장음표시 사용
351쪽
ὁτὲ μεν εἶναι ὁτε δε η τὸ μεν γαρ αμ εα- κινουνειαν ἔχειν ἀνάγκη μεγεθος εἰ μηδεν κινεῖται ἀμερές, τὸ
δε κινο- υδεμέα ἀνάγκη ἐκ τω εἰρημενων ' του δητα μεν γίγνεσθαι τὰ δε φθείρεσθαι καὶ του εἶναι συνεχῶς, ἡδεν αἴτιον των κινήτων με μὴ ἀεὶ δ μ- των , οὐδ' αὐτων ἀεὶ μεν ταδὶ κινούντων τούτων δ'ετερα του γαρ ἀεὶ και συνεχους με εκαστον αυτῶν
αἴτιον τε πάντα ' ὁ μὲν γαρ ἴτως ἔχειν χιον καὶ ἐξ ἀνάγκης, τα δὲ παντα πειρα, και Οὐχ ἄμα πάνταειτα ' δηλον τοινυν ὁτι, εἰ καὶ μυριάκις ἔνιαι ἀρχαὶ τω ἀκινήτων με κινουσῶν δέ κα πολλὰ των --εαυτὰ κινούντων φθείρεται τα δ' ἐπιγίγνεται και τύδεμεν ἀκίνητον ον τόδε κινεῖ. τερον δε τοδί' ἀλλ' ὐδενειτον ἔστι- ο περιεχει, και τουτο παρ' καστον, ὁ ἐστιν
αἴτιον του τὰ μεν εἶναι τα δε- και η συνεπος μεταβολης καὶ τομο μεν τούτοις ταυτα δε τοις Ελλοις αἴτια κινήσεως εἴπερ ὁ ἀχιος κίνησις, χιον καὶ τι κινο- στα πρῶτον, εἰ εν εἰ δε πλείω, πλείω τὰ ἀχια Τν δε μαλλον η πολλὰ καὶ πεπερασμεν η πειραδε νομίζειν των αὐτῶν γαρ συμβα-ντων ἀεὶ τὰ πεπερασμενα μῆλλον ληπτέον εν γαρ τοῖς φύσει δεῖ, πειπερασμενον καὶ το βελτιον, δν ἐνδεχηται, πάρχειν μει- λον ἱκανι δε καὶ εἰ ἔν δ πρῶτον τῶν ἀκινήτων ἀχιον ὀλεσται ἀρχὴ τοι ἄλλοις κινήσεως φανερον δε καὶ ἐατοὐδε τι ἀνάγκη εἶναί τι Τν καὶ ἀιδιον ὁ πρῶτον, νουν. ἐδεικται γαρ ὁτι ἀνάγκη ἀεὶ κίνησιν εἰναι. εἰ δε
ἀεί, ἀνάγκη καὶ συνεχῆ εἶναι καὶ γαρ τι ἀεὶ συνεχές, αδ δ' ἐφεξης οὐ συνεχές. ἀλλὰ Θ εἶ γε συνετῆς μια. μία δ' εἰ - ενός τε του κινο τος καὶ ενος οὐ κινου- μενου ' εἰ γάρ τι λλο καὶ ἁλλο κινήσει, οὐ συνεχὴς ὁλη κίνησις, ἀλλ' ἐφεξῆς.
