Corpus scriptorum historiae byzantinae Georgius Phrantzes, Ioannes Cananus, Ioannes Anagnostes

351쪽

φήτην Mωλῆν ὁτι προφήτην μαστήσει κύριος ὁ θεός ἐκ τῶν αδελφῶν ημῶν, χειξεν ἔτι ἐκ τῶν λυδαίων ἐστiν ὁ μέλλων

moni itin spinet atore itera in expertiis ost; e littit Pte nitrae tala non qualia in Aegypto et regione deserta Moyses edidit, se i n agna et Datiiralii excelleratia , latitovie illi a n aiora, i uinto seritus a clomin distat. pcist ni illa liaee testi inonia et infinita naturain die stiperantia mira citia constiti ita est lex evangelii, quam adoriarunt et amplexae sit ut o inues gentes ouiliis Die orbaa ter raritu , ac professi sunt, is ui constituit legeni, Cliri stuu . IIolaainetes iste autena iiii lenan testimonia nactiis Praetenta sive doguxata docuit, cpiae docuit, ei,ustititit Iue legeni Musiilina uist Onanino e ntillo alio nisi e s in et ipso de se testinioni in lia liti in tota eri in sacra ac raptura nullii in eoinparet ile illo testiuionium, lino alia,c iae ei contraria sint. Movs s en ini de Christo ad Ileluaeortina po- pii Iti in ita locutus est ' excitabit .le iis dona inus e Datrii iis meis pro- Plaetam, sicut nae; at Dia omnis anima. tDiae non atralipt illiun pro-Plieta in , pessu in dabiti r. ile cria re eti aurai lain si pra diximus, non recusabimus ininen hie ea letu iterat in cli. ere. MoIses igitur, quutia dicit 'deus dominiis o fratribus ni eis prophelam excitabit ' declaravit, e Iu laeis fore, cliti suturiis esset, propnelai 1. ei in Ie 1is amiten- duiu e se: alium autem ne reciperent, imo longe a 3 e Propellerent.

352쪽

εῖν ἐκ του γένους τῶν Ἐβραίων ἐλθόντα προφήτον δεζωνται, ἄλλον δι οὐδαμῶς, αλλὼ καὶ πάντες οι προτοαι ἐκ τοὐ γένους τῶν Τουδαίων εἰσίν ὁ δὲ πριστὰς πάλιν καθαρώτερον εἴρηκεν οτι πάντες οἱ προφῆται λως 1ωάννον, καὶ πλέον οὐχί. διῶ τούτο ὁ μο εχων μαρτυρίαν παρῶ θεοῖ καi τῶν προφη- io τῶν καἰ αυτῆς τῆς θείας γραφῆς προφῆτος ουκ εστι παρ ἀ

οὐ μόνον δὲ ε Οὐτο εἴρηκεν ὁ μιστὰς τὸ πάντες οἱ προ

καὶ τούτου ἀκριβῶς ἐξετασθέντος φανερωθῆσεται ξ αλήθεια. ὁ Mωάμεθ λέγει ' ἐγὼ οὐκ ἐλθον διὰ θαυμάτων δούναι τὸν νόμον, αλλὰ διὰ σπάθος καi ξίφους ' καἰ οἱ μὴ ὐποκυφαντες τῶ ἡμετέρω νωτ, υς εστι παρὰ θεού, θανάτω ἀποθανέτωσαν,

Christus de Ioli anne, Zaeliariae filio , dieit, prophetam eum, et strin

nia in Prophetam ess testallis, Volnnes prophetae ad Iohanneui ita lue atii iliat si ni . se i inde a Iollatine re gniun dei ni intia tue ' vides, apiare MoYses lIel raeorum geuti eclixerit, ut tintina inodo propiaetam ex ipso malu natione oriti Iriliam reciperent, ni illiani ali uin, citatim lain nonanes pro plietae Iiulaei essent. ae Cliristiis rursiis clarius prophetas omnes ad Iolia cine n lisque fuisse, nec fore liliun Post, elixit. tarn vero, ellai non a cleo nee a prophetis nec Onanino a sacra scripturix testirnoni i in liabet propheta, a deo non est: orare Nolia metes, qui lution Italaeat a sacra scriptura testiinoui uin , non est a cleo missi s. At vero Cliristus non solii in hoc dixit, Omnes prophetas avi I hann ni us P ni isso, nec lare ullum Postea, seci etiam signtini et n-etis iii licavit, his veri,is 'cavete vobis a pse Lutoproplietis, qui Vesto ovili induti vos tutelint, intiis rapaces Ilipi sunt. E l mictitriis agnoscetis Pos exa iliain imas iam, qualis sit fructus a Mohaniete constititta legia: Pia re liene illustrata. veri in apertuin erit. IIcilia ineles ita ite o Prosite hii r Piret in non veni. In iracillis legeni constitutum, sed

