장음표시 사용
561쪽
προγιγνώσκομεν, καθήκει τῶν προς ἐκλογην εὐφυεστέρωνεχεσθαι ὁτι και προς τομο εγμαμεν. b. I G2. οὐκοισθα λίκον μέρος προς τὰ λα; οει δε κατὰ τοσῶμα ῶς κατά γε τον λύγον οὐδε χειρων των θεῶν οὐδεμικρύτερος λόγου γὰρ μέγεθος οὐ μήκει οὐδ' ἴψει κρίνετα Ἀλλα δύνασυν οὐ θέλεις Ουν - - ἴσος εἶ τοις θεοῖς ἐκει που τίθεσθαι ὁ ἀγαθόν; Man. 3I. ης περὶ τους θεους εὐσεβείας ἴσθι τι τι κυριώτατον ἐκεῖνόεστιν, ρθὰς ποληψεις περ αυτῶν ἔχειν, δντων καιδιοικούντων τὰ λα καλῶς και δικαίως και σαυτὀν εἰς τομο κατατεταχέναι, τὰ πείθεσθαι αὐτοῖς κά εἴκειν πασι
εφ' μῖν και ἐν τοις ἐφ μῖν μένοις θ ς τὰ ἀγαθὰν καιτὀ κακόν, ῶς αν γε τι κείνων πολήβρ ἀγαθὰν κακόν, πασα ἀνάγκη, ὀταν ποτυγχάνy ων θέλεις και πειριπιπτης οἷς μὴ θέλεις, μέμψασθαι σε και μισεῖν τους αἰτίους. Diss. I, 3. ἴ τις φ δογματι τομω συμπαθη- σαι κατ' ἀξίαν δύναιτο οτι γεγόναμεν π του θεοs πάντες προηγουμένω. καὶ ὁ θεὼ πατήρ ἐστι τῶν τ'dνθρώπων και τῶν θεῶν, οἶμαι οτι -δεν ἀγεννες ειε ταπεινὰν ἐνθυμηθήσεται περὶ ἐαυτοὐ δελ-μεν α σαρ εἰσποιήσηταί σε υδείς σου τὴν οφρυν βαστάσει ' ανδε γν*ς τι του ιδ υιδ ει οὐκ ἐπαρθήον νυν δ' οὐποιουεν ' λλ' ἐπειδὴ μο--τα εν τη γενέσει ημμἐγκαταμέμικται τὰ σῶμα με κοινὰ προς τα ζ- ὁ λύγος δε και η γνώμη κοινὰ προς τοις θεούς, πολλοὶ μεν ἐπι ταμν ἀποκλίνουσι την συγγένειαν την ἀτυχη και νεκράν, λίγοι δέ τινες ἐπὶ τ ν θείαν και μακαρίαν .ἐπειδὴ τοίνυν νάγκη πάνθ' ὁντινο- ολως καμω
562쪽
χρησθα ῶς αν περὶ αὐτ Ἀπολάβρ, κεῖνοι μὲs Ddλίγοι, σοι προς πίστιν ἶονται γεγονεναι κά προς αἰδῶκαι προς ἀσφάλειαν της χρήσεως τῶν φαντασιῶν, οὐδενταπεινὰ οὐθ' ἀγεννες ἐνθυμο ται περ αυτῶ, οἱ δεπολλοι τἀναντία. γαρ εἰμι ταλαίπωρον ἀνθρωπάριον. και τα δίστην μου σαρκίδια τεμεν οντι δύστηνα ἀλλ
εχεις τι και κρεισσον των σαρκιδίων τί ουν ἀφεις ἐκεῖνο τούτοις προστετηκας 14. IX ουν οὐδὲν ηττον και επίτροπον κάστ παρέστησε sc ὁ Ζευς τον κάστου δαίμονα , και παρεδωκε φυλάσσειν αὐτον αὐτω και τουτονακοίμητον και παραλόγιστον τίνι γὰρ ἁλλω κρείττονι
και επιμελεστερ φύλακι παραδέδωκεν ) μῶν καστον; ῶον ταν κλείση τε τας θύρας και σκότος ενδον ποιήσητε. μέμνησθε μηδεποτε λεγειν τι μόνοι στέ' οὐ γαρ εστε. ὰλλ' ὁ θεὁ ἔνδον εστί και ὁ μετερος δαίμων στί. και τίς τοsτοις χρεία φωτος εἰς τι βλέπειν τί ποιεῖτε τούτωτω θεῶ ἔδει και μὰς μνέειν ὁρκον, οἷον οἱ στρατιῶταιτο Καίσαρι.
