장음표시 사용
141쪽
Vs. 62. 63. . Κου τι τοι φθονέω . καὶ ουδαμῶς σοι φθονῶ. b
V V. υρχετε βωκολικάς: τῆς βουκολικῆς ωδῆς ἄρξασθαί με ποιήσατε ' 5ς ποιήτριαι. ἐπικαλεῖται γὰρ αυτοῦς 20 μέλλων αείδειν. τουτο δὲ λέγεται πρόασμα καὶ - μελωδθμα καὶ ἐπωδός. 'το δὲ ἄρχετε καὶ λ 1iγετε ἐπωδοὐ τάξιν εχει. Μνασίας δε ἐν τω περὶ Εὐρώπqς IIανὴς υἱόν φησι Βουκολίωνα, αφ ου καὶ το βουκολεῖν.
62) Γράφεται κου τοι φθονέω. o. 6. - ουδαμῶς σοι ενεκα της 25Joσεως φθονῶ. P. - Παρο μία ἐπι των γινωσκόντων καὶ μη μεταδι-
142쪽
I ei. Θυρσις ὁ δ' ἁξ Αἴτνας : Gen. 3 ὁ ποιμὴν Θυρσις ἐπαινεῖ εαυτόν. η δε Αἰτνη Σικελίας ορος ἐστὶν ἀπο Αἴτνης του Ουρανοῶ καὶ τῆς Γῆς, ῶς φθσιν υλκιμος io ληνὸς δε ἐν τ- περὶ Σικελίας Αἰτνην φησὶ κρῖναι ἹIφαιστον καὶ Λήμητραν περὶ τῆς χώρας ἐρίσαντας. Aqμήτριος ὁ ε ὁ
Καλλατιανὸς του Βριάρεω, ενὸς των Κυκλώπων παῖoας γενέσθαι Σικανὸν καὶ Αἴτνην, ἀφ' ἐς τὀ ἄνομα τω Αλλως. ως Σικελιώτου αυτου ἴντος καὶ κατὰ τ / Αἴτνην tb νέμοντος. μέλλει δε αδειν, εδν τρόπον ο Λάφνις, μη δυνάμενος φέρειν τῖν τῆς ' Ξενέας τουνομα Νύμφος ἔρωτα απέ
143쪽
το μεταξυ τῆς πισσης καὶ τοὐ υλυμπου χωρίον, ο ἐστι περικαλλὲς και ωσπερ υπῖ θείας γνώμης πόρος τις ορυξι διkρημένος, δι' Dii O Πηνειος προς την θάλασσαν ρεῖ. λέγεται δὲ τοὐτο το χωρίον τέμπεα Θετταλικά. - 'H κατὰ Πίνδω:Πίνδος loρος τῆς Ἀρκαδίας η ποταμός κατὰ δέ τιναςl ορος 5 τῆς Περραιβίας ἐγγυς θαλάσσης. τό εἴχετε ἀντὶ του κατ- ωκεῖτε. - Ου γὰρ δη ποταμοῖο: ου γὰρ τότε το μέγα ρε-α εἴχετε, ο ἐστιν Ουκ ητε ἐκεῖσε. ὁ δε υναπος ποταμὼς ἐν Συρακουσαις τῆς Σικελίας. υναπενς δε εω 'ται Ο ἄνευ πόσεως ἀν καὶ βληχρον ἔχων υδωρ. ῆ υναπος : ποταμὸς io περὶ τὴν Σικελίαν εἰon. 'ὶ παρὰ τό τοῖς ποσὶ μη διάβατος ει ναι. - ου δ' υκιδος ἱερὸν υ δωρ : 'Aκις ποταμῖς Σικελίας. ο δὲ νοῶς' αἱ Νυμφαι τότε Ουκ θσαν περὶ Σικελίαν,οτε ο Aάφνις ἔπασχέ τι, ἴσως δια τὀ δε υμφος ἐρῶν υπερηφανευουσης αυτὸν αἰνισσόμενος ώς ουδὲ τῶν λοιπῶν αυ- i5τοθι ουσῶν. Ακις δὲ παρὰ το ἀκίδι ἐοικέναι τὰ ρεύματα. Νυμφόδωρος ἐν τ- περὶ Σικελίας , , θαυμάζομεν φησὶν , , εἰ ἐπι Βάφνιδος Ακις ποταμὸς Σικελία ἐνῆν. R Q. lυλλως. ὁ νοῶς - πῆ ποκ' ἄρ' ἡ σή t: l f ποὐ ποτε
