장음표시 사용
131쪽
H. IT D τθὸν δ' Οσον : τυτθον κυρίως το ἐπιτίτλον βρέφος παρὰ τον τιτθόν, ο σημαίνει τον μαζόν, οθεν καὶ τυτθην λέγουσι την ὀλίγην η μικράν. - lIcῶρος- η κοὐ- φος, νέος απο τῆς τοὐ ὀφθαλμοὐ κόρης, οἱονεὶ χόρη τις ουσα από τοὐ δι' αυτῆς χεῖσθαι τὸ διορατικόν πνεὐμα. κόρη δε 10
καὶ ἡ παρθένος, ἡ ἡγροφυὴς καὶ τρυφερὰ απῖ τοί κορεῖν τό
καλλωπίζειν, ο και ἐπι τοὐ οφθαλμοὐ εἴρηται ' ξ η καθαρὰν καὶ αφθορον ἔχουσα την ηλικία κορεῖν γαρ το καθαίρειν,
ἀφ' ου καὶ νεωκόρος- ῆ παρα τὸ κείρειν ἡ κειρομένη ἔτι και νηπιάζουσα. ἀφ' ἐς και το κῶρος καὶ κοὐρος, ὁ απαλὸς καὶ 15 τρυφερὸς παῖς. ln w. λλως. Tυτθὀν δ' Οσον ἄποθευ: ἄπωθεν δὲ τοὐ γέροντος, ἀντὶ τοs απὸ τοὐ γέροντος, Ε. Lips.) μετὰ
τόν γέροντα τὴν κατὰ τον θάλασσαν πονούμενον, τοσοὐτον διαστημα οσον ολίγον. τοὐτο γαρ δύναται το ολίγον οσον, π
προταττόμενον εχον τό ολίγον τοί δσον , καθὰ το ὁστις ἔχειτὀ ος τοὐ τίς προταττόμενον, ἁ ἐν τῆ διαιρέσει τοὐ λόγου νοτερον εξ ἀνάγκqς ἀποδίδοται, οιον , , τίς ος τάδε ἐποίησε
132쪽
καὶ , ,τοσουτον ἀπέχει τόδε τουδε οσον ὀλιγον, εν ω τὀ οσον απὸ ἴσου διαστήματος ἐτερου ἐγνωσμένου ἀπωτεi τον λόγον δείκνυσθαι ' ειτα, ωσπερ μη προχείρου τούτου ἴντος, τό ἀλιγον αποδίδοται καθολικῶς, 3φ' ω τόδε τό διάστημα καὶ τόδε, εἰσω ωσπερ εἴ τις πρὸς τὀ , τις ὁδε ἐστι; τὸ ανθρωπος
αποδοίη, του τίς τῆν υπόστασιν αἰτουντος καὶ τὀ ατομον.ωσπερ δὲ τὸ ὁσον εν τοῖς τοιουτοις ὐποτάττεται, κατὰ τααυτα ταυτα καὶ τό Οιον ἀκολουθίαν ἔχει υποτε ταξεσθαι.
