장음표시 사용
111쪽
Mαw οἱ δὲ αἰθόμενοι ἀπῆλθον καὶ αλλους οὐκέτι ἴστερον ἐξέπεμψαν οἱ Λακεδαιμόνιοι. φοβούμενοι μη σφίσιν οἱ ἐξιόντες χείρους γίγνωνται, οπερ καὶ εν τῶ Παυσανία ἐνεῖδον ἀπαλλαξείοντες δὲ καὶ του μηδικοὐ πολέμου, καὶ τοὐς Ἀθηναίους νομίζοντες ικανοὐς ἐξηγεῖσθαι, καὶ σφίσιν ἐν τῶ τότε ἐπιτοδείους.
Pranei patum adepti Athenienses sociis tralanta et naves praehemias ini perant.
96. Παραλαβόντες δὲ οἱ Ἀθηναῖοι την ηγεμονίαν τούτωτῶ τρόπω, ἐκόντων τῶν ξυμμάχων δια τὰ Παυσανίου μχος, ἔταξαν, ας τε ἔδει παρέχειν τῶν πόλεων λ ρήματα πρὀς τον βάρβαρον. καὶ ἶς ναυς πρόσχθμα γὰρ ζν αμύνεσθαι ων μα- θοi , δηο τας τqν βασιλέως χώραν. καὶ Ελληνοταμίαι τότε πρῶτον 'Aθηναίοις κατέστ' ἀρχ', ο ε ἐδέχοντο τον φόροW ουτω
γὰρ ώνομάσθη τῶν χρημάτων η φορά. ῆν δ' ο πρῶτος φόρος
ταχθεὶς τετρακόσια τάλαντα καὶ εξηκοντα ' ταμιεῖόν τε Ληλος
ην αυτοῖς, καὶ ξύνοδοι ἐς το ἱερον ἐγίγνοντο.
graniniataritis ali 1 1 Hru ich. Anal. 3. , suit Aristides ali universa Graecia, p. μ2. αἴθειν χόλον, etc. tui constitueret, clii alitiini pocuniae ἀπαλλαξε ιοντεςr ἀπαλλακτι - εitiaeve civitas daret ad classes aedi-κῶς ζχοντες. τουτέστιν ἐπιθυμοὐντες tican las. Exercitias pie con paramios. ἀπαλλαγῆ1αι. S. verbum I h lcVm- ejus arbitrao et iacimn menta et se Xa- delini. CL M, G. ginta talenta ei tota nitis lyelun lintἐν τῶ τότε. ita Tli. c. 92. et 4, collata. v. Νe . ANG. 3. , qui hunc I 2. viilgo ἐν τῶ τότε παρόντι, illi Od locum ante oculos habuit. cf. Pliit. associatuiti est. nec mavis gri eculu Amst. 24. . I ioci. I 2, M., et ipse ciliani germanic in . si pus licat , , in Th. 5. In ) Eae tin. et G. , Periclis
112쪽
Significat Tlinc cli les, mio modo Athenienses tantan potentiant coiisectili sint. et cur ipse hunc inpran is lo lina sibi trim tali lini elegerat.
97. Nγούμενοι ὁ αυτονόμων το πρῶτον τῶν ξυμμάχων, καὶ ἀπο κοινῶν ξυνόδων βουλευόντων, τοσάδε ἐπηλθον πολεμω τε καὶ διαχειρίσει πραγμάτων μεταξύ τοὐδε του πολέμου καὶ του μηδικοs, ἁ ἐγένετο προς τε τον βάρβαρον αὐτοῖς, καὶ προς τοὐς σφετέρους ξυμμάχους νεωτερίζοντας, καὶ Πελοποννησίων τοὐς αεὶ προστυγχάνοντας ἐν ἐκάστω. ἔγραψα δε αυτὰ καὶ την ἐκβολὴν τos λόγου ἐποιησάμην διὰ τόδε. ὁτι τοῖς προ ἐμοὐῶπασιν ἐκλιπὲς τοsτο ην το χωρίον, καὶ η τὰ προ τῶν μqδι- κῶν Ελληνικὰ ξυνετίθεσαν, η αυτὰ τὰ Μηδικά τούτων δὲ
ἔσπερ καὶ ηψατο ἐν τῆ 'Aττικῆ ξυγγραφῆ 'Ελλάνικος. βραχέως τε και τοῖς χρόνοις Ουκ ακριβῶς ἐπεμνήσθη ἀ μοι δῆ καὶ τῆς
αρχῆς ἀπόδειξιν ἔχει τῆς τῶν 'Aθοναίων, ἐν οιω τρόπω κατ
Expeditioites Atheniensium contra Eonen . Somani , Carystum; Naxii, qui defecerant, primi in servitiitem re lacu.