onoro vitae, M. Diss. I, 9, 10 sqq. Marc. Antonin IV, 41 vvχάριον εἰ βασrdζον νεκρόν, g πίκrnrος ἔλεγεν. - CL Diss. II, 10 loco supra laudato. - Omnis enim sapionii et intolligontia a deo repetenda est, etiam Hlosophia os . Disa. III, 1, 36. απαξ ἀκούσας τῶν χόγων τούτων ἀπεχθῶν σαυτῶ εἰπέρ αὐτά μοι 'Eπίκτητος ου εἴρηκε, πόθεν γὰρ ἐκείνω Ἀχὶ θεουδείς ποτ ευμε-
Haec Io, gius a vulgarinus diis opinionivus recedunt quam qua ali antiquioribus Stoicis do reuus divinis statticliantur sod habet hoc pictotus cum recentioribus huius disciplina sectatoribus Upton susp. post παραδέδωκεν excidisso partieulamir Sch eigh. scriptum uias rίνι γὰρ ν αλλω.
563쪽
commvno. Divina noui adnuin, sed putat es non nimium tril incndum esse, cum pertineat ad extoria tantum Vortu vatem euingenium csso docet at qui in cuiusque monte repositiis sit, inde quid bonum si secus mi quomque edocens neque o aomiam alio indigere affarinabat, Iss. II, 7 Man. 32. Ira idebat cultum Dialorum genio u omniquo deoriam, a quilii Oxtoria nona repeterentur. Diss. I, 19 6 22 16. Rouci stibulas de inseris omnia Dinlinunin ca Icmcnta roversura esse, ex quilius quodque conflatum R.
488 Conini X, 33. 'Aπόλαυσιν γαρ δει πολαμβάνειν πὰν ο ἔξεστι κατα την ἰδίαν φύσιν νεογειν Πανταχου δε ξεστι τω μεν ουν κυλίνδρω οὐ πανταχου δίδοται φέρεσθαι την δίαν κίνησιν, ουδε τω δατι υδε πυοι
οίδε τοι ἄλλοις, σα ἀπ φυσεως ν ψυχῆς ἀλογου διοι-
κειται ' τα γαρ διείργοντα και νιστάμενα πολλά. νους δεκα λύγος δια παντος του ἀντιπίπτοντος ουτως πορεύεσθαι δύναται , ῶς πεφυκε και ς ἐλει. b. V I9. απράγματα αυτ ουδ' ὁπωστιοs ψυχῆς ἄπτεται. νδε εχει
489 ib. II, 13. υδεν ἀθλιGτερον του πάντα κύκλω ἐκ- περιερχομενου και τα νέρθεν θς φησίν, ερευνῶντος καὶ τα εν ταις ψυχαῖς τῶν πλησίον δια τεκμάρσεως ζητουν- τος, μη αἰσθομένου δε τι ἀρκει προς μόνω τ ενδον ἐαυτο δαίμονι εἶναι καὶ τουτον γνησίως θεραπεύειν.