352쪽
νὰρ ὁ ἄπειρον χρόνον, οὐθεν δ' ἔχει δυναμιν ἄπειρον πεπερασμένον ἐπεὶ δε πὰν μέγεθος ταπειρον η πεπερασμενον, πεπερα ομένον μεν δι τουω υκ αν ἔχοι μέγεθος, πειρον δ' te iως ον εστιν Ουθἐν πειρον μέγεθος Do iisdem copiosius Dys. VIII, 10. Primum iovens, ut aeternum et inaniolum e temporis Pioque finiDua exemtuni est. Phys IV, 12. - , Disputat contrix id vio quispiam intuerit, motum in mundo a singulari miserrum ratione vel anima proncisci. Quem contra monet M deinceps alias post alias oxistero, infinita temporum serio orientes et nu
rovr συμβαῖνοπι ἀκίνητα γάρ ποτε δνrα κινεδεαι πάλιν, ς δοκει. rosr δη δεῖ χαβεῖν, τε μίαν κίνησιν αὐτὰ κινεῖ, καὶ or lavrην ἡ κυρίως. Animalia, enim nonnisi eum motum nabent, qui fit in loco, eum ipsiani non κυρίως . . ita ut sivi ipsis principium movendi sint, sed extrinsecus mota. - Ἐν κινουμενο est coelum, quod cernitur xinysica Aristotelis v. infra n. 331. In obversum notandum Aristotelena statuero primam causam esse eius motus, qui semper sini constans est, velut coeli motus, praeter eam autem aliam caussu esse eius, qui inconstans est, quae simul causa est nascendi et occidendi nae est coelum, Iod et movetur et movet, quodquo quia movetii temporidus Variis Varie operatur. Primus igitur motor partim per se operimis partim per aliud. Meti.
Ουrως καὶ ἔχουσιν αἱ κενήσεις. Primus motor Aristoteli deus appellatur, Met. Λ, 7 8 unde prima pullosopnia appellatur et neologia, in E 1. Non veretur ille, quemadmodum Plato deuin sivo priinum motorem suDstantiam esse dicere. Met. A, 6 Ἀνάγκη ειναί τινα-ῖδιον υσίαν ἀκίνηror'. a r γὰρ υσίαι πρῶra rῶν δνrων, καὶ ι ὰσαι φθαρrαί, πάντα φθαρrά. Primus motor materia expers est iu ἐνδέχεrαι δε ὁ δυνάμει ν η ιναι δεῖ ἄρα εινα ἀρχην οιavrην ης λουσία ἐν ἐργεια, neque propterea sensibus percipitur, verum est o tb et rota, nam idem est oηroi two Osς es. De Anim III, 4, 12.
353쪽
let A. . Ἐστι τοίνυν τι και κινεῖ ἐπε δε τι κινούμενον καὶ κινουν και μεσον, τοίνυν ἔστι τι κινοέμενον κινεῖ , ἴδιον και οὐσία και ἐνεργεια ὁσα κινεῖ δε δε ὁ ρεκτόν, καὶ τ νοητον κινεῖ οὐ κινου- μενον τούτων τα πρῶτα τα αὐτάρ ἐπιθυμητον μενσαρτι φαινόμενον καλών, βουλητὀν δε πρῶτον το ν καλύν. δρεγύμεθα δε διότι δοκεῖ μὰλλον η δοκεῖ διέτι ρεγύμεθα. ἀρχ ὁ νόησις νους δε πωτου νοητου κινεῖται, νοοτ δε η τέρα συστοιχία καθ' αυτήν καιὰ - της η οὐσία πρώτη, και ταύτης Ἀπλη και κατ' ενεργειαν ' - - ἀλλα μην και τὰ καλὰν και τὰ δι' αυτὰ αἱρετὀν εν λαυτ συστοιχία και εστιν ἄριστον ἀεὶ θἀνάλογον τὰ πρῶτον. τι ' στι- ου νεκα εν τοις
ἀκινήτοις ή διαίρεσις δηλοῖ ἔστι γαρ διττον η τω ἔνεκα - τὰ μεν ἔστι τὸ ν οὐκ ἔστι κινεῖ δε ς ἐρώ
μενον, κινούμενον δε ταλλα κινεῖ' εἰ μεν ουν τι κινεῖται, νδέχεται καὶ ὰλλως ἔχειν. ἐπεὶ δ' εστι τι κονουν αὐτὼ ἀκίνητον ον ἐνεργεία μὴ τολο ου ἐνδεχεται
