장음표시 사용
161쪽
Vs. l28-130. Rec. Ἐνθ' ω ναξ: ελθε ω αναξ καὶ τήνδε την καλην σύριγγα την γλυκυφωνον - τοὐτο γὰρ τὸ μελίπνουν - ἐκ κηρου ευπήκτου ουσαν, περὶ το χεῖλος ελικτήν, ηγουν περιειλημενην, φέρε, ἀντὶ του λάβε. οντως γαρ ἐγώ υπο του 5 ἔρωτος ηδη ελκομαι εἰς τον υιδην. ευπηκτον δὲ λέγει τον κηρον ως ευκόλως πηγνυμενον. I eL Φέρ' ευπακτοῖο: οἱ μεν κατὰ συναλοιφην φέρ', εἶτα ευπηκτοῖο, του καλῶς πεπηγότος ' οἱ δὲ ἐκπληρουσι
φέρευ, ἀντὶ του λάμβανε, σοὶ δηλονότι, την σύριγγα. 10 Gen. μελίπνουν δὲ η την ἡδυφωνον η Geii. 'ὶ τηνόδωδυῖαν διὰ τον κηρόν. υλλως. IN Qης λάβε την σύριγγα την ἐκ κηρου ευπήκτου, περὶ τὸ χειλος εἱλουμένην ἐν
τὸ δὲ κομῆσαι ἀντὶ του ἀναθέλαι - τὰ ἀπαρέμφατα ἀντὶ
κτην ἐκ κηρου συριγγα, ηγουν την αληλιμμένην ἐν κηρω. M. - Συνεστραμμένην. P.
162쪽
SCHOLIA ET GLOSSAE.R c. Νυν δ' ῖα μὲν φορέοιτε: νὼν δὲ λ μὲν αἱ βα- τοι φορεοιτε , αντὶ του φέρετε, τουτέστι γεννῆτε, ἐκτρέφετε, φέρετε θὲ οἱ ἄκανθοι ῖα δηλονότι Ε.ὶ η δὲ καλη νάρκισσος κομῆσαι, αντὶ του βλαστησάτω, ἐπὶ ταῖς ἀρκεύθοις ἀκαν-5 θῶδες φυτόν η ἄρκευθος. το δὲ κομήσαι γίνεται ἀπὸ του κομάω κομῶ, ὁ λέγεται Ου μόνον ἐπὶ τριχῶν, αλλὰ και ἐπιφυτῶν. πάντα ἐνηλλαγμένα γενέσθω. I κατα τὸ ἄνω ποταμῶν χωρουσιν αἱ πηγαί. Jκαὶ θ πίτυς Οχνας, ηγουν ἄπια, ἐνείκαι, ἀντὶ του ἐνεγκάτω, 10 τουτέστι Gon.' ) γεννησάτω, εκθρεφάτω, ἐπεὶ ὁ Λάφνις αποθνήσκει. - υν, ἐπει θνήσκω, πάντα ἐνηλλαγμένα γένοιντο, και η βάτος φέροιτο και βλαστῆσαι ῖα, η δὲ ἄρκευθος ἐπὶ της κόμης νάρκισσον, καὶ η πίτυς Οχνας. 6. I t. Οχνας : καὶ Οχνας καὶ ἀπίους φασὶ και ἀχράδας
βλαστησάτω, ανθησάτω. Phav. ἀναβλαστησάτω. Ε. ομοίως καὶ ἔν- ταυθα κομασαι αντὶ τοὐ κρυβηθι, το ευκτικον αντὶ προστακτι -
tra) 'Eνηλλαγμένα καὶ ἀνατετραμμένα. u. - Η πευκη. R. M. 25 P. - Aπια Κυδώνια. M.t 3 ) θνάσκει:J καὶ κινδυνευει. P. - Λιώκοι. P. M) Νυκτικόρακες. 2. κόρακες. P. κόκκυγες. M. - Ερίσαιντο.P. δια φωνῆς φιλονεικήσαιντο. H.
