Historia philosophiae Graecae et Romanae

511쪽

καταληπτικη φαντασία κατάληπτα εἶναι τα πράγματα οσον δε ἐπὶ τη φυσει - ποαγμάτων αιτῶν, καταληπτά χ' υλλα καὶ ὁ Ἀντίοχος την Στοαν μετήγαγεν εἰς την καδημίαν, ς καὶ ιρῆσθαι ἐπ' αὐτο τι ἐν κα

δημία φιλοσοφεῖ τα Στωικὰ ἐπεδείκνυε γαρ τι παρα Πλάτωνι κεῖται τα των Στωικῶν δέγματα .a Philo Liarissaeus, Clitomacui auditor et in cauenua sau:-eessor, Stob. Eol. II, p. 38 Euseb. mep. v. XIV, 8, p. 739. διάδοχος δε Καρνεάδου τῆς διατριβῆς καθίσταται χειrόμαχος, μεθ'

ον Φίλων. Bello Mitnritatio a. 88 a. Cur cum puniatiuus Assioniensium domo sugit et Romain vovit ibique vitam agens cum sui nononili et studio et Aetorrum praecepta et pullosopnomina tradidit,

V. Cic. Bruti 89 Tuso. II, 3 V, 37. Inter alios eum audievat Cicero, cui totum se i tradicit, adnairauili ouod an ad pHIosophiam studio concitatus, ut ipso scribit ad Fanait XIII, 1, et Acad I. N. D. I, 3 Plutaron Cic. 3. - , Sinsilia tradit te. Ac. II 6.

Do veritate ui statuerit naud liquet, nisi sorte indo coniecturainsecoris eum ad Platonis doctrinam reversum esse, quod negabat duas Aoademias esse Cic. c. II, 4. Opus eius duo Dus libris comprenensum lautatur ap. Cic. l. o. ac scripserat otiana de mortuus,

v. Sion. cl. II, p. 38 sqq. Cicero eum et in Aeade cis prioritius o in libro IV do iniuus passim expressisse videtur, V. rasene M. Ciserae Madontha, Gottin ' Stud. 1845, p. 120 200, Grusarme Aha niae Philo u Antiochua, Colon 1849, C. F. Hermanndo nilono Grissaeo , Gotting. 18bi. 1855. - Antiochus Asc Ioniis pnilosopluani Athenis apud nilonem didicerat, sed ita ut etiam cum Stoicis versaretur, Cic. Acaul HI, 22. Deinde ipso sen Iani Athenis aperiait, ubi eum et Cicero a. 7 a Chr. audiebat et mitus atouo Atticus et Varro, L. Cio Briit. 91 Plut Cic. .

Sunamus autein ius autor exstiti Liucullus, a cui et Onaae atquo Alexandria et in Asia cum Dello Mitnridatico inaporator esset

a. 74-67 secum havult v. Plut Iuticuli 42 Cic. Acad. II, 2.4. 19. Scripserat do dialectica cademicorum, de diis, adversus Pnilonem, alia, . Cic. Acad. II, 4 22 Sexti inp. adv. Matii. VII, 12 Plut Luculi. 28. Cloero cum in Acadeinicia prioriuus 6 18 et in libros de Fininus expressisso videtur, os MadvigCic do in p. 853 sq.Uterque, et nilo Antiochus inissis istis Academicomini

novorum nugis et rixis n. 448 ad veterem Acadenaiani reversi orant. Ipsi autem eo maxinio discropasso vidcntur, quod Antioonus et elicain pnilosopnaiuli rationem secutus et Stoicorum et Peripateticin

512쪽

mni placita miscuerat eum Academicis, nil autem illibatam magis Academiam illam voterem contra discipulum tuebatur, L Cic. Acad. II, 6, 7 Augustin. adv. Acad. III, 18, 41. Quod Cicer utentidem pronuntiat, Stoicos vectis tantum novos suisse, rebus a Platone et Aristotelo non differro, in hoc Antiochum auctorem habebat, os Cic. de in V, 2b, de Nat. D. I, 7; s. n. 294, not. undem ad Stoicos proniorem ibisse prodii etiam Numenius v. Eusco. r. V. XIV, 9 et disertissimo Cicero c. r. II, 43 Erat Otιidem, si perpauca vὶubtavi et, se Nahaniasinitia Stoicita. Sed erant illa perpalica iamiquaquam levia Cic. I. I. Plaeet foteis omnia peccata esses-α. At hoc Anti ho vehementis me distinet. - Zeno in una Hinute pomiam beatam vitan Futat Quid Antiochua' fiam, Qui beatam, sed non beatissimam. tiam do regula veritatis olim Stoicis acienat via de re qua discipulis ab eo tradeuantur repetuntur a Lucullo M. Cic. c. II 6-18.

