε οἱ γ& διαλεκτικοὶ και σοφισται ταυτον μεν ποδύονται
319쪽
τοι φυσικῆς γε περὶ κινη τῶν γὰρ τινωνή φυσική οὐδεμαθηματικῆς αλλὰ προτίρας ἀμφοῖν ὐμεν γὰρ φυσικὴ
περὶ χώριστα μεν ἀλλ' οὐκ κίνητα τῆς δε μαθηματικῆς ἔνια περὶ κινητα μευ οὐ χωριμὰ δ' ἴσως αλλ' ς ενsλν Ἀε--τη και περὶ χωριοτὰ και κινητα. νάγκηδε πάντα μεν τὰ αἴτια ἀχια εἶναι μάλιστα δε αμα 'ταμα γὰρ αἴτια τοι φανεροῖς των θείων . στε τρεις - ειεν φιλοσοφίαι θεωρητικαί, μαθηματικὴ , φοι- θεο- λογική οὐ γὰρ δηλον ὁτι εἴ που τι θεῖον πάρχει, ντη τοιαμ φυσει πάρχει και την τιμιωτάπην δε περιτ τιμιώτατον γενος ιναι αἱ μεν οὐ θεωρπικαὶ τῶν ὰλλων ἐπιστημῶν αἱρετώτεραι αμ δε τῶν θεωρητικῶν.
ἀπορήσειε γὰρ αν τις πότε ν ποθ' ὐπρώτη φιλοσοφία καθύλου στίν, ' περί τι γένος και φύσιν τινὰ μίαν ' οὐ γὰρ ὁ αὐτος τρύπος οἱδ' ἐν ταῖς μαθζματικαις, αλλ' μὲν γεωμετρία και ἀστρολογία περί τινα φύσιν ειοίν, δε καθέλου πασῶν κοιν ' εἰ μεν οὐ μὴ στί τις τερα σία παρὰ τὰ σε συνεστηκυίας φυσικWῖν εἴη πρώτη ἐπιστήμη εἰ ἐστί τις οἱσία κίνητος αυτηπροτε0α και φιλοσοφία πρώτη καὶ καθόλου -τως τι
πρώτη και περ του δντος νον ταύτης ἄν εἴη θεωρησαι, και τί ἐστι καὶ τὰ πάρχοντα Ἀν.
a To χωριoroi est o v i vir, quod patet ex sequentibus. - In antecedentibus demonstraverat physicam esse ineoreticam disciplinam. θεωρεῖν enim et agendo πράrrειν et faciendo ποιεῖν constanter opponitur, ita ut nilosopniae etiani tria genera esse constituat, θεωρηrικον πρακrικον ποιηrικόν. In illo res cogni
tionem movent, in is contra nominis aut voluntas aut ars res mo
deratur Met K, 7 EAE N V, 4, Bonlis ad Metaph. p. 281 sq.
Sequitur ut omnis actio finem suum extra se positum libeat, cum
320쪽
Alathematica pi sicae assinis si, cuia res matnematicae reperiuntur in natura, unde cognition mainomatica separantur ova in ea sunt
separari possunt n. 309), anaincuiatica tu rebus immobili Dus, ouaocinatem cogitatione, non ipsa existentia separantur, Mnique prima pDilosopuia in rebus et immonitiuus et separaus a materia o pers oxistensiuiis . o. in supradianis nantium scientiarum causis ainuo
principiis, s et A , 7 Pnys I, 9 extr. II, 2 exu. de Par t. n. I, 1 de niua. Mot. 6 domen et Corr. I, 3. Prima pnilosopuia appellatur ineologia . pars ineologica Mot K, D, uia
primus motor Aristoteli osso vidinuatur dous s. intellectus divinus, qui os ab omni materia socrutus ut inunotus V. inti a n. 328 scit. Aliis locis adcin pars appellatur Σοφία A, 1. 2), aliis nilosopuia per excellentiam V . . Inserioriuus dice Datur Metapnysica, nomino a eo per ouo maxime nae pars tractatiar ad ipsani translato. Quod opus nonnullis partivus nonoatum magis quam absolutum eoae a ipso Aristotelo editum, sed a discipulis coIlectiuno ab Andronico noulio Ciceronis aeuuali, Mot nysica inscriptiunesse vitatur certo primo post Cnr seculo an inscriptionem usu receptam misso constat in Brandis Commenti cad Berol. 1834,
p. 63 7 Han . . Ieseh. d. Philos. II, 2, 1, p. 541 H. Bonitet Aristia et recom ct enare. Noli Bonnae 1848.49 Vol. II, p. 10sqq.
Met. . l. ης φυσικῆς κώ δευτερας φιλοσοφίας 309
ἔργον ῆ περὶ τὰς αἰσθητὰ σίας θεωρία.
Cf. r. 308 do Anim. I, 1 extr. Pnysices iniimenta non perinde certa et definita sunt atque primae lillosoplita vel matneniaticae Met. , 3. ην ακριβολογίαν ην μαθημαrικην ου ἐναπασιν ἀπαιrηrἐον ὰπ ἐν οι μη ἔχουσιν λην διόπερ υ φυσικος ὁ τρόπος απασα γαρ ἴσως η φυσις ἔχει λην. Nam vino na-hent imateriani ea possunt mutari, sunt igitur non nocessaria atque absoluta scientia vero non pertinet nisi ad nocessaria, Anal post. I, 33. inilominus an partem sicut opera ac studiis maxime excoluit, ita etiam litteris maxime elaboravi plurimisque libris