163쪽
δοκου- φυῆναι, η ἐλέγετο Ἀπία. - Ἐλκοι: λαζοι. p. - Κἀξ ὀρέων τοὶ σκῶπες : ', λέξανδρός φησι τους σκε πας ουκ ἐπιτερπεῖς τρ φωνῆ' διο καὶ παρ' 'Oμήρω φησὶν ὀρθῶς δοκεῖν γράφεσθαι σκῶπές τ' ἴρηκές τε . 5ου δεῖ γάρ, φησί, γράφεσθαι χωρὶς του σ οἱ γαρ σκῶπες σκαιαν φωνὴν αφιῶσι. Καλλίμαχος δέ φησι ' , ,φθέγγεταιῶσπερ ἐπισκώπτων τῆ φωνῆ, οθεν καὶ ουτω καλεῖται l
f οπερ κάλλιον. P. 3. 5. Can. Gon Vulo. Τυραννίων δέφθσι σκῶπας τους νυκτικόρακας, οἷον σκωπας, τους ἐν σκια loἔχοντας την οπα, ἡγουν ἐν νυκτὶ ἔχοντας την φωνήν. Rre. t 3λλως. J Καὶ τους κυνας ώλαφος ἔλκοι, ἀντὶ του καὶ τους μαστους των κυνῶν ο ἔλαφος έλκέτω ' καὶ ἐκ των ὀρέων οἱ σκῶπες ταῖς ἀηδόσι γαρυσαιντο, ἀντὶ του εἰς ἔριν φωνῆς ἐλθέτωσαν. σκῶπας δὲ λέγουσιν εἶναι τους νυκτι- Ibκόρακας. - Λαμβάνεται τα ευκτικα ἀντὶ προστακτικῶν, ῶσπερ καὶ τὰ προστακτικὰ ἀντὶ ευκτικῶν. 6. - Καὶ οἱ βαρεῖς τὸ φθέγμα σκῶπες άμιλληθεῖεν ταῖς ἀηδόσι γλυκυτάταις τὸ φθέγμα ουσαις. 6. Vs. 138-14 l. I. t. Yώ μεν τόσσ' εἰπὼν ξἀπεπαυσατο ῆJ ἀνεπαυσα τo: ευφήμως τὀ ἀποθανεῖν ἀναπαυσασθαι ἔφη. καὶ ωμηρος '
164쪽
SCHOLIA ET GLOSSAE.ως ὁ μὲν αυθι πεσὼν κοιμήσατο χάλκεον υπνον. sῬθελ' ἀνορθῶσαι. ἐκ δευτερου ζῶντα παραστῆσαι. Gon. ) - Γά γε μαν λίνα πάντα λελοιπε ι: ἐπεπληρώκει το χρεών. καὶ πιμηρος ' 5 γεινομένω επένησε λίνP, οτε μιν τέκε μήτηρ. λίνον οι ποιηται αντὶ βίου, οτι συνάπτουσι τὸ λίνον εξης, ῶσαυτως αἱ Μοῖραι εξῆς ἐπικλώθουσι την ζωὴν καὶ εἰ αυτις ἀναλυουσιν. - Ἐβα ρόον : τουτέστιν ἀπέθανε καὶ διὰ τοὐτο 3. τονυχεροντα διῆλθε. - Toν Μοίσαις φί-iu λον : καθὸ πρῶτος ευρατο βουκολικήν. - Φίλον ἄνδρα:ἐπεὶ πάσαις οἰκείως διέτριβε. e. Aλλως. υ νοὐς J καὶ ὁ μεν τοσαυτα εἰπὼν ἀπε- παυσατο, ἡγουν ἀπέπνευσεν, ἐτελευτqσε τον βωπι τομον δεή 'Aφροδίτη ξθελεν ἀνορθῶσαι, ξγουν ἀνακαλέσασθαι, ἀναi5 ζωῶσαι τά γε μην λίνα, τουτέστι τὰ νήματα τὰ υ πο τῶν Μοιρῶν επ' αυτῶ κλωθόμενα. πάντα λελοίπει, ῆγουν ἐξέλιπον, ἐπαυσαντο. καὶ ο Λάφνις διέβη τον ρουν, του 'Aχε - ροντος δηλονότι ' ἔκλυσεν, ῆγουν ἐκάλυφεν, ἡ δίνη, τo 3τ- έστιν η συστροφὴ τῶν ρευμάτων του Αχέροντος, τον ἄνδρα
20 τον υ πο τῶν Μουσῶν φιλούμενον, ως τῶν ωδῶν δηλονότι τῶν προσφιλῶν αυταῖς ἐπιμελουμενον, τον ονκ ἀπεχθῆ , ῆγουν μισουμενον, ταῖς Νυμφαις, αλλα καὶ υπ αυτῶν δηλονότι
φιλουμενον. - ουν ἡ μεν 'Aφροδίτη ἐβουλετο ἀναστοσαι υγιαίνοντα ' τῆ δε Μοίρα ἄλλως βεβουλευτο. ο γαρ 25 ἄτρακτος αυτῆς ἐξεκέκλωστο, καὶ ο ἐπ' αυτῶ μίτος ἐπέλιπεν. 6. Tῶν Μοιρῶν φησι τὰ κεκλωσμένα οἷον τὰ κεκλωσμένα καὶ εἱμαρμένα ἐτελειοὐντο. Q.)