Q Haec cormpta esse demonstrat Bonita obserarat erit ad Arist. Meuipli. p. 12b. ueni in Comin ad Metaph. p. 495 a legendum esse censet: ἐπεὶ δε ὁ με κινουμενον καὶ μ' κινουν, οδε κινουμενον καὶ κινουν, καὶ τρίτον τοίνυν ἔστι- etc. I, Sensus Hunc in modun ωδε e. Dr ἀκω ro OP movet o ρε-κrόν, id quod est appetivile itemque cogitabile ro νοητόν ita movet, ut ipsum sit immotum. Cf. De An III, 10. ὁλόγως ταDra
354쪽
sunt in liuris de bono, cogitavitis per se ea est Series, oua suu stantiam et sorinam et relimia per affrinationem dennua eonti trqua enim in altera serie enumerantur negativa, e non Por so καθ' αυτηνὶ, sed per accidens cogitationi suuiiciundiu Alcimi in illa serie prima est suDstantia ea, oua simplex est, ab omni materiae et potentiae nauiguitato iuununis, ipso actus; sed cum ea sunstantia coniunctum est in eadem serio id ano sua natura appetibilo est et pulcnrum. s. Bonit ad i. c. - Quod primunt est in lima serio, id praecipuo eat naves ualitatem, qua in reliqua cernitur serie ergo prima illa suustantia est bαριστον. Itaquo Sicuti Peκrὴν πρῶror est ὁ καλόν, ita etiam - ὁ πρῶτον est Q καλόν, ὁ δ avr alρerόν, λαρισσον, sivor o ἔν-a. Id vero quod a primo tuo motore morum accipit rὁ κινούμενον . e. inerrantium stellarum spnaera , . n. 338 eum motum deinde ad relinua propagat Pro Vulg. Ur γαρ ινι te. eum Soli venero et Bonitetio . c. p. 499 egelidhun videtur: or γαρδιrrδν δ υ νεκα, ν δ μεν εστι ὁ δε υκ ori, vio collatis aliis loois, vel ut De n. II, 2.- ου νεκα διrrόν, ὁ μεν ου ιδε , De Gen. n. II, 6 Pnys II, 2, ita explicand In videtiar, ut alterum genus . e. ro D, ilippo quod immoDile sit et tinnautabile, nihil onsto quonianus in unatantiis in monilibus numoretur, alteritu vom, et oi ut maod per mutationeni sui ipsius ad illudaeeedat, non possu naberi ἐν τοις κιν οις. Et hoc quidem Dr
potentiae ani Dignitate es. n. 325, not. sumntuna principium movens necessario tale est quale est qua quidemisco sitas ei non extrin- seeus per Vina illata est, sed cum ipsa eius naturae dignitato coniuncta et Usoluta es Met. 1, 5, ubi quatuor ros ἀναγκαίου genera esse diguntur: qua vulgo ἀναγκαῖ clicantur ad vivendum noces-
355쪽
deum Inni materia separaturn, sed non extra mundiu positum
esse statuebat lino ubicunque intellectus et intolligibilia oprelienderentur, ibi et ipsum tanquam causam primam et agentem adessu arbiti abutur, es in Eud. VII, 14. ὁ δε ζηrovμενον Ου l ori, ris
tabuntur de intellectu agente, . 343. - Propterea r κινουν ἀκμmrometiana ad singulas scientias refotetur, velut ad arterii medicam, De Gen. et Corr. I, 7. Praecipuum vero velut suum locum
habet in coelo, Pitys VIII, 10 Ἀνάγκη δη η ἐν μέσω η ἐν κυκλῶ
356쪽