98. Πρῶτον μεν Πιόνα την ἐπὶ Στρυμόνι Μήδων ἐχόν
των πολιορκία εἴλον, καὶ ἐνδραπόδισαν, Κίμωνος τοs Μιλτιάδου στρατηγο-τος' ἔπειτα Σκέρον την ἐν τῶ Αἰγαίω νῆσον.ην ωκουν Βόλοπες, ἀνδραπόδισαν, καὶ ωκισαν αὐτοί. προς δὲ Καρυστίους αὐτοῖς, ἄνευ τῶν ἄλλων Εὐβοέων. πόλεμος ἐγίνετο καὶ χρόνω ξυνω σαν καθ' ομολογίαν. Ναξίοις δὲ ἀποστῶσι μετὰ ταὐτα ἐπολέμησαν, καὶ πολιορκία παρεστήσαντο ' πρώτη τε αυτη
99. Αἰτίαι ἄλλαι τε ἐσαν τῶν αποστάσεων, καὶ μέγ'
- την ἐκβολννr τῆν ἐκτροπήν. τὴν παράβασιν ἰ μετάβασιν. di
lanico, an de se ipso, dic it Th. ἄμοι δη ἔχει, quae mihi selliret habent, i. e. continent apud me. in libro meo, etiam narreationem de initis etc. ne quis ilesideret O ρθO- τον μενον ἐμοὶ, V. ann. ad Soph.Phil. T. , Aeschyl. Proni. b53. , Iliad. λ , 455., ψ , 724. α et Oι, iteni luo δὲ et 3η , saepe perinixta esse a librari is, neIno neficit. 98. Nio να. nil lit uni τὴν ἐπὶ Στρυμόνι, ut Herod. 7, 2b., quo haec Atheniensi lini colonia, ad inaresita, portusque vicinae A inphipolis,
distin xuatur a cos non ini colonia Mendae orat in in Chersoneso thracia.ealu tatnen Hero lotiis Ainnim ait
113쪽
σται αἱ τῶν φόρων καὶ νεῶν ἔκδειαι, καὶ λειποστράτιον εῖ τ' ἐγένετο. οἱ γὰρ 'Aθζναχι ακριβῶς ἔπρασσον, καὶ λυπζροὶ ἐσαν, ουκ εἰωθόσιν, ω δὲ βουλομένοις, ταλαιπωρεῖν προσάτον τες τὰς ἀνάγκας. ῆσαν δε πως καὶ αλλως οἱ 'Amiναῖοι Ουκέτιομοίως ἐν ῆδονῆ αρχοντες, καὶ ουτε ξυνεστράτευον απὰ του ἴσου, ράδιόν τε προσάγεσθαι ἐν αὐτοῖς τους ἀφιοταμίνους.ων αυτοὶ αἴτιοι ἐγένοντο οἱ ξύμμαχοι ' διὰ γὰρ την ἀπόκνησιν ταυτην τῶν στρατειῶν οἱ πλείους αυτῶν, ῖνα μο απ' οἰκουωσι. χρήματα ἐτάξαντο αντὶ τῶν νεῶν το ἱκνουμενον ἀνάλωμα φέoειν. καὶ τοῖς μὲν 'Aθηναίοις ηυξετο το ναυτικῖν απὁ τῆς Οαπάνης, ἐν εκεῖνοι ξυμφέροιεν, αυτοὶ δὲ, οπότε ἀποσταῖεν,
α παράσκευοι καὶ απειροι ἐς τον πόλεμον καθίσταντο.
Victoriae Atheniensium ad Eurymedolitent et Tliasum, sed clades in
100. 'Eγένετο δε μετα ταλα καὶ ἡ ἐπ' Εὐρυμέδοντι ποταμῶ ἐν Παμφυλία πεζομαχία καὶ ναυμαχία - αίων καὶ
τῶν ξυμμάχων προς Μήδους, καὶ ἐνίκων τ)j αυτῆ ἐμερα ἀμ
φότερα Ἀθηναῖοι Κίμωνος του Μιλτιάδου στρατ γουντος' καὶεIλον τριήρεις Φοινίκων, καὶ διέφθειραν τας πάσας ἐς διακωσίας. χρόνω τε υστερον ξυνέρη Θασίους αυτῶν αποστῆναι,
διενεχθέντας περὶ τῶν ἐν τ9 αντιπερας Θράκρ ἐμπορίων καὶ του μετάλλου, ἁ ἐνέμοντο. καὶ ναυσὶ μὲν ἐπὶ Θάσον πλευσαν-
II. βίαν Ουδενὶ τῶν Ελλήνων προσῆγεν. ἀνάγκας, ut 4, 87, 2. etc. E Kr. - ἐν ηδονῆ ἄρχοντες,
eat, sed ἄπειροι rei accontinodatius et id, quod vel maxime fulciatur Plutarchi loco in Cimone e. II. Extremo. Ex IIle. 100. ἐπ' Εὐρυμέδοντι. v. ΡIul. Cini. e. 12., 13. , et de expeditione in Titasios c. I . Ex eodem. tempus huius expeditio itis ol. 77, 3. , ante Chr.nat. 469. Κ. . του μεταλλο υ. uι c. 10 I. Εὐμίταλλον αφέντες. es. Herod. IM., 5, 17. vereor tan en ne ponendii ni ait concinnius et v iugatae persimile tτῶ
λων, Cum praesertim lioc te isse videatitur scholiastae in filiis exempla
ἔλεγον γὰρ αυτοῖς οἱ χθηναῖοι παραχωφῆσαι τῶν - πορίων καὶ τῶν μετάλλων, καὶ Ουκ ἐβούλοντο. ut tui magnas pecunias facerent ex illia auri metallis. Herodotiis de Ulassia
6, 46. 4 δὲ πρόσοδός στι ἐγίνετο
ὲκ τε τῆς ηπείρov, καὶ από τῶν μειτάλλων - ἐκ μέν γε τῶν ἐκ Σκαπτῆς Τλης Ioppidi iliraesi e regione insulae Tlti MJ τῶν χρυσίων μεταλλων es. Th. , t 0b. et ero I Noniena de vitii ejus, p. III.J το ἐπίπαν ὀγδώ-κnντα τάλαντα προσεζε, ἐκ δὲ τῶν
114쪽
θόντες δε τῆς Θράκης ἐς μεσόγειαν διεφθάρηοαν ἐν Αραβήσκωτn ήδωνικῆ υπὰ τῶν Θρακῶν ξυμπάντων, οἷς πολεμων ἐν τ4χωρων Ιαt Eννέα ὁδοὶJ κτιζόμενον.