144쪽
αρα ἐτε ώ Νυμφαι, οτε ὁ Θάφνις ἐτήκετο, ηγουν διερρεῖτο
υπο του ἔρωτος; Ε. N. Y. Gen. Lilis. ποs ποτε αρα ητε; η κατὰ τὰ καλα τέμπη του Πηνειου ἡτε; - ποταμος Ουτος Θετταλίας - η κατὰ τὰ καλὰ τέμπη του Πίνδου; - ποτα-5 μος καὶ ουτος Θετταλίας - οὐ γὰρ δη εῖχετε, ηγουν φκεῖτε, - τον μέγαν ρουν του ποταμοί του Ἀνάπου - τῆς Σικελίας ουτος ποταμῖς ουδὲ την σκοπιὰν τῆς Αἴτνης, περιφραστικῶς ἀντὶ του την υψηλὴν Αἰτνην, ουδὲ τὸ ἱερόν υδωρ τοὐυκιδος ' ποταμὸς καὶ ουτος Σικελίας. θγουν Ου γὰρ την Σι- 10 κελίαν ψκεῖτε τοτε. λέγει Γ απεῖναι τὰς' Νυμφας, ἐπεὶ Νυμφης ῆρα ὁ Θάφνις, ης ἀπουσης μετα των ἄλλων δηλονότι ἐτελευτα. εἰ γὰρ παρῆν, ουκ αν ἴσως ἀπέθανεν. - Tήκεσθαι τὸ κατ' ολίγον υπορρεῖν τω πυρὶ δαπανώμενον, oioν ἐπὶ κηροὐ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων των τηκτῶν, ως ἐπὶ των i5 βοτανῶν τὸ μαραίνεσθαι. 6. - Τέμπη τὸ μεταξὐ τῆς 'Oσσης καὶ τοὐ 'Oλυμπου χωρίον χάριτας εχον πολλάς, δι' ου καὶ ὁ Πηνειὸς ρεῖ. 6. - Σκοπός ὁ σκεπτόμενος, σκοπιὰ δεό τόπος, ἐν ω ἱστάμενος σκέπτεται, ὁ δὴ καὶ σκόπελος ποιητικῶς γράφεται. 6. VA. Tl. 72. Vet. ilωῶες: λυκοπάνθηροι. από τοί θέω τὸ τρέχω γίνεται θώς, ὴ ἀπὸ τοὐ θοός ταχεῖς γάρ εἰσι καίπερ βραχυσκελεῖς ἔντες. ἔστι δε ὁ θως ζῶον ἄλκιμον και ευκίνητον. Vulc.l - Τῆνον χ'ώκ δρυμοῖο λέων ἀνέκλαυσε θα - 21 νοντα : lγράφεται και χωκ δρυμοῖο λέων ἀν ἔκλαυσε. lτινὲς αἰτιῶνται τον Θεόκριτον, ἐν Σικελιὰ λέγοντες μ ἡ ειναι λέοντας. αλλὰ προστιθεμένη η αν συλλαβῆ λύει την αἰτίαν lινα η' τῆνον ἀν ἔκλαυσεν, εἰ ἐν Σικελία ην, καὶ ὁ λέων ἐκ 7 i) Θῶες:J λυκοπάνθηρες. M. θῆρες ορμητικοί. P. 36 72) Καὶ ο ἐκ δρυμοῖ καὶ λόχμης λέων, εἴπερ ην ἐνταὐθα ' ου γάρ
ἐστιν ἐν Σικελία λέων, - φασιν. M. - Λρυμος ο πυκνοῖς δένδρεσι συνθρεφής. 6.
