Historia philosophiae Graecae et Romanae

41쪽

μιάσεις. 11 rην μεν γαρ χαμπραν ἀναθυμίασιν φλογωθεῖσαν ἐν r κύκλω ου ηλίου μέραν ποιεῖν, την δ' ἐναντίαν ἐπικραrήσασαν νε- ὰπorεχειν, καὶ ἐκ μεν ου λαμπρούο θερμον αυξανόμενον θέρος ποιεῖν, ἐκ δε του σκοτεινου υγρον πλεονάζον χειμῶνα ἀπεργάζεσθαι. Hesiodum ii oriani quod inter noctem Et uenidistinxisset, M. Hippolyt. IX, 10 διδάσκπλο δε πλείστων Γοωδος roυτον ἐπίστανrαι πλεω- εἰδέναι, στις μέρη καὶ ο φρόνην Ουκ

38 Hemici ap. Clem Alex. Stroni V, p. 603D 'E τοσοφον μουνον λεγεσθαι οὐκ ἐθέλει καὶ ἐθελει μνος, νομα . p. Diog. l. IX, 1. ειναι γα Τν τ σοφύν, ἐπίστασθαι γνώμην ῆτε οἰακίζει πάντα δια πάντων ' Ap. Hippolyt. Res Haer. IX, 9. υκ μου, ἀλλα του λύγου ἀκοsσαντας ὁμολογεειν σοφον εστιν Πν πάντα εἰδέναι .a Zηνος νομα cum Graeci pleriauioa an ro di dictum esse putarent, ulci significari videtur quod . 34 dicitiaris D ἀείζωον . . Oolum igneuIn unde manat nanis motus, omnis vita at ille etiam omnis intellectus cs Hippolyt. X, 10. ἐγει δε καὶ φρόνιμον ουro eva ro πυ καὶ ης διοικήσεως ων λω aereoν et n. 39. not. a. - CL Plutarch de Is et ostr. 76. Q ζῶσα καὶ 'ἐπουο καὶ κινήσεως ἀρχην αυrῆς ἔχουσα καὶ γνῶσιν δεκείων καὶ Ηοτριων φύσις μυori '' ἔσπακεν ἀπορροην καὶ μοῖραν ἐκ του φρονουνrος πως κυβερνὰrαι ὁ σύμπαν καμπράκλειτον - o Unum illud, quod omnia novit et perspicit, est idem intellectus divinus et vera ratio γνώμη) vaa altero loco dicitur gubemare omnia et peneuaro. ria Sext Enip. adv. Math. VII. 27 sqq. 'Αρεσκε γαρτω φυσικωτὀ περιεχον μας λογικύν τε ον καὶ φρε ρες . - - b. 29. τομον δη τον θεῖον λόγον κασπιράκλειτον δι' αναπνοῆς σπάσαντες νοεροι γιγνύμεθα. καὶ πιμεν πνοις ληθαῖοι, κατα δε γεραν πάλιν εμ- φρονες ἐν γαρ τοις πνοις μυσάντων των αἰσθητικῶν

42쪽

πύρων χαρίζεται τει πρις - περιέχον συμφυῖα ὁ ἐν

μιν νους μένης της κατὰ ἀναπνοχ ν'θοσφυοεως σωζομενης οιονεί τινος ρίζης χωρισθείς τε αποβάλλει θ πρύτερον εἶχε μνημονικ, δύναμιν. 30 ε δε γρηγορόσι κάλ- - των αἰσθητικῶν πόρων σπε διά τινων θυρέων προκύψας' καὶ τω περιεχοντι συμβαλων λογικὴν

ἐνδυεται δύναμιν ονπερ υν τρόπον οἱ νθρακες πλησιάσαντες τω πυρὶ κατ' ἀλλοίωσιν διάπυροι γίγνονται, χωρισθέντες δε σβέννυνται, - καὶ ἐπιξενωθεισα τοῖς μετεροις σῶμασιν ἀπο του περιεχοντος μοῖρα κατα