Tliasii Lacedaemoniorum auxilio non impetrato, diu ille obsessi, tandein se decliunt Atheniensiluas.
101. Θάσιοι δὲ νικηθέντες μάχst καὶ πολιορκούμε νοι Λακωδαιμονίους επεκαλοὐντο. καὶ ἐπαμυναι ἐκέλευον ἐσβαλόντας ἐς την Ἀττικήν. οἱ δὲ υπέσχοντο ιιἐν κρύφα τῶν Ἀθηναίων. καὶ ἔμελλον, διεκωλύθησαν οὲ ἡπο τοs γενομένου σεισμου ἐν φκάὶ οἱ αλωτες αὐτοῖς, καὶ τῶν περιοικων Θουρήταί τε. κώ-θαιῆς, ἐς χθώμην ἀπέστησαν. πλεῖστοι δε τῶν Ηλώτων ἐγέ-
ἐν αὐτη Θάσω ἐλάσσω μὲν τούτων, συχνὰ δε οῖτω, ῶστε τὰ ἐπίπαν --
χαις, ' cti in nonnisi uti uin proeliuni navale Cominent oretii r c. 100. os Erλωτες. Palas. 3. Cap. 30, 6.
πὶ θαλάσον πόλισμα Ἐλος ην, ουδῆ καὶ ' ζρος ἐμνημόνευκεν ἐν καταλόγω Λακεδαιμονίων Il. ν, bη . , Or e ' ἄρ' 'Aμύκλας εθον, Ἐλος
τ', Θαλον πτολίεθρον. TOvro Wκισε μὲν Ἐλιος, νεώτατος τῶν Περσέως παίδων, Αωριεῖς δὲ παρεστήσαντο υστερον πολιορκία. καὶ πρῶτοι τε ἐγενοντο οἴrοι Λακεδαιμονίων δουλοι του κοινos, καὶ ΕΠλωτες ἐκλήθησαν ἴπρῶτοιJ. καθάπερ
γε καὶ ἐσαπι - δε οἰκετικὸν το ἐπικτηθὲν νστερον l. e. Postea a ii- sitos a Liai edae inoniis servos), Uωριεις Μεσσηνίους οντας, ὀνομασθῆναι καὶ τούτους ἐξενίκησεν Εῖλωτας, καθότι καὶ Ἐλληνας - σύμπαν γένος απὐ τῆς ἐν Θεσσαλία ποτε καλουμνης Ελλάδος.ωουριῶταί τε, καὶ Αἰθαιῆς.
de Thuria, Aetlinea, et in universum centuni urbibus Peri oecormim v. 1 nus. 4, 3I., Strab. p. b52. Almel. , Polyb. 2b, I. etc. E G- . I θώ μην. . Ithome fuit nomen niontis et in eo aedificati oppidi Messeniae. Strat, o l. n. do receiitiore urbe
Messene Tὴν δὲ νυν ὀνομαζομένην πόλιν Mεσσήνην, ης ἀκρόπολις ηγοώμη υπῆρξεν, ουπω συνέβαινεν ἐκτίσθαι. Paus. , 9. Βουλευομένοις δὲ Messenios dicit Ialborantes post Pugnatii eomana et Iaacedaemoniorian alii biguam bello I. messenio, προς
τὰ παρόντα ἐδόκει τὰ μεν πολλὰ πολίσματα τὰ ἐς μεσόγαιον πάντα ἐκλείπειν, ἐς δὲ τὀ δρος ἀνοικί - σθαι τῆν γοώμην. ην δὲ καὶ πόλισμα αυτόθι οὐ μίγΠ, - Omitto teni me lite adscripta Homerica Il. 8 , 729. do ullomo oppido Tla ossaliae.) ἐς τολo.τὸ πολισμα ἀνωκί- ζοντο, ἐπεκτείναντες τὀν ἀρχαῖον περίβολον, ἔρυμα εIναι πῶσιν α--αρκες. ην δὲ τὸ χογρίον καὶ ἄλλως ἐχορόν ἡ γὰρ γνώμο μεγέθει τε Ουδενὸς αποδεῖ τῶν ορῶν, ὁπόσα ἐντός ἐστιν 'Iσθμοὐ, κ. δύσβατος κατὰ τοὐτο μάχιστα ξν. illein ib.
ἐπι τῆ κορυφῆ τῆς 'Iθώμης τέμενος,
115쪽
νοντο οἱ τῶν παλαιῶν Μεσσηνίων, τότε δουλωθέντων. απαγονοι , η και Μεσσήνiοι ἐκληθησαν οἱ πάντες. πως μεν ουν τοὐς ἐν γθώμη πόλεμος καθειστήκει Λακεδαιμονίοις ' Θάσιοι δὲ τρίτω ἔτει πολιορκουμενοι ώμολόγησαν 'Aθηναίοις, τεῖχος τε καθελόντες, καὶ ναυς παραδόντες, χρήματά τε ὁσα ἔδει απο- ωμαι αυτίκα ταξάμενοι καὶ τὰ λοιπὸν φέρειν, τήν τε ἐπειρον καὶ τὸ μέταλλον αφέντες.