564쪽
Ib VlI, 28. Εἰς αυτὸν συνειλοs. φύσιν ἔχει το λογικύν, θεμονικι ἐαυτο ρκεῖσθαι δικαιοπραγοὐντι καὶ παρ' αυτ τουτο γαλήνην χοντι. 59. Ἐνδον βλέπε ενδον
απὸ του γαθου καὶ ἀεὶ ἀναβλύειν δυναμένη, ἐὰν ἀεὶ
σκάπτνς. 3. ll, 3. ρία ἐστὶν ἐξων συνέστηκας, σωμάτιον πνευμάτων, νους τούτων ταλλα μέχρι το ἐπιμελεῖσθαι δεῖν σά εστι το δε τρίτον μόνον κυρίως σόν.
καὶ οσα το περικειμένου σοι σωματίου το συμφύτου πνευματίου προαίρετα πρόσεστιν, καὶ σαχ ἔξωθεν περιρρεουσα δίνη λίσσει. με των συνειμαρμένων ἴνρηι ἐνην καὶ ' καθαραν τὴν νοεραν δύναμιν πέλυτον ἐφ' εαυτῆς ζῆν ποιοθσαν τα δίκαια κά θέλουσαν τα συμβαίνοντα καὶ λέγουσαν ταληθῆ ἐαν χωρίσχυς, φημί, τοsηγεμονικο τούτου τα προσηρτημένα ἐκ προσπαθείας καὶ το χρμου τα επέκεινα η παρωχηκέτα, ποιησύς τε σεαυ-
ἀταράκτως και ευμενῶς ' καὶπλεως τω σεαυτο δαίμονι
Antonini sententiae in plurimis nihil sunt nisi imitationes Epictetearum in nonnullis atrio ultra maam a progrediuntur, velut In iis lao no loco apposita sunt. Maximo proprium est pio plurimina uiuuit quieto Minni statui a solitii lini; L IV, 3. Propterea nevi fututra ncque prateterita curanda esse praecipit; praesentinus ViVcndum esse in vi propius a Cyrenaicis auest' Ving ο εὰν χωρίσης δι eoni Senulta corvis e. d. 0xon. ἐὰι Ουν χ. - Vulg. alia Coritis ot auo v. Senulta. - ' Viag.
565쪽
ilitana a Stoicis Adde tuos monet artinuun in se ipsum recederedulacro, ut solus sit tun gelii suo, a mi de felicitate sua instituatur in stiluis serino consentit cum coplatonicis diluo in ilis is vertiis, cum dicat Comin. IV, 26 πλωσον σεαυrόν, os infra n. 51, not. viii iisdem tacit in contenatu quem profitetit non solum corpori ac vitae et inniti in rerum itinianarrani R . III, 3. O μεν
ικπεσεtrae X, 31 ra ἀνθρώπινα καπνὼς καὶ ο μηδέν, sed totius iuundi 1b. IV, 3. Ἀδομος ἀλλοίωσις, ο βίος πύὶ ψις. Hailominiis civica negotia Sulli linit: esso statuit eoote sociinpelli prostetur consideratione officioriini divinitus ipsi uapositoriit tau Ia Onainis piatu civis ut inperatoris Ib. III, 4 b.