145쪽
του δρυμοὐ ' η και , -ἐγένετο γαρ ἐν Σικελία λέων, κἀκεῖνος τosτον ἐθρηνησεν. c. ελλως. Τῆνον μ αν θῶες: ἐκεῖνον οἱ ἐκεῖνον οἱ λυκοι ωρυσαντο, ἡγουν ωρυόμενοι ἐθρήνησαν. ῆ ἐκεῖνον οἱ θῶες, ἐγηρύσαντο δηλονότι. Ου γὰρ τo ωρύσαντο θδύναται καὶ ἐπὶ των θώων λέγεσθαι απὸ κοινos συνυπακούεται Ουν τό οἰκεῖον κατ αναλογιαν τοὐ προρρηθέντος. ἐκεῖνον καὶ ὁ λέων ἐκ τοὐ δρυμοὐ ἀνέκλαυσε θανόντα. - Λύκοι ωδύραντο : ὀδυρω αχρ ... πεποιημένη φωνή ' ὀλοφύρω δε ἄμα τω κλαίειν καὶ τας τριχας τίλλειν. γράφεται-l0
ἄλλην ἀποκρίνεται. IbVA. 74. 75.
IPt. Λαμάλαι μὲν αι ηδη δαμασθῆναι δυνάμεναι πόρτιες δὲ αἱ μικραί, αἱ μήπω εἰς ζυγὸν ἐλθομαι. Ree. υλλως. Πολλαί οἱ πὰρ ποσσί: πολλαὶ δὲ βόες - παρὰ τοῖς ποσὶν αυτοὐ, πολλοὶ δὲ ταίροι, πολλαὶ δὲ δαμά- mλαι, ἀντὶ τos δαμάλεις, καὶ πόρτιες πολλαὶ - απὸ κοινοί- ωδύραντο, ῆγουν ἐθρήνησαν. βόες αἱ τέλειαι, δαμάλεις καὶ πόρτιες αἱ μήπω ὐπὸ ζυγὸν ἐλειῶσαι μηδὲ ὀχευθεῖσαι αἱ πόρτιες δε καὶ ἔτι ἀτελέστεραι τῶν δαμάλεων. ἐπὶ δὲ των ἀρρένων μόσχοι τα νεογνὰ καὶ τὰ ἡπὸ ταῖς μητράσιν 257 ) Παρ' αυτώ. τοὐτο δὲ καθ' ολον καὶ μέρος εἴποις. M. 75) Λάμαλις καὶ δαμάλη ποιητικῶς η ἐνιαυσιαία ' πόρτις δὲ ητριμqναία καὶ ἐπέκεινα. 6. - Λαμάλεις, ῆγουν απειρογγοι βόες, αἱ μήπω ζυγῶ υποθεῖσαι αυχένα καὶ πορείας άψάμεναι. M.