Avienienses advocati auxilio ve illini I. cpilaemonias, Ithomen obsidentillii . sed mox, minus honorifice dilnissi propter suspicaonem, lae litatamittit Cunx Argivis, eor in inlaucis, et clini Thessalis.102. Λακεδαιμόνιοι δὲ, ως αὐτοῖς προς τους ἐν χθώμuἐμηκύνετο ὁ πόλεμος, ἄλλους τε ἐπεκαλέσαντο ξυμμαχους, καὶ - ναίους οἱ δ' ἐλθον. Κίμωνος στρατπουντος, πλήθει Ουκὀλιγω. μάλιστα δ' αυτους ἐπεκαλέσαντο, ὁτι τειχομαχεῖν ἐδόκουν δυνατοὶ ειναι, τῆς δὲ πολιορκίας μακρῆς καθεστqκυίας τούτου ἐνδεῆ ἐφαίνετο βία γὰρ αν εἷλον τό χωρίον. και διαφορὰ ἐκ ταυτης τῆς στρατείας πρῶτον Λακεδαιμονίοις καὶ 'Aθηναίοις φανερὰ ἐγένετο οἱ γὰρ Λακεδαιμόνιοι, ἐπειδὴ τὀ χωρίον ουχ ἡλίσκετο, δείσαντες τῶν Αθqναίων τὰ τολμηρον καὶ τὴν νεωτεροποιων. καὶ αλλοφύλους αμα ἐγησάμενοι, μῆτι, ἐν παραμείνωσιν, υπό τῶν ἐν θώμρ πεισθέντες νεωτερίσωσι, μόνους τῶν ξυμμάχων απέπεμψαν, τὴν μεν υποφίαν ου
δηλουντες, εἰπόντες θε. δτι Ουθὲν προσδέονται αυτῶν ἔτι ' οἱ δ' Ἀθηναῖοι εγνωσαν Ουκ ἐπὶ τῶ βελτίονι λόγω ἀποπεμπόμενοι, αλλά τινος υπόπτου γενομενοπι καὶ, δεινον ποιησάμενοι, Iκαὶ οὐκ ἀξιώσαντες υπὐ Λακεδαιμονίων τομο παθεῖν,) ευθὐς,
ἐπειδὴ ἀνεχώρησαν, αφέντες τὴν γενομένην ἐπὶ τῶ Μηδω ξυμ
μαχίαν προς αυτους, Ἀργείοις, τοῖς ἐκείνων πολεμίοις, ξυμμώ-
ter in illo graviter uri latos Athenien
iii lemilia E Aristialos l. p. 40 ., 2. p. 55. praetorea in exercitu laede rato Spartanomani erant Aeginetae, Platae lases, et Malitinetis A r v. Xe
Lacedaemonii, non item arta l3ellandi: quapropter accivor in t Athenienses gilaros Toυ τειχομαχFiν, Clim que ne sie quidem capere possent Ithomen, suspicari eoeporunt, illos clanculum novis robus studere. niihi e
Ουχ ῆλίσκετο, agitur enim jam de tuo tenipore , esto Ath. adsuere, qli telnpore non ain plius vi, sed arte, res gerebatur. τὴν νεωτεροποι ἴαν, studium
daeinonii, ne Atlienienses clam Obsessos ad sese pellicereiit.
116쪽
a I. IB. I. CAP. 101-104. 97 Pu ἐγένοντο, καὶ προς Θεσσαλοὐς ἄμα ἀμφοτέροις οἱ αυτοὶ
Obsessornm ilhulit in duras conclitionibus; quos Ath. reeipiunt et in coloniam deducunt Naupactum; Megarenses quoque in societaternassuri urit.
103. Οἱ δ' ἐν Λώμη δεκάτω ἔτει, ώς -κέτι ἐδυναντο ἀντέχειν, ξυνέβησαν προς τους Λακεδαιμονίους ἐφ' ω τε ἐξωσιν ἐκ Πελοποννησου υ σπονδοι καὶ μηδέποτε ἐπιβήσονται αυτῆς λῆν δέ τις ἀλίσκηται, του λαβόντος εἶναι δοsλον. ἡνδέ τι καὶ χρηστήριον τοῖς Λακεδαιμονίοις πυθικὸν προ τω, τον ἱκέτ ν τοs Aιὰς τοs 'Iθωμήτα ἀφιέναι. ἐξῆλθον δὲ αυτοὶ καὶ παῖδες, καὶ γυναῖκες ' καὶ αυτοὐς Ἀθηναῖοι δεξάρενοι κατὰ ἔχθος ἐδη το Λακεδαιμονίων ἐς Ναυπακτον κατωκισαν, ἐν ἔτυφον ὴρηκότες νεωστὶ Λοκρῶν των 'Οζολῶν ἐχόντων. προ εχωρησαν δὲ καὶ Μεγαρῆς 'Aθσαίοις ἐς ξυμμαχίαν, Λακεδαμ μονίων ἀποστάντες, ἔτι αυτ ς Κορίνθιοι περὶ γης δρων πωλεμω κατεῖχον καὶ ἔσχον Ἀθηναῖοι Μέγαρα καὶ Πηγὰς, καὶ τὰ μακρὰ τείχη ωκοδόμησαν Μεγαρεsσι τα απὰ τῆς πόλεως ἐς Νίσαιαν, καὶ ἐφρουρουν αυτοί. καὶ Κορινθίοις μὲν ουχ ῆκιστα απὰ τοὐδε τὀ σφοδρὀν μῖσος ῆρξατο πρῶτον ἐς Αθηναίους
Inaros. rex Aisortim, a Persis deficiens, fomlias facit eum Atheniensibiis, qui parte Aegypti occii pata obsi leni Muri ni album , qui vocabatur.
