Historia philosophiae Graecae et Romanae

421쪽

. καὶ ἐν τούτοις οἱ μεν ἰδιῶται δισσαῖς συνέχονται περιστάσεσιν, πό- των παθῶν αυτῶν και υνηττον ποτου τας περιστάσεις ταύτας κακας εἶναι φsσει δοκειμ' ὁ Σκεπτικος ὁ προσδοξάζειν τι εστι κακὴν τούτωνεκαστον, προς την φύσιν περιαιρῶν μετριώτερον καὶ ἐν τούτοις ἀπαλλάσσει δια τουτο ὁ ἐν μεν τοις δοξαστοῖς ταραξίαν τέλος εἰναί φαμεν του Σκεπτικου ἐν δετοις κατηναγκασμένοις μετριοπάθειαν τινες δε - δοκίμων Σκεπτικῶν προσέθηκαν τομοι καὶ την - ταῖς

ζητήσεσιν ἐποχήν.

His tertia viaestioni Timonis respondetur, V. n. 364 extri Quo loco si Timo lixisse ro&rtur Scepticos primurn ἀφασία, deinde orαραξία assectunt iri, in hoc illa uulem, qua efficiuirarαραξία, pariati accurate distinguitur ab hac constat finis bonoriim. Neque nobiliores illi, quos dicit noster locus, accuratiores fuisse videntur. Quare, cum antiquiores Sceptici nillil ore nisi mores respiciant, ad receritiores haec distinctio revocanda esse videtur. Antiquiore a sui anilina bonum in arαραξία posuisso certis testimoniis constat, V. n. 364.368 Sexti Emp. adv. Massi XI, 1. υrωγα ἔκασrop μῶν ην ελείαν καὶ σκεπτικην πο βῶν διάθεσιν-r ro Tίμωνα βιώσεται

422쪽

i. De vria et seliola pie iri. Diog. L. X I. Ἐπίκουρος - Ἀθηναῖος των δήμων 371ΓαργVττιος. τοsτόν φασιν κληρουχησάντων

Ἀθηναίων την Σάμον κε τραφῆναι, κτωκαιδεκαετηδ ελθεῖν εἰς Ἀθήνας Σενοκρήπους μεν εν Ἀκαδημία, ιστοτέλους δ' εν χαλκίδι διατρίβοντος τελευτήσαντος δ' Ἀλεξάνδρου του Μακεδόνος καὶ των θηναίων ἐκπεισόντων ' π Περδίκκου μετελθεῖν εἰς Κολοφῶνα προς το πατερα 2 χρόνον δέ τινα διατρίψαντ αυτόθι καὶ μαθητας ἀθροίσαντα πάλιν ἐπανελθειν εἰς θήνας ἐπὶ Ἀναξικράτους καὶ μεχρι μέν τινος κατ επιμιξίαν τοις ὰλλοις φιλοσοφεῖν, ἔπειτ' ἰδία πως τhν ἀπ' αὐτο κλ.

θεχαν αιρεσιν συστήσασθαι. a Se ἐκ τῆς Σάμου Diod Sio XVIII, 18.

κονrα. AnaXicratis annus, ouo Epicurum inenas venisso alium auctorem oculus portituo Diog. L. X, 2, incidit in I. 118, 2. Apollodoriam si sequiinur, dii inis illo alim posterius ilicatas socontulerit, Ol. 118 4.