μπιτον χωρισμὰν σχεδὸν λογος γίγνεται κατὰ δε-hνδια των πλείστων πύρων σύμφυσιν ὁμοιοειδὴς τω λω

demeraclito leguntur ad ius sententiam a posterioribus, nominatim ab Aenesiderno, secundis sustin philosophandi rationem visputata, non ipsius Heracliti verba eas . HuInmaIn animai parii ipare ignem inue intollectum divi. num statuebat, et Plutios et ostr. 76 in n. 38, not. , sed ita ut via ignea velut in universo, ita otiam in singulis aniDialibus ad numidam substantiam depressa ait indeque velut fiat a sume aporetur, V. supra n. 36, not. o et Nemesius de atimoni 2 μά- κλειτος δε ην μεν οὐ πανrος τροχὴν ἀναθυμίασιν - των ἐγρῶν,

rant posteriores niniani numanam Secundum emaclitum esse

43쪽

ται μεθυσθη, γεται - παιδὰς τήβου σφαλλύμενος οὐκ ἐπαῖ- - βαίνει, γρην τὴν προ ἔχων - - ηφυχη σοφωτάτη καὶ ρίστη. p. ippolyt X Io 'υρ- μονιαχ αφανὴς φανερης κρείττων - σω μις ἀκοὴ

μάθησις - ταμα ἐγω προτιμω h.

percipiuntur. Quo magis anima participat ignem irinum l. e. o φρονιμον, eo num excessu sapientia et virtute: a magis praevalet bHγρόν, eo pinguior est et iuvetiori De sensuum fido secundum unae uniuscuiusque condicionem existimari tum esse putatuit. Quorum anima βάρβαροι sunt . . divina rationis expertes, iis etiam oculi et aures perversi testes existunt. Oculo auridus praestare dicebat, ὀφθαλμοὶ γαρ των ωrωνἈκριβέστεροι μάρτυρες lyb. XII, 27, quia oculorum acies maxime pertinet ad Iumen et ignent percipiendunt. Quanimiam etiam hos igit ἀρμονία ἀφανής . . sempitem rerum conversio, L. Aristi Phys VIII, 3. καὶ φασί τινες κινεῖσθαι τῶν νrων οὐ τὰ μεν α δ οφ ἀλλα πάνrα καὶ εἰ, αχὶ λανθάνειν οsro ην μεrερα αἴσθησιν. Qui propter etiam miles nihil nisi mortem utemus, Heraelitus v. Cloni Al. Stroni III, p. 434 D. θάνατος ἐσeιν ὁκόσα ἐγερθένrες ὁρέομgν, ὁκδο δε υδ-rες υπνος nam mine non moVentur, ea sunt mortua, supra n. 32, not. Schinierin p. 472.

Heracl. p. Stob Semi lil. 4. Συνόν ἐστι -σιτ φρονεεω ξυν ὁ λεγοντας ἰσχυρίζεσθαι χο τω ξυνω πάντων κωσπερ νύμφ πύλις καὶ πύλιος ἰσχυρο- τερως γ' τρεφονται γαρ πάντες οἱ ἀνθρώπινοι νύμοι- ἐνὼς του θείου κρατεε γαρ τοσομολύκειον ἐθέλει καὶ ἐξαρκέει πω καὶ περσίνεται.

44쪽

eam rationem pertinaciter aequi oportet, vellit rivitatelI le fi et pertinacius etiam civitate, iam innos leges civiles deibuntur ab una illa divina, quae semper abundat.

ἔπεσθαι τω ξυνω - - λύγου δε ἐύντος ξυν- ζώου νοι πολλοὶ, ἰδίαν ἔχοντες φωνησιν η δ' ἔστιν οὐκ ἀλλοτι ἀλλ' ἐξήγησις το τρόπου τῆς το παντὰς διοικήσεως. δῶ καθέτι αν αὐτου της μνήμης κοινωνήσωμεν ἀληθευο- μεν αδ αν δώσωμεν ψευδόμεθα.