104. γνάρως δὲ, ὁ ναμμητίχου, Λίβυς, βασιλεὐς Αιμων
των προς ΑἰγυπτP, ορρωμενος ἐκ Μαρείας τῆς υπὲρ Φάρου πόλεως. απέστησεν Αἰγυπτου τὰ πλέω απὰ βασιλέως Ἀρταξέρξου, καὶ αὐτος ἄρτων γενόμενος 'Aθηναίους ἐπηγάγετο. οἱ δὲ ἔτυχον γὰρ ἐς Κυπρον στρατευόμενοι ναυσὶ διακοσίαις αυτῶν τε καὶ τῶν ξυμμάχων) ῆλθον, απολιπόντες την Κύπρον ' καὶ, ἀναπλεύσαντες ἀπο θαλάσσης ἐς τον Νεῖλον, του τε ποταμῶ
ἐπὶ τῶ ἐξιέναι. S. hae Ieges ut exiiserit. noturn est, τι εἶμι vim suturi habere r v. Moeria in ἄπεισι etc. renita hoc loquendi non est proprium Tllucvclidi, ut per suadere vult S., ἰδίωμα δὲ τοὐτο Θουκυδίδου. aedoninino Atticor Ini et Ionuni, velut Herodoti I, 22. etc. v. Viger. ed. 3. Lips. p. 618. abundat vi in hae sormula. sic fere G. τὸν ίκέεην - ἀφιέναι. videor mihi agnoscere versum Pythiae
Toν ἴκέτην Ζηνός του 'μωμήτα ἀφίεσθαι. Πηγάς. ἐμπόριον πλησίον Μεγα-ὐων. S. Patis. I, 4 l. Ἐβασίλευσε δὲ Ο ρευς, ῶς μὲν λέγουσιν οἱ με-
γαρεῖς, περὶ τας Παγὰς lorice) τὰς καiουμόνας τῆς Μεγαρίδος etc.
3, 12.; 7, 7., Diod. II. Μαρείας. Athen. I, 25. de vinon areotico, 'Ονομα ἔχει, inquit, ἀποτῆς ἐν χλεξανδρεία κρένης Μαρείας καὶ τῆς παρ' αυτην πόλεως ὁμωνέμου, quae urtis Athenaei tompore erat κώμη. Steph. Byz. μάρεια:πόλις καὶ λίμνη, τῆ Ἀλεξανδρεία παρακειμένη, ἡ καὶ Μαρεῶτις λέγει
117쪽
κρατ ντες, καὶ τῆς Μερφιδος των δύο μερῶν, προς τὰ μερος, ο καλεῖται Λευκον τεῖχος, ἐπολεμουν ' ἐνῆσαν δε Περσῶν καὶ Μήδων οι καταφυγόντες, καὶ Αἰγυπτίων οι μὴ
ξυναποστάντες. Atheniensos susi upiui I alias; post autem Peloponnesiomim et Aegineta-
105. 'Aθρναίοις δε ναυσὶν ἀποβῶσιν ἐς Ἀλιῶς προς κ ρινθίους καὶ πιιδαυρίους μάχη ἐγένετο καὶ ἐνίκων Κορίνθιοι. καὶ υστερον Αθηναῖοι ἐναυμάχησαν ἐπὶ Κεκρυφαλεία Πελω νν σίων ναυσί ' καὶ ἐνίκων ' ηναῖοι. πολέμου δε καταστάντος προς Αἰγινῆτας Ἀθηναίοις μετὰ ταυτα ναυμαχία γίγνεται
ει Αἰγίνρ μεγαλη Αθqναίων καὶ Αἰγινητῶν, καὶ οἱ ξύμμαχοι
εκατέροις παρῆσαν ' καὶ ἐνίκων Α'ηναῖοι, καὶ ναυς ἐβδομήκοντα λαβόντες αυτῶν ἐς τqν γζν ἀπεβησαν, και ἐπολιορκουν, Λεωκράτους τοs Στροίβου στρατVγOsντος.
Peloponnesii Geminearn promontomuin occupant, et Corintlisi ipsam N eamdein invaditiit; eo mitti et Atheniensiuni plagi a pratulini anceps, tan1 postremo vincunt Athetilens s.
