장음표시 사용
461쪽
403 Diog. L. VlI, 60. Γένος δέ στι πλειόνων και αναφαίρετων εννοημάτων συλληψις οἷον ζωοπι τοOτο γαρ περιείληφε τα κατα μερος ζοα. l. ἐννύvμα δέ ἐστι φάντασμα διανοίας οὐτε τι ν με ποιόν σανε δέ τι νκαι σανεὶ ποιόν, οἷον γίγνεται ἀνατυπωμα Ἀπου και μηπαρέντος ' ειδος δε ἐστι το πωτο γένους περιεχύμεινον, ς π του ζώου Ἀνθρωπος περιέχεται γενικώτατον ὁ ἐστιν δ γένος ο γένος οὐκ εχει, Γον τῶ ν εἰδικώτατον δέ ἐστιν ο εἶδος ο ειδος ψ εχει, σπερ ὁ Σωκράτης. Sina plic ad Cat. s. 6 B. Ο Στωικοι εις ἐλάττονα συστέλλειν ἀξιουσι τον τῶν πρώτων γενῶν ἀοι--δν καί τινα ἐν τοι ἐλάττοσιν πηλλαγμένα παραλαμβάνουσι ' ποιοsνται γαρ την τομην εἰς τέσσαρα, εἰς υποκείμενα και ποια καὶ πῶς ἔχοντα και πρός τι πὼς
463쪽
Porro distinguendum est inter o νω ποῶ et noto, h. e. mussitatem generis et Ialitatem speciei v. Stob. es. I, p. 36, et
n. 404, not. o. Denique omnes Ialitates, ouoniaIn ipsa substantia a. o υποκείμενo materia est, ad eo om ataue asectiones comm
Diog. L. VI l, 134. Λοκεῖ δ' αὐτοῖς αρχὰς εἶναι - ολων δύο, ὁ ποιοει καὶ το πάσχον ' το μὲν οὐν πάσχον εἶναι την ποιον οὐσίαν τὴν λην - δε ποιο- τον εν αὐτὴ λύγον του θε-- τον γὰρ χωλωτα δῶ --
464쪽
σης αυτης δημιουργεῖν --τα . 35. ν τ' εἶναι θεδνκά ν ν κά εἱμαρμέν ωκάὶ Λία, πολλαῖς τ ετέραις νομασίαις προσονομάζεσθαι. 36. κατ' ἀρχὰς μευ οὐ καθ' αὐτον - τρέπειν την πstσαν οὐσίαν δι αέρος εἰς υδωρ καὶ σπερ ἐν το γονο τ σπέρμα περιέχεται,ούτω και τολον σπερματικον λόγον δντα του κόσμου τοιόνδ' υπολιπέσθαι ἐν τ ορῶ εὐεργον τω ποιο τα
ποῶτον τα τέσσαρα στοιχεῖα, πυρ, δωρ, αιρα, γην, ISI. λέγουσι δε κόσμον τριχῶς αυτόν τε τον θειν τον
ἐκ της πάσης οὐσίας ἰδίως ποιών ' ος δὴ φθαοτός ἐστι καὶ ἀγένητος, δημιουργος ων τῆς διακοσμήσεως, κατὰ
χοίνων ποια περιόδους ἀναλίσκων εἰς Ιαυτον την πα- σαν οὐσίαν κά πάλιν ἐξ ἐαυτου γεννῶν. 38. και αὐτὸν δε θν διακοσμησιν τῶν ἀστέρων κόσμον εἶναι λέγουσι κά τρίτον ὁ συνεστηκος ἀμφοῖν - τον δηκύσμον διοικεῖσθαι κατα νοον και πρόνοιαν - εἰς απαν
το μέρος διήκοντος του νου, καθάπερ ἐφ μῶν της φυχθς. 39. 5τω δὴ κώ τον λον κέσμον ζωον δντακά ἔμψυχον κά λογικον ἔχειν θεμονικον μεν τον αἰθέρα
καθ φησιν ντίπατρος . ρυσιππος δε τιν Οανύν θοι το γεμονιαμ του κόσμου, Κλεάνθης δετιν λιον ὁ μέντοι χρύσιππος διαφορώτερον πάλιν δκαθαρώτερον του αἰθέρος εὐταμφ 3 καὶ πρῶτον θεωλέγουσιν αἰσθητικῶς σπερ κεχωρηκέναι διωτῶν εὐαέρικά δια τῶν ζφων πάντων καὶ φυτῶν, δια δε της γης αυτης καθ' εξιν'. liit de l. h. I, οἱ Στωλοὶ νοερον ' θεδν ἀποφαίνονται - τεχνικδ ὁδω βαδίζον επὶ γενέσει κόσμου , ἐμπεριειληφός τε πάντας τους σπερματικο ς λόγους, καθ' ους καστα εἱμαρμένην. γνεται κά πνεὐμα ἐνδιηκον ' δι λου το κέσμου
465쪽
448τα προσηγορίας μεταλαμβάνον δῶ τας της λης δι' ης κεχώρvκε παραλλάξεις ' θεον δε καὶ τον κόσμον καιτοὶ, ἀστερα και την γῆν τύν τ' ἀνωτάτω πάντων νουνεν αἰθέρι .