Heracl. ap. Orig. Ceis. VI, p. 28 ed. Spencer. 43-ος γαρ ἀνθρώπειον μεν οὐκ ἔχει γνώμας, θεῖον δὲ ἔχει - νυ νήπιος κουσε προς δαίμονος ὁκωσπερ παῖς προ ανδ i . Sehol. l. V 4. περ καὶ Ἐράκλειτος λέγει - τω με θεὰ καλα πάντα καὶ ἀγαθὰ καὶ δίκαι- ὰνθρωποι δε- μν δι--πειμφαφν - δε δίκαια h. a m a sunt verae rationes of Io Chius v. Diog. L. I, 119. εἴπερ Πυθαγόρη ἐ-μως, ὁ σοφὸς περὶ πάντων νθρώπων. γ--μα εἶδε καὶ ἐξεμαθεν. Daemon h. l. videtii esse aliquia daemonum a deorum, de quibus v. n. 44, not. Sinisse Heracliti dictum o stat apud Platonem Hipp. Mai. p. 289 A tantundem sapientissimos

moriales Ustare a sapientia in hia, quantum sinuariin genus distet a genera humano, Mi CL quae exieraolito excerpta esse viden

σειε - ρθῶς - τὰ - ρθῶς ὁκόσα δὲ θεοὶ μεσαν ἀεὶ ὀρθῶς ἔχει, και τα ρ ρ καὶ τὰ μη ὀρθῶς.

Seo Empir. ym ii. IIvpo p. II, 230. Ura Nod Mκλειτύς φησιν μι καὶ τ ζην καὶ ὁ ἀποθανεῖν καὶ ἐν τω ζη Ost ἐστὶ καὶ ἐν στεθνάναι. ίτε με γαρημεῖς ζῶμεν τας ψυχὰς μῶν τεθνάναι καὶ ἐν μιν τεθάφθω, τε δε αμεῖς ἀποθνήσκομεν, τα ψυχα απα-

45쪽

βω- καὶ ζην. meraci ap. Hippo MX Io. -ἀνατοι θνητοὶ θνητοὶ ἀθάνατοι, ζῶντες τρον ἐκείνων θάνωον, τον δε κείνων βίου τεθνεῶτες .

a Heraclides Allem min. p. 443 d. GaIo an sententiam si expromit θεοὶ θνηto P Ἀνθρωποι ἀθάνατοι, ζῶντες τον ἐκείνων θάνατον, θνήσκονre rην ἐκ νων γῆν. re Clem M. Paedag.m, p. 215 A et Marini. Tyri illas. X, p. 17 Reish. Anima velut depressa est in corpus humidum et terrenum, L Heracliti ap. Iulian Orat. V, p. 165 Spanh. ψυχῆσι θάνατος υργῆσι γενέσθαι, o quae citantur supra n. 36, not. o ex Clem M. Suom. VI, p. 624 C. ψυχοσι σάνατος δωρ γενέσθαι te. Ad vitia post mortem pertinere videntur haec ap. Hippolyti X, 10 ἐνθάδε ἐ-rας πανίστασθαι καὶ φυλακας γίνεο ι ἐγερr μντων καὶ νεκρων, o . esiodi versus do daonionibus p. 1234 91. et quod narratur docuisse M. Dire L. IX, 7. πάντα τυχων εἶναι καὶ δαιμύνων πληρη, o Ssiletem. p. 49 sq.45 Plut Consol ad Apoll. 10. H. 'Uιν υράκλειτος, ταμ τ' ενι ζῶν και τεθνηκος, καὶ το ἐγρηγορος καὶ το καθευδον, και νέον καὶ γηραῶν τάδε γαρ μεταπεσόντα ἐκεινά ἐστι κἀκεῖνα πάλιν μεταπεσέντα ταυτα Simplic Pnys sol. II a. HBράκλειτος το αγαθὰν καιτο κακὰν εις ταλ- λέγων συνιέναι δίκην τύξου - λέ- ρας' . Proci in Tini p. Iol. ἄλλοι δε καὶ - δημιουργὰν ἐν κοσμουργεῖν παίζειν εἰρήκαο ι καθάπερ πράκλειτος .