Ἐπειτα Πελοποννήσιοι ἀμυνειν βουλόμενοι Αἰγινήταις ἐς μὲν την Αἴγιναν τριακοσίους ὁπλίτας, προτερον Κορινθίων και 'Επιδαυρίων ἐπικούρους, διεβίβασαν, τὰ δὲ ἄκρα τῆς Γερανειας κατελαβον ' καὶ ἐς τqν Mεγαρίδα κατέβησαν Κορίνθιοι μετὰ των ξυμμάχων, νομίζοντες αδυνάτους ἔσεσθαι Ἀθηναίους βοηθεῖν τοῖς Mεγαρεὐσιν, εν τε Αἰγίνn ἀπούσης στρατιὰς πολλῆς, καὶ ἐν Αἰγυπτs ῆν δὲ καὶ βοηθῶσιν, απ' Αἰγίνης ἀναστήσεσθαι αὐτους οἱ δὲ 'Aθqναῖοι τὼ μ ν προς Αθων στράτευμα ουκ ἐκίνηοαν, των ὁ ἐκ τῆς πόλεως υπολοίπων οι τε
πρεσβύτατοι καὶ οἱ νεώτατοι ἀφικνοὐνται ἐς τὰ Μέγαρα , -- ρωνίδου στρατπουντος' καὶ μάχης γενομένης ἰσοήρόπου προς Κορινθίους. διεκρίθησαν απ' αλλήλων, καὶ ἐνόμισαν αὐτοὶ εκάτεροι οὐκ ἔλασσον εχειν ἐν τῶ ἐργω. καὶ οἱ μεν Ἀθηναῖοι, ἐκράτησαν γὰρ δμως μῆλλον, ἀπελθόντων τῶν Κορινθίων, τροπαῖον ἔστησαν ' οἱ δὲ Κορίνθιοι, κακιζόμενοι. υπὸ τῶν ἐν τρίτον
αυτόθι 105. Ἀλιῶς. S. Ἀλιαὶ ὀξυτόνως
p. 22l. πόλις Πελοποννησου περὶ οιζῆνα, τῆς ἀργολικῆς μοίρας. Simibo 8. p. 373. Ερμιόνη ἐστὶ των -κ ἀσημων πόλεων in Argolide),ης την παραλίαν ἔχουσιν υλιεῖς λεγόμενοι, θαλαττουργοί τινες ἄνδρες. cf. I io l. II. p. 282. - E LUaas. π ὶ κ εουρ υτ αλε ία. νῆσος αυτ qπερὶ τὰ δυτικὰ τῆς ΙΙελοποννήσου in IIxu arolue . e . Plin. II. N. 4, 12. τῆς Γερανειας. S. Περανίας sic t Γερανία ἀκρωτήριόν ἐστι τῆς Νεγαρίδος, νευον εἰς την μεσογείαν,κ. ἐπίμηκες ' καὶ ἀπο του σχῆματος
ν T ω ε ρ ν ω. i. e. ἐν τῆ μάry.2, 7. γεγενημένου του ἐν Πλαταιαῖς ἔργου , et similiter Plato Menex. C. II. E G.
τῶν ἐν τῆ πόλει ι διι ωλι ὁντες οπὸ γερόντων ῆττήθησαν. S.
118쪽
τῆ πόλει πρεσβυτέρων, καὶ παρασκευασάμενοι ημέρας υστερον δώδεκα μάλιστα ἐλθόντες ἀνθίστασαν τροπαῖον καὶ αυτοὶ, ῶς νικήσαντες ' και οἱ 'Aθηναῖοι ἐκβοηθησαντες ἐκ των Μεγάρων, τούς τε τῖ τροπαῖον ἱστάντας θιαφθείρουσι, και τοῖς ἄλλοις ξυμβαλόντες ἐκράτησαν.
Corin litorii ni se recipientium pars Circumventa et lapidata ab Atheniensibus.106. Οἱ δὲ νικώμενοι υπεχώρουν, καί τι αυτῶν μέρος ουκολίγον προσβωσθὲν, καὶ διαμαρτον τῆς οdos. ἐσέπψεν ἔς του χωρίον ἰδιώτου, ω ἔτυχεν ορυγμα μέδα περιεῖργον, καὶ ουκ θναοδος οἱ δε '- ναῖοι γνόντες κατὰ πρόσωπον τε εἶπον τοῖς ὁπλίταις, καὶ περιστήσαντες κύκλω τοὐς φιλοὐς κατέλευσαν
πάντας τοὐς ἐσελθόντας, καὶ πάθος μέγα τομο Κορινθίοιi ἐγένετο ' τὰ δὲ πλῆθος ἀπεχώρησαν αυτοῖς τῆς στρατιῆς ἐπ
οἴκου. Nitror uni longoriam Athenis ad portiis Phaleriani et Piraeeum coepta ae limatio. Pliocenses Doriensium oppiduni expligi anti verit in id re lilere cog tintur a ILacedaemoniis eortini luct sociis; quonam redi-llini iii pellire conantur Athenienses turn suis.107. 'Hρξαντο δε κατὰ τοὐς χρόνους τούτους καὶ τὰ μακρὰ τείχ' ἐς θάλασσαν Ἀθηναῖοι οἰκοδομεῖν, τό τε Φαληρόνδε, καὶ τὰ ἐς Πειραιῶ. καὶ Φωκέων στρατευσάντων ἐς Αωριῆς, τ)ῆν Λακεδαιμονίων μητρόπολιν, Βοιῶν, καὶ Κυτίνιον, καὶ Ερινεῖν, καὶ ελόντων ἔν τῶν πολισράτων τούτων, οἱ Λακεδαιμόνιοι Νικομήδους τοs Κλεομβροτου, ὐπερ Πλειστοάνακτος του
or lo καὶ ἐμέρας υστερον δωδεκα μάλιστα παρασκ. ἐλθόντες etc., vel 12 ei citer dies post instrueti Dorientes etc. sero eos enisse significat.106. κατέλευσαν. sumtis scili
ἀπεχώρησ αν R eg., probante etiani I idolo. viilgo ἀπεχώρησεν,
quam glossa in existimes ejus, qui elegantem Pitiralis usum in hoc genere ignoraret; tiua de re P. laudavit haec ipsius Thucydidis καὶ τὸ πλῆθος ἐψηφίσαντο πολεμεῖν I, 125. , ὁ δὲ ἄλλος ομιλος ἐσκεδάννυντο Φ, II 2., ῆ στρατιὰ ἐπορευον τo ib. Pre., ξυνεπευroντο δε καὶ ὁ αλλος ὁμιλος 6, 32., et it,idein 35. ὁ δῆμος ἐν
την Λακ. μητρόπολιν, inde Laeedaemonia Originem auum dureiabant. CL 3, 92. et contra tην πόλιν,
ἐν φόβω οντας 3, 79, 2., et Xenopli.