Τυτθὸν δ οσον : τὸ πῆν ουτως ' μετα τόν γέροντα δὲ τὸν 10 κατὰ την θάλασσαν πονουμενον τοσουτον διάστζμα ὁσον ολίγον ἀλωή, ηγουν ἄμπελος, βαρεῖται καλῶς σταφυλαῖς πυρ- ναίαις, ηγουν πυρσαῖς, ηδη πεπείροις δηλονότι, θν μικρός τις παῖς φυλάσσει ἐπὶ τοῖς φραγμοῖς καθήμενος. - λι
λέγουσιν. ἡ πυρναίαις : ταῖς τρωξίμοις ἐπάγει γουν εξῆς 20 φοιτῶ σινομένα τὰν τρωξιμον. ῆ ταῖς περκαζουσαις,
γὰρ ὁ σῖτος καὶ ἡ τροφή. - Ἀλω ' σθμαίνει τέσσαρα. κυρίως μὲν γὰρ λέγεται ὁ ἀμπελόφυτος τόπος ως κατὰ πολυ25 λωων του απλῶς πεδίου. λέγεται ἀλωὴ και ὁ δενδροφόρος τόπος, ἐπεὶ δευτέρως καὶ αντὸς λωων τῆς απλῶς γῆς. αλλὰ καὶ ὁ λαχανηφόρος τόπος ομοίως καὶ αυτὸς διὰ την αυτὴν
133쪽
αἰτίαν. ἀλωη καὶ η αλως. - 'Eφ' αἱμασιαῖσι : sἐπὶ τοῖς φρακταῖς, p. παρ' οσον πλήρεις αἱ ματος γίνονταc οι εἰσερχόμενοι επ' αὐταῖς διὰ το ἀκανθώδεις αυτὰς εἶναι. - Αἱμασιαῖσι : φραγμοῖς ἐκανθωμένοις εἰς ας οι εἰσερχόμενοι αἱμάσσονται τοὐς ἰδίοi ς πόδας. Ρ.l bVs. 48-51. Vet. I με νος δὲ καθεζόμενος. ἀπο τοὐ ρω, το καθέζομαι, ε ζμι και το παθητικον εεμαι ἐμαι, ἡ μετοχὴ ἐέμενος ῆμενος.l - IM ν' ορχως: ορχος ὀρχάτου διὰφέρει. . ορχος γάρ ἐστιν εἰ βόθρος, εἰς ον ἐντίθεται το φυτον προς μο- 10σχείαν, παρα τὸ ὀρυσσω ορυχόν τινα οντα ' ορχατον δὲ την ἐπίστιχον φυτείαν παρὰ το ἔρχεσθαι. καὶ χριστοφάνης το με- . ταξυ των φυτῶν μετόρχιον ἐκάλεσεν εν τοῖς Γεωργοῖς, καὶ Ἱμίοδος ἄρχον λέγει την ἐπίστιχον των αμπέλων φυτείαν. lΦοιτῆ: ὁρμῆ. ως παρὰ τὐ πόρος πορῶ το πορευομαι, ΙΣ
ουτω καὶ παρὰ τὸ οδός γίνεται ὁδῶ, τροπὴ του ὁ εἰς τ ὁτῶ, πλεονασμῶ του φ καὶ ι φοιτῶ το πορεύομαι καὶ ορμῶ l IIII l ἄν' Ορχως: τοὐς διδύμους τῆς αμπέλου, ῆγουν τοὐς
κλάδους. - Πάντα δόλον τεύχοισα: lκατασκευάζουσα. lγράφεται καὶ κεύθχισα, ἀντι του κρύπτουσα ' πανουργου ει γὰρ το ζῶον. - Tο παιδίον ουτως, ουχ ως το παίγνιον, φέρνιον. Αττικῶς δε ούτω παραπλήσιον το κλειδίον λέγουσι. .