566쪽
ἐμπειρικές, ὁ και τα ἐκ των Σκεπτικῶ και ει κάλλιστα Σέξτου δε διήκουσε Σατορνινος ὁ Κυθηνας ἐμπειρικος και αὐτός
a Idem est ut videtur ni memoratur infra, Μηνόδοτος ὁ Νικομηδευς ἰατρος ἐμπειρικδς, et ui plus semel nominatur Galeno in principibus Scepticoriam una onna Aenosivom nun craui RSexto Emp. n. vrrh. I, 222 ulnis. Fabric. cuius de Scopi, corum successioni Dus restimoni in apparet haud amrao ndo esse. Contra is reconsus, qui assertur ex Hippobolo et Sotione, magnam Iacunam n et ouod cognoscitur ex mitionibus temporum. bhΛcnosidemus Cn in pnilosopniam radidit Alexandriae Aristocl. p. Euseb. r. v. XIV, 18. do cuius temporiuus dicetiar not. c. io primus resuscitavit et alti a persecutus cst Ia uacita erant a Somplicis antiquioribus. Ex libro eius praecipuo cui a Diogeno laudatur, brevem conspectum exhibet notius Bil I. cod. 212, qui parum sumet ad doctrium eius iudicandam Iinudatur etiam uxorύπωσις εἰς τὰ Πυρρώνεια, Diog. L. IX, 78 Aristocl. I. I. et alia, V Diog. L. IX, 105. - Do vitis nomini Scopticonina parum Iinuet. Iuriis diserio traduntur modici empirici suisse, ceteros crediuilo est eandem professionem socutos esse es Menag ad Diog. L. IX, 106. Unde fuerunt qui nano Scepticorum disciplinam candum a tuu om- pineam medicoriana sectam suisso censerent; Sextus tamen Empiriciis malu eos ad nicinodicos referre, Hup. vuli. I, 236 smi. csadv. Mast VIII, 327 sq. Palicorun libri Iaudantur, volui Zeuxidis, v. Dion I. IX, 106, et neodae, pii rectius dicitur neudas, os. Diog Ι. IX, 70 Suid. v. Θεοδόσιος. Nemio do temporibus exploratum est. Sextum inpiricum probabile est pavi serius quam Galenum scripsisse V Ritte GMeh. d. mitis. IV, p. 275 sq. Hinc prosectus si superiora tempora reputas ippoboliquo ac Sotionisca omni si usque ad Aenesidemum integram ess ponis, uno eouogoris floruisso sere circa Christum natum Anti*tior fuerit Aenesidemus, si recte Menagius ad Diog. L. IX, 106 Zeuxidem Scopticum undem misso suspicatur atque eum a uo secta modi-ooriun repetitur a Strauone X, Meor. p. 80.2. 14 Si La homini Scepta com m.
oίδημον ἔλεγον δον εἶναι τὴν σκεπτικην ἀγωγην ἐπὶ
567쪽
642την μακλείτειον φιλοσοφίαν, διητι προηγεῖται το τἀ- ναυτία περὶ τι αὐτο πάρχειν το τἀναντία περὶ τω το
Aenesidemus igitur non Scepticus est qui proprio dicitur, sed utouaui Scopticismo ad anti fluorem pinosopnim Heracli an vi- dolicut renovandam, viam, si nostriun Iocum aliosque Volat Sext.Enip. admiain. IX, 337 X, 21 semimur, ita interpretatus esse videsii ut omnω ea disserentias omni tolli contendoret. Quod is pacto esse in lacertum cat ne pro posteriores Soepties eandem viam persecuti sunt. Sed pluatinum Aenesidemus ad disciplinam horiam coloudam atque innandari valui argumenta Soep oriam ad certam viam ac rationum revocando. In nonnullis tamen et ipse nova proposuit, quae deinde cum res si diuritationum argumentis a Scepsicis propagata Bunt.
492 Sext Enip. Pureli. Imp. l. 36. Παραδίδονται τοίνυν συνήθως παρὰ τοις αρχαιοτέροις Σκεπτικοῖς - τρέποι, διων ἐποχη συνάγεσθαι δοκεῖ δέκα ὁ ἀριθμον, ους και λύγους και τύπους συνωνύμως καλοsσιν εἰσι δε υ-- ' πρῶτος ὁ παρὰ την - ζψων ἐξαλλαγήν ' εὐτερος -- την των ἀνθρώπων διαφοράν τρίτος ὁ πορὰ τhς διαφόρους των αἰσθητηρίων κατασκευὰς τεταρτος ὁ παρὰ τὰς περιστάσεις ' πέμπτος ὁ παρὰ τὰς θέσεις - τὰ διαστήματα καw of τύπους ' κτος ὁ παρὰ τὰς
νατος ὁ παρὰ τας συνεχεῖς θ σπανίους ἐγκυρήσεις δἐ--τος καρὰ τὰς γωγὰς και τὰ ἔθη καὶ τους νύμους και τὰς μυθικὰς πίστεις καὶ τὰς δογματικὰς ποληψεις .