I. De in rius potissimis iiii auctorinus phylosopniae L. atinae. Gen. Noct. Att. v I l. C. Fannio Stravone . 450 Valerio Messala coss. senatus consultum de nilosopliis et de netoriuiis factum est I. Oinpoinii Pretietor senatum consuluit. Quod vecta acta sitiat de Iiiloso- pnis et de neiora Diis de ea rei censueriint, ut 3I. Pomponius Praetor animaduerieret citra retoue uti ei erepuntica sileoue sua videretiir, ut Itoniae ne essent. Ib. VII, 14. Animadversa eaden tripartita varietas se. Meendi est in trilnis pnilosopliis, uos Alnenienses Romam ad senatium legaverant impetratum uti miliani remitterent, itam secerant lis propter Oropi vastationem . Erant isti philosoplii Carneades ex Aca-

Vulg. editur de rhetorioua Latini CL Sueton de elar. et 1

513쪽

densia, Diogenes Stoicus, inuolaus Peripateticus. Et

in seriatii in iiden introduci interprete iis stin c. Acilio senatore, sed ante ipsi seorgii in iis aue Ostenta irili gratia magno conventi lion in una disseriaverrunt.

Tun admirationi sitisse auin Rutilitis et Polybius h pnilosopliorum trilina sui citiusque generis facilluliam. Violenta, inmitiint et rapula Carneades dicebat, scita et teretia Critolaus, modesta Diogenes et sobria Plin. . H. VII, 30. Cato Censorius in illa nobili trilini sapientiae proceriti ab tnenis legatione iudito Carneademiam primini legatos eos censitit miniuemlog mionia in illo viro argumentante ii vera esset nati facile dig-

Rutilio Ruso, ut Graeco condidit Ustoriam Romanam, V. Mause Fragraim. Historio Rom. p. 227 sqq.C. Fannius Sirauo . Valerius Messala coss. incidunt in Ol. 154, 3 QU. c. 592 legatio illa nilosophonii Atneniensium in Ol. 156 2 a U. o. 598. Prima nilosopniae oriuna, ouae a U.

o. 592 exstincta sunt, sparsa videntur por extiles Achaeos, in om-bus erat etiam Polyinus, quos senatus e pauia accitos post Dellum Persei in uiso et o Italiam multos annos detinuit V. Casaunon. ad Sueton. I. I. M altera pnilosopnomina expulsione, quae saeta est auctor Catono maiore os Plut V. a. naia. c. 22 sq. - Alia a per nas eiectio ost Epicureorum, quae facta areatur consule L.

Postumio Atnen. II, p. 47 A., clian. V. H. IX, 2 n. e. velam c. 80 , coss. L. Postumio Albino M. Popilio Laena, vel 99, coss. Q. Opimio L. Postumio Albino; s. Perigon ad Aelian. I. I.

Cic. de Orat. II, 3 . t certe non tulit illos haec civitas Mit gloria clariores aut lictoritate graviore alitnunialutato politiores . Africano, C. Laelio, L. Furio, mi secum niduissimus nomines ex Graecia palam seni per tabuerunt. Atque ego ex istis saepe audivi ium licerent pergratiim Athenienses et sibi secisse et inultis principibus civitatis, quod iiiiiii ad senatum legatos desitis maximis rebus muterent, tres illiiis aetatis nobilis-

514쪽

sinio philosophos misissent, Carnead ni et Critolaum et Diogenem. Itaniae eo mim Romae essent et a se et a b altis frevienter auditos.

paucissimos aditu eloouentes litterae Romanae titiemini. Idem ignit M. Tullitu mi iiDimie eum in no opere Platonis aemuliis exstitu. Egregitis vero mulionue ouam in orationi latis praestantior Bruttiis giisfecit ponderi re-rram; cIas eum senum uuae dicit Scripsit non a minimulta Cornelius Celsus, exuos' secutiis, non sitieeultu ac nitore Planetis in Stoicis remina cognitione titilis. In Epicureis levis uidem, sed non initicunmistamen auctor est Catius. - snsea cin pnuosopuia parum liligens, egregitis tamen vitioriim insectator suit.