Cicero de Nati Deor. I, 26. Ista eniim a vobis se. 372Εpieitreis istias dictata redduntiir viae punimis osci-

423쪽

tans naiticinatus est, quum iidem gloriaretur, ii videmus in scriptis, se inagigimina liabitisseisiillum lio let non praedicanti tante facile emit ira crederem, sicut mali aedificii domino glorianti se reli uectiina non navitisse Nilii enim olet ex Academia, init ex Luceo, nini ne e puer Illinis itidem discipliiii h Xenocratem audire potuit, quem vimini lii immoriales et lint ii piitent aussivisse ' ipse non vult credo plus nemini. Pain philum tendam, Platoni ait litor Mn ait a se aini auditum d tu enim adoleseens abitabat clina patre et lia triviis, io in eam pater eius Neocles agripeta eneriit; sed mitin agellus eum non satis aleret ut opinor, iidi magister sitit. Sed tunc Platonicum mirifise eontemnit Epictimis ita metuit ne viii unqtiam itidicisse videatur. In ausipnane Democriteo tenet tu, Piena

quum a se non neget a iiilitiina, vexat tamen omni viis

conti intellis . Atmii si nae Democritea non alidisse

miti ali dierat iiiiii enina in iiDicis picuri non a

a Gloraauatur so annum quartuiti decimum Vel duodecimuimcgisse, cum nilosophari sua sponto coepisset Diog. L. X, 2. 14. Neminem nisi se ipsiu magistrati nabuisse dies ipse p. Diog. L. X, 13. - , Epicuriit in luteris et in oratione rei liorem misso omnes uno oro testantur; s. Cic. do in I, 8, 26 c. nota advigii, Sexti Emp. adv. Massi I, 1 sqq. Aristopu Gramna. p. Diog. L. X, 13 quamquam de oratione humanius idem Cicero de in I, 5, 15. Oratio me istius philosophi non ostendit; nam et complectitur τerois petod vult, et Leis p an quod inteli gam. De sis quae ni inoexstant ab Epicuro et ab Epicureis scriptis os Casuun ad Diog. L. X, 5 13 Liol ech ad Phryn. p. 243 Sauppea hilodem de vitiis lib. p. 4. - Idem narrἰit Diog. L. X, 13 ex Don1ctri Magnesio. d Idem narrat Diog. L. X, 14. - Nausipuano plerumque Epicuri doctrina repetitur, V. Sexti nap. adv. Main. I, 3 Diog. L.

424쪽

Diog. L. X, ' ἀνδρὶ μάρτυρες ἱκανοὶ της 373ανυπερβλήτου πρὸς πάντας εὐγνωμοσυνης η τε πατρὶς

χαλκαῖ εἰκόσι τιμήσασα, οῖ τε φίλοι τοσοsτοι το πλῆθος, ῶς μηδ' αν πίλεσιν λαις μετρεῖσθαι δύνασθαι, Πτεγνώριμοι πάντες ταῖς δογματικαις αυτολσειρησι ποοσκατασχεθέντες. 10 η τε προς τους γονεας εὐχαριστία και η προς τους δελφους εὐποιία πρύς τε τους οἰκετας μεούτης - καθύλου δ' η προς πάντας αὐτοθφιλανθρωπία - και χαλεπωτάτων δε καιρῶν κατασχόν

των τηνικάδε τὴν Ἐλλάδα αὐτdθι καταβιῶναι, δις η τρις τους περὶ τU γωνίαν τόπους διαδραμόντα προς τους

φίλους οἰ και πανταχόθεν προς αὐτον ἀφικνοοντο και συνεβίουν αὐτω ἐν τω Wrω.

Antecedent loco audivimus advorsarios Epicuri iam acquuin videtii audiro unum ex scctatoribus cf. Cic. do in II, 25, 80. Qui Nil ao Eun negat et bonum iram et e tem et humanum Constat discipulos et magistri observantissimos misso et arctissini amicitia coniunctos vixisse, L Cic. do in V, 1, 3, Numen ap. usula Pr EV XIV, , Diog. I. X, 11. όν τε πίκου- ρον η ξ οννοις κοtror arari stra rὰς ονοίας, καθάπερ rον Πυθαγόραν κοιιὰ α φίλων λέγονtα' π oroo Prων γα εἶναι οroto Drof εἰ δ' ἀπίστων, οὐδε φίχων. Addo Plutarch vit. Duiliou. 34. Olisorvantia magistri eo aloliatur, quod excorpta quaedam doctrinae

