Historia philosophiae Graecae et Romanae

61쪽

44 καὶ ε τοῖς πνοις καὶ ἐν ταῖς μέθαις καὶ ἐν ταῖς πλησμοναῖς ηττον φρονεῖν ἔτι δε η Θρύτης ἀφαιρεῖται τον νουν σημεῖον δ' τι ' τ ὰλλα ζῶα χείρω την διάνοιαν ἀναπνεῖν ' τε γαρ τον αὐτῆς γῆς ἐρα καὶ τροφὴν γροτέραν προσφέρεσθαι. τα δε φυτὰ διατο μη εἶναι κοῖλα μηδε ἀναδέχεσθαι τον ἐρα παντελῶς ἀφορησθαι τ φρονεῖν.68 liit. p. iisedi Praep. Evang. l. 8. ιογένης ὁ

'Aπολλωνιάτης κοσμοποιεῖ - ουτως. τι του παν-

τος κινουμένου καὶ ε μεν ἀραιο ε δε πυκνο γιγνομένου. που συνεκύρησε το πυκνύν συστροφον ποιησαι, καὶ οsτω τα λοιπε κατὰ τον αυτον λόγον τα κουφότατα την νω τάξιν λαβόντα τον λιον ἀποτελέσαι.

Ex nisco et aliis qua spectant ad Diogenis do consoriniuione mundi et compositione doctrinam, iamvis sint obscura et exigua, tante hoc luculenter cernitur, eum maxinio in animantium natura ex aeris principio repetenda lavorasse Minorem curam posuisse videtur in cognitione rῶν μεrεώρων.

69 Diog. L. Il 16. 'Αρχέλαος Αθηναῖος η Μιλήσιος μαθητὴς μαξαγύρου, διδάσκαλος η Σωκράτους. ουτος πρῶτος εκ τῆς γωνίας την φυσικην φιλοσοφίαν μετηγαγεν Αθήναζε και ἐκλήθη φυσικός. παρ καὶ ληξεν ναέτω φυσικὴ φιλοσοφία, Σωκράτους τὴν θικην εἰσαγαγόντος εοικε δε καὶ ουτος ἄψασθαι της θικης ' καὶ γαρ περι νύμων πεφιλοσόφηκε καὶ καλῶν και δικαίων. παρ' ου λαβον Σωκράτης, αὐξησα αυτὰς είρειν πε- ληφθq.

a Diogenes solus Milesium dici Arenelaum, elimi omnes Avieniensem. Primus illo exstitit Allieniensis, at lillosophiam' rata in edd. amot et Stepn Sinneid. et nilips. x eoni ore δε- νουν, σημεior', ore. - Priores διαπνεῖν . ora Sonneider. - ' Vulgo ἀναιρεῖσθαι. correxit Senneuter.

62쪽

Asterula prome retur et physicus appellaretur haec enim sententia illorum esse videtur, Dro, πρῶrος κra. - b Do Socratis Are Iaidiscipulo assinoduin istiun est, uuia neque Plato neque en phon equo Aristoteles Arcludat meminerint. - De moritnia disputasse refertur etiam apud Sexti Empi. V. Mare. VII, 14. Theophrasti libriani περιδεῶν ρχελάου singularem recenset Diog. LV, 42.

Sini pl. in Arist. Plaus sol. h. 'Mρχελαος - ἐν μεν 0κ γενεσε του κόσμου καὶ τοις ἄλλοις πειρὰ ταί τε φερειν ἴδιον τα ἀρχας δε τας αὐτας δίδωσιν ἄσπε ' αξα- γήρας.

CL Cleni Alex Protrept. p. 43 D; Augustin. do iv. Dei VIII, 2. At aliquantum dissenserit ab Anaxagora, si audiamus

Hippol. Res Haer l, s. Περὶ δε ζψων φησὶν - 71 θερμαινομενος της γης το πρῶτον εν ω κάτω μερει 'ὶ ὁπου το θερμὰν και τὰ ψυχρὰν μίσγετο ἀνεφαίνετο τά τε λ QOα πολλα κά ανόμοιο πάντα την αὐτην δίαιταν χοντα ἐκ της ἰλύος τρεφομενα ἰν δε λιγοχρόνια.υστερον δε αὐτοῖς κώ ἐξ αλλήλων γένεσις ἀνέστη, και διεκρίθησαν ἀνθρωποι απὀ-- ὰλλων κάὶ Θεμμας καινόμους και τεχνας κά πόλεις και ταυλλα συνεστησαν.