Di intur Civilium, legisse te tipississime scribis, sed non respondisse exspectationi tuae. Ib. 8 Asser ouem Fabiano possis praeponere. Dic Ciceronem euius livra ad nil opniam pertinentes paene totidem lint quot Fa Diani Cedani, sed non statim pusilliini est si nudmaxinio natatis est. Die Asinium Pollionem. Cedam et respondiamus, in re tanta utinere est et post uios esse. Nomina adnuo avium. Scripsit enim et dialogos,mios non Inagis nilosopniae adnunierare possis viani nistoriae et ex professo nilosopniam continentes li-Dros. Huic uouue avo locum vidi tamen vana mulio antecedat aut a trimis vincestii et triviis elo-mientissimis.

' Ita eodd. antimiimimi et plurimi vulgo editur MeFKeog, quaevi letur esse Philan in eoeseetura.

515쪽

Vides utrummio non do ipsa pnilosophiaraones, sed do Hoemtione philosopnorum. Propterea Quintilianus non nominavit M. T rentium Varronem, maximum illud littormina Romanarum quae in cura et diligentia posita erant decus, qui Antioonum una cum Britto audiverat Ainonis et ipso tim de nilosopuia scripserat V.Cic. Acad. I, 2. 3, ad Ari. XIII, 12. 16 Augustin. do iv. D. XIX, 1 a Ritscidius Rhen. nilol. 1848, p. 503. In operiDus suis,

p. 1 smi. Da uoutio Quintilianua dixerat in poetis , X, 1, 87. De Amu es Cic. de Fin I, 3; uso V, 1 Ac LR ad Att. VIII, 2b;

Pliit. V. Brail. 2. Scripseria de Virtut et de ossicus, L. Senem Ep. 954 45. Amrus in eo strumn περὶ καθήκοντος -- t, dat multa pr-epta et poerentianis Hiberis e fratriameta, L. n. 46 noti l . De Maetiis v. n. 46 sis. de Cootaio Celso Quintil. R15, 22. De Plane nihil constat incerta coniectura pro eodemnauetii cuius littera exstant ap. io ad Fani. X. Epicureo npnilosoplita anto citium, Ciceronis acquatorii, et L,ucretium Romanis innotueriit per Amafrium et Rabirium, . n. M. De meea v. iniri n. 474. De Mitin Papirio, Senecae familiari, pauca excerpsimus ex longa digressione ap. Soncc. l. I. cs. Quintil. II, 14, 2;UI, 6, 23 Seneca ControV. lib. II, praes , al. Praeter eum exaequalinus a Seneca no natur Metron-, H philosoptitana doc sit

4M Cio Tusc. IV, 3. Itaque illius verae elegantisqtie pnilosoplitae, viae diicta a Socrate in Peripateticis nuc permansit et idem alio modo dicentinii Stoicis', mium Aemlenaici oriam eontroversias disceptaren . nulla

sere sunt alit alica ad moduni Latina monumenta, sive propter magnitudineri remini cetipationemque hominum sive etiam io imperitis ea pro Dari Posse non arui tra-Dantur quum interim illis silentiniis C. Amafinius exsinu dicens, cuius livm editis commota naultitudo ontulit se ad eam ena potissinatim disciplinam sive uod erat cognitu perfacilis sive ito invitatrantur illece Dris Diandae voluptatis, sive etiam, vita nihil prolatiini erat melliis, illud quod emit tenedant. Post Antiis nilina au-

516쪽

tem muli eliisdem aemuli rationis milia quum scripsissent, Italiam totam occupavemini Ploti Pi maximi margiimentum est non dici illa uutiliter, quod et saeue ediscantur et ab indociis proventur, id illi firmamentum esse disciplinae putant.

CL Cic. Ac posti , , ubi praeter Amafinium Mirius nominatur, ut alter Epicureorum interpres. Uminiquo dicit nulla arte adhibita de Mus ante o tuos poritis vulsari ermone divus se. Nihil domunt, nihil portiundiis, ni ri apta interrogatione mmcludum

riu et denique artem esse nec dicetia nec dissermissi putrent, comsessus tamen o liros illorum ipsum non inspexisse, Tusc. II, 3. Amafinius scripsit de remini naturai, eandcmPae materiam MDiriustra lassct Videtur omninomae notabile Romanomana quotquot Epicuriam sequel antur Dysicam non in studio coluisso, ceteroquin a Romanorum ingeniis alienam sicut etiam Catium, de quo V. n. Ob eum de sumno bono tum de roriam natura scripsisse accepimus, .