a Adiicit hoc placuum et apud Zenonem operari et apud Cloantheni et Cinysippum, similiternuo ad ea oua g. 136 traduntur laudat Zenonem et Curysippum. - , C . n. 408. - Uoo reserendum ad categorias, . n. 403, not. et Porpnyr M. Simpl. in Cat. fol. 12 D. διrrὁ - or το ποκείμενον - κατὰ τους πο
μένου σημαινόμενο καὶ δευτερον κοινῶς πο- η ἰδίως φίσω-rat' υποκείμενον γαρ καὶ ὁ χαλκός ἐστι καὶ ὁ Σωκράτης. Est igituaero oινῶς πotὼν materia minua una condita ac forinata, ιδίως πoto ea materia, quae in sorinas roriam individuariam ianuam micula. - s. n. 411 - 413. - CL Diog. I. VII, 1b6. δοκεῖ δ' avrota rην με φυοιν εινα πυρ εχνικον ὁδω βαδίζον εἰς γενεσιν, οπερ ἐστὶ νε α πυροειδες καὶ τεχνοειδές. Cic. N. D. II, 22. Zeno igitur et ruran ita doni vi an die trionem esse arti immιm ad fgnera n progressi ento vici ci et enam arti maxinie proprium Me creare et simiere, peto ni in operibus nostramim am n manus effetat, id nulls rei tomus natistam et emeri. e. utiliae sentem arti tostim, nam mim inrtium reliqua m. Adde Stob.
I, p. 18, cx Drysippo: εταγμένως καὶ δῶ. vid. p. 374 ex Cleantho ὁδῶ καὶ συμφώνως διεξιουσης ης περιόδου. Subest in illa Heraclite sursum et doorsum serens n. b); nam Hiemeracutum in multis nysico Stoicoriun inde a Zenon semieuatur, V. Numenius M. Euseb. r. v. XIV, b, p. 72 B. C. Posteriores etiani in placitis Heracliti interpretandis et ad sua dogmata aptandis plurimi suerunt, Volui Cleantlics V. Diog. L. VII, 174 IX, 15 Aristo in IX, , et Sphaeriis ib. VII, 178 IX, b, denivae mysippus, v. naeti Epicuri de Diis Col. IV, 12 sq. - CL infra n. 418. vi CL Cic. N. D. II, 15 16. M. D causa agento et uiatoria pavento V. Seneca p. 65, 2. Dicunt, tu scis, Stoetes nostri et o Mae in errem natura, eae tu la-ιni fant, causam et nateriani Materia iacet iners, res aia omni parata, cessαm rara nemo moveat in a attrem, id est, tio, materiam foreta et Plominque t it versat, eae ilici ram opera
producit. Esse debet ergo unde liquid fas, de istae, quo fat. Hoc
causa rat, Etι niateria Causam non separauaui a materia esse statuebant, sed perincar per illana cainque intus singore, simul id agontes ut causam non sino ratione esse motusqtio illos na-
466쪽
tum non esse sine monte evincerent, puto Rudinem mundi ad id et varietateni iniunentati Cio do at D. II b. 6. Sext. mp. adv. Matii. IX, 111 sqq. io in facit 1od dicevant omnia uno
rigore teneri et aequabili causamina atque flectuum eontinuatione, ibi maxima mininiis apta sint atque connexa quod multi sinunt- tintinivus exprinienant Plut Comin Notit. 37. ρυσιππος - Ουδἐν
Plat Plac VII p. 619. Consontanovin orat ut nonnisi unam in
mundo in se causam agentem et animanteni docerent, oua conti-noretur 3 γεμονικόν. Cio de Nat. D. II, 11. Natura est igitur,
non soluarta ait neoue inFleae sed cum adio iuncta foue eonneae halere aciquem in eis in mum, ut in homine nent , in rigua ouiddam mile mentis, unde oriantur remmis intus. In arborum auten et eam n reruDι, Guae simiuntur e terra, radisibus inesse principat, putatur. Principatum, utem id dico uod Graeci γεμονικo vocant, uis nihil in t Ogine genere nec Fotvit nec debet esse pro tantius. Viasue neeeMe es illud etiam, in uo sit totius, turae pri1wipalma esse Omnivn optinὶun omniumque remn potestate Onιinω