134쪽
v era, φησὶ τον ἀπο τῶν βρωμάτων κόρον τε και μέθην. Ἀλλως. οἱ μέλλοντες πολεμεῖν πρωως ἔτι ουσης Ολίγον τινὰ ησθιον ἄρτον καὶ ἄκρατον οινον ἐπινον, ως θερμοὶ ωοι. καὶ μη δειλιῶσιν, ο καὶ ἀκρατισμῖν ἐκάλουν. ἐνταμ α δὲ α κρά -b τιστον ἀντὶ του ἄγευστον. - Καθιξεῖ: γράφεται και καθιξρ βαρυτόνως λεκτέον τα γὰρ υποτακτικὰ τῶν ρθμάτωνομοίως οι Αωριεῖς ημῖν προφέρουσιν. μου. υλλως. 'Aμφι δέ μι ν δυο αλώπεκες α μεν ἀν' ἄρχως φοιτῆ: σχῆμα ως μζρος 'i 0 οἱ δὲ δυο σκόπελοι, ὁ μεν lεἰς'l ουρανὸν ευρυν ἱκανει. τουτο δὲ το σχημα ουκ ἔχει κίνδυνον, ου γὰρ ἀφ' ετέρου προσώπου ἐφ' ἔτερον ἡ μετάβασις γίνεται, - ῖνα δέηται πλαγιασμου, ἀλλ' ἀπὸ ὁλου εἰς μέρη ταυτὴν δὲ τὸ ὁλον τοῖς' μέρεσιν. ἔχει δὲ τό πῶν Ουτως ' θυο δὲ αλώπεκες περὶ αυτόν, Ιb ο μὲν ἀνὰ τους ἄρχοi ς, ηγουν τὰς συστοιχίας τῆς ἀμπέλον, στρέφεται βλάφουσα την σταφυλην τ ν εἰς βρῶσιν ἐπιτηδεία μ' η επὶ τῆ πῆρα, ηγουν κατα τῆς πήρας τῆς τον ἄρτον του παιδὸς ἐχουσος, πάντα δόλον κατασκευάζουσα τόπαιδίον ου πρότερον ἐάσειν φησί, πρὶν αν καθωρ αυτὸ ἐπὶ20 τοἰς ξηροῖς, ἀντι του επὶ τοῖς κενοῖς ἀπὸ μεταφορῆς τῶν
135쪽
ἀνυδρων τόπων, ἀκράτιστον, ηρουν ουδενος ἐγκ0ατές. οτιδε ἀπο του κρατῶ συνετεθθ το ακράτιστον, δῆλον μὲν ἀποτῆς ἐννοίας, δῆλον δε καὶ) ἀπο τοὐ βραχὴ ἔχειν το κρα. τοδε πρὶν ενίοτε μεν μεtὰ ἀπαρεμφάτου λέγεται, οἷον , ,ποὶη γενέσθαι τόδε, ἐγένετο τοδε, ἐνίοτε δὲ μετα οριστικου, οἷον θ, , πρὶν ποιήσω τόδε, ἐποχσα τόδε. Iδοκεῖ δὲ μετὰ ἀπαρσι φάτου μεν λέγεσθαι ἐπὶ του ποιουμένου πράγματος, μετὰ ὁριστικου δε ἐπι του ποιουντος αυτό. l - Tρωκτον το ῆδη τρυγροθὲν καὶ εἰς βρῶσιν παρατεθω λαμβάνεται ἐπὶ των ἀκροδρυων. τρώξιμος δὲ σταφυλο η το στυφος του ἀμφακου Ιομεταβαλουσα εἰς γλυκχπητα καὶ την γευσιν ἐδυνουσα. η δε ἀλώπηξ πάντα δόλον κινουσα, οπως τα εν τῆ πήρα φαγουσα αντον ξηρόν εασν καθίσαι. 6. - Ο δε μη γευόμενος καὶ ξη-.ραίνεται. si . - Γράφεται καθιξεῖ, ἐπὶ κενοῖς καθίσει απὸ μεταφορῆς ἀνυδρων τόπων. Gen. ') . 15Vs. 52-51. Vel. - Αυτὰρ ὁγ' ἀ νθερίκεσσι ν : ἀνθέρικος ὁ τῆς ασφοδέλου καρπός. Aλλως. 'Aσφόδελος - βοτάνη τίς ἐστιν,