κα τάδε κεῖσε, πdo ρην διαπρησσόμενα κεῖν τε - τῶνδε τάδε δ' αὐτὰ κείνωm quae ex emolito derivata esse demonstrat edinays Heraclite p. 10 sq. ἴδης, quem eundem dein esse eum Ubero auo iacebat, significat vini humidam et tenebricosam is, Iuris, Iupiter lucidam et ignitam coeli, os Sohletem. p. 524 sq. t l, in in p. 414 sq. Nimis duro indo oonclavi Aristoteles Her intum eum N,num et malum, quod ad more pertineat, eodem revocasse, Top. VIII, 3 Phys I, 2. λλὰ μην εἰ- λόγω ἔν ὰοντα πάντα, - Ο Ηρακλειγου λόγον συμβαινε χεγειν αὐtota αὐ- τον γαρ Drαι καὶ ἀγαθω καὶ κακω καὶ μν ἀγαθῶ ειναι καὶ ἀγαθφ'

eum revera latuerit eandem rem pro usu atque eondicione remun

46쪽

παιδιο. Addo leni M. Paedag. I, , p. 90 D, Beriau Mus. Rhen 6 p. 109 et qua leguntur M. Hippolyt. IX, 10 ὁ θεὸς μερ ευφρόνη νιμῶν θέρος, πόλεμος εἰρῆν', κόρος ιμός. Ex

stant intuta similia.

Plut adu Colot. 20. πι διωράκλειτος - μέγα τι μκαὶ σεμνόν διαπεπραγμενος ἐδιζησάμον φοσίν, ἐμεωυ-

rdν Heracl. ap. Stob Serin V, IIs 'Aνθρώποισι πασι μετεστι γινώσκειν --bς καὶ σωφρονεειν.

CL Echleioran. 1 Dagm. 73. Eodem pertinere videtur sententia ap. Geni Alex Paed. II, 10 p. 196 B. bis osνόν ποτε πῶς ἄν τις λάθοι Κ. e. ignem divinum, si nunquam occidit sicut sol, idioniodo G lateat Summam virtutem 'ν σωφροσsa esse docuisso sertur, Stob Sem. III, 84 summam bonum ναρέ-οr σιν, leni Al. Stroni II, p. 417 A, quae videtur esse placida quieuame, quidquid vita a fatum coneniet, animi consisntia. c. Sinti Serin m 83 8 Ἀνθρώποισι γίνεσθαι κόσα --οιν οὐκομεινοπι ossos vγιείην ἐποίησεν δυ καὶ ἀγαθόν, λιμι κόρον, κώ-

uaro ἀνάπαυσιν.

Diogo est 6 Ἀναξαγόρας - Κλαζομενως οὐτοὶ47 κουσεν Ἀναξιμένους. bid. I. γ ν Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς χρονικοῖς γεγενῆσθαι αὐτὰν τῆ βδομηκοστο 0λυμπιάδι τεθνηκέναι δε- πρώτω ἔτει της Θοοηκο-οτης ' Θδδης. ρξατο δε φιλοσοφεῖν Ἀθηνyσιν εαι Καλλίου, ἐτῶν εἴκοσιν ω, οἷς η σι ημήτριος ὁ Φαλη-

47쪽

ρευς ἐν η των ἀρχοντων ναγραφη ἔνθα - φασιν αὐτὰ ἔτη διατρῖψαι τριάκοντα. Iul. emel. 32. καὶ