νουν δε λέγει πασιν ἐμφύεσθαι φοις ομοίως χρήσασθαι γαρ καστον κά τ σώματι ἀναλόγως '), το μεν βραδυτἐρως τὀ δε ταχυτἐρως.

63쪽

At ista sophistas redolent, s. n. 183.

Ἱππων ἱστορουσιν ἀπην πλῶς τὰ γρὰν διορίστως υποθέσθαι, οὐ διασαφήσαντα πότερον δωρ - θ ήo

De patria et aetato parmam constat. Sed cuni numeretur interasteos et Hippo philosophus a Chauno comico exagitatus sit, Pro-Daudo est eum Archelai aequalem misso et Avienia vixisse, V. h. Bergi de reliquiis Corn. Att. Autiq. p. 16 sq. 17 sq. Baκliuigenva deii Brin Var. Ibecu ex Hist Philos AnEq. L. B. 1842, p. 36 sqq. Inseriorem aetatei redolet etiam O γρυν pro qua vel aero positum. Ab Aristotele et M 3 Hippo una cum ha- leto noininatur, addito tamen eum vix inter philosophos numerandum ess δια ην vrελειαν pro rης διανοίας, ad 1oni locutra Scholiasta ap. Brandis p. 534 adnotat: ἔλεγε γα μηδεν ἔrερον ει 'πιπαρὰ φαινόμενα φυσικὰ πράγμαrα, θεν καὶ ς μηδεν ἄλλο τι

sδωρ τινες ἀπεφήναντο se. την ψυχαν) καθάπερ Ἱππων. πεισθῆναι δ' ἐοίκασιν εὐτης γονῆς, τι πάντων γρά κα γαρ ἐλεγχε του αἷμα φάσκοντας την Φυτήν, τι γονὴ οὐχ αἷμα ταυτην δ' εἶναι λὶν πρωτην ψυχαν.

Euan haec inferioris aetatis sunt, nam animam sanguine constar inter philosophos primus docuit Empedocles. De aliis Ia-onis et Sohleiomniassior Op philos III, p. 40 sqq.

9 Leitcippiis et inemo eritiis.

64쪽

ἔνιοι Μιλήσιος . D. l. Γεγονε δε τοι χρόνοις, ῶς αὐ- τίς φησιν ν τω Μικρω ιακοσμω, νέος κατὰ πρεσβύτην Ἀναξαγόραν, τεσιν αὐτο νεοτερος τετταράκοντα. συντετάχθαι δέ νησι τον ι ὀνωιάκοσμον ἔτεσυν υστερον της λίου λίσεως τριάκοντα καὶ πτακοοίοις γε

γόνοι δ'Ἀν ῶς μεν Ἀπολλόδωρος ἐν μονικοῖς κατὰ την γδο οστην ολυμπιάδα ῶς ὁ Θρασύλος ἐν τω επιγραφομενω ἁ πρ της ἀναγνώσεως τῶν Αημοκρίτου

βιβλίων, κατὰ τ τρίτον ἔτος της βδύμης καὶ ἐβδομηκοστης ολυμπιάδος, νιαυτω, φησί, πρεσβύτερος - Σω

κράτους .a Non Milesium, io solus Diogenes narrat, sed Abderitam suis Democritum ceriis Stagirita tesuinoniis constat, de Coelo III, 4 domener Animal. II, 6. Addo quod oderitariam idiotisnaos in libris Democrateis deprehendisse tui videDantur graniniatici, V. Menax in Diog. Li. IX, 47. - Do aetato quantumvis definito locutus si ipse Democritiis, tanto cum neque do aera Troiana neque do Anaxagorae temporibus exploratum sit, aliud certi consului potest, s Clinto F. H. ad a. 460 o 357 illo eniti anno natus, hoc ita unctus esso videtur), Io I ro Quaesu. Protag. p.

24 - 38, C. F. Herinan do philos Ionicor aetati p. 11 sqq. c Democritum post Anaxagorana, ante Socratein Philosophatuni esse certiitur ex Aristotele et II, 4 do Part. n. I, 1 extr. , Mo- teorol. II, T. Floruit circa tempora bellici eloponnesiaci De Thrasyllo v. n. 78.