425쪽

Epicuri, qui postea transiit ad eius successores V. Zumpi COHIn . Acad. Berol. a. 1842, p. 3 sit. Ibi temperantissimo vitam eg'Mesertur, si fides est eom oui ei favent, Diog L, X, 11 nain adversarii Epicureo foedissimi voluptastivus utemperasse memorant: quae aina indo praesertim conssata esso videtur, ouod etiam scoria in Epicureorum suntliaritat in recipioDantur, uomun plurimis ipso magister usus erat Diog. L. X T; Iut Non pome suaV. V. eo. pio c. 4. 16. Ex is Leontium litteras etiam innotuit;

Cic. dem D. I, 33. Ipso picuriis principio uidem latuit, deinde

eo niagis eminuit, coleDatumue cum ab erit littora Dus tum ab imperatoriin turva, of Seneca p. 79, 13 Cic. de Fin. II, 14 44. nescio suomodo a put uctoritim minimam habet maximam vim Fo--dua rum inis ac cum Epicuro eiusmi defensorinus facit. Disci- PII omin et successorum recensus nauetur apud Diog. I, X, 22 sqq.NODilissimus est et Ioriis ILampsaconus, paene alter picurus, ut ait Cic. de Fin. II, 8, h. e. unice dilectus an ipso et una cum

Epicuro in sono a cultus V. Diog. L. X, 23 Cic. de Fin. II, 31, 101,

Seneca p. l. o. de Dris Metrodori Diog. L. X, 24. Qui an aliis Epicureis editi erant libri naud magni aestinaavantur; ne*io ipsum Epicuriim et Metrodoriun sere praeter suos uenacuam in manus siluasisso testatur Cicero Tusc. II, 3. o Zenone, naedro et nilodonio, qui Ciceronis aetate stomacravit, v infra n. 453, not., de omni Epicureo nisuccessione unapi l. c. p. 10 sq.

374 Diog. I. X, 26. Γεγονε δε πολυγραφῶτατος ο Ἐπίκουρος, πάντας περβαλόμενος πλήθει βιβλίω κύλινδροι γαρ προς τους τριακοσίους' εἰσί.

optimoruti Luromni tituli occi sentiar D. 27 sqq. Exstant apud Diogenen Laertium tres pistolae, qui Diis conapendiuna doctrina exuit cuir epist Herodotuni, Diog. L. X, 35 sqq. ad Pyllioclem 84 sqq. nas duas excerpsit Eudocia in Violcis p. 173-192 Villois. epist ad Menoeceuna, ire L. X, 122 sqq.) et,t:-οιαι δόξαι Dion L. D. 13 sqq.), de quartiin de non est quod

dunttemus. Sed non solum partes quaedam imissa osso Viden iur es. clincide Epicur Plius et Meteorolog. ritus. p. XV), ud in-priinis etiali molestum quod plura passim Diogenes de sua luctione Epicuri inseruit similiter dicta, itae recto a ceteris diStiligitedire

426쪽

saepe luscillimum est a Ue maod oratio ploramque laeera est et disiccta innti crismi vitiis, 1omini etiam nunc multa tollcnda rostant, nolinata. Inter ceteras epistolas, quae sub nomino picuri serebantur, nonnesiae erant qua ipsi Epicureis pro suppositiciis habebantur, maxime eae quilius ad moros Inagistri notan-

2. me pli Ho sopitia in genere eiusque

Sext Empir adu IIain. XI, 169. Ἐπίκουρος - 37bελεγε τhν φιλοσοφίαν ἐνεργειαν εἶναι λόγοις καὶ διαλο- γιθοῖ τον εὐδαίμονα βίον περιποιοOσαν.