ense et si ulla: et iiiii non Milnicie ut se legi vostrae, aut capite mul-Diuit

353쪽

LlB. IV. CAP. III.

νων διάδοχοι , πάντως οὐ δι' ἄλλο τι ξ ῖνα μὴ ἐλεγχθῆ ξ

religione sua. si evangeliu in non fuisset sanctum, irratum et veri In, netriini et consentane tinx suisset, alitiIn ventiarum esse legislatorern, ii ii 'ilici ver m et iiistitin esset, li omines doceret; aut si ii istum sancti inclite, sed impersectitui si iisset, Hirsus aevium et par fuisset, iit legislator Maispi alii expleret laetana in evangelii. sed et illi II ancti ina, ilis tu It , I erlecti in rectuntinae et an et flabe:itur, allie ipse testetite ae dira Nnlianae tes, evangeliii in a deo clatuim, iust una, perlectum et verit nesse, cluid tit i O praeterea legislatore opiis est y plane nulla allie inepta et inutilis Molia inetis lex est. recto enitia nihil rectius, Perserio nillil persectilis, vero nillil verius est. sed tamen examnennis, quid sibi velint legislatoris ilicia. ntilla in alia in ol3 causam, nisi elliod longe abesse se sentit Et a m racutorii in ficieri ori in Poterid- e, in herillitatena autem aliam Occuitare vellet. De in vitupera allo uiuunx Ineurreret, sese non miraculis, se it ense et gla Ito les in constitui uni venisse clivili sicut idem, ne euin Christianis

discipuli sui et qui iis suceeMtiti essent disputareut, nulla alia de

354쪽

λέοντα λέοντα φαγόντα ἡ ἄρκτον ἄρκτον ῆ πάρδαλιν πάρδα

lausa vetuit, nisi propterea, ne eonfutaretur eortim vanitas. ense autem et glaclio legein constituere caelles et rapinas exeridiem efit. at illis nil i a i I ait livit, vi coactuim cliimn luain liuein a inplexu HI esse pii l4 1 aninii et Nentis est. lain Pitin antiniis ac mens servitii experies sint, quoi nodo qui littera e.. secit, de iis legislatorem ait viiii iis inserendatri ni ittat, lan liuim oblitus operis silit licles enirn volt i tate et optiolae , ani inii pie arbitrio et cognitione, nee ulla alia re, euicitii r. nam corpus i ii dein in serviti uni recligitiir et vinei triri facit- qt e I Onnlinqvana, Piae nolis: Inmis non it in , secl agit M In per e v liintate. iii licio , cognitione et kirlii trio. adeo detra prii lenter et er ae prolitentitiin deiis est corala enim novit, rape pergranain, Re I Cis lures Picit. quod limitae bestiae non facium, ict Moliainetes lege sancit. elii is mi in leonein a leoue, aut uestina ab timo , aut panuaeram RPantii rea devorati ni ait diviti sed iste aperte praecipit. tillionio la minctui occillat. qilia I gitiir tani Millius sit, cliii isti ini a cleo missium credat Z ile iis non praecipit rapinas et caeiles. deinde .i 3 eodem mali in malit reinittit ii . ilicit eniin, ut alit ea pite Dii alientur, alit sti-peuilia Pendant, ri mittitii te cae lea cupiditate thabendi. uec vero