ψήφισμαΜιοπείθης ἔγραψεν εἰσαγγέλλεσθαι τους τα θεῖα μη νομίζοντας λύγους περὶ των μεταρσίων διδάσκοντας, ἀπερειδέμενος εἰς Περικλέα δροωναξα γω πψλυπόνοιαν. Mναξαγύραν δὲ φοβηθεὶς se. 6 Περικλης εξέπεμψε κά προςπεμψεν ἐκ τῆς πύλεως. Diog. Urai, 4 Και τέλος ἀποχωρήσας εἰς Λάμψακον αὐτόθι κατιστρεψεν. De aetate L. Clinto F. H. a. 004 480. 50. 28 C. F. Heman de nilos Ionio. p. 10. 18 sqq. Ab naximene eum disciplinam accepisse Cic. - . I, 11 quo minus putemus

ousta ratio ter o n. Callias arcnon plerinnama vocatur Calliades. Exploratum est Anaxagoran Periclo miliariter usum Sse, V.

havisi praetor Periclem et AreueIaum Euripidem, cimen notum est Anaxagorae placita per auulas suas frequentari . I. alcKen. Iatrio de Eurip periliti draniat relim. p. 2 sq.

48 Pliit. V. Nie. 23. - πρῶτος σαφέστατόν τε πάντων και θαρραλεώτατον περὶ σελήνης καταυγασμῶν καὶ σκια λογον εἰς γραφς καταθέμενος Ἀναξαγορας. Diog. L. t 8. ὁτος ἔλεγε τον λυον μυδρον εἶναι διάπυρον.

Plurimus erat in sitarum onservasione, Veriam tamen ut in . soIis natiar a Ra etiam in una delaetioni nua definiendi mulior; es. Stob. Eclog. I, p. 60 Hippol. Res Haer. I, 8 et de luna Plato Cratvl. p. 409. Saxum asuriani esse e sole praedixisse seritu I. 78, 2 Idque sacrum interili in nracia paate ad Aegos flumen, Plin. H. N. II, 8, Io Lystuara ostentis , Clinton . . a. 468. Placita perscripserat libro περὶ φυσεως, a sertur, inscripto , cuius exoratam exstat p. io L. II, 6, tu tua Ituriun δεως καὶ μεγαλοφρόνως ρμηνευμένον fuisse dicit Ionico eum scripsisse e nitur ex fragmentis a Simplicio maximam partem aereatis. Unum

48쪽

lantiumnodo sitimin edidisseis Tatii a Diog. L. I, 16. me tituloxερὶ καλ--εrραγωνισμos, Plut de xv. 17 RmbiguuIn est utruna libriam ignificet an adumbrati non per Anaxagoram in arcere laetam. Sed libro scripta fuisse videtur ἀκτινογραφίη, Vitruv. VII praef. h. o. de foenarum strahitectura, quemadmodum ad aeternoculorum almenda sint. Anaxagora in matnematicis numeratur

a Platones in p. 132 A M. Procul ad Euclidem II, p. 19 d.

it. Primus ille Homerum Ilegorio interpretarus ost, . Georg.8meeli Cmon. p. 149 1. Paris. in quo studio sodadem navin Metrodoriam LMnpsaeenum, Diog. I II, 11 Iis inlc. Aglaopu. p. 156 H. - De Anaxagora scripfferat inter antlouos neopnrastus,

δε γίνεσθαι και πύλλυσθαι - ὁρθῶς νομίζουσιν οἱ Ελληνες οὐδε γαρ χρημα γίνεται οὐδε ἀπόλλυται, ἀλλ'

- ἐύντων χρημάτων συμμίσγεται τε και διακρίνεται. καὶ Ουτως ν ρθῶς καλοῖεν το τε γίνεσθαι συμμίσγεσθαι και το ἀπόλλυσθαι διακρίνεσθαι. d. thid sol. 33 b. Toυτεων δε ουτω διακεκριμένων γινώοκειν χρ οτι πάντα

δὲ ελάσσω ἐστὶν οέδε πλέω οὐ γαρ ἀνυστον πάντων πλέω εἶναι, ἀλλὰ πάντα χα αἰεί.