65쪽

et leni Alex. Strona. l. p. 30 A. TH λεγει - - κοιτος , ἡ σεμνυνύμε- νησί που ἐπὶ τη πολυμαθία δε των κατ' ἐμωυτον ἀνθρώπων γῆν πλείστην ἐπεπλανοσων στορεων τὰ μήκιστα καὶ ἀερας τεκά γέας ' πλείστας εἶδον. και λογίων ' ανθρώπων πλείστων ἐσηκουσα και γραμμεων συνθέσιος μετα ἀποδεξως' ' οὐδείς, με παρηλλαξεν οὐδ' οἱ Αἰγυπτίων καλεόμενοι Αρπεδονάπται ') - τοις δ' ἐπ πασιν επ'

Βαβυλῶνα τε και Περσίδα και Αἴγυπτον τοις τε --γοις και τοις ερευσι μαθητεύων - I log L. t X, 34 Ου-

τος Μάγων τινῶν διήκουσε και αλδαίων, ἔρξου του βασιλέως πιστάτας τω πατρι αέτο κατάλιπόντος νίκἐξενίσθη παρ' αὐτω καθά φησι και μύδοτος ' παρ' ων τά τε περὶ θεολογίας καὶ στρολογίας μαθεν τι παις ών. στερον δε Λευκίππω παρεβαλε και Ἀναξαγόρα κατά

τινας ἔτεσιν ων αὐτο νεωτερος τετταράκοντα. Φαβω-

ρινος δέ φησιν ἐν παντοδαπὴ στορία λίγειν - κριτον περ Ἀναξαγόρου of εἴησαν -- αἱ δέξαι αῖ τε περιχλίου κά σελήνης δελ αρχαῖ- τον δ' φνρησθαι 'η5. διασύρειν τ' αὐτο τὰ περ της διακοσμήσεως και νοθ, ἐχθρῶς χοντα προς αὐτον, τι δὴ μὴ προσήκατο

Eadem tonna Herodoto restituta est IV, 198. e . Herodian. . μονηρ χερ. p. 7, 14. - CL Herod. I, 1 H, 3. 77; V, 46; Cleui Alex Protrept. p. 45 C, infra n. 90, not. - ' Vulgo ἀποδεί

ξιος Ιοnismum restititimus ut ante i ἐμωυτόν. De signifieatione et Herod. I, 1. 207 exu. Π, 101. - Euseb. Priiep. v. X, 4 Ἀρ- σεπεδor araι. s. Reines. Epp. ad Nesteros p. 25, Stur do dial Μ eod. p. 98. - ' Hae aperie corrupta sunt a Diod. I, 98, 1 laninnemn ὀγδώκονr ex πένr po compendium empto ortum esse re- et Oxistimat apencordi de tornicorram doctrina Spec. I, p. 10. erum plura mutanda videntur, si Democritum sibi restituere velinnis. En monstrum illud ἐπὶ πὰσιν ἐπ' ἔτεα ἐπὶ ξείνης. Seribendis vae tur 'Αρπεδονάπraι, υν τοῖσι ἐπ' εrεα πένr ἐγενόμον. Nam εγενῆ-θm lamna inferiorem aetatem redolet, V. Lob Phryn P. 108 sq. et verba ἐπὶ θοιν ἐπὶ ξείνη, ad tua videntur ab eo, qui xίrrcnumeriin i ὀγδώκor et mutaverat, ut ne infinitum illiu tempus apud solos Aeoptio Democritus moratus esse videretur. f. Clinto IL H. n. 405.

66쪽

Cum Leucippo ot pnilosophiae, ouam Morauo pronteDatur, Onsequentia et per Aristotelem Oonsociatur, oui eum Leucippi soa leni ἐrαιρor no nat, Met. A, 4 cs ad n 75. Anaxagoran ab eo auditum esse quominus putemus usta ipsius Democriti testimonium a bavorino allegarum Athenis eum egisso alii triuio-bant incognitum, alii omnino negabant, Dire L. IX, 36 37. De Magis toti Chald ei a Xerxe apud patrem Democri relictis mino areantur ficta sunt ox salsa Herodoti VIII, 120 interpretatione. Do Chaldaei v. MDoch Aglaoph. p. 426. Indisraim etiam Gymnosopnistas adiisse pectivetur p. Diog. L. IX, 35 Aelian. Var Hist. IV, 20 mio loco neop astus eum laudavisse narratur, Orι περιρε κρειrrον ἀγερμον ἀγείρων μνελάου καὶ δυσσέως.