μὸν γαρ δύνατον ἡ πεὶ και δονη λενἐργεια τούτου καὶ δια τουτο ἐγρηγορσις αἴσθηGς νόησις διστον ελπίδες δε καὶ μνημαι δια ταυτα . δε νύησις η καν --τhν του καθ' αυτ ἀρίστου, καὶ ὐ-λιστα του μάλιστα
τος γαρ γίγνεται θιγγάνων και νοῶν, οτε ταυτον νους καὶ νορούν τω γαρ δεκτικον-- νοητο καὶ τῆς Οὐοίας νους ' ἐνεργεῖ δε ἔχων ω ' κεῖνο μὰλλον τούτου
δοκεῖ ὁ νους θεῖον ἔχειν, καὶ θεωρία, ηδιστον καὶὰριμον εἰ ὁ -τως ὁ ἔχει λημεῖς ποτε ὁ θεος αεί, θαυμαστόμ' εἰ δε μαλλον, ἔτι θαυμασιώτερον ἔχει δεώδί. καὶ ζω δε γε πάρχει γαρ νου νἐργεια ζωή, εκεῖνος δε οενέργεια ενέργεια οὐ καθ -- Ἐκείνου ζω ἀρίστη καὶ ἔχιος ταμεν δε - θειν εἶναι ζωονάχιον ριστον, στε ζω και αἰ- συνεχης καὶ ἴδιος
υπάρχει τω θεω τουτο γαρ ὁ θεός ς.M N διαγωγὴ solet opponi necessitati virio, roις ἀνaγκαίοις, es supra n. 306, Bonita admoti , . p. 4b, ut hoc Ioco intelligenda ait vita ac Matiuulo intellectus divini, ia ut talis in
significetur cum summa qua homini contingere possit eatitii lino comparatur. Eam esse vita, nisuiplasivae, quippe quae finem in se ipsa contineat, non extra so positum haueat, thoc cum alias locis e
357쪽
tonsae obnoxius non potest ei potu esso in actu. Summus autem intellectus perpetuo in eadem si eatitulline; tenim est ἐνέργεια, ipsama liae eius vίργεια nccessario coniunetana securia nat et voluptatem, siqui leui Voluptas nini aliud est nisi actionis consutii-
καὶ κινησίας, καὶ δον μὰλλον εν ρεμω ori P η εν κινήσει, et infra n. 345, not. Similiter nolias Oininivus voluptateua asseriintantini nostri actiones, quales sunt ἐγρηγορσις cs Trendolenta ad ist Do n. p. 16 αἴσθησις νόηοις te. I, Sensus intorpreto Bontigio Quuin intellectio uinima comprehemii et Gasi attingit id quod est intelligit do, si ut ipso fit intelligit,ilis, ut idem sit intellectus et intelligibile. Intullcctus enim suapte natura aptus est ad reeipiendun, id quod est intolligibile, id est autem sκα explicandi vim aDet ad recipientam suustantiarn, τῆς οὐσία li. e. κat 1όγοι Dosa sive tot rί ην εἶναι. Quod intellectum intolli-gilsile quasi attingere licit θιγγάνων , similitudo est, non explicatio, viani Diam repetit eandem siniilitiidinein clo sunstantiis simplicitius Meti , 10, o Boniis p. 410. - Sunianus vero intello-otus, ouoniam ipso in se continet atauo ipse est roboηrόν, non facultatem solun liabet intelligendi, sed rεργεῖ. tque, si actum potentia potiorem esse constat cf. in hoc potius intolligendi
358쪽
uoniani igitur ipse est όηοις li. e. acitis intelligeruli seque ipsum intelligit, consequitur ut si v νόησις νοήσεως νόησις. s. Magra. Moral. II, 15. ἐπεὶ γάρ, φησί, πάντα ἔχει ἀγαθὰ ὁ θεὸς