146쪽
ετι, ταλοι δε οἱ τέλειοι. ἔστι θὲ η δάμαλις της δαμάλεως οι ποιηταὶ δε καὶ δαμάλη τqς δαμάλης λεγουσιν, ἀφ' ου ἐν--
εξ υποστροφῆς αρχην ποιούμενος φοσιν. αἱ παραγραφαι δὲ
147쪽
συστέλλουσι τὰς ωδάς. το-αρχετε βουκολορῆς λέγεται ἐπωδου τάξιν ἔχειν. - Ζατοῖσ': Αἰολικον sτο ζατοῖσα, διόκαὶ βαρυνεται. 3. 5. ;en. ' . συναπτεον δε τομο τοῖς ἐπάνω πάντρὶ δε πλανῆται ζητουσα αυτόν. ειρωνευόμενος δε λέγει πρῖς αυτον τοὐτo ' αυτος γαρ μαλλον ἐζητει. δια τοὐτο καὶ θ
δυσερως. τΩὰς δέ φασιν, ὁτι ου δια την Νύμφην, αλλα διὰ την τοὐ βασιλέως θυγατέρα, δι ην ἐπηρώθη. - Zα- τοῖσ' α: γράφεται καὶ χωρὶς κουφίσματος ζατοῖσα ἀντὶ τοὐ ζητοὐσα Αἰολικῶς. p. Zατοῖσα βαρέως, ἐπεὶ Αἰολικόν, διὸ σημαίνει τὸ ζητοὐσα. sten. ' εἰ δ' ην Αωρικόν, εἴροτο αν l0ζατεὐσα. p. Gon. Aλλως. Zατ εὐσα: εἰρωνεύεται δέ ζζτει γαρ αυτος μῆλλον, ου ζητεῖται υπο τῆς Νύμφqς. qκαὶ παρογορζτικὰς ὁ λόγος. - Αύσερώς τις ἄγα m. δύσκολον ἔρωτα εχεις κα παντελῶς ἀπροσμήχανον. ζητουσα
γάρ σε ἡ Νωτη περιέρχεται. παρηγορῆσαι θέλων τοὐτό φησι i5
τοs ὁρους, εἰπε δέ' ω Aάφνι, τις σε κατατρύχει, ῆγουν δαπανῆ, φθείρειε, τίνος ἁ ἀγαθὲ κατὰ τοσομον ερασαι, ἀντὶ του ἐρῶς; ζλθον οι βουκολοι, μετα τον Ερμῆν δολονότι 20 λ ν οἱ ποιμένες, οἱ αἰπόλοι. πάντες ἀνηρώτων, τι κακόν ἐπαθεν. ἐλθεν ὁ ΙΠρίαπος και ἔφη ' ω Λάφνι τάλαν, Βουν
148쪽
τουσα - σε δηλονότι. παραμυθούμενος δὲ αυτὸν τοὐτo λέγει - ' δύσερως τις αγαν εἶ - ηγουν ουκ εἰδὼς ἐρῶν, οὐ καλῶς διοικησαι τον σαυτου ἔρωτα δυνάμενος - και αμή- χανος, ηγουν καὶ υπ' Oi'δεμιῆς μηχανῆς μετριώτερος περὶθ τον ἔρωτα γενέσθαι δυνάμενος. - Tρυχει καὶ τρυχεται τοτραχέσι τισὶ καταπονεῖται. ἐρῶ σου καὶ ἐρῶμαι υπό σου. ἐρασσαι δὲ παθητικὸν δν αντὶ του ἐρῶ λαμβάνεται, καὶ ἔστι ποιητικόν. καὶ &1ριπίδqς
πρὸς θεῶν ἔραμαι κυσὶ θωυξαι. 10 6.3 - Πρίηπος θεὸς ἔφορος τῆς ἀκολασίας, ὁθεν και πρια- πισμὸς ἡ ἔκτασις του αἰδοίου. 6.3 - υσεθως ο ἐπὶ κα- κῶ χρώμενος τῶ ἔρωτι. ος γὰρ ἀλους υπ' αυτos o Dκ οἶδεν ἀντέχειν, αλλα χαυνομαι, βλάπτεται καὶ κινδυνευει, ως καὶ ὁ Θάφνις, δυσερως λέγεσθαι. 6. - Ἐξηγητικόν τὸ ἀμή- Ib χανος τοὐ δυσερως. ὁ γὰρ χαυνωθεις υπὸ τοὐ ἔρωτος ἀμη
Vet. Boύτας μὲν ἐλέγευ: βουκόλος ών, φ σίν, ου κατὰ το 1ς βουκόλους iρας, παρ' ὁσον οἱ μεν βουκόλοι προς 20 τα ἀφροδίσια ἐγκρατεῖς, οἱ δὲ αἰπόλοι λάγνοι. ἐπάγει δετην οτι κατωφερέστεραι Ουσαι αἱ αιγες δελεάζο σι τοὐς αἰπόλους. - λλως. Βούτας μεν ἐλέγευ: lyon. )παροιμία τοὐτο ἐπὶ τῶν ησύχων μεν πρῶτον και ημέρων,
ἔπειτα δὲ αγρίων. οἱ γὰρ βόες ῆμεροί εἰσιν. ἀπὸ γοῶν τῶν 25 βοσκομένων και οἱ βόσκοντες αυτοὐς τοιοίτοι λέγονται. αἱ δὲ αἶγες ἄγριαι, παρόσον καὶ εἰς τὰ υφολὰ τῶν Ορῶν καιεις κρημνώδεις τόπους νέμονται απὀ τούτων δε καὶ οἱ αἰπόλοι τοιολοι λέγονται. - Ωιπόλος : αντὶ τοὐ ο αἰπόλος. M) 'Oχευονται. P. Y.