CL Aristi et A. 3. Ἀναξαγόρας δὲ ὁ λαζομέν ιος ο ἐν μικία πρύτερος, τουrου - 'Eμπεδοκλεους , rotara' ἔργοιο i. e. doctrina vorερος, πείρους ιναι φησι τὰς ἀρχάς σχεδὸν γαρ σπανrα ὰ ὁμοιομερῆ, καθάπερ δωρ η πυρ, vrω γίγνεσθαι καὶ ἀπόχαυσθαί φησι συγκρίσει καὶ διακρίσει μόνον, χλως δ' οἴσε μννεσθαι - ὰπdumo a diis urμένειν ἴδια . e. prope omnes illas res, numero infinitas, quae parte habent ipsi rei simile oum deni in modum atque aqua et ignis, principia esse voluit neque aliar nisi miscendi et discernendi mutationem subire. s. de Coelo UI, 3. Ἀναξαγόρας Ἀμπεοακλε ἐναντίω λέγει περὶ τῶν σrοινίων. ὁ με γαρ πνρ καὶ γῆν καὶ - συσrou rosrοις σrοιχεῖά φησιν ει- ναι τῶν σωμάτων καὶ συγκεῖσθαι πάν ἐκ ovtων, Ἀναξαγόρας

49쪽

60 Idem i. sol. 33b Ἀναξαγύρας λέγων ἀπ' αὐχης', ομο πάντα χρηματα ὶ ν, πειρα και πληθος καὶ σμικρότητα καὶ γὰρ το σμικρὰν πειρον ν κα πάντων ὁμοθ ἐύντων οὐδεν ἔνδηλον ' ην υπὸ σμικρύτητος πάντα γαρ η τε καὶ αἰθh κατεῖχεν αμφότερα πειρα

ἐύντα ' ταυτα γαρ μέγιστα ἔνεστιν ν τοῖσι συμπασι καὶ

πληθεῖ καὶ μεγάθεῖ. V καὶ μετ' λουοπι , καὶ γαρ ho

καὶ ὁ αἰθη ἀποκρίνεται πὰ του περιεχοντος το πολ- λου ). καὶ τύ γε περιεχον πειρον ἐστι το πλῆθος καὶ μετ' λίγα . T τεων δε οἴτως χύντων χρV δοκέειν ἐνεῖναι ' πολλά τε καὶ παντοῖα ἐν πὰσι τοισι συγκρινομένοισι καὶ σπέρματα πάντων χρημάτων καὶ ἰδίας παντοίας χοντα καὶ χροιὰς καὶ δοτὰ ' φ. - Ποὶ δε ἀποκριθηναι , φησί, ταυτα ' πάντων ὁμο ἐύντων

ουδε χροι ἔνδηλος ην οὐδεμίη ' ἀπεκώλυε γαλῆ σύμμι

ξις πάντων χρημάτων το τε διερο καὶ το ξηοου. καὶ

50쪽

το θερμου καὶ το ψυχροθ, καὶ του λαμπρο καὶ τουζοτερον, καὶ γης πολλης νεουσης καὶ σπερμάτων πείρων πληθος ' Ουδεν εοικύτων ἀλλήλοισιw οὐδε γὰρ

a Ab omni tempora iant infinita tanquam semina rerum eaque in lilii te parva, sed ita confusa et compacta ut essent gyos Pr χρήμαr li. e. incliseret et ininota et Iasi unu ni et Aristi Mi t. A, 2, ubi infinitura AIilix initInit et sphaeriis inpedoetis comparatur cum uno Anaxagorae Inaων γὰρ ξ ὀμο πάνrα, V. n. 18, noti o), et Phys III, , ubi idem appellatur' σπειρον n. M, not. la . Addo Tlle optirastutii p. Simplio Plaus sol. 6la, qui locus Iaiulaturn 18, not. o. - Aester Anaxagorae Ignon caelestem significat, nisi fallitur Aristotclea Meteor. I, 3 . do Coelo I, 3 cs infran. 4. - ηδονὴ videtur esse sapor, os in Diogene Apollon.