τωνος, κατὰ τετραλογίαν ' Cic. Orat. o. Ita mi video

vistini esse nonni illis Platonis et Democriti lociitionern etsi alisit a versu, tamen quod incitatius seratii et clarissimis verbomina luminibiis utatiir, potitis poema pittandum si iam comicor m poetamina

a Sequitur catalogus libroriun Democriti, de quo V. Mullacn p. 100 159. Plurima eum scripsisso rescit idem Diog. L. I, 16. Versabantiu naeo opera iam in inicis tum in physicis et mathemaucis, os n. 77 Vitrum de Aronii praes. Agatuem Comp. Geogr. I, 1, 1 eum inter eos nominat, a 1ibus geograpnia plurimum prosecer h. Iurimus etiam in meteor Iogia misso videtur certo nomen Democriti creberrime legitur in parapemnatis Geusini et Ptolemaei. Sed colevatur ab eo etiam musica et graInmatica, donNquo tecnnica, os Seneca p. 90, 32 sq. Nimiam censuriini sapiunt quae leguntur M. Suidam V. ημόκριrος γνησι δε auro sit is εἰσὶ δύο, o Mέγας ιώοσμος καὶ ο Περὶ φυσεως κόσμου quae

opera ad nilosophiam maxime portinuisse videntur. De Mao momaior n. e. magno opere do ordinata mundi compositione v adn. 7b, do aliis tulis insta n. 89. M. Magnam doctrinam in placitis nu Opnomina prioriun aequaliumve iudicandia reo a tulisse videtur, v Diog. L. IX, 34 38 41 42. Do nrasyllo graniniatico et mainomatico, qui euani r πρ της ἀναγνώσεωςδεῶν μοκροον βιβλίων composuerat n. 76 et vixit temporanus Tineri in peratoris, v. C. F. Heman Ind. lecti. ouing 18 Ma. - bin L.

Cic. do orat. I, 11 Dionys Hal de Comp. φλ. 24, p. 187, 13

Relah. Varia ornatissimae qua Democritus utebatur orationis

67쪽

50 exenipla OngesRit Paponoorin do Alom doctr. I, p. 19 sq. Donao- erat Abdomine perrum i lignienta ollegit, explicuit ne iis philosopni vita scriptis en placuis ommentatus os F. v. . Mullaen, Berol. 1843.

Aristot luet A. 4. Λεύκιππος έ κα λεταῖρος --του ημύκριτος στοιχεῖα μεν το πληρες και το κενον εἶναί φασι, λεγοντες οἱον το μεν δν φ τωδε μη ν, τοsτων δ το με πληρες και στερεον, δν το δε κενόν γε και

δντος εἶναί φασιν, τι οὐδε τι κενὼν του σώματος , αιτια ε των ντων ταυτα ῶς λην. και καθάπερ ι εν ποιουντες την ποκειμενην Οὐσίαν ταλλα τοι πάθεσιν αὐτῆς γεννῶσι, ὁ μανον και, πυκνον ρχας τιθίμενοι των παθομάτων τον αὐτον τ9ύπον κα ουτοι τὸ ς διαφορας αιτία των λλων εἶναι φασιν ταύτας μεντοι τρεῖς εἶναι λεγουσι σχημα τε και τάξιν και θεσιν δια

ψήθη λύγους, λινες πρὸς την αἴσθησιν ὁμολογουμενα

68쪽

λέγοντες οὐκ ἀναιρησουσιν με γένεσιν με φθοραν Οἴτε κίνησιν καὶ ὁ πληθος - δντων ὁμολογήσας δετα0τα μεν τοῖς φαινομενοις, τοῖς δε- Τν κατασκευάζουσιν τε δν κίνησιν--αν νευ κενο τό τε

το οἱ εν, αλλ' πειρα τι πληθος καὶ ύρατα διαχμικρύτητα των δρο- ταῶτα δ' ἐν τω κενο ἐρεσθαι κε- νον η st εἶναι), καὶ συνιστάμενα μεν ἐνεσιν ποιεῖν, διαλυύμενα δε φθοράν ποιεέν δε καὶ πάσχειν τυγχάνουσιν πτύμεν, ταμ γαρ οἱ ἔν εἶναι καὶ συντιθἐ- μενα δε καὶ περιπλεκόμενα γεννὰκ ἐκ δε του κατ' ἀλήθειαν νος οὐκ αν γενέ-αι πλῆθος. δ' ἐκ των, θῶς πολλῶν εν, αλλ' εἶναι τουτ' ἀδυνατον αλλ' -περ Ἐμπεδοκλῆς καὶ των ἁλλων τινές φασι πάσχειν δια πωρων Ουτω πασαν ἀλλοίωσιν καὶ πὰν τι πάσχειν τομον

γίγνεσθαι τον τρόπον, δια του κενο γιγνομένης τῆς διαλυσεως καὶ τη . φθορας, ομοίως δε καὶ τῆς αὐξήσεως υπεισδυομένων στερεῶν' σχεδιν δὲ καὶ Ἐμπεδοκλεῆ -αγκαῖον λεγειν, σπερ καὶ Λεύκιππύς φησιν εἶναι γαρ ττα στερεά αδιαίρετα δε εἰ μὴ πάντν πόροι συνεχεις εἰσιν .

a rima argumcnta cur ita taluerit enumerantur, et Aristot.