a Ad antiquiores Scepticos etiam Aenesidentum referre Vid tur recontiores repetii ad Agrippa, Punu Uyp Ι,164 os Diog. LIX, M. Decor illa dubitandi argumenta ex parto saltem iam ab antiquiorinus Scepticis usurpabantur ab Aenesidem ea primum ad certam semen o coniunctionem revocata sitisse dixeris V. Sext.En p. adv. Math. VII, 345 Aristocl. p. Elison. r. v. XIV, 18. Eadem copiose exproni intur a Sexto Empirico N. Purali. I gos 4. et Diog. L. IX, 79 sqq. undo nonnulla attialisso non alienuin orat.
568쪽
I. I. 7 Animalibus, prout ipsa natura disserant, res etiam difformvidentur. Similiter explicatur locus securulus et inritas. - Περι- otiaoεt sunt deni viod διαθέσεις, Dion L. l. l. 82 Sexti mp. . l. 100. Ros disthaerois is videntur pro diversis animi nostri aD foetionibu di pertius ire L. l. l. 4. κro ὁ παρὰ ας
suppeditabat, utpote ii dissensiones patefaceret et nominum et populonina et imprimis nilosopliotui domaaticorram.
ηπατῆσθαι δε κεν προσπαθεία τους οἰομένους. προβάλλεται αὐτ καὶ ὁ πεμπτος λύρος τας κατα των αἰτίων ἀπορqτικας λαβάς, μηδεν με μηδενος αἴτιον ἐνδιδους εἶναι, πατῆσθαι δε τους αἰτιολογοθντας φάσκων καὶ τρόπους αριθμῶν καθ' ους οἴεται αὐτους αἰτωλογεῖν μαχθέντας ἐς την τοιαυτην περιενεχθῆναι πλάνη .
Dulctationum de signis et causis eum incorrum sit quot res renta sint ad Aenesi lenuam insta uo iis licetur, v. n. 496 sq.Apud Sextunt Hyp Pyrant L 180 suri octo earum onera enumerantur, quibus enosidisinus Dogmaticorum disputationes docausis investiganda non sum ero rationi demonstraverat. Verum alicitur in o oontra omnem causarum eonnexum diisput se V. Sexti
Sext Enip. Pyrrh. Imp. I, 64. οἱ δε νεώ τεροι Σκε 494πτικοι ' παραδιδόασι τρόπους τῆς ποτης πωτε τουσδε πρῶτον τον - της διαφωνίας δελερον τι εἰς πειρον ἐκβάλλοντα τρίτον τον ἀπο του πρός τι τέταρτον
569쪽
τμ ποθετικύ- πέμπτον του διάλληλον. 65. αι ὁ μεν ἐπδ ει διαφωνίας ἐστὶ καν δν περὶ το προτεθεντος πράγματος ἀνεπίκριτον στάσιν παρά τε τω βίω και παρὰ τοι φιλοσύφοις ευρίσκομεν γεγενημένην, δι' ην οὐ δυνάμενοι αἱρεῖσθαι τι η ἀποδοκιμάζειν καταλήγομε εἰς ἐποχήν. 66. O δε πωτης εἰς ὰπειρον ἐκπτώσεως ἐστὶν εν ετ φερύμενον εἰς πίστιν του προτεθεντος πράγματος πίστεως τερας νίζειν λεγομεν, κἀκεινουλλης και
της κατασκευῆς, τhν ἐποχὴν ἀκολουθεῖν. 6 δε ποτο προς τι καθὼς προειρήκαμεν ἐν προς μεν τι κρινον καὶ τὰ συνθεωρουμενα τοῖον τοῖον φαίνεται,δυποκείμενον, ὁποιον δε ἔστι προς την φυσιν πεχομεν.