An. b, b, 3. , quae K. Qitavit. Boιον, - Ερινεόν. do liis locis I omini lue inde Prosectione v. Di. Mulier. Dor. I., P. 39. seqv. vulgo do tetrapoli dorica loquuntur,aed illia rinili urbem Pindum ignorati te uni Iniucydide I lod . . Conon , alii lue, interlios Alidro apud Strab. P. 476. V.C. Fr. Herm. Anti. gr. p. 37, 7. r. πFντάπολιν doricani dicit Pli
nius I . N. 4, 13. , εξάπολιν schol. Pindari ad Pyth. I, 121., Contici ad Plui. 3M., TEeta. ad L. AEophr. 980. Iωρίον nonnisi ab Aeschine 2, II 6.
Plistarchiis rex, cujus olliri tutor ἐπίτροπος Pausanias fuerat, ViX- dum annos pubertatis et regnum
119쪽
IΠαυσανίου βασιλέως. νέου οντος ἔτι, ἐγρουιιένου , Umiθησαν τοῖς Λωριευσιν ἐαυτῶν τε πεντακοσίοις και χιλίοις ὁπλίταις, κάὶ των ξυρμάχων μυρίοις, καὶ τους Φωκέας ομολογία ἀναγκάσαντες αποδουναι τVν πόλιν ἀπεχώρουν' πάλιν. καὶ κατὰ θάλασσαν μὲν αiποὐς διὰ του μισαίου κόλπου εἰ βούλοιντο περαιοsσθαι , APqναῖοι ναυσὶ περιπλεύσαντες ἔμελλον κωλυ- σειν ' διὰ δε τῆς Γερανείας Ουκ ἀσφαλὲς ἐφαίνετο αὐτοῖς, 'A - ναίων ἐχόντων ωέγαρα καὶ Πηγὰς, πορεύεσθαι' δυσοδός τε
γὰρ ἡ Γεράνεια, καὶ ἐφρουρεῖτο ἀεὶ ὐπὀ Ἀθ ναίων, καὶ τότε
ίσθάνοντο αυτοῖς μέλλοντας καὶ ταύτη κωλυσειν. ἔδοξε δ' αὐτοῖς ει Βοιωτοῖς περιμείνασι σκέψασθαι,λOτω τρόπρο ασταλέστατα διαπορεύσονται ' το δέ τι καὶ ἄνδρες των Ῥθ ναίων ἐπῆγον αυτοῖς κρυφα, ἐλπίσαντες δ ον τε καταπαύσειν καὶ
τὰ μακρὰ τείχη οἰκοδομουμενα. ἐβοηθζσαν δε ἐπ αὐτοῖς Οἱ Ἀθηναῖοι πανδημεὶ, καὶ Αργείων χίλιοι, καὶ τῶν ἄλλων ξυμ
μάχων ως εκαστοι ξυμπαντες δὲ ἐγένοντο τετρακισχίλιοι και μύριοι ' νομίσαντες δὲ ἀπορεῖν, οπη διέλθωσιν, ἐπεστράτευσαν αὐτοῖς, καί τι και του δῆιιου καταλύσεως υποφλ. ηλθον δὲ καὶ Θεσσαλῶν ἱππῆς τοῖς Αθηναίοις κατὰ το ξυμμαχικὸν, οῖ μετέστησαν ἐν τω εργω παρὰ τους Λακεδαιμονίους.
Atlienienses Tanagrae ni agna pugna vincuntur a Iaacedaemoniis; M clrurstas victores apti l oenoph a Boeotiam et Pliocidem occupantet, Tannorae ulti, obfudibus lue acceptis a ILocris opuntiis, inuros longos absolvunt.
108. Γενομένης δὲ μάχης ἐν Ἀνάγρα τῆς Βοιωτίας, ἐνί
κων Λακεδαιμόνιοι και οἱ ξύρμαχοι, καὶ φόνος ἐγένετο ἀμφ τέρων πολύς. καὶ Λακεδαιμονιοι μὲν ἐς την Μεγαρίδα ἐλθόντες, καὶ δενδροτομήσαντες, πάλιν ἀπῆλθον ἐπ' οἴκου διὰ Γερανειας καὶ ισθμο9' Ἀθηναῖοι δὲ δευτέρα καὶ ἐξηκοστῆ ημέρα μετὰ την μάχην ἐστράτευσαν ἐς Βοιωτους, Μυρωνίδου στρατηγουντος, καὶ μάχy ἐν Οἰνοφυτοις τοὐς Βοιωτους νικήσαντες
consecutus diem obiisset, fiuccesso- reni liabuit Plistoanactem, Pausaniae
uidem ab initio legitima aci regnanum fuit aetater viare Nicorneues ex regia gente ejus loco bellum admini- atrabat. PIlItarchus 'in . e. II. hac expeditions Delphos Phorensi hus Ereptos esse i arrat Parunt a curate : nam id postea demuni factum tradit Th.inisa e. I 12. Ex tile. του Κρισα ίDυ κολπον. quia inua maris tonsi nornen habuit a Crisa, urite Phocensium, quae post
ἐπετέλεσαν. ut 7, 2, 4.; 4, 2. ἔ8, 55, 2. hoc factum olyn p. 80, 3.,
ipsitin quidem Contemnencium e t.