ἐς τὰ φύλλα ώς πράσου ἀγρίου μείζω δὲ κώ πλατυτερα. ὁ
δε καυλὰς ἀνέλωικος καλεῖται, ἶσον πηχυαῖος ων και μείζων. 20
τὸ αυτο δέ φησι και Θεόφραστος 'Aπολλόδωρος δὲ ὁ Αωριενς φοσιν ουτω λέγεσθαι τὸν τῆς ἀσφοδέλου καρπόν' ὁ δε
136쪽
καλαμαίαν φασί. - Aλλως. νθέριξ η του σίτου καλάμη ἀπὸ μέρους, ἐν οἱ κοινοι καλαμαίαν φασί. Gen. 'Aνθέ ρικες τὰ προβαλλόμενα των ἀσταχυον καὶ οἱ καυλοι των ἀσφοδέλωw καὶ εἰσὶν ἄθραυστοι ἐπιπλεκόμενοι. 6.31 -- Σχοίνω ἐφαρμόζων, αντὶ του συναρμόζων, συνδώπι σχοi- νος δὲ το παρα τοῖς κοινοῖς βρυλλον. - Ἐφαρμόσδωνει τῶ σχοίνω, οἱονεὶ ἐπιτιθεμένους ἐκείνους συνδεῖ διὰ σχοί
137쪽
o ἄγαν θεομεν. lRec. Μέλεται δε αυτω, αντὶ του μελει, ηγουν φροντις ἐστιν, ου τέ τι τουτέστιν ουδὲν ουτε τῆς πήρας, οντε τῶν φυτῶν, ζγουν της ἀμπελου, κατὰ τοσουτον - τοὐro b. γὰρ - το τοσσῆνον - καθ' οσον γηθεῖ, αντὶ του γήθεται, ηγουν χαίρει, περὶ τῶ πλεγματι, αντὶ του ἐπὶ τῶ πλεγματι. Vs. 55. 56. f. Παν τὰ δ' ἀμφὶ 'ἐπας πανταχου δ ὲ περὶ ταποτήριον περιπεπταται καὶ περικέχυται υγρός τις ἄκανθος καὶ 10
μαλακός, οπερ ἐστὶν εἶδος φυτου ακανθῶδες χαμαίζ λον, εἰς μῆκος ἐξανθουν λίαν. υγρος δε ο ευκαμπὴς καὶ νεόφυτος. p. ῆ υγρ.ῖς ἄκαν νς ὁ εὐκαμπτος καὶ νεόγονος. Λἰπολικόν τι θέημα : 'γουν θαυμα, οἷον αἰπόλος αν. θαυμάσειε διὰ τὸ κάλλος. γράφεται καὶ χωρὶς τοὐ π αἰο- Ιολικόν, το ἀπατητικόw αἰολίζω γὰρ τὰ ἀπατῶ, .καὶ Σοφο
138쪽
60 SCII OLIA ET GLOSSAE.πητικόν, ποικίλλον, Ιεκπληκτικον καὶ ο αν τις διὰ κάλλος θαυμάσst i ταυτα γὰρ δυναται ' το αἰολίζειν. η Αἰολικῶς ἀπατῶν Gen. οἱ γὰρ Αἰολεῖς επὶ ἀπάτνὶ διαβάλλονται, s ως ν τ- Λοκροὶ τὰς συνθήκας' ταυτοι δε εἰσι Λο-5 κροὶ τοῖς Αἰολευσι. en. ) - Αἰο λίχον θέαμα: ἀντι του Αἰολικον παρὰ Θεοκρίτω. η γὰρ Καλυδὼν Αἰολις εκαλεῖτο.
κῶς θάημα. IV. Tέρας καί τυ θυμὸν ἀτυξαι : ἀντὶ του ἐκπλῆ
ξαι δυνάμενον. καὶ πιμηρος ' .l, πατρὸς οψιν ατυχθείς. H τουτο το θέαμα τεράστιον ον την σην ἐκπλήξει διάνοιαν.
η ἀτυξαι : καταπληξαι σου την ψυχήν, και δι υπερβολην
κάλλους τεράστιον αν νομισθειχ.