Contemnebantur ab eo quaecunque non spectarent ad vitam agendam, etiam artes liberales, historia, Iathematica, V. Sext. Exap. adv. Math. I, 1 Atticii XIII, p. 88 . not. Sch veighaeliseri, PIutar h. Non posse suaV. V. see. pie. 12. Solis physicis stii lendum esso, vidulicet ut antinus metii solveretur, V. pio. Dρ. οζ.

Seneca Epist. 89 s. Epicurei ditas paries philoso 376

PIHae putaveratnt esse nati Iralem alvi mora lena rationalena rena ovemini. Deinde iriin ipsi relatis cogerentur ambigita secernere, salsa illa specie veri latentia eo arguere, ipsi lio iii locii na, liena de tu ilicio et regula appellant, alio nomine rationalem induxemini; sed ii inaccessionern esse natiiralis partis existin ant Diog. ..

X, 30. ιαιρεῖται ουo. φιλοσοφία τοίνυν εις τρια, τό

427쪽

τε κανονικον καὶ φυσικον καὶ θικόν - εἰώθασι ἐν- τοι, κανονικον μου, φυσικο συντάττειν.

in Sexti mp. MV. Main. VII, 14. 15. Triparina igitiis db visio otiam apud Epicureos invenitur, sed tibiiciebatur canonica pissicae nihilque erat nisi accessio physicae.

id onine oritur a sensimis vi si omnes veri emini, ut Epicliri ratio docet, itini detrimi poterit ali iiii cogno

sci et pereipi. Qitos iiiii tolli in et illi percipi posse

dictint, ii remotis sensibus ne id ipsum iudem expedire possunt, io itissemini. Praeterea si blata eo Miltione et scientia tollitii onanis ratio et uuae degendae et remini

gerenda lin. Epicur. p. Diog. Li. X, 143. ι δε πάσαις ταῖς ἰοθήσεσιν,

428쪽

Diog. L. X, I. Ἐν τοίνυν, κανόνι λέγω ἐ- 378 ὁ Ἐπίκουρος κριτήρια τῆς ἀληθείας ιναι τας αἰσθήσεις και προλήψεις και τα πάθη οι δ' Ἐπικούρειοι και τας φανταστικας ἐπιβολὰς της διανοίας λέγει ὁ και ν τοπρος υρύδοτον ἐπιτομη και ἐν ταῖς κυρίαις δύξας JHstσα γάρ φησιν αἴσθησις λογύς εστι και μνήμης οὐ- ὁ μιθ δεκτική οἴτε γαρ υ αυτης οὐθ' φ ετέρου κινηθεῖσα δύναταί τι προσθεῖναι ἀφελεῖν, οἱδ' ἐστι τι δυνάμενον αὐτας διελέγξαι 32 οὐτε γαλῆ μοιογενhς αἴσθησις τὴν ὁμοιογενῆ δια τὴν ἰσοσθένειαν-οsθ' ἀν0μ0ιογενης την νομοιογενῆ, οὐ γαρ των αὐτῶν μικριτικαί οsν ὐετέρα την τέραν πάσαις γαρ προσέχομεν 'x' με μην λύγος, πας γαρ λύγος πωτων αἰσθη-

Nat. D. I, 16 17 Epicurii προλήψεις incru in8ita Mel potitia in ita comitiones: aac tamen interpretatio salsa est, cum ipso' o DF tέρα - προσέχομεν ante Meiboniiuni legebanti post

429쪽

Epicurias nostro loe etiam omnem 1όγo e sensidiis pondere dicat, ut idem cadere videatur etiam in 1πισμόν, s. Diog. i. X, 32. Idoni in causa est cur omnis πρόληψις vera esse debeat, quippe ex sensiDus nata. avraortis ouae nostro loco cuicuntur ἐπιβολαὶ ζοῦ δια rosa et ipsae προλήψει esse videntur, ne imo diverea ut inan-ghiationibus per insaniani somniiiuive perceptis V. Diog. Li. X, M.