ἐν Οἰω. τὰ Οἰνόφυτα χωρίον τῆς
Βοιωτίας. S. , .comme norant hunc
locum Plato, Aristot. Polit. b, 2, 6., Disitiroci
120쪽
LI B. I. CAP. 107 109. 10 I. τῆς τε χώρας ἐκράτησαν τῆς Βοιωτίας καὶ Φωκίδος, καὶ -
ναγραίων το τεῖχος περιεῖλον, καὶ Λοκρῶν τῶν υπουντίων
ἐκατὸν ἄνδρας Ομήρους τους πλουσιωτάτους ἔλαβον ' τά τε τείχη τὰ εαυτῶν τὰ μακρὰ ἐπετέλεσαν.
iiibiis eo mini successibus perteriiti Aeginetae se de tulit illis; qui itellida Peloponnesia in circi in navisantes et Spartanos, et Corinthios, ins stant, nisis etiam Sicyoniis.
1 μολόγησαν δε καὶ Αἰγινῆται μετὰ ταὐτα τοῖς 'Aθηναίοις,
τείχη τε περιελόντες, καὶ ναει παραδόντες, φόρον τε ταξάμενοι ἐς τον ἔπειτα χρόνον. καὶ Πελοπόννησον περιέπλευσαν Αθηναῖοι , Tολμίδου του Tολμαίου στρατ γουντος' καὶ το νεώριον τῶν Λακεδαιμονίων ἐνέπρησαν. και λαλκίδα Κορινθίων πολιν
ειλον, καὶ Σικυωνίους ἐν αποβάσει τῆς γῆς μαχρ ἐκράτησαν.
Expeditionis aegyptiae Atlieniensi tun exitus infelix.109. Οἱ δὲ ἐν τῆ Αἰγυπτω Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ξυμμαχοι ἐπίμενον, καὶ αυτοῖς πολλαι ἰδίαι πολέμων κατέστησαν. τὀ μὲν γὰρ πρῶτον ἐκράτουν τῆς Αἰγυπτου Ἀλν αῖοι, καὶ βασιλευς πέμπει ἐς Λακεδαίρονα Μεγαβαζον, ἄνδρα Πέρσην, χρήματα ἔχοντα, οπως. ἐς την Ἀττικὴν ἐσβαλεῖν πεισθέντων τῶν Πελ ποπιησίων. ἀπ' Αἰγυπτου ἀπαγάγοι Ἀθηναίους. ώς δε αυτῶου προυχώρει, καὶ τὰ χρήματα ἄλλως ἀναλουτο. ὁ μεν Μεγαβαζος καὶ τὰ λοιπὰ τῶν φρημάτων πάλιν ἐς τὴν Ἀσίαν ἀνεκο- μωθη. Μεγάβυζον δὲ τον Ζωπυρου πέμπει, ἄνδ9α Πέρσην, μετὰ στρατιῆς πολλῆς oς ἀφικόμενος κατὰ γVν τους Αἰγυπτίους καὶ τους ξυμμάχους μάχll ἐκράτησε. καὶ ἐκ τῆς Mίμφιδος ἐξήλασε τοὐς Ἐλληνας, καὶ τέλος ἐς ΙΠροσωπίτιδα την νῆσον κατέκλεισε ' καὶ ἐπολιόρκει ἐν αυτῆ ἐνιαυτὸν καὶ ε ξ μῆνας, μέχρις ου ξζράνας την διώρυχα, καὶ παρατοέψας ἄλλu τουδωρ , τάς τε ναυς ἐπὶ τοs ξηροs ἐποίησε, καὶ τῆς νήσου τὰ πολλὰ ἐπειρον, καὶ διοβὰς ειλε τqν νῆσον πεζῆ.
109. no 1aαὶ ἰδέαι πολέμων, multae forariae seu vices hellom m. S. διάφοροι πάχεμοι, ο&ν ναυμαχίαι, κ. πεγμαχίαι, καὶ ωμαι, ν. ηtYαι. - , ,de his rebus es Diod II , 77. - βασιλεύς. Artaxerxea Longii tantis. Ea II e. ἀνεκομίσθη. pleraque codd., quos P. aliique secuti sunt, Lo- μίσθη, sorte, opinor, hausta prae
positione - αν praegresso I solent Elii in lisurpari varba huiusmodi
ἀνακομίυσθαι, ἀναβαινειν, ἀναβα-οις, ubi agitur do uinei Nas expectitionibusque in Asiam. v. I i l. Ζωπύρου. noti illius ex litatoria Darii Hysta apis r v. Herod. 3, 153. eis. et de Mega hyro autem He