355쪽

I. III. lv. CAP. III.

ad Iloc' ιliintaxat pravitatis. seci etiam titterius pro res suin est. qii ident ni ista ininianitate et saevitia cogitari ereidelitis potest. qtiain i ei clare . qui iiiiiii pe amni luotiescun lite eni in ad pi gna in Pro Edunt Musulniaui et eorti in auis proelio oeci litiir, non Re criminatione lignos putant, ut iiii tores belli, se i in occisi cadavere vivos traiei- dant, t tot Piis Die potest, ac spianto qilia plurea necat, tanto n ut reni titilitate in fore pittant ait aulinam occisi. si non possi let linini nes, qlii mortui aulinae opitulari situlet, Clitastianos, si DI a r Perit, coemit, EOstie alti si pra milaver occisi, alit in sepulcro eius ternitigii lat. Lilia lui praecipit iplo in Octo a deo missus ait tio et iii et t. liti data Peclinia ei ina m petrice conciunibat, euiri non Pe care; eli Per vi in Virgine in stupret, elim peccare, ilui a It in Ct In consentient Coucurribat. nou P Ceareὲ vias quia l, ello eeperit, i Is ei uti licere. quemadmoditan velit. atqui stupra ex virginitin vitiationes qui Pro-l at, quotmodo a deo 1Iiissiis sit tGrravissin triri alit in e,l. Piod qui ad voluntatem dei in hae vita se conlposuerint, iis singulis post in ortoni 1,alneas Et aedes Philet Priariiuas vimine istae plurimis a deo datuni in pollicetur. et quod Grae-

356쪽

μάμεθ ἀνακεκαλυμμένον τφ προσάπτ νομοθετεῖ. ἐκεῖνοι γὰρ οἴτως λέγουσιν, οτι οἱ μεν καλῶς ενθάδε βιάσαντες, ἐπὰνύποθάνωσι καi καθαρῶς ἀποδομήσωσιν αἱ φυχαἰ ἀπ ὀ των 5

sτο τὸ σῶμα ἄσπερ θορδεν κατα τῆς ψοχῆς τῆς μὴ ἐχούσης

καθολικῶς την του θεου ἐπίσκεφιν. ίσχυσε τὸ σῶμα, καi κα- aoτέσπασε τὴν φυχὴν ἀπ ὀ νον υ φους καi τού μεγαλείου αυτῆς καὶ κατήγαγεν εἰς τὰς παραλόγους καὶ ματαίας σωματικὰς επιθυμίας καi ξδονάς ' καὶ ωσnερ ανδρίποδον, ουτως κατε

eoetim idololatrariam illeologi non vixeriint nee eredideriint, i l Mo- iametes revelata fronte statuit. iIIi enirn ita attint, ii iii pillere lite

ixerint, eos Post terra, Prum antini e corporiam viuculis pitri ex- Cesserint, ad deos mig rare et cum illis versari in beatoritan ius illis iam iis te lue laetari r eontra niti male hic vixerint et inipitri alli in Pii nati excesserint, Iioriana animas in Ioca tenet rosa et ob eura et Pyripli legetonteni iluvium abire . haec igitur i, raeci idololatrae ili xemini. Molia ni tes upro, ni I se Druiculoxun esse et comitu deo stelisso iactat, Proi at ilocetqtie foedas istas nugas, nec ullo modo sentit, Piainoinnes liae res libidinosae et detest. nilao sint Pt peccat tina CO seculas. ante Atlami finitia peccaturn et delictum ubi natu 1, illi eae, ubi ne in omnino aedes, tibi naan In illae senaria ae 8 se i post peccatiam et e 1eerratione in corpiis tanqllanx bestia menti. Perleeta notion clei nona tentatae. i I ab at, stiperabat ea in . atque anin atra, ex auit uiline et ni agiliseen liki cleiecta in , in vanas Et insanas lituit ines volii plateaque corporis adduxit: ae niancipii instar anitna cupi litalitriis corporis Ol stricta est. quodsi, qui ait volituta em dei vixeritat lioni ines, post

357쪽

UB. IV. CAP. IlI.