Conam vel in orti Sat. II, 4, 1. Videbatur intimam Epicuripnysio ad superstitiones ex nominum animis Vellendas accommodatissima V. n. 455, not. Intor Graecos, simi Romanormi in na pn, Iosophia institutores erant, nominandi sunt Zeno et Phaedriis, Cic. domat. D. I, 21. 33 do in Iob ad naedriam reserendus id tu libellus ex Herculanensibus volumininus editus, περὶ θεῶν inscriptus, io usus est Cicero in primo Ilum de Natura Deortina, LPetersen, naedri Epicurei vulgo Anon rini Herculanensis etc. anseburg 1833. 4. - Ex iisdem volumininus revigilii memoria humdenii Gadare ista, si Ciceronis aetate Romae vixit multismae et pnilosopuia mi a Zenone institutus erat Epicurea professione et poematiam lascivia leganti commendatus erat, v. Cic. In Pison.

24 29 de Fin. II, 35 11s, Horat. 8a I, 2, 120. Exstant nunc

eius ituri decinetorica, o musica, de moriuus, de vitiis, do viciis et virtutivus opposuis, alii, quiuua Epicureoriam doctrinae conti a Stoicos, cripateticos et patrocinatur Iacer illi quidem, sed ad ista litterarum tempora iudicanda perutiles, os L. Prene in Emonii

Gruneri Encyclop. III, 23, p. 345 sqq. - Do expulsione Epicureo-

Li cret demat. Iter. I, 63 sqq. 454 Humana ante octilos foede cum vita laceret in terris, oppre8sa gravi sit religione, M.

517쪽

0 viae aput a coeli regionibus ostendebat Itorri li silper aspecti mortalibi Is instans: primina Graius homo ' mortalis tendere contita est oculos alisus Primisvie obsistere contrasmiem nevie sania dei in nec fulmina nec minuanti 70 naiirmure compressu coelum, sed eo magis acrem irretis animi virilitent, stringere ut arta

naturae primus portamin elaustra cupiuet.

Ergo vivida vis animi pervicit, et extra, processu longe animantia moenia mundi, 75 atmi omne immensum peragravit mente animovie: unde refert novis victor vii possit orriri, quid emicat, sinua potestas enimi cuiquemia nam si ratione alvi alte terminus aerens. itare religio pedivus su Diecta vicissim 80 Meruur, nos exaequat victoria coelo.

a Epicurus puta, cuius Iaudes celeriantur etiamo initi, et VI, 494.1. Praeter eum Empedocles multis a Lucrerio nominibus Iaudatura, 17 sqq. cuius carinen sibi ipso ad insitari Iuni proposuerat. o. supra n. 167, not. L

Qiiod si iam oum ignorem primordia viae sint. hoc tamen ex ipsis coeli rationiDira ausim confirmare allismi ex reinis reddere multis,nenuaviani nobis divinitus esse paratam 200 natiirain remina tanta stat praedula culpa.

Nunc quae causa deum per magnas limina gentis perviilgarit et aramim eo leverit artis istiscipiendavi citrari sollemnia sacra, viae nunc in magnis norent sacra reis' loeisque, linde etiam nune est mortallinis insulis horror, II 65 mi delitura deum nova, toto suscitat orbi

518쪽

tereamini et festis cogit cete Drare dieinis, non ita difficile est rationem reddere ver Dis. Quippe etenim a In turn clivi in n or tali gaecla egregias antino sacies vigilante illi dii in s.

mutere pri facie praeclara et viri Dus amplis: aeter ammi ibali Illi vita in Plia ena per ominai 175 suppellitabatii facies 4 L sornaa In illulii l. Et tanaen Innino, tiliod tanti Irimitu alictos non tenae re ulla vi convinci Posse litanant. Fortii nisilii ideo Iolage praestare pilia laniit mi od in isti timor Itali mi em Ninm Exaret, Oratim i 180 ei siniti in somnis lili; milta es naira vide Dant efficere et tilliin capere ipsos inde Iano rena. Praeterea coeli rationes ritin certo et varia ann Ortim cernebant tempora erit, ite poterant ii Diis lil tames cognoscere causis.

II 85 Ergo cisiigiti ni sivi a Deliant innia divis tradere et illo mimis litii sacere inniti secti . in coelo lite deii in sedes in templa locamini per coeliini volvi mii lii et lina vi letiit',ilina, lis ' Et nox, ei noctis signa Malutat 1is noctivagae Pie faces coeli, nam imae Die Volantes,nii Ula, Sol, ii illi rEΝ niX, Venti, sit limina granuis, et rapidi Domitiis, et Hltalia ita Ina glia ni in arilin. genus infelix Illina antina, talia liviscunt tralnus facta alvi iras aditinxit acerbas li19 Qualito talii irae initiis ipsi sibi, tanta mi nobis Vulnera, in lacrii inas peperere ninori Dis nostris lNec pietas illa est velat lini saepe videri vertier ad lapiden iit mi Ornitis accedere ita ara S, Ile Proclinauere Iiiim pirustratum et pandere palimas

519쪽

1200 ante deum delii Dra, nec aras sanguine multo spargere via driipeditui, nec Vous nectere vota,

sed mage placata posse omnia mente tueri.