νι nissimum. His vides opponi dema et materiam: quoul oppositum tollitur e maod omnem naturam a deo moVonto regi atque animari docebant. materiam enim substantiam ci esse putabant, qui eam statis cmporibus in se consumeret atque ex se rursus exsereret, V. Diog. L. l. l. 137. Ita mundum c igno arib ficioso oretum ess et statis temporibus in ignoua resolvi; nam causani illam antimaritoni f. cum eundoni csso dico Dani atque ignem artificiosum . . antinanter et italom, opposito nostro agno, qui
um vitae requirit, confretor est et constetruptor omnium, ident Pete Nwocti minue invasit cuncta disturDat e dissipat Contra ilia orporetis, et italis et aestuaria Onιnia conservat, iis, auget, u8tinet e mu- ροι-Praccipii lianc solis et astrorum illastantiani osso et in coelo vel aettiero cerni, illinus etiam intelligentiani illana iubnetu vel maxime mouendam esse cense Dani, V. Cic. b. Quare Piu in sol a mi siqvilis ora n ignium sit, ti sunt in orporious anim, antis tu, sol ni suo Pte anini antelu Me oportes et quiden relis actintra, attae oriantur in ardore aes ii, ii mether vel e lun ninn
467쪽
natur. - Sidera utem aethereum omni obtinent; si montam dirimasimetis es et aenore astuatur et viscet nere e est, o arrimali eo myna tir, i et rem effrrimo et ni militote Aerrima esse. Qucire tum in ectere astra rimarantur, eonsentaneum est in sensum inesse es intelligentiam eae to si ii in eo et ratique astra esse durenda 16. M um ratem atro et alm e inteE0-- fiam maxime reserat ordo eo et aloe eonstantia, cin plo nihil est tenterarium, nihil varium, nihil fornruitum in tribus insunt nonnulla secunduna Aristotelem expressa, cf. n. 337. 338. Ignem vero sicuti prinium in aerem transforanari atquo ex aere marsus postremum eniti stat Dant, . Stou. cI. I, p. 12 lia ignem et aerem maxilne singillas res efficere et innovam unIuri spiritum
405 Diog 1, VlI 140. Ἐνα τον κίνον ιναι καὶ τουτον πεπερασμένον, σχημα χοντα σφαιροειδές προς γὰρ τkν κίνησιν ρμοδιώτατον το τοιοsτον . - ωθεν δε
αμου περικεχυμενον εἶναι το κενον πειρον, περ σώματον ιναι ἀσώματον δε- οἷόν τε κατεχεσθαι πὰ
σωμάτων οὐ κατεχύμενον ἐν δὲ τω κόσμω μηδεν εἶναι κενον, ἀλλ' νῶσθαι αὐτέν τουτο γὰρ ἀναγκάζειν την
των οὐρανίων προς τὰ επίγεια συμπνοιαν καὶ συντονίαν.
I41. ἔτι δε καὶ τον χρόνον ἀσώματον, διάστημα ντα
τῆς του κύνου κινήσεως τούτου δε τον μεν παρωχροκέτα καὶ τον μέλλοντα πειρους τον δε ἐνεστῶτα πεπερο
ραομενον. a Consentano in erat et pulchritudinem atque omatum respici; cs Cio de at D. II, 22 Plut do l. h. I, 6.
Innnitum cst quicquid non corporeum est h. o. quod non vere est, sed cogitando tantummodo et attribuendo esse ponitiar, v supra
468쪽
σμένον ιναε, υτως-ὁ ἀσώμαrον ἄπειροπι - γα χρόνος πειρος καὶ το κενόν. σπερ γαρ ὁ μηδεν οὐδέν ἐστι πέρας, υτως καὶ του μηδενός, ἰόν ἐστι ὁ κενόν. De generibus rerum incorporeariun V. 8oxti Emp. adv. Math. X, 218. ῶν δε σωμάτων ἐσσαρα εἴδη mrαριθμοsνται, ως λεκrόν καὶ κενδ καὶ τόπον - χρόνον. Dodo ossissensit Stob. es. I. I. 1εκrb uuid dicatur v. n. 401 Ab infiniti cogitatione tantum ablioriebant, ut Chrysippus, etsi dabsit corpora in infinitum dividi posse, tamen nollet eam divisionem unquam absolutum iri concedore, οὐ γάρ ἐστέ τι ἄπειρον, εἰς δ γ εω ἡ τομή, Dire. I. VII, 1M cs Sion. I, p. 344.