τὴν ἐκ νεκρῶν Γνάστασιν οὐδὲν μέλλουσιν ευρεῖν οἱ κατ

ἐκείνην ζωὴν ῆν ο προπάτωρ εἶχεν Ἀδὰμ πρὰ τῆς παραβάσεως καὶ ἀπάλεσεν, ἀλλα πάλιν τον αν τὴν ζωῆν μέλλουσι 5 ευρεῖν ἐν εἶχε μετῶ τὴν κατάραν, ο ναi τοῖς ἀνθρώποις ἐκείνοις. και τὰ δὴ χείρ ιστον ἔτι ουδὲ μέχρι τῆς ταλαιπωρου ἐκείνος καὶ επαρύτου ζωῆς ε στη θ τού Mωἀμεθ παραλογία,ῆν δῆθεν επαγγέλλεται ὀ θεὰς δώσειν τοῖς δικαιοις, ἀλλα πολλῶν τῶ χειρονι διαφέρουσαν και αἰσχρῶν. ὁ γὰρ Ἀδὰμ

res 1rrecticine in inori loraim non inventiira sint beatam illam vitam. qua in Adainus Pater ante Peccatum eidi alcitie amisit, sed eanden mi estis vitam, quatri ille Post exsecrationem toleravit, vae horninibus illisi lino vero , clii od nil ferri inlitii est. ne ac Dii evit clitiderm in ae- mi innosa liae et exsecrata vita Moli aut elia lauania, ut liaue acilicet ileua iustis daturai in se esse promiserat, sed invenit vita in malis longo insigniorem et vero turpe ua. A latuita eniin post clelicitina et exaeeratione iii et e paralliso exsiliunt cir in Eva conculauit, se i ob liberomitu generationem, a iiDie generavit liberos. ante delictilin auteni in angetorii in nureliina vixeraul. sed tamen eti aurai cu in Eva Adam iis concil-huit, unica tan pn femina strat. non inultae. etenim nec Ini In ma-rena et multas se ninas , nec ni illos Inares et una in feminatu, sed tinurn marem Ailaiuuin, et unaIn semina in Evana d ues creavit. a uel oaute in genere humano et ad facinora libidino,a et in iusta cleclinante, inclignabatiir iisque irascebatur deiis, fient diviniis Moyses in librogenesis serabit, cleum clixisse 'ne n aneto super eos spiritus meus, epionia tu eato sunt h. e. plane luridinosi et terrestres fini sunt, atque,

358쪽

γείας ἐμπεσόντας. τὀrε λέγει ὁ θεῖς τῶ N; Uorι σε εἴρηκα δίκαιον ἐν ταυτη τῆ γενεῆ nοίησον κιβωrῖν μετὰ ξυλων τοιάνδεκαi τοιάνδε. καὶ εποίησε Λῶε τον κιβωτὀν κατὰ τὸ ρῆμα κυρίου. καὶ εἰσῆλθε Νῶε εις την κιβωτόν, και οι τρεῖς υἱοi αυ-

vera bonitie immemores. Iasciviae se decierunt. ita in cleiis Noae vicit ' liuoniatii te iusti In horninena iuve ut in lioe g rara m . arcarn Ii Paeani exstr Ier ex strii xit igitur Noe arcam e praecepto cloiuini ri inimi vit eam minx tri luis siliis . Se in . Chan , Iapitelli: intravitque eandem lxor I oae clini trilius ti xoririis filiomini Noae. vides, detini Noae utilisto lioni ini testat lini esse . Prippe qui unain xorein t at Pret. ne vero et iisdein filii, Pil et ipsi singuli singillas lixores liaberent. ab Ira dei non servati sitiit: P unx onine gentis liu itaniin utramim Pre iiivie periret. quae res etia in stititissimurn lio I ii IIem docet, trDtitne una in lixorem virilia , et unt in Inari turn setilina in lirabere. se i lute piovie post exsecrationeIII tacitam est, oh lit et ori in generationern, titili xiiiiiis at Moliani tes aperte ii Oeet, a ideo itistis pro praemio ita tuin iri lat aera. et sentinas sinPilis plures et aedes philt fierrinia . talia igitur citii lege sancit riuomodo a cleo inissiis siti lino sttritus est, mit ista prohat, atque erevit, P Iihi lino se lit. iii tuna, Piu in pra ricia Iton:1 et pratera sanctis itiati sole ita intiir, peeeanti Iniiltipli eat timiei. attende vero . quae porro faeta sint. dicit Moyses Ualcine ingressiis est arcaan Noe et filii ei is et rixor eitis et lixores filio ruiti