Phys II, I. Tων δντων τὰ μεν εστ φυσει τὰ δε 331δι ὰλλας αἰτίας φυσει με τά τε ζωα καὶ τα ἐρη αὐτῶν και τα φυτὰ καὶ τα πλα των σωμάτων οἱον γῆ καὶ πυρ καὶ ο καὶ δω, ταυτα γαρ εἶναι καὶ τὰ τοιαυτα φυσει φαμέν. πάντα δε τὰ ηθέντα φαίνεται διαφεροντα προς τὰ μὴ φύσει συνεστῶτα τὰ μεν γὰρ φυ- σει δντα πάντα φαίνεται ἔχοντα ἐν αυτοῖς ἀρχην κινήσεως καὶ στάσεως τὰ μεν κατὰ τύπον τὰ δε κατ' αὐξQσιν καὶ φθίσιν, τὰ δε κα ἀλλοίωσιν κλίνη δε και ἱμάτιον καὶ ε τι τοιοsτον ὰλλο γένος ἐστίν, χεν τετυχηκε της κατηγορίας κάστη. καὶ καθ οσον εστὶν πο
τίνης, οὐδεμίαν ὁρμην ἔχει μεταβολης ἔμφυτον, συμβέβηκεν αὐτοῖς εἶναι λιθίνοις γηῖνοις μικτοῖς ἐκ
τούτων, ἔχει καὶ κατὰ τοσουτον, ς sσης τῆς φυσεως αρχης τινος καὶ ιτίας του κινεῖσθαι καὶ ρεμεῖν εν
υπάρχει πρώτως καθ' αυτ καὶ μη κατὰ συμβεβηκός
a Non cogitandunt do ducem categoriis, sed arvγορίαι ioc
loco nihil sunt ni si qua antea numerauaritur nomina remim. Quo sensu amplior identidem haec vox apud Aristotelena usurpatur,
359쪽
atque o πρῶrον κινουμενον κινουν, II. e. Coelum, V. n. 328, not. c,
n. 329, not. , ut suis stantia se ipsam movens. nys. I. I. Met. Z, 17. ἐπεὶ δ' ἔνια υκ υσίαι τῶν πραγμάrων, 11' ὁσαιδευσίαι καrὰ φυσιν καὶ φυoe συνεσrήκασι, φανείη ν καὶ αἴrὐ φυσις ουσια, ἐστιν οὐ στοιχεῖον ἀλλ αρχή quibus vectis substantit rei non in materia atque elementis, ex quibus compositi est, sed in sorina, oua definiuntur olomenta, et in causa procreatrice positam ess significat. Aliis Iocis naturain cum deo et cum artifico comparat eriama eam studia atque oonsilia in operiluis suis sequi affirmat. De Cooloes, 44xu. ὁ δε εος καὶ φυσις υδεν μάrην ποιουσιν. Aliis loquitur de generali quadam universi vita, velut
Pnys VIII, 1 in Do Gen. n. III, 11 γίγνεται δ' ἐν γ καὶ νέτρῶ τὰ ζῶα καὶ τὰ vr δια ὁ ἐν γ μεν οδωρ πάρχειν ἐν δ'
φυσις ἀδυνατεῖ ἀπεργάσασθα - δε μιμεῖται. εἰ ουν τακατὰ τhν τεχνην νεκά του, δηλον τι και τα κατα τηνφυσιν ομοίως γαρ εχει προς λληλα ἐν τοῖς κατα τεχνην και ν Oiς κατα φυσιν τὰ στερα προς τα πρότερα . μάλιστα ὁ φανερον επι των φων των ὰλλων osτετεχνν ἴτε ζ ησαντα οsτε βουλευσάμενα ποιεῖ οθεν διαποροθοί τινες πότερον ν η τινι ἄλλω ἐργάζονται ι ἀράχναι και ι μυρμοκε και τὰ τοιαυτα κατὰ μικρον δ' οὐτω προωντι και εν τοι φυτοῖς φαίνεται τὰ συμ
φέροντα γιγνύμενα προς- τελος οἱον τὰ φύλλα τῆς
του καρπο ενεκα σκέπης. στ ει φυσει τε ποιεῖ και
ενεκά του χελιδῶν την νεοττιὰν και ὁ ράχνης το αρα-νων, κά τὰ φυτὰ τὰ φύλλα νεκα των καρπῶν και
360쪽
ματικύς. και ἐπότισεν ει ρθῶς ὁ ἰατρος το φάρμακον ωστε δηλον τι ἐνδέχεται και ν τοι κατὰ φύσιν εἰ δhεστιν ἔνια κατὰ τέχνην εὐοἷς το ὀρθῶς ενεκά του ενδε τοις μαρτανομένοις ενεκα ἐν τινος πιχειρεῖταιἈλλ' ἀποτυγχάνεται ὁμοίως αν ἔχοι και ἐν τοις φυσικοῖς, και τὰ τέρατα μαρτήματα κείνου το ενεκά του . - εν δε τοι φυσικοῖς ἀεὶ λως - μή τι ἐμποδίον. πο- πον δε- μ' οἴεσθαι ενεκά του γίγνεσθαι Ἐὰν μὲ ἴδωσιτο κινοῶν βουλευσάμενον καίτοι και η τέχνη οὐ βου