Vides Epicuriun etiam apud Romanos ad reliDones ex ani nonianum tollendas mininiaximo eoisso os oratio C. Vellesi M. Cio. de Nat. D. I, 8 sori. Partim ex Phaedro expressa.

456 Cie de Fin I, 7, 25. Et vio via eritur saepe eurtam multi sint Epicurei si in aliae Promi causae, sed nulliuitisnem aec maxime allicit, viod ita putant dici ab illo, recta et honesta viae sint, ea sacere ipsa per se laetitiam id est voluptatem. Ib. II, 55. Anim autem voluptates et dolores fatenati e corporis voliiptativiis et dolorimis. Ita vi concedo, io modo dicelitis. caderes causa si nil e instri. aliter existiniant; mio vii dein video esse multos sed imperitos.

Loquitur L. Tormiatus, ii picureorum in hoc opere Cico-rOIria doctrinam explicat. Ut omnia, quae Epicuriis alionius de moribus praeceperat, a Romanis numanius accipiebanui paulloque invertebantur, ita lacuam est etiam in platato do voluptato statuebant esse aliquaan aiani Voluptatem, quae nini naueret cum codipore coniunctum. In qua re notatulo Pio adversariis increpare

solebant eos non posse assequi quid diceretur voluptas, Cle de Fin. II, 23, et piod dicii Cicero, ne nem Epicureoriun ausurum publice se Omnis voluFtati causa facturum eas prosteri Ili. 22.457 Cic. de in I, 20. Triviis igitii modis video esse

a nostris amicitia disputatuna Alli iuni ea voluptates, tae ad anticos periinerent, negarent esse per se ipsas an expetendas quam nostras expeteremus mio loco videtiir ilibusdam stabilitas amicitiae vacillare , t Ientur tamen eum locuti semie facile, ut mihi videtur, expediunt. Sunt autem iidani Epicurei timidiores paullo contra nostra convicia, sed tamen gausa cuti, mi verentur ne, si inicitiam propter nostriina voltiptatem expetendana putentiis, sola amictu quasi clatidicare videatiir. maqii primos congressiis copula-

520쪽

tionesque et conglietudinum instituendamini voliintates fieri propter voluptatem: mini autem istis progrediens familiaritatena essecerit, tum amorem morescere tantum ut etiam si nulla sit utilitas ex anale ilia, tamen

ipsi antici propter ipsos amentur. Sunt alitem mi dicant foeduis esse ioddam sapientium ut ne naInus amicos iam se ipsos diligant. Quod et fieri posse intelligimus et saepenumero ' vid mus et perspiciivinest illi ad iliciinde vivendum reperiri posse, uod coniunctione tali sit aptius.

Lominu idem L. Torquatus. Primini placuum, quod ab eo explicatur, ipsim Epicuri est, . n. 390 duo retinua in humaniorem sententiam a recentioribus inflexa sunt, Epicuri tamen rationi parum Convenienter posita, pio demonstrat Cicero do 'in II, 26.3. Cicero.

Cie de Div. II, 1. Quaerenti inihi nullium vi et Mdii cognanu Dianam re possena prodesse iam Plii raniis, ne quando intermitterent consulere reipublicae, nulla maior occiii reuat iani si optinaaraim artium vias traderem meis civiviis, io coimplum Diis iani libris ni esti bitror consectiliani an et collortati stinuis, ut maxime potiumus. adultilosoplitae stilduin eo livro . iiiii est inscriptiis Hortensilis, et vio geniis pli ilosopliandi minime arrogans maxinaeque et constans et elegans arbitraremur, quatuor Academicis iuris ostendlinitis. Qitum si nimiamentitia esset nilosophiae positum infiniinis Donomina et malomina , perpurgatus est is locus ha nobis uimpie libris, ii quid a iovi et vii contra Plenaque nilosophum diceretur intelligi posset. otidem silusecuti ituri usculanarum vispitiationum res ad eate vivendunt maxime necessarIas aperitemini. Primus enim est de contemnenda morte, sectindus de tolerandis do-

라틴어 텍스트