69쪽

orb o Dr ἐνεργεία ν δ διαὶ βάνει - πὰν σῶμα or' εἰναι μησυνεχές, καθάπερ λέγου σι ημόκριro - Λευκιππος. - Est igitur non alia mutatio rerum quam mam fit motu Ipsae atomi sunt παθεῖς, Plut adv. Colot. c. 8, s. Arist. do Gon et Core. I, 8 de Coelo III, 7. Ea ratione novenatur ut corpuscula individua esse sumeret, . Aristi Gen. et Core. I S. εἰ μεν γαρ πάνr διαιρετόν, Ουθεν εινα ἔν ωot οὐδε πολλά, αλλὰ κειῶν-boio 1 . torni Democrito et aia Vocabantur h. e. figurae, formae, v. Plut adv. Colot. 8.81 Arist. et in . Περὶ δε κινήσεως, θεν ' πῶς υπάρχει τοι σύσι, καὶ ουτοι παραπλησίως τοι ὰλλοις ἐαθυμως ἀφεῖσαν. D. Coelo lI, 2. δι καὶ Λευκίππφ καὶ Ἀημοκρίτω, τοῖς λέγουσιν ἀεὶ κινεῖσθαι τὰ πρῶτα σώματα εν τω κεω καὶ τ ἀπείρω, λεκτέον τίνα κίνησιν καὶ τίς η κατα φυσιν αὐτῶν ἀνησις εἰ γαρυλλο- ὰλλου κινεῖται βία τῶν στοιχεων, ἀλλα καὶ καταφυσιν ἀνάγκη τινὰ εἶναι κίνησιν κάστου, παρ θν βίαιός ἐστιν.

Primam causam motus non aperieuat, sed motum sempiteritum

natura sua inunotae in aeternum agitarentire copularentur, se eme

70쪽

Aristot de Gen. et Corr. I, 2. Θωέκοιτος δε καὶ 82Aεύκιππος ποιήσαντες - σχηματα τὴν ἀλλοίωσιν καὶ την γένεοιν ἐκ τωτων ποι σι διακρίσει με καὶ συγκρίσει γένεσιν - φθοραν τάξει δε και θέσει ἀλλοίωσιν. επεὶ Ῥοωτο ἀληθες ἐν τω φαίνεσθαι ἐναντία δε καὶ ἄπειρα - φαινύμενα τα σχήματα πειρα ἐποίησαν, στεταῖς μεταβολαῖς του συγκειμένου τι - ἐναντίου δωκει ὰλ καὶ ἁλλω, καὶ μεταπινεῖσθαι μικρο ἐμμιγνυμένου, καὶ 3λως ἔτερ- φαίνεσθαι όωος μετακινηθέντος '

ἐκ τω αὐτῶν γαρ τραγωδία καὶ κωμωδία γίγνεται γραμ

μάτων. Νuin ex nihilo oriri, verum es in ni in ad nihilum redigi d

cebat, Diog. L. IX, 44, atomos autem omnium reruni semina Mes. πανσπερμία , Simplie Phys RI. 6. πανσπερμία avt προσπο- ρενε ώς πάνrων σπερματα. ' Sintilia seniper ad similia hieti: 1od placituni multis exemplis do natura animalium et inanimoriun po,

νεῖσθαι καὶ φέρεσθαι τὰ συγγενῆ προς ἄλληλα.

Diog L lX, 1. ἴγνεσθαι δε τοὶ ς κόσμους ἴτω 83 φερεσθαι κατ' ἀποτομην ἐκ της ἀπείρου πολλα σώματα παντοῖα τοῖς πήμασιν εἰς μεγα κενόν, περ ἀθροισθενταδίνον περγάζεσθαι μίαν, καθ' ην προσκρούοντα καὶ

παντοδαπως κυκλούμενα διακρίνεοαι χωρὶς - μοια προς- ομοια ἰσορρόπων δε διὰ τι πλῆθος μηκετ δυναμενων περιφερεψαι τα με λεπτα χωρειν εἰς το ἔξω κεν- ῶσπερ διαττόμενα, τα δε λοιπα συμμένειν καὶ πε-