139쪽
Vs. 57. 5S. '. Tου μὲν ἐγω: ἔνεκα μὲν τούτου ἐγὼ αιγά τε εδωκα ωνον τω πορθμεῖ τω ἀπὸ τῆς Καλυδῶνος καὶ τυρ εντα, ἀντὶ του τυρόν, μέγαν απὸ γάλακτύς λευκου. ωνιατα πωλοt1μενα, ωνος δὲ δ δέδωσι τις ῖνα λάβλὶ τι τῶν πω - 5λουμένων. - ὐτο δε τὸ δέπας ωνησάμqν παρὰ τοὐ πορθμέως αἰγός καὶ τυρου λευκου γάλακτος. καὶ ἔστιν ἡ συνταξις 'Aττική. ουτω φαμεν πλὰξ μαρμάρου. τὸ δὲ λευκοὐ γάλακτος τὸ ἴδιον τίθησιν. ουτω καὶ μέλαν σκότος. 6. 'SZνιον τὸ πρῆγμα, ωνὴ ἡ ἐνέργεια οῦ ωνος τὴ διδόμενον τί- lsμομα. εκ δε τον διδομένου τιμήματος καὶ ε υωνος . 6.)
απὸ Καλυδῶνος εἰς Πελοπόνννσον αυτὸ μετακομίσαντι ' ἀντίκεινται γαρ ἀλλήλων τὰ χωρια. υλλως. Πορθμεῖ : ἴσως , διαπορθμεύοντι ἐξ Αἰτωλίας εἰς Πελοπόννησον. γράφουσι δε lbτινες καὶ Καλυδνίω, ἀγνοοὐντες ως Καλυδναὶ ἐγγυς τῆς Κῶ εἰσιν. Ομηρος κὰὶ Κῶν Εὐρυπύλοιο πόλιν νήσους τε Καλυδνάς.
- Καὶ τυρόεντα : τυρός, τυρόεις παραγωγον, τυρόεντα.τO TU μακρον, ροεντα με συνίζησις. τα. εἰς ρος γαρ δισυλ- 20 λαβα οξύτονα τω υ παραληγόμενα ἐκτείνουσιν αυτό, οἷον
τυρός, πυρος ο σῖτος. τὸ πυρ δέ, τοὐ πυρὸς βραχύ. - rυρόεντα μέγαν : λείπει τὸ κύκλον. p. - Τυρόεντα:
140쪽
Rew. Ουδέ τί πω, Vγουμ οὐπω δε ουοαμῶς, πρὸς το ἐμον χεῖλος ἔφαυσεν, αλλ ἔτι κεῖται αχραντον, ηγουν ἄψαυστον, ἀμόλυντον. - Τῶ καί τυ μάλα: l- γράφεται καὶ, τῶ κέν τοι -l δι' ου και σε μάλα ἀρεσαίμ ν, ἀντὶ του ἀρέσω, Ιε ἰάρεστος δόξαιμι. το δεl πρόφρων , επιρρηματι κῶς' αντι τοὐ προθυμως, μετα προθυμίας, αὐτο διδους δο- λονότι. - IIρόφρ ω m. φρην φρενός, το δὲ συνθετον πρόφρων καὶ πρόθυμος τὸ αυτό ' πρόφρων δε ποιητικόν. πρό
προ τὸ ἔμπροσθεν δqλοῖ. και πρόφρων υπῖ φρενῖς κινου- μενος εἰς το ἔμπροσθεν . δ δε ποιεῖ, φρονήσει κενουμενος ποιεῖ, διο αεὶ δο ἐπι ἐσκεμμένου καὶ λελογισμένου ἐστί. τόδὲ πρόθυμον ἐπί τε του μανικόν τι και ακρατες θρῆσαι καιι , ἐπὶ εσκεμμενow ἐπαμφοτερίζει γάρ. 6. - Αἰκέν μοι τυφίλος : ἐαν και lοὐ ω φίλος σt1 ω φίλε ασhς τυν - νον ἀντὶ του την ωδθν την ἐπι 'invrην ἐμοί. - Ομερος η εφε