165쪽
Vet. Πλῆρες τοι σχαδόνων : Iγράφεται καὶ πλῆρες δέ. σχαδόνες δεJ τὰ ἐκJ των κηφήνων κηρία, ως φησιν
Αριστοτέλης. Θεαίτητοὶ δὲ τοὐς κηρους τοὐς εχοντας των κηφήνων τοὐς γόνους, ιῖτινες ἡδὐ ποιουσι βρῶμα. οἱ δε lbκοινότεροι ἐπὶ τῶν φ ' ' κζφήνων τῶν ἐσθιόντων το μέλι, ως φησιν υσίοδος κηφήνεσσι κοθουροις ῖκελος Ορμῆν. 3. 5. Can. G 3 n. ' Vulc.ὶ - Καὶ απ' Αἰγίλω ἰσχάδα:
Αἴγιλα δῆμος τῆς Ἀττικῆς από τινος ΙφυλῆςJ ῆρωος Αἰγίλου. 20oτι δε αἱ υττι καὶ ἰσχάδες ἡδεῖαι καὶ Αείνων μαρτυρεῖ. ἔστι
143 N ποτήριον. τὸ κισσυβιον. M. - να καὶ ανασυρ&ς. D. t 7ὶ Κηρομελιτος. E. N. P. γλυκυσμάτων. M. - 'Aπό τῆς Αἰγίλου ' ὴν γαρ δῆμος ἐν Αθήναις. 2. ακρωτήριον Αακωνικον πλησίον Ιρητης. 5. τοὐ ακρωτηρίου. Ρ. νῆσος παρὰ Πελοποννήσου. 6. 25
166쪽
καὶ Λακωνικον χωρίον Αἴγιλον. τινὲς οτι ἐστὶ καὶ νησος μεταξυ Αρητης καὶ Λακωνικῆς ουτω καλουμένq. Ree. υλλως. IIλῆρές τοι σχαδόνων, ηγουν μελιτος, κηρορίου - περισσον ἐνταυθα το τοι - καὶ ἀπ Αἰγίλου εἴθε 5 τρώγοις ἰσχάδα ηδεῖαν, αντὶ του απὸ τῆς Ἀττικῆς - Αἴγιλος γαρ δημος ταῖς ωθῆναις - ἐπεὶ συγε αδεις φέρτερον, ηγουν βέλτιον, τέττιγος. Vs. 149. Re e. υνὶ δέ τοι, ηγουν χου, το δέπας. θέασαι φίλος, i 0 οπως καλὴν ὀσμην πέμπει. Vs. 150. IV. Ἐπὶ κράναισι δοκασεῖς : ἐπὶ κρήναις ταῖς τῶν ,δρῶν δόξεις αὐτὸ πεπλυσθαι, ἀντὶ του ἐν ἔαρι, ἐπει πάντα tότε ἀνθεῖ. i5 Re c. υλλως. Aoκησεις, ζγOi ν δόξεις, νομίσεις, πεπλt σθαι αυτὸ ἐπὶ ταῖς π γαῖς τῶν Ωρῶν ουτως ἐστὶ δηλονότιώραῖον. Vs. 151. 152.
167쪽
Vet. N Κισσαίθα 0 ἡ προς το γεννῶν διάπυρος καὶ θερμή, ἀπό του κισσῶ το γεννῶ καὶ του αἴθω το καίω. εἰ δε Κιναίθα γράφεις, Κιναίθα ἐστὶν η προς το κινεῖσθαι διάπυρος, ηγουν ταχεῖα, αα απὸ του κινῶ καὶ του αἴθω τόκαίω. -υλλως. R4σσαίθα: ὁνομα αἰγός η εκ του κισσῶ 5
καὶ του αἴθω, η ἡ κισσὸν λευκὸν κατανεμομένη. αἰθὸν γὰρ τὼ λαμπρόπι ἐκ δὲ του λαμπροὐ γίνεται μεταληπτικῶς τὰ λευκόν. - υλλως. ἡ ταχεῖα αῖξ από του ταχέως γεννῆ κισσῶ γὰρ τὸ γεννῶ, αἴθω δὲ τὸ καίω καὶ ἀνάπτω. Gen. h)Reo. Tὐ δέ: συ δὲ ἄμελγε α-- αἱ δε χίμαιραι, ου 10 μὴ σκιρτήσητε, τῆς συννόμου δολονότι στερουμεναι. Μηό τράγος το ου απὸ κοινοῶ, ξγουν ου μὴ ἐπιβῆ, αυταῖς δηλονότι, ὁ τράγος υμῖν.