379 I log L. X. 34. ην δε δόξαν καὶ μύληψιν λέγουσιν ἀληθη τε ταω καὶ ψευδη τυγχάνειν α με γαρ ἐπιμαρτυρῆτα ' μ' ἀντιμαρτυρῆται, ληθῆ εἶναι ἐαν δει η ἐπιμαρτυρῆται η ἀντιμαρτυρῆται ψευδη τυγχάνειν.

Speciosa mutatio, qua tanton partim congruit ad indolem doctrina Epicureae. tentui quam Epicuriis 3δξai nominabat, o est coniectura ex notis de ignotis acta Epic. p. Diog. L. X, 32. καὶ περὶ τῶν δηλω ὰπ τῶν φαινομένων χρη σημειουσθαι. Ignotum autem Ulariam dicitur, aut quod natiua sua naud notum est, aut ouod potest in futuro notum ori Epic ap. Diog. L. X, 38. πως αν καὶ ο προσμένον καὶ τὼ ἄδηλον χωμεν οι σημειωσόμεθα. s. ib. 34.

Prioris generis sunt atomi, quae abent veritatem, sed taleria quae sensious non Percipiatur; uocirca eana opinionem voram SA dice-Dat, Dia nulla sensuum pereeptione redargueretur. Opinionis autem errores ita explicabat, ut eam concursum binormi motuum, qui intrinsecus et qui extrinsecus creentur, unaqwe non eonthruum esse

430쪽

ἀποδοκιμάζουσιν ἀρκεῖν γαρ τους φυσικοις χωρή- κατατο ς των πραγμάτων θύγγους.

His tollitiir innis do notioniblis quaestio ad certam lationeni artemque institiion la. s. Cic. do in I, 7: Iarn tu adtera phiAmphiae parte, macra quaerendi e Saaerendi, w- λογικῆ di citare, iste ratem ac sim mu) plane, ut mi hi ymidem videtur, inerinis cnitiditis Tollit, istiones nihil de divideria ae partiendo Meet; non cymo modo oriatur concludanιrmis rati tradit, non mια λeapsios solvantur, ami, ι distinguantur ostendit iudicia e mmciensibus ponit olo Cio. o. r. II, 30 domat. D. I, 25. Irῶν πραγμάτων φθόγγοι significant orationem non a regulis logi- eis, sed a latum factam , 1a pro norma habet id quod res ipsao sensusque testos dictitant. Simili signification φωναὶ ab Epicuro dicuntur ap. Dire. I. X, 36, itemiueo no ib. 37. πρῶrον μενον r uxorerαγμένα οῖς φθόγγοις δε διειληφέναι, πως ἄν αδοξαζόμενα Ἀηrovμεν η απορούμε, ἔχωμεν εἰς ταυt' ἀνάγοντες επικρίνειν καὶ μ' ἄκριrα πάνtα μῖν εἰς ἄπειρον ποδεικνυωσιν ηevovς φθόγγους χωμεν. 38. ἀνάγκη γαρο πρῶrον ἐννόημα καδμεκαστον φθόγγον βλέπεσθαι καὶ μηθὲν ποδείξεως προσδεῖσθαι.

riatiir, - totus est alienus sc. pieitriu). Denaocritia dicit perpauca nautans, sed ita ut ea quae colligere vult nulli iudem depriivare videatur. Ille atomos armas appellat i e corpora Indisiilii propter soliditatem censet in infinito inani, in mi nihil nec stimimura nee infinium nee mediiina nee liliinatim nec extremini sit, ita

serra ut concursioni vii inter se coli aerescant, ex io essetantii ea iliae sint quae Ille cernantii omnia, una

que mollina tonio mina nullo a principio, sed ex aeterno tempore intelligi convenire. pieitriis alitem In iiii Diis sequitur Democritiina non sere lavitur; - - sed Illae sunt propriae linae Censet enim ad ei illa individua et solida corpora sere suo deorsum pondere adclineam: nune natiiralena esse omnitina orporuin motum. Deinde

라틴어 텍스트