149쪽
γίνεται κατα συναίρεσιν του ο καὶ του α εἰς ω μεγα, μένοντος προσγεγραμμένου του ι, οἷον ὁ αἰπολος φπόλος, οἱ αἰπόλοι ωπολοι.
Rec. fAλλως. Βουτας μεν : ο νους 'l βουκόλος μεν ἐλέγου, νυν ωμοίωσαι ἀνδρὶ αἰπόλω. τουτο δὲ ταυτόν 5 ἐστιν, ωσπερ εἰ ἔλεγεν ουκ ἀξιως τῆς σαυτου τάξεως διετέθης. βουκόλος γαρ ων ώφειλες μεγαλοπρεπῆς τις εἶναι καὶ γενναίως τους ερωτας και τα συμπίπτοντα δυνασθαι διαμφέρειν. νυν δέ, ως εοικεν, ἐλέγου μόνον βουκόλος, τῆ ἀλη- λεία δε ουκ εἶ, μικροπρεπῶς διακείμενος καὶ τοιαυτα πάσχων, loo, αν αἰπόλος ἀνὴρ επαθε. προς ο επάγει ' O αἰπόλος οτεὁρ- τας μηκάδας, ἡγουν τας αἶγας, οἷα - αντὶ του οπως ἐπιρρηματικῶς - βατευνται, Βουν οχεύονται, τοῖς τράγοις μιγνυνται, τήκεται κατα τους οφθαλμούς, ῆγουν διαρρεῖται, φθείρεται, οτι ου τραγος αυτος ἐγένετο ' και συ δέ, ἐπειδαν 15όρας sτας παρθένος, ἀντὶ του ἰen. Lips.)-παρθενους, ὀπως γελῶσι, τήκηὶ τοὐς ὀφθαλμους, ὀτι ου συν αυταῖς χο
ρεύεις. - Βούτqς ῆ βουκόλος ὁ τῶν βοῶν, ποιμὴν ὁ των
προβάτων, αἰπόλος ὁ των αἰγῶν. 6. Vs. 92. 93. 20 Iri. Tώσδ' ουδὲν ποτελέξαθ' ὁ βουκόλος : προς τούτους δε, οὐστινας ανωθεν εi πομεν, ῆτοι τους βούτας, τοὐς ποιμενας και τοὐς αἰπόλους, τον Πρίαπον και τοὐς λοιπούς, ουδεν τι ἐφθέγξατο ὁ βουκόλος, Θοι ὁ Λαφνις. - Ἀλλατον αὐτῶ: ἀλλα τον αὐτου ερωτα ἐπέραινε καὶ διήνυε μέχρι 25 και τῆς μοίρας. τοὐτο διχῶς. ἐαν μεν γαρ ἐκτείνωμεν το ας, σημαίνει γενικὴν πτῶσιν ἐαν δὲ συστέλλωμεν αυτό, αἰτια- .τικὴν τῶν πληθυντικῶν Αωρικῶς. εκεἰμι γαρ τας παρ' ἡμῖν ἐκφερομένας εὐθείας τῶν πληθυντικῶν διὰ τῆς αι δι--. οπως γελῶσιν, μετὰ γέλωτος καὶ φαρῆς χορευουσιν. M. P. 3092 Προς τουτους, τους νομεῖς καὶ τους αλλους. N.