eius ' de ingressarone igitiir dicit Vingressus est Noe ct filii eius et

359쪽

IIII. IV. CAP. III.

raxor eius et lixores fili omini eius ile exitu alitem non ita. sed egra xllus est Nos et 1ixor eius pi filia et iis et uxores sitorii in ei iis cum eo. litibus verbis nillil aliud significatur, nisi ii Oc, eti .i insi inani lixorem logititne vir Irat,eat, nonn inquani tamen Ma alastitien-εlti in ei esse. nain quit ni ilicit ' ingrossiis est Noe in aretani et filii ei lic filios eius tanqilain pariete ira AO am ab rixorct ei iis separante ni Positit; Piii in autetit ilicit Vegressi is est Noe Et uxor eius ' osten- tit. lle hinc Iaihil iam olis h.ire, citionii tuis laxori iungatiar. iclen dicemiurn est de filiis eius eortimaue ii Aortibus. entinuem ipse Moyses in nion toni Sina ascendens pili xit Ii illaeis, iit sanctificare ut se adtΘrtii in diein iis Pie et vestes Iavarent, neve attinger't ii iis Piam Ux ren . Iratu otia in ipse Ailan ira Evaiti conspicaliis dixit V liaec est os e ne is ossibus, et caro o ni ea carite: Piare horno patrena et matrem relinquet et sine i ahit se uxori . emant Ple ambo caro una Pio IO Oani n. l erae. Pio inodo a I pravitatem polygantiae Reced.it, iit ea clemmepta sit. Atta inu 1 enim non clixit, militas feminas cum viro in unani

360쪽

Loiιν ὁ ἀνὴρ και ξ τούτου γυνὴ ' μία δε καί πολλαi ου ταυτόν. εἰ δ' ἰσως και ὁ νομοθέτης Μωύσῆς ἐν δωκε τοῖς νυ

δαίοις εχειν ενα ἔκαστον γυναῖκας, συγκαταβάσεως ενεκεν

λυσεν. ὁ δε Μωάμεθ Οὐrosi αντὶ σωφροσύνος ἀκολασίαν νενομοθέτηκε μὴ μόνον εν τῶ παρόντι αἰῶνι, αλλὰ καὶ εν τῶμέλλοντι ταυrα παρὰ Θεοὐ πολλαπλασιασθῆναι διδαζας. καi toεοτιν ἰδεῖν εν αυτῶ τὰ τού -'δ λόγιον τὰ φάοκον ἔτι επαι- νεδεαι ὁ αμαρτωλὰς εν ταῖς ἐπιθυμίαις τῆς φυχῆς αυτοὐ καi

cari ei a coniunctas fore, seci clito, h. r. viri m et taxorem eii s. atqui una et ni ultae nota ea dein res est. cni nil si Moyses legislator Permisit Iitilaeis, ut singuli plures lixores hal, eront, inlliit gentia Pa orat, sicut in permittendo antinali ii in sacrificio, quo eos prolii Ultimis erat, ne lili rara cicci terent. at Christira, sicut antinali iiiii sacrificia vettiit,finflin legis secutiis, itii etiani polygantiam vetitit. at Mohannetes iste pro tuo testia licentia in non sollini in hac vita loge sanxit. sed rtiam iii vita si itura ea lein a deo iii illi plicatum iri doetiit. ne prohattir in illo Davi dis dictum ' lairilatur. cpii rupiditati laus antini in litiget . fit Deuellieitur iniuste ag nti V h. e. lainlatiir et praedicatiar ah iis, cliti ei adiit intiar et pravitate in ei iis stiluulant ac ne sensit ni Piideta inomie silεἰntio oriri pati tintur. Prare nec sanari talis horno potest. qui nitia tuali lux ne sentit quidem, inedicina in nec uiuaerit, nec aciniittit. atque hoc om tu in pessi initim est, si pravitas lautietur et ne e re latiar Pii leni Pravitas esse. at enisu Molia metes iste quae grata et i iucunda essμnt homilathiis, iactavit et doetiit, iit voli aptatis capientiae spe imperitani iniittitudinem in partes suas pertrah est. D in Ie utrilin soli viri d o curae Mint iit ereati ab eo , miniine