68. Q ἐξ ποθεσεως στὶν ὁταν εἰς,πειρον κβαλλέμενοι οι Λογματικοι πωτινος ρξωνται οὐ κατασκευάζουσιν, ἀλλ' πλῶς και ἀναποδείκτως κατὰ συγχώοησιν λαμβάνειν ἀξιοθειν. 69. δὲ διάλληλος τρύπος συνίσταται ὁταν το φεῖλον το ζητουμενου πράγματος εἶναι βεβαιωτικον χρείαν της ἐκ το ζητουμενου πίστεως ἔνθα μηδετερον δυνάμενοι λαβεῖν προς κατασκευην θατέρου περὶ ἀμφοτέρων ἐπέχομεν.
a Recentiores Sceptici, si antimatoritatis opponuntur, oneridem inlariores sunt, . 492, not. a. Diogenes L. LX, 88 sq. o dein dulsitationes expromens Agrippae a trilniit, do quo ceterinmun incertum est.
Sext Enip. yrrh. 3p. l. IT8. Παραδιδόασι δε se. οἱ νεώτεροι Σκεπτικοὶ και δύο τρόπους ἐποχης τέρους. επε γαρ πὰν ὁ καταλαμβανύμενον τοι-εαυτο καταλαμβάνεψαι δοκεῖ ἐξ τερου καταλαμβάνεται, ν περὶ πάντων ἀπορίαν ἰοάγειν δοκουσι. καὶ ὁτι με οὐ- δε ε εαυτο καταλαμβανεται φασι δηλον ἐκ της γεγενημἐνης παρὰ τοι φυσικοῖς περί τε των αἰσθητῶν καιτῶ νοητῶν πάντων, οἶμαι, διαφωνίας ἀνεπίκρωτος εστι μη δυναμενων μῶν μήτε αἰσθητῶ μήτε νοσω
570쪽
κοιτηρίω χρησθαι δια ὁ παν, περ ὰν λάβωμεν, πιστον εἶναι διαπεφωνημένον. D. διὰ δε -- οὐδ' ἐξ ετέρου τι καταλαμβάνεσθαι συγχωροθσιν. εἰ μεν γαρ ἀο τι καταλαμβώεται ἀεὶ ἐξ ετέρου καταλαμβάνω ι
δεήσει εἰς του διάλληλον η τον πειρον ἐμβάλλουσι
Quis invenerit has distitationum soranula ignoratur fortasse Menodorus, de cuius placitis, licet memoretur inter principos oep- oriun V. n. 490, not. a. tamen accuratius non constat. Forinulas autem illas lacilo inlati uir nihil allud esse nisi repetitionea earum, in tractantur Ioco antecedenti, Iatenus illa spectant rationem argumentandi.
τιον καθὰπερ της τομης, τινὶ δε καθάπερ τη σαρκί. 208. τὰ δέ γε πού τι ἐπινοεῖται μένον Ἀλλ' οὐχ πάρχει,--- ἐν τοι περὶ ποδείξεως παρεστήσαμεw καὶτ αἴτιον δρα ἐπινοηθήσεται μόνον, οὐχ υπάρξει δέ. 232 πρις τούτοις , εἰ ἐστι τι τινος αἴτιον, ποι τι ἄμαον - αμα ντος ἐστιν αἴτιον, - πρότερον του μυ- ρον η τι στερον του πρύτερον ' με δε τι αμαί--θαμα ντος ἀτιμ ἐστιν, οὐτε τι πρότερον, Ἀστερον, τε δ στερον του πρύτερον, ς παραστήωμεν ουκdo εστι τι αἴτιον. 233. τ μεν ὁ ἄμα ὁ του ἄμαδντος οὐ δύναται τυγχάνειν αἴτιον δια τι συνυπὰρχειν αμφύτερα, και η μαλλον τύδε τοsδε γεννWικω πάρχειν η τόδε οὐδε ἐκατέρου την ἴσην παρξιν ἔχοντο.