Diog. I. VII, 141. 'Αρέσκει δ' αυτοῖς καὶ φθαρτὰν ἄγεἶναι τον κύσμον, τε γευητὀν λόγω τῶν δι' αἰσθη- σεως νοουμένων μ' ὁ τε - μέρη φθαρτα εστι καὶ τὼ ολον ὶ τα μἐρη του κόσμου φθαρτά, εἰς Πηλα γαρ μεταβάλλει ' φθαρτὰς ρα ὁ κόσμος καὶ εἴ τι ἐπιλδεδεικόν ἐστι τῆς αὐ τὰ χεῖρον μεταβολῆς φθαρτον ἐστι καὶ ὁ κύσμος ρα ἐξαυχμουται γαρ καὶ ἐξυδατ ται .
enin putantini in detorius nimiam, ut in I analuna inesset Deum contra ab omni malo remotissimum osso vololaant, ire L. VII, 147.
469쪽
407 lut de Stole. Rep. I. Λεγει δ' ὁ σύσιππος εντ πρώτω περ προνοίας ' ιέλου με γαρ ων ὁ κόσμος πυρώδης εὐθυς καὶ ψυχή ἐστιν αυτου και γεμονικόν με δε μεταβαλῶν εἴς τε λυγρὰν καὶ την ναπολειπθεῖσα ψυχην ρύπον τινα εἰς σῶμα καὶ ψυχθν μετεβαλεr
ῶστε συνεστάναι εὐτούτων, λλον τινα σχε λύγον. De Conina Notit. 36. ἐγει γουν ρύσιππος εοικεναι τω μὲν
ἀνθρώπω τον Βία καὶ τον κόσμον τῆ δε ηψ 9 6ν προ- νοιαπι ταν οὐν ἐκπύρωσις γένηται μονον φθαρτονωτα τον Αία τω θεῶν ' ἀναχωρεῖν ἐπὶ την π0όνοιαν εἶτα μου γενομενους ἐπὶ μιας της του αἰθέρος οὐσίας
408 Stob. cl. hys p. 3Τ2. Κλεάνθης δε sτω πῶς φησιν ἐκφλογισθέντος του παυτὰς συνίζειν τὰ μέσον αὐ-το πρῶτον εἶτα τα ἐχόμενα ποσβέννυσθαι δι' λου. του δε παντὰς ἐξυγρανθέντος τὰ ἔσχατον του πυρὰς ἀντιτυπήσαντος αὐτω - μέσου τρέπεσθαι πάλιν εἰς--- ναντίον, εἶθ' ἴτω τρε μενον νω φηῶν αὐξεσθαι καὶὰρχεσθαι διακοσμεῖν τὰ λον, καὶ τοσαύτην περίοδον ἀεικαὶ διακόσμησιν ποιούμενον ' του ἐν τη τῶν λων Οὐσία τόνου μ παύεσθαι. σπερ γαρ νύ τινος τα μέρη πάντα φύεται εὐσπερμάτων ἐν τοις καθήκουσι χρόνοις,
Vulgo ποιουμενου, velut in anteeo lentibus pro rρεπόμενον in nonnullis eo id est rρεπομένo L
470쪽
ολω και του ὁλου τὰ μερη, ων καὶ τα ζῶα καὶ τα φυτὰ τα τυγχάνει, ἐν τοι καθήκουσι χρόνοις φύεται καιωσπερ τινὲς λύγοι των μερῶν εἰς ωἐρμα συνιέντες μίγνυνται καὶ αυθις διακρίνονται γιγνομενων τῶν μερῶν ουτως ξ νός τε πάντα γίγνεσθαι καὶ εὐπάντων εἰς Τν συγκρίνεσθαι, δ και συμφώνως διεξιουσης της πε
Clirysippiis p. liit de Stoic Rep. 44. ελεον 409 με ὁ κόσμος σῶμά εστιν, ου τελεα δε- του κύσμου μέρη τω προς το λον πως χειν και μη καθ' υτ ει- ναιμ. Cie Nat. D. I, 13. Nevi enim est iid quani aliti praeter mundunt cui nimi absit ilodisi undimie aptum atque persectili expletii inque sit ninibiis sitis nitineri et partilnis. Scite enitia hosippiis ut clypei
caliga involucriina vagina in alitem gladii, sic praeternilindum cetera omnia aliortina causa esse generata, ut