168쪽
Ἐπιγρά τω το παρον εἰδυλλιον Φαρμακεύτρια. κέχρηται ὁ Θεόκριτος εν τουτω Αωρίδι διαλέκτω. προλογίζει δὲ Σιμαίθα. - Φαρμακεύτρια Θωρίδι. Gen. ' - Φαρμα- ο κευτριαι. κέχρqται-ίδε Θωρίδι διαλέκτω. Y.. - Θεοκρίτου Σιμαίθα Λωρίδι, διηγηματικόν. M. - Η Σιμαίθα. η δε Θέσtυλις ην θεράπαινα τῆς Σιμαίθας. G. - Η Σιμαίθά ποιεῖται τον λόγον προς την δούλην. H. Gen. ' γ ὰσημητρίου του Πικλινίου Καὶ το παρόν εἴδυλλιον εκl0 στίχων συγκειται δακτυλικῶν ἐξαμέτρων ἀκαταλήκτων ρξζ ,
I e . Πῆ μοι ταὶ δάφναι φέρε Θέστυλι πῆ μοι 15 τὰ φιλτρα. J sΣυνετέλουν γὰρ αἱ δάφναι ταῖς γοητείαις. φίλτρα, τα προς φιλίαν ὀτρυνοντα φάρμακα. 5. Gen. Rec. sΠου εἰσὶν αἱ δάφναι μοm, φέρε Θέστυλι, ἀντὶ τοὐενεγκε αυτάς. που δὲ τὰ φίλτρα, ῆγουν τὰ πρὸς φιλίαν
κινουντα φάρμακα. I. M. 'ILipa. - Συντελουσιν αἱ δάφναι 20 προς γοητείαν 6. Κ. M., αις αἱ φαρμακευτριαι χρῶνται. K. M. Vs. 2. V t. Στέφον ταν κελέβαν : στεφάνωσον την κελέβqν.
φυτά. P. - Θέστυλι:J ἴνομα δούλης. P. τροφέ. M. - Λ προς φιλίαν συμβαλλομενα εἴδη, η ὀργανα μαγικά. E.
cum li. P. Concinere dieitur. 25 Euphor. fr. 6. Mein. Ποτηριοκλέ-
169쪽
οστις ἐμευ κελέβην υλυβροδα μουνον ἀπηυρα.Aλύβη ἐστὶν ἄνομα πολεως. - Οἰὀς ἀωτω: προβάτου αν- θει, ἀντὶ του ἐρίφ. ώς συνεργουντος τούτου προς τὰς
Rec. ZZς τον ἐμόν βαρυν ευντα : ῖνα τον εμόν φίλον ἄνδρα βαρυνοντά με καταθυσωμαι, ηγουν καταγοητευσω lii καταγοητεύουσαJ ἐν πυρὶ καίουσα τα επὶ τοsτο συντείνοντα φαρμακα. Mπερ το λείβειν λέγεται μὲν καὶ ἀντὶ τοὐ σπε δειν, λέγεται δὲ καὶ αντὶ τοὐ χεῖν απλῶς, ουτω καὶ τὸ θυ- lbειν λέγεται μὲν καὶ ἀντὶ τοὐ τῶν παρόντων ἀπάρχεσθαι κατὰ την τῶν παλαιῶν χρῆσιν - ουτοι γὰρ Ουκ ἐπὶ τοί σφάττειν τοὐτο ἐτίθουν ως οἱ νεώτεροι, ἀλλ' ἐπὶ τοὐ ἀπάρχεσθαι τῶν παρόντωw τό ερδειν δὲ καὶ τὸ ρίζειν ἔλεγον ἐπὶ τῶν σφαγίων - λέγεται καὶ ἀντὶ του καίειν απλῶς καὶ ἐν πυρι π
τρ. ood. 23ὶ με ex v. non affertur.
170쪽
στικον ἀντὶ ὐποτακτικοs, ἐν τῶ ῖνα εἴδομεν αμφω.- Aια. το μέτρον μικρὸν τὸ σο , ώς. τὸ ῖνα εἴδομεν. M. 35- Βαρυνουντα αντὶ του βαρυνοντα, λυπουντα ' μέλλων
αντὶ ἐνεστῶτος. ουτος γαρ συνεφώνει τῶ μέτρω βραχὐ ἔχων τὸ ρυ. τα γαρ δια του ινω καὶ υνω βήματα ἐπὶ του μέλλοντος ἀεὶ βραχύ τό δίχρονον ἔχουσιν, οἷον κρίνω κρινῶ,
ευρύνω ευρ1 νῶ, πλατύνω πλατυνῶ. - Κατα σομαι τὸν
ιο ἐμὸν φίλον ανδρα βαρυνοντα ' βαρύνει γάρ με, ἐπέὶ αυτον
φιλοῶσαν αποστρέφεται. καταθύσομαι αντὶ του κατ ἐκείνου θύματα ποιήσω. 6. ot soro 2. ἀπὸ τούτου ἐήματος καὶ θύος ως παρ' υμ ρω- εσσι ἱλάσκεσ ι. 2. 15 Vet. Καταθύσομαι : γράφεται καὶ καταδήσομαι, ξγουν καταμαγεύσω. δεσμεύειν γάρ φασιν αἱ φαρμακίδες,